Ποια κόμικς διαβάζετε?

[Φάντασμα]

Elric: The Making of a Sorcerer (Michael Moorcock & Walter Simonson)

Ο Elric, για να κερδίσει τον τίτλο του πρίγκιπα και να ανέβει στον θρόνο του Μελνιμπονέ, θα πρέπει να ταξιδέψει με την βοήθεια των dream couches στον χώρο και τον χρόνο για να ολοκληρώσει μία σειρά από δοκιμασίες ή να πεθάνει προσπαθώντας. Διαβάστηκε ευχάριστα.

 

       

Jim Henson's The Storyteller Series

Ένας γεράκος κάθεται στην πολυθρόνα του η οποία βρίσκεται δίπλα σε ένα τζάκι, μιλάει με τον σκύλο του και του διηγείται διάφορες ιστορίες. Μία ωραία σειρά κόμικς που διαβάστηκαν πολύ ευχάριστα.

[Steel Guardian]

2023

01. Godshaper - Simon Spurrier (Boom!): Ενα fantasy comic, που διαδραματίζεται σε εναν κοσμο οπου ο κάθε άνθρωπος έχει και εναν προσωπικό θεο-βοηθο.

Θα έλεγα οτι είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα πραγματα απο τον Spurrier.

 

02. Alienated - Simon Spurrier (Boom!): Αυτό, για παράδειγμα, είναι ενα απο τα καλυτερα του. Είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που ακολουθεί 3 πολύ διαφορετικούς εφήβους, οι οποίοι κάποια στιγμη γίνονται μάρτυρες ένως περίεργου συμβάντος και αρχίζουν να "ακούν" ο ένας τις σκέψεις των αλλων. Και ακολουθούν και αλλά περίεργα. Επίσης έχει και πολύ καλό artwork και χρωματα.

 

03. Marvels - Kurt Bushiek (Marvel): Γενικά τα comics της Marvel και της DC (Vertigo εξαιρουμένης) δεν μου πολυαρεσουν, αλλά αυτό είναι απο τα πλεον γνωστά και κλασσικά και είπα να το δοκιμασω. Θα έλεγα οτι δικαίως έχει τη φήμη του.

Είναι όντως πολύ καλό με την υπόθεση να διαδραματίζεται γύρω απο το πως εκλαμβάνουν οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τους υπερήρωες και τη δραση τους, καθώς και πως επηρεάζονται απο αυτή.

Είναι αρκετά "λογοτεχνικό" με το μεγαλυτερο μέρος της ιστοριας να δίνεται μέσω αφήγησης, κάτι που ίσως θα μπορούσε να ενοχλησει, αλλά η γραφή του Bushiek είναι πολύ καλη και υπάρχει και μια λεπτομέρεια της πλοκής που δικαιολογεί αυτον τον τροπο εξιστόρησης.

Τέλος το artwork του Alex Ross, είναι φοβερό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο απο ολους όσους είναι γνωριμοι με τη δουλεια του.

Edited April 18, 2023 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των κόμικς.

[Steel Guardian]

Spoiler

2023

01. Godshaper - Simon Spurrier (Boom!): Ενα fantasy comic, που διαδραματίζεται σε εναν κοσμο οπου ο κάθε άνθρωπος έχει και εναν προσωπικό θεο-βοηθο.

Θα έλεγα οτι είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα πραγματα απο τον Spurrier.

 

02. Alienated - Simon Spurrier (Boom!): Αυτό, για παράδειγμα, είναι ενα απο τα καλυτερα του. Είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που ακολουθεί 3 πολύ διαφορετικούς εφήβους, οι οποίοι κάποια στιγμη γίνονται μάρτυρες ένως περίεργου συμβάντος και αρχίζουν να "ακούν" ο ένας τις σκέψεις των αλλων. Και ακολουθούν και αλλά περίεργα. Επίσης έχει και πολύ καλό artwork και χρωματα.

 

03. Marvels - Kurt Bushiek (Marvel): Γενικά τα comics της Marvel και της DC (Vertigo εξαιρουμένης) δεν μου πολυαρεσουν, αλλά αυτό είναι απο τα πλεον γνωστά και κλασσικά και είπα να το δοκιμασω. Θα έλεγα οτι δικαίως έχει τη φήμη του.

Είναι όντως πολύ καλό με την υπόθεση να διαδραματίζεται γύρω απο το πως εκλαμβάνουν οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τους υπερήρωες και τη δραση τους, καθώς και πως επηρεάζονται απο αυτή.

Είναι αρκετά "λογοτεχνικό" με το μεγαλυτερο μέρος της ιστοριας να δίνεται μέσω αφήγησης, κάτι που ίσως θα μπορούσε να ενοχλησει, αλλά η γραφή του Bushiek είναι πολύ καλη και υπάρχει και μια λεπτομέρεια της πλοκής που δικαιολογεί αυτον τον τροπο εξιστόρησης.

Τέλος το artwork του Alex Ross, είναι φοβερό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο από όλους όσους είναι γνώριμοι με τη δουλειά του.

 

    

  

04. Deadly Class - Rick Remender (Image): Διάβασα όλη τη σειρά. Ενα απο τα καλά του Remender.

Ουσιαστικά είναι μια crime ιστορία που ακολουθει διάφορους χαρακτήρες  απο την εφηβεία τους, σε ενα ειδικό σχολείο για δολοφόνους, μέχρι και το στάδιο της ζωής τους που θα τους λέγαμε μεσήλικες. Βέβαια, δεδομενης της φύσης της δουλειάς τους, δεν φτάνουν όλοι μέχρι εκεί.

Κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο μειονέκτημα του είναι ότι κάπου στη μέση κάνει κοιλιά και αρχίζει να επαναλαμβάνεται και να αργεί χωρίς λόγο. Προς το τέλος όμως ξαναπαίρνει μπρος και το τέλος είναι πολύ δυνατό.

Υπάρχει και τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε αυτό, αλλά δεν την έχω δει.

 

    

   

05. Manifest Destiny - Chris Dingess (Image): Μια εκδοχή της αποστολής των Lewis & Clark, μόνο που εδώ η Αμερική είναι γεμάτη τέρατα, φανταστικά πλάσματα και διάφορα αλλά μυστήρια.

Μου άρεσε παρα πολύ. Μάλλον απο τα αγαπημένα μου των τελευταιων χρονων. Συνδιάζει άψογα horror, fantasy και εναλλακτική ιστορία, ενω και το artwork είναι εξαιρετικό.

Τα δυο πρωτα volumes είναι κάπως πιο pulpy σε σχέση με οτι έρχεται μετα, αλλά και παλι είναι πολύ ευχάριστα.

Μόνο μεγάλο αρνητικό ότι το τέλος είναι κάπως βιαστικό. Ικανοποιητικότατο, αλλά κάπου μου έδωσε την εντύπωση ότι προσπάθησαν να χωρέσουν σε αυτό περισσότερα πράγματα από ότι συνήθως και πιο γρήγορα. Σαν να τους έκοψαν και να προσπάθησαν να χωρέσουν όλα όσα ήθελαν χωρίς κενά σε ένα φινάλε πιο σύντομο από αυτό που είχαν σχεδιάσει.

 

 

06. A Walk Through Hell - Garth Ennis (Aftershock): Αυτό είναι κάτι ανάμεσα σε crime και horror. Γενικά πολύ ιντριγκαδόρικο, με καλοδουλεμένους διαλόγους και καλό ρυθμό. Διαβάζεται τρομερά ευχάριστα και έχει πολλές δυνατές σκηνές, αλλά κάποια πράγματα δεν με έπεισαν. Ειδικά προς το τέλος.

Edited April 28, 2023 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των κόμικς.

[Steel Guardian]

Spoiler

2023

01. Godshaper - Simon Spurrier (Boom!): Ενα fantasy comic, που διαδραματίζεται σε εναν κοσμο οπου ο κάθε άνθρωπος έχει και εναν προσωπικό θεο-βοηθο.

Θα έλεγα οτι είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα πραγματα απο τον Spurrier.

 

02. Alienated - Simon Spurrier (Boom!): Αυτό, για παράδειγμα, είναι ενα απο τα καλυτερα του. Είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που ακολουθεί 3 πολύ διαφορετικούς εφήβους, οι οποίοι κάποια στιγμη γίνονται μάρτυρες ένως περίεργου συμβάντος και αρχίζουν να "ακούν" ο ένας τις σκέψεις των αλλων. Και ακολουθούν και αλλά περίεργα. Επίσης έχει και πολύ καλό artwork και χρωματα.

 

03. Marvels - Kurt Bushiek (Marvel): Γενικά τα comics της Marvel και της DC (Vertigo εξαιρουμένης) δεν μου πολυαρεσουν, αλλά αυτό είναι απο τα πλεον γνωστά και κλασσικά και είπα να το δοκιμασω. Θα έλεγα οτι δικαίως έχει τη φήμη του.

Είναι όντως πολύ καλό με την υπόθεση να διαδραματίζεται γύρω απο το πως εκλαμβάνουν οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τους υπερήρωες και τη δραση τους, καθώς και πως επηρεάζονται απο αυτή.

Είναι αρκετά "λογοτεχνικό" με το μεγαλυτερο μέρος της ιστοριας να δίνεται μέσω αφήγησης, κάτι που ίσως θα μπορούσε να ενοχλησει, αλλά η γραφή του Bushiek είναι πολύ καλη και υπάρχει και μια λεπτομέρεια της πλοκής που δικαιολογεί αυτον τον τροπο εξιστόρησης.

Τέλος το artwork του Alex Ross, είναι φοβερό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο από όλους όσους είναι γνώριμοι με τη δουλειά του.

 

    

  

04. Deadly Class - Rick Remender (Image): Διάβασα όλη τη σειρά. Ενα απο τα καλά του Remender.

Ουσιαστικά είναι μια crime ιστορία που ακολουθει διάφορους χαρακτήρες  απο την εφηβεία τους, σε ενα ειδικό σχολείο για δολοφόνους, μέχρι και το στάδιο της ζωής τους που θα τους λέγαμε μεσήλικες. Βέβαια, δεδομενης της φύσης της δουλειάς τους, δεν φτάνουν όλοι μέχρι εκεί.

Κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο μειονέκτημα του είναι ότι κάπου στη μέση κάνει κοιλιά και αρχίζει να επαναλαμβάνεται και να αργεί χωρίς λόγο. Προς το τέλος όμως ξαναπαίρνει μπρος και το τέλος είναι πολύ δυνατό.

Υπάρχει και τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε αυτό, αλλά δεν την έχω δει.

 

    

   

05. Manifest Destiny - Chris Dingess (Image): Μια εκδοχή της αποστολής των Lewis & Clark, μόνο που εδώ η Αμερική είναι γεμάτη τέρατα, φανταστικά πλάσματα και διάφορα αλλά μυστήρια.

Μου άρεσε παρα πολύ. Μάλλον απο τα αγαπημένα μου των τελευταιων χρονων. Συνδιάζει άψογα horror, fantasy και εναλλακτική ιστορία, ενω και το artwork είναι εξαιρετικό.

Τα δυο πρωτα volumes είναι κάπως πιο pulpy σε σχέση με οτι έρχεται μετα, αλλά και παλι είναι πολύ ευχάριστα.

Μόνο μεγάλο αρνητικό ότι το τέλος είναι κάπως βιαστικό. Ικανοποιητικότατο, αλλά κάπου μου έδωσε την εντύπωση ότι προσπάθησαν να χωρέσουν σε αυτό περισσότερα πράγματα από ότι συνήθως και πιο γρήγορα. Σαν να τους έκοψαν και να προσπάθησαν να χωρέσουν όλα όσα ήθελαν χωρίς κενά σε ένα φινάλε πιο σύντομο από αυτό που είχαν σχεδιάσει.

 

 

06. A Walk Through Hell - Garth Ennis (Aftershock): Αυτό είναι κάτι ανάμεσα σε crime και horror. Γενικά πολύ ιντριγκαδόρικο, με καλοδουλεμένους διαλόγους και καλό ρυθμό. Διαβάζεται τρομερά ευχάριστα και έχει πολλές δυνατές σκηνές, αλλά κάποια πράγματα δεν με έπεισαν. Ειδικά προς το τέλος.

 

07. The Last God - Phillip Kennedy Johnson (DC): Μια sword & sorcery ιστορία, άσχετη με το γνωστό σύμπαν της DC. Το πρωτο πράγμα που προσέχει κανεις είναι το πραγματικα εξαιρετικό artwork του Riccardo Federici.

Δυστυχώς το υπόλοιπο comic δεν είναι αντίστοιχα καλό. Σε καμία περίπτωση δεν θα το έλεγα κακό, αλλά μάλλον πολύ, πολύ χλιαρό. Οι χαρακτήρες δεν με κέρδισαν, η υπόθεση δεν μου είπε κάτι και η κάπως ιδιαίτερη δομή της ιστορίας με κούρασε. Επίσης θα μπορούσε άνετα, να είναι 2-3 τεύχη μικρότερο.

Από την άλλη, εκτός του artwork, στα συν είναι σίγουρα οι διάφορες καλές ιδέες και η ατμόσφαιρα της ιστορίας.

Προσωπικά θα έλεγα ότι αξίζει να διαβαστεί από τους φαν του sword & sorcery, μιας και δεν είναι και πολύ συχνά τα comics σε αυτό το είδος (εξαιρώντας τον Conan), αλλά μην έχετε και τρομερές προσδοκίες.

 

    

    

    

    

    

   

08. Demon Knights - Paul Cornell (DC): Και πάλι μια sword & sorcery ιστορία, αυτή τη φορά όμως, αν και το setting είναι ξεκάθαρα μεσαιωνικό fantasy υπάρχουν και μικρές συνδέσεις με τα γνωστά comics της DC (με κυριότερο ότι πρωταγωνιστεί ο Etrigan), καθώς και κάποια στοιχεία του αρθουριανού μύθου.

Σε γενικές γραμμές ισχύει και για αυτό ότι έγραψα και παραπάνω. Εξαιρετικό artwork (εδώ από διάφορους καλλιτέχνες), καλή ατμόσφαιρα και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, όλα τα αλλά ψιλομέτρια.

Και πάλι αξίζει να διαβαστεί από της ίδια κατηγορία ανθρώπων, για τους ίδιους λόγους.

Edited May 30, 2023 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των κόμικς.

[Steel Guardian]

Quote

2023

01. Godshaper - Simon Spurrier (Boom!): Ενα fantasy comic, που διαδραματίζεται σε εναν κοσμο οπου ο κάθε άνθρωπος έχει και εναν προσωπικό θεο-βοηθο.

Θα έλεγα οτι είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα πραγματα απο τον Spurrier.

 

02. Alienated - Simon Spurrier (Boom!): Αυτό, για παράδειγμα, είναι ενα απο τα καλυτερα του. Είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που ακολουθεί 3 πολύ διαφορετικούς εφήβους, οι οποίοι κάποια στιγμη γίνονται μάρτυρες ένως περίεργου συμβάντος και αρχίζουν να "ακούν" ο ένας τις σκέψεις των αλλων. Και ακολουθούν και αλλά περίεργα. Επίσης έχει και πολύ καλό artwork και χρωματα.

 

03. Marvels - Kurt Bushiek (Marvel): Γενικά τα comics της Marvel και της DC (Vertigo εξαιρουμένης) δεν μου πολυαρεσουν, αλλά αυτό είναι απο τα πλεον γνωστά και κλασσικά και είπα να το δοκιμασω. Θα έλεγα οτι δικαίως έχει τη φήμη του.

Είναι όντως πολύ καλό με την υπόθεση να διαδραματίζεται γύρω απο το πως εκλαμβάνουν οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τους υπερήρωες και τη δραση τους, καθώς και πως επηρεάζονται απο αυτή.

Είναι αρκετά "λογοτεχνικό" με το μεγαλυτερο μέρος της ιστοριας να δίνεται μέσω αφήγησης, κάτι που ίσως θα μπορούσε να ενοχλησει, αλλά η γραφή του Bushiek είναι πολύ καλη και υπάρχει και μια λεπτομέρεια της πλοκής που δικαιολογεί αυτον τον τροπο εξιστόρησης.

Τέλος το artwork του Alex Ross, είναι φοβερό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο από όλους όσους είναι γνώριμοι με τη δουλειά του.

 

    

  

04. Deadly Class - Rick Remender (Image): Διάβασα όλη τη σειρά. Ενα απο τα καλά του Remender.

Ουσιαστικά είναι μια crime ιστορία που ακολουθει διάφορους χαρακτήρες  απο την εφηβεία τους, σε ενα ειδικό σχολείο για δολοφόνους, μέχρι και το στάδιο της ζωής τους που θα τους λέγαμε μεσήλικες. Βέβαια, δεδομενης της φύσης της δουλειάς τους, δεν φτάνουν όλοι μέχρι εκεί.

Κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο μειονέκτημα του είναι ότι κάπου στη μέση κάνει κοιλιά και αρχίζει να επαναλαμβάνεται και να αργεί χωρίς λόγο. Προς το τέλος όμως ξαναπαίρνει μπρος και το τέλος είναι πολύ δυνατό.

Υπάρχει και τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε αυτό, αλλά δεν την έχω δει.

 

    

   

05. Manifest Destiny - Chris Dingess (Image): Μια εκδοχή της αποστολής των Lewis & Clark, μόνο που εδώ η Αμερική είναι γεμάτη τέρατα, φανταστικά πλάσματα και διάφορα αλλά μυστήρια.

Μου άρεσε παρα πολύ. Μάλλον απο τα αγαπημένα μου των τελευταιων χρονων. Συνδιάζει άψογα horror, fantasy και εναλλακτική ιστορία, ενω και το artwork είναι εξαιρετικό.

Τα δυο πρωτα volumes είναι κάπως πιο pulpy σε σχέση με οτι έρχεται μετα, αλλά και παλι είναι πολύ ευχάριστα.

Μόνο μεγάλο αρνητικό ότι το τέλος είναι κάπως βιαστικό. Ικανοποιητικότατο, αλλά κάπου μου έδωσε την εντύπωση ότι προσπάθησαν να χωρέσουν σε αυτό περισσότερα πράγματα από ότι συνήθως και πιο γρήγορα. Σαν να τους έκοψαν και να προσπάθησαν να χωρέσουν όλα όσα ήθελαν χωρίς κενά σε ένα φινάλε πιο σύντομο από αυτό που είχαν σχεδιάσει.

 

 

06. A Walk Through Hell - Garth Ennis (Aftershock): Αυτό είναι κάτι ανάμεσα σε crime και horror. Γενικά πολύ ιντριγκαδόρικο, με καλοδουλεμένους διαλόγους και καλό ρυθμό. Διαβάζεται τρομερά ευχάριστα και έχει πολλές δυνατές σκηνές, αλλά κάποια πράγματα δεν με έπεισαν. Ειδικά προς το τέλος.

07. The Last God - Phillip Kennedy Johnson (DC): Μια sword & sorcery ιστορία, άσχετη με το γνωστό σύμπαν της DC. Το πρωτο πράγμα που προσέχει κανεις είναι το πραγματικα εξαιρετικό artwork του Riccardo Federici.

Δυστυχώς το υπόλοιπο comic δεν είναι αντίστοιχα καλό. Σε καμία περίπτωση δεν θα το έλεγα κακό, αλλά μάλλον πολύ, πολύ χλιαρό. Οι χαρακτήρες δεν με κέρδισαν, η υπόθεση δεν μου είπε κάτι και η κάπως ιδιαίτερη δομή της ιστορίας με κούρασε. Επίσης θα μπορούσε άνετα, να είναι 2-3 τεύχη μικρότερο.

Από την άλλη, εκτός του artwork, στα συν είναι σίγουρα οι διάφορες καλές ιδέες και η ατμόσφαιρα της ιστορίας.

Προσωπικά θα έλεγα ότι αξίζει να διαβαστεί από τους φαν του sword & sorcery, μιας και δεν είναι και πολύ συχνά τα comics σε αυτό το είδος (εξαιρώντας τον Conan), αλλά μην έχετε και τρομερές προσδοκίες.

    

    

    

    

    

   

08. Demon Knights - Paul Cornell (DC): Και πάλι μια sword & sorcery ιστορία, αυτή τη φορά όμως, αν και το setting είναι ξεκάθαρα μεσαιωνικό fantasy υπάρχουν και μικρές συνδέσεις με τα γνωστά comics της DC (με κυριότερο ότι πρωταγωνιστεί ο Etrigan), καθώς και κάποια στοιχεία του αρθουριανού μύθου.

Σε γενικές γραμμές ισχύει και για αυτό ότι έγραψα και παραπάνω. Εξαιρετικό artwork (εδώ από διάφορους καλλιτέχνες), καλή ατμόσφαιρα και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, όλα τα αλλά ψιλομέτρια.

Και πάλι αξίζει να διαβαστεί από της ίδια κατηγορία ανθρώπων, για τους ίδιους λόγους.

 

09. Aquaman: Andromeda - Ram V (DC): Αυτό το διάβασα αποκλειστικά και μόνο λόγω Ram V. Η αλήθεια είναι ότι, δεν είχα και πολύ υψηλές προσδοκίες, αλλά τελικά το βρήκα αρκετά καλό. Δεν είμαι σίγουρος ας οι φαν του Aquaman θα το απολαύσουν, καθώς είναι μάλλον κομπάρσος στην ιστορία, η οποία πιο πολύ θυμίζει Event Horrizon στον βυθό του ωκεανού, παρά super-hero ιστορία (προσωπικά αυτό το θεωρώ καλό πράγμα). Γενικά μια αρκετά καλή, αν και σύντομη, sci-fi ιστορία με κάποια στοιχεία τρόμου. Μου άρεσε, αλλά δεν τρελάθηκα. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω και για το artwork του Christian Ward, που είναι πραγματικά υπέροχο και πολύ ταιριαστό με την ιστορία και την ατμόσφαιρά της.

 

 

10. Invincible Compendium, vol.2-vol.3 - Robert Kirkman (Image): Είπα να τελειώσω και με το Invinicle, το πρώτο Compendium του οποίου διάβασα πέρσι. Θα έλεγα ότι υπήρχε βελτίωση, αλλά η συνολική μου άποψη για το comic δεν άλλαξε ουσιαστικά. Είναι μια πολύ καλοφτιαγμένη, αλλά όχι πρωτότυπη ή ουσιαστικά διαφορετική, super-hero ιστορία, που όμως έχει το τεράστιο καλό, ότι διαδραματίζεται σε δικό της σύμπαν και δεν έχει το βάρος του continuity που έχουν πολλές από τις ιστορίες της DC και της Marvel. Επίσης θεωρώ ότι θα ήταν συνολικά πολύ καλύτερο, αν ήταν αρκετά τεύχη πιο μικρό, αν και οφείλω να ομολογήσω το μεγάλο της μέγεθος βοήθησε αρκετά στο να δημιουργηθεί η αίσθηση ενός πλήρους και γεμάτου σύμπαντος.

Edited July 14, 2023 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των κόμικς.

[Steel Guardian]

Quote

2023

01. Godshaper - Simon Spurrier (Boom!): Ενα fantasy comic, που διαδραματίζεται σε εναν κοσμο οπου ο κάθε άνθρωπος έχει και εναν προσωπικό θεο-βοηθο.

Θα έλεγα οτι είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα πραγματα απο τον Spurrier.

 

02. Alienated - Simon Spurrier (Boom!): Αυτό, για παράδειγμα, είναι ενα απο τα καλυτερα του. Είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που ακολουθεί 3 πολύ διαφορετικούς εφήβους, οι οποίοι κάποια στιγμη γίνονται μάρτυρες ένως περίεργου συμβάντος και αρχίζουν να "ακούν" ο ένας τις σκέψεις των αλλων. Και ακολουθούν και αλλά περίεργα. Επίσης έχει και πολύ καλό artwork και χρωματα.

 

03. Marvels - Kurt Bushiek (Marvel): Γενικά τα comics της Marvel και της DC (Vertigo εξαιρουμένης) δεν μου πολυαρεσουν, αλλά αυτό είναι απο τα πλεον γνωστά και κλασσικά και είπα να το δοκιμασω. Θα έλεγα οτι δικαίως έχει τη φήμη του.

Είναι όντως πολύ καλό με την υπόθεση να διαδραματίζεται γύρω απο το πως εκλαμβάνουν οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τους υπερήρωες και τη δραση τους, καθώς και πως επηρεάζονται απο αυτή.

Είναι αρκετά "λογοτεχνικό" με το μεγαλυτερο μέρος της ιστοριας να δίνεται μέσω αφήγησης, κάτι που ίσως θα μπορούσε να ενοχλησει, αλλά η γραφή του Bushiek είναι πολύ καλη και υπάρχει και μια λεπτομέρεια της πλοκής που δικαιολογεί αυτον τον τροπο εξιστόρησης.

Τέλος το artwork του Alex Ross, είναι φοβερό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο από όλους όσους είναι γνώριμοι με τη δουλειά του.

 

    

  

04. Deadly Class - Rick Remender (Image): Διάβασα όλη τη σειρά. Ενα απο τα καλά του Remender.

Ουσιαστικά είναι μια crime ιστορία που ακολουθει διάφορους χαρακτήρες  απο την εφηβεία τους, σε ενα ειδικό σχολείο για δολοφόνους, μέχρι και το στάδιο της ζωής τους που θα τους λέγαμε μεσήλικες. Βέβαια, δεδομενης της φύσης της δουλειάς τους, δεν φτάνουν όλοι μέχρι εκεί.

Κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο μειονέκτημα του είναι ότι κάπου στη μέση κάνει κοιλιά και αρχίζει να επαναλαμβάνεται και να αργεί χωρίς λόγο. Προς το τέλος όμως ξαναπαίρνει μπρος και το τέλος είναι πολύ δυνατό.

Υπάρχει και τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε αυτό, αλλά δεν την έχω δει.

 

    

   

05. Manifest Destiny - Chris Dingess (Image): Μια εκδοχή της αποστολής των Lewis & Clark, μόνο που εδώ η Αμερική είναι γεμάτη τέρατα, φανταστικά πλάσματα και διάφορα αλλά μυστήρια.

Μου άρεσε παρα πολύ. Μάλλον απο τα αγαπημένα μου των τελευταιων χρονων. Συνδιάζει άψογα horror, fantasy και εναλλακτική ιστορία, ενω και το artwork είναι εξαιρετικό.

Τα δυο πρωτα volumes είναι κάπως πιο pulpy σε σχέση με οτι έρχεται μετα, αλλά και παλι είναι πολύ ευχάριστα.

Μόνο μεγάλο αρνητικό ότι το τέλος είναι κάπως βιαστικό. Ικανοποιητικότατο, αλλά κάπου μου έδωσε την εντύπωση ότι προσπάθησαν να χωρέσουν σε αυτό περισσότερα πράγματα από ότι συνήθως και πιο γρήγορα. Σαν να τους έκοψαν και να προσπάθησαν να χωρέσουν όλα όσα ήθελαν χωρίς κενά σε ένα φινάλε πιο σύντομο από αυτό που είχαν σχεδιάσει.

 

 

06. A Walk Through Hell - Garth Ennis (Aftershock): Αυτό είναι κάτι ανάμεσα σε crime και horror. Γενικά πολύ ιντριγκαδόρικο, με καλοδουλεμένους διαλόγους και καλό ρυθμό. Διαβάζεται τρομερά ευχάριστα και έχει πολλές δυνατές σκηνές, αλλά κάποια πράγματα δεν με έπεισαν. Ειδικά προς το τέλος.

 

07. The Last God - Phillip Kennedy Johnson (DC): Μια sword & sorcery ιστορία, άσχετη με το γνωστό σύμπαν της DC. Το πρωτο πράγμα που προσέχει κανεις είναι το πραγματικα εξαιρετικό artwork του Riccardo Federici.

Δυστυχώς το υπόλοιπο comic δεν είναι αντίστοιχα καλό. Σε καμία περίπτωση δεν θα το έλεγα κακό, αλλά μάλλον πολύ, πολύ χλιαρό. Οι χαρακτήρες δεν με κέρδισαν, η υπόθεση δεν μου είπε κάτι και η κάπως ιδιαίτερη δομή της ιστορίας με κούρασε. Επίσης θα μπορούσε άνετα, να είναι 2-3 τεύχη μικρότερο.

Από την άλλη, εκτός του artwork, στα συν είναι σίγουρα οι διάφορες καλές ιδέες και η ατμόσφαιρα της ιστορίας.

Προσωπικά θα έλεγα ότι αξίζει να διαβαστεί από τους φαν του sword & sorcery, μιας και δεν είναι και πολύ συχνά τα comics σε αυτό το είδος (εξαιρώντας τον Conan), αλλά μην έχετε και τρομερές προσδοκίες.

 

    

    

    

    

    

   

08. Demon Knights - Paul Cornell (DC): Και πάλι μια sword & sorcery ιστορία, αυτή τη φορά όμως, αν και το setting είναι ξεκάθαρα μεσαιωνικό fantasy υπάρχουν και μικρές συνδέσεις με τα γνωστά comics της DC (με κυριότερο ότι πρωταγωνιστεί ο Etrigan), καθώς και κάποια στοιχεία του αρθουριανού μύθου.

Σε γενικές γραμμές ισχύει και για αυτό ότι έγραψα και παραπάνω. Εξαιρετικό artwork (εδώ από διάφορους καλλιτέχνες), καλή ατμόσφαιρα και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, όλα τα αλλά ψιλομέτρια.

Και πάλι αξίζει να διαβαστεί από της ίδια κατηγορία ανθρώπων, για τους ίδιους λόγους.

 

09. Aquaman: Andromeda - Ram V (DC): Αυτό το διάβασα αποκλειστικά και μόνο λόγω Ram V. Η αλήθεια είναι ότι, δεν είχα και πολύ υψηλές προσδοκίες, αλλά τελικά το βρήκα αρκετά καλό. Δεν είμαι σίγουρος ας οι φαν του Aquaman θα το απολαύσουν, καθώς είναι μάλλον κομπάρσος στην ιστορία, η οποία πιο πολύ θυμίζει Event Horrizon στον βυθό του ωκεανού, παρά super-hero ιστορία (προσωπικά αυτό το θεωρώ καλό πράγμα). Γενικά μια αρκετά καλή, αν και σύντομη, sci-fi ιστορία με κάποια στοιχεία τρόμου. Μου άρεσε, αλλά δεν τρελάθηκα. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω και για το artwork του Christian Ward, που είναι πραγματικά υπέροχο και πολύ ταιριαστό με την ιστορία και την ατμόσφαιρά της.

 

 

10. Invincible Compendium, vol.2-vol.3 - Robert Kirkman (Image): Είπα να τελειώσω και με το Invinicle, το πρώτο Compendium του οποίου διάβασα πέρσι. Θα έλεγα ότι υπήρχε βελτίωση, αλλά η συνολική μου άποψη για το comic δεν άλλαξε ουσιαστικά. Είναι μια πολύ καλοφτιαγμένη, αλλά όχι πρωτότυπη ή ουσιαστικά διαφορετική, super-hero ιστορία, που όμως έχει το τεράστιο καλό, ότι διαδραματίζεται σε δικό της σύμπαν και δεν έχει το βάρος του continuity που έχουν πολλές από τις ιστορίες της DC και της Marvel. Επίσης θεωρώ ότι θα ήταν συνολικά πολύ καλύτερο, αν ήταν αρκετά τεύχη πιο μικρό, αν και οφείλω να ομολογήσω το μεγάλο της μέγεθος βοήθησε αρκετά στο να δημιουργηθεί η αίσθηση ενός πλήρους και γεμάτου σύμπαντος.

 

   

 

11. The Sixth Gun Deluxe Editions, vol.1-vol.6 - Cullen Bunn (Oni Press): Ένα πολύ διασκεδαστικό και σε γενικές γραμμές καλοφτιαγμένο weird western. Η αλήθεια είναι ότι (εδικά προς το τέλος) είναι πιο πολύ fantasy παρά western, ενώ θα προτιμούσα το ανάποδο. Όμως ακόμα κι έτσι μου άρεσε αρκετά και γενικά θα το πρότεινα.

 

12. Dracula Motherf**ker! - Alex de Campi (Image): Μια (ψιλό)horror ιστορία, γύρω από το δράκουλα και τις νύφες του. Είχε διάφορες καλές και ενδιαφέρουσες ιδέας, τόσο όσον αφορά την πλοκή, τις θεματικές το βιβλίου και το artwork, αλλά είναι εξαιρετικά σύντομο για να μπορέσει να κάνει όντως κάτι με όλα αυτά. Πέρασε και δεν ακούμπησε.

 

13. House of Penance - Peter Tomasi (Dark Horse): Μια ακόμα ιστορία horror. Αυτή τη φορά με κεντρικό θέμα το γνωστό Winchester house και την ιστορία του. Είναι καλό, πολύ ατμοσφαιρικό και κάπως περίεργο. Σε όλα αυτά συμβάλει και το καλό και πολύ ιδιαίτερο, αλλόκοτο (και πιθανώς όχι για όλα τα γούστα) artwork του Ian Bertam.

Edited August 26, 2023 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των κόμικς.

[Steel Guardian]

Quote

2023

01. Godshaper - Simon Spurrier (Boom!): Ενα fantasy comic, που διαδραματίζεται σε εναν κοσμο οπου ο κάθε άνθρωπος έχει και εναν προσωπικό θεο-βοηθο.

Θα έλεγα οτι είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα πραγματα απο τον Spurrier.

 

02. Alienated - Simon Spurrier (Boom!): Αυτό, για παράδειγμα, είναι ενα απο τα καλυτερα του. Είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που ακολουθεί 3 πολύ διαφορετικούς εφήβους, οι οποίοι κάποια στιγμη γίνονται μάρτυρες ένως περίεργου συμβάντος και αρχίζουν να "ακούν" ο ένας τις σκέψεις των αλλων. Και ακολουθούν και αλλά περίεργα. Επίσης έχει και πολύ καλό artwork και χρωματα.

 

03. Marvels - Kurt Bushiek (Marvel): Γενικά τα comics της Marvel και της DC (Vertigo εξαιρουμένης) δεν μου πολυαρεσουν, αλλά αυτό είναι απο τα πλεον γνωστά και κλασσικά και είπα να το δοκιμασω. Θα έλεγα οτι δικαίως έχει τη φήμη του.

Είναι όντως πολύ καλό με την υπόθεση να διαδραματίζεται γύρω απο το πως εκλαμβάνουν οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τους υπερήρωες και τη δραση τους, καθώς και πως επηρεάζονται απο αυτή.

Είναι αρκετά "λογοτεχνικό" με το μεγαλυτερο μέρος της ιστοριας να δίνεται μέσω αφήγησης, κάτι που ίσως θα μπορούσε να ενοχλησει, αλλά η γραφή του Bushiek είναι πολύ καλη και υπάρχει και μια λεπτομέρεια της πλοκής που δικαιολογεί αυτον τον τροπο εξιστόρησης.

Τέλος το artwork του Alex Ross, είναι φοβερό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο από όλους όσους είναι γνώριμοι με τη δουλειά του.

 

    

  

04. Deadly Class - Rick Remender (Image): Διάβασα όλη τη σειρά. Ενα απο τα καλά του Remender.

Ουσιαστικά είναι μια crime ιστορία που ακολουθει διάφορους χαρακτήρες  απο την εφηβεία τους, σε ενα ειδικό σχολείο για δολοφόνους, μέχρι και το στάδιο της ζωής τους που θα τους λέγαμε μεσήλικες. Βέβαια, δεδομενης της φύσης της δουλειάς τους, δεν φτάνουν όλοι μέχρι εκεί.

Κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο μειονέκτημα του είναι ότι κάπου στη μέση κάνει κοιλιά και αρχίζει να επαναλαμβάνεται και να αργεί χωρίς λόγο. Προς το τέλος όμως ξαναπαίρνει μπρος και το τέλος είναι πολύ δυνατό.

Υπάρχει και τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε αυτό, αλλά δεν την έχω δει.

 

    

   

05. Manifest Destiny - Chris Dingess (Image): Μια εκδοχή της αποστολής των Lewis & Clark, μόνο που εδώ η Αμερική είναι γεμάτη τέρατα, φανταστικά πλάσματα και διάφορα αλλά μυστήρια.

Μου άρεσε παρα πολύ. Μάλλον απο τα αγαπημένα μου των τελευταιων χρονων. Συνδιάζει άψογα horror, fantasy και εναλλακτική ιστορία, ενω και το artwork είναι εξαιρετικό.

Τα δυο πρωτα volumes είναι κάπως πιο pulpy σε σχέση με οτι έρχεται μετα, αλλά και παλι είναι πολύ ευχάριστα.

Μόνο μεγάλο αρνητικό ότι το τέλος είναι κάπως βιαστικό. Ικανοποιητικότατο, αλλά κάπου μου έδωσε την εντύπωση ότι προσπάθησαν να χωρέσουν σε αυτό περισσότερα πράγματα από ότι συνήθως και πιο γρήγορα. Σαν να τους έκοψαν και να προσπάθησαν να χωρέσουν όλα όσα ήθελαν χωρίς κενά σε ένα φινάλε πιο σύντομο από αυτό που είχαν σχεδιάσει.

 

 

06. A Walk Through Hell - Garth Ennis (Aftershock): Αυτό είναι κάτι ανάμεσα σε crime και horror. Γενικά πολύ ιντριγκαδόρικο, με καλοδουλεμένους διαλόγους και καλό ρυθμό. Διαβάζεται τρομερά ευχάριστα και έχει πολλές δυνατές σκηνές, αλλά κάποια πράγματα δεν με έπεισαν. Ειδικά προς το τέλος.

 

07. The Last God - Phillip Kennedy Johnson (DC): Μια sword & sorcery ιστορία, άσχετη με το γνωστό σύμπαν της DC. Το πρωτο πράγμα που προσέχει κανεις είναι το πραγματικα εξαιρετικό artwork του Riccardo Federici.

Δυστυχώς το υπόλοιπο comic δεν είναι αντίστοιχα καλό. Σε καμία περίπτωση δεν θα το έλεγα κακό, αλλά μάλλον πολύ, πολύ χλιαρό. Οι χαρακτήρες δεν με κέρδισαν, η υπόθεση δεν μου είπε κάτι και η κάπως ιδιαίτερη δομή της ιστορίας με κούρασε. Επίσης θα μπορούσε άνετα, να είναι 2-3 τεύχη μικρότερο.

Από την άλλη, εκτός του artwork, στα συν είναι σίγουρα οι διάφορες καλές ιδέες και η ατμόσφαιρα της ιστορίας.

Προσωπικά θα έλεγα ότι αξίζει να διαβαστεί από τους φαν του sword & sorcery, μιας και δεν είναι και πολύ συχνά τα comics σε αυτό το είδος (εξαιρώντας τον Conan), αλλά μην έχετε και τρομερές προσδοκίες.

 

    

    

    

    

    

   

08. Demon Knights - Paul Cornell (DC): Και πάλι μια sword & sorcery ιστορία, αυτή τη φορά όμως, αν και το setting είναι ξεκάθαρα μεσαιωνικό fantasy υπάρχουν και μικρές συνδέσεις με τα γνωστά comics της DC (με κυριότερο ότι πρωταγωνιστεί ο Etrigan), καθώς και κάποια στοιχεία του αρθουριανού μύθου.

Σε γενικές γραμμές ισχύει και για αυτό ότι έγραψα και παραπάνω. Εξαιρετικό artwork (εδώ από διάφορους καλλιτέχνες), καλή ατμόσφαιρα και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, όλα τα αλλά ψιλομέτρια.

Και πάλι αξίζει να διαβαστεί από της ίδια κατηγορία ανθρώπων, για τους ίδιους λόγους.

 

09. Aquaman: Andromeda - Ram V (DC): Αυτό το διάβασα αποκλειστικά και μόνο λόγω Ram V. Η αλήθεια είναι ότι, δεν είχα και πολύ υψηλές προσδοκίες, αλλά τελικά το βρήκα αρκετά καλό. Δεν είμαι σίγουρος ας οι φαν του Aquaman θα το απολαύσουν, καθώς είναι μάλλον κομπάρσος στην ιστορία, η οποία πιο πολύ θυμίζει Event Horrizon στον βυθό του ωκεανού, παρά super-hero ιστορία (προσωπικά αυτό το θεωρώ καλό πράγμα). Γενικά μια αρκετά καλή, αν και σύντομη, sci-fi ιστορία με κάποια στοιχεία τρόμου. Μου άρεσε, αλλά δεν τρελάθηκα. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω και για το artwork του Christian Ward, που είναι πραγματικά υπέροχο και πολύ ταιριαστό με την ιστορία και την ατμόσφαιρά της.

 

 

10. Invincible Compendium, vol.2-vol.3 - Robert Kirkman (Image): Είπα να τελειώσω και με το Invinicle, το πρώτο Compendium του οποίου διάβασα πέρσι. Θα έλεγα ότι υπήρχε βελτίωση, αλλά η συνολική μου άποψη για το comic δεν άλλαξε ουσιαστικά. Είναι μια πολύ καλοφτιαγμένη, αλλά όχι πρωτότυπη ή ουσιαστικά διαφορετική, super-hero ιστορία, που όμως έχει το τεράστιο καλό, ότι διαδραματίζεται σε δικό της σύμπαν και δεν έχει το βάρος του continuity που έχουν πολλές από τις ιστορίες της DC και της Marvel. Επίσης θεωρώ ότι θα ήταν συνολικά πολύ καλύτερο, αν ήταν αρκετά τεύχη πιο μικρό, αν και οφείλω να ομολογήσω το μεγάλο της μέγεθος βοήθησε αρκετά στο να δημιουργηθεί η αίσθηση ενός πλήρους και γεμάτου σύμπαντος.

   

 

11. The Sixth Gun Deluxe Editions, vol.1-vol.6 - Cullen Bunn (Oni Press): Ένα πολύ διασκεδαστικό και σε γενικές γραμμές καλοφτιαγμένο weird western. Η αλήθεια είναι ότι (εδικά προς το τέλος) είναι πιο πολύ fantasy παρά western, ενώ θα προτιμούσα το ανάποδο. Όμως ακόμα κι έτσι μου άρεσε αρκετά και γενικά θα το πρότεινα.

 

12. Dracula Motherf**ker! - Alex de Campi (Image): Μια (ψιλό)horror ιστορία, γύρω από το δράκουλα και τις νύφες του. Είχε διάφορες καλές και ενδιαφέρουσες ιδέας, τόσο όσον αφορά την πλοκή, τις θεματικές το βιβλίου και το artwork, αλλά είναι εξαιρετικά σύντομο για να μπορέσει να κάνει όντως κάτι με όλα αυτά. Πέρασε και δεν ακούμπησε.

 

13. House of Penance - Peter Tomasi (Dark Horse): Μια ακόμα ιστορία horror. Αυτή τη φορά με κεντρικό θέμα το γνωστό Winchester house και την ιστορία του. Είναι καλό, πολύ ατμοσφαιρικό και κάπως περίεργο. Σε όλα αυτά συμβάλει και το καλό και πολύ ιδιαίτερο, αλλόκοτο (και πιθανώς όχι για όλα τα γούστα) artwork του Ian Bertam.

 

    

14. Men of Wrath - Jason Aaron (Icon): Crime ιστορία, από τον Jason Aaron, που είμαι μάστορας στο είδος (π.χ. Scalped και Southern Bastards). Η αλήθεια είναι ότι αυτό εδώ, αν και συμπαθέστατο, δεν είναι τόσο καλό όσο τα δύο που προανέφερα. Σε αντίθεση με τα άλλα δύο αυτό είναι μόνο ένα mini-series των 5 τευχών και δεν προλαβαίνει να έχει την ανάπτυξη και το βάθος που είχαν εκείνα. Παρ' όλα αυτά. Είναι μια ιστορία που ξεκινάει πολύ δυνατά και συνεχίζει ικανοποιητικά, αν και κάπως βιαστικά. Γενικά αξίζει να διαβαστεί από τους φαν του είδους, αλλά ο Aaron έχει κάνει και (πολύ) καλύτερες crime-comic δουλειές.

 

 

15. Lobster Johnson Omnibus, vol.1-vo.2 - Mike Mignola & John Arcudi (Dark Horse): Άλλη μια σειρά του Mignolaverse, που σε γενικές γραμμές απόλαυσα. Ομολογουμένως το πρώτο μισό είναι πολύ, πολύ καλύτερο από το δεύτερο μισό, αλλά και το δεύτερο μισό είναι ένα ευχάριστο pulp ανάγνωσμα. Γενικά αυτό ανακατέβει τα γνωστά καλούδια που βρίσκουμε στα έργα του Mignola (λίγο horror, λίγο αποκρυφισμό, καλό γράψιμο, εξαιρετικό artwork, άψογη ατμόσφαιρα κτλ.) ανακατεμένο με μια γκανγστερική ιστορία (της δεκαετίας του '30) και λίγο από superheroes. Αν αυτό ακούγεται ενδιαφέρον, τότε θα σας αρέσει και το comic.

 

 

16. The Nice House on the Lake - James Tynion IV (Black Label): Μισό sci-fi, μισό horror. Αρκετά αξιόλογο και με κάποιες αρκετά πρωτότυπες ιδέες, αλλά κάπου κάτι δεν κόλλησε πλήρως και ποτέ δεν μου έκανε τελείως click. Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί, όμως δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε 100%.

 

17. Sentient - Jeff Lemire (TKO): Ένα, σε γενικές γραμμές, εξαιρετικά καλογραμμένο και ατμοσφαιρικό sci-fi θρίλερ. Και λέω σε γενικές γραμμές, μόνο και μόνο γιατί (όντας μόλις 6 τεύχη) κάποια πράγματα ήταν ελαφρώς βιαστικά και γιατί κάπου φάνηκε ότι θα πάει να εξελιχθεί σε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και διαφορετικό από τον τελικά πιο προβλέψιμο και "εύκολο" δρόμο που διάλεξε. Παρά αυτά τα δύο παράπονα είναι πολύ καλό και αξίζει 100% τον κόπο.

Edited November 11, 2023 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των κόμικς.

[Steel Guardian]

Quote

2023

01. Godshaper - Simon Spurrier (Boom!): Ενα fantasy comic, που διαδραματίζεται σε εναν κοσμο οπου ο κάθε άνθρωπος έχει και εναν προσωπικό θεο-βοηθο.

Θα έλεγα οτι είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα πραγματα απο τον Spurrier.

 

02. Alienated - Simon Spurrier (Boom!): Αυτό, για παράδειγμα, είναι ενα απο τα καλυτερα του. Είναι μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που ακολουθεί 3 πολύ διαφορετικούς εφήβους, οι οποίοι κάποια στιγμη γίνονται μάρτυρες ένως περίεργου συμβάντος και αρχίζουν να "ακούν" ο ένας τις σκέψεις των αλλων. Και ακολουθούν και αλλά περίεργα. Επίσης έχει και πολύ καλό artwork και χρωματα.

 

03. Marvels - Kurt Bushiek (Marvel): Γενικά τα comics της Marvel και της DC (Vertigo εξαιρουμένης) δεν μου πολυαρεσουν, αλλά αυτό είναι απο τα πλεον γνωστά και κλασσικά και είπα να το δοκιμασω. Θα έλεγα οτι δικαίως έχει τη φήμη του.

Είναι όντως πολύ καλό με την υπόθεση να διαδραματίζεται γύρω απο το πως εκλαμβάνουν οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τους υπερήρωες και τη δραση τους, καθώς και πως επηρεάζονται απο αυτή.

Είναι αρκετά "λογοτεχνικό" με το μεγαλυτερο μέρος της ιστοριας να δίνεται μέσω αφήγησης, κάτι που ίσως θα μπορούσε να ενοχλησει, αλλά η γραφή του Bushiek είναι πολύ καλη και υπάρχει και μια λεπτομέρεια της πλοκής που δικαιολογεί αυτον τον τροπο εξιστόρησης.

Τέλος το artwork του Alex Ross, είναι φοβερό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο από όλους όσους είναι γνώριμοι με τη δουλειά του.

 

    

  

04. Deadly Class - Rick Remender (Image): Διάβασα όλη τη σειρά. Ενα απο τα καλά του Remender.

Ουσιαστικά είναι μια crime ιστορία που ακολουθει διάφορους χαρακτήρες  απο την εφηβεία τους, σε ενα ειδικό σχολείο για δολοφόνους, μέχρι και το στάδιο της ζωής τους που θα τους λέγαμε μεσήλικες. Βέβαια, δεδομενης της φύσης της δουλειάς τους, δεν φτάνουν όλοι μέχρι εκεί.

Κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο μειονέκτημα του είναι ότι κάπου στη μέση κάνει κοιλιά και αρχίζει να επαναλαμβάνεται και να αργεί χωρίς λόγο. Προς το τέλος όμως ξαναπαίρνει μπρος και το τέλος είναι πολύ δυνατό.

Υπάρχει και τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε αυτό, αλλά δεν την έχω δει.

 

    

   

05. Manifest Destiny - Chris Dingess (Image): Μια εκδοχή της αποστολής των Lewis & Clark, μόνο που εδώ η Αμερική είναι γεμάτη τέρατα, φανταστικά πλάσματα και διάφορα αλλά μυστήρια.

Μου άρεσε παρα πολύ. Μάλλον απο τα αγαπημένα μου των τελευταιων χρονων. Συνδιάζει άψογα horror, fantasy και εναλλακτική ιστορία, ενω και το artwork είναι εξαιρετικό.

Τα δυο πρωτα volumes είναι κάπως πιο pulpy σε σχέση με οτι έρχεται μετα, αλλά και παλι είναι πολύ ευχάριστα.

Μόνο μεγάλο αρνητικό ότι το τέλος είναι κάπως βιαστικό. Ικανοποιητικότατο, αλλά κάπου μου έδωσε την εντύπωση ότι προσπάθησαν να χωρέσουν σε αυτό περισσότερα πράγματα από ότι συνήθως και πιο γρήγορα. Σαν να τους έκοψαν και να προσπάθησαν να χωρέσουν όλα όσα ήθελαν χωρίς κενά σε ένα φινάλε πιο σύντομο από αυτό που είχαν σχεδιάσει.

 

 

06. A Walk Through Hell - Garth Ennis (Aftershock): Αυτό είναι κάτι ανάμεσα σε crime και horror. Γενικά πολύ ιντριγκαδόρικο, με καλοδουλεμένους διαλόγους και καλό ρυθμό. Διαβάζεται τρομερά ευχάριστα και έχει πολλές δυνατές σκηνές, αλλά κάποια πράγματα δεν με έπεισαν. Ειδικά προς το τέλος.

 

07. The Last God - Phillip Kennedy Johnson (DC): Μια sword & sorcery ιστορία, άσχετη με το γνωστό σύμπαν της DC. Το πρωτο πράγμα που προσέχει κανεις είναι το πραγματικα εξαιρετικό artwork του Riccardo Federici.

Δυστυχώς το υπόλοιπο comic δεν είναι αντίστοιχα καλό. Σε καμία περίπτωση δεν θα το έλεγα κακό, αλλά μάλλον πολύ, πολύ χλιαρό. Οι χαρακτήρες δεν με κέρδισαν, η υπόθεση δεν μου είπε κάτι και η κάπως ιδιαίτερη δομή της ιστορίας με κούρασε. Επίσης θα μπορούσε άνετα, να είναι 2-3 τεύχη μικρότερο.

Από την άλλη, εκτός του artwork, στα συν είναι σίγουρα οι διάφορες καλές ιδέες και η ατμόσφαιρα της ιστορίας.

Προσωπικά θα έλεγα ότι αξίζει να διαβαστεί από τους φαν του sword & sorcery, μιας και δεν είναι και πολύ συχνά τα comics σε αυτό το είδος (εξαιρώντας τον Conan), αλλά μην έχετε και τρομερές προσδοκίες.

 

    

    

    

    

    

   

08. Demon Knights - Paul Cornell (DC): Και πάλι μια sword & sorcery ιστορία, αυτή τη φορά όμως, αν και το setting είναι ξεκάθαρα μεσαιωνικό fantasy υπάρχουν και μικρές συνδέσεις με τα γνωστά comics της DC (με κυριότερο ότι πρωταγωνιστεί ο Etrigan), καθώς και κάποια στοιχεία του αρθουριανού μύθου.

Σε γενικές γραμμές ισχύει και για αυτό ότι έγραψα και παραπάνω. Εξαιρετικό artwork (εδώ από διάφορους καλλιτέχνες), καλή ατμόσφαιρα και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, όλα τα αλλά ψιλομέτρια.

Και πάλι αξίζει να διαβαστεί από της ίδια κατηγορία ανθρώπων, για τους ίδιους λόγους.

 

09. Aquaman: Andromeda - Ram V (DC): Αυτό το διάβασα αποκλειστικά και μόνο λόγω Ram V. Η αλήθεια είναι ότι, δεν είχα και πολύ υψηλές προσδοκίες, αλλά τελικά το βρήκα αρκετά καλό. Δεν είμαι σίγουρος ας οι φαν του Aquaman θα το απολαύσουν, καθώς είναι μάλλον κομπάρσος στην ιστορία, η οποία πιο πολύ θυμίζει Event Horrizon στον βυθό του ωκεανού, παρά super-hero ιστορία (προσωπικά αυτό το θεωρώ καλό πράγμα). Γενικά μια αρκετά καλή, αν και σύντομη, sci-fi ιστορία με κάποια στοιχεία τρόμου. Μου άρεσε, αλλά δεν τρελάθηκα. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω και για το artwork του Christian Ward, που είναι πραγματικά υπέροχο και πολύ ταιριαστό με την ιστορία και την ατμόσφαιρά της.

 

 

10. Invincible Compendium, vol.2-vol.3 - Robert Kirkman (Image): Είπα να τελειώσω και με το Invinicle, το πρώτο Compendium του οποίου διάβασα πέρσι. Θα έλεγα ότι υπήρχε βελτίωση, αλλά η συνολική μου άποψη για το comic δεν άλλαξε ουσιαστικά. Είναι μια πολύ καλοφτιαγμένη, αλλά όχι πρωτότυπη ή ουσιαστικά διαφορετική, super-hero ιστορία, που όμως έχει το τεράστιο καλό, ότι διαδραματίζεται σε δικό της σύμπαν και δεν έχει το βάρος του continuity που έχουν πολλές από τις ιστορίες της DC και της Marvel. Επίσης θεωρώ ότι θα ήταν συνολικά πολύ καλύτερο, αν ήταν αρκετά τεύχη πιο μικρό, αν και οφείλω να ομολογήσω το μεγάλο της μέγεθος βοήθησε αρκετά στο να δημιουργηθεί η αίσθηση ενός πλήρους και γεμάτου σύμπαντος.

   

 

11. The Sixth Gun Deluxe Editions, vol.1-vol.6 - Cullen Bunn (Oni Press): Ένα πολύ διασκεδαστικό και σε γενικές γραμμές καλοφτιαγμένο weird western. Η αλήθεια είναι ότι (εδικά προς το τέλος) είναι πιο πολύ fantasy παρά western, ενώ θα προτιμούσα το ανάποδο. Όμως ακόμα κι έτσι μου άρεσε αρκετά και γενικά θα το πρότεινα.

 

12. Dracula Motherf**ker! - Alex de Campi (Image): Μια (ψιλό)horror ιστορία, γύρω από το δράκουλα και τις νύφες του. Είχε διάφορες καλές και ενδιαφέρουσες ιδέας, τόσο όσον αφορά την πλοκή, τις θεματικές το βιβλίου και το artwork, αλλά είναι εξαιρετικά σύντομο για να μπορέσει να κάνει όντως κάτι με όλα αυτά. Πέρασε και δεν ακούμπησε.

 

13. House of Penance - Peter Tomasi (Dark Horse): Μια ακόμα ιστορία horror. Αυτή τη φορά με κεντρικό θέμα το γνωστό Winchester house και την ιστορία του. Είναι καλό, πολύ ατμοσφαιρικό και κάπως περίεργο. Σε όλα αυτά συμβάλει και το καλό και πολύ ιδιαίτερο, αλλόκοτο (και πιθανώς όχι για όλα τα γούστα) artwork του Ian Bertam.

    

14. Men of Wrath - Jason Aaron (Icon): Crime ιστορία, από τον Jason Aaron, που είμαι μάστορας στο είδος (π.χ. Scalped και Southern Bastards). Η αλήθεια είναι ότι αυτό εδώ, αν και συμπαθέστατο, δεν είναι τόσο καλό όσο τα δύο που προανέφερα. Σε αντίθεση με τα άλλα δύο αυτό είναι μόνο ένα mini-series των 5 τευχών και δεν προλαβαίνει να έχει την ανάπτυξη και το βάθος που είχαν εκείνα. Παρ' όλα αυτά. Είναι μια ιστορία που ξεκινάει πολύ δυνατά και συνεχίζει ικανοποιητικά, αν και κάπως βιαστικά. Γενικά αξίζει να διαβαστεί από τους φαν του είδους, αλλά ο Aaron έχει κάνει και (πολύ) καλύτερες crime-comic δουλειές.

 

 

15. Lobster Johnson Omnibus, vol.1-vo.2 - Mike Mignola & John Arcudi (Dark Horse): Άλλη μια σειρά του Mignolaverse, που σε γενικές γραμμές απόλαυσα. Ομολογουμένως το πρώτο μισό είναι πολύ, πολύ καλύτερο από το δεύτερο μισό, αλλά και το δεύτερο μισό είναι ένα ευχάριστο pulp ανάγνωσμα. Γενικά αυτό ανακατέβει τα γνωστά καλούδια που βρίσκουμε στα έργα του Mignola (λίγο horror, λίγο αποκρυφισμό, καλό γράψιμο, εξαιρετικό artwork, άψογη ατμόσφαιρα κτλ.) ανακατεμένο με μια γκανγστερική ιστορία (της δεκαετίας του '30) και λίγο από superheroes. Αν αυτό ακούγεται ενδιαφέρον, τότε θα σας αρέσει και το comic.

 

 

16. The Nice House on the Lake - James Tynion IV (Black Label): Μισό sci-fi, μισό horror. Αρκετά αξιόλογο και με κάποιες αρκετά πρωτότυπες ιδέες, αλλά κάπου κάτι δεν κόλλησε πλήρως και ποτέ δεν μου έκανε τελείως click. Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί, όμως δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε 100%.

 

17. Sentient - Jeff Lemire (TKO): Ένα, σε γενικές γραμμές, εξαιρετικά καλογραμμένο και ατμοσφαιρικό sci-fi θρίλερ. Και λέω σε γενικές γραμμές, μόνο και μόνο γιατί (όντας μόλις 6 τεύχη) κάποια πράγματα ήταν ελαφρώς βιαστικά και γιατί κάπου φάνηκε ότι θα πάει να εξελιχθεί σε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και διαφορετικό από τον τελικά πιο προβλέψιμο και "εύκολο" δρόμο που διάλεξε. Παρά αυτά τα δύο παράπονα είναι πολύ καλό και αξίζει 100% τον κόπο.

 

18. Cosmic Detective - Jeff Lemire & Matt Kindt (Image): Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που συνδυάζει το noir με την επιστημονική φαντασία. Αργεί λίγο να πάρει μπροστά, αλλά από ένα σημείο και μετά απογειώνεται. Φαν του Lemire είμαι ήδη εδώ και χρόνια, με αφορμή ίσως γίνω και φαν του Kintt. Προτείνεται άφοβα.

 

19. Lost Dogs - Jeff Lemire (Top Shelf): Μία από τις πρώτες δουλειές του Lemire. Φαίνεται πάρα πολύ. Είναι τρομερά άγουρο σε σχέση με πολλά άλλα δικά του. Δεν είναι κακό και έχει πολλές από τις αρετές και τα χαρακτηριστικά που βλέπει κανείς στις μεταγενέστερες δουλειές του, αλλά είναι μόνο για αυτούς που είναι ήδη φαν. Δεν είναι καλή επιλογή για πρώτη γνωριμία μαζί του.

 

20. Four Gathered at Christmas Eve - Διάφοροι (Dark Horse): Στην ουσία πρόκειται για μια συλλογή τεσσλαρων σύντομων ιστοριών φαντασμάτων, από διάφορους δημιουργούς comic, οι οποίοι εμφανίζονται και σαν μια Βικτωριανή εκδοχή των εαυτών τους που αφηγούνται τις ιστορίες. Καλή ιδέα και ωραίο artwork, αλλά πολύ βιαστική και μέτρια εκτέλεση συνολικά.

 

 

21. Little Monsters, vol.1-vol.2 - Jeff Lemire (Image): Μια αρκετά διαφορετική και πρωτότυπη ιστορία με βρικόλακες, από την ομάδα μου μας έδωσε τα Descener/Ascender. Γενικά είναι πάρα πολύ καλό (αν και η αλήθεια είναι ότι ανά φάσεις ίσως ήταν κάπως πιο αργόσυρτο από ότι θα έπρεπε), με πολύ ωραίο artwork, καλές ιδέες, δουλεμένους χαρακτήρες και ωραία ατμόσφαιρα. Στα μείον για εμένα το χωρίς κανένα λόγο ασπρόμαυρο artwork, το οποίο αν και πολύ καλό κι έτσι, με χρώματα θα απογειωνόταν και νομίζω θα βοηθούσε να ανέβει ακόμα περισσότερο και η ιστορία.

 

    

22. Reckless, vol.1-vol.5 - Ed Bribaker (Image): Κλασσικές crime ιστορίες από το Brubaker. Διαβάζονται πολύ ευχάριστα, αλλά δεν είναι ούτε από τις πιο πρωτότυπες, ούτε από τις πιο καλές δουλειές του. Αξίζει να διαβαστούν από τους φανς, έχει όμωα γράψει και πολύ καλύτερα πράγματα, σε κοντινό στυλ.



Τα καλύτερα της χρονιάς για εμένα ήταν (χωρίς σειρά προτίμησης):
Alienated - Simon Spurrier
Marvels - Kurt Busiek
Deadly Class - Rick Remender
Manifest Destiny - Chris Dingess
Lobster Johnson - Mike Migola & co. (κυρίως το πρώτο volume, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το δεύτερο είναι κακό)
Sentient - Jeff Lemire
Cosmic Detective - Jeff Lemire & Matt Kindt
Little Monsters - Jeff Lemire
(Με bold αυτά που ξεχωρίζω ακόμα περισσότερο, από τα ήδη πολύ καλά της χρονιάς)

Edited December 31, 2023 by Φάντασμα
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των κόμικς.

[Steel Guardian]

2024
01. Monkey King - Chaiko (Magnetic Press): Μεταφορά του γνωστού Journey to the West σε comic. Πολύ καλοφτιαγμένο και διαβάζεται τρομερά ευχάριστα. Νομίζω ότι μπορεί να λειτουργήσει εξίσου καλά και σαν μια πρώτη γνωριμία με την ιστορία, αλλά και σαν μία νέα εκδοχή για αυτούς που είναι ήδη γνώστες (και λάτρεις) της.

02. Wika - Thomas Day (Titan): Μια αρκετά καλή epic fantasy ιστορία. Έχει διάφορες ενδιαφέρουσες ιδέες και σκηνές, καθώς και καλό και αξιόλογο worldbuilding αλλά ίσως θα χρειάζονταν περισσότερο χώρο για να ξεδυπλωθούν πλήρως όλα αυτά. Στα πολύ συν το πραγματικά εξαιρετικό artwork του Olivier Ledroit, που είναι πανέμορφο και ανεβάζει το comic πάρα πολύ συνολικά. Αξίζει να το διαβάσει κανείς και μόνο για αυτό.

03: Promethea Deluxe Edition, vol.1-vol.3 - Alan Moore (DC/Vertigo): Αυτό με δυσκόλεψε αρκετά ανά τόπους. Έχει όλα τα καλούδια του Moore, αλλά ειδικά προς τη μέση ίσως το παρακάνει με την παρουσίαση ιδεών/φιλοσοφίας και χαλάει ελαφρώς την ρωή της ιστορίας. Με κούρασε σε μερικά σημεία. Παρ' όλα αυτά αξίζει 100% να διαβαστεί και είναι αρκετά ιδιαίτερο και πρωτότυπο, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είναι η καλύτερη γνωριμία με το έργο του Moore, για κάποιον που δεν τον έχει ξαναδιαβάσει.

[yanni]

Έγκλημα και τιμωρία - David Zane Mairowitz, Alain Korkos, Fyodor Dostoevsky

Μια απλοποιημένη εκδοχή σε μορφή εικονογραφημένου μυθιστορήματος, της κλασικής ιστορίας του Ντοστογιέφσκι. Το σχέδιο έχει δραματικό τόνο σε ασπρόμαυρο, που εξυπηρετεί καλά την ιστορία. Οι δημιουργοί, έθεσαν τη δράση στη σύγχρονη Ρωσία, πιο συγκεκριμένα στην Πετρούπολη του 2007 για να κάνουν παραλληλισμούς μεταξύ της διαφθοράς και της ανισότητας της τσαρικής Ρωσίας και της Ρωσίας του Πούτιν. Αξίζει μερικές ωρες από τον χρόνο σας, νομίζω.

[Steel Guardian]

Quote

2024
01. Monkey King - Chaiko (Magnetic Press): Μεταφορά του γνωστού Journey to the West σε comic. Πολύ καλοφτιαγμένο και διαβάζεται τρομερά ευχάριστα. Νομίζω ότι μπορεί να λειτουργήσει εξίσου καλά και σαν μια πρώτη γνωριμία με την ιστορία, αλλά και σαν μία νέα εκδοχή για αυτούς που είναι ήδη γνώστες (και λάτρεις) της.

02. Wika - Thomas Day (Titan): Μια αρκετά καλή epic fantasy ιστορία. Έχει διάφορες ενδιαφέρουσες ιδέες και σκηνές, καθώς και καλό και αξιόλογο worldbuilding αλλά ίσως θα χρειάζονταν περισσότερο χώρο για να ξεδυπλωθούν πλήρως όλα αυτά. Στα πολύ συν το πραγματικά εξαιρετικό artwork του Olivier Ledroit, που είναι πανέμορφο και ανεβάζει το comic πάρα πολύ συνολικά. Αξίζει να το διαβάσει κανείς και μόνο για αυτό.

03: Promethea Deluxe Edition, vol.1-vol.3 - Alan Moore (DC/Vertigo): Αυτό με δυσκόλεψε αρκετά ανά τόπους. Έχει όλα τα καλούδια του Moore, αλλά ειδικά προς τη μέση ίσως το παρακάνει με την παρουσίαση ιδεών/φιλοσοφίας και χαλάει ελαφρώς την ρωή της ιστορίας. Με κούρασε σε μερικά σημεία. Παρ' όλα αυτά αξίζει 100% να διαβαστεί και είναι αρκετά ιδιαίτερο και πρωτότυπο, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είναι η καλύτερη γνωριμία με το έργο του Moore, για κάποιον που δεν τον έχει ξαναδιαβάσει.

04. Fire Power, vol.1-vol.6 - Robert Kirkman (Image): Μια ιστορία φαντασίας με μπόλικη δράση και πολεμικές τέχνες, έντονα επηρεασμένη από τις διάφορες ταινίες wuxia που μας έρχονται από την Ασία. Γενικά διαβάζεται γρήγορα και οι σκηνές δράσης είναι πάρα πολύ καλές, με έντονη κινητικότητα, ροή και ευκολία στο να τις "ακολουθήσει" κανείς. Βέβαια το artwork του Chris Samnee είναι εξαιρετικό και στις ήρεμες στιγμές του comic. Σαν ιστορία δεν έχει κανένα ιδιαίτερο βάθος, αλλά διαβάζεται τρομερά εύκολα και ευχάριστα, ενώ έχει και έναν τεράστιο παράγοντα "γαματοσύνης" που του δίνει πολλούς πόντους.

05. Folklords - Matt Kindt (Boom): Αυτό είναι μια ιστορία φαντασίας που διαδραματίζεται σε έναν κόσμο έντονα επηρεασμένο από τα διάφορα κλασσικά παραμύθια της Ευρώπης. Γενικά μου άρεσε αρκετά, αλλά προς το τέλος μου φάνηκε ότι βιαζόταν και άφησε ανοιχτά περισσότερα μέτωπα από όσα θα ήθελα.

06. Where the Body Was - Ed Brubaker (Image): Μια ακόμα crime ιστορία από τον Ed Brubaker, αυτή τη φορά με το noir στοιχείο να έχει μετριαστεί και με το comic να έχει έναν πιο slice of life χαρακτήρα. Αν και γενικότερα θα έλεγα ότι προτιμώ περισσότερο την noir αισθητική και ατμόσφαιρα, αυτή ήταν μια ευχάριστη αλλαγή από τον Brubaker, που έδωσε μια νότα φρεσκάδας. Αν και όχι από τις top δουλείες του, το συγκεκριμένο ήταν πολύ καλό και πολλά σκαλιά πάνω από τα Reckless και Night Fever, τα δύο προηγούμενα comics του, που αν και όχι κακά, κούραζαν και έδειχναν έναν Brubaker εντελώς ανέμπνευστο και βαλτωμένο σε μια μανιέρα.

07. Newburn - Chip Zdarsky (Image): Μια ακόμα crime ιστορία, εδώ με έντονα noir χαρακτήρα. Είχε λίγο περίεργη δομή, με το κάθε τεύχος να είναι ένα case of the week, αλλά και με μια γενικότερη ιστορία που (αργά αργά) προχωρούσε συνολικά. Καλοί χαρακτήρες, καλό artwork, καλές ιδέες, λίγο περίεργος ρυθμός και πολύ βιαστικό τέλος. Παρά τα όποια αρνητικά θα έλεγα ότι είναι ένα πολύ καλό crime comic, που αξίζει να διαβαστεί.

08. Spy Superb - Matt Kindt (Dark Horse): Μια κατασκοπική ιστορία με διάθεση φαρσοκωμωδίας. Σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα ότι ήταν κακό, αλλά δεν δούλεψε για εμένα. Επίσης δεν μου άρεσε το artwork, αν και τα χρώματα ήταν πολύ καλά.

09. Space-Mullet - Daniel Warren Johnson (Dark Horse): Αυτή είναι μία από τις πρώτες δουλειές του Daniel Warren Johnson και κάπου κάπου φαίνεται, καθώς σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα ύψη άλλων δικών του comics, όπως τα Extremity και Murder Falcon, αλλά δεν παύει να είναι ένα καλό (ενίοτε και πολύ καλό) comic επιστημονικής φαντασίας.
Στο τέλος μπαίνει μία τελεία, αλλά δίνει την εντύπωση ότι υπήρχε η επιθυμία για συνέχεια, η οποία δεν ήρθε ποτέ.

10. The Bone Orchard Mythos - Jeff Lemire (Image): Στην ουσία πρόκειται για τρία διαφορετικά horror comics (The Passageway, Ten Thousand Black Feathers, Tenement) που λένε εντελώς διαφορετικές, αλλά εξαιρετικά χαλαρά συνδεδεμένες μεταξύ τους, ιστορίες. Εύκολα μπορεί κανείς να τις διαβάσει με οποιαδήποτε σειρά ή να διαβάσει μόνο μία από αυτές, χωρίς να έχει πρόβλημα. Βρήκα όλες τις ιστορίες καλογραμμένες, με τρομερά ευρηματική σύνθεση στις περισσότερες σελίδες, ωραία ατμόσφαιρα και καλό ρυθμό, αλλά το είδος του τρόμου τους παραείναι υπαινικτικό για τα γούστα μου και οι συνδέσεις μεταξύ των ιστοριών παραήταν χαλαρές, ώστε να έχει νόημα να μιλάμε για σειρά.
Ο Lemire είπε ότι για την ώρα το όλο project μπαίνει στον πάγο και, παρόλο που αν βγουν και άλλες ιστορίες για το Bone Orchard Mythos θα τις διαβάσω, νομίζω ότι αυτό είναι καλή ιδέα, γιατί ο Lemire έχει δείξει πολλές φορές ότι μπορεί και πολύ καλύτερα από όσο εδώ.

[Steel Guardian]

Quote

2024
01. Monkey King - Chaiko (Magnetic Press): Μεταφορά του γνωστού Journey to the West σε comic. Πολύ καλοφτιαγμένο και διαβάζεται τρομερά ευχάριστα. Νομίζω ότι μπορεί να λειτουργήσει εξίσου καλά και σαν μια πρώτη γνωριμία με την ιστορία, αλλά και σαν μία νέα εκδοχή για αυτούς που είναι ήδη γνώστες (και λάτρεις) της.

02. Wika - Thomas Day (Titan): Μια αρκετά καλή epic fantasy ιστορία. Έχει διάφορες ενδιαφέρουσες ιδέες και σκηνές, καθώς και καλό και αξιόλογο worldbuilding αλλά ίσως θα χρειάζονταν περισσότερο χώρο για να ξεδυπλωθούν πλήρως όλα αυτά. Στα πολύ συν το πραγματικά εξαιρετικό artwork του Olivier Ledroit, που είναι πανέμορφο και ανεβάζει το comic πάρα πολύ συνολικά. Αξίζει να το διαβάσει κανείς και μόνο για αυτό.

03: Promethea Deluxe Edition, vol.1-vol.3 - Alan Moore (DC/Vertigo): Αυτό με δυσκόλεψε αρκετά ανά τόπους. Έχει όλα τα καλούδια του Moore, αλλά ειδικά προς τη μέση ίσως το παρακάνει με την παρουσίαση ιδεών/φιλοσοφίας και χαλάει ελαφρώς την ρωή της ιστορίας. Με κούρασε σε μερικά σημεία. Παρ' όλα αυτά αξίζει 100% να διαβαστεί και είναι αρκετά ιδιαίτερο και πρωτότυπο, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είναι η καλύτερη γνωριμία με το έργο του Moore, για κάποιον που δεν τον έχει ξαναδιαβάσει.

04. Fire Power, vol.1-vol.6 - Robert Kirkman (Image): Μια ιστορία φαντασίας με μπόλικη δράση και πολεμικές τέχνες, έντονα επηρεασμένη από τις διάφορες ταινίες wuxia που μας έρχονται από την Ασία. Γενικά διαβάζεται γρήγορα και οι σκηνές δράσης είναι πάρα πολύ καλές, με έντονη κινητικότητα, ροή και ευκολία στο να τις "ακολουθήσει" κανείς. Βέβαια το artwork του Chris Samnee είναι εξαιρετικό και στις ήρεμες στιγμές του comic. Σαν ιστορία δεν έχει κανένα ιδιαίτερο βάθος, αλλά διαβάζεται τρομερά εύκολα και ευχάριστα, ενώ έχει και έναν τεράστιο παράγοντα "γαματοσύνης" που του δίνει πολλούς πόντους.

05. Folklords - Matt Kindt (Boom): Αυτό είναι μια ιστορία φαντασίας που διαδραματίζεται σε έναν κόσμο έντονα επηρεασμένο από τα διάφορα κλασσικά παραμύθια της Ευρώπης. Γενικά μου άρεσε αρκετά, αλλά προς το τέλος μου φάνηκε ότι βιαζόταν και άφησε ανοιχτά περισσότερα μέτωπα από όσα θα ήθελα.

06. Where the Body Was - Ed Brubaker (Image): Μια ακόμα crime ιστορία από τον Ed Brubaker, αυτή τη φορά με το noir στοιχείο να έχει μετριαστεί και με το comic να έχει έναν πιο slice of life χαρακτήρα. Αν και γενικότερα θα έλεγα ότι προτιμώ περισσότερο την noir αισθητική και ατμόσφαιρα, αυτή ήταν μια ευχάριστη αλλαγή από τον Brubaker, που έδωσε μια νότα φρεσκάδας. Αν και όχι από τις top δουλείες του, το συγκεκριμένο ήταν πολύ καλό και πολλά σκαλιά πάνω από τα Reckless και Night Fever, τα δύο προηγούμενα comics του, που αν και όχι κακά, κούραζαν και έδειχναν έναν Brubaker εντελώς ανέμπνευστο και βαλτωμένο σε μια μανιέρα.

07. Newburn - Chip Zdarsky (Image): Μια ακόμα crime ιστορία, εδώ με έντονα noir χαρακτήρα. Είχε λίγο περίεργη δομή, με το κάθε τεύχος να είναι ένα case of the week, αλλά και με μια γενικότερη ιστορία που (αργά αργά) προχωρούσε συνολικά. Καλοί χαρακτήρες, καλό artwork, καλές ιδέες, λίγο περίεργος ρυθμός και πολύ βιαστικό τέλος. Παρά τα όποια αρνητικά θα έλεγα ότι είναι ένα πολύ καλό crime comic, που αξίζει να διαβαστεί.

08. Spy Superb - Matt Kindt (Dark Horse): Μια κατασκοπική ιστορία με διάθεση φαρσοκωμωδίας. Σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα ότι ήταν κακό, αλλά δεν δούλεψε για εμένα. Επίσης δεν μου άρεσε το artwork, αν και τα χρώματα ήταν πολύ καλά.

09. Space-Mullet - Daniel Warren Johnson (Dark Horse): Αυτή είναι μία από τις πρώτες δουλειές του Daniel Warren Johnson και κάπου κάπου φαίνεται, καθώς σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα ύψη άλλων δικών του comics, όπως τα Extremity και Murder Falcon, αλλά δεν παύει να είναι ένα καλό (ενίοτε και πολύ καλό) comic επιστημονικής φαντασίας.
Στο τέλος μπαίνει μία τελεία, αλλά δίνει την εντύπωση ότι υπήρχε η επιθυμία για συνέχεια, η οποία δεν ήρθε ποτέ.

10. The Bone Orchard Mythos - Jeff Lemire (Image): Στην ουσία πρόκειται για τρία διαφορετικά horror comics (The Passageway, Ten Thousand Black Feathers, Tenement) που λένε εντελώς διαφορετικές, αλλά εξαιρετικά χαλαρά συνδεδεμένες μεταξύ τους, ιστορίες. Εύκολα μπορεί κανείς να τις διαβάσει με οποιαδήποτε σειρά ή να διαβάσει μόνο μία από αυτές, χωρίς να έχει πρόβλημα. Βρήκα όλες τις ιστορίες καλογραμμένες, με τρομερά ευρηματική σύνθεση στις περισσότερες σελίδες, ωραία ατμόσφαιρα και καλό ρυθμό, αλλά το είδος του τρόμου τους παραείναι υπαινικτικό για τα γούστα μου και οι συνδέσεις μεταξύ των ιστοριών παραήταν χαλαρές, ώστε να έχει νόημα να μιλάμε για σειρά.
Ο Lemire είπε ότι για την ώρα το όλο project μπαίνει στον πάγο και, παρόλο που αν βγουν και άλλες ιστορίες για το Bone Orchard Mythos θα τις διαβάσω, νομίζω ότι αυτό είναι καλή ιδέα, γιατί ο Lemire έχει δείξει πολλές φορές ότι μπορεί και πολύ καλύτερα από όσο εδώ.

11. Bone Omnibus - Jeff Smith (Cartoon Books): Μία family-friendly ιστορία φαντασίας, που ξεκινάει ανάλαφρα και με μπόλικο χιούμορ και επεισοδιακή δομή, αλλά όσο προχωράει γίνεται πιο σοβαρή, πιο σκοτεινή και με δομή κλασσικής επικής φαντασίας, χωρίς όμως να χάνει ποτέ το χιούμορ της, το οποίο θεωρώ ήταν πολύ καλό. Πολύ καλό είναι επίσης και το artwork, το οποίο είναι εντελώς καρτουνίστικο, αλλά ολοζώντανο και γεμάτο προσωπικότητα. Σαν ιστορία δεν είναι και η πιο πρωτότυπη και σε ένα-δυο σημεία είναι λίγο πιο αργό από όσο θα ήθελα, αλλά συνολικά είναι μια δουλειά πολύ υψηλού επιπέδου και κατευχαριστήθηκα την ανάγνωσή του.

12. Trillium - Jeff Lemire (Vertigo): Μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας, από τις αρχές της καριέρας του Lemire. Το διάβασα πολύ ευχάριστα, είναι αρκετά καλό, αλλά έχει γράψει και πολύ καλύτερα πράγματα. Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί, ειδικά από τους φανς, δεν τρελάθηκα όμως.

13. Lovesick - Luana Vecchio (Image): Μια ιστορία που συνδυάζει έντονο ερωτισμό και τρόμο, με τρόπο που βρήκα αρχικά πολύ ενδιαφέροντα, αλλά τελικά η όλη ιστορία μου έδωσε μια αίσθηση ανούσιου και διαστροφικού, χωρίς να έχει και κάτι να πει. Το artwork είναι πολύ καλό και γενικότερα διαβάζεται γρήγορα, αλλά στο τέλος τέλος δεν μου άρεσε.

14. Crave - Maria Llovet (Image): Μια πολύ μέτρια ιστορία, που συνδυάζει social media και τις συμβάσεις που συνοδεύουν αφηγήσεις που λαμβάνουν χώρο σε πανεπιστημιακά campous των Η.Π.Α. Έχε μπόλικο σασπένς και διαβάζεται μονορούφι, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα καλό, ούτε έχει καλό artwork. Γενικότερα όσο γρήγορα διαβάζεται, άλλο τόσο γρήγορα ξεχνιέται.

15. Beware the Eye of Odin - Doug Wagner (Image): Μια ευχάριστη περιπέτεια φαντασίας, εμπνευσμένη από τη σκανδιναβική μυθολογία. Πολύ καλό artwork, γρήγοροι ρυθμοί και μπόλικη δράση, αλλά από την άλλη είναι και αρκετά κλισέ και γενικά δεν ξεχωρίζει με κάποιο τρόπο. Καλό, αλλά επίσης ξεχνιέται με το που το κλείσει κανείς.

16. Step by Bloody Step - Simon Spurrier (Image): Αυτή είναι μια ιστορία science-fantasy, με το ξεχωριστό χαρακτηριστικό ότι δεν έχει καθόλου διαλόγους/λέξεις και όλη η ιστορία δίνεται μέσα από το artwork. Καλές ιδέες, γενναίο απόπειρα, που κατά 99% είναι επιτυχής, αλλά το ίδιο artwork, αν και σε καμία περίπτωση κακό, δεν ήταν αρκετά καλό και σε μία τέτοια προσπάθεια αυτό είναι πολύ σημαντικό.

17. Moonshine: The Complete Collection - Brian Azzarello (Image): Ένας συνδυασμός γκανγκστερικής ιστορίας της εποχής της ποτοαπαγόρευσης, μαζί με λυκανθρώπους και κάποια στοιχεία αποκρυφισμού και μαύρης μαγείας. Πολύ ενδιαφέρουσα μίξη, η οποία είναι και αρκετά οργανικά δεμένη, χωρίς ούτε στιγμή όλα αυτά τα παράταιρα να φαίνεται ότι δε κολλάνε μεταξύ τους. Όμως γενικά είναι αρκετά άνισο. Όταν είναι στα πάνω του είναι πραγματικά καλό, αλλά υπάρχουν πολλές φορές που διακρίνεται από μια ασάφεια και μια βιασύνη, που το κάνουν να φαίνεται εντελώς επιφανειακό, με διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στην ιστορία να περνάνε χωρίς να αγγίξουν. Γενικά μου άρεσε και θα το πρότεινα, αλλά είναι τη δυνατότητα να είναι πολύ, πολύ καλύτερο από το τελικό αποτέλεσμα.

[Nikos Nikolaidis]

Καλημέρα!

Όσον αφορά σε εικονογραφημένες σειρές επιστημονικής φαντασίας, προσωπικά ανακαλώ το Flash Gordon (σε σχέδια Dan Barry) που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο εβδομαδιαίο 'Μπλεκ' κατά τα τέλη της δεκαετίας του '70, όπως και το Luc Orient (Editions Lombard) στο ίδιο περιοδικό. Εντύπωση μου είχε κάνει επίσης η σειρά "ΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ" (Year of the Shark Men) μία από τις πρώτες δουλειές του αγαπημένου μου Dave Gibbons. Και βέβαια ακολούθησαν πάμπολλες, κυρίως στο 'Αγόρι' αργότερα (Judge Dredd, Dan Dare, Adam Eterno, Harlem Heroes, Kid Pharoah, Peter's Pocket Army) με πηγή προέλευσης το εμβληματικό Βρετανικό περιοδικό 2000AD. Επειδή τα... κατάφερνα από παλιά στο σκίτσο, παραθέτω δείγμα. 😄

Edited 19 hours ago by Nikos Nikolaidis