Electroscribe Posted September 15, 2014 Share Posted September 15, 2014 Διαφωνώ ότι τα κόμιξ δεν ήταν πιστά στο όραμα του Χάουαρντ γιατί όλες οι ιστορίες που έγραψε ο Χάουαρντ με τον κόναν, όπως επίσης και άλλοι μετέπειτα συγγραφείς εχουν διασκευαστεί σε μορφή κόμιξ ΑΥΤΟΥΣΙΕΣ από τον Roy Thomas και εννοείται ότι εμπλουτίστηκαν με καινούργιες ιστορίες. Ο Roy Thomas ήταν για τον Howard ό,τι και ο Ντέρλεθ για τον Λάβκραφτ. Προσέγγισε με περισσό σεβασμό τα χρονοδιαγράμματα που είχε δώσει ο Howard και έδωσε ιστορίες με βάση αυτά. [...] Σχετικά με το Reboot τώρα. Οταν η Dark Horse αγόρασε τα δικαιώματα του τίτλου, χρησιμοποίησε κι αυτή το χρονοδιάγραμμα του Howard, όμως πολλές από τις ιστορίες είχαν ήδη παρουσιαστεί από τη μάρβελ. π.χ. ο "πύργος του ελέφαντα" ήταν αυτούσια διασκευή και στις δυο εκδοτικές, όπως και πολλές άλλες ιστορίες του Howard με τον Κόναν που έγιναν κόμιξ. Η βασίλισσα της μαύρης ακτής εμφανίστηκε και στις 2 σειρές, μόνο που οι από κοινού περιπέτειες που είχε με τον Κόναν ήταν πολύ διαφορετικές. Εγώ προσωπικά επιλέγω τις ιστορίες και από τις δυο εκδοτικές. Μερικές είναι πιο αναλυτικές όπως τις παρουσίασε η Marvel, ενώ άλλες είναι πιο αναλυτικές στη dark horse. Γεγονός πάντως είναι ότι η Marvel είχε συγκεντρώσει έναν τεράστιο όγκο διασκευασμένων και πρωτότυπων ιστοριών, που η Dark horse δύσκολα θα τον φτάσει. Δε μιλάμε για τη δουλειά του Thomas και τις διασκευές συγκεκριμένων διηγημάτων. Αυτά, respect. Μακριά από το πνεύμα του Χάουαρντ είναι οι ιστορίες που έγραψαν άσχετοι όταν τα κόμικ κυκλοφορούσαν πια για πολλά χρόνια και είχαν στερέψει οι πηγές. Εκεί έβλεπες έναν generic βάρβαρο και βία για τη βία. Για τα reboot, στο αρχικό σου ποστ, φαινόσουν να λες το αντίθετο (αφού αφαίρεσα όσες ιστορίες έχουν γίνει reboot) και γι' αυτό ρώτησα 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted September 15, 2014 Share Posted September 15, 2014 Το είχα βάλει στο status, αλλά μάλλον εδώ ταιριάζει περισσότερο. Ριξ'τε του μια ματιά παιδιά, θα εκπλαγείτε.. http://users.sch.gr/vasanagno/comics.html Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted September 16, 2014 Share Posted September 16, 2014 Διαφωνώ ότι τα κόμιξ δεν ήταν πιστά στο όραμα του Χάουαρντ γιατί όλες οι ιστορίες που έγραψε ο Χάουαρντ με τον κόναν, όπως επίσης και άλλοι μετέπειτα συγγραφείς εχουν διασκευαστεί σε μορφή κόμιξ ΑΥΤΟΥΣΙΕΣ από τον Roy Thomas και εννοείται ότι εμπλουτίστηκαν με καινούργιες ιστορίες. Ο Roy Thomas ήταν για τον Howard ό,τι και ο Ντέρλεθ για τον Λάβκραφτ. Προσέγγισε με περισσό σεβασμό τα χρονοδιαγράμματα που είχε δώσει ο Howard και έδωσε ιστορίες με βάση αυτά. [...] Σχετικά με το Reboot τώρα. Οταν η Dark Horse αγόρασε τα δικαιώματα του τίτλου, χρησιμοποίησε κι αυτή το χρονοδιάγραμμα του Howard, όμως πολλές από τις ιστορίες είχαν ήδη παρουσιαστεί από τη μάρβελ. π.χ. ο "πύργος του ελέφαντα" ήταν αυτούσια διασκευή και στις δυο εκδοτικές, όπως και πολλές άλλες ιστορίες του Howard με τον Κόναν που έγιναν κόμιξ. Η βασίλισσα της μαύρης ακτής εμφανίστηκε και στις 2 σειρές, μόνο που οι από κοινού περιπέτειες που είχε με τον Κόναν ήταν πολύ διαφορετικές. Εγώ προσωπικά επιλέγω τις ιστορίες και από τις δυο εκδοτικές. Μερικές είναι πιο αναλυτικές όπως τις παρουσίασε η Marvel, ενώ άλλες είναι πιο αναλυτικές στη dark horse. Γεγονός πάντως είναι ότι η Marvel είχε συγκεντρώσει έναν τεράστιο όγκο διασκευασμένων και πρωτότυπων ιστοριών, που η Dark horse δύσκολα θα τον φτάσει. Δε μιλάμε για τη δουλειά του Thomas και τις διασκευές συγκεκριμένων διηγημάτων. Αυτά, respect. Μακριά από το πνεύμα του Χάουαρντ είναι οι ιστορίες που έγραψαν άσχετοι όταν τα κόμικ κυκλοφορούσαν πια για πολλά χρόνια και είχαν στερέψει οι πηγές. Εκεί έβλεπες έναν generic βάρβαρο και βία για τη βία. Για τα reboot, στο αρχικό σου ποστ, φαινόσουν να λες το αντίθετο (αφού αφαίρεσα όσες ιστορίες έχουν γίνει reboot) και γι' αυτό ρώτησα Αν και υπήρξαν όντως κακές ιστορίες, δεν βρίσκω κάτι κακό στο να υπάρχουν πρωτότυπες περιπέτειες του ίδιου ήρωα, στον ίδιο κόσμο, από άλλους συγγραφείς. Χώρια που οι άλλοι συγγραφείς γράφανε τα σενάρια παράλληλα με τον Thomas (όχι μετά από αυτόν) διότι εκείνος δεν είχε τη δυνατότητα να προλαβαίνει όλες τις σειρές του βάρβαρου Συμφωνώ ότι κάποιοι (όπως Fleisher, Dixon κλπ) εστίαζαν περισσότερο στο action, αλλά θεωρώ λογικό ένας ήρωας στη ζωή του να είχε και αμιγώς action περιπέτειες. Τώρα που τα διαβάζω χρονολογικά, οι action ιστορίες εναλλάσσονται με αυτές του Thomas. Γενικά θα μπορούσα να μιλάω με τον Κόναν για τις ώρες. Είμαι οπαδός. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted December 3, 2014 Share Posted December 3, 2014 (edited) Μετά την ολοκλήρωση των απάντων του κόναν του βάρβαρου (ένα ταξίδι που το απόλαυσα πολύ), διάβασα τα εξής κόμιξ: A very zombie christmas: Χριστουγενιάτικες ιστορίες με ζόμπι. Πολλές από αυτές έχουν μια κοινή συνισταμένη και αφορούν τις μάχες που δίνει ο στρατός με ναζί-ζόμπι. Άλλες έχουν σχέση με Άγιους Βασίληδες που είναι ζόμπι και ένα γενικότερο χριστουγενιάτικο πνεύμα. Κάθε ιστορία είναι σχεδιασμένη από διαφορετικό σκιτσογράφο. Μερικά από τα σχέδια είναι καλά, άλλα όχι και τόσο. Abattoir: Ψυχολογικό θρίλερ και τρόμος μαζί. Ένας ηλικιωμένος αγοράζει διαρκώς σπίτια στα οποία έχουν συμβεί φόνοι και ατυχήματα. Οταν αγοράζει ένα οικόπεδο από τον πρωταγωνιστή, τον βάζει πραγματικά σε σκέψεις. Το σενάριο είναι περισσότερο μυστηρίου με στοιχεία αστυνομικής ιστορίας, αλλά δεν απουσιάζει η φαντασία και ο μεταφυσικός τρόμος. Τα σκίτσα είναι όνειρο! Afterlife with Archie: Ίσως το καλύτερο κόμικ αυτής της πεντάδας. Ο Archie με τον οποίο ασχολείται η ιστορία, είναι ο γνωστός σε όλους μας από τα κόμιξ Archie (Με την Μπέτυ και τη Βερόνικα και όλη την παλιοπαρέα). Αυτή τη φορά όμως, τα πράγματα είναι πολύ πιο ενήλικα και πολύ πιο σκοτεινά, καθώς αυτοί οι ήρωες πρέπει να επιβιώσουν στο zombie-apocalypse! Αφορμή για το όλο μπάχαλο στάθηκε η χρήση του καταραμένου Νεκρονομικού από τη μάγισσα της παρέας, πάνω στον σκύλο του Τζαγκ ο οποίος πέθανε όταν τον πάτησε αυτοκίνητο. Στο τέλος η ιστορία αποκτά λαβκραφτιανές προεκτάσεις με τη μάγισσα να αντιμετωπίζει τους Λάβκραφτ και Μάχεν σε ρόλο κακών (!) και να τη στέφουν με το ζόρι "νύφη του Κθούλου". Επίσης υπάρχει πολύ πιο αναλυτική και ενήλικη ψυχογραφία στους ήρωες απ' ότι στα παλιά κόμιξ Archie. Atmospherics: Ο τίτλος ενέχει ένα λογοπαίγνιο, καθώς το σκίτσο σε αυτή την ιστορία είναι "ατμοσφαιρικό". Αφορά την ανάκριση μιας γυναίκας που μόνο αυτή επιβίωσε από το μακελιό που ξέκανε όλη την πόλη της και το οποίο αυτή ισχυρίζεται ότι το προκάλεσαν εξωγήινοι, ενώ οι ανακριτές πιστεύουν ότι το προκάλεσε η ίδια γιατί είναι ψυχοπαθής. Πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση. Robert Kurtzman's Beneath the Valley of the Rage: Κρίμα που η Fangoria εξέδωσε μόνο αυτό και ένα ακόμη από σπλάτερ-κόμιξ. Εδώ ένας τρελός επιστήμονας έχει επινοήσει έναν ιό που κάνει τους ανθρώπους να ξερνάνε τα σωθικά τους. Σύμφωνα με την αφήγισή του, τον ανακάλυψε στις ζούγκλες της Αφρικής, σε ένα βασίλειο που μοιάζει με την κόλαση επί της γης και που διοικείται από μια κακιά μάγισσα. Εκεί είχε καταλήξει αιχμάλωτος παρέα με έναν τερατόμορφο πρόην ακόλουθο της μάγισσας και έναν μαφιόζο. Η ιστορία είναι ένα σπλάτερ-αριστούργημα, το ίδιο και το σκίτσο. Edited December 3, 2014 by alien666 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tanno Posted December 3, 2014 Share Posted December 3, 2014 Silent Hill κόμικς. Είναι στην Αγγλική γλώσσα. Το έπαυσα προσωρινά, γιατί ήθελα να διαβάσω κάτι στα Ελληνικά για να μορφωθεί αρκετά ο νους μου. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted December 4, 2014 Share Posted December 4, 2014 Conan. Dark Horse κάτι παλιά. Πρόσφατα διάβασα και τις περιπέτειες του Μύθου του Κώστα Φραγκιαδάκη. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nemo Posted December 4, 2014 Share Posted December 4, 2014 Quino, τα άπαντα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted December 4, 2014 Share Posted December 4, 2014 Να ομολογήσω και Ντον Ρόσα (Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ) :rolleyes: :rolleyes: ή θα ξενερώσετε;;;; 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nemo Posted December 5, 2014 Share Posted December 5, 2014 Να ομολογήσω και Ντον Ρόσα (Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ) :rolleyes: :rolleyes: ή θα ξενερώσετε;;;; Καλά αστειεύεσαι; Ασύγκριτο το έπος του Ρόσα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted December 5, 2014 Share Posted December 5, 2014 Να ομολογήσω και Ντον Ρόσα (Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ) :rolleyes: :rolleyes: ή θα ξενερώσετε;;;; Καλά αστειεύεσαι; Ασύγκριτο το έπος του Ρόσα! Πές τα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted December 7, 2014 Share Posted December 7, 2014 Αλλη μια πεντάδα από κόμιξ! Bernet - Dark tales: Σκοτεινές ιστορίες από τον Bernet. Γεμάτες από μυστήριο και μαύρο χιούμορ. Μερικές είναι σουρεαλιστικές και άλλες πανέξυπνες. Το μόνο κακό είναι ότι προς το τέλος του graphic novel, έχει τρεις τετρασέλιδες ιστορίες με αποκρουστικό πορνό που με έβγαλαν από το κλίμα. Μετά συνέχισε με καλές ιστορίες. Bump: Το δεύτερο (και δυστυχώς τελευταίο) των εκδόσεων της fangoria. Ενας κατά συρροήν δολοφόνος που μετατρέπει τα θύματά του σε σκιάχτρα, σκοτώνεται στο παρελθόν και επιστρέφει στο παρόν. Το ίδιο και ο σερίφης που θέλει να τον εκδικηθεί. Η σπλατεριά είναι άφθονη και τα σκίτσα πολύ καλά. Chucky: Η "κούκλα του σατανά" σε μία σόλο ιστορία που τοποθετείται χρονικά μετά τη "νύφη του τσάκι". Διασκεδαστικό. Colder: Ισως το καλύτερο της πεντάδας. Ενας ψυχασθενής που τον μετέτρεψαν σε πειραματόζωο σε ένα παλιό άσυλο, έχει παγώσει ολόκληρος ενώ παράλληλα απέκτησε την ιδιότητα να "ρουφάει" την τρέλα από τους πάσχοντες και να τους κάνει καλά. Το αντίπαλό του δέος, είναι κάποιος ο οποίος εσκεμένα τρελαίνει τους ανθρώπους γιατί τρέφεται από τους τρελούς. Τα σκίτσα είναι ανώτερης κλάσεως. Snowed in: Μικρό σε σχέση με τα προηγούμενα (μόνο 42 σελίδες) με μία παρέα που αποκλείστηκε σε μια καλύβα κατά τη διάρκεια ενός χιονιά και έναν πρώην μιας από τους πρωταγωνιστές που τους προειδοποιεί ότι έξω βρίσκεται "αυτό" και έχει στόχο να τους ξεκάνει όλους. Τι είναι "αυτό"; Μπορεί και τίποτα. Μπορεί και τα πάντα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted December 28, 2014 Share Posted December 28, 2014 (edited) Διάβασα δύο τεύχη από το ''Ιστορίες από την Κρύπτη'', mini album 2 και 3 από τις εκδόσεις Modern Times. Το πρώτο είχε την πολύ ωραία ιστορία ''Μαύρη Αγορά''. Ο χασάπης μίας μικρής επαρχιακής πόλης θα εκμεταλλευτεί την έλλειψη τροφίμων κατά την διάρκεια του Β' Π.Π. για να θησαυρίσει. Η απληστία του θα τον οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια, αλλά θα βρει απέναντι του την γυναίκα του. Ωραίο, νοσηρό και κυνικό κλίμα που χαρακτηρίζει όλα τα καλά κόμικ/ επεισόδια της σειράς. Μία από τα ίδια στο ''Πανικός τα Μεσάνυχτα'' όπου ένας τύπος επισκέπτεται για πρώτη φορά την αδερφή του στο καινούργιο της σπίτι. Η νύχτα που αρχίζει να πέφτει, θα τον βρει να χλευάζει τις δεισιδαιμονίες των γειτόνων της. Για να το πληρώσει ακριβά. Στο ''Γητευτές Φιδιών'' μεταφερόμαστε στη μυστηριώδη Ινδία με τα καλοφυλαγμένα μυστικά της και ένα ζευγάρι μάγων που θα κάνει τα πάντα να τα ανακαλύψει. Τέλος, στο ''Σφιχτοτυλιγμένοι για Πάντα'' τρεις βλάσφημοι σκύλοι θα τολμήσουν να συλλήσουν τον τάφο μίας βασιλικής Αιγυπτιακής μούμιας. Στο δεύτερο ξεχώρισα ''Το Νεκροτομείο της Φρίκης''. Βασισμένο σε ιστορία του μεγάλου και πολυαγαπημένου μου Ρέι Μπράντμπερι, ένας νεκροθάφτης ξεσπάει την περιφρόνηση που δέχεται όλη μέρα από τους συγχωριανούς του στα αντικείμενα της δουλειάς του. Στο ''Εκδίκηση'' ένας κακομαθημένος πλούσιος που σκέφτεται μόνο με το κάτω του κεφάλι, θα ανακαλύψει ότι το χρήμα δεν του δίνει το δικαίωμα να παίζει με τις ζωές των άλλων. Καλό και ''Το Ουρλιαχτό της Σελήνης'' αν και πιστεύω ότι θα μου άρεζε περισσότερο να το δω, παρά να το διαβάσω. Και γενικά πιστεύω ότι το ''Tales from the Crypt'' είναι ένα σημαντικό κομμάτι στο χώρο των κόμικς και της τηλεόρασης που αξίζει να έχει δικό του topic. Όποιος είναι καλός γνώστης του θέματος, ας ανοίξει ένα. Διάβασα και το ''Η Απαγορευμένη Κοιλάδα'' του Καρλ Μπαρκς που σε αντίθεση με ένα- δύο άλλα δικά του που διάβασα πριν από λίγο καιρό, δεν μου άρεσε. Εκτός από την ομότιτλη που ήταν καλούτσικη και τα ''Κατεψυγμένο Κελεπούρι'', ''Το Ορυχείο του Ξυλοπόδαρου'', οι άλλες δεν έλεγαν πολλά. Συνολικά πάντως καλό για μία φορά, προσφέρει ένα ανάλαφρο και ευχάριστο μισάωρο. Edited December 28, 2014 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted December 29, 2014 Share Posted December 29, 2014 Διάβασα το Μικρό Λάβκραφτ, των José Oliver και Bartolo Torres, σε μετάφραση Βασίλη Μπαμπούρη. Αρκετά διασκεδαστικό, ωραίο σκίτσο, τέλεια τα κομμάτια κλασσικής λογοτεχνίας. Αλλά μου φάνηκε κάπως "λίγο" σαν σύνολο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nemo Posted December 29, 2014 Share Posted December 29, 2014 League Of Extraordinary Gentlemen, vol. I, II, III. (Moore, O'Neill) The Metabarons (Jodorowsky, Gimenez). 'Nuff said! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted January 5, 2015 Share Posted January 5, 2015 Μέσα στις γιορτές διάβασα το The Fang του Κώστα Ζαχόπουλου σε σκίτσο Χρίστου Μαρτίνη. Πολύ καλογραμμένο (όπως πάντα όταν βλέπεις Ζαχόπουλος), αρκετά ενδιαφέρον τέλος και μερικά πραγματικά πανέμορφα σκίτσα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 5, 2015 Share Posted January 5, 2015 Μέσα στις γιορτές διάβασα το The Fang του Κώστα Ζαχόπουλου σε σκίτσο Χρίστου Μαρτίνη. Πολύ καλογραμμένο (όπως πάντα όταν βλέπεις Ζαχόπουλος), αρκετά ενδιαφέρον τέλος και μερικά πραγματικά πανέμορφα σκίτσα. Κι εγώ το διάβασα, αλλά δεν εντυπωσιάστηκα, ίσως γιατί περίμενα κάτι τόσο καλό όσο το Τελευταίο Καταφύγιο του Μαρτίνη, ίσως γιατί με χάλασε η ποιότητα της εκτύπωσης (το μαλακό χαρτί δε σήκωνε τόσα μαύρα) ίσως επειδή το κόνσεπτ (Δράκουλας στο Νέο Κόσμο) σήκωνε πολύ πιο μεγάλη ιστορία. Δε θα το έλεγα όμως κακή δουλειά σε καμία περίπτωση. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted January 5, 2015 Share Posted January 5, 2015 Μέσα στις γιορτές διάβασα το The Fang του Κώστα Ζαχόπουλου σε σκίτσο Χρίστου Μαρτίνη. Πολύ καλογραμμένο (όπως πάντα όταν βλέπεις Ζαχόπουλος), αρκετά ενδιαφέρον τέλος και μερικά πραγματικά πανέμορφα σκίτσα. Κι εγώ το διάβασα, αλλά δεν εντυπωσιάστηκα, ίσως γιατί περίμενα κάτι τόσο καλό όσο το Τελευταίο Καταφύγιο του Μαρτίνη, ίσως γιατί με χάλασε η ποιότητα της εκτύπωσης (το μαλακό χαρτί δε σήκωνε τόσα μαύρα) ίσως επειδή το κόνσεπτ (Δράκουλας στο Νέο Κόσμο) σήκωνε πολύ πιο μεγάλη ιστορία. Δε θα το έλεγα όμως κακή δουλειά σε καμία περίπτωση. Ιδίως στο 'σήκωνε πολύ πιο μεγάλη ιστορία' με βρίσκεις 100% σύμφωνο! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 10, 2015 Share Posted January 10, 2015 Διάβασα καμπόσα από την Πρωτοχρονιά και δώθε. Μετράω: 2015.1. Sin Titulo, Cameron Stewart: Τι κάψιμο ήταν αυτό! Τι απίστευτο, υπέροχο, αξιολάτρευτο κάψιμο. Διαβάζεται μονορούφι, δεν αφήνει τίποτε στην τύχη. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, αλλά ξέρω ότι η λέξη mind-fucking εφευρέθηκε για να το περιγράψει. Το απόλαυσα από την πρώτη ως την τελευταία του σελίδα. 2015.2. Xoc: The Journey Of A Great White, Matt Dembicki: Χαριτωμένο, αλλά δεν ξέρει αν απευθύνεται σε παιδιά ή ενήλικες. 2015.3. Chicacabra, Tom Beland: Κατά βάθος, όχι ιδιαίτερα girly. Το αγάπησα από τον τίτλο του και μόνο, το αγαπώ ακόμη και υποθέτω ότι πρέπει να το ξαναδιαβάσω. Πιότερο κοινωνικό σχόλιο, παρά υπερφυσικό κόμικ, οι αδρές γραμμές του σχεδίου δεν πρέπει να πτοήσουν κανέναν. 2015.4. Hercules: The Thracian Wars, Steve Moore, Admira Wijaya: Μετριότατο, αν και με μερικές έξυπνες ιδέες. Δεν ενθουσιάστηκα. 2015.5. Hercules: The Knives of Kush, Steve Moore, Admira Wijaya: Ομοίως με το αδερφάκι του. 2015.6. Red, Green, Blue and You (RGB & U), Πάνος Τσαπανίδης, Χρήστος Σταμπουλής: 8 τεύχη εξαιρετικού σύγχρονου νουάρ. Λίγο αδύναμο τέλος. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted January 14, 2015 Share Posted January 14, 2015 (edited) Τώρα θυμήθηκα πως κατά τον Νοέμβρη είχα πάρει από το φεστιβάλ κόμιξ στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης ένα πακετάκι τα 4 πρώτα τεύχη του Homo, το οποίο βρήκα άκρως ενδιαφέρον! Και ήταν και σε πολύ καλή τιμή (κάτω από 10 ευρουδάκια!) Edited January 14, 2015 by Alucard 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 19, 2015 Share Posted January 19, 2015 2015. 7. Μανουέλ, ο μικρός μαύρος μάγος, Βασίλης Μπαμπούρης, Γιώργος Δημητρίου: Πολύ ωραία εικονογράφηση, μάλλον μέτρια ποίηση (δεν ξέρω να κρίνω, οπότε...) Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει κοινό το παιδιάστικο graphic novel ενηλίκων. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 6, 2015 Share Posted February 6, 2015 2015.8. True Story, Swear to God, Tom Belland: Από τον τυπάκο που έγραψε το αγαπημένο μου Chicacabra, η ζωή του με τη γυναίκα του σε τεύχη. Το Αμερικανάκι γνωρίζει μια φλογερή Πορτορικάνα στη στάση του λεωφορείου στη Ντίσνεϊλαντ και μετά από βραχύχρονη σχέση εξ αποστάσεως, πηγαίνει να ζήσει μαζί της στο Πορτο Ρίκο. Η αφήγηση ξεκινάει από 'κει, δεν είναι πάντα πετυχημένη, αλλά το σχέδιο είναι κομψό και το σενάριο σε βάζει να σκέφτεσαι. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
katakalwn Posted February 7, 2015 Share Posted February 7, 2015 Ξεκίνησα 2 καινούργιες σειρές. Το Fiction Squad που είναι μια ιστορία μυστηρίου με ήρωες από γνωστά παραμύθια και έχει πολλή πλάκα και το Brides of Helheim που αντλεί θεματολογία από τη σκανδιναβική μυθολογία. Αρκετά «μαύρο» σε στυλ κάτι που βέβαια ταιριάζει και στην εποχή που διαδραματίζεται. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 8, 2015 Share Posted February 8, 2015 2015.9. If You Loved Me You'd Think This Was Cute: Uncomfortably True Cartoons About You, Nick Galifianakis : Ο αδερφός του Ζακ σκιτσάρει μονοσέλιδα στιλιτεύοντας τις σχέσεις των δύο φύλων και λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους. Το χιούμορ είναι καυστικό, το πενάκι του χαρακτηριστικό (αν και λίγο καταθλιπτικό θα έλεγα) και αν δεν ήταν κοντά 200 σελίδες με μαύρη χολή, μπορεί και να το έβαζα στα τοπ πέντε κόμικ που έχω διαβάσει. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted February 22, 2015 Share Posted February 22, 2015 (edited) Καρλ Μπαρκς: ''Η Χώρα των Πυγμαίων Ινδιάνων'': Στην ομότιτλη ιστορία ο Σκρουτζ αγοράζει μία μεγάλη έκταση στην ερημιά με σκοπό να ξεφύγει από το άγχος και την καθημερινότητα της Λιμνούπολης. Παρέα με τον Ντόναλντ και τα τρία μικρά παπιά θα προσπαθήσει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, ο τυχοδιωκτικός του χαρακτήρας όμως δεν θα τον αφήσει σε ησυχία. Ενώ παράλληλα θα διαπιστώσει ότι τα εδάφη που απέκτησε και τα οποία νόμιζε για έρημα, κάθε άλλο παρά τέτοια είναι. Και οι ερυθρόδερμοι κάτοικοι τους δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια. Καλή, με οικολογικές προεκτάσεις. Φάση είχε η σύντομη ''Επικίνδυνη Παραγγελία'', ενώ ωραία και ατμοσφαιρική ήταν και ''Τα Ορυχεία του Σολομώντα''. Βασισμένο εν μέρει στο μυθιστόρημα του Χένρι Ράιντερ Χάγκαρντ, μας μεταφέρει σε διάφορα μέρη του κόσμου και τελικά κάπου κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα όπου η γνωστή παρέα θα ζήσει μία μεγάλη περιπέτεια. Έρημος, ληστές, κυνηγητά με κάθε λογής θηρία και διάφορα άλλα τέτοια περίεργα. Διάβασα και το ''The 47 Ronin'' των Sean Michael Wilson, Akiko Shimojima. Βασισμένο σε αληθινά περιστατικά, έχει να κάνει με μία ιστορία που έλαβε χώρα στην Ιαπωνία τον δέκατο όγδοο αιώνα. Μία από τις ιστορίες εκείνες που λέγονται από στόμα σε στόμα και με το πέρασμα των χρόνων ανάγονται σε θρύλους. Ένας Σαμουράι που βρίσκεται σε ξένο κάστρο θα επιτεθεί σε έναν άρχοντα ύστερα από πολλές απανωτές προσβολές που έχει δεχτεί. Και αυτό με την επίγνωση ότι η τιμωρία θα είναι καταδικαστική. Θάνατος για τον ίδιο, κατάσχεση της περιουσίας του και Ronin για τους υποτακτικούς του. Ronin είναι Σαμουράι χωρίς αφέντη, ότι χειρότερο σύμφωνα με τα ήθη της εποχής. Έτσι και θα γίνει τελικά, με τους Σαμουράι που μένουν πίσω να μην μένουν άπραγοι για την αδικία που υπέστη ο αφέντης τους. Θα πάρουν την εκδίκηση τους σε ένα σχέδιο που περιλαμβάνει πλάνη, ίντριγκα και ιώβεια υπομονή. Ωραίο ήταν με τις ασπρόμαυρες σελίδες να συνάδουν πετυχημένα με την ατμόσφαιρα. Edited February 22, 2015 by Δημήτρης 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wasteland Posted February 23, 2015 Share Posted February 23, 2015 1. fatale 2. stray bullets uber alles edition 3. the wake Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.