Koi Kaze Review

[RaspK]

Το Koi Kaze αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά κόμικ που έχουν κυκλοφορήσει, και σε μεγάλο βαθμό αυτό συμβαίνει τόσο λόγω της πλοκής του όσο και λόγω της εξέλιξής της. Έχει προσαρμοστεί και σε τηλεοπτική σειρά που ακόμα δεν έχω δει, οπότε το εν λόγω θέμα θ' αφορά μόνο το manga. Να πω εδώ πως ο τίτλος μεταφράζεται κυριολεκτικά ως: "love wind," αλλά είναι πιο πιστή η απόδοση: "love fever."

 

 

Το έργο μας δείχνει την ιστορία δύο αδερφιών, ενός μεσήλικα, σχεδόν, και της μικρής του αδερφής που βρίσκεται στην εφηβεία, και οι οποίοι είχαν χωριστεί σε πολύ μικρή ηλικία όταν οι γονείς τους πήραν διαζύγιο. Καθώς ήθισται, η πολύ μικρής ηλικία κόρη μεγάλωσε με τη μητέρα τους, ενώ ο προέφηβος ήδη γιος μεγάλωσε με τον πατέρα του. Αυτά, όμως, θ' αλλάξουν, αφού η κόρη επιτυγχάνει την εισαγωγή της σ' ένα λύκειο που βρίσκεται πλησίον της πατρικής της στέγης και πάει να μετακομίσει εκεί.

 

Η πρώτη σκηνή μας δείχνει τη Nanoka να χαιρετάει τον πατέρα της, προφανώς μη βρίσκοντας τον αδερφό της σπίτι. Καθώς φεύγει, το πλάνο γυρνάει στον Koshiro, που έχει, πλέον, επιβιβαστεί στο τραίνο και σκέφτεται τον τερματισμό της δίχρονης σχέσης του, όταν ακούει τις λυκειοπούλες να γελούν και αναλογίζεται πόσο ανέμελη είναι αυτή η ζωή, μέχρι που βλέπει μια δακρυσμένη κοπέλα κατά τύχη. Το κουβάρι ξετυλίγεται με την εξέλιξη της σχέσης τους, από άγνωστοι σε αδέρφια με προβλήματα, και άλλα πολλά.

 

Το σχέδιο είναι πάρα πολύ καλό, και κυριαρχούν καθαρά σχέδια μ' εναλλαγές εξαιρετικού στυλιζαρίσματος ή έντονων τόνων, όλα καταπληκτικά δεμένα στο σύνολο και το ύφος της ιστορίας. Η χρήση του screentone είναι εξαίσια, χωρίς λάθη, και τα χαρακτηριστικά των ηρώων είναι απτά, ενώ τα στυλιζαρίσματα ιαπωνικού ρυθμού (όπως το chibi και οι σταγόνες ιδρώτα) περιορίζονται στο να προσδίδουν έναν κάποιο τόνο στις σκηνές χωρίς να βαραίνουν την εικόνα.

 

 

*** SPOILER ***

 

Το ζήτημα, όμως, που έχει κάνει τόσο ξεχωριστή τη σειρά είναι η πραγματική εξέλιξη της σχέσης των αδερφιών. Κατά σύμπτωση, συναντιούνται ξανά σ' ένα πάρκο (ναι, η Nanoka ήταν η κοπέλα στο τραίνο) όταν αυτός φεύγει με μια συνάδελφο από τη δουλειά τους σ' ένα γραφείο συνοικεσίων και της δίνει δύο εισητήρια για το luna park που υπάρχει δίπλα που είχε από τη δουλειά του, όπου τον ρωτάει για το αν θα ήθελε να πάνε μαζί, αφού περιμένει κάποιον (τον πατέρα τους), αλλά έχει πάει νωρίτερα και δεν ξέρει πως να σκοτώσει την ώρα της. Αυτός της συμπεριφέρεται πολύ έντιμα, αλλά, όταν της λέει πως είναι μάλλον βαρετός, και ότι θα ήταν καλύτερα να έβγαινε με κάποιον που της αρέσει, αυτή του λέει πως ήδη έχει «φάει χυλόπιτα.»

 

Λίγο αργότερα ανεβαίνουν στο μύλο όπου του εξηγεί λίγο παραπάνω την περίπτωση του αγοριού που της άρεσε, κι αυτός της λέει να μην πετάξει το ενθύμιο που έχει κρατήσει από το αγόρι (ένα κουμπί της στολής του γυμνασίου), κι όταν τον ρωτάει πως μπορεί να λέει κάτι τέτοιο, της λέει πως τον παράτησε και η κοπέλα του, όπου σπάζει και αρχίζει να κλαίει μπροστά της, πράγμα που τον κάνει να ντρέπεται αφόρητα. Εκείνην τη στιγμή του χαϊδεύει ασυναίσθητα το κεφάλι η Nanoka και οι δύο σταματούν απότομα, εξαιρετικά ντροπιασμένοι. Λίγο αργότερα κατεβαίνουν από το μύλο, όπου κι εμφανίζεται ο πατέρας τους που τους χαιρετάει, και η αποκάλυψη συμβαίνει όταν του απαντούν και οι δύο: «Πατέρα.»

 

Η σειρά συνεχίζει (αυτό είναι το 1ο μόνο τεύχος από 35 συνολικά) με τα διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονται, ειδικά όταν, πρώτα ο Koshiro και αργότερα η Nanoka, ανακαλύπτουν πως έχουν ερωτευθεί ο ένας τον άλλο. Σημαντικό να πούμε εδώ πως ακόμα και η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι πολύ πετυχημένη, αφού ο Koshiro, έχοντας αγγίξει τα 30, νιώθει πως είναι ένα κάθαρμα κι ότι δε θα έπρεπε να σκέφτεται έτσι, απορώντας και κρίνοντας έντονα το τι νιώθει, ενώ η Nanoka βλέπει περισσότερο τα εμπόδια σαν ένα πρόβλημα προς αντιμετώπιση, με μια αθωότητα και μια διαύγεια που είναι αφοπλιστική. Από την άλλη, οι γυναίκες φίλες τους, η συνάδελφος, δηλαδή, του Koshiro, και, στο τέλος του έργου, η κολλητή της Nanoka, έχουν παρομοίως αντίθετες αντιδράσεις, αφού η πρώτη γίνεται πολύ επιθετική, ύστερα μπερδεμένη και μετά απόμακρη, αφού βλέπει πως οι έγνοιες της για τους δύο δεν πιάνουν τόπο, διατηρώντας μια κάποια συμπάθεια, όμως, ενώ η δεύτερη το αντιμετωπίζει με ιώβια στωϊκότητα, χωρίς καν ν' αναφέρει το γεγονός και παραμένοντας φιλική κι εγκάρδια.

 

 

Εδώ ακολουθούν διάφορα σημεία κλειδιά του 1ου τεύχους. Η ανάγνωση γίνεται κανονικά από τα δεξιά προς τ' αριστερά, κι άρα πρώτη εικόνα κάθε σειράς είναι η δεξιά, αλλά έχω σβήσει το κείμενο για λόγους πολιτικής ορθότητας.