Η μάσκα του αποστάτη

[Eroviana]

Η_μάσκα_του_αποστάτη.docΕφόσον το ανεβάζω εδώ ολοκληρωμένο, παρακαλώ τους admin να διαγράψουν το προηγούμενο ομώνυμο ποστ. Αφού δεν έχει και καμία απάντηση δε νομίζω να υπάρχει πρόβλημα.

 

Όνομα Συγγραφέα: Μαρίνα Σταυροπούλου

Είδος: Science Fantasy (μάλλον)

Βία: Λίγη

Σεξ: Όχι

Αριθμός Λέξεων: 4.648

Αυτοτελής: Ναι

Σχόλια: Θα ήθελα πάρα πολύ έστω μία κριτική. Πριν δε με ενόχλησε μιας και δεν ήταν ολοκληρωμένο. Απλά επειδή παιδευόμουν αρκετό διάστημα γι'αυτό το διήγημα, θα εκτιμούσα κάθε σχόλιο.

[Nihilio]

Κριτική δεν μπορώ να σου κάνω τώρα, επειδή έχω διαβάσει το κείμενο μόνο μία φορά. Όμως ότι παιδεύτηκες φαίνεται και με το παραπάνω.

Η ιστορία είναι πάρα πολύ καλή και ο μη γραμμικός/ψυχεδελικός τρόπος με τον οποίο τη γράφεις καταφέρνει να μη μπερδεύει πολύ τον αναγνώστη (αν και δεν κατάλαβα ακριβώς το τέλος στην πρώτη ανάγνωση). Η γραφή είναι πάρα πολύ καλή και φαίνεται η εξέληξη από το πρώτο μέρος (που γράφτηκε αρκετά παλιότερα και το αποτέλεσμα είναι πλαδαρό) στην οικονομία των λέξεων των τελευταίων σκηνών.

Πάρα πολύ καλή δουλειά, συνέχισε και με άλλες ιστορίες που περιμένουν παραπονεμένες να ολοκληρωθούν.

[Oberon]

Δεν έχω διαβάσει την ατελείωτη ιστορία οπότε αυτή είναι η πρώτη μου ανάγνωση της ολοκληρωμένης ιστορίας. Την διαβάζω και τώρα που γράφω αυτό.

Είναι τόσο εμφανής η δουλειά που έχεις κάνει που, αν και επιφυλάσομαι για μεγαλύτερη ανάλυση, μου δίνει την αίσθηση "έτοιμο για έκδοση", και το λεω πολύ σπάνια αυτό. Υπαρχουν κάποια σουρεαλιστικά στοιχεία αν και δεν είναι σουρεαλιστική ιστορία. Μου θυμίζει κάποια διηγήματα του Van Vogt αν και η ιστορία έχει δικό της στυλ.

Το βουλώνω τώρα και συνεχίζω την ανάγνωση!

[Eroviana]

Dain, με κίνδυνο να με αντιπαθήσεις θα κάνω μια ερώτηση; Ποιος είναι ο Van Vogt; Δεν εννοώ βιογραφικά στοιχεία (μπορώ να τα βρω στο net). Αν σου αρέσει, αν έχεις διαβάσει τίποτα δικό του και τα σχετικά. Με ενδιαφέρει το θέμα.

[tetartos]

Τι κατάλαβα: Σε μια κοινωνία, οι Άνω διαστρεβλώνουν με τη βοήθεια τσιπ την πραγματικότητα και εκμεταλλεύονται τον πληθυσμό. Μια ομάδα ανταρτών αντιστέκεται. Ο Βόλτιος παρότι βλέπει για λιγο την αλήθεια, τελικά πλανάται και υπό την επήρεια του τσιπ σκοτώνει τη γυναίκα του.

 

Τι δούλεψε καλά: Η μη σειριακή αφήγηση, προς μεγάλη μου έκπληξη δούλεψε πολύ καλά, προσφέροντας στην ονειρικότητα της αφήγησης. Η παράλληλη σκηνή Βόλτιου και Κρόμυ καθώς φεύγει ο καθένας από το διαμέρισμα ήταν όλα τα λεφτά! Ο προσδιορισμός "όπου δεν υπάρχει χρόνος" και γενικότερα το παιχνίδι με τον χρόνο. Πολύ παραστατικές οι περιγραφές όλου του κόσμου και ιδιαίτερα του ναού. Και όμορφος ο τρόπος που όλα τα κομματάκια που έχεις γράψει δένουν στο τέλος.

 

Τι δε δούλεψε καλά: Το ΕΦ στοιχείο. Μου δημιούργησε άλλες προσδοκίες από την ιστορία σου. Δεν το εκμεταλλεύεσαι καθόλου (π.χ. τι κάνει το μηχάνημα παραγωγής ιδεών; πώς δουλεύει;). Επίσης, από τη μια δεν είναι εμφανείς ενδιαφέροντες συμβολισμοί, όπως του ταύρου και του ελαφιού, και από την άλλη ο συμβολισμός της μάσκας και το "ηθικό δίδαγμα" της ιστορίας ειναι μάλλον απλοϊκά και δεν συνδυάζονται καλά με τον πυρήνα της διήγησης, δεν προάγουν την πλοκή.

 

Ερώτηση: Το ΕΦ στοιχείο το χρειάζεσαι; Γιατί δεν το αντικαθιστάς με λίγη παλιά, καλή μαγεία, για να ξεμπερδεύεις με ιπποκάμπους και τσιπάκια;

[Διγέλαδος]

Ένα bump στη μάσκα. Ένα διήγημα γραμμένο με μαεστρία. Η σπονδυλοτή γραφή να το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον και ο συνδυασμός μύθου με επ. φαντασία να προσθέτει ενέργεια. Το μόνο που με μπέρδεψε είναι το τέλος.

Τελικά πέθανε ή όχι; Το μέρος που δεν υπάρχει ο χρόνος είναι πολύ πιο μετά;

 

Μικρή Συμβουλή: Δώστε προσόχή και στους στίχους που είναι γραμμένοι μεταξύ των παραγράφων.

Edited March 28, 2012 by Διγέλαδος