[Πριν σε κοιτάξω καν.]

[Orpheus]

[ Πριν σε κοιτάξω καν. ]

 

Πριν σε κοιτάξω καν στα μάτια

όλα τα λόγια μου είναι φαύλα, προσποιητά,

φτιαχτά...

Κι έτσι,

στα δικά σου πονεμένα δάκρυα

πνίγω κι εγώ αγγέλλους φωτός κι αλήθειας,

πλάσματα μοναδικά κι υπέροχα

που χορεύουν στο μυαλό

κι ενίοτε ντροπαλά πίσ’ απ’τα χείλη μου.

~

[Το πρώτο τριών ποιημάτων της 18ης Ιουνίου. Θα εκτιμήσω σχόλια, θετικά και αρνητικά.]

 

Οι Μούσες μαζί σας,

–Ορφέας

Edited June 29, 2006 by Orpheus

[Nienna]

H ντροπή, ο φόβος, η ανασφάλεια... όλα είναι όλων μας. Η αντιμετώπιση τους είναι που αλλάζει, ψυχή μου, κι εσύ σίγουρα παλεύεις μαζί τους - δεν μένεις ακίνητος, δεν μπορεί κανείς να σε κατηγορήσει για ακινησία.

 

Όσο για το ίδιο το ποίημα, το βρίσκω όμορφο και καλοφτιαγμένο, σταθερό, σφιχτοδεμένο. Δίνει αυτή τη συμπαγή αίσθηση που δίνουν τα μικρά ποιήματα όταν είναι καλά.

Κάτι άλλο που σου έχω ήδη πει είναι πως έχει υπέροχη κλιμάκωση, ανεβαίνει διακριτικά αλλά αισθητά, και στο τέλος αφήνει ελεύθερη όλη αυτή τη γλυκειά, καταπιεσμένη, φοβισμένη ένταση.

 

 

Υ.Γ. Μην ανησυχείς, οι άγγελοι δεν πεθαίνουν έτσι εύκολα.

Edited June 29, 2006 by Nienna