RaspK Posted July 10, 2006 Share Posted July 10, 2006 (edited) Δε θυμάμαι, για να είμαι ειλικρινής, πότε πρωτοείδα αυτήν την ταινία· το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ακόμα δεν είχαν σκεφτεί καν το DVD κι εγώ είχα παθιαστεί με την τεχνολογία που έκανε δυνατή την ύπαρξη του Video CD και του Super Video CD, συστήματα που έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, πλέον, στις μέρες μας. Αν δεν απατώμαι, δε, πρέπει να είχα παρακολουθήσει κάποια προβολή της στην τηλεόραση, πράγμα σπάνιο, αν και πολύ καλό, αφού η ταινία αποτελεί πολύ καλή αλλαγή ρυθμού σε σχέση με το τυπικό πρόγραμμα της μικρής οθόνης, ένα διηγηματικό έργο φαντασίας. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη μεσαιωνική Γαλλία· ξεκινώντας, βλέπουμε διάφορους χαρακτήρες που σιγά-σιγά δένουν μεταξύ τους για να συνθέσουν την πλοκή του έργου: ένα γερακάρη ιππότη στην κατάμαυρη πανοπλία του, ένα νεαρό κλέφτη που αποδρά από τις αείκλειστες φυλακές της Aquila, τους φύλακες και τους ιππότες που ακολουθούν τα ίχνη του στο παράγγελμα του Επισκόπου της πόλης, που λέει σκληρά στον αρχηγό της φρουράς πως κάθε εξέγερση μπορεί να φέρει την καταιγίδα, όσο μικρή κι αν είναι. Δεν αργούμε να δούμε τον ιδιότυπο αυτό κλεφτάκο να ψάχνει το δρόμο του, σ’ έναν αέναο μονόλογο προς το Θεό που τη μία παρεκκλίνει στην εξομολόγηση και την άλλη προς την προσευχή ή ακόμα και κάποιο παράπονο. Έχοντας απομακρυνθεί αρκετά από την πόλη, αποφασίζει πως μπορεί πλέον να βγει με άνεση στην κοντινότερη ταβέρνα, για να πέσει απ’ ευθείας στο στόμα του λύκου – σχεδόν στην κυριολεξία… Οι πρωταγωνιστές του έργου είναι ο Matthew Broderick στο ρόλο του Philippe Gaston, γνωστού και ως “The Mouse”, ο Rutger Hauer σ’ έναν από τους ελάχιστους ρόλους που παίζει κάποιον ήρωα (έστω και αντιήρωα) στο πρόσωπο του Étienne Navarre, τη Michelle Pfeiffer στο ρόλο της γλυκύτατης Isabeau και τον John Wood στο ρόλο του Επισκόπου της Aquila. Ακολουθούν spoilers στο κάτωθι κείμενο. Τεχνικά Μέρη Για να προλάβω κάποιο σχόλιο, να υπενθυμίσω ότι τα επώνυμα το Μεσαίωνα συνήθως ήταν τίτλοι, και άρα δεν είναι σύμπτωση το “ Étienne Navarre,” αφού υποδηλώνει πως ο Étienne ήταν κάποιος ευγενής του βασιλείου της Navarre, περιοχή που για μια περίοδο άνηκε στη Γαλλία. Ενδιαφέρουσα σύμπτωση, αν σκεφτεί κανείς πως το έργο αντιφάσκει ως προς την ίδια την Aquila, που είναι ιταλική πόλη (L’Aquila), ενώ το ίδιο ισχύει και για τη Navarre, αφού την περίοδο που φαίνεται να εκτυλίσσεται το έργο δεν ήταν πλέον στην κατοχή των Γάλλων, αλλά των Βάσκων. Η ταινία, από την άλλη, έχει να επιδείξει καταπληκτικά τοπία, με μερικές, μάλιστα, από τις καλύτερες λήψεις ηλιοβασιλεμάτων και ανατολών (αν έλεγα αυγών θα γελάγατε ), και η φωτογραφία είναι εν γένει εξαίσια. Η ερμηνείες των ηθοποιών είναι αρκετά στιβαρές, με το Hauer να γίνεται, δυστυχώς, λίγο ξερός σε κάποιες φάσεις, κάτι που καλύπτεται, αν δε συμπληρώνεται, κιόλας, από την πολύ ευχάριστη ερμηνεία του Broderick, που έχει σχεδόν τον καλύτερο ρόλο της ταινίας. Το μόνο πραγματικά μελανό σημείο της ταινίας είναι ο ήχος, όπου, πρώτον, λείπουν γενικά οι φυσικοί ήχοι, όπως το κελάρισμα κάποιου ποταμού, κάτι που γινόταν σχεδόν εξ ορισμού εκείνην την περίοδο στον αμερικανικό κινηματογράφο, αλλά κυρίως το soundtrack, που παίζει τόσο έντονα με το pop-synth που κουράζει, αν όχι για κάποιον άλλο λόγο, επειδή δεν ταιριάζει με την αίσθηση της ταινίας. Από την άλλη, η ταινία έχει να επιδείξει πολύ έξυπνα μοτίβα, όπως το γεγονός ότι λιγότερο θρησκευόμενοι χαρακτήρες είναι πιο καλοί σαν άνθρωποι από τον Επίσκοπο που προφανώς έχει ξεχάσει το ρόλο του στην εκκλησία του, αφού διατάσσει εκτελέσεις, κυνηγάει για ταίρι μια γυναίκα που έχει δώσει λόγο η ίδια με τον αγαπημένο της και φτάνει στο σημείο όχι μόνο να πουλήσει την ψυχή του για να τους κρατήσει χώρια και να προσπαθεί να τον σκοτώσει, αλλά να προτιμήσει να σκοτώσει την ίδια από το να ζήσει με κάποιον άλλο από τον εαυτό του στο πλευρό της. Επίσης, άξια προσοχής είναι η αντιστοίχηση της ζωομορφικής φιγούρας του Étienne τη νύχτα, αφού ο λύκος είναι κυρίως νυκτόβια φιγούρα, ειδικά στη μυθολογία, ενώ η Isabeau γίνεται γεράκι, ένα καθαρά ημερόβιο πλάσμα· μια επιλογή που σκιαγραφεί εν μέρει το χαρακτήρα τους, αφού ο ένας σκοτεινιάζει απέναντι στην κατάρα του Επισκόπου, ενώ η Isabeau προσπαθεί να διατηρήσει την όποια ελπίδα, κυρίως επειδή πιστεύει ότι πρέπει να μπορούν να κάνουν κάτι. Περίληψη Αυτός που σώζει το νεαρό Philippe δεν είναι άλλος από τον Étienne, που φαίνεται πως έχει εξοριστεί από την Aquila με διαταγή του Επισκόπου. Ο Étienne, όμως, δεν τον σώζει από καλοσύνη: χρειάζεται τη βοήθεια κάποιου για να ξαναμπεί στην Aquila και να σκοτώσει τον Επίσκοπο, χωρίς να εξηγεί το λόγο αυτής του της επιθυμίας. Ο Philippe τον βοηθάει απρόθυμα κάνοντας και τον ιπποκόμο του, κυρίως επειδή προτιμά το κεφάλι του να παραμείνει στη θέση του, αφού ο Étienne δείχνει πρόθυμος να τον σκοτώσει αν προσπαθήσει να το σκάσει. Ο ίδιος εξηγεί στο νεαρό πως περίμενε δύο ολόκληρα χρόνια για κάποιο σημάδι· όταν άκουσε τις καμπάνες τις πόλης να χτυπούν σε προειδοποίηση, ήξερε πως ήρθε η ώρα. Ένα βράδυ, ο Philippe είναι δεμένος από τον Étienne για να μην ξεφύγει, όταν βλέπει μια πολύ όμορφη κοπέλα. Τα πράγματα περιπλέκονται στην εμφάνιση της, αφού ο Philippe αιθεροβατεί για κάμποσο καιρό στο μεταίχμιο μεταξύ του ρόλου του γερακάρη Étienne και αυτού της πανέμορφης κοπέλας που νομίζει πως ονειρεύεται. Όταν μετά από ένα ακόμα κυνηγητό με τη φρουρά της Aquila τραυματίζεται το γεράκι του Étienne, αυτός απειλεί με θάνατο το Philippe αν δεν προλάβει να το πάει έγκαιρα σ’ ένα μοναστήρι, όπου βρίσκεται ο μοναχός Imperious, για να γιατρευτεί. Ο Philippe καταφθάνει στη μονή, όπου συναντά το μέθυσο μοναχό και του παραδίδει το γεράκι, και αμέσως μετά ο Imperious τον κλειδώνει έξω από το χώρο που φρόντισε το πτηνό. Όλο και πιο περίεργος από τις αντιδράσεις των γύρω του, ο Philippe παραβιάζει την κλειδαριά του δωματίου και μπαίνει μέσα, όπου και βρίσκει την ίδια κοπέλα, αλλά, καθώς φεύγει, βλέπει πως είναι πληγωμένη στο ίδιο σημείο με το γεράκι: στον αριστερό ώμο. Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται και ο Imperious έκθαμβος από την έκβαση των γεγονότων, και τραβολογάει κακήν κακώς το Philippe έξω. Μετά από λίγο ποτό, ο Imperious εξομολογείται τη μεγαλύτερη αμαρτία του στο νεαρό κλέφτη: πριν από δύο χρόνια, ένα νεαρό ζευγάρι έδωσε κρυφούς όρκους αγάπης και πίστης ενώπιόν του, κι αυτός, μέσα στην ανησυχία του και το μεθύσι, αποκάλυψε στον ανώτερό του την αλήθεια του έρωτά τους. Ο ανώτερός του ήταν ο Επίσκοπος της Aquila, παράφορα μαγεμένος από την ομορφιά της κοπέλας, ο νεαρός δεν ήταν άλλος από τον Étienne, ενώ η κοπέλα ήταν, φυσικά, η ίδια που είχε δει, η Isabeau. Ο επίσκοπος, μαθαίνοντας ότι δεν είχε καμιά ελπίδα με το αντικείμενο του πόθου του, πουλάει την ψυχή του στην Κόλαση για να καταραστεί το ζευγάρι: ο Étienne γίνεται λύκος τα βράδια και η Isabeau γίνεται γεράκι τη μέρα, καταδικασμένοι να μπορούν να είναι μαζί για όσο ζουν, αλλά πάντα χώρια. Αλλά ο Θεός του έδωσε ένα σημάδι, εξηγεί στον Étienne: για να σπάσει η κατάρα αρκεί να παρουσιαστούν αυτός και η Isabeau ενώπιον του Επισκόπου, άντρας και γυναίκα μπροστά στα μάτια του, και αυτό είναι όλο· γιατί είναι αδύνατο να βρεθούν μαζί όσο υπάρχει μέρα και νύχτα, αλλά σε τρεις μέρες θα είναι μέρα δίχως νύχτα και νύχτα δίχως νύχτα. Ο Étienne δεν τον πιστεύει, αλλά ο Philippe και ο Imperious κάνουν τα πάντα για να τον πείσουν. Ανάμεσα στα υπόλοιπα που κανονίζουν μαζί με την Isabeau είναι να παγιδέψουν τον Étienne σ’ ένα λάκο ούτως ώστε, μ’ ένα μικρό παιχνίδι του φωτός να καταφέρουν να ειδωθεί το ζευγάρι στην αλλαγή από νύχτα σε μέρα. Η ταινία συνεχίζεται με διάφορες προσπάθειες των διωκτών τους να σκοτώσουν τον Étienne από πλευράς του επισκόπου, που δίνει ακόμα και διαταγές να μην πάθει τίποτα το γεράκι, έως ότου φτάνουν στην ίδια την πόλη. Ο Étienne αρχικά επιχειρεί να φέρει εις πέρας το σχέδιό του να σκοτώσει τον επίσκοπο, αλλά ο Philippe βοηθάει τον Imperious για να επιτύχουν το δικό τους, παράπλευρο σχέδιο· κι εκεί συμβαίνει το απίστευτο: εκεί που είναι έτοιμος ο Étienne να σκοτώσει τον επίσκοπο, βλέπουμε σιγά-σιγά το φως του ήλιου να έχει πέσει, και ακούει ξαφνικά τη φωή της Isabeau – είναι έκλειψη, ούτε μέρα ούτε νύχτα! Ο Étienne πιάνεται χέρι με χέρι με την Isabeau και πιέζουν τον Επίσκοπο να τους δει – η κατάρα πλέον έχει σπάσει. Κι εκεί που ο επίσκοπος πάει να σκοτώσει την Isabeau σε μια τελευταία πράξη απόγνωσης, ο Étienne τινάζει το ξίφος του και τον καρφώνει στο στήθος. And they lived happily ever after. ;) links: http://www.imdb.com/title/tt0089457/ http://www.mezza-notte.com/ladyhawke/ http://en.wikipedia.org/wiki/Ladyhawke http://www.fable.com/ladyhawke.html http://www.fast-rewind.com/ Edited December 7, 2017 by Dreamer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 10, 2006 Share Posted July 10, 2006 Τη θυμάμαι την ταινία αυτή. Ήταν από τις πολύ καλές ταινίες φάντασυ. Δεν ξέρω γιατί δεν την έχω πετύχει ποτέ σε dvd πουθενά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted July 10, 2006 Share Posted July 10, 2006 (edited) Μόλις πριν από λίγο τελείωσα την θέαση της πολύ καλής αυτής ταινίας (μόνο αρνητικό οι κάπως κλίσέ διάλογοι και οι μάχες- κάθε άλλο παρά ρεαλιστικές). Από άποψη ατμόσφαιρας, απόδοση χαρακτήρων και σκηνοθεσία σκίζει πάντως... Edited July 10, 2006 by The Blackcloak Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 10, 2006 Author Share Posted July 10, 2006 Για να είμαι ειλικρινής, οι διάλογοι μεταξύ επισκόπου και του αρχηγού της φρουράς ή οι μονόλογοι του Philippe Gaston δεν κουράζουν καθόλου. Θα συμφωνήσω στα περί ρεαλισμού των μαχών, αλλά και στα θετικά που παρέθεσες, όμως, Blackcloak. Dain, αν θες, μπορώ να στη νοικιάσω. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted July 10, 2006 Share Posted July 10, 2006 Πλάκα μου κάνεις ς; Την είχα δει την ταινία και την είχα ερωτευτεί. Ακόμα παραμένει στις πρώτες προτιμήσεις μου και ας είναι πανάρχαια. Το καλύτερο της μέρος είναι η ίδια η πλοκή της που ενώ φέρνει σε κλισέ καταστάσεις υπερβαίνει τον όρο και δημιουργεί μια καινούργια λογική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 10, 2006 Author Share Posted July 10, 2006 Πίστεψέ με, την πλοκή όλοι φαίνεται πως την εκτιμήσαμε. Μάλιστα, αυτό είναι το δυνατότερό της σημείο: η εκτέλεση, η απόδοση της πλοκής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted July 11, 2006 Share Posted July 11, 2006 Το έχω δεί 50 φορές και είναι απο τις καλύτερες μεσαιωνικές ταινίες. Ο Ρούντκγερ Χάουερ είναι απλά θέουλας. Δέν είναι τυχαίο πως η ΄Αν Ράης χρησιμοποίησε το σουλούπι του για να φτιάξει τον Λεστάτ τον Βρικόλακα. Το σενάριο της ταινίας είναι καταπληκτικό και φυσικά η Μισέλ Πφάιφελ είναι κουκλάρα. Απορώ πως δέν έχει βγεί σε dvd ακόμα. Απλά τέλειο (μαζί με το Flesh and Blood)!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted July 11, 2006 Share Posted July 11, 2006 Το θέλωωω! Όποιο καλό παιδί το έχει, παρακαλείται να το αντιγράψει σε ένα dvdάκι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted July 11, 2006 Share Posted July 11, 2006 Στην πυρα!Η Τριλ προωθει την πειρατεια!Χεχε.. Ναι,η ταινια ειναι απλα φοβερη.Πανε χρονια που την ειδα.Παιδια,εμενα μου αρεσε ακομη και η περιεργη ηλεκτρονοτετοια μουσικη... Επισης το σκηνικο ηταν τελειο.Γυρισμενο στην Ιταλια αν δεν κανω λαθος.Εκει υπαρχουν κι αρκετα μεσαιωνικα κτιρια ετσι κι αλλιως,οποτε δε χρειαστηκε να φτιαξουν πολλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 11, 2006 Author Share Posted July 11, 2006 Για την ακρίβεια, τα γυρίσματα στην πόλη και τα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν όλα σε πραγματικά μέρη στην Ιταλία και δεν υπάρχουν σκηνικά, εκτός, πιθανόν, από τους υπονόμους. Έχει ήδη κυκλοφορήσει σε DVD και μπορείτε να το βρείτε στα videoclub· ρωτήστε στο ταμείο σας. Μπορώ να φροντίσω να το βρουν όλοι όσοι δεν το βρίσκουν. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted July 11, 2006 Share Posted July 11, 2006 Είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες. Καταπληκτική ταινία, και οι πρωταγωνιστές φοβεροί στο ρόλο τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted July 11, 2006 Share Posted July 11, 2006 Καταπληκτική ταινία! Μαγική! Ευχαριστώ που μου τη θυμίσατε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 11, 2006 Share Posted July 11, 2006 Έλεγα λοιπόν (προτού με πετάξει έξω ) πως αυτή την ταινία την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά, αλλά... δεν πιστεύω πως είναι τόσο τέλεια η σκηνοθεσία, ούτε πως οι ερμηνείες είναι αξιομνημόνευτες (εντάξει η Μισέλ ήταν υπέροχη, πάντα είναι όμως). Το σκηνογραφικό μέρος είναι μεν όμορφο αν και σε κάποια σημεία είναι φτωχό και το μοντάζ πραγματικά πάσχει: κοιλιές, κενά, πλοκή ανάποδα. Παρόλα αυτά την έχω δει την ταινία καμιά εικοσαριά φορές, την ξαναβλέπω όπου την πετύχω και είμαι συναισθηματικά δεμένη μαζί της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Εγώ πάντως την προτημώ απο τις αιδίες που μας σερβίρουν τα τελευταία χρόνια (Gladiator, Kingdom of Heaven, King Arthur κ.α) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Είναι από τις κλασικές fantasy ταινίες, αλλά θα συμφωνήσω με την Κιάρα, έχει αρκετά τεχνικά προβληματάκια που της αφαιρούν πόντους Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Ρε παιδία έλεος, τί τεχνικά προβλήματα; Η παραγωγή ήταν αρκετά καλή για την εποχή (1985) της και η σκηνοθεσία έγινε απο τον Ρίτσαρντ Ντόννερ που δέν είναι χτεσινός. Υπάρχουν μερικά λαθάκια εδώ και εκεί αλλα βρείτε εσείς μια ταινία που να μήν έχει. Το σενάριο είναι απίθανο και οι ερμηνίες πολύ όμορφες. Στην τελική σε παραγωγή του 1985 εσείς τι περιμένατε, εφέ σαν του Lord of the Rings; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Ρε παιδία έλεος, τί τεχνικά προβλήματα; Η παραγωγή ήταν αρκετά καλή για την εποχή (1985) της και η σκηνοθεσία έγινε απο τον Ρίτσαρντ Ντόννερ που δέν είναι χτεσινός. Υπάρχουν μερικά λαθάκια εδώ και εκεί αλλα βρείτε εσείς μια ταινία που να μήν έχει. Το σενάριο είναι απίθανο και οι ερμηνίες πολύ όμορφες. Στην τελική σε παραγωγή του 1985 εσείς τι περιμένατε, εφέ σαν του Lord of the Rings; Καταρχάς δεν είπε κανείς πως η ταινία είναι για τα μπάζα, οπότε μην χτυπιέσαι κατά δεύτερον εγώ μίλησα συγκεκριμένα για προβλήματα στο μοντάζ, τα οποία δε θεωρώ τόσο τεχνικά, όσο αισθητικά, άρυθμα. Από την άλλη, το 85 είχε ήδη περάσει το 60 και το 50, όπου το μοντάζ τελειοποιήθηκε. Δε μιλήσαμε για εφέ, αλλά για προβλήματα ρυθμού και ήχου τα οποία, όχι, δεν είναι τοοοοσο παλιά η ταινία ώστε να δικαιολογούνται για αυτό. Και ναι, όπως είπα και παραπάνω, τη λατρεύω αυτή την ταινία, είναι από τις πιο αγαπημένες μου, αυτό όμως δε σημαίνει πως επειδή αγαπάς κάτι και το ευχαριστιέσαι δε βλέπεις και τα προβλήματα του, ε? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 12, 2006 Author Share Posted July 12, 2006 Όσον αφορά τη σκηνοθεσία, θα συμφωνήσω, αλλά τα περισσότερα προβλήματα πιστεύω ότι πηγάζουν από την αισθητική (ή την έλλειψή της) στα τέλη των ογδόντα. Από την άλλη, η ερμηνεία του Hauer είναι όντως ξύλινη ανά φάσεις, πράγμα που διορθώνει όσο μπορεί ο άπειρος ακόμα Broderick. Το μοντάζ όντως πάσχει. Από την άλλη, η πλοκή είναι αρκετά καλοστημένη, κατ' εμέ. Σίγουρα θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά δεν έχει τρύπες - κάνει λίγο κοιλιά μόνο στη μέση. Από την άλλη, για το ρεαλισμό των μαχών, δεν έχω δει ακόμα πραγματικά ρεαλιστική μάχη, πόσως μάλλον από ταινία εκείνης της περιόδου. Η ταινία, όμως, καταφέρνει να γίνεται καλή για τα όσα δείχνει: από το φανταστικό στοιχείο της κατάρας του ζωομορφισμού έως την έκπτωση (μη γελάτε) του Επισκόπου, η σκιαγράφηση των χαρακτήρων και η δόμηση της πλοκής σου κρατάνε το ενδιαφέρον. Ποιός ξεχνάει την κραυγή του Étienne όταν η Isabeau, αλλάζοντας σε γερακί μπροστά στα μάτια του μετά από 2 χρόνια που δεν την είχε δει, πετάει και φεύγει; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Ποιός ξεχνάει την κραυγή του Étienne όταν η Isabeau, αλλάζοντας σε γερακί μπροστά στα μάτια του μετά από 2 χρόνια που δεν την είχε δει, πετάει και φεύγει; Αχχχ, κανείς Παναγιώτη μου, το ομολογώ Ούτε και εκείνη την άλλη όπου μόλις την έχει σώσει ο μοναχός και βρίσκεται εκεί ξαπλωμένη χωρίς ο Ναβάρ να ξέρει τι έχει γίνει ακριβώς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 12, 2006 Author Share Posted July 12, 2006 Για να είμαι ειλικρινής, αυτή η κραυγή του Hauer, όπως και κάποιες κουβέντες που αντάλλαξε με τον Gaston (εκεί που τον υποψιάζεται ότι μπορεί να έχει επιχειρήσει τ' οτιδήποτε, όταν το γεράκι προσγειώνεται στο δικό του χέρι :tongue:) τονίζουν υπέροχα το χαρακτήρα του σκυθρωπού ιππότη. Ένα πράγμα που μου κάνει περίεργη εντύπωση είναι η αλλαγή του τίτλου από την ταινία στις αφίσες και τις θήκες. Προσέξτε την αρχή της ταινίας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Καταρχάς δεν είπε κανείς πως η ταινία είναι για τα μπάζα, οπότε μην χτυπιέσαι κατά δεύτερον εγώ μίλησα συγκεκριμένα για προβλήματα στο μοντάζ, τα οποία δε θεωρώ τόσο τεχνικά, όσο αισθητικά, άρυθμα. Από την άλλη, το 85 είχε ήδη περάσει το 60 και το 50, όπου το μοντάζ τελειοποιήθηκε. Δε μιλήσαμε για εφέ, αλλά για προβλήματα ρυθμού και ήχου τα οποία, όχι, δεν είναι τοοοοσο παλιά η ταινία ώστε να δικαιολογούνται για αυτό. Και ναι, όπως είπα και παραπάνω, τη λατρεύω αυτή την ταινία, είναι από τις πιο αγαπημένες μου, αυτό όμως δε σημαίνει πως επειδή αγαπάς κάτι και το ευχαριστιέσαι δε βλέπεις και τα προβλήματα του, ε? Κοίτα, δέν χτυπιέμαι, απλα μου φαίνονται αρκετά υπερβολικές οι παρατηρήσεις τύπου "έχει μικροπροβλήματα στο μοντάζ", "η ερμηνία του τάδε είναι ξύλινη" κ.τ.λ. ειδικά όταν πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία με έμπειρο σκηνοθέτη και καταπληκτικό πρωταγωνίστη. Με συγχωρείς που σου το λέω αλλα τέτοιες παρατηρήσεις κάνει μόνο ο Δανίκας. Από την άλλη, η πλοκή είναι αρκετά καλοστημένη, κατ' εμέ. Σίγουρα θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά δεν έχει τρύπες - κάνει λίγο κοιλιά μόνο στη μέση. Από την άλλη, για το ρεαλισμό των μαχών, δεν έχω δει ακόμα πραγματικά ρεαλιστική μάχη, πόσως μάλλον από ταινία εκείνης της περιόδου. Τότε προφανώς δέν έχεις δέι το Conan the Barbarian... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 12, 2006 Author Share Posted July 12, 2006 Θα σου πω γιατί, όμως, κάνουμε τις παρατηρήσεις: γιατί ο μόνος λόγος που δεν έχουμε δει την ταινία 50 φορές αντί για 20, ας πούμε, είναι αυτά τα μικροπροβλήματα. :tongue: Όσον αφορά το Conan, είχε κι αυτό προβλήματα ρεαλισμού, συγγνώμη που στο λέω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Κοίτα, ποτέ δεν μπορεί μια ταινία να είναι 100% ρεαλιστική (ακόμα και όταν ο σκηνοθέτης είναι ο Michael Man ή ο Σάμ Πέκινπα) αλλα οφείλεις να παραδεχτείς οτι οι μάχες του Κόναν είναι ότι πιο κοντά σε ρεαλιστική μάχη υπάρχει. Αλλιώς θα ήθελα να μου υποδείξεις σε πια σημεία υπάρχει υπερβολή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 12, 2006 Author Share Posted July 12, 2006 Αν καθήσουμε μαζί, πολύ ευχαρίστως. Αλλά το θέμα μας δεν είναι αν είναι το πλησιέστερο της περιόδου, όσο το αν είναι όντως ρεαλιστικό, πρώτον, και δεύτερον μιλάμε για το Ladyhawke, όχι για το Conan. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 15, 2006 Share Posted July 15, 2006 Κοίτα, δέν χτυπιέμαι, απλα μου φαίνονται αρκετά υπερβολικές οι παρατηρήσεις τύπου "έχει μικροπροβλήματα στο μοντάζ", "η ερμηνία του τάδε είναι ξύλινη" κ.τ.λ. ειδικά όταν πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία με έμπειρο σκηνοθέτη και καταπληκτικό πρωταγωνίστη. Με συγχωρείς που σου το λέω αλλα τέτοιες παρατηρήσεις κάνει μόνο ο Δανίκας. Δεν πιστέυω να με λες Δανίκα γιατί θα εξεπταθώ! Μάλιστα κύριε! Ορίστε μας! Η φάση είναι ότι άμα συζητάμε μια ταινία, ο καθένας έχει προσέξει κάποια πράγματα. Η συγκεκριμένη ταινία δεν έχει ένα ας πούμε... φιλοσοφικό περιεχόμενο, ούτε καμιά βαθιά αλήθεια, ούτε και καμιά αξεπέραστη σκηνοθεσία. Αν μιλούσαμε για Μπέρκμαν ή για Ταρκόφσκι ίσως να μην έλεγα τίποτα για το μοντάζ τους γιατί πολύ απλά δε θα είχε νόημα, άλλα πράγματα είναι αυτά που μετράνε τελικά σε αυτες τις ταινίες. Για τη συγκεκριμένη ταινία δεν είπα πως έχει μικροπροβλήματα στο μοντάζ, είπα -ευγενικά- πως το μοντάζ της είναι λίγο άθλιο. Αν εσύ το βρίσκεις οκ, εντάξει, απλά διαφωνούμε, συμβαίνουν αυτά, φυσιολογικό είναι. Κατά τα άλλα, όντως εκείνη η σκηνή που κάθεται στο χέρι του πιτσιρικά το γεράκι είναι απλά απίστευτη! RaspK σε ευχαριστώ για μια φορά ακόμα που μου θύμισες αυτή την ταινία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.