ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΡΕΙΑΣ

[Guest silversoldier]

Η θάλασσα πήρε να κοπάζει, απ' τα κύματα

και τα νερά υποχωρούσαν άτακτα, λιγόστευαν,

και παρόλη την αντάρα της ξαφνικής γαλήνης

επέμενα στις σκέψεις μου, αλαφιασμένος,

λες και έχανα ή έχασα τον κόσμο.

 

Η γαλήνη ήταν πράγματι ωραία, περιμένοντας

να βγεί ο ήλιος και με την άχνα των ατμών

να ευθυμίσεις, σαν σε κάποιο γλέντι, σαν σε όνειρο.

Μα αυτό που με ανησυχεί είναι η μοίρα,

αν βγεί ο ήλιος τελικά, ή ερθουν άλλα σύννεφα

στη θέση αυτών που φεύγουν.

 

Περίμενα μετα τον χρόνο ή τα χρόνια αναμονής

να είμαι ο μόνος, που θα νοσταλγείς

στις ξέρες, και στα υγρά λιμάνια του κόσμου,

μα αμφιβάλλω, βλέπεις τριγύρω η ομορφιά δεν λύπει

και εύκολα χάνεται κανείς, δεσμέυεται απ' τα δεσμά

του άδειου κόσμου, απο εικόνες και πρόσκαιρα αισθήματα.

 

Ευχόμουνα πάντα, να ήμουν στεριανός,

να μην είχα τα όνειρα για θάλασσες που έχω τώρα,

μα αυτή πιστεύω είναι ομορφιά,

την ομορφιά του καθρέπτη, την ξέρω, την έχω,

τη γνωρίζω, όμως για πόσο;

 

Αυτή πιστεύω είναι η ομόρφια, ετούτα τα ταξίδια

που η αγάπη δεν στέκεται στα ανθρώπινα,

αυτά της φύσης, αλλά βρίσκεται στον κόσμο της,

χαραγμένη στα βράχια της χώρας των ιδανικών

και των ονέιρων.

Edited July 17, 2006 by silversoldier