month Posted July 31, 2006 Share Posted July 31, 2006 (edited) Όνομα Συγγραφέα:Month Είδος: Επική φαντασία Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 1127 Αυτοτελής; Οχι Κεφάλαιο 2ο Σχόλια: Έπεται συνέχεια Λίγη ώρα αργότερα το δίδυμο έφτασε μπροστά στα ερείπια ενός πέτρινου κτίσματος. Αν και η ομίχλη είχε αραιώσει αισθητά, δεν μπορούσαν ακόμα να ξεχωρίσουν τι ήταν το κτίσμα αυτό. «Ελπίζω αυτό να είναι το κέντρο του δάσους.» «Αμφιβάλω. Αυτό πρέπει να είναι το προπύργιο της ομίχλης. Τα αρχαία κείμενα μιλάνε για ένα προαιώνιο κτήνος φυλακισμένο εδώ. Επίσης αναφέρουνε και μια πύλη που είναι πίσω από το κτήνος. Αν περάσουμε από εκεί, τα έχουμε καταφέρει.» Ο Ρέρικ έγνεψε και έπιασε το τσεκούρι του τόσο σφιχτά, που τα δάχτυλά του έγιναν άσπρα. Ο Γκουίντορ προχώρησε προς το εξωτερικό τοίχος και αφού στραβοκατάπιε τον κόμπο που είχε σχηματιστεί στον λαιμό του, άρχισε μηχανικά να λέει την ιστορία του μέρους αυτού. «Για το προπύργιο της ομίχλης ελάχιστα πράγματα απομένουν πια που να είναι αποδεδειγμένα. Γνωρίζουμε ότι είναι χτισμένο κοντά στο κέντρο του δάσους της τρέλας. Σε παλαιότερους χρόνους ήταν το αναπαυτήριο αυτοκρατόρων και βασιλιάδων. Προσωπικότητες που είναι σχεδόν μύθοι στις μέρες μας, όπως ο Μάγος-Βασιλιάς Καρντίν, και ο πολέμαρχος Βρουλ, έχουν ταφή εκεί. Για να προστατευτούν από συλητές, κλέφτες, κατά φαντασία συνεχιστές και όλους όσους προσελκύουν συνήθως τα ταφικά μνήματα, δημιουργήθηκε η Φρουρά του Τάφου, ένα τάγμα αφιερωμένο στην προστασία και διατήρηση των μνημάτων. Πολεμιστές και μαχητές με ανώτερες ικανότητες· ένας από αυτούς άξιζε όσο τριάντα αντίπαλοι στρατιώτες. Η εκπαίδευσή τους δεν περιελάμβανε μόνο οπλομαχία και τακτικές πολέμου, αλλά και μαγεία και κυρίως νεκρομαντεία. Το όνομα του κάστρου δόθηκε όταν ο Αφέντης των Τάφων, ο διοικητής της φρουράς απάντησε μια φορά στην ερώτηση του τι φυλάνε, αυτός αποκρίθηκε ότι φύλαγε την ομιχλώδη κοιλάδα του Θανάτου. Η φρουρά έπεσε σε παρακμή περίπου την ίδια εποχή που η Αυτοκρατορία δημιουργήθηκε. Ο τελευταίος φύλακας, για να προστατέψει τα λείψανα και τους θησαυρούς που φημολογείται ότι υπάρχουν, δημιούργησε την ομίχλη που αρχικά σκέπασε όλη την πεδιάδα της Ασάλευτης Σιωπής, αν και αργότερα υποχώρησε και κάλυψε μόνο το δάσος. Η ξαφνική ομίχλη σταμάτησε τον πόλεμο του Ξινισμένου Κρασιού, και έφερε ειρήνη ανάμεσα στην Αυτοκρατορία και της συμμαχίας. Το κάστρο λέγεται ότι επίσης είναι φυλακή για πολλά φριχτά πλάσματα. Το πραγματικό μυστικό όμως είναι το τι κρύβει πίσω του το κάστρο, και το ποιος συντηρεί τα μονοπάτια. Ο δρόμος είναι στρωμένος λες και η συντήρηση του έχει γίνει πριν από πέντε λεπτά. Τι λες και εσύ Ρερικ;» Ο Ρερικ είχε χαθεί στην σκέψη του και αδιαφορούσε για το οτιδήποτε έλεγε ο σύντροφός του. Ήταν συχνό φαινόμενο αυτό, καθώς ο γερο-αλχημιστής συχνά χανόταν στις διηγήσεις του για το αντικείμενο της μελέτης του. Οι διηγήσεις αυτές δε, ήταν τόσο γεμάτες με φράσεις που δεν καταλάβαινε οπότε είχε πάψει να ακούει καιρό τώρα. Πάντως ο ήχος της φωνής του έδινε ρυθμό στο περπάτημά τους, οπότε έκανε και κάτι το καλό. Συν του ότι είχαν φτάσει στο προαύλιο του κάστρου. Επικρατούσε νεκρική ησυχία. Ούτε πουλιά ούτε τρωκτικά. Ακόμα και τα βρύα και οι λειχήνες, που θα έπρεπε να είχαν σπάσει τις άκρες από τις πλάκες έλλειπαν. Τίποτα δεν φύτρωνε ή ζούσε μέσα στο κάστρο. Οι τοίχοι και οι ήταν άφθαρτοι και δεν υπήρχαν πουθενά φωλιές πτηνών πάνω στα παραπέτα του κάστρου. Τα παράθυρα, σκονισμένα και στην θέση τους φαντάζανε ιδιαίτερα αφιλόξενα στα μάτια των δύο συντρόφων. Νιώθανε μια κυρία μέσα τους να ουρλιάζει να σηκωθούν να φύγουν εκείνη ακριβώς την στιγμή. Η κυρία λεγότανε λογική, και όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις την διώξανε λίγο βίαια έξω από μια πόρτα. Αποφάσισαν να είναι μεθοδικοί στην έρευνά τους. Πρώτα εξερεύνησαν όλα τα εξωτερικά κτίρια, αφήνοντας το κεντρικό τελευταίο. Ερεύνησαν κάθε μικρό σημείο του προαυλίου χώρου λες και ήταν σημαντικό. Και αφού αποφάσισαν ότι δεν είχαν άλλη δικαιολογία, προχώρησαν στα ενδότερα. Καταπίνοντας το σάλιο του που είχε δημιουργήσει έναν καλού μεγέθους κόμπο στον λαιμό του, ο Ρέρικ πλησίασε τις βαριές ξύλινες πόρτες που οδηγούσανε στο κεντρικό κτίριο. Τις έσπρωξε απαλά. Και αυτέ άνοιξαν άνετα λες και δεν είχε περάσει ούτε ένα λεπτό από την τελευταία φορά που της έκαναν συντήρηση. Επίσης, παρά του τι περίμενε, άνοιξαν αθόρυβα. Μπροστά του ανοίχτηκε ένα μεγάλο ορθογώνιο δωμάτιο που είχε το ίδιο μήκος με το κτίριο περίπου. Δίδυμες ημικυκλικές, σκάλες οδηγούσαν στον πάνω όροφο. Πίσω από τις σκάλες υπήρχε μια πόρτα, που μάλλον οδηγούσε στο πίσω μέρος του οικήματος και πιθανότατα στα υπόγεια του.Το δωμάτιο ήταν απείραχτο από τον χρόνο, και μόνο ένα παχύ χαλί σκόνης έδειχνε το πέρασμα του χρόνου. Τίποτα δεν φαινόταν να έχει πατήσει πάνω στη σκόνη, πράγμα παρήγορο για τους δύο. «Αλήθεια μάγε, που είναι ο φύλακας που ψάχνουμε;» «Γκουίντορ. Και το ποιο πιθανό είναι να είναι στο υπόγειο.» Κοιτάχτηκαν για ένα δευτερόλεπτο, και άρχισαν να ανεβαίνουν τις σκάλες… Στο πάνω μέρος του κτιρίου δεν βρήκαν τίποτα το ενμδιαφέρον πέραν ενός βιβλίου που δεν μπορούσε κανείς από τους δύο να διαβάσει, πράγμα που παραξένεψε τον αλχημιστή καθώς ήξερε σχεδόν όλες τις γλώσσες που είχαν γραπτά, και κάτι που άφησε τον Ρερικ αδιάφορο αφού δεν ήξερε να διαβάζει ούτος η άλλος. Το βιβλίο βρέθηκε όταν ο νεαρός πήγε να στηριχθεί πάνω σε μία βιβλιοθήκη, η βιβλιοθήκη έπεσε πάνω του αποκαλύπτοντας μια θήκη για το βιβλίο. Αφού δεν βρήκαν τίποτα αποφάσισαν ότι ήταν η ώρα να δοκιμάσουν την τύχη τους στα κάτω μέρη του κτιρίου. Φτάσανε μπροστά από την πόρτα, και με λιγότερη ανησυχία από όταν φτάσανε στον χώρο αυτό, ανοίξανε την πόρτα. Μπροστά τους ανοιγόταν ένας μικρός μακρόστενος διάδρομος, με μια πόρτα σε κάθε τοίχο. Η ποιο απομακρυσμένη πόρτα ήταν ανοιχτή, και στο πάτωμα υπήρχαν σπασμένα μπάζα. Επίσης υπήρχε μια γενική έλλειψη σε σκόνη στο δωμάτιο αυτό. «Παράξενο» είπε ο Γκουίντορ. «Τα μπάζα αυτά μοιάζουν σαν να είναι παράγωγα άλλου υλικού από αυτό που έχει φτιαχτεί το κάστρο. Επίσης δεν βλέπω τίποτα σπασμένο εδώ γύρω. Η μόνη λογική εξήγηση είναι κάποιος να τα έφερε εδώ. Επίσης μοιάζει σαν να τα έχουν λιώσει με σφίξιμο. Τι λες Ρέ…» Ο Ρέρικ δεν απάντησε, καθώς είδε τελευταία στιγμή τον κίνδυνο που πλησίαζε. Πέντε μεγάλα και τροφαντά φίδια είχαν πλησιάσει σε απόσταση βολής. Το ένστικτό του ούρλιαζε να τα χτυπήσει με το τσεκούρι του, αλλά η εμπειρία του φώναξε για κάτι άλλο. Πήρε το μπουκαλάκι που κρεμότανε από την ζώνη του αλχημιστή και το πέταξε πάνω στα φίδια. Ο Γκουίντορ γούρλωσε τα μάτια του, και πήδηξε πίσω από τον μεγαλόσωμο άντρα. Το μπουκαλάκι έσκασε με εκκωφαντικό θόρυβο μέσα στο κλειστό δωμάτιο. Κομμάτια από φίδια γέμισαν τους τοίχους και το οστικό κύμα πέταξε και τους δύο άντρες προς τα πίσω. Ο Γκουίντορ που τα περίμενε όλα αυτά, κατάφερε να σηκωθεί πρώτος από το έδαφος, με τα αυτιά του να ακούνε καμπανούλες. Κοίταξε τον σύντροφό του στο πάτωμα και χαμογέλασε πλατιά. Γκρίζα σκόνη είχε καθίσει πάνω του, ενώ σε σημεία είχε καψαλιστεί λίγο. Ένα μαύρο χρώμα τον είχε καλύψει, και ένα κομμάτι από φίδι είχε πέσει πάνω στο στήθος του. «Μάγε βοήθα με!» «Ρέρικ, μα την αλήθεια, το μαύρο σου πάει πολύ!» Edited July 31, 2006 by month Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted August 13, 2006 Share Posted August 13, 2006 (edited) Ενδιαφέρουσα η συνέχεια, και το χιούμορ που διανθίζει το κείμενο κάνει ακόμα πιο ευχάριστη την ανάγνωση. Μ'αρεσε το σημείο με την "Κυρία Λογική"! Προς το παρόν η διήγηση ακολουθεί ευθεία γραμμή, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, αλλά είναι αρχή ακόμα. Μερικά σημεία που νομίζω θα επιδέχονταν διόρθωσης είναι τα εξής: H περιγραφή του Μάγου είναι πολύ μεγάλη όπως την έχεις γράψει χωρίς παραγραφοποίηση. Θα ήταν καλύτερο αν συμμετείχε κι ο Ρέρικ έστω και απαντώντας μονολεκτικά. Θα έρεε περισσότερο δηλαδή. Μου φάνηκε λίγο παράξενο να λες "Ούτε πουλιά ούτε τρωκτικά". Συνήθως τα τρωκτικά δεν ακούγονται τη μέρα αλλά τη νύχτα, και ακόμα πιο συνήθως ακούγονται έντομα. Εκτός αν δεν υπάρχουν έντομα στον κόσμο αυτό. Ασήμαντο σημείο βέβαια, αλλά μου ακούστηκε παράξενο. Στο σημείο με το βιβλίο θα ήταν προτιμότερο να έδειχνες πως το βρήκαν χωρίς να περιγράψεις απρόσωπα ένα γεγονός που συνέβη. Δηλαδή θα προτιμούσα να δω τη βιβλιοθήκη να πέφτει και να ανακαλύπτουν έτσι το βιβλίο, παρά όπως το έγραψες σαν να επρόκειτο για καταχώριση σε ημερολόγιο. Εδώ θα ίσχυε ο κανόνας "show, don't tell" και θα χάριζε και μια στιγμή αγωνίας στον αναγνώστη. Λες: "Τα μπάζα αυτά μοιάζουν σαν να είναι παράγωγα άλλου υλικού από αυτό που έχει φτιαχτεί το κάστρο." Τα μπάζα δεν είναι παράγωγα, συνεχίζουν να είναι φιταγμένα από το υλικό τους, δεν έχουν αλλάξει σύσταση επειδή έγιναν μπάζα."Τα μπάζα αυτά είναι από άλλο υλικό από αυτό που έχει φτιαχτεί το κάστρο" ίσως. Λες: "Ο Ρέρικ δεν απάντησε, καθώς είδε τελευταία στιγμή τον κίνδυνο που πλησίαζε. Πέντε μεγάλα και τροφαντά φίδια είχαν πλησιάσει σε απόσταση βολής." Δεν είδε τον κίνδυνο τελευταία στιγμή γιατί δεν θα είχαν προλάβει να κάνουν τίποτα. Δεν ξέρω γιατί δεν άκουσαν κάποιο σούρσιμο από τα φίδια βέβαια, αλλά ίσως εμφανίστηκαν ξαφνικά με μαγικό τρόπο. Επίσης δεν είμαι σίγουρος για το "σε απόσταση βολής". Μήπως θα ήταν καλύτερο να έγραφες "σε απόσταση επίθεσης"? Αναμένω το τρίτο μέρος. Η όλη αίσθηση της ιστορίας μ'αρέσει πολύ. Έχει ωραία ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ και την περιπέτεια, οι δύο σύντροφοι είναι ενδιαφέροντες και με δυναμική σχέση μεταξύ τους. Good job! Edited August 13, 2006 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted August 16, 2006 Share Posted August 16, 2006 "Προσωπικότητες που είναι σχεδόν μύθοι στις μέρες μας, όπως ο Μάγος-Βασιλιάς Καρντίν, και ο πολέμαρχος Βρουλ, έχουν ταφή εκεί." ταφΕΙ λογικά "ειρήνη ανάμεσα στην Αυτοκρατορία και της συμμαχίας" στην Αυτοκρατορία και τη συμμαχία "Στο πάνω μέρος του κτιρίου δεν βρήκαν τίποτα το ενμδιαφέρον " ενδιαφέρον, αυτό θα σ'το διόρθωνε και ο Όφης ο Μικρομαλακός Τείνω να διαφωνήσω με τον Dain στην πρόταση του να γίνει ο μονόλογος του μάγου διάλογος (είναι μάλλον σαφές ότι θες να δείξεις ότι ο μάγος μιλά μόνος του), και να συμφωνήσω ότι χρειάζεται μορφοποίηση για να ρέει. Γενικά γιατί προτιμάς να το έχεις σε πολλά διαφορετικά thread? Αν το πας για διήγημα σε συνέχεις όπως το Φλεγόμενο Στέμμα, η Καφριλονία, η ΕΑν κλπ, βοηθάει να το έχεις σε ένα thread, ώστε να το βρίσκει εύκολα κάποιος που έρχεται πιο μετά να το διαβάσει όλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted August 16, 2006 Author Share Posted August 16, 2006 Στο τέλος θα καταλήξει σε ένα thread. Προς το παρών, και μέχρι να τελειώσει το πρώτο κεφάλαιο, τα θέλω σπασμένα. Α ναι και για τις λέξεις που ξεφύγανε... ξεφύγανε και απο το word και απο εμένα, τι να κάνω; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted August 16, 2006 Share Posted August 16, 2006 (edited) Μπορείς να ξαναδιαβάσεις πολύ προσεκτικά το κείμενο βέβαια, αλλά εντάξει τα ορθογραφικά λάθη δεν είναι τόσο πολλά ώστε να εκνευρίσουν τον αναγνώστη. Αν θελήσεις βέβαια να εκδώσεις κάτι, τότε σίγουρα έχουν σημασία και πολύ μεγάλη μάλιστα. Όποτε θέλεις πάντως μπορούμε να ενώσουμε τα ξεχωριστά τόπικς κάθε κεφαλαίου σε ένα. Τα σχόλια δεν χάνονται. Edited August 16, 2006 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted August 17, 2006 Share Posted August 17, 2006 Να σημειώσω/υπενθυμίσω ότι ελλείψει ευρυστικών αλγορίθμων ανάλογης πολυπλοκότητας με αυτών σε προγράμματα... αντιβίωσης ή νευρονικών δικτύων, κάποια λάθη θα μοιάζουν σωστά στον ορθογραφικό έλεγχο, αφού ανάγονται, τρόπον τινά, σε γραμματικά λάθη (ταφή [ουσιαστικό] έναντι ταφεί [ρήμα]). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 23, 2006 Share Posted October 23, 2006 Καταρχάς είναι όμορφο που οι τίτλοι των κεφαλαίων αλλάζουν ανάλογα με του που βρίσκονται οι ήρωες -αν και "το προπύργιο της ομίχλης" μου φαίνεται της πέφτει λιγάκι βαρύ της ιστορίας που ακολουθεί. Επίσης, είναι πολύ χαριτωμένο κι αρκετά ευρηματικό το γεγονός ότι τελειώνεις το κεφάλαιο ανάλογα με το τέλος του πρώτου. Του δίνει μια συνέχεια και το ενοποιεί. Εκείνη η παράγραφος με τις πληροφορίες είναι όντως πολύ μεγάλη. Με έχασες εκεί. Αν είχε μία σειρά ακόμα δεν θα την είχα διαβάσει, θα είχα πάει παρακάτω και δεν είναι καλό αυτό. Γενικά θέλει λίγη προσοχή, εκτός των άλλων, στο να ξεχωρίσεις ποιες πληροφορίες πράγματι χρειαζόμαστε για να σε παρακολουθήσουμε και ποιες είναι εκεί επειδή απλά είναι όμορφες σα σκέψη. Ακόμα, ενώ τα "τροφαντά φίδια" πολύ μου άρεσαν τα "αφιλόξενα παράθυρα" ... χμμμ... την πάλεψα λιγάκι την έκφραση για να τη φάω. Γενικά, ενώ αλλού είσαι μέσα στο κλίμα που δημιουργείς με τα σωστά επίθετα που και που δίνεις μια και "φραπ" μας κλείνεις απ'έξω. Με ένα καλό χτένισμα θα φτιαχτούν αυτά όταν θα τελειώσεις πρώτα την ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.