ΑΕΝΑΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

[Guest silversoldier]

ΠΡΟΟΙΜΙΟ:

 

 

 

Αθάνατοι ξεκινήσαμε πορεία,

η μάχη μαινόταν μπροστά.

Θάνατο μύριζε ο αέρας που περνούσε

και όλοι τραγουδούσαν με ένα σφύριγμα.

Το βήμα ακούγονταν βαρύ,

και τα σπαθιά στις θήκες, αναμμένα,

οι πανοπλίες και οι θώρακες

στο φως, λαμποκοπούσαν.

 

 

Όλοι μας τραγουδούσαμε,

όλοι, δίχως φόβο για το τέλος,

δεν υπάρχει τέλος.

Κάθε πτώση ήτανε αρχή,

κάθε ηρωική πτώση και ένα μωβ λουλούδι.

Καθετί σημείωνε μια παρουσία,

πάντα επιβλητική, πάντα μεγάλη,

ικανή να αλλάξει οτιδήποτε.

 

 

ΜΑΧΗ:

 

 

Σε ένα ξέφωτο, φάνηκαν χρώματα,

εκείνο το μαύρο, χρωματίζονταν πορτοκαλί,

καθώς σουρούπωνε.

Μα όλα ήταν στη θέση τους,

στρατοί παραταγμένοι, με τα δόρατα μπροστά

να περιμένουν τα θύματα τους, όλο χάρη,

λες και ο πόλεμος δεν έχει σκοπούς, είναι παιχνίδι,

λες και δεν ήμασταν τέρατα, να εγκληματούμε.

 

 

Το επόμενο πρωί, ο παιάνας πρόωρα

άρχιζε να ακούγεται.

Ενώ τύμπανα μάχης, μαρτυρούσαν τα μελλούμενα,

χωρίς μεθόδους, χωρίς αινίγματα,

μία ξεκάθαρη αίσθηση σαν κρυστάλλινο νερό!

Και ξάφνου ενώ μαινόταν το θηρίο

και θόρυβος πολύς με φωνές και ουρλιαχτά,

όλα ησύχασαν, σώπασαν για να τιμήσουν τη στιγμή.

 

 

 

Η μάχη άρχισε, ένα γρήγορο ποδοβολητό,

ενώ τα τύμπανα και οι κόρνες διέταζαν.

Η τελειότητα της στιγμής, ήταν δεδομένη,

όλα τέλεια, οι μονομαχίες, τα χτυπήματα, μέχρι και ο θάνατος.

Αλλά γρήγορα, ο Πόλεμος έδειξε το πρόσωπο του,

όλοι αγριέψαμε, ενώ σπαθιά και ακόντια είχανε σπάσει.

Σαν άγρια ζώα ριχνόμασταν, δίχως έλεος, τιμή ή δόξα,

μόνο επιβίωση, μόνο νίκη, μόνο ο εαυτός μας!

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ:

 

 

Εν τέλει ο πόλεμος, δεν έχει σκοπούς, δεν έχει όνομα,

μόνο θύματα να μετρά και να συλλέγει.

Εν τέλει εμείς παραμένουμε άγριοι, τυφλοί, μανιασμένοι,

που στο τέλος των λόγων, μόνο η κτηνώδης φύση μας υπάρχει.

Δεν έχω λόγους, εδώ σωπαίνω να θρηνήσω

τους ψεύτικους νεκρούς μου, τα αληθινά μου λόγια.

Εδώ πέφτω στη μάχη, ώστε το αίμα μου να στάξει

και την θέση του να πάρουνε της άνοιξης λουλούδια.

Edited August 5, 2006 by silversoldier

[Guest silversoldier]

Διορθωση:

 

ΑΕΝΑΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 

ΠΡΟΟΙΜΙΟ:

 

Αθάνατοι, ξεκινήσαμε πορεία,

η μάχη μαινόταν μπροστά.

Θάνατο μύριζε ο αέρας που περνούσε,

και όλοι τραγουδούσαν με ένα σφύριγμα.

Το βήμα ακούγονταν βαρύ,

και τα σπαθιά στις θήκες, αναμμένα,

οι πανοπλίες και οι θώρακες

στο φως, λαμποκοπούσαν.

 

Όλοι μας τραγουδούσαμε,

όλοι, δίχως φόβο για το τέλος,

δεν υπάρχει τέλος.

Κάθε πτώση ήτανε αρχή,

κάθε ηρωική πτώση και ένα μωβ λουλούδι.

Καθετί σημείωνε μια παρουσία,

πάντα επιβλητική, πάντα μεγάλη,

ικανή να αλλάξει οτιδήποτε.

 

ΜΑΧΗ:

 

Σε ένα ξέφωτο, φάνηκαν χρώματα,

εκείνο το μαύρο, χρωματίζονταν πορτοκαλί,

καθώς σουρούπωνε.

Και όλα ήταν στη θέση τους,

στρατοί παραταγμένοι, με τα δόρατα μπροστά

περιμένοντας τα θύματα τους όλο χάρη,

λες και ο πόλεμος δεν έχει σκοπούς, είναι παιχνίδι,

λες και δεν ήμασταν τέρατα, να εγκληματούμε.

 

Το επόμενο πρωί, ο παιάνας πρόωρα

άρχιζε να ακούγεται.

Ενώ τύμπανα μάχης, μαρτυρούσαν τα μελλούμενα,

χωρίς μεθόδους, χωρίς αινίγματα,

μία ξεκάθαρη αίσθηση, σαν κρυστάλλινο νερό!

Και ξάφνου ενώ μαινόταν το θηρίο

και θόρυβος πολύς, με φωνές και ουρλιαχτά,

όλα ησύχασαν, σώπασαν για να τιμήσουν τη στιγμή.

 

 

Η μάχη άρχισε, ένα γρήγορο ποδοβολητό,

ενώ τα τύμπανα και οι κόρνες διέταζαν.

Η τελειότητα της στιγμής, ήταν δοσμένη,

όλα τέλεια, οι μονομαχίες, τα χτυπήματα, μέχρι και ο θάνατος.

Αλλά γρήγορα, ο Πόλεμος έδειξε το πρόσωπο του,

όλοι αγριέψαμε, ενώ σπαθιά και ακόντια είχανε σπάσει.

Σαν άγρια ζώα ριχνόμασταν, δίχως έλεος, τιμή ή δόξα,

μόνο επιβίωση, μόνο νίκη, μόνο ο εαυτός μας!

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ:

 

Εν τέλει ο πόλεμος, δεν έχει σκοπούς, δεν έχει όνομα,

μόνο θύματα να μετρά και να συλλέγει.

Εν τέλει εμείς παραμένουμε άγριοι, τυφλοί, μανιασμένοι,

που στο τέλος των λόγων, μόνο η κτηνώδης φύση μας υπάρχει.

Δεν έχω λόγους, εδώ σωπαίνω να θρηνήσω

τους ψεύτικους νεκρούς μου, τα αληθινά μου λόγια.

Εδώ πέφτω στη μάχη, ώστε το αίμα μου να στάξει

και την θέση του να πάρουνε της άνοιξης λουλούδια.

 

 

 

Και μία παρατήρηση (με συγχωρείτε αμα είναι Spam) : Όσοι το διαβάζουνε και με ξέρουνε προσωπικά, πρώτον δεν είναι κακό να φτιαξουν ένα χρήστη και να μου πούνε τις σκέψεις τους, δεύτερον δεχομαι οτιδήποτε πάνω σε αυτά που γράφω, και αν δεν είναι ακριβώς πάνω στο θέμα υπάρχουν και τα ΠΜ, που μπορεί κάποιος να πει κάτι.

Edited August 5, 2006 by silversoldier