mars Posted August 13, 2006 Share Posted August 13, 2006 Αρχικά ζητάω συγγνώμη που postαρω και άλλο ποίημα σήμερα, απλά ήθελα να σας δείξω μια προσπάθεια μου να αποχωριστώ την ομοιοκαταληξία. Ημερολόγιο Άλλη μια μέρα χάθηκε σαν να μην υπήρξε ποτέ τόσο μελαγχολική τόσο μάταιη τόσο μόνη. Θαμμένη και αυτή στο νεκροταφείο του χρόνου. Κανείς δεν θα τη θυμάται, άλλη μια ημερομηνία γραμμένη στις νεκρολογίες του ημερολογίου. Μόνο κάποιος ονειροπόλος μπορεί να πει: "Και ήταν τόσο νέα μόλις μιας ημέρας" Πόσο λυπηρό, πόσο αληθινό, πόσο άδικο! Δεν μπορούν να παλέψουν ούτε για την υστεροφημία τους. Με λίγη τύχη θα είχε γραφεί στην ιστορία μα τώρα χάθηκε. Τόσο μελαγχολική τόσο μάταιη, τόσο μόνη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted August 13, 2006 Share Posted August 13, 2006 Κατ' αρχήν, καλώς ήλθες κι από μένα στο forum. Έχω να πω ότι - κατά την ταπεινή μου γνώμη - αυτό το ποίημα είναι μια πολύ καλή πρώτη προσπάθεια να αποχωριστείς την ομοιοκαταληξία. Η πρώτη στροφή είναι πολύ όμορφη. Στη συνέχεια, πάλι κατά τη γνώμη μου, τη 'σκοτώνεις' λίγο αυτήν την όμορφη αρχή, γινόμενος υπερβολικός. Και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Αρχικά μας δίνεις μια εικόνα μελαγχολική και γκρίζα: >τόσο μελαγχολική >τόσο μάταιη >τόσο μόνη. (όσο να'ναι, κάπως γκοθ, αλλά πάντως μια ωραία εικόνα). Στη δεύτερη στροφή, αρχίζεις να χρησιμοποιείς εικόνες έντονες και δυνατές, λέξεις όπως "νεκροταφείο" και "νεκρολογίες" που χαλάνε την ήρεμη μελαχγολία της 'άλλης μιας μέρας που πέρασε' - γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι πάντοτε 'άλλη μια μέρα', είναι μια (όπως κάθε μια) απ'τις μέρες του ημερολογίου. Ο τελευταίος στίχος (ο προτελευταίος θα έλεγα πως παραείναι άμεσος - αντιπροτείνω κάτι σαν "Μόνο ένας ονειροπώλος θα μπορούσε να πει") είναι πολύ όμορφος, αν και λείπει ένα κόμμα ή μια παύλα μετά το "νέα" ("[...] ήταν τόσο νέα, μόλις μιας ημέρας"). Στην τελευταία στροφή απ'τον πρώτο μόλις στίχο η κατάσταση βγαίνει 'εκτός ελέγχου' (σχήμα λόγου): "λυπηρό" και "άδικο" που χάθηκε μια μέρα; δεν θα έλεγα "λυπηρό" επί λέξει, και άδικο με κανέναν τρόπο! Και όλ'αυτά, το "λυπηρό" και το "άδικο", με ένα κάπως άσχετο "αληθινό" ανάμεσά τους (χρειάζεται κάτι πιο πριν για να στηρίξεις το "αληθινό" ως κάτι αρνητικό και να το συμπαρατάξεις με το "λυπηρό" και το "άδικο"), αυτές οι τρεις υπερβολές κορυφώνονται σε ένα θαυμαστικό! Όσο για την πάλη για την υστεροφημία, σαφώς μπορούν να παλέψουν, όλες το κάνουν και αρκετές πετυχαίνουν! Τέλος, τελειώνεις με την ίδια αρχική μελαγχολία - που όμως μετά από όλες αυτές τις υπερβολές είναι πλέον θρήνος και οδυρμός, όχι μελαγχολία, πράγμα που για μένα καταστρέφει το ποίημα. Θέλω να σημειώσω ότι όλα τα σχόλιά μου είναι καλοπροαίρεται, και κάθησα να τα γράψω, στη μία η ώρα το βράδυ μετά από έξοδο + δυο ποτήρια λευκό κρασί, μόνο και μόνο επειδή μου φαίνεται ότι η ποίησή σου ίσως έχει μέλλον (και δεν προσπαθώ να ακουστώ ψωνισμένος). Και πάλι καλωσήρθες, και οι Μούσες μαζί σου, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 13, 2006 Share Posted August 13, 2006 Καλα...για αρχή....κάτι λέει! Και απαντάω ευθύς, με μερικά στιχάκια σαν ένα ποιημα: Η υστεροφημία είναι κάτι που ξεχάστηκε αφού ακόμα δεν ωρίμασες για να την κατανοήσεις, αυτή ταιριάζει σε όσους αναζητούν Ιθάκες και πολεμούν κύκλωπες, σαν παραμύθι! Εγω σαν αθάνατος, και μαχητής εξίσου πάντα ακούγομαι, πάντα υπάρχω. Ωστόσο θα σου δώσω μια ευκαιρία καθώς είπες, κάτι καινούργιο θα σ' αφήσω να προχωρήσεις το δρόμο σου, έστω κι αν αυτό το μετανιώσεις! Μα σήμερα έλα να σε δω, όρισε τον τόπο, σήμερα κιόλας, η υστεροφημία είναι αιώνια, μην το ξεχνάς, ρώτα τους Τιτάνες! Σε περιμένω στα πέλαγα των παγετών, στις ήρεμες κοιλάδες! Αν δεν έρθεις, τίποτα δεν θα αλλάξει, δεν θα μου αποδείξεις τίποτα. μόνο, ότι όσα λες πετάνε σαν τα φύλλα και σκορπάνε με το χρόνο! Υπόσχομαι πως δεν θα χολώσω, θα σ' αφήσω να δεις ότι έχω δίκιο αφού κάνεις τα ίδια με 'μενα λάθη! Αν δεν έρθεις, δεν θα αλλάξει τίποτα! Αυτό είναι απάντηση μου.....να θυμάσαι....η ωριμότητα έχει στάδια....ένα ποιημα επίσης! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mars Posted August 13, 2006 Author Share Posted August 13, 2006 Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα,ωστόσο την ομοιοκαταληξία δεν νομίζω να την ξεπεράσω ποτέ και ούτε θα επιδίωκα κάτι τέτοιο. Θα συμφωνήσω μαζί σου για μία δώση υπερβολής. Πάντως δεν μου κακοφαίνεται γιατί μπορεί να είναι "άλλη μία μέρα που πέρασε" αλλά είναι συγχρόνως άλλη μία μέρα που κανείς δεν της δίνει σημασία. Το "λυπηρό" και "άδικο" αναφέρεται στο γεγονός ότι η τύχη τών ημερών(των ημερομηνιών αν θες) εξαρτάται μόνο από συγκυρίες απο το αν θα γίνει κάτι σημαντικό τη συγκεκριμένη μέρα,δηλαδή όσο κρατάει η ζωή της μίας μερας. Άλλες γράφονται στην ιστορία και άλλες όχι. όμως όλες ζουνε το ίδιο και καμία δεν κάνει κάτι παραπάνω από τις άλλες για να αξίζει κάτι περισσότερο.Αυτο είναι ένα γεγονός είναι "αληθινό". Σε ευχαριστώ για τα σχόλια, θα τα λάβω υπ'οψιν μου. Α! το ξέρω ότι είναι καλοπροαίρετα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mars Posted August 14, 2006 Author Share Posted August 14, 2006 Για τον τρελό και αλαζόνα δεν υπάρχει υστεροφημία. Για τον θεό και τον αθάνατο δεν υπάρχει υστεροφημία. Για τους υπόλοιπους όχι μόνο υπάρχει, αλλά έχει γίνει τρόπος ζωής. Όσα λέω σαν τις σταγόνες της βροχής όταν είναι ψιχάλα, χάνονται στο δρόμο. Μα σαν γίνει μπόρα έχει περίσσια δύναμη και θάρρος. Ωστόσο ένας αθάνατος μαχητής δεν νοιώθει τις σταγόνες της βροχής. Και να έρθω τίποτα δεν θα αλλάξει. Ευχαριστώ για τα σχόλια silversoldier. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 14, 2006 Share Posted August 14, 2006 Για δες αυτό.... Δεν επιθυμώ να ανατρέψω τον λόγο των θνητών, ποτέ δεν το προσπάθησα, το δρόμο δείχνω μόνο. Ωστόσο τα λόγια ξέφεύγουν του μυαλού, και αυτό θα αλλάξει, αυτό Θα δεις θα αλλάξει! Για αυτό σε κάλεσα στε μέρη των σοφών, όχι για να πείσω κάποιον αλλά για να αλλάξει κάτι, πίστεψε με, θα αλλάξουν πολλά, μόνο οι επιλογές σου θα παραμείουν ίδιες! Δυστυχώς, θα μείνουν ίδιες. Έλα, αν δεν έρθεις, δεν θα είσαι ούτε καν άνθρωπος ούτε καν ικανός να σε σεβαστώ για αυτό που είσαι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 14, 2006 Share Posted August 14, 2006 Συμπληρωματικό σχόλιο σε στίχους! Η μέρα περνά, μην αργείς, λίγο θα βρεθούμε μόνο, λίγο να σου πω ότι σκέφτομαι, αυτά που θέλω, και να σε κοιτώ στα μάτια! Τότε θα δείς πια είναι η υστεροφημία, τι θέλω πραγματικά να πω. Δεν σου ζήτησα να θυμίθεις τα συναισθήματα σου, μόνο να έρθεις, κάτι έχουμε να πούμε ακόμα! Για πες μου.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mars Posted August 14, 2006 Author Share Posted August 14, 2006 Τα συναισθήματα δεν τα θυμάμαι, αυτά με θυμούνται όταν προσπαθώ να τα ξεχάσω. Αυτά έρχονται κρυφά στα όνειρα και με αναζητούν. Δεν νομίζω να μπορούμε να πούμε κάτι, δεν νομίζω να αντέχεις την υστεροφημία. Ούτε να μπορείς στα μάτια να κοιτάξεις, την ίδια την αλαζονεία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 14, 2006 Share Posted August 14, 2006 (edited) Είμαι αθάνατος, μα όχι αλαζόνας, αν δεν ήθελες να μου μιλήσεις, δεν θα μου μίλαγες, αν δεν ήθελες να με δεις, δεν θα με απέφευγες, τα συναισθήματα σου, υπάρχουν, απλά τα αφήνεις, δε στα ζητάω όμως πίσω, μόνο να έρθεις, μόνο να δεις τι έχω να σου πω! Γιατί φοβάσαι???????? Φοβάσαι, μη νιώσεις κάτι, μην τύχει και θυμώσεις, το πρώτο είναι δικό σου θέμα, το δεύτερο δεν θα συμβεί! (Δεν ζητάω, να μάθω αιτίες, μόνο να έρθεις! Δεν σου ζητάω πολλά) Edited August 14, 2006 by silversoldier Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 14, 2006 Share Posted August 14, 2006 Αν αυτό που είδα σε μία μηχανή, κι αν κάποιες λέξεις επιβεβαίωσαν την εικόνα των ματιών, δεν αξίζεις τίποτα, αυτό το άλλο πρόσωπο απέδειξε και τη δικιά σου αξία τίποτα, τίποτα, τίποτα! Δεν περιμένω να μιλήσουμε, θα ήθελα όμως για να γελάσω με τα λάθη σου, να σε βοήθησω με συμπόνια, τίποτα άλλο, δεν άξιζε ούτε που το σκέφτηκα! Δεν θέλω υστεροφημία απο 'σένα, ίσως λίγο αργότερα στείλε σήμα με φωτιές για να τα πούμε φιλικά. Ξέρεις τα μέρη μου, τα ξέρεις! Goodbye!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mars Posted August 14, 2006 Author Share Posted August 14, 2006 Αξία, έχεις αναλογιστεί τι είναi; Από που πηγάζει; Και που καταλήγει; Το πρόσωπο που είδες, το βλέμμα που κατάλαβες, δεν είναι τίποτα. Τίποτα παραπάνω από μερικές λέξεις, τίποτα παραπάνω από μερικές σκέψεις. Φιλικά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 14, 2006 Share Posted August 14, 2006 Αξία είναι αυτή που πηγάζει απ' τις πράξεις, απ' το χαρακτήρα και την προσπάθεια, σε ένα δύσκολο αγώνα να πεθαίνεις στην προσπάθεια! Εγω προσπάθησα πολύ τόσο καιρό, όταν το αποφασίσεις είναι η σειρά σου! Δεν το ελπίζω, δεν θέλω να σε πληγώσω, μονο εγώ δεν θα το έκανα ποτέ μου! Το προσωπο που είδα δεν ήταν τίποτα, μόνο μία αφορμη, ακόμα κι αν δεν ήσουν! Μόνο μία αφορμή να σε ξεχάσω, μία σκέψη, λίγες λέξεις, τίποτα άλλο, όπως η εικόνα σου, με αρνήθηκες! Απλά δεν ξέρεις ότι εγώ είμαι ο κανένας, ότι είμαι αυτό που αργότερα θα θέλεις! Ότι έγραψα ήταν αλήθεια, μόνο αλήθεια είμαι πια μόνος, ψάχνω, αναζητώ ένα κενό! Κάποια στιγμή, όταν χαθούνε όλα, όταν δεν με θυμάσαι, δες με σε κανένα όνειρο ίσως εκεί να καταφέρεις να με σώσεις! Ξεχασε με, κι όταν με ξεχάσεις έλα να με βρεις, για να σε δω πάλι σαν εκείνο το φιλικό χαμόγελο που τώρα πρωτοείδα! Εχε γεια....ΤΡΑΛΑΛΑ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 16, 2006 Share Posted August 16, 2006 Στον σχολιασμό και στην γενική εικόνα θα συμφωνίσω με τον Ορφέα. Ο ρυθμός και το χρώμα που δείνεις στην πρώτη στροφή, χάνονται μετά. Προσπάθισε ξανά, μετριάζοντας την ένταση και τις υπερβολές. Άμα θες να έχει ένταση το ποίημα, δώσε λίγή (όμως λίγη) στην δεύτερη π.χ. στροφή, και στην επόμενη φέρε πάλι το ύφος; της πρώτης, χρησημοποιόντας και στοιχεία της δεύτερης. Έτσι, θα ήταν νομίζω το ποίημα πιο συγκρατιμένο, πιο εσωστρεφές (ίσως και πιο..."βαρεμένο"), όπως πιστεύω ταιριάζει σε μια μελαγχολία. Ξέρω περίπου τί έννοεις, το έχω ζήσει αυτό το πράγμα. Σαν συμβουλή, θα σου έλεγα να ξεχάσεις το χρόνο (ούτως ή άλλως είναι μια αυταπάτη), και να ζήσεις την κάθε στιγμή, να βρεις το νόημα μέσα της και να χαθείς σε αυτήν. Την "αξία" σε κάθε μέρα την δίνουμε εμείς. Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 24, 2006 Share Posted August 24, 2006 Είναι πολύ έξυπνο και η πρώτη στροφή, αν και υπερβολική είναι δομημένη με μεράκι (κάτι που φαίνεται ότι έχεις από τα κολλήματά σου) και οικονομία λόγου. Οι άλλες δύο πέφτουν λίγο ως γραφή, αλλά κερδίζουν σε νόημα. Η διάχυτη ειρωνία και η εικόνα της ημέρας που κηδεύεται πάντως με έκαναν να ξεχωρίσω το ποιήμα από το σωρό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.