Jump to content

Όλοι Φοράμε Μάσκες Λέμε


ismosax

Recommended Posts

Κατ' αρχάς ένα γεια σε όλους! Παρ' όλο που γράφω κυρίως πεζά, καμιά φορά αποτυπώνω μερικά ποιηματάκια εδώ κι εκεί, με μοναδικό στόχο την έκφραση. Βγάλτε τα φτυάρια λοιπόν, οπλιστείτε με ειλικρίνια και πείτε μου τη γνώμη σας. :)

 

 

Όλοι Φοράμε Μάσκες Λέμε

 

Φέρομαι λοιπόν, σα διάολος γλυκός

που μια ζωή με φόβους δε μου φτάνει που βιώνω

μόνο με χρήματα και ύλη, μπορώ και ξανανιώνω.

 

Μα να και η λέρα η άθλια

που με τη μάσκα του απαξιωτή, αδύναμα πληγώνει

μα όταν έρθει η στιγμή να πληγωθεί φοράει τ' άμφια

και τη γιορτή ξορκίζει μ' ένα διάφανο μπαλόνι.

 

Είναι θέμα συνοχής, μικρέ μου κερατά

κι ανήκουστο θεωρώ το γεγονός να γλύφεις και να φτύνεις και να υποτιμάς και να εργάζεσαι πάνω σε καλάμια επειδή η βλακεία σου γίνηκε υπέρμετρη.

Ανθρώπινο;

 

"Ο δρόμος για την κόλαση

είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις"

μας πέταξε στα μούτρα ο ποτιστής μια

νύχτα δυσωδίας, σε κλειδωμένες θέσεις.

 

Ε, και; του απάντησαν

Edited by ismosax
Link to comment
Share on other sites

Καλως τον κι όλας...

 

 

Λοιπόν δεν ξέρω γιατί αλλά μου έδωσε λίγο την αίσθηση ότι είναι γραμμένο για σύγχρωνο θεατρικό, εναλακτικής σκηνής... Τώρα δεν ξέρω αν αυτό είναι ακριβώς καλό...

Link to comment
Share on other sites

Guest silversoldier

Δεν διαφωνώ για το νόημα, μόνο όσοι έχουν συναίσθηση ή αίσθηση μπορούν να το καταλάβουν!

 

Ωραίο....τρόμαξα λίγο...έχει ένα διαολεμένο ύφος....! :mf_popeanim:

Link to comment
Share on other sites

Παρόμοια εντύπωση με του Month έχω και γω για το ποίημα. Θυμίζει θεατρικό μονόλογο. Αλλά θεωρώ καλό το οτι έχει ύφος τόσο σουρεαλιστικό αλλά και "προσβάσιμο". Μάλιστα έχει μια πρωτοτυπία που πιστεύω πως λείπει από πολλά άλλα ποιήματα που έχω διαβάσει στο φόρουμ. Είναι διαφορετικό και σαν φρέσκος δροσερός αέρας.

Θα διάβαζα περισσότερα ποιήματά σου,ευχαρίστως. Αν μάλιστα τα πεζά σου έχουν το ίδιο βάθος εικόνων τότε ανυπομονώ να δω κάποιο!!

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Όντως δείνει την αίσθηση θεατρικού μονολόγου! Και μ'αρέσει!

 

Ωραίες εκφεράσεις, ωραία ροή και ενέργεια. Ένα μικρό "αγκαθάκι": τρίτη στροφή, δεύτερος στίχος, μου φαίνεται υπερβολικά μακρής, μήπως τον έκοβες στα δύο?

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ αρχικά για τα σχόλια! Μου φαίνεται λίγο περίεργο που λέτε ότι βγάζει την αίσθηση ενός θεατρικού μονολόγου, δεν το είχα σκεφτεί έτσι!

 

@Dain: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Το παράξενο είναι πως είναι το μόνο, ίσως, σχεδόν σουρεαλιστικό ποίημα που έχω γράψει. Μπορεί να είναι κι αυτό μια νέα αρχή όμως, ξέρω γώ; :) Θα ανεβάσω σύντομα και κάποιο πεζό για ν' ακούσω κι εκεί σχόλια..

 

@Deodonus: Έχεις δίκιο για το αγκαθάκι, αλλά είναι ότι ακριβώς είχα στο μυαλό μου, οπότε μάλλον θα το κρατήσω! Thanx για την κριτική!

Link to comment
Share on other sites

Σίγουρα έχει μια αυθεντικότητα, και μια... συγχρονίλα. Ταυτόχρονα έχει και μια έντονη ελληνικότητα, δηλαδή δύσκολα θα λειτουργήσουν αυτές οι εικόνες σε ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ επαφή με τη σύγχρονη Ελλάδα [με την ευρύτερη έννοια, όχι των τελευταίων δυο χρόνων]. Το νόημα είναι 'παγκόσμιο', οι εικόνες όχι. Δεν αναφέρω αυτό το στοιχείο ως κακό, απλώς το παρατήρησα, κι υπέθεσα πως θα σ' ενδιέφεραν οι όποιες παρατηρήσεις μου, οι όποιες παρατηρήσεις του οποιουδήποτε, τέλος πάντων.

 

Υπάρχουν όμως τεχνικά προβλήματα - ειδικά προβλήματα στίξης, τα οποία με τη σειρά τους δημιουργούν και προβλήματα νοηματικά.

 

Ας το πάρουμε από την αρχή, λοιπόν:

 

Φέρομαι λοιπόν, σα διάολος γλυκός

που μια ζωή με φόβους δε μου φτάνει που βιώνω

μόνο με χρήματα και ύλη, μπορώ και ξανανιώνω.

 

Εδώ χρειάζεται μια κόμμα πριν το 'λοιπόν'. Επίσης, το νόημα αυτή τη στιγμή, με την κόμμα στο 'ύλη', έχει ως εξής: βιώνεις μια ζωή με φόβους και [μόνο με] χρήματα και ύλη [κι έτσι το 'μόνο με' φαντάζει παράλογο, αφού, εκτός από χρήματα και ύλη, υπάρχει και ο φόβος στη ζωή σου], και παρ' όλα αυτά μπορείς και ξανανιώνεις. Αν ήθελες να πεις αυτό, έχει καλώς, η κόμμα είναι καλά εκεί που είναι. Αν όμως ήθελες να πεις πως παρ' όλο που ζεις μια ζωή με φόβους, και σαν να μην έφτανε αυτό, το μόνο πράγμα που μπορεί να σε κάνει να ξανανιώσεις είναι το χρήμα και η ύλη, τότε πρέπει να φύγει η κόμμα από εκεί, και να πάει μετά το 'βιώνω'.

 

Μα να και η λέρα η άθλια

που με τη μάσκα του απαξιωτή, αδύναμα πληγώνει

μα όταν έρθει η στιγμή να πληγωθεί φοράει τ' άμφια

και τη γιορτή ξορκίζει μ' ένα διάφανο μπαλόνι.

 

Εδώ έχεις βάλει δυο 'μα'. Τα 'μα' δείχνουν αντίθεση. Βάζοντας δυο 'μα', το ένα μετά το άλλο, χωρίς να μεσολαβήσει κάτι στο οποίο θέλεις να αντιτεθείς, προσθέτεις στο ποίημά σου ένα λογικό κενό, μια νοηματική τρύπα. Ή το πρώτο 'μα' θα έπρεπε να λείπει ("Να και η λέρα η άθλια [...]"), ή το δεύτερο (π.χ. "κι όταν έρθει η στιγμή να πληγωθεί, φοράει τ' άμφια, και τη γιορτή [...]"). Επίσης, δεν χρειάζεται κόμμα μετά το "απαξιωτή", και χρειάζεται μετά το "πληγωθεί".

 

Είναι θέμα συνοχής, μικρέ μου κερατά

κι ανήκουστο θεωρώ το γεγονός να γλύφεις και να φτύνεις και να υποτιμάς και να εργάζεσαι πάνω σε καλάμια επειδή η βλακεία σου γίνηκε υπέρμετρη.

Ανθρώπινο;

 

Το "μικρέ μου κερατά" είναι προσφώνηση, πρέπει να μπει ανάμεσα σε κόμμες. Θέλει μία μετά το "κερατά". Έπειτα, στον μεγάλο στίχο, θα μπορούσες να μην έχεις τόσα "και" στη σειρά. Θα μπορούσες να το κάνεις "κι ανήκουστο θεωρώ το γεγονός να γλύφεις, να φτύνεις, να υποτιμάς, κι όμως να εργάζεσαι πάνω σε καλάμια, επειδή η βλακεία σου γίνηκε πια υπέρμετρη". Α, και κάτι άλλο. Το "το γεγονός" δεν συντάσσεται με "να". Το σωστό, κατά τη γνώμη μου, είναι "το γεγονός του να γλύφεις, να [...]". Στα [πολύ] νέα ελληνικά, θεωρείται σωστό κι έτσι: "το γεγονός ότι γλύφεις, και φτύνεις [...], το 'να' όμως δεν θεωρείται σωστό μέσα σε κανένα πλαίσιο. Οπότε έχουμε: "κι ανήκουστο θεωρώ το γεγονός του να γλύφεις, να φτύνεις, να υποτιμάς, κι όμως να εργάζεσαι πάνω σε καλάμια επειδή η βλακεία σου γίνηκε [πια] υπέρμετρη [...]". Ooops, κάτι ακόμα. Το 'γλύφω' με 'υ' το κάνει ο γλύπτης. Το 'γλείφω' με 'ει', απ' την άλλη, το κάνει ο γλείφτης [ο κόλακας, ο σιχαμένος τύπος, το παιδάκι που τρώει παγωτό κτλ.].

 

"Ο δρόμος για την κόλαση

είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις"

μας πέταξε στα μούτρα ο ποτιστής μια

νύχτα δυσωδίας, σε κλειδωμένες θέσεις.

 

Εδώ δεν μας δίνεις να καταλάβουμε τι στο καλό είναι αυτές οι κλειδωμένες θέσεις. Καθόταν εκεί ο 'ποτιστής' (!;), ή εμείς; Βέβαια μπορεί να μη σε ενδιαφέρει να μας δώσεις να καταλάβουμε. Πάσσο.

 

Ε, και; του απάντησαν

 

Εδώ το 'ε, και;' πρέπει να μπει ανάμεσα σε εισαγωγικά. Το λένε κάποιοι, άρα μπαίνει σε εισαγωγικά. Το 'ο δρόμος για την κολαση [...]' το έβαλες, αυτό γιατί όχι; Επίσης, θέλει τελεία στο τέλος. Αν έγραφες εξ ολοκλήρου χωρίς στίξη θα το θεωρούσα προσωπική επιλογή, αλλά όταν αποφασίζεις να χρησιμοποιήσεις ένα εργαλείο [π.χ. στίξη στην ποίηση, ή χρώμα σε έναν πίνακα], πρέπει να το χρησιμοποιείς σωστά - ή σωστά, ή καθόλου.

 

-----

 

Συνοψίζω:

 

Έχεις κάτι να πεις, αλλά δεν φαίνεται να έχεις ακόμα τα μέσα για να το πεις. Ή αυτό, ή απλώς είσαι απρόσεκτος, δηλαδή ξέρεις μια χαρά τι ακριβώς θέλεις να γράψεις, αλλά δεν δίνεις αρκετή σημασία στο γραπτό σου ώστε να διορθώσεις τις απροσεξίες σου, ή απλά να μην τις κάνεις. Αν ισχύει το πρώτο, η λύση είναι το πολύ διάβασμα, και κανένα ξεσκονισματάκι της γραμματικής και του συντακτικού. Αν ισχύει το δεύτερο, η λύση είναι να ασχοληθείς περισσότερο με αυτά που γράφεις, να τους δώσεις λίγη περισσότερη αξία.

 

Μην πάρεις αρνητικά το post αυτό - αν πίστευα ότι το ποίημα είναι απλώς σαβούρα, και ένδειξη του ότι μόνο σαβούρα μπορείς να παράξεις, δεν θα απαντούσα τίποτε. Για να ασχολούμαι τόση ώρα με ένα ποίημα του οποίου το στιλ και η μορφή δεν με εκφράζει [και την, τέτοιου είδους, 'συγχρονίλα' αντιπαθώ, και την ομοιοκαταληξία, και το χτυπητό μέτρο - αλλά είπαμε, αυτά είναι προσωπικές επιλογές], πάει να πει πως βλέπω ότι υπάρχουν δυνατότητες.

Link to comment
Share on other sites

Όσον αφορά στα τεχνικά ζητήματα, νομίζω οτι η Νιέννα τα παρουσίασε όλα και μπράβο της που έκανε τον κόπο να βοηθήσει τον Ismosax με αυτό τον τρόπο.

 

Πάντως δεν βλέπω καμμία στενά εννοουμένη "Ελληνικότητα" στο ποίημα αυτό, δεν βλέπω επ'ουδενί την παραμικρή δυσκολία να λειτουργήσουν οι εικόνες αυτές σε κάποιον μη-Έλληνα. Αρκεί βέβαια ο αναγνώστης να έχει τη διάθεση να ανοίξει καρδιά και νου σε κάτι που του είναι ίσως άγνωστο.

 

Ο έμμετρος θεατρικός μονόλογος που είναι κομμάτι του Ευρωπαικού θεάτρου γενικά και του Πολωνικού ειδικά, - το οποίο Πολωνικό θέατρο είναι από τα ωραιότερα του κόσμου - έχει τεράστια παράδοση και το ποίημα του Ismosax θα ταίριαζε απόλυτα στο πνεύμα του. Μάλιστα η Ανατολικοευρωπαική ποιητική δημιουργία των τελευταίων δεκαετιών, συχνά έχει φόρμες και εικόνες όπως στο ποίημα του Ismosax. Ο έμμετρος θεατρικός μονόλογος δεν εντάσσεται εύκολα σε καλούπια.

Είναι και αρκετά δύσκολο είδος να γραφτεί, για να μην πω να ερμηνευθεί, γιατί δεν έχει κάποιες συγκεκριμένες φόρμες, ούτε βασίζεται στην τυχαιότητα της υποκειμενικής εμπειρίας όπως πολλά άλλα είδη ποίησης, όπως αυτά που βλέπουμε συχνά σε blogs. Είτε τον αποκαλέσουμε ποίηση είτε θεατρικό μονολογο δεν έχει σημασία καμμία.

Aντίθετα έχει ανάγκη από μια άλλη οπτική - "bird's eye view" - που δείχνει μια ευρύτητα πνεύματος και εμπειρίας, που συχνά λείπει εντελώς από τη συμβατική ποίηση, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

 

Κρίνοντας μόνο από αυτό το κείμενο του Ismosax νομίζω πως έχει να πει, πως παει να αναπτύξεί ένα δικό του χαρακτηριστικό στυλ - προσέχοντας και κάποια τεχνικά θέματα - και κυρίως πως έχει συναίσθηση μιας ευρύτερης πραγματικότητας μέσα του την οποία εκδηλώνει με την ποιητική δημιουργία.

 

Το παραπάνω σχόλιο ας μη θεωρηθεί πρόσκληση για κάποιο debate. Είναι απλά ιδέες που μπορεί όποιος θέλει να τις σκεφτεί, να μην τις σκεφτεί ή μπορεί να τις απορρίψει όπως νομίζει. Απλά πιστεύω πως η "διαφορετικότητα" στη δημιουργία, θα πρέπει να ενθαρρύνεται όσο γίνεται περισσότερο. Εξ άλλου γι'αυτό κάναμε ένα φόρουμ για ε.φ. και μυθοπλασία. Λόγω της διαφορετικότητας σε σχέση με τη συμβατική αντίληψη περί λογοτεχνίας κλπ. Αυτά!

Link to comment
Share on other sites

Nienna, σε ευχαριστώ πολύ για την κριτική! Βασικά, διαθέτει ένα πολύ βασικό στοιχείο: είναι Κριτική! :D

 

Έχεις πολύ δίκιο για κάποια λάθη που επισήμανες, αλλά ως προς τη στίξη έχω κάποιες ενστάσεις. Όχι οτι τα σχόλια είναι λανθασμένα, απλά θεωρώ πως η στίξη και η χρήση της είναι καμιά φορά και μέρος της μορφής του ποιήματος. Αντί για κόμμα π.χ., μπορεί να αλλάξω γραμμή ώστε να γίνει η αναγκαία παύση του λόγου και να συνεχίσει ομαλά η ροή. Τα εισαγωγικά και η τελευταία τελεία επίσης, λείπουν συνειδητά. Μπορεί γραμματικά να άποτελούν λάθη, αλλά όπως είπα, προσπαθώ καμιά φορά να χρησιμοποιήσω τη στίξη για την έκφραση νοήματος.

 

Εννοείται πως με ενδιαφέρουν οι παρατηρήσεις σου, καθώς και του καθενός εδώ μέσα (γι' αυτό άλλωστε δεν πόσταρα;). Thanx και πάλι ήταν όλα πολύ εποικοδομητικά!

 

@Dian: Μιας και δεν έχω ασχοληθεί σχεδόν καθόλου με θέατρο, αδυνατώ να καταλάβω έστω και στο ελάχιστο τους παραλληλισμούς που κάνεις.. :rolleyes: Αν μπορείς, δώσε μου κάποια περισσότερα στοιχεία για το συγκεκριμένο κομμάτι του Ευρωπαϊκού θεάτρου που αναφέρεις, ή χαρακτηριστικούς συγγραφείς κ.λ.π :)

Link to comment
Share on other sites

Να ένα site που εξηγεί τον δραματικό ποιητικό μονόλογο:

 

http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/5776

 

Επίσης άλλο ένα site σχετικά με την Πολωνική ποίηση και λογοτεχνία, με μεταφρασμένα στα Αγγλικά κείμενα. Έχουν δραματοποιηθεί αρκετά από αυτά για το θέατρο:

 

http://home.nycap.rr.com/polishlit/20.html

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..