Deodonus Posted August 19, 2006 Share Posted August 19, 2006 Σας βλέπω γύρω μου να με κοιτάτε. Και σας κοιτώ. Έχετε εμφάνιση ωραία, σώμα υγιές και γυμνασμένο. Αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Έχετε έκφραση χαρούμενη πρόσωπα όλο χαμόγελα. Αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Έχετε χρήματα πολλά και άνεση στην ζωή σας. Αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Έχετε ανέμελη ζωή χωρίς σκοτούρες, σκέψη καθαρή. Αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Γιατί ξέρω, πίσω απ’τις μάσκες αυτές τις τόσο καλογυαλισμένες, κρύβεται μια αλήθεια τόσο πικρή, τόσο μικρή. Άλλη μια νύχτα ανάμεσά σας. Σας βλέπω να με κοιτάτε Αλλά εγώ πια δεν σας κοιτώ. Αναζητώντας την αγάπη στις σκοτεινές αίθουσες της νύχτας Το μόνο που βρίσκεις είναι αράχνες Χάθηκε η ζωή, χάθηκε η αγάπη Στα πολλά ποτά και τα ξενύχτια. 19/9/2006 Αυτά μετά από ένα (χαζό, αλλά όπως αποδείχτικε γόνιμο) ξενύχτι. Σκεφτίτε το μέσα σε ένα club (άμα είναι και gay είστε 100% εντός κλήματος), με όλους αυτούς τους τύπους της νύχτας κλπ. Θεέ μου, τί κάθομαι και σκέφτομαι όταν βγαίνω έξοδο.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 19, 2006 Share Posted August 19, 2006 Καλα, όσο αφορά το ποιημα....θα σου ανταποδώσω τη φιλοφρόνηση ότι θυμίζει λίγο πεζό! Ωστόσο το νόημα του είναι τρομερό.... Και θα διαφωνήσω στο γεγονός της καθαρής σκέψης....δεν έχουν καθαρή σκέψη, αυτή χρειάζεται αυτοέλεγχο...αυτοί έχουν μόνο το πνεύμα της εποχής! Για μένα όσα λές δείχνουν το πνεύμα ανελευθερίας και υποταγής στην εποχής μας...όλοι κάνουμε ότι θέλουμε και στο τέλος τίποτα δεν έχει πραγματική αξία.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mars Posted August 19, 2006 Share Posted August 19, 2006 Ωραίο ποίημα, με πάνω απ'όλα νόημα επίκαιρο. Ο καθένας έχει κάνει τέτοιες σκέψεις σχετικά με τα νυχτερινά μαγαζιά, τον κόσμο που συναντάς τη νύχτα κ.τ.λ. Η νύχτα είναι γεμάτη με ανθρώπους "ευτυχισμένους", έχουν βρεί νομίζουν το νόημα της ζωής. Αλλά μόνο τον εαυτό τους ξεγελάνε. Μ'άρεσαν πολύ οι δύο πρώτοι στίχοι της τελευταίας στροφής. Δείχνουν ακριβώς πως αισθανόσουν.Βγάζει ακριβώς και άμμεσα αυτό που θέλεις να πεις. Θα μου άρεσε πάντως ένα ειρωνικό ύφος σε κάποιες στροφές του ποιήματος,πιστεύω θα του ταίριαζε πάρα πολυ. Αν και η καθαρη σκέψη μου΄κάνει για ένα ειρωνικό στοιχείο. Αυτά και όταν βγαίνεις κοίτα να μη κοιτάς τους άλλους (αναλόγως τα μαγαζιά βέβαια) γιατί θα σε κοιτάνε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 19, 2006 Author Share Posted August 19, 2006 Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια . Όσον αφορά την ειρωνία, γενικά δεν είμαι fun της και προσπαθώ να την χρησημοποιώ μόνο όπου είναι απαραίτητο. Όσον αφορά την "καθαρή" σκέψη... έχει απλά τόση ειρωνία όσο και το "χαμογελαστά πρόσωπα", δεν το σκέφτικα ως κάτι ιδιαίτερο. Ας μην ξεχνάμε, ότι για να σκεφτούμε παραπέρα και να..."βρωμίσει" η καθαρή μας σκέψη, πρέπει να έχουμε την διάθεση και την ενέργεια να σκεφτούμε, πράγμα που εκλήπει συνήθως από αυτούς τους ανθρώπους και επομένως, στέκουν μακάρια εγκλοβισμένοι στον μικρόκοσμό τους. Όταν βγαίνω προσπαθώ να μην κοιτώ (είμαι και δεσμευμένος άλλωστε ), αλλά είναι κάτι μέρη κάτι φορές, που όση καλή διάθεση και εάν έχεις, όσο αδιάφοροι και εάν σου είναι οι άλλοι, βρίσκεσε ξαφνικά στο "μέσον μιας σκακέρας" και, το χειρότερο, γίνεσαι και εσύ πιόνι. Τί τα θέλω και εγώ, αποφάσισα να "διαγράψω" από την λίστα κάποια μαγαζιά. Να το χ#σ* το γκλαμούρ και το ουάου, θέλω να περνάω καλά με τους φίλους μου. Is it so difficult? Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted August 19, 2006 Share Posted August 19, 2006 Kαθαρός λόγος, απλός σχεδόν, αλλά καλογραμμένο και με ωραίο νόημα. Αναρωτιέμαι όμως....τα "χαρακτηριστικά" που έγραψες, όπως εμφάνιση, χαρούμενη έκφραση κλπ κλπ, ειναι με κάποια σειρά προτίμησης, από περισσότερο σημαντικά ως λιγότερο ή το ανάποδο? Υπαρχεί δηλαδή στις στροφές του ποιήματος κάποια "ιεραρχική" σειρά με κάποιο ιδιαίτερο νόημα, ας πούμε? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 20, 2006 Author Share Posted August 20, 2006 Καλή παρατήρηση Δαΐνιε....έχεις ακούσει να λένε ότι "πολλές φορές οι κριτικοί ή οι αναγνώστες βλέπουν στο ποίημα περισσότερα απ'όσα συνεδητά έβαλε ο ποιητής"; Κάτι τέτοιο... Τώρα που το ξαναβλέπω, ναι, έχει κάποια τέτοια σύνδεση. Από την "πρώτη εντύπωση", στην "δεύτερη εντύπωση" κ.ο.κ. . Όσο για τον "καθαρό λόγο", με ξέρετε, that's me . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 21, 2006 Share Posted August 21, 2006 (edited) Σαφώς και συμφωνώ σε γενικές γραμμές με το νόημα [άλλοστε σχεδόν όλοι εδώ μέσα συμφωνούν, ή τουλάχιστον έτσι νομίζω - γι αυτό και ζουν τη ζωή που ζουν και όχι κάποια άλλη], μου φαίνεται όμως λίγο προφανής ο τρόπος με τον οποίο εισπράττει ο αναγνώστης το νόημα, ο τρόπος με τον οποίο το δίνεις. Όταν το διάβασα μου έδωσε την αίσθηση του αυτονόητου, ίσως επειδή έχω βγάλει αυτό το συμπέρασμα για τη 'νυχτερινή ζωή', αυτού του συγκεκριμένου είδους, από πολύ μικρούλα. Τεχνικά σχόλια δεν έχω και πολλα να κάνω, απλώς διαφωνώ με κάποια πράγματα στη στίξη. Για να μην κάθομαι και γράφω "εκεί προτείνω κόμμα, εκεί άνω τελεία" κτλ., παραθέτω το ποιημα με τη στίξη που φαίνεται ωραιότερη/καλύτερη σε μένα, για να ρίξεις μια ματιά. Έχω κάνει και μερικές άλλες μικροαλλαγές. Μπορεί να μη σου αρέσουν και καθόλου, αλλά δεν πειράζει, είναι απλά προτάσεις. ----- Σας βλέπω γύρω μου Σας βλέπω γύρω μου να με κοιτάτε – και σας κοιτώ. Έχετε εμφάνιση ωραία, σώμα υγιές και γυμνασμένο, αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Έχετε έκφραση χαρούμενη πρόσωπα όλο χαμόγελα, αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Έχετε χρήματα πολλά και άνεση στην ζωή σας, αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Έχετε ανέμελη ζωή χωρίς σκοτούρες, σκέψη καθαρή, αλλά δεν έχετε αυτό που θέλω. Γιατί ξέρω, πίσω απ’τις μάσκες, αυτές, τις τόσο καλογυαλισμένες, κρύβεται μια αλήθεια τόσο πικρή, τόσο μικρή... Άλλη μια νύχτα ανάμεσά σας· σας βλέπω να με κοιτάτε, αλλά εγώ πια δεν σας κοιτώ. Αναζητώντας την αγάπη στις σκοτεινές αίθουσες της νύχτας το μόνο που βρίσκεις είναι αράχνες... Χάθηκε η ζωή, χάθηκε η αγάπη στα πολλά ποτά και τα ξενύχτια. ----- Edited August 21, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 21, 2006 Author Share Posted August 21, 2006 Χμμ...καταλαβαίνω την διαφωνία σου στην φόρμα "[...] . Αλλά", αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί αλλού την διατυρείς και αλλού αλλάζεις την τελεία με κόμμα. Επίσεις, η τελευταία στροφή (όπως και κάθε τελευταία στροφή στα ποιήματά μου) είναι "απόηχος" από τις μινιατούρες που έγραφα κάποτε. Δεν γίνεται να χωριστεί, είναι μια στροφή με τέσσερεις στίχους. Όσο για το νόημα και την αίσθηση του αυτονόητου, παρ'όλο που εγώ δεν το ανιχνεύω (αλλά συνέχεια μου το λέτε, άρα πρέπει να... "προβληματιστώ") είναι ίσως ή α) αυτό που λες, ότι δηλαδί τα έχεις βιώσει ήδη ή β) τελικά ο τρόπος που γράφω, που φαίνεται έτσι κάπως "απόλυτος" και "αυτονόητος", απλά γιατί ο λόγος μου είναι "απογυμνωμένος" και "στεγνός". Μέσα από την, άλλωτε επιδιοκόμενη και άλλωτε όχι, αυτήν απλότητα, προσδοκώ την αμεσότητα και την οικειότητα που θέλω ο αναγνώστης να νιώσει με το ποίημα. Κάτι σαν "λεκτικό ρεαλισμό" ας το πούμε, το αντίθετο του "λυρισμού". Δεν γράφω ποιήματα προς τέρψην καρδίας, αλλά μάλλον σαν παιδιά των φιλοσοφικών διεργασιών που λαμβάνουν χώρα μέσα μου. Ίσως αυτό να "φταίει". Με αγάπη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 21, 2006 Share Posted August 21, 2006 Εχμ, αλλού την διατηρούσα και αλλού την άλλαζα, διότι... ήμουν απρόσεκτη. :tongue: Ήθελα να είναι αλλαγμένη παντού, και τώρα το διόρθωσα. Όσο για το θέμα του αυτονόητου, δεν ξέρω. Ως θέση μου φαίνεται αυτονόητη, αν και σωστή, σεβαστή. Μάλλον φταίει που στα διάφορα club πήγαινα στα 14-15 με παρέες, και μετά ξέκοψα διότι ένοιωσα αυτό το κενό. Μάλλον αυτό με κάνει να θεωρώ αυτονόητο πως όλοι οι μη-μαζοποιημένοι άνθρωποι, τα γνωρίζουν αυτά τα πράγματα. Βέβαια, εσύ μπορεί με το ποίημα αυτό να απευθύνεσαι στη μάζα, και να προσπαθείς να την ξυπνήσεις... Πάντως διαβάζοντάς το εγώ, επειδή αναγκαστικά όταν το διαβάζω απευθύνεται σε μένα, εισέπραξα αυτήν την... αυτονοόπιττα. :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted August 21, 2006 Share Posted August 21, 2006 Καλωήρθες στην κόλασή μου. Δεν μπορώ να βγώ σε τέτοια μαγαζιά χωρίς να νιώσω τελείως εκτός κλίματος. Νιώθω το αξιοπερίεργο εκει μέσα, λες και με κοιτάνε και λένε "Κοίτα τον αυτόν εκεί! τι γυρεύει εδώ μαζί με εμάς τους άψογους;!" (είμαι λίγο κομπλεξικός λόγο του ότι θυμίζω ντουλάπα που περπατάει, αλλά τα σχόλια αυτά τα έχω φάει ωραιοποιημένα). Τεσπα, απλά μου θυμίζει τι γίνεται κάθε φορά που με σέρνουνε οι φίλοι μου σε τέτοια μαγαζιά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.