Rikochet Posted August 20, 2006 Share Posted August 20, 2006 (edited) This city is alive. Alive with deaths on the pavement. Smashed teeth on the tarmac. Bodies gleaming with sweat and joy and ignorance with nonstop kinetics. This city is alive, throbbing. No-life. Null-life. This city has thorns interwoven with pleasure. Flesh merged with plastic. Love diluted in dirt. This city finds its release in plastic bags and suffocation. In bordellos and stock markets and bazaars. This city is alive, dying. Still life. Offers monsters and heroes and villains alike. Never reveals what lies beneath the dopehaze. These are not the last days, be assured: This city offers artificial everyday orgasms. Releases of food, of jewel, of concrete god. But it never offers an end, or even the comforting sight of an horizon. Edited August 20, 2006 by Rikochet Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted August 20, 2006 Share Posted August 20, 2006 "Hello, I love you, won't you tell me your name?" Μου θύμισε Doors και το κέντρο της πολύβοης μεγαλόπολης του Άμστερνταμ που είχα την "τύχη" να συναντήσω κάποτε. Μπορεί όμως να ήταν και το κέντρο της Αθήνας ή ακόμα και το κέντρο της γης. Σημασία δεν έχει το πού αλλά το πώς: κι αυτό το πώς εδώ περνάει ξεκάθαρα, σα να καθρεφτίζει την ύπαρξή του σ' έναν ποταμό θλίψης και απογοήτευσης. Sin city? Ίσως όχι. Η αμαρτία, σε αυτό το ποίημα, είναι που άργησε να υπάρξει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Raistlin Majere Posted August 21, 2006 Share Posted August 21, 2006 Το αστικο περιβαλλον για καποιο λογο σου δινει απιστευτη εμπνευση και ο,τι ιδεα δουλευεις πανω σε αυτο η σου ερχεται με αφορμη αυτο, ειναι πολυ καλη, οπως συνηθως και η υλοποιηση της. Επισης σου εχω ξαναπει οτι η ατμοσφαιρα των γραπτων σου ειναι τετοια που ταιριαζει με χαρακτηριστικη ανεση και ευκολια σε κομιξ. Πρεπει οπωσδηποτε να βρεις εναν σκιτσογραφο γιατι χαραμιζεσαι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted August 21, 2006 Share Posted August 21, 2006 Για να 'μαι ειλικρινής εκτός του γεγονότος ότι μ' αρεσε, πολύ καλό όντως! Μου θύμισε λίγο λεζάντα μάυρης διαφήμισης...τι εννοώ γιατί εδω πέρα ψιλοπαραξηγήστε, ότι ο τρόπος περιγραφής της πόλης, οι λέξεις, το ύφος, ας πούμε το χρώμα του ποιήματος ήταν αυτό! Μία έντονη θλίψη, αρκετός θυμός για όσα δεν είναι ωραίο να συμβαίνουν ή πολλές φορές προσαρμοζόμαστε σε αυτά, καταχρηστικά πάντα! Ελπίζω να καταλάβατε....εάν όχι μη δώσετε σημασία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 21, 2006 Share Posted August 21, 2006 (edited) Είναι πολύ καλό Ρίκο. Ξέρεις πόσο χαίρομαι που σε βλέπω να ωριμάζεις σαν ποιητής/συγγραφέας με κάθε νέα σου δουλειά. Φαίνεται ξεκάθαρα αυτό που μου έλεγες [για άλλη μια φορά, μιας και έχει φανεί και σε πολλά άλλα ποιήματα/διηγήματα], πως έχεις αποφασίσει να αγκαλιάσεις το σύγχρονο κόσμο, να τον αγαπήσεις όπως είναι, με τη βοή, με τη βρωμιά - και πως αυτό σου δίνει έμπνευση. Περνώντας την εμπειρία σου αυτή [τον τρόπο με τον οποίο βιώνεις τον κόσμο] μέσα από φίλτρα αισθητικής comic, όντως, τη γυαλίζεις, της δίνεις μια μεθυσμένη, άγρια αίγλη. Θα έλεγα πως γράφεις ένα είδος αιχμηρού ρομαντισμού, ίσως τον... αστικό ρομαντισμό του 21ου αιώνα. [Όσον αφορά τα τεχνικά, δεν μου πολυαρέσουν οι πολλές τελείες που έχεις βάλει, στο τέλος κάθε στίχου σχεδόν... Κόβουν τη ροή ανεπιθύμητα, νομίζω, κοίταξέ το.] Μικ. Edited August 21, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 24, 2006 Share Posted August 24, 2006 Διαβάζοντας την αρχή θα ήθελα πολύ να μου άρεσει, αλλά τελικά δεν... Τα ποιητικά γρανάζια του ξεκινάνε δυνατά, με εικόνες οικίες αλλά όχι τετριμένες και μια urban punk- νεονουάρ αισθητική, αλλά από τη μέση και ύστερα αρχίζουν να τρίζουν, αφού χρειάζονται το λάδωμα μιας νέας οπτικής. Αντίθετα πέρνουμε τρία πεζά δίστιχα που όλο και κάπου τα έχουμε ξανακούσει. Το εξάστιχο-κατακλείδα ξεκινάει καλά, αλλά ξαναβυθίζεται στο βούρκο. Έχεις βρει ένα στυλ, αλλά αυτό μόνο δεν αρκεί για να γράψεις κάτι καλό, χρειάζεται να ξέρεις το πού πρέπει να σταματήσεις ώστε να έχεις ένα πλήρες και μη-φλύαρο ποιήμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.