RaspK Posted August 23, 2006 Share Posted August 23, 2006 Μου κάνει εντύπωση το γεγονός πως, ενώ ένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Genji Monogatari της Murasaki Shikibu ως ίσως την πρώτη νουβέλα παγκοσμίως είναι η εμφάνιση ακόμα και χαρακτήρων ή καταστάσεων που δεν επηρεάζουν άμεσα την πλοκή, οι νουβέλες τη σήμερον επικεντρώνονται τόσο πολύ στην εξιστόρηση μιας ιστορίας ή της παρουσίασης των βιωμάτων ενός χαρακτήρα που εξαντλούν σχεδόν το δυναμικό τους σε αυτό και ξεχνούν να κάνουν ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που χαρακτηρίζουν την αφηγηματική τέχνη: να προσδώσουν ρεαλισμό με τις απλές αυτές στιγμές. Για παράδειγμα, μου αρέσε που είδα ότι η Hobb δείχνει τον ήρωα να τσιμπάει πράγματα από την κουζίνα, αλλά απορρούσα από ένα σημείο και ύστερα πόσες φρατζόλες κομμένες στη μέση και κατά μήκος με μισό κιλό βούτηρο και άλλη τόση μαρμελάδα ν' αντιστοιχούν σε κάθε μια τους είχε καταβροχθήσει το παλικάρι! Φρούτα κι ένα κομμάτι ξερό τυρί δεν έφαγε ποτέ του μαζί; Σύμφωνοι, εναλλαγές υπάρχουν, αλλά μοιάζουν αδιάφορες, σχεδόν επίτηδες βαλμένες μέσα σε μια στίβα από καρβέλια, βούτηρο και μαρμελάδα. Το ίδιο έργο, ευτυχώς, μας δείχνει και χαρακτήρες που πιθανώς δε θα έχουν καμία δραματική επιρροή στην πλοκή, αλλά σχεδόν του έβαζε επίτηδες να έχουν κάποιο σημαντικότερο ρόλο. Κι όμως, πόσα πράγματα δε γίνονται απλώς για να διασκεδάσουμε, ούτε καν να ψυχαγωγηθούμε; Πόσες φορές δε δοκιμάσατε κάτι καινούριο, έχοντας σιχαθεί τα ίδια και τα ίδια; Πόσες φορές δεν κάνατε κάτι ανόητο επειδή θέλατε να δείτε πώς είναι; Σίγουρα, δεν έχει χαθεί πραγματικά αυτό το στοιχείο από τις νουβέλες, αλλά εκλείπει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted August 23, 2006 Share Posted August 23, 2006 Θα διαφωνήσω. Τόσοι συγγραφείς υπάρχουν που το κάνουν αυτό - Vandermeer, Erikson, Martin, Mieville, και πάει λέγοντας. Ίσα-ίσα, μου φαίνεται πως παλιότερα οι πλοκές ήταν ακόμα πιο... "εξαναγκασμένες" από τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted August 23, 2006 Author Share Posted August 23, 2006 Ο Έριξσον και και ο Μάρτιν θεωρούνται οι πιο αντιπροσωπευτικοί σε αυτό, απ' όσο ξέρω, και Βάντερμερ δεν έχω διαβάσει, δυστυχώς, αλλά δε νομίζω ότι είναι η γενική τάση της εποχής. Μπορεί ν' απατώμαι, βέβαια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.