Guest silversoldier Posted August 26, 2006 Share Posted August 26, 2006 (edited) Τα προσωπα μικρά στην ομίχλη αυτή του χρόνου, καθώς η μοίρα μας είναι κοινή και η αγάπη μας γνωρίζει σαν σημαίες, σαν ανοιχτά βιβλια, κάθε μέρα της μισής μας ζωής σε κάθε πνιγμένο από δάκρυα όνειρο. Εκεί είναι το μεγαλείο του κάθε γενναίου ήρωα, στην αιθέρια θλίψη της καρδιάς, στην αγάπη που περιμένει αν θα 'ρθει όπως στην όψη της θα πέρνει μορφή ο έρωτας, μια αλήθεια που μόνο οι καρδιές χωράνε! Είναι ένα μικρό ποιηματακι...τώρα βέβαια δεν ξέρω...περίμενω τι θα πείτε!!! Edited August 26, 2006 by silversoldier Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.