mars Posted August 31, 2006 Share Posted August 31, 2006 Mια ελπίδα για το τέλος. Με βήμα αργό, δυσταχτικό, φοβισμένο, αφήνεις πίσω σου ραγισμένες εικόνες, αλήθειες, αναμνήσεις. Ποτισμένες από δάκρυα ψευδαισθήσεις. Αφήνεις στο πέρασμα σου ραγισμένα τασάκια, βάζα και την αγαπημένη μου, την αγαπημένη μας κορνίζα. Σε κοίταζω βουβός, χαμένος, σχεδόν μαγεμένος. Επιτέλους, έσπασες τα δεσμά, άντεξες να δεις τον εαυτό σου, άκουσες τους ψιθύρους της χαμένης σου ευτυχίας. Και οι γείτονες τα ουρλιαχτά, και την αιτία της δικής τους αυπνίας. Μα πρώτου αγγίξεις τη πόρτα και φύγεις, πρωτού χαθείς σαν φάντασμα στο θλιβερό σκοτάδι. Μια αστραπή φώτισε τη σιωπή μου, μια υδονή έλουσε το κορμί μου. Θα περνάγαμε μαζί ακόμα ένα βράδυ. Στο υγρό και παγωμένο από τα σκόρπια όνειρα μας, από τις τύψεις μιας ζωής, της ζωής μας, κρατητήριο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted September 1, 2006 Share Posted September 1, 2006 (edited) Περίεργα ελπιδοφόρο! Όσο αφορά το πως είναι γραμμένο, μπορώ να πω μόνο πως είναι λίγο άτσαλο! Καλό σε γενικές γραμμές. Αυτά που νιώθεις σε κρατάνε ζωντανό, είτε αγάπη, παράφορη αγάπη, είτε μίσος, αλλοπρόσαλο μίσος ή και πάλι ένα υβρίδιο μισότρελων παρακμιακών καταστάσεων της θλίψης. Τι κι αν σπάσεις τα δεσμά, σημασία έχει να τρέξεις, εκεί στα όνειρα που περιμένω, δεν μου μεινε τίποτα άλλο μόνο η παλιά μου αγάπη και εκάστοτε μικρές παραισθήσεις και όνειρα που ψάχνω τρόπους να προφτάσω! Μακάρι να τα 'φτανα, μακάρι μακάρι να έλεγα όσα δεν έχω πει, μακάρι. Απλά ακόμη φοβάμαι πως σύντομα αν δεν τα προφτάσω, θα με πληγώνουν για όσο ακόμα αντέχω τις υπάρχουσες πληγές. Ας είναι η αγάπη η λύση, κάθε άλλο το φοβάμαι! Edited September 1, 2006 by silversoldier Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted September 1, 2006 Share Posted September 1, 2006 Καλό μεν, αλλά με χαλάει λίγο που στο τέλος κάθε στροφής το "ρίχνεις" στο χιούμορ (κορνίζα, αϋπνία). Το τέλος της τρίτης στροφής δεν μ'αρέσει - από το "Μια αστραπή" και μετά. Χμμ... και ο τίτλος δεν μου φαίνεται "σωστός"...anyway... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted September 1, 2006 Share Posted September 1, 2006 Καλό μεν, αλλά με χαλάει λίγο που στο τέλος κάθε στροφής το "ρίχνεις" στο χιούμορ (κορνίζα, αϋπνία). Το τέλος της τρίτης στροφής δεν μ'αρέσει - από το "Μια αστραπή" και μετά. Χμμ... και ο τίτλος δεν μου φαίνεται "σωστός"...anyway... Θόδωρε, επειδή μάλλον έπιασα λίγο το νόημα συνηρμηκά, μάλλον προσπαθεί να τονίσει αυτές τις λέξεις, σαν μνήμες, σαν όνειρα! Προσπαθεί να πει κάτι, απλά το γράφει άτσαλα! Ίσως η αστραπή να βοήθησει να ισιώσει το όλο σκηνικό. Αυτό μάλλον θα περιμένουμε να το δούμε στο επόμενο, που ίσως αρχίσει να λέει πολλά! Η πολυλογία δεν είναι απαραίτητα κακή!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mars Posted September 1, 2006 Author Share Posted September 1, 2006 Eυχαριστώ για τα σχόλια, όσον αφορα τον τίτλο είναι η πρώτη φράση που σκέφτηκα μόλις το τελείωσα οπότε και αυτή κράτησα ως τίτλο (παρά το γεγονός οτι σίγουρα θα ταίριαζε κάτι άλλο καλύτερα). Πιστεύω οτι βγαίνει μία πικρή αίσθηση του χιούμορ, καθώς όλα αυτά που αναφέρω δεν είναι αυτόνομα ιδιαίτερα αστεία και μάλιστα όταν διαδραματίζονται αυτά τα γεγονότα τους προσδίδουν μια πολύ πιο έντονη ατμόσφαιρα. Έτσι μέσα από το χιούμορ (την κορνίζα, την αυπνία των γειτόνων) σκέφτομαι φορτισμένες συναισθηματικά καταστάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted September 1, 2006 Share Posted September 1, 2006 Σαν εναλλακτικό τίτλο θα πρότεινα "Ένα βήμα πρίν το τέλος" και σαν υπότιτλο κάτι όπως "σκόρπια όνειρα, καιρός να γίνουν ένα" για κάτι ελπιδοφόρο! Σίγουρα έχει πολύ πικρή αίσθηση του χιούμορ, κυρίως όταν μόνο για έναν παρατηρητή είναι αστεία, όταν βρίσκεσαι μέσα δεν είναι καθόλου αστεία το αντίθετο μάλιστα, σοβαρα, θλιβερά ή υπέροχα, εξαιρετικά δραματικά γεγονότα. Καλά πάντως όσο αφορα την αστραπή που φώτισε τη σιωπή και τον τρόπο που παρουσιάζεις το θέμα είναι λίγο διφορούμενο, η αστραπή είναι πρόσωπο ή γεγονός? Θα ήταν ωραίο άμα έγραφες μία συνέχεια στο ίδιο ποστ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μούσα Posted September 1, 2006 Share Posted September 1, 2006 Καλό ήταν mars το ποίημα σου, αλλά νομίζω ότι έχεις γράψει και καλύτερα, από τα προηγούμενα σου που έχω διαβάσει!Πάντως σαν στυλ ωραίο, αλλά μου θυμίζει κάτι και δεν μπορώ να το δω και αντικειμενικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mars Posted September 1, 2006 Author Share Posted September 1, 2006 Η αστραπή μπορεί πολύ απλά να είναι η αστυνομία που μας φέρανε οι γείτονες και έτσι παρατείνεται το τέλος εξ'αιτίας αυτού του "ευτράπελου" γεγονότος. Ωστόσο ο καθένας μπορεί να το δει όπως θέλει σαν μία σκέψη, κάποιο πρόσωπο που εκείνη τη στιγμή το βλεπεις σαν απο μηχανής θεό. Μούσα ευχαριστώ και εσένα. Θα ήθελα να σου πώ ότι όταν κάτι σου φέρνει αναμνήσεις είτε καλές είτες άσχημες. Είναι μια καλή αφορμή να ξεπεράσεις τις άσχημες και να απολαύσεις τις καλές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted September 1, 2006 Share Posted September 1, 2006 (edited) Σημείωση: Τις καλές αναμνήσεις τις απολαμβάνεις όταν μπορείς να ζεις, όταν ζεις μισός, όλα είναι χωρίς νόημα! Συνεπώς οι καλές αναμνήσεις έχουν προυποθέσεις, οι κακές απλώς υπάρχουν και μας κάνουν να θυμόμαστε ότι κακό έχουμε κάνει και μας έχουν κάνει....μας κάνουν κακούς, αμίλικτους, μόνους και σκληρούς! (πράγμα που είναι πολύ κακό, μετά ο άνθρωπος μένει για πάντα δυστυχής!) Τόσο ώστε μερικοί απο μας μπορεί να προσπαθούν να αμαυρόσουν την ειλικρίνεια του άλλου! Αυτό το ανέφερα σαν παράδειγμα που μου ήρθε συνηρμηκά! Να σημείωσω επίσης ότι η εσωτερική ασχήμια δεν δημιουργέι όχι μόνο άσχημες αναμνήσεις αλλά φαίνεται και στο πρόσωπο μας, όπως εξάλλου και η εσωτερική ομορφιά! (Στο χαμόγελο μας, πολλές φορές φαίνεται η αξία μας! Όταν το χαμόγελο είναι ειλικρινές και αφελές, είναι το πιο υπέροχο πραγμα στο κόσμο και μόνο έναν άνθρωπο ξέρω που το 'χει.) Αυτά τα ανέφερα ως γενικά σχόλια, να με συγχωρήσετε εάν είμαι λίγο απότομος! Περίμενω μία ποιητική συνέχεια στο ποιημα που έγραψες! Edited September 1, 2006 by silversoldier Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.