Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ

[Blacksword]

The Prefect - Alastair Reynolds: 4.5+3.5=8

Galactic North - Alastair Reynolds: 4+3.5=7.5

Century Rain - Alastair Reynolds: 5.5+3.5=9

[gregacm]

Εγω, Το Ρομποτ - Ισαακ Ασιμοφ : 5,5+4=9,5

Edited October 22, 2017 by gregacm

[OlympusTiger]

Υπεριών - Dan Simmons:5.5+4=9.5

Το 5ο Κύμα -Rick Yancey:5+3=8

Οι Έμποροι του Διαστήματος - Frederik Pohl, C.M. Kornbluth:5+3.5=8.5

Dune - Frank Herbert:5.5+4=9.5

[vaggelis]

Φριτς Λέιμπερ/ Το πλοίο των σκοταδιών 5+3 = 8

[Fan-tasy]

Ο αναρχικός των δύο κόσμων - Ούρσουλα Λε Γκεν
5,5 & 4 = 9,5

Edited January 4, 2018 by Fan-tasy

[BladeRunner]

Τζον Τέιν - Η μεγάλη περιπέτεια

Ενενήντα χρόνια πέρασαν από τότε που εκδόθηκε για πρώτη φορά το "Η μεγάλη περιπέτεια", ένα μάλλον παραγνωρισμένο παλπ μυθιστόρημα που συνδυάζει την κλασική περιπέτεια και την επιστημονική φαντασία. Είχα αρκετό καιρό να διαβάσω κάτι παρόμοιο και η αλήθεια είναι ότι το όλο στιλ και, φυσικά, η όλη ατμόσφαιρα που συναντάει κανείς σε τέτοιου είδους περιπέτειες, μου έλειψαν πάρα πολύ. Μου αρέσουν πολύ τέτοιου είδους ιστορίες, αλλά για κάποιο λόγο τον τελευταίο καιρό έμεινα αρκετά μακριά τους.

Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται στα παγωμένα εδάφη της Ανταρκτικής, όπου μια μέρα η θάλασσα άρχισε να... ξερνάει προϊστορικά τέρατα. Τίποτε άλλο δεν ήθελε ο Δρ. Λέιν, για να τα δει από κοντά και να λύσει το μυστήριο. Μια ομάδα θα συγκροτηθεί με σκοπό την ανακάλυψη άγνωστων πλασμάτων, αλλά ίσως και πολιτισμών. Όμως, μήπως τελικά, κάποια μέρη πρέπει να μείνουν ανεξερεύνητα και κάποια πλάσματα να αφεθούν στην ησυχία και την απομόνωσή τους;

Κατά τη γνώμη μου, το τελικό αποτέλεσμα είναι από μέτριο έως καλούτσικο. Σίγουρα πέρασα ωραία και ευχάριστα την ώρα μου, αλλά δεν συγκινήθηκα και ιδιαίτερα. Κάποια πράγματα στην πλοκή δεν με έπεισαν, κάποια άλλα από ένα σημείο και μετά με κούρασαν, ενώ δεν μπορώ να πω ότι δέθηκα με κάποιον από τους χαρακτήρες, που μου φάνηκαν κάπως μονοδιάστατοι και όχι πειστικοί. Η γραφή αρκετά καλή και ευκολοδιάβαστη, με ορισμένες ωραίες και γλαφυρές περιγραφές τοπίων και γεγονότων, όμως η χιουμοριστική διάθεση του συγγραφέα έπρεπε να είναι πιο μετριασμένη. Το βιβλίο προτείνεται υπό προϋποθέσεις στους λάτρεις των παλπ περιπετειών επιστημονικής φαντασίας.

4+3=7

[Rov]

Ο Πυροσβέστης (Τζο Χιλλ): Η υπόθεση του βιβλίου «Ο Πυροσβέστης» του Τζο Χιλλ έχει ως κεντρικό ήρωα μια γυναίκα, σχολική νοσοκόμα στο επάγγελμα, η οποία έχει μολυνθεί από έναν μύκητα που εξαπλώνεται στους ανθρώπους (ονομάζεται «Δρακόστιγμα») και ο οποίος σημαδεύει το σώμα του ανθρώπου που θα προσβληθεί από αυτόν με μαύρα και χρυσά στίγμα μέχρι τελικά αυτός να καεί ζωντανός. Το βιβλίο ακολουθεί την πορεία αυτής της γυναίκας και αρκετών ακόμη ανθρώπων με το «Δρακόστιγμα» στις Η.Π.Α του σήμερα, σε ένα ογκώδες ανάγνωσμα 633 σελίδων μεγάλου μεγέθους της -μη φροντισμένης δυστυχώς- ελληνικής έκδοσης της BELL. Δεν θα μιλήσω άλλο για την πλοκή, για να μην αποκαλύψω το τι συμβαίνει, ωστόσο παρότι το βιβλίο ξεκινά εξαιρετικά, προετοιμάζοντας τον αναγνώστη για ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα τρόμου-δυστοπίας, προσωπικά με τον τρόπο που εξελίσσεται η πλοκή, το τι συμβαίνει (απολύτως αναμενόμενα τα πάντα), αλλά και λόγω της γραφής του Χιλλ, το τελικό αποτέλεσμα μένει στο μυαλό ως μέτριο, παρότι επαναλαμβάνω λόγω και του ξεκινήματός του αλλά και της υπόθεσης θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον καλό. Θεωρώ ότι ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή το βιβλίο θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο, κάτι που δεν άφησε τον συγγραφέα να επικεντρωθεί στην μεταφορά της ατμόσφαιρας στον αναγνώστη, καθώς και στην μετάδοση του τρόμου και της φρίκης του να ζεις με το «Δρακόστιγμα», αλλά αντίθετα ο Χιλλ περιγράφει και γράφει με τέτοιον τρόπο που σε κάνει σε αρκετές περιπτώσεις να νομίζεις ότι παρακολουθείς μια ταινία με αρκετή δράση (π.χ. αναλώνονται αρκετές γραμμές για να περιγραφεί μια σύγκρουση μεταξύ δύο μεγάλων οχημάτων). Εν τέλει και για να μην μακρηγορώ, παρά την ενδιαφέρουσα αρχική υπόθεση και ξεκίνημα, το «Ο Πυροσβέστης» δεν θα μείνει στο μυαλό μου ως ένα από τα πολύ καλά βιβλία τρόμου/δυστοπίας που διάβασα το τελευταίο διάστημα.

Βαθμολογία: 4,0 + 2,5 = 6,5 

Φωτιά και Στάχτες (Σάμπα Ταχίρ): Είναι δεδομένο ότι η μόδα των τριλογιών-περιπετειών σε στυλ Hunger Games, Divergent, The test, Red Rising κ.λπ. θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια και πλέον, το «Φωτιά και Στάχτες» της Σάμπα Ταχίρ είναι το πρώτο βιβλίο μιας από τις νεότερες τριλογίες του είδους, που έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές στο εξωτερικό. Και είναι αλήθεια ότι, με βάση πάντα την κατηγορία που ανήκει ένα βιβλίο και μια τριλογία, η προσπάθεια της Ταχίρ είναι πολύ καλή και προσωπικά, το πρώτο βιβλίο -μαζί με τα έως τώρα 2 του Red Rising- μπορεί να τοποθετηθεί στην κορυφή των αναγνωσμάτων του είδους. Συνεχής δράση, εύκολη και απλή γραφή που δεν κουράζει, χαρακτήρες που είναι αποδεκτοί και όχι υπέρ-φυσικοί, είναι τα τρία χαρακτηριστικά του «Φωτιά και Στάχτες» και έτσι, ξεπερνώντας την ευκολία των γεγονότων και την εξέλιξη του αναμενόμενου, μπορεί κανείς να περάσει καλά διαβάζοντας μια φανταστική περιπέτεια. Εν αναμονή λοιπόν και των υπολοίπων βιβλίων της τριλογίας.

Βαθμολογία: 5,0 + 3,0 = 8,0 

Ο πόλεμος των θεών (Νιλ Γκέιμαν): Ολοκλήρωσα το American Gods του Νιλ Γκέιμαν και θα το χαρακτήριζα σαν ένα σύγχρονο επικό παραμύθι, που λέει μια αν μη τι άλλο πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Σε όλες του τις γραμμές η ροή της ιστορίας του Γκέιμαν καλπάζει και, όπως και σε όλα τα παραμύθια, ο συγγραφέας δεν νιώθει καμία ανάγκη να εξηγήσει γιατί συμβαίνει αυτό, πως εξηγείται εκείνο κ.ο.κ., αλλά προχωρά συνεχώς την ιστορία του μέχρι να φτάσει στην ολοκλήρωσή της. Η φαντασία του Γκέιμαν καλπάζει λοιπόν και μαζί με τον Σάντοου, τον ήρωα του παραμυθιού, ο αναγνώστης μπαίνει και βγαίνει σε δύο κόσμους παρακολουθώντας μάλλον αποστασιοποιημένα την περίφημη μάχη των θεών, πριν και κατά τη διάρκειά της. Εν τέλει, το American Gods μένει σαν ένα -όμορφο κατ' εμέ- παραμύθι και σαν μια ιστορία αρκετά ενδιαφέρουσα, που δεν θα προκαλέσει όμως προβληματισμούς, συναισθηματισμούς κ.λπ. σε όποιον τη διαβάσει. 

Βαθμολογία: 4,5+ 4,0 = 8,5 

Όλεθρος (Μπράντον Σάντερσον): Με τον «Όλεθρο» ολοκληρώνεται η τριλογία του Μπράντον Σάντερσον «Οι τιμωροί», σε ένα τρίτο και τελευταίο βιβλίο που είναι σαφώς καλύτερο από το τουλάχιστον μέτριο 2ο βιβλίο, όμως ακόμα και έτσι κρατά σε μάλλον χλιαρά επίπεδα μια τριλογία που έδειχνε αρκετά ενδιαφέρουσα στο 1ο βιβλίο της. Με λίγες λέξεις, στον «Όλεθρο» ο συγγραφέας μας εξιστορεί τη μάχη μεταξύ των Τιμωρών και του πρώην αρχηγού τους, Προφ, ενώ παράλληλα, μας δίνει και κάποιες εξηγήσεις για τον Όλεθρο, τον ανώτερο Επικό που έχει δημιουργήσει όλο αυτό τον νέο κόσμο. Το βιβλίο, πέφτει στις ίδιες παγίδες με τα προηγούμενα, θέλοντας να μας περιγράψει μια ενδιαφέρουσα μάχη μεταξύ ανθρώπων και κακών «σούπερ ηρώων», όμως για μια ακόμη φορά ο Σάντερσον δείχνει πολύ λίγος στο να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη σταθερά σε υψηλά επίπεδα. Επιπλέον αυτού, η όλη πλοκή εξελίσσεται μάλλον απελπιστικά αργά, παρότι η γραφή είναι γρήγορη και απλή, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με το κομμάτι του Ολέθρου και αυτό είναι κάτι που κουράζει τον αναγνώστη. Εν τέλει, ένα μέτριο βιβλίο, ολοκληρώνει μια συνολικά πολύ μέτρια τριλογία fast κατανάλωσης και μόνο.

Βαθμολογία: 3,5 + 2,5 = 6,0

[Steel Guardian]

Ursula Le Guin - The Dispossessed/Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων (Εκδόσεις Parsec): 8.0/10

[Myyst]

Richard Morgan, Altered Carbon, Θνητοί Θεοί, 6+4=10

[Steel Guardian]

Arkady & Boris Strugatsky - Roadside Picnic/Πικνίκ Δίπλα στο Δρόμο (Εκδόσεις Α-Ω): 8.5/10

Πολύ δυνατό βιβλίο, με εξαιρετική κεντρική ιδέα. Το μόνο σημαντικό μειονεκτήματα πως είναι λίγο περίεργα δομημένο, με αποτέλεσμα να μην φαίνεται να έχει εντλώς σαφή υπόθεση. Ακόμα θα ήθελα να ήταν αρκετά μεγαλύτερο σε έκταση, καθώς η ιδέα έχει πραγματικά πάρα πολύ ζουμί.

[vaggelis]

Φίλιπ Κ. Ντικ/ Θεϊκή Εισβολή 4,5+4=8,5
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Έρευνα στο σκοτάδι 4+4= 8
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Οι παίκτες του Τιτάνα 5+4=9
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Εμείς οι Αρειανοί 4,5+4= 8,5
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Ο συντηρητής των κεραμικών  5+4=9
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Ελπίζω να φτάσω σύντομα  4+4=8
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Κυλήστε δάκρυά μου, είπε ο αστυνόμος 5,5+4= 9,5
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Τα ομοιώματα 6+4= 10
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Κόλπο, Α.Ε. 3,5+4= 7,5
Φίλιπ Κ. Ντικ/ VALIS 6+4=10
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Οι φυλές του Αλφανού φεγγαριού  4+4=8
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Ο Χρυσαφένιος άντρας  5+4=9
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Ο κόσμος του Τζόουνς 6+4=10    
Φίλιπ Κ. Ντικ/ The minority report  5,5+4= 9,5
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Λαβύρινθος θανάτου 5+4= 9
Φίλιπ Κ. Ντικ/ Ελεύθερη ραδιοφωνία Άλμπεμουθ 5,5+4=9,5

[Blacksword]

Να βάλω κι εγώ το μερτικό μου μιας και πλήθυναν...

The Warrior's Apprentice - Lois McMaster Bujold: 4.5+3.5=8

Brothers in Arms - Lois McMaster Bujold: 5+3.5=8.5

Gridlinked - Neal Asher: 3.5+2.5=6

Consider Phlebas - Iain M. Banks: 5+3=8

The Player of Games - Iain M. Banks: 4.5+3.5=8

Use of Games - Iain M. Banks: 4+3=7

Excession - Iain M. Banks: 5+3.5=8.5

Snow Crash - Neal Stephenson: 4.5+3=7.5

Sand - Hugh Howey: 5+3=8

[Steel Guardian]

Roger Zelazny - Lord of Light/Ο Κύριος του Φωτός (Εκδόσεις Αίολος): 7.5/10

[Rov]

Snow Crash (Νιλ Στίβενσον): Γραμμένο το 1992, το Snow Crash του Στίβενσον είναι μια περιπέτεια του κοντινού μέλλοντος, η οποία μας εξιστορεί την «μάχη» ενός χάκερ, του Χίρο Προτάγκονιστ, απέναντι σε έναν ιό, το Snow Crash, που απειλεί μια διαφορετική Αμερική από τη σημερινή. Το βιβλίο έχει γενικά πολύ καλές κριτικές, όμως προσωπικά δεν με ικανοποίησε και υπήρξαν πολλές φορές που μου φάνηκε ιδιαίτερα βαρετό και μάλλον κουραστικό – ιδίως σε όλες εκείνες τις γραμμές που ο Στίβενσον εμπλέκεται με την ιστορία των Σουμέριων και τη σχέση που έχουν με τον ιό. Σε όλα αυτά τα σημεία λοιπόν θεωρώ ότι ο συγγραφέας πλατειάζει χωρίς να βοηθά την πλοκή του βιβλίου του. Και αυτό είναι τελικά που με κούρασε στο Snow Crash, ο πολύ αργός ρυθμός που εξελίσσονται διάφορα γεγονότα και κυρίως η κεντρική ιδέα του αναγνώσματος, μέχρι περίπου και τα 4/5 του βιβλίου όταν ο συγγραφέας αποφασίζει να κινηθεί σε πιο γρήγορους ρυθμούς ώστε να «τρέξει» την πλοκή του. Πέραν τούτου ουδέν λοιπόν και η βαθμολογία μου για το Snow Crash είναι:

Βαθμολογία: 3,0 + 3,0 = 6,0 

Το άστρο της αυγής (Πιρς Μπράουν): Ο Μπράουν ολοκληρώνει την πρώτη τριλογία των Χρωμάτων (έχει ξεκινήσει ήδη και τη συνέχεια με μια δεύτερη τριλογία) σε ένα βιβλίο στο οποίο ο Ντάροου πραγματοποιεί την Εξέγερσή του, με στόχο να αλλάξει την κυριαρχία των Χρυσών στο μελλοντικό κόσμο που έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας. Όπως και τα άλλα δύο βιβλία, έτσι και το τρίτο της σειράς έχει πολλή δράση, βίαιους θανάτους και μάχες, ένταση και πολύ γρήγορη ροή – στοιχεία τα οποία κρατούν συνεχώς ψηλά το ενδιαφέρον του αναγνώστη και εξάπτουν την περιέργεια για τη συνέχεια κάθε σελίδας. Ωστόσο, προσωπικά το «Άστρο της αυγής» δεν με ικανοποίησε τόσο όσο τα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς, αφού η εξέλιξη της δράσης είναι η αναμενόμενη, το τι θα συμβεί τελικά το έχεις καταλάβει πολύ νωρίς και από εκεί και πέρα διαβάζεις ένα ανάγνωσμα ψυχαγωγίας στο οποίο περισσότερο απολαμβάνεις αυτή τη γρηγοράδα και ροή στη γραφή που χαρακτηρίζει τον συγγραφέα. Το «Άστρο της αυγής» είναι εν τέλει ένα αρκετά ψυχαγωγικό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που δεν θα συγκλονίσει, δεν θα προβληματίσει, δεν θα συγκινήσει, αλλά περισσότερο θα σε κάνει να περάσεις καλά και τίποτα παραπάνω. 

Βαθμολογία: 3,0 + 4,0 = 6,5 

High-Rise (Tz. Μπάλαρντ): Ο Μπάλαρντ δεν είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, ωστόσο στην περίπτωση του High-Rise δεν μπορώ παρά να του αναγνωρίσω το γεγονός ότι δημιούργησε ένα πραγματικό δυστοπικό μυθιστόρημα. Η ιστορία έχει ως εξής: Σε έναν ουρανοξύστη 40 ορόφων κάπου στο Λονδίνο ζουν άνθρωποι σε μια δική τους κοινωνία. Σταδιακά, η κοινωνική οργάνωση απορρυθμίζεται βίαια, η αποξένωση γίνεται όλο και πιο έντονη και η βία είναι αυτή που επικρατεί. Το ενδιαφέρον στην όλη ιστορία του Μπάλαρντ έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχει ένας έντονος πεσιμισμός σε όλο το βιβλίο, μια περιρρέουσα «μαύρη» διάθεση η οποία σελίδα-σελίδα τυλίγει στα πλοκάμια της και τον αναγνώστη. Η αλήθεια είναι ότι θέλει γερό στομάχι για να ολοκληρώσεις το High-Rise και παρότι θεωρώ ότι όσα περιγράφονται είναι επιτηδευμένα, εν τέλει όταν κλείσεις και την τελευταία σελίδα μέσα σε αυτή την απογοήτευση που σε έχει κατακλύσει, δεν μπορείς παρά να παραδεχθείς ότι ολοκλήρωσες ένα αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο. Μια μικρή σημείωση: Το High-Rise μου θύμισε ελαφρώς τη σκοτεινιά και τον πεσιμισμό που υπάρχει και στο αγαπημένο Κουρδιστό Πορτοκάλι, αν και στο βιβλίο του Μπάλαρντ λείπει ο λυρισμός και η κάπως καλλιτεχνική ατμόσφαιρα που δίνει αυτή την ξεχωριστή νότα στο δημιούργημα του Anthony Burgess.

Βαθμολογία: 4,0 + 3,0 = 7,0

Edited May 1, 2018 by Rov

[BladeRunner]

Μια αξιολόγηση από τον περασμένο Νοέμβριο που ξέχασα να βάλω εδώ:

Τζ. Γκ. Μπάλαρντ - High-Rise: 5+4=9

Σχόλιο εδώ: J. G. Ballard

Και μια σημερινή:

Νιλ Στίβενσον - Snow Crash: 5+4=9

Σχόλιο εδώ: Snow Crash - Neal Stephenson

[Δημήτρης]

- Αρκάντι και Μπόρις Στρουγκάτσκι- Πικνίκ δίπλα στο δρόμο: 3+3=6

[BladeRunner]

Έρικ Φρανκ Ράσελ - Σφήκα: 5.5+3.5=9

Σχόλιο εδώ: Eric Frank Russell

[Jaqen H'Gar]

James S.A. Corey - Abbadon's Gate (The Expanse #3) 5+3,5=8,5
James S.A. Corey - Cibola Burn (The Expanse #4) 4+3=7

[Fan-tasy]

Nova (Νόβα), Σάμιουελ Ρ. Ντιλέινι  5 & 3 = 8

Συμπαθητική ιστορία, καλή δόση δράσης και υποβάθρου και ανάπτυξη κάποιων χαρακτήρων. Κατά στιγμές κουραστική η γλώσσα, που όμως μπορεί να αποδόθηκε σωστά ως προς τις γλωσσικές διαφορές των διαφόρων γαλαξιών.

[Blacksword]

John Scalzi:

- Old Man's War 3.5+3=6.5

- The Ghost Brigades 4.5+3=7.5

- The Last Colony 5+3=8

Hannu Rajaniemi:

- The Quantum Thief 4.5+3.5=8

- The Fractal Prince 4+3.5=7.5

- The Causal Angel 4+3.5=7.5

[Δημήτρης]

- Μπράιαν Στέημπλφορντ- Τα Άνθη του Κακού: Βρισκόμαστε περίπου πέντε αιώνες στο μέλλον όπου η βιογενετική έχει αναχθεί σε άλλο επίπεδο. Καθένας με τα μέσα που διαθέτει μπορεί να προβεί σε αλλαγές του σώματος του για να δείχνει πιο νέος. Σε αυτό το φουτουριστικό, αλλόκοτο σκηνικό, δύο ετερόκλητοι άνθρωποι θα κληθούν να διαλευκάνουν μία σειρά από φόνους. Φόνους που ακολουθούν μοτίβο λες και ο δολοφόνος αρέσκεται να παίζει μαζί τους. Η ντετέκτιβ της αστυνομίας Σάρλοτ Χολμς και ο ανθομηχανικός Όσκαρ Ουάιλντ. Με την ίδια να τον θεωρεί κύριο ύποπτο και αμφότερους να δίνουν μάχη με τον χρόνο. Ωραίο ήταν. Τεχνολογική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας με επίφαση αστυνομικού μυστηρίου. Λίγο ο πρωταγωνιστής ήταν εκνευριστικά ετοιμόλογος αλλά ήταν καλογραμμένο και παρ' όλη την δύσκολη του ορολογία, έφυγε εύκολα και γρήγορα: 4+4=8

[Jaqen H'Gar]

James S.A. Corey - Nemesis Games (The Expanse #5) : 5+3,5 = 8,5

[vaggelis]

Ρόμπερτ Α. Χάινλαϊν/ Αστροναύτης Τζόουνς 4+4=8
Ρόμπερτ Α. Χάινλαϊν/ Ο δρόμος της δόξας 4+4=8
Λόις ΜακΜάστερ Μπυζόλντ/ Τα όρη του θρήνου 6+4=10
Λόις ΜακΜάστερ Μπυζόλντ/ Λαβύρινθος 4,5+4=8,5  
Λόις ΜακΜάστερ Μπυζόλντ/ Τα σύνορα του απείρου 5+4=9
Α.Ε. Βαν Βογκτ/ Ο πόλεμος ενάντια στο Ραλ 4+4=8
Α.Ε. Βαν Βογκτ/ Η βίβλος του Φθα 4+4=8
Α.Ε. Βαν Βογκτ/ Ο ανυπεράσπιστος κολοσσός 4,5+4=8,5
Φρανκ Χέρμπερτ/ Ο Θεϊκός Αυτοκράτορας του Dune 5,5+4=9,5
Φρανκ Χέρμπερτ/ Οι αιρετικοί του Dune 4,5+4=8,5
Φρανκ Χέρμπερτ/ Η αδελφότητα του Dune 4+4=8
Φρανκ Χέρμπερτ/ Οι Θεοποιοί - Φρανκ Χέρμπερτ 4+4=8
Φρανκ Χέρμπερτ/ Το πείραμα Ντοσάντι 6+4=10

 

 

Edited August 14, 2018 by vaggelis

[vaggelis]

Ιούλιος Βερν/ 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα 6+4=10
Ιούλιος Βερν/ Το μυστηριώδες νησί 6+4=10
Ιούλιος Βερν/ Ταξίδι στο κέντρο της Γης 6+4=10
Ισαάκ Ασίμωφ/ Εγώ, το Ρομπότ 5+3=8
Ισαάκ Ασίμωφ/ Σπηλιές από ατσάλι 5+3=8
Ισαάκ Ασίμωφ/ Ο γυμνός ήλιος 5,5+3=8,5
Ισαάκ Ασίμωφ/ Τα ρομπότ της αυγής 4,5+3=7,5
Άλαν Ντιν Φόστερ/ Το Κρανγκ των Ταρ-Αΐμ 5+4=9
Άλαν Ντιν Φόστερ/ Ο απαγορευμένος πλανήτης 4,5+4=8,5

Edited September 14, 2018 by vaggelis

[Steel Guardian]

Mike Resnick - Santiago: A Myth of the Far Future (Εκδόσεις Tor Books): 8.5/10