Nihilio Posted September 16, 2006 Share Posted September 16, 2006 Με αφορμή την παρακολούθηση των επεισοδίων του Masters of Horror, δεν μπορούσα παρά να προβληματιστώ με το πόσο βασικό στοιχείο μιας ιστορίας τρόμου φαίνεται να είναι το σεξ σε όλες του τις μορφές. Κάποιος μπορεί να πει ότι το σεξ είναι βασικό στοιχείο της ζωής μας και χωράει παντού, άλλος μπορεί να το αποδώσει στα ζωώδη ένστικτα που βγάζει μια τέτοια ιστορία ενώ ένας τρίτος στις exploitation καταβολές του είδους. Εσείς τί έχετε να πείτε πάνω στο θέμα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 17, 2006 Share Posted September 17, 2006 Θα έλεγα ότι είναι λίγο απ' όλα, αλλά σκέψου πόσο αρχέγονο στοιχείο είναι, ειδικά και ακόμα και χωρίς τις διάφορες μορφές που το εντείνουν στις μέρες μας... Νομίζω ότι απλά θα έπρεπε ν' αποδεχτούμε ότι είναι κάτι τόσο φυσικό όσο το φαγητό, αλλά τραγικά πιο χτυπητό, με αποτέλεσμα να... προκαλεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mort13 Posted September 17, 2006 Share Posted September 17, 2006 Πέρα από την όποια εμπορική εκμετάλλευση του είδους που είναι φυσικό να συμβαίνει στις μέρες μας (τα βυζιά πουλάνε, τα άντερα πουλάνε => βυζιά + άντερα = χρυσωρυχείο, βλ. Hostel), το σεξ υπήρχε πάντα, έστω και στις σκιές, ως βασικό στοιχείο στις ιστορίες τρόμου. Η δύναμη των βαμπίρ και του Δράκουλα πχ είναι πρωτίστως σεξουαλική, η αχόρταγη libido του Mr. Hyde επίσης μπορεί να σχετιστεί με το σεξ κλπ. Ίσως γιατί το σεξ είναι μια έντονα προσωπική στιγμή που έχει άμεση σχέση με την καθημερινότητά μας και ο "καλός" (δηλαδή αυτός που πετυχαίνει τον σκόπο του να σε τρομάξει) τρόμος είναι πάντα αυτός που εισβάλλει στην καθημερινότητά σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted September 17, 2006 Share Posted September 17, 2006 Γκαχ. Αρνούμαι τις υπόνοιες ενάντια του Χόστελ. Η ταινία γαμεί και δέρνει, είναι σκηνοθετημένη απο καλό σκηνοθέτη, είχε ηθοποιούς που δεν εχουμε ξαναδεί, είχε τον Takashi Miike σε ρόλο 5 δευτερολέπτων, γενικά ηταν μια τρομερή ταινία τρόμου. Τώρα οποιοσδήποτε πιστεύει οτι ''αυτές οι ταινίες με τα έντερα και τα τέρατα είναι μαλακίες'' απλά δεν καταλαβαίνει περι τίνος πρόκειται. Αυτή είναι η ουσία των ταινιών τρόμου(τουλάχιστον των pulp) και αυτό ακριβώς αρέσει σ αυτούς που τα παρακολουθούν. Αυτία. Τώρα επι του θέματος. Εγώ πιστεύω έχει να κάνει πιο πολύ με τις exploitation καταβολές που είπε ο Μηδέν, αν και exploitation δεν έχουν σώνει και καλά τσόντες μέσα, απλά ήταν συνήθες να δείχνουν γενικά τέτοια, μιας και η ταινία ήταν ήδη ακραία, τα βυζιά θα μας πείραζαν? Έπειτα αν σκεφτείς τις κλασικές ταινίες slasher, πάντα οι νέοι έκαναν σέξ κτλ. Το κοινό τους ήταν καθαρά η νεολαία, άρα και λίγες υπόνοιες, λίγο στήθος κτλ ήταν ακριβώς ότι χρειαζόταν. Αλλά πιστεύω αυτό είναι το πιο ''κοινό'' είδους ταινιών τρόμου. Υπάρχουν πολλές ταινίες που το σέξ δεν εμφανίζεται καθόλου. Παραδείγματα υπάρχουν άπειρα αλλά απλά σκεφτείτε οποιαδήποτε παλιά ταινία που βασιζόταν στην ατμόσφαιρα.( Carnival Of Souls, Wicker Man κτλ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 17, 2006 Author Share Posted September 17, 2006 Επίσης ας σκεφτούμε και τις ιστορίες του Lovecraft ή του Poe που δεν έχουν πάντα σεξ, ή τη γοτθική ιστορία που υπάρχει μεν ερωτισμός αλλά όχι σεξ. Απλά τα τελευταία χρόνια το σεξ αρχίζει να γίνεται ένα απαραίτητο συστατικό στον τρόμο (αν και υπάρχουν πάντα τα πιο γοτθίζοντα έργα, πχ η Έκτη Αίσθηση ή οι Άλλοι) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted September 17, 2006 Share Posted September 17, 2006 Το σεξ και ο ερωτισμός υπάρχει απο τότε που είμαστε βρέφη.. λένε οτι ακόμη και ένα βρέφος αυνανίζεται.... και άμα πάμε πιο πίσω η ενόρμηση της ζωής ακόμα και του θανάτου έχει πηγη την σεξουαλικότητα, άρα για να είσαι καλός δολοφώνος θα πρέπει να κάνεις και καλό έρωτα;;; Μπάαααααααααααααααα η ατμόσφαιρα όπως είπε ο Νιχιλότατος απο πάνω δεν χρειάζεται σεξ ..... απλά μας αρέσει γιατι αμα δεν μας άρεσε τώρα δεν θα υπήρχαμε... ούφ ... !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 (edited) απλά μας αρέσει γιατι αμα δεν μας άρεσε τώρα δεν θα υπήρχαμε... M' άρεσε αυτό που είπες Balidor. Το sex και ο θάνατος είναι τα βασικά συστατικά της τέχνης, ακόμα κι αν δεν είναι σε πρώτο πλάνο. Ουσιαστικά το sex και ο θάνατος είναι τα βασικά συστατικά της... ζωής, κι ας μην είναι διόλου σε πρώτο πλάνο. Το sex είναι, θα έλεγε κανεις, μια στιγμή άκρως αντιεντροπική - όχι στην ουσία βεβαια, γι αυτό και το βάζω σε εισαγωγικά - η φύση του είναι ουσιαστικά η φύση της σύλληψης, της στιγμής που η ζωή θριαμβεύει, αλλα ακόμα και σαν επικοινωνία να το δει κανεις [μη λαμβάνοντας υπόψιν την τεκνοποίηση που πάντα υπονοείται] είναι μια στιγμή έντονη, μια στιγμή που λίγο η πολύ όλοι νοιώθουν άφθαρτοι και αθάνατοι [ερωτευμένοι όντας], η απλώς ξεχνούν τη θνητότητα τους... Αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος, νομίζω, που το sex είναι τόσο ισχυρό εργαλείο marketing, και τόσο ισχυρό στοιχειο στην τέχνη. Δεν είναι μονο το 'fun factor' που 'φταίει', είναι κι αυτή η βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία, για απαντήσεις, για ζωή, η οποια ξεσπάει εκεί ακόμα και τη σήμερον ημερα, δεν νομίζω πως οι τύποι/τύπισσες που αποζητούν το random casual sex το κάνουν μονο για fun λόγους, προφανώς και διασκεδάζουν τις ανασφάλειες τους μαζί με το fun. Και που ανάγονται με χαρακτηριστικη άνεση όλες οι ανασφάλειες; Στο θάνατο. Είμαστε ένα παράδοξο είδος εμείς οι άνθρωποι. ------ Και μετά από αυτό το φιλοσοφικό διάλειμμα, έχω να πω πως το sex υπάρχει παντού για όλους τους παραπάνω λόγους [και για το fun και για όλα τα αλλα δηλαδή], και πως εμφανίζεται με διαφορετικό τρόπο στα διαφορετικά μέρη οπου εμφανίζεται [δεν θα πω έργα τέχνης γιατί εμφανίζεται και εκτος τέχνης]. Οι ταινίες τρόμου [κυρίως για τα "σπλατεροειδη" μιλάω] έχουν μια 'in your face' quality έτσι κι αλλιώς, κι έτσι το sex είναι κι αυτό έτσι χύμα και "σπλατεροειδες" [:tongue:]. Όταν το sex εμφανίζεται σε αλλου είδους ταινίες, εμφανίζεται με διαφορετικό τρόπο/στιλ. [Όταν λέω sex εννοώ ερωτισμό κάθε είδους, ακόμα και το να υπονοείται και να πλανάται στον αέρα.] Επίσης, στις ταινίες τρόμου ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης έχουν να δουλεύουν με primal πράγματα, βαθιά και ζωώδη συνήθως, διότι έτσι είναι ο φόβος, ενστικτώδης. Και τι άλλο είναι ενστικτώδες με τέτοιον τρόπο; Το sex. [Συγγνώμη για το φιλοσοφικό διάλειμμα, και για τις ανορθογραφίες και την έλλειψη τόνων. Δεν μένουν πολλές μέρες ακόμα, θα γυρίσω στην Αγγλία και θα γράφω μονη μου τα ελληνικά μου, χωρίς τη βοήθεια το "All Greek to me", κι έτσι δεν θα ξαναφάτε στη μάπα τόσα λάθη. :tongue:] Edited September 18, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 18, 2006 Author Share Posted September 18, 2006 Ενδιαφέρον αυτό που έγραψαν και ο Balliodor και η Nienna, αλλά τι γίνεται όταν το sex δεν είναι fun (όπως συμβαίνει σε πολλές ταινίες τρόμου); Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Ισχύουν όλα τα αλλα, είναι primal και ενστικτώδες, θυμίζει τη ζωή, το θάνατο κι όλα τα ενδιάμεσα κτλ. Το fun factor είναι μονο ένα στοιχειο, όχι όλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Το ζήτημα είναι ότι πάντα έχει μια ιδιότυπη θέση στην ζωή μας. Ανάμεσα στ' άλλα θα συμφωνήσω κι εγώ με τους προαναφερθέντες προλαλλήσαντες - δεν είναι, αν μη τι άλλο, το μόνο πράγμα που κατανικάει το θάνατο στο φυσικό επίπεδο; Πίσω στο θέμα που θίγεις, όμως, Μιχάλη: είναι αναπόσπαστο πράγμα ο ερωτισμός στην ζωή μας, ακόμα και για τον ψυχοπαθή. Πρόσφατα αντιμετώπισαν προβλήματα οι επιστήμονες σε πρωτόγνωρο επίπεδο, καθώς βρέθηκε επιστημονικά αποδεδειγμένες περιπτώσεις ανθρώπων που ερωτεύονταν πραγματικά μη ανθρώπους, με αποτέλεσμα ακόμα και η zoophilia (και ουχί η ζωοφιλία, για όσους καταλαβαίνουν τι εννοώ) να μην μπορεί, πλέον, να κατατάσσεται λογικά στις νευρασθένειες χωρίς ριζική επανεξέταση των πραγμάτων - χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση μιας νεαρής σχετικά γυναίκας που γοητεύεται, ακόμα και σαγηνεύεται από... πλινθόκτιστους τοίχους! Όταν, λοιπόν, ανάγουμε το πράγμα σε ταινίες τρόμου, έχουμε φαινόμενα όπως το Hostel, το Silence of the Lambs, το Hannibal (όσοι το έχουν διαβάσει θα καταλάβουν τι εννοώ, αφού το βιβλίο διαφέρει αρκετά από την ταινία, και ειδικά στο τέλος του), όπου η ψυχασθένεια είναι το πρίσμα κάτω από τ' οποίο εξετάζεται ο ερωτισμός, αλλά και άλλα, πιο σκοτεινά. Επίσης, είναι αδύνατο να μην παραδεχτούμε πως, ειλικρινά, οι άμυνές μας προφανώς έχουν πέσει για να κάνουμε σεξ με κάποιον κατά γενική ομολογία, οπότε είμαστε πιο επιρρεπείς σε μετέπειτα αλλαγές καταστάσεων, όπως άλλωστε συνηθίζουν να χρησιμοποιούν το σεξ πάρα πολλά θρίλλερ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Βασικά, υπάρχει και το γεγονός ότι ο τρόμος, είτε τον βιώνεις άμεσα (ως θύμα κάποιας κατάστασης) είτε έμμεσα (ως θεατής ενός θρίλερ), δημιουργεί ερωτική επιθυμία. Οι επινεφρίνιοι αδένες εκκρίνουν αδρεναλίνη, στο υποσυνείδητο ξυπνούν μνήμες προϊστορικών ενστίκτων, όπως η επιβολή στον ασθενέστερο, η επιθυμία της κυριαρχίας, γενικά ο νόμος της ζούγκλας (ο δυνατός κάνει μαμ και ό,τι άλλο θέλει τον αδύνατο) και μια "ανάγκη" ταύτισης με τον ισχυρό (όσο κι αν αυτό απωθείται απ' το συνειδητό). Εξ' αιτίας, εν μέρει, αυτών, τα όργανα αναπαραγωγής αισθάνονται την ανάγκη για γονιμοποίηση, επειδή γίνεται υποσυνείδητα αντιληπτός ένας σοβαρός "κίνδυνος" και η πιθανότητα να έρθει ένα τέλος χωρίς απόγονο, πράγμα το οποίο η φύση δεν θέλει ή επειδή στην φύση ο ισχυρότερος είναι αυτός που πρέπει να αναπαραχθεί και η "ταύτιση" με τον "δυνατό κακό που σοδομίζει δωδεκάχρονα" δημιουργεί αίσθημα προσωπικής δύναμης, άρα σεξουαλικής επιθυμίας. Goes either way. Έτσι, ο τρόμος καταλήγει να γίνεται μια ερωτική στιγμή και μάλιστα, όσο μεγαλύτερος είναι ο τρόμος, τόσο ερωτικότερη είναι η στιγμή. Εκμεταλλευόμενοι αυτό ακριβώς, οι σκηνοθέτες ταινιών τρόμου βάζουν χαλαρό ή βαρύ, γούτσου ή βίαιο σεξ στις ταινίες τους, βέβαια κατά 1000% ότι ακόμα κι οι θεατές που παραπονιούνται, στην πραγματικότητα το γουστάρουν τρελά. Το κούρασα με τα επιστημονηλίκια και νομίζω ότι έχασα τη μπάλα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Πάνω σε αυτό το θέμα ακριβώς θα κάνω την πτυχιακή μου, βασικά. Από πέρυσι το σκέφτομαι. Γι αυτό και χάρηκα τόσο πολύ που ο Nihilio άνοιξε αυτό το topic. Δεν θα την κάνω πάνω στο sex στις ταινίες τρόμου βεβαια, αλλα πάνω στο sex στο design και στις τέχνες γενικά, κυρίως στο design και στις στατικές οπτικές τέχνες λόγω σχολης, βεβαια. Έχω κάνει κάποια mini ερευνα πάνω στο θέμα, και αυτά που λέει η Sonya ισχύουν κανονικότατα, δεν είναι ούτε καν τραβηγμένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Πάρα ΠΟΛΥ ενδιαφέρον... πραγματικά το τι διάβασα απο την Σόνια με άφησε με το στόμα ανοιχτό... Σόνια που βρήκες πληροφορίες/έμαθες αυτό; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Sonya, πολύ σωστά αυτά που λες, και δε σκέφτηκα καν αυτήν την προέκταση, όσο σωστή κι αν είναι· kudos! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Δεν μου αρέσει να έχουν πολύ σεξ οι ταινίες. Άμα θέλω να δώ τσόντα, θα δώ τσόντα. Πρέπει να είναι λίγο και διακρητικό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Δε νομίζω ότι είναι αυτό το θέμα, πάντως... Άλλωστε, και το λίγο δεν παύει να είναι σεξ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Εκπληκτική η ανάλυση της Σόνυας και δεν "έχασε καθόλου τη μπάλα". Περιεκτική και γεμάτη νόημα. Μου εξήγησε αρκετά πράγματα που δεν είχα σκεφτεί, μεταξύ αυτών την γενικότερη "απαίχθεια" που νιώθω για τις πολύ βίαιες ταινίες/σειρές αλλά και μια παράξενη αλλόκοτη έλξη προς τους "κακούς", κι ας ταυτίζομαι περισσότερο με τα θύματα όταν, σπανίως, βλέπω τέτοιες ταινίες. Όπως και τη σχεδόν άγρια χαρά όταν κάποιο "θύμα" τελικά γίνεται "θύτης" του "κακού"! Δικαίωση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 (edited) Μα απολύτως, και αυτά εξηγούν και την κάθαρση αρκετά, αν το σκεφτείς... Ακόμα και αν αυτή επέρχεται μέσω της τραγωδίας, τουλάχιστον ξεκαθαρίζει το τοπίο, και οι κανόνες της φύσης έχουν διατηρηθεί με την επιβολή του ισχυροτέρου, κ.λ.π. Κάτι που είχα συζητήσει, πλάκα-πλάκα, με μια φίλη ψυχολόγο είναι ότι υπάρχουν πεπερασμένοι τρόποι αντίδρασης σ' ένα πρόβλημα/κίνδυνο: υπερίσχυση, υποβολή, φυγή και παράλυση (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν τη λέξη, δε θυμάμαι αν είναι η ορθότερη). Όπως βλέπετε, πρώτον, είναι ανά δύο αντίθετες, ενώ οι άλλες δύο εκφράζουν τη μέση κατάσταση (υπερνίκηση [υπερίσχυση] <-μη αντιμετώπιση-> γαλήνευση [υποβολή], έναντι: απομάκρυνση από το φόβο [φυγή] <-αντιμετώπιση φόβου-> κοκκάλωμα [παράλυση]). Edited September 18, 2006 by RaspK FOG Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dark desire Posted July 20, 2008 Share Posted July 20, 2008 Πέρα από την όποια εμπορική εκμετάλλευση του είδους που είναι φυσικό να συμβαίνει στις μέρες μας (τα βυζιά πουλάνε, τα άντερα πουλάνε => βυζιά + άντερα = χρυσωρυχείο, βλ. Hostel), το σεξ υπήρχε πάντα, έστω και στις σκιές, ως βασικό στοιχείο στις ιστορίες τρόμου. Η δύναμη των βαμπίρ και του Δράκουλα πχ είναι πρωτίστως σεξουαλική, η αχόρταγη libido του Mr. Hyde επίσης μπορεί να σχετιστεί με το σεξ κλπ. Ίσως γιατί το σεξ είναι μια έντονα προσωπική στιγμή που έχει άμεση σχέση με την καθημερινότητά μας και ο "καλός" (δηλαδή αυτός που πετυχαίνει τον σκόπο του να σε τρομάξει) τρόμος είναι πάντα αυτός που εισβάλλει στην καθημερινότητά σου. Ο επιθανατιος αναστεναγμος των θυματων του Δρακουλα θυμιζει οργασμο (petit mort που λενε κι οι φιλοι μα οι Γαλλοι).Δεν ειναι τυχαιο που οι περισσοτεροι ηθοποιοι που ερμηνευσαν τον Κομη βγαζανε κατι πολυ ερωτικο. Ειναι το αρχεγονο διπολο ερωτα-θανατου Sonya φοβερη αναλυση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eric Draven Posted August 13, 2008 Share Posted August 13, 2008 Guys δε ξερω τι λέτε, εγω θυμάμαι μια φορά που είχα δει μια τσόντα και ήταν ο Φρανκεσταιν (κανονικα με μεικαπ και ολα) και μαμουσε και εδερνε και μετα ηταν ενα ζευγαρι σενα επαρχιακο σπιτι και βαζαν ξυλα στα παραθυρα κ τις πορτες-γιατι απεξω πλησιαζαν ζομπι-ωσπου τελειωσαν τα ξυλα και η πρωταγωνιστρια, σε μια αναλαμπη, αποφασισε να του κανει στοματικο και μετα κατεβηκε ενα ufo και βγήκαν κάτι εξωγήινες κουκλάρες που λεγόντουσαν Κλιτόριανς(Κλειτορίδες) και έκαναν συνέχεια σεξ με τους ανθρώπους για κάποιο σκοτεινό λόγο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted January 11, 2010 Share Posted January 11, 2010 Βασικά, υπάρχει και το γεγονός ότι ο τρόμος, είτε τον βιώνεις άμεσα (ως θύμα κάποιας κατάστασης) είτε έμμεσα (ως θεατής ενός θρίλερ), δημιουργεί ερωτική επιθυμία. Οι επινεφρίνιοι αδένες εκκρίνουν αδρεναλίνη, στο υποσυνείδητο ξυπνούν μνήμες προϊστορικών ενστίκτων, όπως η επιβολή στον ασθενέστερο, η επιθυμία της κυριαρχίας, γενικά ο νόμος της ζούγκλας (ο δυνατός κάνει μαμ και ό,τι άλλο θέλει τον αδύνατο) και μια "ανάγκη" ταύτισης με τον ισχυρό (όσο κι αν αυτό απωθείται απ' το συνειδητό). Εξ' αιτίας, εν μέρει, αυτών, τα όργανα αναπαραγωγής αισθάνονται την ανάγκη για γονιμοποίηση, επειδή γίνεται υποσυνείδητα αντιληπτός ένας σοβαρός "κίνδυνος" και η πιθανότητα να έρθει ένα τέλος χωρίς απόγονο, πράγμα το οποίο η φύση δεν θέλει ή επειδή στην φύση ο ισχυρότερος είναι αυτός που πρέπει να αναπαραχθεί και η "ταύτιση" με τον "δυνατό κακό που σοδομίζει δωδεκάχρονα" δημιουργεί αίσθημα προσωπικής δύναμης, άρα σεξουαλικής επιθυμίας. Goes either way. Έτσι, ο τρόμος καταλήγει να γίνεται μια ερωτική στιγμή και μάλιστα, όσο μεγαλύτερος είναι ο τρόμος, τόσο ερωτικότερη είναι η στιγμή. Εκμεταλλευόμενοι αυτό ακριβώς, οι σκηνοθέτες ταινιών τρόμου βάζουν χαλαρό ή βαρύ, γούτσου ή βίαιο σεξ στις ταινίες τους, βέβαια κατά 1000% ότι ακόμα κι οι θεατές που παραπονιούνται, στην πραγματικότητα το γουστάρουν τρελά. Αυτό είναι ενδιαφέρον ως θεώρηση αλλά θα χρειαζόμουν κάποια έρευνα / επιστημονικό κείμενο για να πειστώ. Ο λόγος; Αντιτίθεται στον πασίγνωστο διαχωρισμό συμπαθητικού - παρασυμπαθητικού συστήματος, όπου το πρώτο κυριαρχεί σε καταστάσεις επείγοντος (fight or flight response: ενεργοποίηση καρδιάς, πνευμόνων, μυών) και το δεύτερο σε καταστάσεις χαλάρωσης (πέψη, ανοσοποιητικό, αναπαραγωγή). Μου φαίνεται απίθανο, λοιπόν, εκεί που ο οργανισμός νιώθει ότι απειλείται (επείγον-συμπαθητικό) να σκέφτεται την αναπαραγωγή: είναι ενάντια στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Όπως λέει και η παροιμία: "Εδώ ο κόσμος καίγεται..." Μια άλλη οπτική γωνία που έχω να προσθέσω στις ήδη πολύ ενδιαφέρουσες και πετυχημένες απόψεις είναι το ότι κατά τη διάρκεια του σεξ, ο άνθρωπος καλείται να χαλαρώσει και να αφεθεί - δεν γίνεται κι αλλιώς. Έτσι, ένα τρομακτικόερέθισμα είναι ακόμα πιο απειλητικό, αφού σε πετυχαίνει off-guard, με χαμηλές τις άμυνες. Οπότε ο σκηνοθέτης βάζει λίγο σεξ, για να χαλαρώσεις, προτού σου δώσει μια γερή δώση scare. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 11, 2010 Author Share Posted January 11, 2010 Μια άλλη οπτική γωνία που έχω να προσθέσω στις ήδη πολύ ενδιαφέρουσες και πετυχημένες απόψεις είναι το ότι κατά τη διάρκεια του σεξ, ο άνθρωπος καλείται να χαλαρώσει και να αφεθεί - δεν γίνεται κι αλλιώς. Έτσι, ένα τρομακτικόερέθισμα είναι ακόμα πιο απειλητικό, αφού σε πετυχαίνει off-guard, με χαμηλές τις άμυνες. Οπότε ο σκηνοθέτης βάζει λίγο σεξ, για να χαλαρώσεις, προτού σου δώσει μια γερή δώση scare. Αυτό μου αρέσει πολύ ως εξήγηση. Παρομοίως χρησιμοποιείται σε ταινίες και το ντους ως τόπος σφαγής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 11, 2010 Share Posted January 11, 2010 Ο λόγος; Αντιτίθεται στον πασίγνωστο διαχωρισμό συμπαθητικού - παρασυμπαθητικού συστήματος, όπου το πρώτο κυριαρχεί σε καταστάσεις επείγοντος (fight or flight response: ενεργοποίηση καρδιάς, πνευμόνων, μυών) και το δεύτερο σε καταστάσεις χαλάρωσης (πέψη, ανοσοποιητικό, αναπαραγωγή). Μου φαίνεται απίθανο, λοιπόν, εκεί που ο οργανισμός νιώθει ότι απειλείται (επείγον-συμπαθητικό) να σκέφτεται την αναπαραγωγή: είναι ενάντια στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Όπως λέει και η παροιμία: "Εδώ ο κόσμος καίγεται..." Υπάρχει μια θεωρία που καλύπτει αυτό το σημείο, αλλά η προέλευσή της μου διαφέυγει τώρα. Λέει το εξής (απομακρύνετε τα παιδιά παρακαλώ): Οι θηλυκοί άνθρωποι, όπως όλα τα ζώα όσο ήταν δενδρόβιοι είχαν την είσοδο του κόλπου πιο πισω απ' ό,τι είναι τώρα, με αποτέλεσμα η συνουσία να γίνεται μούρη-πλάτη. Άλλωστε τα περισσότερα ζώα θεωρούν την αποκάλυψη της κοιλιάς τους ως υποταγή και συνεπακόλουθα ρίσκο, και προτιμούν τη "στάση" αυτή. Όταν οι γυναίκες κατέβηκαν από τα δέντρα κι άρχισαν να κάθονται στο χώμα, η φύση, προσπαθώντας να προστατέψει την είσοδο του κόλπου, την έφερε πιο μπροστά. Αποτέλεσμα, οι αρσενικοί για να συνουσιατούν, έπρεπε να γυρίσουν τη θηλυκιά ανάσκελα κι οι θηλυκιές αντιστέκονταν, μιας κι αυτό θα αποκάλυπτε την κοιλιά τους. Από αυτή τη φυλετική μνήμη των "βιασμών" (αποκάλυψη της κοιλιάς=επιθετικότητα και παραβίαση της ασφάλειας) προέρχεται ένα μέρος του συνδιασμού βίας και σεξ. Προσωπικά δεν με πολυπείθει αυτή η θεωρία, έχει πολλά κενά, όπως πχ, γιατί δε συνέβει το ίδιο και στα υπόλοιπα πρωτεύοντα όταν κατέβηκαν από τα δέντρα, όπως κάποια είδη μπαμπουίνων. Πάντως είναι μια ιδέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 11, 2010 Author Share Posted January 11, 2010 Υπάρχει μια θεωρία που καλύπτει αυτό το σημείο, αλλά η προέλευσή της μου διαφέυγει τώρα. Λέει το εξής (απομακρύνετε τα παιδιά παρακαλώ): Οι θηλυκοί άνθρωποι, όπως όλα τα ζώα όσο ήταν δενδρόβιοι είχαν την είσοδο του κόλπου πιο πισω απ' ό,τι είναι τώρα, με αποτέλεσμα η συνουσία να γίνεται μούρη-πλάτη. Άλλωστε τα περισσότερα ζώα θεωρούν την αποκάλυψη της κοιλιάς τους ως υποταγή και συνεπακόλουθα ρίσκο, και προτιμούν τη "στάση" αυτή. Όταν οι γυναίκες κατέβηκαν από τα δέντρα κι άρχισαν να κάθονται στο χώμα, η φύση, προσπαθώντας να προστατέψει την είσοδο του κόλπου, την έφερε πιο μπροστά. Αποτέλεσμα, οι αρσενικοί για να συνουσιατούν, έπρεπε να γυρίσουν τη θηλυκιά ανάσκελα κι οι θηλυκιές αντιστέκονταν, μιας κι αυτό θα αποκάλυπτε την κοιλιά τους. Από αυτή τη φυλετική μνήμη των "βιασμών" (αποκάλυψη της κοιλιάς=επιθετικότητα και παραβίαση της ασφάλειας) προέρχεται ένα μέρος του συνδιασμού βίας και σεξ. Προσωπικά δεν με πολυπείθει αυτή η θεωρία, έχει πολλά κενά, όπως πχ, γιατί δε συνέβει το ίδιο και στα υπόλοιπα πρωτεύοντα όταν κατέβηκαν από τα δέντρα, όπως κάποια είδη μπαμπουίνων. Πάντως είναι μια ιδέα. Κάνει όμως μια ενδιαφέρουσα ιστορία τώρα που το σκέφτομαι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted January 11, 2010 Share Posted January 11, 2010 Υπάρχει μια θεωρία που καλύπτει αυτό το σημείο, αλλά η προέλευσή της μου διαφέυγει τώρα. Λέει το εξής (απομακρύνετε τα παιδιά παρακαλώ): Οι θηλυκοί άνθρωποι, όπως όλα τα ζώα όσο ήταν δενδρόβιοι είχαν την είσοδο του κόλπου πιο πισω απ' ό,τι είναι τώρα, με αποτέλεσμα η συνουσία να γίνεται μούρη-πλάτη. Άλλωστε τα περισσότερα ζώα θεωρούν την αποκάλυψη της κοιλιάς τους ως υποταγή και συνεπακόλουθα ρίσκο, και προτιμούν τη "στάση" αυτή. Όταν οι γυναίκες κατέβηκαν από τα δέντρα κι άρχισαν να κάθονται στο χώμα, η φύση, προσπαθώντας να προστατέψει την είσοδο του κόλπου, την έφερε πιο μπροστά. Αποτέλεσμα, οι αρσενικοί για να συνουσιατούν, έπρεπε να γυρίσουν τη θηλυκιά ανάσκελα κι οι θηλυκιές αντιστέκονταν, μιας κι αυτό θα αποκάλυπτε την κοιλιά τους. Από αυτή τη φυλετική μνήμη των "βιασμών" (αποκάλυψη της κοιλιάς=επιθετικότητα και παραβίαση της ασφάλειας) προέρχεται ένα μέρος του συνδιασμού βίας και σεξ. Προσωπικά δεν με πολυπείθει αυτή η θεωρία, έχει πολλά κενά, όπως πχ, γιατί δε συνέβει το ίδιο και στα υπόλοιπα πρωτεύοντα όταν κατέβηκαν από τα δέντρα, όπως κάποια είδη μπαμπουίνων. Πάντως είναι μια ιδέα. Elaine Morgan, The descent of woman (1972) και ακούγεται σαν επιστημονικό άλλοθι για κάθε βιαστή Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.