Balidor Posted September 17, 2006 Share Posted September 17, 2006 Δημήτριος ΚουτσομιχάληςΕίδος: Έλα ντέ... όχι βία ούτε σέξ Αυτοτελής ΝΑΙ Σχόλια: εμπνευσμένο απο την αρχή των διακοπών στς 7 το πρωί.... Η Πεταλούδα και η Φωτιά Όσο περνάει ο καιρός φαίνονται σαν μακρινό όνειρο και μου λείπουν όσο και η ίδια η ζωή. Οι στάλες απο ψυχή, εκείνα τα συναισθήματα. Ειναι αργός ο θάνατος της ψυχής. Η ψυχή δεν λιώνει όπως και το σώμα μου είχε πει ο παππούς μου και είχε δίκιο, αχ πόσο δίκιο είχε. Έχει τον δικό της ρυθμό, το δικό της βηματισμό προς το θάνατο. Μοιάζει με τον ριθμό που σβήνουν τα κάρβουνα. Στην αρχή εχεις την ζωηρή τσαχπίνα αλλα και λίγο επικίνδυνη φλόγα της ζωής μέσα σου. Μόλις σταματίσεις να την τρέφεις με συναισθήματα, αγάπη, αρετή, στοργή αλλά και μίσος, ζήλεια φθόνο τότε αρχίζει και χάνει το χρώμα της, σβήνει και χάνεται. Αργά και σιωπηλά παγώνει, δεν τραγουδά πια στο αεράκι μήτε και χορεύει, φαίνεσαι κι εσύ όπως και δαύτη απο πάνω, εξωτερικά οτι είσαι μια ξεχασμένη μελωδία, ένα άδειο ποτήρι κρασί γιατί σε καλύπτει η νωχελικότητα, η στάχτη. Μέσα σου όμως ακόμα καίς. Ώ ναί, σαν κι εκείνη... αυτήν την πεταλούδα στο πάτωμα. Όλες οι άλλεςπετάνε απο ΄δω κι απο κεί. Αυτή όμως φαίνεται να δίνει την μάχη της, να σβήνει η φλόγα της. Σηκώνεται λίγο ψηλότερα απο το έδαφος, φτερουγίζει, ανασαίνει και ρίχνει ξανα το σώματης στο πάτωμα. Ξανά και ξανά. Χτυπά το σώμα και σου δίνει την εντύπωση οτι το μισεί, γιατί φαίνεται να πονά. Να θέλει να διώξει, να χωρήσει την ψυχή της απο το σώμα. Να ρίξει λιγο νερό πάνω στο προσωπικό της κάρβουνο της ζωής. Την χαζεύω για λίγο δίχως΄να έχω τίποτα άλλο κατα νού, χωρίς να έχω κάτι καλύτερο να κάνω. Πάω να αλλάξω σιντί και να βάλω λίγο ουίσκι ακόμα. Η πεταλούδα ξαναξεκινά τον μάταιο και σπασμωδικό της χορό, μονάχη σπαρταρά πάνω στο κρύο πλακάκι. Μου μοιάζει τόσο πολύ. Έτσι και 'γω σβήνω. Σκέφτομαι να την βοηθήσω. Ίσως αν την πατήσω, μπορώ όμως; Έχω το δικαίωμα; Να το κάνω σε αυτήν; Σε μένα, το έχω; Έχω πια χάσει την δύναμη να τρέφομαι με συναισθήματα και να σαπίζω οτιδήποτε ήταν ζωντανό μέσα μου, πώς μπορώ να βρώ την δύναμη να την πατήσω; Πώς μπορώ να βρω την δύναμη να κρατήσω και να χρησιμοποιήσω το μαχαίρι δίπλα μου; Η πεταλούδα σταμάτησε να μάχεται, να χορεύει. Την πλησιάζω, δεν κινείται εδώ και λίγι ώρα, ίσως να τα κατάφερε και να ήρθε το τέλος της. Το τέλος. Βάζω λίγο ακόμα ουίσκι, αλλάζω σιντί ... Η πεταλούδα δεν είναι πια εκεί.... ----------------------------- Αυτάαααααααα είπα να πώ ένα γειά και καλως σας βρήκα με τούτο το μικρούλι, χεχεχε ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted September 18, 2006 Share Posted September 18, 2006 Ωραία ιστοριούλα, μου άρεσε αρκετά... Αλλά μια απορία μόνο. Πόσο είχες πιεί πριν την γράψεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted September 19, 2006 Author Share Posted September 19, 2006 Ήταν 7 το πρωί και περίμενα στα σκαλιά της πολυκατοικίας για να φύγω για διακοπες... την ένλεπα να πεφτει ξανα και ξανά στο έδαφος και ανρωτιώμουν πως θα ένιωθε και μου ήρθε στο μυαλό.. δεν είχα μαζί μουχαρτί και κράταγα την ιδέα (είμαι ξεχασιάρης) μέχρι να φτάσω χωριό να γράψω... (αν και ούτε εκεί έβρισκα χαρτί, παραλίγο να γράψω σε toilet paper...) να δώ όμως και οι άλλοι τι έχουν να πούν, άμα πούν ... :P :P Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 20, 2006 Share Posted September 20, 2006 Καταρχάς το κείμενο είναι γεμάτο ορθογραφικά και τυπογραφικά λάθη τα οποία θα σου είχε μαρκάρει και το word αν το περνούσες από κει. Επίσης, έχει πολλά λάθη στη σύνταξη και φράσεις που δε βγάζουν καν νόημα. Αυτό κάνει την ανάγνωση ενός κειμένου τόσο μικρού να φαντάζει βουνό και είναι κακό όχι μόνο για την εικόνα του κειμένου αλλά και για την όποια αντιμετώπισή μου απέναντι του. Πέρα από αυτά, η "ομορφιά" του συγκεκριμένου φαινομένου: της πεταλούδας που καίγεται στο φως (ή φωτιά, όπως θες) έχει δύο διαστάσεις με τις οποίες χρησιμοποιείται. Η πρώτη είναι ότι καίγεται πετώντας στον αέρα και ως σύμβολο είναι μια εικόνα απόλυτης ελευθερίας και η δεύτερη είναι η απλή αλήθεια πως νιώθει τη ζέστη κι όμως συνεχίζει να προσεγγίζει τη φωτιά. Εσύ εδώ τι από τα δύο έχεις κάνει? Κι αν δεν έχεις κάνει τίποτα από τα δύο, που είναι η φωτιά στο όλο σκηνικό? Παίζει κανένα ρόλο? Αυτό που προσπαθώ να σου πω είναι ότι δεν αρκεί να έχεις μια ωραία ιδέα, πρέπει να τη δουλέψεις κι όσο περισσότερο μπορείς για να είναι αποδεκτή τελικά, για να δέσει και να λειτουργήσει μέσα στο όλο. Γενικά, θεωρώ πως το κείμενο αυτό ήθελε ακόμα πολύ δουλειά (χωρίς το "ακόμα", σκέτο "ήθελε δουλειά") για να βγάλεις από αυτό έστω μια παρομοίωση ή για να μας πείσεις πως υπάρχει λόγος που το διαβάσαμε. Έχεις γράψει πολύ καλύτερα κείμενα, σε κάποιες περιπτώσεις πολύ καλύτερες ιστορίες, για να δεχτώ ότι δε μπορούσες να δουλέψεις και αυτό εδώ. Στρώσου να γράψεις και δώσε στο λαό ωραίες ιστορίες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted September 20, 2006 Share Posted September 20, 2006 Ίσως να γίνεται και καλύτερη, αν όμως την ξαναπιάσει, πιστεύω ότι θα χάσει αυτό το κάτι που σε κάνει να λες, "Κάτι δεν πάει καλά εδώ" αυτό που θα σε κάνει να το ψάξεις παραπάνω. Προσωπικά κάτι τέτια κείμενα δεν τα ξαναγράφω (κείμενα που έχουν βγεί όταν τα γράφεις υπο πίεση, όταν είσαι ξενύχτης) γιατί όταν τα ξαναγράψεις στα φόρτε σου, βγαίνει κάτι το τελείως διαφορετικό. Γεγονός ότι θέλουμε πάντως και άλλες ιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted September 24, 2006 Author Share Posted September 24, 2006 Η αδυναμία μου στο συντακτικό μάλλον φαίνεται ! Τα ορθογραφικά όντως είναι ενα λάθος και τυχαίνει να έχει προβλημα το PC για να βάλω το word !!! Όσον αφορά την ιδέα ίσως λόγω αδυναμίας δεν φάνηκε, ίσως φταίει και ο τίτλος ! Η πεταλούδα που πέφτει στο έδαφος ξανά και ξανά και η φωτιά και το κάρβουνο που σβήνει είναι δυο ξεχωριστές εικόνες !!! Φταίει το οτι δεν είναι ακριβώς ιστορία με χαρακτήρες και καταστάσεις, αλλά απλές σκέψεις ενός τύπου που σκοπεύει να αυτοκτονήσει...! και τέλος... ΟΥΓΚ !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Παρά πολύ αλλού θα το χαρακτήριζα. Είναι ελαφρώς σουρεαλίζον αλλά πολύ χαλαρά γραμμένο, ίσως να το χαρακτήριζα και πλαδαρό, η αχίλειος πτέρνα του κατά τη γνώμη μου αφού δεν το αφήνει να πετάξει. Όσο για την έμπνευση πάντως, όσο σκέφτομαι τί μου κατεβαίνει εμένα όταν είμαι στο χωριό, τίποτα από τα όσα γράφεις δε με εκπλήσει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.