zoyki Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Μα συμφωνώ με όλα όσα λέτε ή είπατε και μάλλον ταιριάζουν στο πώς αντιλαμβάνομαι την έννοια της λέξης καλλιτέχνης. Απλώς εγώ δεν μπαίνω σ'αυτή την κατηγορία, δεν είναι θέμα ψωνισμού ή όχι. Ούτε είναι ότι χα χα! εσείς οι "από εκεί" που δηλώνετε/αισθάνεστε καλλιτέχνες είστε βλάκες και βρωμάνε τα πόδια σας ή κάτι άλλο παρόμοιο (τα λέω πολύ χοντροκομμένα για να μην παρεξηγηθώ). Είναι όμως κάτι που δε μου ταιριάζει, περισσότερο μου ταιριάζει η έννοια του επιστήμονα ας πούμε παρά του καλλιτέχνη και εκεί ακόμα έχω πάμπολλες ενστάσεις. Δεν είναι θέμα μετριοφροσύνης, είναι γεγονός... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Καλή μου, κανείς δε σε παρεξήγησε. SilverSoldier, μία ένσταση: το ξέρεις ότι υπάρχουν καλλιτέχνες που έκαναν ένα και μόνο έργο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 οι περισσότεροι που απαντούν εδώ με ένα όχι έστω, έχουν την αυτογνωσία και την ικάνότητα να τοποθετήσουν τον εαυτό τους κάτω απο κάποιους άλλους. Εφόσον κάποιος ασχολείται με την τέχνη (ποικιλοτρόπως), δεν τίθεται θέμα κατωτερότητας κατά τη γνώμη μου (μόνο το κατά πόσο εκτιμούμε κάτι εντελώς υποκειμενικά), εκτός πια κι αν τίθεται θέμα τεχνικής (παράδειγμα, η ερμηνεία ενός τραγουδιστή). Αλλά κι εκεί τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά - αρκεί να θυμηθούμε ορισμένους ζωγράφους στις αρχές του 20ού αιώνα που ζωγράφιζαν κυριολεκτικά πετώντας χρώματα σε καμβάδες. Αρχικά κατηγορήθηκαν ότι αυτό που φτιάχνουν δεν είναι τέχνη, ότι καταπατούσαν κάθε κανόνα και κάθε αρχή. Αργότερα η ιστορία της τέχνης τους εκθείασε σαν καινοτόμους. Άλλωστε, ποιός θα τολμήσει να βάλει τον Picasso κάτω απ τον DaVinci; Άλλες εποχές, άλλη αντίληψη, άλλο στυλ και στο κάτω-κάτω, άλλος άνθρωπος. Ποιός βάζει τον ρεαλισμό πάνω από τον υπερρεαλισμό; Στο θέμα μας πάντως, δε νομίζω ότι θα σταματήσω να ζωγραφίζω από δέος και ταπεινότητα μπροστά στο έργο του Michaelangelo, ή δε θα θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη επειδή θαυμάζω τον Tάδε ζωγράφο. (το φέρνω απλώς ως παράδειγμα, καθώς σπάνια ζωγραφίζω). Αυτά Συμπλήρωση: Αξίζει να αναφέρω αγαπητέ silversolider ότι οι μεγάλοι καλλιτέχνες είναι αυτοί που συνήθως παρήγαγαν και μεγάλο έργο... αυτό άλλωστε οφείλεται στο γεγονός ότι αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτό που έκαναν. Συμπλήρωση 2: Δεν ξέρω τι κάνει ο θεός, αλλά στον άνθρωπο τίποτα δεν είναι ανεπανάληπτο, πάντα τα ερεθίσματα και η έμπνευση προέρχονται από αλλού. Συμπλήρωση 3: Ακόμα αδυνατώ να συλλάβω αυτή τη "βαθύτητα" του πραγματικού καλλιτέχνη... Φιλικά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 24, 2006 Author Share Posted September 24, 2006 Επειδή πολύ διαφώνησα σήμερα με τη nienna ας συμφωνήσω και μια φορά μαζί της. Ακόμα και ο πιο άθλιος ερασιτέχνης συγγραφέας/ποιητής/ζωγράφος/μουσικός είναι καλλιτέχνης, απλά από το θέμα προκύπτει ότι ο τίτλος του καλλιτέχνη είναι πολλές φορές πολύ βαρύς για να τον δώσουμε στον εαυτό μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα μάλλον. Ότι και αν σημαίνει αυτό. Τώρα καλλιτέχνη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 (edited) Ε, κι εγώ ποιητή τον θεωρώ τον εαυτό μου, αλλά θεωρώ τους ποιητές καλλιτέχνες :tongue:. Τα άλλα που κάνω είναι τρίχες, είναι σε χαμηλό επίπεδο. Το design είναι εμπορική τέχνη, δεν είναι ελεύθερο. Καμμιά φορά μόνο είναι τέχνη, αν καταφέρεις να ξεφύγεις από τα όρια, ή αν τύχει τα όρια να μην σε πνίξουν, αλλά να σε ελευθερώσουν... Το τραγούδι μου είναι σε εμβρυακό στάδιο σε σχέση με τους στόχους που έχω [και που σκοπεύω να πετύχω, μουαχαχά], κτλ. Τα photomanips είναι κυρίως διακοσμητικά, δεν έχουν μεγάλο βάθος. Οπότε ποιήτρια. Με την ποίηση [και τα λίγα διηγηματάκια] νοιώθω καλά. Νοιώθω άρτια. Με τα manips δεν νοιώθω απόλυτα ειλικρινής, η έλλειψη βάθους τους με εκνευρίζει. Και με το τραγούδι δεν νοιώθω ακόμα τεχνικά άρτια. Ααααυτά. Edited September 24, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 (edited) Ναι RaspK FOG το γνωρίζω....για αυτό εξάλλου εξέφρασα και αυτή μου την άποψη..... Και αν και με ενοχλεί το γεγονός του ΄"δεν καταλαβαίνω γιατί ένας καλλιτέχνης πρέπει να είναι βαθυς και ανεπανάληπτος", ένα πράγμα μπορώ να πω με σιγουριά Rhapsody: Ότι εμείς μπορεί να μην έχουμε βάθος αλλά κάποιοι άλλοι έχουνε και βάθος και είναι ανεπανάληπτοι... Το να φέρνουμε θρυλικούς ζωγράφους και ποιητές στα δικά μας μέτρα είναι υποτιμητικό πιστευω για αυτούς, και μάλλον έχουμε μία χοντροέπαρση....να το πω! Δεν λέω πρέπει να προσπαθούμε αλλά να ξέρουμε και που βρισκόμαστε......να θυμίζω "το πρώτο σκαλί" του Κ.Π Καβάφη! Και το θέμα της αφοσίωσης το ανέφερα....Rhapsody και μάλλον δεν το πρόσεξες!!! Φιλικά, Κώστας!!!! Edited September 24, 2006 by silversoldier Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Μα κανείς δε θεωρεί τον εαυτό του ίσο με τους κυρίους που προανέφερα (και της κυρίες που παρέλειψα), απλά ο όρος σημαίνει άλλο πράγμα από την έννοια που του προσδίδεις. Όσον αφορά εμένα, είμαι εξ ίσου καλλιτέχνης όσο και dilittante, πιστεύω, άρα και αυτό που λέμε: «ερασιτέχνης·» κυριολεκτικά, δηλαδή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 (edited) Εγώ πάντως διαβάζω Ελύτη όταν θέλω να κάνω 'θεραπεία καλλιτεχνικής ταπείνωσης'. Πολύ χρήσιμη θεραπεία. Σε ζωγράφους θέλουν να βιώσουν αυτή τη μοναδική εμπειρία, συστήνω 5' μπροστά από ένα Rembrandt, και σε όσους είναι συνθέτες και θέλουν επίσης να μαζοχιστούν δημιουργικά, συστήνω να ακούσουν λιγάκι Bach. Παρ' όλη την ταπείνωση, θα τους πρότεινα να μην πάψουν να θεωρούν τους εαυτούς τους καλλιτέχνες. Edited September 24, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Θα συμφωνήσω και πάλι, με μια μικρή παρατήρηση για όσους δεν το πιάνουν: κάτι τέτοιοι καλλιτέχνες εγείρουν το φλογερότερο πάθος για να βελτιωθείς, αφού σου καταδεικνύουν τα ύψη που μπορεί να φτάσει η τέχνη - η ταπεινοφροσύνη, άλλωστε, είναι προσόν, όχι μειονέκτημα. Την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσει κανείς: «Θεωρείς τον εαυτό σου καλλιτέχνη;» σκεφτείτε ν' απαντήσετε: «Ναι, και γι' αυτό επιζητώ να βελτιωθώ.» Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Εγώ πάντως είμαι. Μ'αρέσουν όσα δημιουργώ, δε φτάνει αυτό; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted September 24, 2006 Share Posted September 24, 2006 Αυτό, νομίζω, είναι και στην τελική το ζήτημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted September 25, 2006 Share Posted September 25, 2006 Χμμμ. Οκ, ας επιχειρήσω κι εγώ να δώσω έναν ορισμό. Ας το θέσω έτσι: καλλιτέχνης είναι αυτός που θέλει, και που μπορεί να δημιουργεί, και που όντως το κάνει. Το να το θέλεις, είναι προφανώς απαραίτητο στοιχείο. (ή ίσως θα έπρεπε να πω το να "πρέπει" να δημιουργείς ). Το να μπορεις...εκεί είναι λιγο σχετικό το ζήτημα, γιατι κανεις ποτε δεν ξέρει τι μπορει να κάνει αν δε δει τις αντιδράσεις των άλλων (χώρια που αυτες οι αντιδράσεις μπορει ν αργήσουν κανα δυο αιώνες όπως ειπατε κ πιο πάνω). Αλλά χοντρικά, θα έλεγα ότι καταλαβαίνει κάποιος ότι *μπορει* να γραψει,ζωγραφισει,σκηνοθετήσει, συνθέσει κτλ κτλ, οποτε προχωράμε στο τριτο στοιχειο, που είναι το σημαντικοτερο κατ εμε: Το να το δημιουργείς όντως. Γιατι, let's face it: καλα όλα τα παραπάνω, αλλά αν δε στρώσεις κώλο που λέμε, τι νόημα έχει; Αν αυτό που δημιουργείς είναι μια φορά στο τόσο, κατά βούληση, δε νομίζω ότι εισαι καλλιτέχνης. Πρεπει...χμ. Ίσως να πρέπει τελικώς, να δημιουργείς όλη την ώρα, μέσα στο κεφάλι σου, και αρκετα συχνά (για να μην πω κ καθημερινά) και στην πράξη. Με τον παραπάνω ορισμό λοιπον, όχι, δε θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη, καθώς μου λείπει το κομμάτι του στρωσίματος κώλου . Ααααν ποτέ το παρακάμψω αυτό πάντως, δε θα έχω κανένα πρόβλημα με την αποδοχή του όρου, γιατι θα ξέρω ότι είναι απλά ένας τίτλος. Nothing more, nothing less. Δε θα με νοιαζει τι ειμαι, εφόσον θα κάνω αυτό που θα θελα να κάνω. (αν δε βγάλατε νόημα, συγχωρείστε με, αλλά έιναι πρωι ακομα και γράφω απο τη δουλεια) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted September 25, 2006 Share Posted September 25, 2006 Αγαπητέ Silversoldier, έκανες μια παρατήρηση που θα πρέπει να την ξανασκεφτείς, ειδικά αφού θεωρείς τον εαυτό σου καλιτέχνη. Θεωρείς ότι το να γράφεις στις κλασικές, η στις οποιεσδήποτε φόρμες, σε κάνει ώστε να μην μπορείς να εκφραστείς. Εγώ έχω να πω μόνο ένα πράγμα επι τούτου. Ο Σαλβαντόρ Νταλί, είναι απδεδειγμένα και κοινά αποδεκτά ένας απο τους μεγαλύτερους σουρεαλιστές ζωγράφους. Όταν έδωσε εξετάσεις για να μπεί στην σχολή καλών τεχνών, ζητήθηκε να σχεδιάσουν ένα άγαλμα σε συγκεκριμένες διαστάσεις. Ο Νταλί Παρέδωσε το άγαλμα σε διαφορετικές διαστάσεις, απο αυτές που του είχαν ζητηθεί, λέγοντας ότι απλά δε μπορεί να το σχεδιάσει σε τόσο μικρό μέγεθος. Κανονικά θα έπρεπε να τον κόψουν, αφού παρέδωσε κάτι που ήταν εκτός κανονισμού. Τον δέχτηκαν με ένα γράμμα που έλεγε πάνω κάτω τα εξής: Παρόλο που το σχέδιο είναι σε λάθος διαστάσεις, κάνουμε τον αιτούμενο δεχτό, γιατί η αναπαράστασή του είναι τόσο τέλεια που δεν μπορούμε να αρνηθούμε την εισαγωγή του. Και ερωτό. Αν αυτός, ένας απο τους μεγαλύτερους σουρεαλιστές ήξερε να ζωγραφίζει κάτι το απλό και να το κάνει σωστά, τι μας λέει; Μήπως σαν σουρεαλιστής θα έπρεπε να αρνηθεί να μάθει να ζωγραφίζει έτσι γιατί τον περιορίζει; Και τέλος, πως μπορεί να γράψει κανείς διαφωρετικά, αν δεν έχει δοκιμάσει, ή μάθει την βάση; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lithonis Posted September 26, 2006 Share Posted September 26, 2006 Για εμένα καλλιτέχνης είναι αυτός που είναι καλός στην τέχνη του. Αυτό ανεξάρτητα από την παραγωγικότητα που δείχνει και ανεξάρτητα από την απήχηση που έχει στο κοινό. Η δημιουργία είναι μια διαδικασία εσωτερική. Πηγάζει από την εσωτερική ανάγκη της έκφρασης και του αυτοπροσδιορισμού και έχει σαν στόχο την κάλυψη των αναγκών του ιδίου του δημιουργού. Σαν κοινωνικά όντα που είμαστε, έχουμε την ανάγκη να μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τα συναισθήματα με τους γύρω μας. Πολλές φορές ζητάμε την αναγνώριση και την κερδίζουμε. Πόσοι όμως καλλιτέχνες δεν κρατούσαν το έργο τους κρυφό μέχρι το θάνατό τους; Είμαι σίγουρος ότι για τον ίδιο λόγο η ανθρωπότητα έχασε μεγάλα έργα. Στον αντίποδα έχουμε τους εμπόρους της τέχνης. Όλους αυτούς τους τραγουδιστάδες και τους ηθοποιούς που βλέπουμε καθημερινά. Μεγάλους συνθέτες που κλέβουν την έμπνευση από νέους που τους δίνουν δείγματα της δουλειάς τους ώστε να τύχουν κάποιας βοήθειας και αναγνώρισης. Αυτούς εγώ τους αποκαλώ «Εμποροτέχνες» και όχι καλλιτέχνες ανεξάρτητα από την αναγνώριση που έχουν από τους υπολοίπους. Κάποιους από αυτούς τους αναγνωρίζω σαν μεγάλους και ικανούς αλλά διστάζω να τους αποδώσω τον τίτλο του καλλιτέχνη. Για παράδειγμα ένα παπά που πάει στην εκκλησία του, κάνει την λειτουργία και βοηθά τον κόσμο όπου μπορεί θα τον αποκαλέσετε άνθρωπο του θεού; Πιστεύω πως όχι. Οι περισσότεροι, παρά το έργο του θα πιστεύουν ότι το κάνει για το κέρδος και εκμεταλλεύεται τον κόσμο. Αντίθετα κάποιος μοναχός που ζει λιτά χωρίς να ενοχλεί κανένα δεν υπάρχει κάτι να του καταλογιστεί. Αυτή είναι η εικόνα που έχω και για τους καλλιτέχνες. Φυσικά κάποια στιγμή θα ήθελα να γίνω πραγματικά καλός και να τύχω αναγνώρισης. Αν ο κόσμος μου δείξει την αγάπη του και την αποδοχή του σε ευρουλίνια δεν θα με χαλάσει καθόλου. Ποιον θα τον χάλαγε; Για εμένα εσείς που έχετε βρει την τέχνη σας και δίνεται σε αυτή τον εαυτό σας, είστε καλλιτέχνες. Αν το δημιούργημά σας έχει κάτι από τον εαυτό σας, είστε καλλιτέχνες. Ίσως μικρότερης εμβέλειας από τους μεγάλους του είδους αλλά ίσως και να μην τύχατε ακόμα της αναγνώρισης που σας αξίζει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 26, 2006 Author Share Posted September 26, 2006 Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα μάλλον. Ότι και αν σημαίνει αυτό. Τώρα καλλιτέχνη... Me too. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Προχθές, όταν ο DinoHajiyorgi σχολίασε κάποιο διήγημά μου στο "9", σε ένα σημείο έγραψε "Ο καλλιτέχνης...". Άν και το σχολιάζω μόλις τώρα, εκεί δέχτηκα μια γερή σφαλιάρα. Γιατί πολύ πριν το "καλλιτέχνης" εγώ προσπαθώ (τα τελευταία... 24 χρόνια) να συνηθίσω το "συγγραφέας". Έχω μια καλή φίλη μου με κατσαδιάζει κάθε φορά που προκύπτει αυτό το θεματάκι στην κουβέντα, και σχεδόν κοντεύει να με πείσει ότι είμαι τουλάχιστον αυτό. Δεν τα έχει καταφέρει όμως ακόμα. Όταν αναφέρονται σ' εμένα ως "ο συγγραφέας" εγώ ακούω "αυτός που έγραψε το συγκεκριμένο έργο" κάτι το οποίο απέχει πολύ από την αρκετά βαρύγδουπη έννοια του "συγγραφέας". Οπότε η απάντησή μου για το "καλλιτέχνης" δεν μπορεί να είναι αρνητική, τουλάχιστον για την ώρα. Να σημειώσω ότι φυσικά δεν είναι θέμα μετριοφροσύνης, ταπεινότητας ή οτιδήποτε άλλου σχετικού. Απλώς διαφωνώ με τη φίλη μου στον ορισμό. (Υπόψιάζομαι δε ότι έχει δίκιο, αλλά δεν το έχω καταπιεί ακόμα.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Τον θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη γιατί προσπαθώ να ρεφινάρω όλα τα κοινότυπα που έχω σιχαθεί σε τηλεόραση και κινηματογράφο και να φτιάξω κάτι πιο εκλεπτισμένο. Που θα σε κάνει να σκεφτείς. Το να νοιώσεις, μου είναι δύσκολο ακόμα. Και hell man, ο καλλιτέχνης είναι ο φάρος της εποχής του, σωστά; Αφού γράφουμε διηγήματα που αντικατοπτρίζουνε το τι βλέπουμε ή ποθούμς στον κόσμο μέσα από την φαντασία μας, τι διάολο είμαστε αν όχι καλλιτέχνες; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Εγώ απλά κάνω κάτι που έχω ανάγκη να κάνω και προσπαθώ να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Ο όρος καλλιτέχνης είναι πολύ βαρύς για μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Μέχρι τώρα απέφευγα να συμμετέχω σε τέτοιες συζητήσεις. Δεν είμαι ούτε καλλιτέχνης, ούτε συγγραφέας, ούτε καν επιστήμονας. Είμαι φοιτητής και ορισμένες φορές μαθητής. Ό,τι κι αν γράφω είναι οι "εργασίες" μου, οι προσπάθειές μου να μάθω κάτι: για τον εαυτό μου, για τους άλλους, για την "τέχνη" της συγγραφής ή μάλλον της επικοινωνίας. Ίσως αυτό να αλλάξει, αν ποτέ πληρωθώ για κάτι που έχω γράψει ή ίσως αν ποτέ εκδώσω ένα βιβλίο (πράγματα που δεν είναι, βέβαια, ισοδύναμα). Αλλά και τότε φοβάμαι ότι στην καλύτερη περίπτωση θα νιώθω φοιτητής μιας των καλών τεχνών... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Αλλά και τότε φοβάμαι ότι στην καλύτερη περίπτωση θα νιώθω φοιτητής μιας των καλών τεχνών... Και πολύ σωστά γιατί το επί πληρωμή δε σημαίνει απαραίτητα «καλλιτέχνης» ίσως να είναι πιο κοντά στο «επαγγελματίας» και αυτά τα δύο τις περισσότερες φορές είναι εκ διαμέτρου αντίθετα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη και γιατί είμαι ο μόνος στην ευρήτερη περιοχή μου που γράφει διηγήματα ή σκιτσάρει ή φιλοσοφεί ή δε του αρέσουνε τα αθλητικά. Τόσο πολύ που διαφέρω, καλύτερα να λέω σαν δικαιολογία ότι είμαι καλλιτέχνης παρά ότι είμαι εξωγήινος. Μου δίνει πρεστίζ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 χαχα Εμένα μου αρέσουν τα αθλητικά οπότε επιβεβαιώνεται η υποψία μου, δεν είμαι καλλιτέχνης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Ουστ από δω προδότη! Σε λίγο θα μας πεις ότι ακόμα βλέπεις ελληνικές εκπομπές και ακούς λαϊκά τραγούδια! :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted February 6, 2009 Share Posted February 6, 2009 Τώρα που το καλοσκέφτομαι και λαϊκά ακούω και θεωρώ πως πολλοί πραγματικοί καλλιτέχνες έχουν γράψει και έχουν τραγουδήσει το είδος. Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για τις εκπομπές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.