Jump to content

Θεωρείτε τον εαυτό σας καλλιτέχνη;


Nihilio

Για όσους από εδώ γράφουμε  

86 members have voted

  1. 1. Θεωρείτε τον εαυτό σας καλλιτέχνη;

    • Ναι
      43
    • Όχι
      46


Recommended Posts

Δεν ειναι την υπομονη να διαβασω ολα τα σχολια ...επρεπε να πω την γνωμη μου ομως... δεν κρατιομουν!

Νομιζω πως βασικα πρεπει να βγουμε απο την λογικη της ταμπελας καλλιτεχνης, μη καλλιτεχνης, τεχνοκρατης, ψωνιο, νουμερο κτλ...

Ειμαστε ο, τι ειμαστε ο καθενας για τον εαυτο του και δεν εχει σημασια να πρεπει οπωσδηποτε να το ονομασουμε... το ανθρωπινο μυαλο θελει ισως χρειαζεται να βαζει τιτλους και ταμπελες για να μπορει να οριοθετει και να καταχωρει, αλλα μηπως τελικα αυτο ειναι που μαθαμε να κανουμε και δεν ειναι σωστο η απαραιτητο?

Ο van gohg μεχρι να αναγνωριστει δεν θεωρουνταν, δεν ονομαζοταν καλλιτεχνης, ζωγραφος απο κανεναν... τους πινακες του τους ειχαν να κλεινουν τρυπες σε κοτετσια αυτο ομως δεν τον σταματησε απο το να ζωγραφιζει και δεν ξερω αν ειχε στο μυαλο του την γνωμη πως εγω τωρα ειμαι ενας μεγαλος ζωγραφος (που τελικα αποδειχτηκε πως ηταν). Το εκανε γιατι ετσι ενιωθε , ετσι νομιζω και ισως τελικα αυτο ειναι το ωραιο να κανεις το κεφι σου χωρις να κανεις κακο σε αλλους και να ζεις την ζωη σου!

Ψηφισα βεβαια πως νιωθω καλλιτεχνης γιατι σιγουρα εχω τασεις οπως πιστευω πως εχουν ολοι οσοι γραφουν... αλλα πανω απο ολα καλλιτεχνης για εμενα ειναι εκεινος που ζει την ζωη του, γιατι η ζωη ειναι τεχνη και πρεπει να ξερεις να την ζησεις...

Link to comment
Share on other sites

Τωρα που διαβασα τα post των υπολοιπων μαλλον εχω βγει λιγο εκτος θεματος αλλα δεν πειραζει

Μου αρεσε το "αραγε ειναι τεχνη να ονειρευεσαι;" της sonya ... πολυ πολυ ομορφο... και ναι εγω νομιζω πως αυτο ειναι τεχνη, οπως το να ζεις οπως επιθυμεις που σημαινει πως ονειρευεσαι πρωτα και προσπαθεις να τα κανεις αληθεια...

Και τα σχολια του τεταρτου με το αν ο παππους σου ηταν καλλιτεχνης! Χχαχαχαχα! Και οσο για το αν εχουμε μεγαλες απαιτησεις απο τον εαυτο μας αυτο ειναι καλο γιατι αν ειναι να εχεις μια ταμπελα τουλαχιστον να αξιζει τον κοπο και να νιωθεις εσυ πανω απο ολα ευχαριστημενος

Link to comment
Share on other sites

Να συνεχίσω από εδώ:

Δε βρίσκω τη λέξη "καλλιτέχνης" βαρύγδουπη. Όπως ακριβώς δε βρίσκω βαρύγδουπη και τη λέξη "γιατρός". Το καθένα για μένα σημαίνει κάποια ξεχωριστά πράγματα και έχει υποχρεώσεις.

 

Χτες έφτιαξα μια ομελέτα (είμαι σεφ) και την έφαγα: μου άρεσε (είμαι γευσιγνώστης). Επειδή μου κάθησε βαριά, πήρα ένα Maalox (είμαι γιατρός). Με πήρε τηλέφωνο μια φίλη μου που χώρισε και τη συμβούλεψα για τα προβλήματά της (είμαι ψυχολόγος). Μου είπε ότι πέθανε ο Michael Jackson και ευχήθηκα "Θεος σ'χωρέσ'τον" (είμαι παπάς). Της είπα μάλιστα τι σημαίνει το "R.I.P." που γράφουν (είμαι καθηγητής αγγλικών) και την έπεισα να πάει ένα ταξίδι για να ξεχάσει τα προβλήματά της (είμαι ταξιδιωτικός πράκτορας). Και μετά, μην έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνω (είμαι άνεργος) κάθησα κι έγραψα αυτό το σατυρικό κείμενο (είμαι συγγραφέας), για να σας δείξω (είμαι εκπαιδευτής ενηλίκων) ότι μπορεί στην Ελλάδα να είσαι ότι δηλώσεις (είμαι πολιτικός) και ότι ο καθένας μπορεί να νιώθει ό,τι θέλει (είμαι φιλόσοφος) και να το εκφράζει ελεύθερα (είμαι ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) αλλά... για δοκιμάστε να γράψετε στην ταμπέλα σας "Γεώργιος Τέταρτος, ιατρός" (είμαι δικηγόρος). Θα σας συλλάβουν στο πι και φι (είμαι μέντιουμ).

Link to comment
Share on other sites

Χτες έφτιαξα μια ομελέτα (είμαι σεφ) και την έφαγα: μου άρεσε (είμαι γευσιγνώστης). Επειδή μου κάθησε βαριά, πήρα ένα Maalox (είμαι γιατρός). Με πήρε τηλέφωνο μια φίλη μου που χώρισε και τη συμβούλεψα για τα προβλήματά της (είμαι ψυχολόγος). Μου είπε ότι πέθανε ο Michael Jackson και ευχήθηκα "Θεος σ'χωρέσ'τον" (είμαι παπάς). Της είπα μάλιστα τι σημαίνει το "R.I.P." που γράφουν (είμαι καθηγητής αγγλικών) και την έπεισα να πάει ένα ταξίδι για να ξεχάσει τα προβλήματά της (είμαι ταξιδιωτικός πράκτορας). Και μετά, μην έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνω (είμαι άνεργος) κάθησα κι έγραψα αυτό το σατυρικό κείμενο (είμαι συγγραφέας), για να σας δείξω (είμαι εκπαιδευτής ενηλίκων) ότι μπορεί στην Ελλάδα να είσαι ότι δηλώσεις (είμαι πολιτικός) και ότι ο καθένας μπορεί να νιώθει ό,τι θέλει (είμαι φιλόσοφος) και να το εκφράζει ελεύθερα (είμαι ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) αλλά... για δοκιμάστε να γράψετε στην ταμπέλα σας "Γεώργιος Τέταρτος, ιατρός" (είμαι δικηγόρος). Θα σας συλλάβουν στο πι και φι (είμαι μέντιουμ).

:D :D :D

 

αν και: η ιατρική είναι επιστήμη (και παίζει και με την ανθρώπινη ζωή) και υπάρχουν νόμοι που λένε πότε μπορείς να ασκείς το επαγγελμα και πότε όχι. Η τέχνη είναι πολύ πιο αόριστο πράγμα. Σίγουρα δηλαδή πολύ αόριστο για να μπορείς να πεις "αυτό είναι- αυτό δεν είναι" έτσι απλά ;)

Link to comment
Share on other sites

[...] ότι μπορεί στην Ελλάδα να είσαι ότι δηλώσεις (είμαι πολιτικός) [...]

OK, αυτό ήταν καλό! :rofl2:

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Ακόμα γελάω με το ποστ του Τέταρτου :lol:

 

Το λοιπόν, πίσω στο θέμα...δεν είμαι καλλιτέχνης. Ένας απλός ιδιωτικός υπάλληλος είμαι.

Απ' όταν με θυμάμαι ήθελα πάντα να είμαι συγγραφέας αλλά αποδείχτηκε ότι όλο κάποιοι λόγοι με έσπρωχναν μακριά από αυτό.

Δεν εξετάζω τους λόγους που με απέτρεψαν, αλλά από την στιγμή που δεν κατάφερα να αποφύγω αυτή την εξέλιξη σημαίνει ότι δεν ήμουν αρκετά καλός, ικάνος ή ό,τι άλλο νομίζετε, για να το πετύχω. Είμαι ρεαλιστής ξέρετε.

Έτσι έγινα ένας απλός υπάλληλος.

Με μιά ωραία οικογένεια. Για την οποία είμαι περήφανος.

Και αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα στην οικογένειά μου και στο να είμαι ένας διάσημος συγγραφέας, πάντα θα διάλεγα την οικογένεια μου.

Οπότε, ναι, σίγουρα δεν είμαι καλλιτέχνης! Δεν βάζω την τέχνη πάνω απ' όλα στην ζωή μου.

 

Αυτό φυσικά δεν με αποτρέπει από το να ασχολούμαι με την συγγραφή ανά περιόδους. Ίσως να φταίει το φεγγάρι, ίσως και η βαρεμάρα :-)

Link to comment
Share on other sites

Δεν είμαι καλλιτέχνης. Με τίποτα. Ένας μεταφραστής είμαι που προσπαθεί να κάνει καλά τη δουλειά του. Βρίσκω έτοιμους χαρακτήρες, πλοκή, περιβάλλον, διαλόγους, και απλώς τους φοράω ελληνικό κοστουμάκι. Γενικά θεωρούμε καλός σε αυτό. Και θεωρώ τον εαυτό μου μάστορα, καλό μπογιατζή που παίρνει το διαμέρισμα και σας το βάφει όμορφα και λειτουργικά. Όμως άλλος έχει κάνει τα αρχιτεκτονικά σχέδια, άλλος έχει ρίξει τα μπετά, άλλος έχει εγκαταστήσει τα υδραυλικά. Μου είναι αδύνατον να γράψω έστω και δυο γραμμές πλοκής δικές μου, μου είναι αδύνατον να γράψω ποίηση, μου είναι αδύνατον να ζωγραφίσω, να τραγουδήσω με αξιώσεις, να γράψω μουσική -- δεν έχω την πειθαρχία που απαιτείται για να αφοσιωθώ σε μια τέχνη (τέχνη με την έννοια του art, και όχι του craft). Έμπνευση μηδέν -- αναζητήστε τον καλλιτέχνη αλλού.

 

Υ.Γ. Πάγια άποψή μου ότι η μετάφραση δεν είναι συγγραφή και ο μεταφραστής δεν είναι συγγραφέας. Μπορεί να είναι και καλλιτέχνης συγγραφέας, όταν γράφει δικά του πράγματα. Αλλά όταν μεταφράζει είναι μάστορας, μπογιατζής, ή κάτι τέτοιο. Καλός, πολύ καλός, άριστος, αλλά μάστορας.

Link to comment
Share on other sites

Δυσκολέυτηκα πολύ με αυτό το τόπικ. Από τη μια η αυτοπεποίθηση κι από την άλλη η έλλειψή της. Ο ορισμός της λέξης δε με ικανοποιεί, δεν καλύπτει τις ερωτήσεις τις σχετικές με το θέμα που έχω στο μυαλό μου. Διάβασα όλο το τόπικ ξανά και ξανά και το έχω ανακαλύψει εδώ και αρκετό καιρό, ίσως και πάνω από έναν χρόνο. Και τελικά, σήμερα στριφογυρίζοντάς το γι' άλλη μια φορά συνάντησα αυτό:

 

Εγώ πάντως είμαι. Μ'αρέσουν όσα δημιουργώ, δε φτάνει αυτό;

 

Και τολμώ να πω ότι τελικά συμφωνώ απολύτως. Και ψηφίζω -επιτέλους- ναι.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είμαι καλλιτέχνης. Με τίποτα.

 

Ίσως αγαπητέ Count Baltar να παρεξηγείς την ερώτηση, ή να κομπλάρεις, όσο τόσοι άλλοι, στη "ρετσινιά" του ... "ψωνισμένου"!

 

Θεωρείς τον εαυτό σου καλό μεταφραστή; Ενώ άλλοι μεταφράζουν στο γόνατο, στα βιαστικά και νυσταγμένοι, έχεις προς υπόληψη το όνομα με το οποίο υπογράφεις τις μεταφράσεις σου; Εξαντλείς κάθε ρανίδα δυνατοτήτων και επιμέλειας να κατανοήσεις ένα κείμενο πριν του δώσεις την ορθότερη, την καλύτερη μετάφραση; Θέλεις ο αναγνώστης τελειώνοντας ένα βιβλίο να λέει "ευτυχώς είχε καλή μετάφραση;" Κι αν είναι δυνατό και γίνει γνωστό το όνομα σου, σε εκδότες και κοινό, να αποτελεί το όνομα σου εγγύηση καλής μετάφρασης;

 

Ε, τότε, ανάμεσα στους μεταφραστές, είσαι ένας καλλιτέχνης της μετάφρασης! (Η ψήφος σου θα έπρεπε να είναι "ναι")

Link to comment
Share on other sites

...

Ε, τότε, ανάμεσα στους μεταφραστές, είσαι ένας καλλιτέχνης της μετάφρασης!

...

 

Φυσικά Ντίνο, με αυτή την λογική όλοι οι άνθρωποι είναι καλλιτέχνες, οπότε το όλο topic είναι άτοπο.

Ξέρεις πόσους καλλιτέχνες...στο κρεβάτι, έχει η Ελλάδα; Άστα να πάνε :-)

Να μην πώ για έναν καλλιτέχνη κουρέα που κάποτε με κούρευε θεόστραβα, αλλά έλεγε ότι αυτό ήταν...τέχνη!!!

Edited by dolph
Link to comment
Share on other sites

Φυσικά Ντίνο, με αυτή την λογική όλοι οι άνθρωποι είναι καλλιτέχνες, οπότε το όλο topic είναι άτοπο.

Ξέρεις πόσους καλλιτέχνες...στο κρεβάτι, έχει η Ελλάδα; Άστα να πάνε :-)

Να μην πώ για έναν καλλιτέχνη κουρέα που κάποτε με κούρευε θεόστραβα, αλλά έλεγε ότι αυτό ήταν...τέχνη!!!

 

Μην αρπάζεσαι από στερεότυπα. Δεν μας νοιάζει τι λέει ο καθένας. Ο κουρέας που λες σαφώς δεν ήταν καλλιτέχνης. Αλλά υπάρχουν. Και καλλιτέχνες ταβερνιάρηδες, και οδηγοί φορτηγών και...και...

 

Εγώ έτσι το σκέφτομαι. Έτσι βλέπω τη ζωή. Ο πατέρας μου, μου είχε πει "ότι διαλέξεις να κάνεις με τη ζωή σου, να πασχίσεις να είσαι ο καλύτερος ακόμα κι αν είσαι ο καλύτερος σκουπιδιάρης."

 

Εδώ, σαν φόρουμ ατόμων που γράφουν, το είδαμε στη συγγραφή. (Και όχι, δεν είμαστε όλοι ίσοι. Όχι όταν εγώ πασχίζω όσο μπορώ να μην έχει λάθη το κείμενο μου, κι όταν μου ξεφύγει ένα και το βρει ένας άλλος να γίνομαι χώμα, να πληγώνεται η υπερηφάνια μου, και άλλοι να πετάνε τα κείμενα τους εδώ για να διαβαστούν με την ταμπέλα "μπάλωνα τις κάλτσες μου όταν το έγραφα αυτό και ξέρετε πόσο βαριέμαι να ξανακοιτάζω αυτά που γράφω.")

 

Όταν λοιπόν πάω σε έναν κουρέα και με ακούσει όταν του πω πως θέλω να κοπούν τα μαλλιά μου, όταν βρεθώ σε μια ταβέρνα για πρώτη φορά και ο ταβερνιάρης δώσει έξτρα φροντίδα στο πιάτο που θα μου ετοιμάσει - χωρίς εγγύηση πως θα με ξαναδεί σαν πελάτη, ε τότε ναι, νιώθω πως υπήρξα στη φροντίδα καλλιτεχνών. Όσοι τσιγκλάτε, πρέπει να έχετε δει κάπως αλλιώς τη ζωή και τις επιλογές σας μέσα σε αυτή.

Link to comment
Share on other sites

Ίσως αγαπητέ Count Baltar να παρεξηγείς την ερώτηση, ή να κομπλάρεις, όσο τόσοι άλλοι, στη "ρετσινιά" του ... "ψωνισμένου"!

 

Θεωρείς τον εαυτό σου καλό μεταφραστή; Ενώ άλλοι μεταφράζουν στο γόνατο, στα βιαστικά και νυσταγμένοι, έχεις προς υπόληψη το όνομα με το οποίο υπογράφεις τις μεταφράσεις σου; Εξαντλείς κάθε ρανίδα δυνατοτήτων και επιμέλειας να κατανοήσεις ένα κείμενο πριν του δώσεις την ορθότερη, την καλύτερη μετάφραση; Θέλεις ο αναγνώστης τελειώνοντας ένα βιβλίο να λέει "ευτυχώς είχε καλή μετάφραση;" Κι αν είναι δυνατό και γίνει γνωστό το όνομα σου, σε εκδότες και κοινό, να αποτελεί το όνομα σου εγγύηση καλής μετάφρασης;

 

Ε, τότε, ανάμεσα στους μεταφραστές, είσαι ένας καλλιτέχνης της μετάφρασης! (Η ψήφος σου θα έπρεπε να είναι "ναι")

 

Αρκετά μετριοπαθής η άποψή σου [πνιχτά γελιά]. Σε φόρουμ μεταφραστών όπου είχα διατυπώσει παλαιότερα αυτή την άποψη, είχανε πέσει να με φάνε.

 

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν εννοώ πως όταν ο μεταφραστής γράφει κάτι δικό του δεν είναι καλλιτέχνης. Είναι. Όταν μεταφράζει όμως, τότε επαναλαμβάνω, ΔΕΝ είναι καλλιτέχνης.

 

Να ξεκαθαρίσω, επίσης, ότι θεωρώ τον τίτλο του "μάστορα" ιδιαίτερα τιμητικό. Δεν θεωρώ ότι από πλευράς "μούρης" υπολείπεται του καλλιτέχνη. Ωστόσο, ενώ ο καλλιτέχνης δημιουργεί, εγώ απλώς μεταφέρω, ξαναμπογιατίζω, παίρνω το ινδικό πιάτο και το ελληνοποιώ για να μη μας πέσει βαρύ. Κακά τα ψέματα, ο μεταφραστής δεν δημιουργεί τίποτα καινούργιο.

 

Ο κουρέας, ο ταβερνιάρης, ο μεταφραστής ο, ο, ο, παίρνουν δικαιωματικά τον τιμητικό τίτλο του "μάστορα" για την καλή τους δουλειά. Καλλιτέχνες είναι άλλοι.

 

Και παρόλο που όλα όσα αναφέρεις, φίλτατε, ισχύουν, θεωρώ ότι μου απονέμουν τον τίτλο του μάστορα.

 

(μου είναι αδύνατον να γράψω ακόμα και οπισθόφυλλα για τα βιβλία που μεταφράζω! Αν υπάρχει σχετικός όρος στο συμβόλαιο απαιτώ να βγει! Τέτοιο διαζύγιο με οποιαδήποτε μορφή δημιουργίας... πού είναι η καλλιτεχνία, οέο;)

Edited by Count Baltar
Link to comment
Share on other sites

(... πού είναι η καλλιτεχνία, οέο;)

 

Πολύ καλά, θα πάω με τα νερά σας. Που είναι η καλλιτεχνία; Νάτη:

 

post-1004-1249633978_thumb.jpg

 

Ο καλλιτέχνης δίνει στον εαυτό του κλύσμα μπογιάς και στη συνέχεια...δημιουργεί! :tease:

Link to comment
Share on other sites

Όταν ήμουν έφηβος, είπα στους φίλους μου ότι "Η ζωή είναι τέχνη". Το λάτρεψαν. Το διάβασα και αλλού αργότερα, φαίνεται ότι είναι εύκολο να δημιουργήσει αυτό το μότο ο καθένας μας, ιδίως στην ευαίσθητη εφηβική ηλικία.

Ακόμα το πιστεύω αυτό, οπότε μάλλον συμφωνούμε.

 

Αν όμως πρέπει να απαντήσουμε με την "στενή" έννοια του όρου, νομίζω ότι σωστά ο Count Baltar δεν θεωρεί τον εαυτό του καλλιτέχνη. Και φυσικά αναφέρομαι μόνο στην μεταφραστική ιδιότητα του. Το έργο υπάρχει και χωρίς τον μεταφραστή.

 

Και ακριβώς θα συμφωνήσω μαζί σου ότι ο καλλιτέχνης θυσιάζει πολλά για την τέχνη του και για αυτό δεν είμαστε το ίδιο εσύ και εγώ. Εγώ έχω σαν προτεραιότητα να θρέψω την οικογένειά μου (και την μπάκα μου φυσικά!), ενώ εσύ θυσιάζεις πολλά (με βάση αυτά τα λίγα που έχω διαβάσει στο forum) για να παραμείνεις προσηλωμένος στην τέχνη σου. Ίσως και η αφετηρία του καθενός να διαμόρφωσε την συνέχεια του. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, ούτε ότι "μπάλωνει" κάποιος τις κάλτσες του και λέει να πετάξει και ένα ποιηματάκι ή ένα διήγημα στα μούτρα μας! Όσοι εκτίθενται δημόσια, αξίζουν τον σεβασμό όλων, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Η καλοπροαίρετη κριτική είναι το ζητούμενο σε κάθε τέτοιο forum.

 

Για να μην μακρηγορώ όμως, απλά θα επανέλθω σε αυτό που είπα και προηγουμένως.

Για μένα Καλλιτέχνης, με κάπα κεφαλαίο, είναι πάνω απ' όλα αυτός που θυσιάζει τα πάντα για να αφοσιωθεί στην τέχνη του.

Αυτός που το μυαλό του είναι συνέχεια στην τέχνη του. Αυτός που δεν κοιμάται το βράδυ γιατί δουλεύει το κείμενο ή τα χρώματα συνέχεια στο μυαλό του. Αυτό είναι κυρίως ο καλλιτέχνης.

Edited by dolph
Link to comment
Share on other sites

Και μια ακόμη σημαντική διαφορά του μεταφραστή από τον συγγραφέα-καλλιτέχνη:

 

Πολλοί από εμάς (για να μην πω όλοι) αν κερδίσουμε το λότο θα πάψουμε να μεταφράζουμε την αμέσως επόμενη μέρα. Όσοι έχουν την καλλιτεχνική φλέβα ίσως βρουν επιτέλους τον χρόνο να αρχίσουν να γράφουν κιόλας!

Edited by Count Baltar
Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord

Εδώ τώρα πρέπει να βάλουμε και επίπεδα καλλιτεχνίας; Γιατί υπάρχουν αυτοί που τους θεωρούμε καλούς, αυτοί που τους θεωρούμε χλιαρούς κι αυτοί που τους θεωρούμε ιδιοφυίες. Αλλά όλοι μπαίνουνε στο τσουβάλι με το ταμπελάκι καλλιτέχνης γραμμένο πάνω. Οκ, οπότε το θέτω έτσι: Στο χωριό μου είμαι ο μόνος που γράφω διηγήματα. Είμαι καλύτερος συγγραφέας από όλους αυτούς. Έστω κι αν δεν είμαι καλός συγγραφέας, είμαι καλλιτέχνης.

Και ο νεάτερνταλ που ζωγράφιζε με την παλάμη του ζώα στις σπηλιές ενώ οι υπόλοιποι απλά μαϊμουδίζανε, καλλιτέχνης ήταν κι ας μπροστά μας δεν ήξερε ούτε να μετράει, ούτε να γράφει, ούτε ότι η γη είναι στρόγγυλη.

 

Οκ τώρα; Λύθηκε η απορία; Μόνο που κάνεις κάτι που οι άλλοι δεν κάνουν, είσαι.

Edited by Anime_Overlord
Link to comment
Share on other sites

Συνάδελφε Count Baltar, θα συμφωνήσω απολύτως μαζί σου. Μαστοριά είναι η μετάφραση, κι όχι καλλιτεχνία. Και μάλιστα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, όταν πάει να γίνει καλλιτεχνία κινδυνεύει να πάψει να είναι μετάφραση. Κανείς δεν αντιλέγει ότι έχει ισχυρή, πολύ ισχυρή δόση δημιουργικότητας. Και καλώς θεωρείται πνευματική δημιουργία. Όμως δουλειά της είναι να φροντίζει το κείμενο που έχει ήδη μπροστά της, κι όχι να του αλλάζει καλλιτεχνικά τα φώτα. :crybaby:

 

Κι όσο για το ποιος είναι καλλιτέχνης; Η πρώτη σκέψη μου είναι αυτή, κι ας μην τη θεωρώ καθόλου μοναδικό κριτήριο: κατέχει ο άνθρωπος τους κανόνες της τέχνης του τόσο που να τους ζυμώσει, να τους ξαναπλάσει και να βγάλει κάτι πρωτοφανέρωτο που θα συγκινήσει, τον εαυτό του ή τους άλλους; Τότε θα έλεγα πως είναι καλλιτέχνης. Μικρός, μεγάλος, γνωστός ή άγνωστος, μόνος μες στους πολλούς ή όλοι μέσα σε όλους, είναι αδιάφορο.

 

Με βάση όλα αυτά λοιπόν, δεν με νομίζω καλλιτέχνη αλλά :book:

Link to comment
Share on other sites

Πρώτο πρόβλημα: τι σημαίνει καλλιτέχνης;

-Το Μείζον Ελληνικό Λεξικό λέει: πρόσωπο που ασκεί μία από τις καλές τέχνες (ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός, ηθοποιός κτλ.) | (κατ' επέκτ.) άριστος τεχνίτης: επιπλοποιός αληθινός καλλιτέχνης

άρα με βάση τον πρώτο ορισμό, αφού γράφω (ενίοτε) είμαι. Με βάση τον δεύτερο, προκύπτει θέμα, ποιος ορίζει το "άριστος"

 

-To Wiktionary λέει (για το artist): 1.A person who creates art. 2.A person who creates art as an occupation. 3.A person who is skilled at some activity.

1: είμαι. 2: δεν είμαι. 3: ποιος ορίζει το "skilled";

 

-το Oxford English Dictionary λέει: 1.A learned person or Master of Arts (now rather obsolete). 2.One who pursues a practical science, traditionally medicine, astrology, alchemy, chemistry (also obsolete). 3.A follower of a pursuit in which skill comes by study or practice - the opposite of a theorist. 4.A follower of a manual art, such as a mechanic - partly obsolete. 5.One who makes their craft a fine art. 6.One who cultivates one of the fine arts - traditionally the arts presided over by the muses - now the dominant usage.

Αν εξαιρέσουμε τους 1-5 (κρίμα, γιατί με βάση κάποιους από αυτούς είμαι) ο 6 έχει πάλι το πρόβλημα: τι σημαίνει cultivates και ποιος το ορίζει αυτό;

 

Συμπέρασμα: με βάση κάποιους ορισμούς είμαι καλλιτέχνης (όπως σχεδόν όλοι μας). Με βάση κάποιους άλλους ορισμούς, χρειάζονται πιο "αντικειμενικά" κριτήρια: να είσαι "άριστος", skilled ή να "καλλιεργείς" την τέχνη σου.

 

Δεύτερο πρόβλημα: Τι σημαίνει για εσένα το να είσαι ή να μην είσαι καλλιτέχνης;

Είναι μήπως κοροϊδευτικό για σας; (Κι εσείς καλλιτέχνης; που λέει και η ταινία)

Είναι υπερβολικά υπερτιμητικό για σας; (Εγώ και ο ΝταΒίντσι, κι οι δυό μας καλλιτέχνες είμαστε)

Μήπως δε σας λέει και τίποτα ουσιώδες; (Όλοι μας είμαστε καλλιτέχνες -άρα είμαι κι εγώ)

Είναι το τελευταίο σας καταφύγιο; (Όχι, όχι, δεν είμαι αποτυχημένος! Είμαι μια παραγνωρισμένη μεγαλοφυΐα της τέχνης)

Είναι ο τρόπος σας να ξεχωρίζετε; (-Το πρωΐ είμαι δημόσιος υπάλληλος αλλά το βράδυ... μεταμορφώνομαι σε καλλιτέχνη)

Είναι το αντίθετο του επαγγελματία; (Δεν μπορώ αλλά και δεν χρειάζεται να βγάλω χρήματα από αυτό. Εγώ το κάνω για την τέχνη)

Σχετίζεται με τις σεξουαλικές σας προτιμήσεις; (Είμαι/δεν είμαι ομοφυλόφιλος και άρα είμαι/δεν είμαι καλλιτέχνης)

Σας αποκάλεσε κάποτε "καλλιτέχνη" κάποιος που αγαπάτε ή που μισείτε; (και έκτοτε θέλετε να σας το λένε / δε θέλετε ούτε να το ξανακούσετε)

 

Η δική μου προσωπική ζωή και εμπειρία με έχει κάνει να κοιτώ τη λέξη "καλλιτέχνης" λίγο καχύποπτα. Οι λίγοι άνθρωποι που γνώρισα που αυτοπροσδιορίζονταν ως καλλιτέχνες ήταν υπερφίαλοι, αλαζόνες, ρηχοί, εγωϊστές, μάταιοι και δεν βλέπαν πέρα από τη μύτη τους. Ξέρω, είναι άδικο να κρίνω το όλον από το μέρος, αλλά τι να κάνουμε, αυτές ήταν οι εμπειρίες μου. Έκτοτε, λοιπόν, δε θέλω ούτε να γνωρίζω "καλλιτέχνες" ούτε φυσικά να γίνω εγώ κάτι τέτοιο.

 

Συμπέρασμα: για τον καθένα η λέξη σημαίνει και κάτι άλλο. Μήπως γι' αυτό το ερώτημα αυτό προκαλεί και τόση έντονη αντίθεση μεταξύ μας;

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Τέταρτε worshippy.gif .

 

 

Για μένα, καλλιτέχνης είναι αυτός ο οποίος χρησιμοποιεί την τέχνη για να εξυψωθεί η ψυχή του. Καλλιτέχνης είναι εκείνος ο οποίος δημιουργεί αυτά που "βλέπει", με όποιον τρόπο επιθυμεί να εκφραστεί. Το αποτέλεσμα της έκφρασης είναι υποκειμενικό.

 

Ο καλλιτέχνης, δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης όταν είναι αλαζόνας. Κι αυτό γιατί η αλαζονία τυφλώνει ή αν θέλετε περιορίζει την "καλλιτεχνική όραση" κατ' εμέ. Και δεν είναι αυτός ο σκοπός.

 

Προσωπικά, βάση αυτής της ερμηνίας, θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη. Δεν σημαίνει ότι επειδή η ζωή με ανάγκασε να εργαστώ ως ιδιωτικός υπάλληλος ότι πρέπει να σταματήσω να εκφράζομαι είτε με την πένα μου, είτε με τα ψηφιακά - πατροπαράδοτα μολύβια μου, επειδή ο καλλιτέχνης αφιερώνει την ζωή του στην τέχνη του και σε τίποτε άλλο. Να σου όμως που τα χρειαζόμαστε τα ρημάδια τα λεφτά και κάπως πρέπει να βγουν. Κι αν είχα τα φράγγα, ναι, αυτήν την στιγμή η ζωή μου θα ήταν αφιερωμένη στο σχέδιο και στα γραπτά μου. Όπως όλοι μας πιστεύω.

 

Δεν σημαίνει ότι η δημιουργικότητά μου χάνεται ή πρέπει να χαθεί επειδή αναγκαστικά εργάζομαι αλλού.

 

Εν κατακλείδι, αυτό που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να πάψω να σχεδιάζω ή να γράφω μέχρι τις 5 τα χαράματα γνωρίζοντας ότι σε λίγες ώρες θα πρέπει να πάω σε μια απίστευτα απαιτητική δουλειά. Και προφανώς θα συνεχίσω να το κάνω. Αν αυτό δεν με κάνει καλλιτέχνη και πάλι δεν με νοιάζει. Με νοιάζει που μπορώ να δημιουργώ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Εγώ πάντως δε θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη.

Ίσως σκέτο "΄τέχνη", καθώς είμαι απλώς ένας πληροφορικός που του αρέσει να εξωτερικεύει αυτά που νοιώθει/φοβάται/προβλέπει ως Ε.Φ..

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ο καλλιτέχνης, δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης όταν είναι αλαζόνας. Κι αυτό γιατί η αλαζονία τυφλώνει ή αν θέλετε περιορίζει την "καλλιτεχνική όραση" κατ' εμέ. Και δεν είναι αυτός ο σκοπός.

 

Μάλλον θα'χαν άλλη άποψη ο Μικελάντζελο, ο Μότσαρτ και άλλοι πολλοί (και συγγραφείς, που συγγνώμη τώρα μου διαφεύγουν).

Νομίζω πρέπει επιτέλους να ξεχωρίσουμε την "Δημιουργικότητα" ή καλλιτεχνική φύση από τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Αμφιβάλλω αν υπάρχει καν η ελάχιστη συνάφεια μεταξύ τους, εκτός ίσως από τους πολύ αλλαζόνες, τύπου Μότσαρτ, που τείνουν εκ φύσεως να ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ πράγματα που ίσως δεν δοκίμαζαν αν ήταν πολύ μετριόφρονες... Ίσως δηλαδή, τώρα που το σκέφτομαι, η υπερβολική μετριοφροσύνη να λειτουργεί κι ανασταλτικά στην δημιουργικότητα, γιατί η λανθάνουσας μορφής μετριοφροσύνη είναι στην ουσία έλλειψη αυτοπεποίθησης και φόβος. Είναι πολύ λεπτά τα όρια για όλα αυτά, και καλό είναι να μην γενικεύουμε.

 

Προσωπικά, θεωρώ ότι υπάρχουν ελάχιστοι πραγματικά μετριόφρονες καλλιτέχνες (και άνθρωποι γενικότερα). Οι περισσότεροι το 'παίζουν', και είναι τόσο προφανές τις περισσότερες φορές που είναι άκρως εκνευριστικό. Εκνευριστικός είανι βέβαια κι ένας αλλαζόνας, ειδικά όταν είναι και ατάλαντος... Αν όμως είναι ευφυία, τότε χαλάλι του η αλλαζονεία (έκανα και ρίμα, η άτιμη!)... Το έργο του καθενός μ'ενδιαφέρει, όχι το αν είναι ψώνιο.

 

Όσο για το "καλλιτέχνης" και τι θεωρώ τον εαυτό μου, δεν ξέρω αν είμαι καλλιτέχνης και ειλικρινά δεν μ'ενδιαφέρει να ψάξω αν έχει σχέση η καλλιτεχνία μ'αυτό που κάνω, αλλά ψωνάρα είμαι σίγουρα, και ξέρω ότι είναι ο μόνος λόγος που κατάφερα να έχω την υπομονή να κυνηγάω το όνειρο 12 χρόνια τώρα, μετά από τόσες χλαπάτσες από τους 'ειδικούς', και να καταφέρω τελικά να το κάνω πραγματικότητα.

 

Αγαπώ την συγγραφή, πιστεύω πολύ στον εαυτό μου, αναγνωρίζω πως έχω πάρα πολλά περιθώρια βελτίωσης, αλλά αν δεν πίστευα ότι έχω κάτι -σημαντικό- να πω και να κάνω και πολύ μέλλον μπροστά μου, δεν θα κατάφερνα τίποτα στη ζωή μου, από την συγγραφή μέχρι το ότι πήδηξα στα βαθιά κάποτε και διακινδύνευσα να χάσω το σπίτι μου, με αποτέλεσμα όμως σήμερα να ζω καλύτερα, πολύ κοντά σε αυτό που ονειρευόμουν κι εγώ κι ο άνθρωπός μου. Η μετριοφροσύνη, εκτός από ανύπαρκτη τις περισσότερες φορές, είναι και υπερεκτιμημένη....

 

Γνώμη μου πάντα!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..