*Aria* Posted September 16, 2009 Share Posted September 16, 2009 Μάλλον δεν διατύπωσα καλά αυτό που ήθελα να πώ... Δεν ήταν ο σκοπός μου να το γενικεύσω τόσο πολύ, προσβάλλοντας Κολοσσούς της Τέχνης. Η γνώμη μου ειναι προσωπική και θεωρώ ότι η αλαζονεία (όπου αλαζονεία δεν σημαίνει για μένα, όταν κάποιος έχει πίστη σε αυτό που κάνει και σκοπεύει να κάνει κάτι με αυτό *και συμφωνώ με αυτήν την στάση*) δεν με βοηθά, ούτε στο να εξυψωθώ πνευματικά, ούτε στο να δημιουργήσω, ούτε στο να εξελιχθώ. Και φυσικά εγώ δεν έχω την ίδια δόση ταλέντου όπως ο Μότσαρτ / Μικελάντζελο κ.λπ Ούτε συμφωνώ με το να το "παίζει" κάποιος μετριόφρων. Είναι άσκοπη αντίδραση. *Συγχαρητήριά bondbrained!!! Αυτά είναι!!! * Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 17, 2009 Share Posted September 17, 2009 (edited) Προς Θεού, δεν 'πρόσβαλλες' κανέναν, ούτε σε 'μάλωσα' βέβαια! Μάλλον κι εγώ δεν έγινα κατανοητή. Θα επιμείνω στο παρακάτω, γιατί αυτό είναι η πεμπτουσία της άποψής μου, ειδικά αυτό στα bold: Νομίζω πρέπει επιτέλους να ξεχωρίσουμε την "Δημιουργικότητα" ή καλλιτεχνική φύση από τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Αμφιβάλλω αν υπάρχει καν η ελάχιστη συνάφεια μεταξύ τους, εκτός ίσως από τους πολύ αλλαζόνες, τύπου Μότσαρτ, που τείνουν εκ φύσεως να ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ πράγματα που ίσως δεν δοκίμαζαν αν ήταν πολύ μετριόφρονες... Ίσως δηλαδή, τώρα που το σκέφτομαι, η υπερβολική μετριοφροσύνη να λειτουργεί κι ανασταλτικά στην δημιουργικότητα, γιατί η λανθάνουσας μορφής μετριοφροσύνη είναι στην ουσία έλλειψη αυτοπεποίθησης και φόβος. Είναι πολύ λεπτά τα όρια για όλα αυτά, και καλό είναι να μην γενικεύουμε. και θα προσθέσω για τα όρια, πως αλλαζονεία και μετριοφροσύνη είναι στην ουσία οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, γιατί και τα δύο έχουν να κάνουν με την έλλειψη αυτογνωσίας και δυσκολία στην αυτοκριτική. Ο 'ιδανικός' καλλιτέχνης κατ'εμέ ΔΕΝ είναι αυτός που είτε υπερεκτιμά (αλλαζόνας), ούτε υποτιμά (μετριόφρων) το έργο του και τις ικανότητές του. ΑΥτό ισχύει γενικά για τους ανθρώπους βέβαια. Αλλά, σίγουρα (κι εδώ διαφωνώ βασικά με την άποψή σου) είναι πιο πιθανό ένας αλλαζόνας και ταλαντούχος άνθρωπος να καταφέρει περισσότερα από έναν μετριόφρων και ταλαντούχο άνθρωπο, και μιλάω για τα άκρα τώρα, έτσι; Γιατί ο αλλαζόνας, όπως έθιξα θα κάνει και άλματα που πιθανά θ'αποφύγει ο μετριόφρων. Μπορεί να είναι τελείως λάθος η άποψή μου, απλά την καταθέτω, χωρίς παρεξήγηση έτσι; Άντε, το ξεχείλωσα το θέμα...ελπίζω να έγινα κατανοητή... Pls proceed! Edited September 21, 2009 by Blondbrained Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted September 18, 2009 Share Posted September 18, 2009 (edited) Τείνω να συμφωνήσω με την Ξανθεγκέφαλο (Blondbrained) . Από την άλλη, οι διαπιστώσεις του Τέταρτου, καταδεικνύουν την αδυναμία μας να δώσουμε έναν συμπαγή και αδιάβλητο ορισμό στην Καλλιτεχνία, έτσι που να περιγράφει τι ακριβώς είναι ένας καλλιτέχνης ή τουλάχιστον τι δεν είναι. Δείχνω συχνά αλαζονική συμπεριφορά, που όμως δεν προσδιορίζει το χαρακτήρα μου ή τις δραστηριότητές μου, το ίδιο συμβαίνει και με την αναίδεια μου, την ανοησία μου, το αλλοπρόσαλλο των διαθέσεών μου, την έπαρσή μου και μια μακριά σειρά άλλων ελαττωμάτων μου. Κάποια από αυτά (τα ελαττώματα), ενώ αποδείχτηκαν καταστροφικά για τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους και την κοινωνία, με βοήθησαν στην καλλιτεχνική μου καριέρα (ενίοτε και στην επιστημονική ) χωρίς να αποτελέσουν εμπόδια στην επικοινωνία μου μέσω της τέχνης (ή της επιστήμης). Νομίζω ότι ο τίτλος "Καλλιτέχνης" μπορεί να σου αποδοθεί μόνο από τρίτους, δεν γίνεσαι αυτόκλητα. Ανεξάρτητα με το τι πιστεύεις για τον εαυτό σου και το όποιο έργο σου, το κοινό σου θα κρίνει αν τελικά θα σε αποδεχτεί ως καλλιτέχνη ή απλά ψώνιο. Αυτές είναι οι απόψεις μου και φυσικά μπορούν να αλλάξουν χωρίς προειδοποίηση.... Edited September 18, 2009 by Martin_D. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 21, 2009 Share Posted September 21, 2009 Γιατί μου δείχνει το σύστημα ότι υπάρχει νέα απάντηση σ'αυτό το τόπικ, ενώ βλέπω ως τελευταία αυτή του Martin_D της 18 του μηνού τούτου; Κάτι δεν βλέπω ή πρόκειται για αδυναμία του συστήματος; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spock Posted September 21, 2009 Share Posted September 21, 2009 Γίνεται αυτό επειδή υπάρχει καινούρια ψήφος στο poll. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 21, 2009 Share Posted September 21, 2009 Ω, γκράθιας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 Πραγματικά, όμως, έχουν γίνει καλτ οι παραγνωρισμένες ιδιοφυίες που αναγνωρίζονται μετά θάνατον λόγω μετριοφρούνης. :Ρ Παίρνω την μαγική λέξη "Μότσαρτ" απ' το ποστ της Πέγκυς κι έχω να πω πως όχι μόνο αλαζόνας ήταν, ήταν τόσο κραυγαλέα γνώστης της μοναδικότητας του ταλέντου του, ώστε να το λέει φόρα παρτίδα σ' όλους τους φιόγκους της Αυλής πως όταν όλοι θα είναι παρελθόν, αυτός θα ζει ακόμα, γιατί είναι ο καλύτερος μουσικός της Αυστρίας. Αλλά επειδή δεν ήταν πρωπιδική ψωνάρα (απλά είχε αυτογνωσία το παλικάρι), διέκρινε στο πρόσωπο του δεκαεξάχρονου Μπετόβεν μια ταλεντάρα και δεν κώλωσε να πει ότι "γι αυτό το παιδί θα μιλάει μια μέρα όλος ο κόσμος". Και μπορεί πολλοί να μην χώνευαν τον Μότσαρτ για την έπαρσή του, αλλά είτε τους αρέσει είτε όχι, εν έτει 2009 συνεχίζει να θεωρείται η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυία όλων των εποχών. Και μη μου τη βγει κανένας απ' τα δεξιά για τον Μότσαρτ, γιατί έχω μια πληθώρα βιογραφιών να τις φερω σαν πολύ πρόχειρα παραδείγματα. :Ρ Με το χέρι στην καρδιά, πώς αλλιώς μπορείς ν' αναγνωρίσεις την αξία αυτού που κάνεις, αν δεν το κοιτάξεις και πεις με περηφάνεια: "ρε, ΕΓΩ το έκανα αυτό κι είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, είμαι πολύ μορφάρα." Άσχετο που απ' έξω μπορεί να κάνεις το λαμόγιο και να πεις "έλα μωρέ, δεν είναι και τίποτα σπουδαίο". Εξάλλου, ποιος ο λόγος να υπάρχει ένα τέτοιο σάιτ που φιλοξενεί λογοτεχνικά κείμενα, αν δεν υπάρχουν τα απαραίτητα ψώνια που να πιστεύουν στην δουλειά τους και να την δημοσιεύουν; Πέγκυ for president, συμφωνώ μαζί της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 Πραγματικά, όμως, έχουν γίνει καλτ οι παραγνωρισμένες ιδιοφυίες που αναγνωρίζονται μετά θάνατον λόγω μετριοφρούνης. :Ρ Παίρνω την μαγική λέξη "Μότσαρτ" απ' το ποστ της Πέγκυς κι έχω να πω πως όχι μόνο αλαζόνας ήταν, ήταν τόσο κραυγαλέα γνώστης της μοναδικότητας του ταλέντου του, ώστε να το λέει φόρα παρτίδα σ' όλους τους φιόγκους της Αυλής πως όταν όλοι θα είναι παρελθόν, αυτός θα ζει ακόμα, γιατί είναι ο καλύτερος μουσικός της Αυστρίας. Αλλά επειδή δεν ήταν πρωπιδική ψωνάρα (απλά είχε αυτογνωσία το παλικάρι), διέκρινε στο πρόσωπο του δεκαεξάχρονου Μπετόβεν μια ταλεντάρα και δεν κώλωσε να πει ότι "γι αυτό το παιδί θα μιλάει μια μέρα όλος ο κόσμος". Και μπορεί πολλοί να μην χώνευαν τον Μότσαρτ για την έπαρσή του, αλλά είτε τους αρέσει είτε όχι, εν έτει 2009 συνεχίζει να θεωρείται η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυία όλων των εποχών. Και μη μου τη βγει κανένας απ' τα δεξιά για τον Μότσαρτ, γιατί έχω μια πληθώρα βιογραφιών να τις φερω σαν πολύ πρόχειρα παραδείγματα. :Ρ Με το χέρι στην καρδιά, πώς αλλιώς μπορείς ν' αναγνωρίσεις την αξία αυτού που κάνεις, αν δεν το κοιτάξεις και πεις με περηφάνεια: "ρε, ΕΓΩ το έκανα αυτό κι είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, είμαι πολύ μορφάρα." Άσχετο που απ' έξω μπορεί να κάνεις το λαμόγιο και να πεις "έλα μωρέ, δεν είναι και τίποτα σπουδαίο". Εξάλλου, ποιος ο λόγος να υπάρχει ένα τέτοιο σάιτ που φιλοξενεί λογοτεχνικά κείμενα, αν δεν υπάρχουν τα απαραίτητα ψώνια που να πιστεύουν στην δουλειά τους και να την δημοσιεύουν; Πέγκυ for president, συμφωνώ μαζί της. Όμως ξεχνάς ότι για κάθε ΕΝΑ Μότσαρτ, υπήρχαν χιλιάδες άλλοι (π.χ. άλλοι φιόγκοι της Αυλής) που έλεγαν ΤΟ ΙΔΙΟ πράγμα για τον εαυτό τους, αλλά δεν τους θυμούνταν ούτε ένα μηνα μετά το θανατό τους, πόσο μάλλον μετά από εκατοντάδες χρόνια. Επίσης, για το πόσο λάθος είναι το "ρε, ΕΓΩ το έκανα αυτό κι είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, είμαι πολύ μορφάρα." σε παραπέμπω στους προκριματικούς των talent shows. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 (edited) Όμως ξεχνάς ότι για κάθε ΕΝΑ Μότσαρτ, υπήρχαν χιλιάδες άλλοι (π.χ. άλλοι φιόγκοι της Αυλής) που έλεγαν ΤΟ ΙΔΙΟ πράγμα για τον εαυτό τους, αλλά δεν τους θυμούνταν ούτε ένα μηνα μετά το θανατό τους, πόσο μάλλον μετά από εκατοντάδες χρόνια. Μα και τα δύο είναι λάθος, είπαμε, αν προέρχονται από έλλειψη αυτογνωσίας. Αν πχ ο Μότσαρτ το έπαιζε "αχ, ελάτε καλέ, δεν είμαι και τόσο σπουδαίος", ε λοιπόν ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ, γιατί σπουδαίος ήταν επειδή ήξερε πολύ καλά ποιος ήταν και δεν ΚΟΛΩΝΕ να δημιουργήσει πράγματα που γούσταρε, ασχέτως αν θα άρεσαν σε άλλους ή όχι. Τον έκανε αυτή η πεποίθησή του να φτάσει στα άκρα, στα όρια του ταλέντου του, να δοκιμαστεί ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ για το αποτέλεσμα. Εϊναι αυτό που μου είχε πει κάποτε ένας φίλος μεταφραστής. Χρέωνα (για άλλους λόγους, βέβαια) τις μεταφράσεις μου σε εξευτελιστικές τιμές, παρόλο που ήταν άψογες, άπαικτες, μοναδικές και το ήξερα και τότε και τώρα. Μου έιπε λοιπόν: "Δεν εκτιμάς τη δουλειά σου; Δεν πιστεύεις ότι κάνεις γαμάτη δουλειά; Αν θεωρείς ότι η δουλειά σου αξίζει για χ λεφτά, τότε καλά κάνεις και τη χρεώνεις τόσο, αλλά αν πιστεύεις ότι άξίζει για ψ λεφτά, κι εσύ την χρεώνεις για χ, οι άλλοι θα θεωρήσουν ότι η δουλειά σου αξίζει για χ και στο τέλος θα το πιστέψεις κι εσύ". ΠΟιος χέστηκε λοιπόν για τους χιλιάδες ψωνισμένους που τθα τους ξεχάσει κι η μάνα τους στο τέλος, αν υπάρχει περίπτωση ένα ψώνιο που είναι πραγματικό ταλέντο να δώσει λιγότερα απ'οσα θα μπορούσε, επειδή η κοινωνία μας μάς επιβάλλει κώδικες συμπεριφοράς ώστε να γινόμαστε αρεστοί;;; Για αυτό το ένα μοναδικό, υπέροχο ταλέντο, θα ανεχτώ τους χιλιάδες ηλίθιους ψωνισμένους. Το ψώνιο τρέφει τον άνθρωπο, και κάνει ένα μεγάλο ταλέντο να φτάσει στα όριά του! Edited September 22, 2009 by Blondbrained Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 ΠΟιος χέστηκε λοιπόν για τους χιλιάδες ψωνισμένους που τθα τους ξεχάσει κι η μάνα τους στο τέλος, αν υπάρχει περίπτωση ένα ψώνιο που είναι πραγματικό ταλέντο να δώσει λιγότερα απ'οσα θα μπορούσε, επειδή η κοινωνία μας μάς επιβάλλει κώδικες συμπεριφοράς ώστε να γινόμαστε αρεστοί;;; Για αυτό το ένα μοναδικό, υπέροχο ταλέντο, θα ανεχτώ τους χιλιάδες ηλίθιους ψωνισμένους. Το ψώνιο τρέφει τον άνθρωπο, και κάνει ένα μεγάλο ταλέντο να φτάσει στα όριά του! Το μόνο που φτάνει ένα ταλέντο στα όρια του είναι η σκληρή δουλειά και η πεποίθηση ότι μπορεί και πρέπει να γίνει καλύτερο. Η αυταρέσκεια οδηγεί στο μαρασμό του ταλέντου. Καλύτερα να ξαναδείς τις τελευταίες μεταφράσεις σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 Το μόνο που φτάνει ένα ταλέντο στα όρια του είναι η σκληρή δουλειά και η πεποίθηση ότι μπορεί και πρέπει να γίνει καλύτερο. Η αυταρέσκεια οδηγεί στο μαρασμό του ταλέντου. Καλύτερα να ξαναδείς τις τελευταίες μεταφράσεις σου. Διώχνω δουλειά γιατί δεν προλαβαίνω! Πάντως, λανθασμένα πιστεύεις πως όποιος θεωρεί τον εαυτό του ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, δεν πιστεύει και στην εξέλιξη του ταλέντου του!!! Αυτό είναι κάτι που το παθαίνουν τα ατάλαντα ψώνια. Ο άνθρωπος που έχει πραγματικό ταλέντο και ΤΟ ΞΕΡΕΙ και ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ στον εαυτό του και στους άλλους, το τρέφει αυτό το ταλέντο. Κι η τροφή του ταλέντου είναι η εξάσκηση a.k.a. σκληρή δουλειά όπως λες κι εσύ. Ένα τέτοιο ταλέντο είναι που σέβεται το ίδιο του το ταλέντο και το έργο του, σε αντίθεση με την ατάλαντη ψωνάρα. Κάποτε πρέπει να μπει ένας διαχωρισμός και να σεβαστούμε τους ανθρώπους που δεν το 'παίζουν' ούτε κακοί ούτε καλοί, αλλά αυτό ακριβώς που είναι... Προτιμάς τους ψεύτικους κώδικες συμπεριφοράς; Είναι πολύ εύκολο να τους βρεις. Κοίτα γύρω σου! Έχουμε πήξει στους δήθεν!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 Ο άνθρωπος που έχει πραγματικό ταλέντο και ΤΟ ΞΕΡΕΙ και ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ στον εαυτό του και στους άλλους, το τρέφει αυτό το ταλέντο. Κι η τροφή του ταλέντου είναι η εξάσκηση a.k.a. σκληρή δουλειά όπως λες κι εσύ. Aυτό ειδικά μπορώ να το αποδείξω κι επιστημονικά Πρόκειται για το γνωστό φαινόμενο της "αυτοεκπληρούμενης προφητείας". Έγιναν έρευνες σε σχολικές αίθουσες, με αντικείμενα όχι μόνο τα παιδιά αλλά και τους δασκάλους. Επειδή η αυτογνωσία των παιδιών ξεκινά από το πώς τα βλέπουν οι άλλοι, ερευνήθηκε κατά πόσο η άποψη που έχει ένας δάσκαλος για ένα παιδί επηρεάζει την ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ. Έδωσαν σε δασκάλους τάξεις που δεν ήξεραν, ενημερώνοντάς τους ότι η τάδε τάξη αποτελείται από άριστους, δημιουργικούς μαθητές πχ, και η άλλη από κακούς μαθητές, ενώ στην ουσία ήταν ακριβώς το αντίθετο. Αποτέλεσμα; Οι δάσκαλοι φέρονταν στους κακούς μαθητές αναγνωρίζοντας πως είναι πολύ καλοί, επηρεάζοντας την αυτογνωσία τους και κάνοντάς τους να πιστέψουν πως είνα ιόντως πολύ καλοί, και αυτοί οι μαθητές ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΡΙΣΤΕΥΣΑΝ με αντικειμενικά κριτήρια, διάβαζαν περισσότερο, προσπαθούσαν περισσότερο, κτλ κτλ. Αν πιστεύεις ότι είσαι κακός, θα είσαι κακός σε ό,τι κάνεις, αν πιστεύεις ότι είσαι καλος σ'αυτό που κάνεις, θα είσαι το καλύτερο που μπορείς να γίνεις. Όχι ότι δεν υπάρχουν και αυτοί που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, και πιστεύουν ότι είναι καλοί ενώ είναι άχρηστοι, αλλά αυτοί είναι η εξαίρεση. Γιατί να θέλει ένας άνθρωπος να το παλεύει αν θεωρεί οτι δεν αξίζει μια; Εξήγησέ μου; Πού θα βρει την δύναμη να προσπαθήσει περισσότερο; Αν πίστευα ότι δεν είμαι καλή μεταφράστρια, ή συγγραφέας ΘΑ ΝΤΡΕΠΟΜΟΥΝ ΡΕ ΣΥ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ!!! Πλάκα με κάνεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 (edited) Κάποτε πρέπει να μπει ένας διαχωρισμός και να σεβαστούμε τους ανθρώπους που δεν το 'παίζουν' ούτε κακοί ούτε καλοί, αλλά αυτό ακριβώς που είναι... Προτιμάς τους ψεύτικους κώδικες συμπεριφοράς; Είναι πολύ εύκολο να τους βρεις. Κοίτα γύρω σου! Έχουμε πήξει στους δήθεν!!! Αν προτιμούσα τους ψευδοκώδικες δε θα σου έγραφα: "Καλύτερα να ξαναδείς τις τελευταίες μεταφράσεις σου" Κατά δεύτερον, αυτή η συζήτηση ξεφεύγει λίγο. Αν είσαι μέλος της ΑΛΕΦ ή πας στις συγκεντρώσεις, θα κάτσουμε να τα πούμε από κοντά. Aυτό ειδικά μπορώ να το αποδείξω κι επιστημονικά Πρόκειται για το γνωστό φαινόμενο της "αυτοεκπληρούμενης προφητείας". Έγιναν έρευνες σε σχολικές αίθουσες, με αντικείμενα όχι μόνο τα παιδιά αλλά και τους δασκάλους. Επειδή η αυτογνωσία των παιδιών ξεκινά από το πώς τα βλέπουν οι άλλοι, ερευνήθηκε κατά πόσο η άποψη που έχει ένας δάσκαλος για ένα παιδί επηρεάζει την ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ. Έδωσαν σε δασκάλους τάξεις που δεν ήξεραν, ενημερώνοντάς τους ότι η τάδε τάξη αποτελείται από άριστους, δημιουργικούς μαθητές πχ, και η άλλη από κακούς μαθητές, ενώ στην ουσία ήταν ακριβώς το αντίθετο. Αποτέλεσμα; Οι δάσκαλοι φέρονταν στους κακούς μαθητές αναγνωρίζοντας πως είναι πολύ καλοί, επηρεάζοντας την αυτογνωσία τους και κάνοντάς τους να πιστέψουν πως είνα ιόντως πολύ καλοί, και αυτοί οι μαθητές ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΡΙΣΤΕΥΣΑΝ με αντικειμενικά κριτήρια, διάβαζαν περισσότερο, προσπαθούσαν περισσότερο, κτλ κτλ. Αν πιστεύεις ότι είσαι κακός, θα είσαι κακός σε ό,τι κάνεις, αν πιστεύεις ότι είσαι καλος σ'αυτό που κάνεις, θα είσαι το καλύτερο που μπορείς να γίνεις. Όχι ότι δεν υπάρχουν και αυτοί που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, και πιστεύουν ότι είναι καλοί ενώ είναι άχρηστοι, αλλά αυτοί είναι η εξαίρεση. Γιατί να θέλει ένας άνθρωπος να το παλεύει αν θεωρεί οτι δεν αξίζει μια; Εξήγησέ μου; Πού θα βρει την δύναμη να προσπαθήσει περισσότερο; Αν πίστευα ότι δεν είμαι καλή μεταφράστρια, ή συγγραφέας ΘΑ ΝΤΡΕΠΟΜΟΥΝ ΡΕ ΣΥ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ!!! Πλάκα με κάνεις; Μόνο που εσύ πας να αποδείξεις ότι το όταν κάποιος ξέρει ο ίδιος το ταλέντο του εργάζεται σκληρά και χρησιμοποιείς για παράδειγμα μια κατάσταση όπου η αναγνώριση και η χειραγώγηση από τρίτους (δάσκαλος) τους κάνει να εργάζονται σκληρά. ΥΓ: Επίσης, επειδή κυκλοφορούν ΠΟΛΛΑ τέτοια urban legends από διάφορες οργανώσεις "αυτο-καλυτέρευσης" κτλ. θα ήθελα μία σοβαρή αναφορά σε αυτό το "πείραμα" που λες. Edited September 22, 2009 by SpirosK Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 Αν προτιμούσα τους ψευδοκώδικες δε θα σου έγραφα: "Καλύτερα να ξαναδείς τις τελευταίες μεταφράσεις σου" Μα κι αυτό είναι ένας κώδικας συμπεριφοράς μέσα σε συζήτηση, πολύ συγκεκριμένος. Και το ξέρεις. Εσύ δεν έχεις δει δικές μου μεταφράσεις, έτσι δεν είναι; Πώς λοιπόν μου προτείνεις να τις δω εγώ, υπονοώντας ότι δεν θα είναι τόσο καλές όσο ήταν, προφανώς; Δεν σε μαλώνω, δεν σου θυμώνω, αλλά μ'αρέσει να μιλάμε σταράτα και ειλικρινά. Αυτό υπονόησες, άρα χρησιμοποίησες έναν όχι και τόσο πετυχημένο (για τα δικά μου δεδομένα τουλάχιστον) κώδικας συζήτησης. Κατά δεύτερον, αυτή η συζήτηση ξεφεύγει λίγο. Είναι εντελώς εντός θέματος, γιατί δεν μπορεί να θεωρείς εαυτόν καλλιτέχνη αν δεν είσαι -κατά\ βάθος έστω- ψώνιο. Γιατί όπως είπε κι ο Martin_D μόνο το κοινό μπορεί ν'ανακυρήξει κάποιον καλλιτέχνη, όχι ο ίδιος, ή μάλλον δεν έχει σημασία τι πιστεύεις εσύ, το κοινό θ'αποφανθεί τελικά. Άρα η ερώτηση θα μπορούσε να είναι: "ΠΙστεύετε αρκετά στον εαυτό σας/ είστε αρκετά ψωνάρες, ώστε να θεωρείτε εαυτόν καλλιτέχνη;" Αν είσαι μέλος της ΑΛΕΦ ή πας στις συγκεντρώσεις, θα κάτσουμε να τα πούμε από κοντά. Δυστυχώς λόγω δεύτερου παιδιού τώρα, δεν βγαίνω και πολύ (δεν είναι εύκολο). Θα ηθελα να γίνω μέλος της ΑΛΕΦ, δεν έχω ιδέα πώς, το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να μπορώ να επικοινωνώ με ανθρώπους σαν εσένα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 (edited) ΥΓ: Επίσης, επειδή κυκλοφορούν ΠΟΛΛΑ τέτοια urban legends από διάφορες οργανώσεις "αυτο-καλυτέρευσης" κτλ. θα ήθελα μία σοβαρή αναφορά σε αυτό το "πείραμα" που λες. Εδώ σου βάζω ΦΑΟΥΛ και βγάζω και κόκκινες καρτες και κίτρινες κι ό,τι θες! ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΠΟΛΥ! Τώρα υπονοείς ότι παραθέτω παραδείγματα ουρμπανικού περιεχομένου... Λοιπόν, το πείραμα έχει γίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης, και στην Αμερική, με λεφτά του κράτους, για παιδαγωγικούς λόγους και σκοπούς, και μπορείς να το βρεις σε πολλά βιβλία παιδαγωγικών. Δεν θυμάμαι σε ποιο από τα καμιά δεκαριά που έχω το διάβασα, αλλά αν σ'ενδιαφέρει μπορώ να σου παραθέσω τους τίτλους των βιβλίων να το ψάξεις. Έχει κι άλλα ωραία. Εκτός αυτού...την τακτική της αυτοεκπληρούμενης προφητείας την χρησιμοποιούν πλέον και σε μεγάλες εταιρείες με τους υπαλλήλους τους....λολ Μόνο που εσύ πας να αποδείξεις ότι το όταν κάποιος ξέρει ο ίδιος το ταλέντο του εργάζεται σκληρά και χρησιμοποιείς για παράδειγμα μια κατάσταση όπου η αναγνώριση και η χειραγώγηση από τρίτους (δάσκαλος) τους κάνει να εργάζονται σκληρά. Δηλαδή, μου λες ότι οι ενήλικες είναι τοσο 'ώριμοι' που δεν πέφτουν θύματα χειραγώγησης ούτε ψάχνουν την αναγνώριση σε ό,τι κάνουν. Μιλάς για έναν Βούδα, έναν Σοφό ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, που δε δίνουν δεκάρα για τη γνώμη των άλλων, και ξέρουν ήδη τι είναι καλύτερο γι'αυτούς, και πώς να φτάσουν σ'αυτό... Δεν υπάρχει τέτοιο πρα΄γμα, και γι'αυτό ακριβώς μου την δίνουν οι ψευτο-μετριόφρονες (γιατί υπάρχουν κι οι πραγματικοί, που είναι άλλη κουβέντα). Στη θέση του δασκάλου λοιπόν, βάλε το κοινό, τους κριτικούς, και για τους πιο ψαγμένους, βάλε τον εσωτερικό σου καθρέφτη, που κάθε φορά σου δείχνει κι ένα διαφορετικό πρόσωπο, ανάλογα με την διάθεσή σου, την χείραγώγηση που έχει πέσει από τρίτους, και την δική σου αυτογνωσία. Σε κάλυψα; Edited September 22, 2009 by Blondbrained Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 Blondie, η θέση σου είναι, όπως πάντα, απόλυτα ντόμπρα και σίγουρα έχει νόημα για πολλές περιπτώσεις. Όχι, κανείς δεν θέλει μια υπερβολική μετριοφροσύνη η οποία να εθελοτυφλεί μπροστά στο ίδιο της το ταλέντο, απλώς και μόνο από φόβο μήπως χαρακτηριστεί εγωισμός. Υπάρχει όμως το εξής πρόβλημα: 1) Φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσεις ότι η ανθρώπινη φύση είναι τέτοια που της είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναγνωρίσει τα δικά της λάθη και αδυναμίες. Αυτό μπορεί να εξήγηθεί κυρίως αντίστροφα -αν τα αναγνώριζε ως τέτοια τότε δεν θα τα διέπραττε. Αλλιώς: Όλοι τείνουμε να αξιολογούμε τον εαυτό μας καλύτερα απ' ότι αν τα δικά μας έργα τα βλέπαμε κάτω από το όνομα κάποιου άλλου. 2) Επίσης το απόλυτο γνώθι σαυτόν το έχουν ελάχιστοι άνθρωποι και είναι εξαιρετικά σπάνιο -ίσως πιο σπάνιο κι απ' το ταλέντο. 3) Η συνδυαστική πιθανότητα ένας άνθρωπος να κατέχει και τα δύο (ταλέντο και γνώθι σαυτόν) γίνεται έτσι εξαιρετικά μικρή (αν και όχι τόσο όσο θα προέβλεπε ένας ξερός μαθηματικός υπολογισμός, αφού ο μέσος ταλαντούχος άνθρωπος αναμένεται να διαθέτει νοημοσύνη άνω του μέσου όρου, κάτι που βοηθάει στην ανάπτυξη ακριβούς γνώθι σαυτόν). 4) Οπότε ένας άνθρωπος με ταλέντο και αρκετή νοημοσύνη να γνωρίζει ή να υποψιάζεται τα παραπάνω μπορεί να σκεφτεί κάπως έτσι: "Ξέρω ότι αυτό που κάνω το κάνω καλά. Ξέρω ότι το κάνω καλύτερα απ' όλους (ή από τους περισσότερους). Αλλά μήπως στην πραγματικότητα η αδυναμία μου να δω τα δικά μου λάθη (σημείο 1) εμποδίζει τη σωστή κρίση μου και τη σωστή σύγκριση του εαυτού μου με τους άλλους;" Έτσι, θεωρεί φρόνιμο να κρατάει μια πισινή στην αυτοαξιολόγησή του: "Με αξιολογώ π.χ. με 9/10, αλλά για να αντισταθμίσω την πιθανή λανθασμένη αυτοαξιολόγησή μου, ας πω ότι με αξιολογώ π.χ. με 7/10". Η "πισινή" αυτή μερικές φορές μπορεί να εκληφθεί ως μετριοφροσύνη. Και παρά (επαναλαμβάνω) το ότι γενικά συμφωνώ μαζί σου, πιστεύω ότι όταν αυτή εκφράζεται με μέτρο και χωρίς υποκριτικές υπερβολές, είναι μια σοφή τακτική και προς τους άλλους αλλά κυρίως και προς τον εαυτό μας, γιατί ο κίνδυνος λανθασμένης προς τα πάνω αυτοαξιολόγησης είναι πραγματικά πολύ μεγάλος: Το καλάμι περιμένει ανυπόμονα εκεί δίπλα... [Εννοείται ότι συμφωνώ ότι υπερβολική μετριοφροσύνη, βγάζει επίσης άσχημη εικόνα προς τα έξω και τείνει να περιορίζει τους στόχους μας αφού κατεβάζει πολύ χαμηλά τον πήχη.] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spock Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 (edited) Παρακαλώ σταματήστε να χρησιμοποιείτε τα κεφαλαία, διότι είναι σα να ΦΩΝΑΖΕΤΕ! Μπορούμε να μείνουμε σε ένα πιο ήρεμο επίπεδο. Αν θέλετε να τονίσετε κάτι, χρησιμοποιείστε bold. Edited September 22, 2009 by Spock Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 mman συμφωνώ με αυτή την διάσταση που το θέτεις. Από την άλλη, υπάρχει κι ο παράγοντας ωριμότητας που έθιξες κι εσύ, ο οποίος μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις ότι όσο καλός κι αν είσαι/ή νομίζεις ότι είσαι (οπότε δεν μπαίνει περιορισμός στο πόσο καλός επιτρέπεται να νιωθεις ότι είσαι) υπα΄ρχει πάντα περιθώριο βελτίωσης, οπως και πιθανότητα λάθους. Οπότε, τι κάνει ένα ψώνιο που είανι και ώριμο; Ανοίγει τ'αυτιά του και ακούει τις κριτικές! Αυτό ειναι η χρυσή τομή. Το μέγα μυστικό! Τουλάχιστον, έτσι το βλέπω εγώ, κι έτσι θα'θελα να είναι ο κόσμος... Ωπ, συγγνώμη, δεν φώναζα, απλα είναι πιο γρήγορο να βάλω κεφαλαία από τα μπολντ! Σορρυ παιδιά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
christina91 Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 Δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη γιατί για να ονομαστείς καλλιτέχνης πρέπει να οριμάσεις καλλιτεχνικά και να εκφράζεις την τέχνη σου ελέυθερα. Όταν μεγαλώσω ακόμα λίγο ίσως γίνω και θα σας το πώ.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 H ωρίμανση βέβαια είναι μια συνεχής διαδικασία, που συνήθως σταματάει όταν 'φύγουμε' από τον μάταιο τούτο κόσμο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Aurora Posted April 7, 2010 Share Posted April 7, 2010 (edited) Καλλιτέχνη, έτσι με λέει η μητέρα μου. "Τι κάνει πάλι ο καλλιτέχνης;", ρωτάει όταν με βλέπει επί τώ έργω. Παλιότερα εκνευριζόμουν όταν το έλεγε, μου ακουγόταν ειρωνικό. Την θεωρούσα βαριά λέξη που είτε αλήθεια θα ήταν, είτε κοροϊδία. Τώρα πια μου φαίνεται χαζό που νευριαζα με μια λέξη με τόσο όμορφη σημασία, όπως μου φαίνεται χαζό και το ότι είχα μεγαλοποιήσει τη σημασία της. Όταν θεοποιείς μία έννοια αυτόματα αποστασιοποιείσαι απο εκείνη. Οπότε προτιμώ να τη σκέφτομαι ως κάτι προσιτό, όχι ως κάτι άφταστο που είναι μόνο για τους λίγους και εκλεκτούς. Στο κάτω κάτω, αν σε κάποιον θυμίζω κάτι απο καλλιτέχνη, θα έπρεπε τουλάχιστον να το δέχομαι, όχι ως τιμητικό τίτλο αλλά ως ιδιότητα, όπως υπάρχουν τόσες και τόσες άλλες. Έτσι το βλέπω πλέον. Ωστόσο ψήφισα "όχι". Δε με θεωρώ καλλιτέχνη, κυρίως λόγω ηλικίας. Πόσο καλλιτέχνης μπορεί να είναι κάποιος που είναι τόσο νέος ή κάποιος που δεν έχει εμπειρία; Άλλωστε αυτά τα δύο συνήθως πηγαίνουν μαζί. Δεν αισθάνομαι καλλιτέχνης λοιπόν, αλλά πιστεύω ότι θα γίνω. Όλα θέλουν τον χρόνο τους. Για την ώρα αισθάνομαι περισσότερο σαν εκκολαπτόμενος καλλιτέχνης, ένας πιθανός καλλιτέχνης. Φυσικά μπορεί τελικά να μη γίνω τίποτα, μιας και ποτέ δε ξέρεις πως έρχονται τα πράγματα, αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα έχω περιθώρια να ζω σε ροζ συννεφάκια. Edited April 7, 2010 by Aurora Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kleo Posted April 9, 2010 Share Posted April 9, 2010 Καλλιτέχνης! Μεγάλη κουβέντα! Λίγο πλαδαρή. Ας το πάρουμε από την αρχή. Τι είναι τέχνη; Να εκφράζεσαι. Να εκφράζεσαι τίμια και ειλικρινά. Απαιτεί αυτογνωσία και αγάπη. Αγαπη για όλα τα πράγματα, ακόμη και τα μιαρά. Αγάπη για τον άνθρωπο και όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Όποιος την διαθέτει είναι καλλιτέχνης. Κι αυτό είναι πολύ δύσκολο πράγμα, δικέ μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LeoCrow Posted June 22, 2010 Share Posted June 22, 2010 Καλησπέρα και απο εμένα. Ψήφησα όχι διότι, όπως ο kitsos, έτσι και εγώ γράφω επειδή μου αρέσει, έχω κάτι να πώ. Αν αυτό θεωρείται τέχνη ή όχι, δεν με απασχολεί και ούτε πιστεύω οτι είμαι σε θέση να κρίνω. Αλλά και πάλι, ο "καλλιτέχνης" δεν μπορεί να κριθεί ούτε καν απο τους συγχρόνους του, μέχρι τουλάχιστον να δώσει όλα όσα είχε να δώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
_totally_frakked_ Posted January 23, 2011 Share Posted January 23, 2011 aloha! ψήφισα όχι γιατί ξεκίνησα να γράφω απλώς και μόνον για να εκφράσω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς και για να διευρύνω την αντίληψη, τη συνειδητότητα, την αυτογνωσία και για να κρατήσω ισορροπίες. Φυσικά δεν θεωρώ τον εαυτό μου ούτε συγγραφέα γιατί νοιώθω πως εάν συνεχίσω να γράφω συστηματικά τότε ή α) έχω πολύ δρόμο μπροστά μου για να φτάσω σε αυτό το σημείο είτε β) θα είναι πολύ εγωιστικό ίσως να το αποφασίσω εγώ για μένα αν είμαι συγγραφέας... ωχ! πόσο παρανοϊκό ακούγεται αυτό τώρα... χεχεχε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
David1778 Posted January 23, 2011 Share Posted January 23, 2011 Καλλιτέχνης; ΟΥΚ. Κατα καμία έννοια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.