Jump to content

Ιστορία


zoyki

Recommended Posts

Κάποια μέρα ξύπνησα και είχαν φύγει όλοι οι στίχοι. Δεν ξέρω πού πήγαν. Το πιο περίεργο όμως είναι ότι κανείς δεν το πρόσεξε. Υπήρχε μουσική αλλά όχι στίχοι. Πια μόνο σιγομουρμούριζαν το σκοπό μιας μελωδίας και δεν αφιερωνόντουσαν τραγούδια σε φίλους,αγαπημένους ή μαλάκες γκόμενους και καριόλες γκόμενες. Ήταν σα να μην υπήρξαν ποτέ. Δοκίμασα να μοιραστώ την ανησυχία μου με τους γύρω μου αλλά κανένας δε με καταλάβαινε. Τους έλεγα ότι κάποτε υπήρχαν λόγια που συνόδευαν ή συνοδεύονταν από μουσική και με κοίταζαν σα να είμαι εξωγήινος. Μερικοί ενδιαφέρθηκαν να ακούσουν τι είναι αυτά τα “τραγούδια”. Τους έβαλα cd, κασέτες αλλά δεν έβγαινε κανένας ήχος. Πήγα να τραγουδήσω έστω και παράφωνα αλλά η φωνή μου είχε παγώσει στο λαρύγγι μου. Με κοίταξαν σαν να αποκαλύφθηκε η απάτη μου, γύρισαν την πλάτη κι έφυγαν. Δε μ’ ένοιαξε όμως, το μόνο που μ’ ένοιαζε ήταν που χάθηκαν οι στίχοι. Δε μπορούσα να θυμηθώ ούτε μισή λέξη από κάποιο τραγούδι. Ο κόσμος έχασε κάποια από τα χρώματά του έμοιαζε πιο γκρίζος. Οι δικοί μου πιστεύοντας ότι έχω αρχίσει να τρελαίνομαι με πήγαν σε ένα ψυχίατρο. Μετά από λίγο καιρό, έδειξα σημάδια βελτίωσης σύμφωνα με το γιατρό. Οι γονείς μου και οι φίλοι χάρηκαν και καθησυχάστηκαν. Στην πραγματικότητα όμως εγώ συνέχιζα να ψάχνω για αυτό το χαμένο κομμάτι μου, για τους στίχους, μήπως και καταφέρω να δώσω στον κόσμο κάτι από τα χαμένα του χρώματα. Αποτραβήχτηκα από όλους με την κατάθλιψη να με τρώει και έψαχνα γιατί μόνο έτσι θα γινόμουν ξανά καλά. Και περνούσε ο καιρός.

 

Κάποια μέρα ξύπνησα και είχε φύγει όλη η μουσική…

 

 

 

 

 

 

(Η ιστορία αυτή είναι επηρεασμένη από τον Nel Gaiman και γράφτηκε την ώρα που άκουγα Rise Against. Επειδή είναι η πρώτη μου απόπειρα θα ήθελα να είστε όσο πιο "κακοί" γίνεται στην κριτική σας καθώς θέλω να βελτιωθώ όσο γίνεται.)

Link to comment
Share on other sites

H γλώσσα είναι γενικά στρωτή, αλλά λείπουν οι παράγραφοι. Τι κατεβατά είναι αυτά, αυτά μόνο τα νούμπια τα κάνουν (ορίστε, έγινα κακός).

Η ιστορία τώρα... κάπου την έχασα έτσι περιληπτικά που έγραφες, αλλά από όσο κατάλαβα η ιδέα με τους χαμένους στίχους ήταν ωραία. Αλλά γιατί χάθηκε η μουσική;

Link to comment
Share on other sites

Αυτή είναι όλη η ιστορία; Χμ, μου φαίνεται πως είναι μόνο η ιδέα, και μου αρέσει πολύ η ιδέα. Δεν οδηγεί όμως κάπου ακόμα, γι αυτό δεν μπορώ να πω πως είναι και ολοκληρωμένη ιστορία. Δεν ξέρω... Πάντως ως ιδέα με ελκύει.

Θα τρελλαινόμουν κι εγώ αν εξαφανίζονταν οι στίχοι, το τραγούδι. Αν εξαφανιζόταν κι η μουσική, δεν ξέρω και 'γω τι θα 'κανα. Φρικτό.

Link to comment
Share on other sites

Κι αμα εξαφανιζοταν και η ποιηση?Η λογοτεχνια?Η Τεχνη???

 

Α,στο θεμα μας τωρα...

Noob!Χα,βασικα ειναι το πρωτο πραγμα που εγραψες και παρα το γεγονος οτι εχεις μια καλη ιδεα και η γλωσσα σου ειναι μια χαρα-ξερεις "ροζ μπον μπον",βρε παιδι μου-και εισαι απολυτα υγιης αμα κανεις αα στον γιατρο... ειναι πολυ προχειρο.

Βασικα θα μου αρεζε ενα βιβλιο οπου θα διαβαζα αυτη την ιστορια...στο οπισθοφυλλο.Ασε τις περιληψεις και γραψε ιστορια βρε.Λενε εμενα για υπερβολικα στριμωγμενες ιστοριες αλλα εσυ αν συνεχισεις ετσι θα φτιαξεις την πρωτη μαυρη τρυπα απο λεξεις.

 

Που ειναι οι παραγραφοι,οεο?

"Ο κόσμος έχασε κάποια από τα χρώματά του έμοιαζε πιο γκρίζος"-εδω ξεχασες ενα κομμα η ενα "και" η κατι τετοιο.

"Πια μόνο σιγομουρμούριζαν "-δεν μου αρεσει αυτο το "πια μονο".Ισως να εβαζες "πλεον" αντι για "πια".Η ξεχασες κανα "Τωρα"?

 

Ουφ,κουραστηκα να σκαβω.

Link to comment
Share on other sites

Πωπω, από θέμα πάντως σκίζει! Ο απόλυτος εφιάλτης...! Μαύρη η μέρα που θα συμβεί κάτι τέτοιο όχι απλά γκρίζα. Καλύτερα να έπεφτα από κάνα κορφοβούνι (το μπαλκόνι είναι πολύ μπανάλ για μένα :p).

Cheers (και στην υγειά της μουσικής!)

:mf_popeanim: (μήπως να κάνω κανένα ευχέλαιο για να είναι πάντα καλά;)

Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι ότι γενικά ποτέ δεν ήμουν της ανάπτυξης και δε νομίζω ότι μπορώ να την αναπτύξω πέρα από αυτό. Την έγραψα μέσα σε 10-20 λεπτά οπότε ναι θα συμφωνήσω ότι μάλλον είναι πρόχειρη. Δυστυχώς όμως δε νομίζω ότι μπορώ να την ξαναγράψω αλλά θα ξαναπροσπαθήσω με άλλες. Ως τώρα το να γράψω κάτι τέτοιο μου φαινόταν βουνό και μια και έκανα την αρχή λέω να συνεχίσω :D.

Τώρα το γιατί χάθηκαν οι στίχοι και αργότερα η μουσική δεν το ξέρω/ δεν το έχω σκεφτεί. Με την τελευταία πρόταση ήθελα να δείξω ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα, ότι ο κόσμος χάνει τελείως τα χρώματα του.Μάλλον ο πρωταγωνιστής αυτοκτονεί γιατί ήδη ήταν χάλια μαύρα αλλά προτιμώ να το αφήσω ανοιχτό σαν ενδεχόμενο.

Για τις παραγράφους το σκέφτηκα κι εγώ αλλά μου φάνηκε πολύ μικρή σαν ιστορία για να τη χωρίσω σε παραπάνω παραγράφους. Μάλλον έκανα λάθος...

Ευχαριστώ για το feedback!!!! :D

Link to comment
Share on other sites

Κάποια μέρα ξύπνησα και είχαν φύγει όλοι οι στίχοι. Δεν ξέρω πού πήγαν. Το πιο περίεργο όμως είναι ότι κανείς δεν το πρόσεξε. Υπήρχε μουσική αλλά όχι στίχοι. Πια μόνο σιγομουρμούριζαν το σκοπό μιας μελωδίας και δεν αφιερωνόντουσαν τραγούδια σε φίλους,αγαπημένους ή μαλάκες γκόμενους και καριόλες γκόμενες. Ήταν σα να μην υπήρξαν ποτέ.

 

Δοκίμασα να μοιραστώ την ανησυχία μου με τους γύρω μου αλλά κανένας δε με καταλάβαινε. Τους έλεγα ότι κάποτε υπήρχαν λόγια που συνόδευαν ή συνοδεύονταν από μουσική και με κοίταζαν σα να είμαι εξωγήινος.

 

Μερικοί ενδιαφέρθηκαν να ακούσουν τι είναι αυτά τα “τραγούδια”. Τους έβαλα cd, κασέτες αλλά δεν έβγαινε κανένας ήχος. Πήγα να τραγουδήσω έστω και παράφωνα αλλά η φωνή μου είχε παγώσει στο λαρύγγι μου. Με κοίταξαν σαν να αποκαλύφθηκε η απάτη μου, γύρισαν την πλάτη κι έφυγαν. Δε μ’ ένοιαξε όμως, το μόνο που μ’ ένοιαζε ήταν που χάθηκαν οι στίχοι. Δε μπορούσα να θυμηθώ ούτε μισή λέξη από κάποιο τραγούδι.

 

Ο κόσμος έχασε κάποια από τα χρώματά του έμοιαζε πιο γκρίζος. Οι δικοί μου πιστεύοντας ότι έχω αρχίσει να τρελαίνομαι με πήγαν σε ένα ψυχίατρο. Μετά από λίγο καιρό, έδειξα σημάδια βελτίωσης σύμφωνα με το γιατρό. Οι γονείς μου και οι φίλοι χάρηκαν και καθησυχάστηκαν.

 

Στην πραγματικότητα όμως εγώ συνέχιζα να ψάχνω για αυτό το χαμένο κομμάτι μου, για τους στίχους, μήπως και καταφέρω να δώσω στον κόσμο κάτι από τα χαμένα του χρώματα. Αποτραβήχτηκα από όλους με την κατάθλιψη να με τρώει και έψαχνα γιατί μόνο έτσι θα γινόμουν ξανά καλά. Και περνούσε ο καιρός.

 

Κάποια μέρα ξύπνησα και είχε φύγει όλη η μουσική…

 

Ετσι ειναι λιγο ποιο ευαναγνωστο ( σορυ που στο πειραξα )

 

βασικα αν το δεις αληγορικα ετσι καπως ειναι η ζωη, οπως ειχε πει καποτε και ενας απο τους αγαπημενους μου συγραφεις στην αρχη γνωριζουμε ενα κοσμο γεματο χρωματα, μαγεια, συναισθηματα, μετα σιγα σιγα μαθαινουμε οτι τα χρωματα ειναι τρια, δεν υπαρχει μαγεια, και πως τα συναισθηματα πληγωνουν και καταλιγουμε σε ενα κοσμο που υπαρχει μονο γκρι, δε μας νοιαζει αν υπαρχει μαγεια και αρνουμαστε να νοιωσουμε καποια συναισθηματα...... ( χμ πολλη καταθλιψη επεσε, αρχιζω να απορω γιατι μου αρεσουν τα βιβλια του :p )

 

παντως μια μαυρη τρυπα απο λεξεις δεν ειναι καθολου ασχημη αν το σκευτεις :p παντα εδινα ποιο πολυ σημασια σε αυτα που δεν γραφει ενας συγγραφεας παρα σε αυτα που γραφει :p

Link to comment
Share on other sites

Φρίκη! Αίσχος! Δε διαβάζεται! :p. Πλάκα κάνω.

 

Σοβαρά τώρα, έχει δυναμικότητα να γίνει κάτι το πολύ καλύτερο και δυνατό απο αυτό που το έγραψες τώρα. Απλά θέλει να το αναπτύξεις, και ίσως να πεις και για την μουσική. Μετά άσε κανέναν άλλο μουρλό να γράψει το "Quest for the music! The return of the lyrics"

Link to comment
Share on other sites

Εάν η επόμενη κάνει να γραφτεί μισή ώρα και της δώσεις άλλη μισή για να την διορθώσεις, χτενίσεις κτλ θα είναι ένα βήμα πιο μπροστά, ένα βήμα πιο κοντά στο να μοιάζει με ιστορία αυτό που θα μας πεις. Δε μ'αρέσει που βρίζεις με το "καλημέρα σας" σε ένα τέτοιο θέμα, δεν του πάει καθόλου. Δε μ'αρέσει επίσης που του φαίνονται πως είναι δέκα λεπτά όλα κι όλα που του έδωσες (πρόσεξε, όχι που το δηλώνεις, που του φαίνονται). Αλλά.... πόσο πιο κακιά μπορώ να γίνω με ένα τέτοιο θέμα? Ότι κακία είχα να σου πω περιορίζεται σε τρεις τελεσιγραφηκές κουβέντες κι από κει και πέρα, εντάξει, δε θα επαναλλάβω την αλληγορία που είδα κι εγώ μέσα της διαβάζοντας και τη γράφει ο Μάριος επάνω, αλλά υπάρχει και δεν της έδωσες σημασία. Θα μπορούσες να το κάνεις τέλειο, πραγματικά τέλειο. Και είναι κρίμα που δε θες να το διορθώσεις. Προσωπικά νομίζω πως μαθαίνω εντυπωσιακά περισσότερα πράγματα διορθώνοντας παρά γράφοντας.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι ότι δε θέλω, δε μπορώ. Είναι λίγο περίεργο. Ακόμα κι αν το κάνω κάποια στιγμή θα είναι αφού θα έχει περάσει πολύυυυς καιρός.

Στο ...βρισίδι έχεις απόλυτο δίκιο αλλά από την άλλη το έβαλα και λίγο επίτηδες γιατί όταν δε σου φέρεται κάποιος καλά οι περισσότεροι έχουμε την τάση μάλλον να βρίζουμε.

Μάριε, ευχαριστώ για την "παραγραφοποίηση" το κείμενο πήρε άλλον αέρα, ανέπνευσε.

Και την αλληγορία δεν την σκέφτηκα καν μάλλον γι αυτό δεν φαίνεται πουθενά μέσα στο κείμενο.Τα πράγματα εξελίχθηκαν δηλαδή ως εξής: καθόμουν και έγραφα σε ένα μπλοκ στίχους με αγαπημένα μου τραγούδια και μου ήρθε η ιδέα "εγώ τι θα έκανα αν μια μέρα δεν υπήρχαν πια οι στίχοι; τι αντίκτυπο θα είχε αυτό πάνω μου;" και κάπου εκεί τελείωσε η αναζήτηση και είπα να προσπαθήσω να γράψω μια ιστορία. Αυτό. Τώρα που μου τη δείξατε την αλληγορία ναι τη βλέπω κι εγώ πιο πριν όμως μου ήταν αόρατη.

Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...

Τώρα το διάβασα, τυχαία, και χαίρομαι αφάνταστα. Το λάτρεψα. Δεν θέλεις να το αλλάξεις; Ε, μην! Φαντάζομαι σε ένα φόρουμ που κάποιος πρέπει να γράψει κάτι, σε κριτική εννοώ, μπαίνει σε ένα τριπάκι σκέψης που συχνά τον κάνει να χάσει τον ορίζοντα, οπότε τα διάφορα feedback.

 

Εγώ δεν μπορώ να γίνω κακός σε ένα τέτοιο κείμενο με τίποτα. Καταλαβαίνω όταν λες πως έτσι σου βγήκε. Η δύναμη του με πιάνει τόσο που το δέχομαι ακριβώς όπως μου το έδωσες. Γιατί πρέπει και καλά να περιμένουμε κάποιον μεγάλο να σπάσει τις φόρμες πριν πουν οι άλλοι "Αααα, okay τότε." Είναι ένα κείμενο, από εκείνα που ζηλεύω που δεν τα σκέφτηκα εγώ.

 

Τι έχεις γράψει τελευταία;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
  • Upcoming Events

    • 0
      13 December 2025 05:00 PM
      Until 07:00 PM

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..