Ρόμπερτ Χάινλαϊν (Robert Heinlein)

[heiron]

Ο τριτος απο την τριαδα των κλασικων συγγραφεων ΕΦ(οι αλλοι δυο ειναι Κλαρκ και Ασιμοφ βεβαια).

 

Εχει γραψει εργα που εκαναν παταγο οπως τα Stranger in a strange land,Starship troopers,The moon is a harsh mistress, κα.Προσωπικα εχω διαβασει μονο το πρωτο απο αυτα και για να πω την αμαρτια μου δεν μου πολυαρεσε.Εσεις;Εχετε διαβασει βιβλια του;Κι αν ναι,ποιο σας αρεσε περισσοτερο;

 

 

 

Ενα αλλο θεμα που με απασχολει με τον τυπο ειναι οι προσωπικες του αποψεις.Γενικα θεωρειται μαλλον δεξιος,πατριωτης και συντηρητικος.Αλλα το Ξενος σε ξενη χωρα ηταν το ευαγγελιο των χιππις!Επισης,τι στο καλο ηθελε να πει ο ποιητης με το Starship troopers?Προωθει το μιλιταρισμο και τον ιμπεριαλισμο η τον στηλιτευει;Ειναι ενα απο τα "προσεχως προς αναγνωση",για να μου λυθει η απορια αλλα ολο το αναβαλλω δεδομενου οτι δεν μου πολυαρεσει η γραφη του Ροβερτου.

[D'Ailleurs]

Starship trooper. Πολύ καλό βιβλίο, σίγουρα απο τα καλύτερα του και απο τα καλύτερα της επιστημονικής φαντασίας.

 

Mathuselah's children. Εξίσου καλό με θέμα μια ομάδα αθανάτων ανθρώπων που εξορίζονται απο την γή. Σε αυτό πρωτοεμφανίζεται ο ήρωας του Λάζαρος Λόνγκ ( Mathuselah's children, Time Enough For Love, The Number of the Beast, The Cat Who Walks Through Walls and To Sail Beyond the Sunset)

 

Glory road. Ίσως το πιο διασκεδαστικο βιβλίο φαντασίας που έγραψε. Ένας άντρας βετεράνος του Βιετνάμ ταξιδέυει σε μια άλλη διάσταση με την βοήθεια μιας γυναίκας (της Στάρ) και ενός νάνου (Ρούφο) για να βρεί ένα μαγικό αντικείμενο. Καθαρή περιπέτεια και αρκετά έυθημη μάλιστα!

[Pixie]

Εχω διαβάσει μόνο το Starship Troopers και καθόλου δεν συμφωνώ με τις ιδέες του.

 

Στο κοντινό μέλλον, στην τέλεια κοινωνία, πολιτικά δικαιώματα (ψήφο κλπ) έχουν μόνο όσοι έχουν υπηρετήσει τη στρατιωτική τους θητεία. Γιατί σύμφωνα με τον Heinlein μόνο όσοι έχουν περάσει 2 κολασμένα χρόνια υπακούοντας τις διαταγές του κάθε κομπλεξικού καραβανά έχουν αποκτήσει υπευθυνότητα και κοινωνική ευθύνη. Και μόνο ο στρατός μπορεί να περιφρουρήσει τη δημοκρατία. (πώς λέμε ότι ο στρατός έκανε επανάσταση?)

 

Και το άλλο το ωραίο , ότι η κοινωνία είναι απαλλαγμένη από την παραβατικότητα των ανηλίκων (συμμορίες, ναρκωτικά), γιατί όσους πιάνει ο νόμος δεν τους αναμορφώνει αλλά τους τιμωρεί σωματικά (μαστίγωμα). Η σωματική βία δηλαδή λειτουργεί αποτρεπτικά για το έγκλημα. Ρόμπερτ, Ρόμπερτ δεν ήξερες ότι η τιμωρία δεν εμποδίζει τους ανθρώπους να διαπράξουν κακές πράξεις, τους εμποδίζει να τις χαρούνε? Αλλωστε μετά από μερικούς μήνες οι βουρδουλιές περνάνε αλλά μια διαμαντένια τιάρα διαρκεί για πάντα (για να παραλλάξω τη Μέριλυν Μονρόε).

 

Κάτι τέτοια μας λέει ο Heinlein και παρόλο που δεν συμφωνώ δίνει μπόλικο υλικό για συζήτηση.

[Sabrathan]

http://en.wikipedia.org/wiki/Starship_troopers

 

Θέλω να διαβάσετε το άρθρο, και ειδικά από το σημείο που αρχίζει να εξετάζει τις "κατηγορίες" για το περιεχόμενο και τις ιδέες που παρουσιάζει ο Heinlein. Από πότε το έργο ενός συγγραφέα υποδηλώνει τις ιδέες του ίδιου άλλωστε;

 

Δεν νομίζω να υπάρχει αμφιβολία πως ο Heimlein, ότι και αν πίστευτε όταν έγραφε το βιβλίο, μπορεί να έκανε 2 διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα. Το ένα είναι να δείξει τον σεβασμό σε όσους όντως βάζουν σε κίνδυνο την ζωή τους για την πατρίδα ή κάποια ιδανικά, αλλά παράλληλα να υποδείξει πόσο άδικος, ανούσιος και καταστρεπτικός μπορεί να είναι ένας τέτοιος σκοπός.

 

Πιστεύω πως ο Heimlein έκανε κάτι πραγματικά περίεργο αλλά και αξιόλογο. Παρουσίασε κάποια πράγματα που υποκειμενικά κάποιος θα τα θεωρούσε "άσχημα" και άλλα "καλά" από διαφορετικές οπτικές γωνίες από τις συνηθισμένες. Αυτό το βρίσκω σημαντικό διότι στην πραγματικότητα τα πάντα είναι διαφορετικές σκιές το γκρίζου, όχι μαύρο/άσπρο. Επίσης νομίζω πως το σουρεαλιστικό στοιχείο δεν λείπει από το έργο του και αυτό από μόνο του λέει πολλά.

[Darkchilde]

Έχω διαβάσει το Stranger in A Strange Land και το Starship Troopers. Και τα δύο εκπληκτικά σαν βιβλία. Ιδίως το Stranger in a Strange Land. Αν και το διάβασα πολλά χρόνια πριν, είναι ένα από τα βιβλία που με επηρρέασαν βαθιά, και με έκαναν να καταλάβω ότι δεν χρειάζεται να προσπαθεί κανείς να ενσωματωθεί σε κάποια κοινωνία. Απλώς να κάνεις αυτό που εσένα σου αρέσει. Δεν χρειάζεται να προσποιείσαι ή να προσπαθείς πολύ, απλώς να είσαι ο εαυτός σου.

 

Όσο για το Starship troopers, είναι κρίμα που η ταινία απείχε τόσο πολύ από το βιβλίο. Ένα εκπληκτικό βιβλίο μεταμορφώθηκε σε τερατούργημα στην μεγάλη οθόνη, χωρίς σεβασμό στο βιβλίο ή στον συγγραφέα.

[D'Ailleurs]

Όσο για το Starship troopers, είναι κρίμα που η ταινία απείχε τόσο πολύ από το βιβλίο. Ένα εκπληκτικό βιβλίο μεταμορφώθηκε σε τερατούργημα στην μεγάλη οθόνη, χωρίς σεβασμό στο βιβλίο ή στον συγγραφέα.

 

Κοίτα η ταινία ήταν βασισμένη στο βιβλίο, και όχι πιστή μεταφορά του όπως γίνεται συνήθως. Εγώ την βρίκα μια χαρά, κλασσική ταινία Πώλ Βερχόφεν...

[Mort13]

Κοίτα η ταινία ήταν βασισμένη στο βιβλίο

 

 

 

Ούτε καν, ο Βερχόφεν λέει ότι άντεξε να διαβάσει μόνο 2 κεφάλαια και μετά πέταξε το βιβλίο Υπάρχει πλούσιο topic για την ταινία πάντως στο forum του κινηματογράφου.

 

 

 

Με τον Heinlein γενικά έχω μια "love με λίγο hate" σχέση, διάβασα πολλά έργα του όταν πρωτοξεκίνησα να διαβάζω sf και μου άρεσαν πολύ ως ιστορίες αλλά τα νοήματα μάλλον μου ξέφευγαν γιατί ήμουν μικρός ακόμα. Λατρεύω πολλά από τα διηγήματά του (το All you zombies είναι απλά θεϊκό και η καλύτερη time-travel ιστορία που διάβασα ποτέ) και το Stranger in a strange land. Μεγαλώνοντας άρχισα να διαφωνώ με κάποιες από τις πιο extreme και συντηρητικές απόψεις του (εδώ μπαίνει το hate). Έχω χρόνια να διαβάσω Heinlein αλλά απλά λόγω συγκυρίας, δεν τον αποφεύγω. Άλλον συγγραφέα θέλω να διαβάσω αλλά ταυτόχρονα με πιάνει αναγούλα στη σκέψη του (Για ποιόν χτυπά η καμπάνα κύριε Card? )

[Darkchilde]

Κοίτα η ταινία ήταν βασισμένη στο βιβλίο, και όχι πιστή μεταφορά του όπως γίνεται συνήθως. Εγώ την βρίκα μια χαρά, κλασσική ταινία Πώλ Βερχόφεν...

 

Η ταινία και το βιβλίο είχαν μόνο δύο κοινά πράγματα:

1. Τα ονόματα των πρωταγωνιστών
   
2. Η ύπαρξη πολέμου μεταξύ γήϊνων και εξωγήϊνων
   

Αυτό δεν λέγεται να είναι βασισμένο, όταν δεν υπάρχει καθόλου storyline παρόμοιο με το βιβλίο. Ο Βερχοφεν άλλαξε τα πάντα εκτός από τον πόλεμο και τα ονόματα. Ούτε καν το τί γίνεται στον πόλεμο δεν κράτησε. Απλώς την ιδέα πήρε.

 

Και η ταινία ήταν χάλια. Λυπήθηκα τα χρήματα που είχα δώσει τότε και εαν δεν ήμουνα με παρέα θα είχα φύγει από το σινεμά μετά το πρώτο μισάωρο της ταινίας.

 

Και παρεπιπτόντως το βιβλίο το διάβασα μετά που είδα την ταινία.

[heiron]

Η ταινια ηταν μια χαζη διαστημικη περιπετεια με εφφε και...Ντενιζ Ριτσαρντς. ;)

Δυστυχως,αν και το ειχα αρχισει τωρα θα πρεπει να το αγορασω για να το διαβασω ολοκληρο και εχουν αλλα προτεραιοτητα.Παντως αν ειναι σαν το Forever War ας πουμε το παιρνω με την πρωτη ευκαιρια!

[Mort13]

Ένα ακόμα ενδιαφέρον και αντιφατικό στοιχείο της προσωπικότητας του Heinlein είναι ότι παρά τον συντηριτισμό του ήταν φανατικός γυμνιστής και υποστήριζε ότι η κατάργηση του ταμπού του γυμνισμού θα έκανε τον κόσμο μας πολύ καλύτερο. Σχεδόν σε όλα τα βίβλια του βρίσκει μια αφορμή για να βάλει τους ήρωές του να κυκλοφορούν γυμνοί.

[trillian]

Πώς ξέχασα να αναφέρω εδώ τι λέει ο Ασιμωφ για τον Heinlein? Ντροπή μου!

Λοιπον, στην αυτοβιογραφία του ο Ασιμωφ μας πληροφορεί ότι ο Heinlein αρχικα ήταν αρκετα αριστερός. Ύστερα όμως χώρισε από την (αριστερη) γυναίκα του και παντρεύτηκε μια άλλη. Η νέα σύζυγος ήταν δεξιών πεποιθήσεων. Οπότε και ο ίδιος ξαφνικά έγινε δεξιος :tongue:. Aν θυμάμαι καλά, ο Ασιμωφ κάνει ένα πολύ καυστικό σχόλιο σχετικά με τις αλλαγες συζύγων και πεποιθήσεων :tongue:.

[heiron]

Εψαχνα να βρω κάτι σχετικο και δεν βρηκα τοπικ αφιερωμενο στον Heinlein.Τι διαολο φορουμ συοφουφου ειμαστε όταν αγνοούμε επιδεκτικά τον ένα από τους 3 Μεγάλους της ΕΦ,ωρε παιδια;

Δυστυχώς δεν έχουν μεταφραστεί τόσα βιβλια του στα Εληνικα όσα άλλων λιγοτερο πετυχημένων συγγραφέων,ή τουλάχιστον δεν έχουν πεσει πολλά βιβλία του στην αντίληψη μου.Προσωπικά έχω διαβάσει μονο το Ξενος σε ξένη χωρα που δεν μου πολυάρεσε για καποιο λόγο και παρά το γεγονός ότι έχω το μισό Σταρσιπ τρουπερς,δεν το έχω αρχίσει καν.

Ενδιαφερον,πέρα απο τα βιβλία του έχουν και οι απόψεις του γιατί κάνουν τους κριτικους του να διχάζονται.Αλλοι τον λένε φασιστοδεξιο,άλλοι αριστερο χιπι...

Οπότε πιστεύω θα έχει ενδιαφέρον η συζητηση.

[BladeRunner]

Απο Χάινλαϊν έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά τα εξής:

 

1. Ξένος σε ξένη χώρα, εκδόσεις Αίολος, 1994 (Stranger in a strange land)

 

2. Πέρα απο τον ορίζοντα, εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (Beyond the horizon)

 

3. Τα παιδιά του Μαθουσάλα, εκδόσεις Ροές, 1987 (Methuselah' children)

 

4. Αστροναύτης Jones, εκδόσεις Ροές, 1986, (Starman Jones)

 

5. Οι στρατιώτες του Γαλαξία, εκδόσεις Printa, 1990 (Starship troopers)

 

6. Το δυσάρεστο επάγγελμα του μίστερ Χόγκ, εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (The unpleasant profession of Jonathan Hoag)

 

7. Ο δρόμος της δόξας, εκδόσεις Ροές, 1987 (Glory road)

 

Απ' όσο έχω δει, μόνο το πρώτο και ίσως το έκτο κυκλοφορούν στα μεγάλα βιβλιοπωλεία, τα υπόλοιπα ίσως τα βρεί κάποιος σε κάποιο παλαιοβιβλιοπωλείο.

 

edit: Δεν έχω αξιωθεί ακόμα να διαβάσω κάποιο βιβλίο του, οπότε δεν έχω να πω κάτι παραπάνω.

Edited April 26, 2010 by BladeRunner

[DinoHajiyorgi]

Προσωπικά έχω διαβάσει μονο το Ξενος σε ξένη χωρα που δεν μου πολυάρεσε για καποιο λόγο και παρά το γεγονός ότι έχω το μισό Σταρσιπ τρουπερς,δεν το έχω αρχίσει καν.

 

BladeRunner:

 

Δεν έχω αξιωθεί ακόμα να διαβάσω κάποιο βιβλίο του, οπότε δεν έχω να πω κάτι παραπάνω.

 

Καλά, να μην αμφισβητήσω ότι είναι ο ένας εκ των 3 μεγάλων της ε.φ. Προσωπικά δεν τον είχα υπ'όψη. Κι έχουμε δύο μέλη που τον ξέρουν καλά και... ή δεν άρεσαν κάτι που έγραψε, ή δεν τον έχουν διαβάσει, ή και έχουν βιβλία του και δεν τα έχουν ξεκινήσει! Μα...τι λέει τελικά αυτό για τον μεγάλο συγγραφέα; Να είχε άλλους εκατό φαν σαν κι εσάς να προκόψει;!

[BladeRunner]

Προσωπικά έχω διαβάσει μονο το Ξενος σε ξένη χωρα που δεν μου πολυάρεσε για καποιο λόγο και παρά το γεγονός ότι έχω το μισό Σταρσιπ τρουπερς,δεν το έχω αρχίσει καν.

 

BladeRunner:

 

Δεν έχω αξιωθεί ακόμα να διαβάσω κάποιο βιβλίο του, οπότε δεν έχω να πω κάτι παραπάνω.

 

Καλά, να μην αμφισβητήσω ότι είναι ο ένας εκ των 3 μεγάλων της ε.φ. Προσωπικά δεν τον είχα υπ'όψη. Κι έχουμε δύο μέλη που τον ξέρουν καλά και... ή δεν άρεσαν κάτι που έγραψε, ή δεν τον έχουν διαβάσει, ή και έχουν βιβλία του και δεν τα έχουν ξεκινήσει! Μα...τι λέει τελικά αυτό για τον μεγάλο συγγραφέα; Να είχε άλλους εκατό φαν σαν κι εσάς να προκόψει;!

 

Μα δεν είπα ότι είμαι φαν του Χάινλαϊν αφού δεν έχω διαβάσει ούτε μια πρότασή του .

 

Και δεν έχει προσεχθεί ιδιαίτερα απο τους ελληνικούς εκδοτικούς οίκους... Που να βρω τις εκδόσεις Ροές τώρα; Βέβαια είναι και το οικονομικό μπροστά, αλλά μια καινούρια έκδοση δεν θα ήταν άσχημη...

[heiron]

Μα αυτό ακριβώς θέλω να πω,ότι δεν ειναι δημοφιλής στην Ελλάδα-δστυχως.μαλιστα το λεω εγώ που δεν μου πολυαρεσε.

 

Κι αν κρινω απο τη λιστα του Μπλεηντρανερ, τo κλασικο βιβλιο The moon is a harsh mistress δεν έχει καν μεταφραστεί στα Ελληνικά.Μιλαμε για ενα ατομο που τον θεωρούσαν εναν απο του Τρεις ενω στην Ελλάδα ασχολουμαστε κυριως με τους Δυο-απο-τους-Τρεις. Φυσικα η 3η θεση ηταν αμφισβητούμενη αφού κάποιοι λεγανε οτι την άξιζε ο Βαν Βογκτ παλιοτερα,κάποιοι λεγανε τον Μπραντμπερι,καποιοι ακόμη και τον Ντικ.

Αν το ποσοι και ποσο ξερουν-ασχολουνται με καποιον στην Ελλαδίτσα μας ειναι ενδεικτικο του ποσο καλός η γνωστός είναι στον κοσμο...ζητω που καηκαμε.

Απο πολλους έχω διαβασει μονο 1 βιβλίο,αν κανω μια λιστα θα έχει αρκετα καλα ονοματα μεσα.Δεν λεει κατι ουτε αυτο.

 

Προσωπικά δεν τον είχα υπ'όψη

Κατσε βρε σπουδαγμενε στο Χολυγουντ,φαν περιπετειων ΕΦ...Δεν ξερεις το Starship troopers;Δεν άκουσες ουτε μια αναφορα στο ονομα του συγγραφέα του;

[DinoHajiyorgi]

Κατσε βρε σπουδαγμενε στο Χολυγουντ,φαν περιπετειων ΕΦ...Δεν ξερεις το Starship troopers;Δεν άκουσες ουτε μια αναφορα στο ονομα του συγγραφέα του;

 

Το Starship Troopers είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες. Του μεγάλου Βερχόφεν, γέα!! Μουαχαχαχά!

[Tiessa]

Εγώ έχω διαβάσει (όλα στα αγγλικά και αρκετά χρόνια πριν):

 

1. Starship Troopers (που δεν μου άρεσε - δε βρήκα τίποτα ενδιαφέρον και δεν τα πάω και καλά με τις πατριωτικές κορώνες, αλλά πιθανόν φταίει που δεν έχω πάει στρατό ) [Προσθήκη: Ο άντρας μου μόλις είδε τι γράφω και λέει ότι αν είχα πάει, δε θα μου άρεσε ακόμη περισσότερο :tongue:]

 

2. Stranger in a strange land

Αυτό μου άρεσε πολύ ως ιδέα, με τράβηξε ιδιαίτερα στην αρχή και σε πολλά σημεία μέχρι τη μέση, αλλά άρχισα να βαριέμαι λιγάκι όταν ιδρύθηκε όλο αυτό το θρησκευτικό οικοδόμημα. Κάπου έχασε την αίσθηση του φανταστικού και έγινε πολιτικό ανάγνωσμα. Όχι ότι αυτό ήταν κακό φυσικά, αλλά κάπως με άδειασε. Περίμενα κάτι άλλο, για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω τι.

 

3. The Moon is a harsh Mistress

Αυτό μου άρεσε, αν και υποψιάζομαι ότι αν το διάβαζα τώρα αντί πριν από 25 χρόνια θα το έβρισκα πολύ "πεπαλαιωμένο". Αποικία στη Σελήνη, όπου ζουν σε σκληρές συνθήκες και γι αυτό το λόγο εχουν διαφορετικά ήθη και έθιμα, με κυριότερο τις πολυγαμικές οικογένειες -πολλοί άντρες συγκατοικούν με πολλές γυναίκες και όλα τα παιδιά ανήκουν απλώς σε όλους στην οικογένεια- τα βάζει με το κατεστημένο στη Γη. Σίγουρα ήταν ένα γενναίο και ρηξικέλευθο έργο, σημαντικής "ελευθεριότητας" για την εποχή που γράφτηκε. Θα ήθελα να μπορούσα να έβλεπα μια μετάλλαξή του, αν ζούσε ο Heinlein τώρα και ξεκινούσε να το γράψει με τα σημερινά επιστημονικά και κοινωνικά δεδομένα.

[Mort13]

Δηλαδή εγώ που έχω διαβάσει 6 βιβλία του μάλλον πρέπει να ανακυρηχθώ σε Χαινλαινολόγο του φόρουμ... Γενικά τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να διαβάζω έναν Χαινλάιν το χρόνο τουλάχιστον. Είναι σίγουρα πιο ευκολοδιάβαστος από τους άλλους 2, πιο... pulp-ώδης θα έλεγα (χωρίς όμως να χάνει σε ποιότητα ή σε επιστημονική ευκρίνεια), οι χαρακτήρες του είναι πιο ανθρώπινοι από τους κλασικούς και ψυχρούς επιστήμονες που συνήθως απαρτίζουν το cast των Ασίμοφ και Κλάρκ. Έχει βέβαια κι ένα... Αμερικάνικο ύφος να το πω, Αμερικάνικη αλαζονεία, αυτό το στυλ του "We are the best and we came to kick some ass".

 

Έγραψε πάμπολλα μυθιστορήματα για παιδιά (τα περίφημα juveniles, πρόγονοι των σημερινών young adult novels) και θεωρείται πρωτοπόρος σε αυτό τον τομέα γιατί τα βιβλία του δεν ήταν απόλυτα παιδικά και περιέχουν αρκετά στοιχεία που ανάγκαζαν τους νεαρούς αναγνώστες του να σκεφτούν πιο ώριμα. Πολλοί μεταγενέστεροι συγγραφείς ΕΦ έχουν αναφέρει ότι πρωτοαγάπησαν την ΕΦ μέσα από τα νεανικά βιβλία του Χαινλάιν.

 

Επίσης έγραψε πολλα διηγήματα και 2 από αυτά, τα By his bootstraps και All you zombies (έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά σε κάτι παμπάλαιες ανθολογίες, του Εξάντα νομίζω) είναι κατά τη γνώμη μου 2 από τα καλύτερα διηγήματα με θέμα το ταξίδι στο χρόνο. Ειδικά το All you zombies είναι συγκλονιστικό.

[heiron]

Τιεσσα,δεν σου εκανε εντυπωση που ο ιδιος συγγραφέας έγραψε αυτά τα τρια βιβλια από κοινωνικοπολιτικης πλευράς;Δεν "αλληλοσυγκρουονται" κάπως.Οκ,οι ανθρωποι αλλάζουν,αλλά νομίζω ότι ο Χαινλιαν ήταν ενα περιεργο μιγμα πατριωτη,ριζοσπαστο χιπι και δεν ξερω γω τι άλλο.Τώρα που το σκεφτομαι και ο Χεμινγουεη άλλα προμοταρει στο Αποχαιρετισμος στα οπλα κι αλλα στο Για ποιον χτυπα η καμπανα.Εχει να κανει και η περιοδος της ζωης του συγγραφέα ισως.

[Tiessa]

Τιεσσα,δεν σου εκανε εντυπωση που ο ιδιος συγγραφέας έγραψε αυτά τα τρια βιβλια από κοινωνικοπολιτικης πλευράς;Δεν "αλληλοσυγκρουονται" κάπως.Οκ,οι ανθρωποι αλλάζουν,αλλά νομίζω ότι ο Χαινλιαν ήταν ενα περιεργο μιγμα πατριωτη,ριζοσπαστο χιπι και δεν ξερω γω τι άλλο...

 

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν έχω πολυψάξει πότε έγραψε το καθένα, αλλά είναι αλήθεια πως ο Heinlein έχει δεχτεί πολλούς χαρακτηρισμούς, ένας εκ των οποίων ήταν και ότι είναι μιλιταριστής, φασίστας και όλα τα σχετικά. Κάπου αμυδρά θυμάμαι, ότι είχε σχέση και με το στρατό, καθώς επίσης ότι είχε και διάφορα προβλήματα υγείας.

Αν είχε γράψει μόνο αυτά τα τρία, θα μπορούσα να πω ότι -με βάση το Strangers in a strange land και το The Moon is a harsh Mistress- ίσως ήταν κατά βάση πιο κοντά στους χίπις και στον ελευθεριάζοντα τρόπο ζωής και ότι το Starship Troopers ήταν κάτι σαν σάτυρα. Δυστυχώς, δεν έχω διαβάσει άλλα -εκτός από το By his Bootstraps, που το θυμήθηκα μόλις το ανέφερε ο Tauntaun- κι αυτά τα τρία τα είχα διαβάσει πολύ παλιά, οπότε δε θυμάμαι καλά τις λεπτομέρειες και τις λεπτές χροιές που μπορεί να υπήρχαν μέσα.

Χμ... Τώρα με έβαλες σε περιέργεια να ψάξω το βιογραφικό του.

[wordsmith]

Εγώ δεν τον είχα ακούσει μέχρι που έπεσε στα χέρια μου το ΦΟ-ΒΕ-ΡΟ βιβλιαράκι "100 must read science fiction novels" που έχει 2 δικά του, το Orphans of the sky και το Starship Troopers. Ελάχιστων έχει πάνω από ένα, Ursula Le Guin, H.G. Wells, Philip Dick, Bradbury και τέτοιων μόνο. Από ό,τι λέει για την υπόθεση, το Orphans of the sky μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον, πάντως, κι ας μην το έχει αναφέρει κανείς σας. Θα ήθελα να ρωτήσω ποιοι είναι οι άλλοι δύο από τους τρεις "μεγάλους" της ΕΦ; Εγώ θα ψήφιζα Όργουελ και Χάξλεϊ, αλλά δε νομίζω να συμφωνείτε...

[heiron]

Οι 2 πρώτοι είναι ο Ασιμοφ και ο Κλαρκ,σε αυτό συμφωνει ολος ο κοσμος δεκαετιες τωρα.

 

Σχετικά με τον Χαινλαιν ειδα προσφατα ενα πολύ ενδιαφερον άρθρο του Ντεηβιντ Μπριν(αλλος καλός και αγνωστος στην Ελλάδα,αλλα πιο συγχρονος οποτε ψιλοδικαιολογειται) που ηταν και ενας απο τους λογους για το τοπικ:

 

Robert Heinlein was hard to classify. If one had to make a political caricature, I’d say he was a compassionate libertarian, in that he believed that humans have an obligation to be both competitively independent and generous.

...

Heinlein was a loyal member of the American branch of the Enlightenment, a believer in democracy, markets, science, etc… but far more the rule-constrained competitive spirit of positive sum games that underlies all those arenas. He distrusted government as a sole arbiter--but recognized the need for it. For example, after disdaining politics in many books, he dared himself to make politicians the heroes, in DOUBLE STAR. After disdaining socialism in many stories, he praised anarcho-socialism in STRANGER IN A STRANGE LAND and became a hippie icon.

...

the real misunderstanding is in trying to pigeonhole RAH at all. Because, above all, Robert A. Heinlein was a science fiction author. I do not mean the mere profession but the religion. I refer to a basic personality type that was probably recurrent as a fluke in most human generations, but quickly garroted or burnt at the stake in most other cultures (e.g. Giordano Bruno). Until, at long last, a society came along that would pay us, instead of burning us, for our madness. For our ornery, contrary, inbuilt need to say "yes... but what if...?"

...

People who understand Heinlein know that "fascist" and "socialist" are silly terms. They apply to people who are so weak they must clutch onto simplistic nostrums.

...

When the prefrontal lobes function with mutant, superhero power, that is when you get people like Robert Heinlein, who did not dwell on left or right wings, but in the future.

[wordsmith]

Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο και ειδικά ο ορισμός του συγγραφέα εφ που προκύπτει απ' αυτό! Κατά τα άλλα, από αυτούς τους τρεις μεγάλους έχω διαβάσει μόνο Κλαρκ και περίμενα από την εποχή του ως τώρα να έχει διαμορφωθεί καμιά άλλη τριάδα, ζωντανών, αυτή τη φορά... Ο Κλαρκ μπορεί να ήταν πρωτοποριακός εδώ και κάποιες δεκαετίες, αλλά αυτό είναι off topic...

 

 

[trillian]

Κενταυρε, μες στο μυαλό μου είσαι!

Διάβασα την προηγούμενη βδομάδα το The Moon is a Harsh Mistress (το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ, και νομίζω ότι δε δείχνει την πραγματική ηλικία του) και μετά έφαγα μια φλασιά... "Ρε συ, ο Heinlein δεν ήταν υποτίθεται δεξιός;" Μετά θυμήθηκα ένα σχόλιο του Asimov για τον Heinlein (αν δεν απατώμαι δηλ): Ότι ξεκίνησε αριστερός αλλά στη συνέχεια, μετά το γάμο του, επηρεάστηκε από τη γυναίκα του και... έστριψε δεξιά.