Nienna Posted October 9, 2006 Share Posted October 9, 2006 Πάμε μια βόλτα με τ’ αερόστατο Σήμερα η οθόνη δε με κρατά, το σπίτι δε με κρατά, είναι μια απ’ αυτές τις μέρες που χορεύω μόνη ρίχνοντας κλεφτές ματιές στον καθρέφτη· είναι μια μέρα απ’ αυτές που απαιτούν ελαφράδα, που μου τραβάνε επίμονα τα μαλλιά και μου βγάζουν τη γλώσσα ζητώντας τους ήχους της εφηβείας μου. Πάμε μια βόλτα... Χώρεσα τόσες ζωές μέσα σε μια τόση-δα μικρούλα, ως τώρα και θέλω να σε ταξιδέψω σ’ όλες, μα πρέπει κι εσύ να με βοηθήσεις λίγο, λιγάκι, να γεμίσεις τα μάγουλά σου αέρα, να μ’ αφήσεις να σου γαργαλήσω τις πατούσες όπως η ζέστη της φωτιάς θα γαργαλά το γελαστό μας αερόστατο, ν’ αφεθείς, να μη φορέσεις τη ζώνη σου, να φορέσεις ένα χαζό, πολύχρωμο καπέλο, και να μου υποσχεθείς πως θα λατρέψεις ό,τι κι αν σου δείξω από ψηλά πριν ακόμα τ’ αντικρύσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted October 9, 2006 Share Posted October 9, 2006 Μου αρέσει η όλη εικόνα. Έχει αυτήν την παιδικότητα παλιάς παιδικής ιστορίας. "Κολλάω" λίγο στους τρείς τελευταίους στίχους της 1ης στροφής και η 2η στροφή δεν μ'αφήνει να την απολαύσω. Το "πάμε μια βόλτα" γιατί δεν το κάνεις "πάμε μια βόλτα με το αερόστατο"? Το "ως τώρα" μου φαίνεται πολύ μικρό για στίχο, κάτι "πρέπει" να αλλάξει εκεί. Γενικά, "φλερτάρεις" ανάμεσα στην παιδικότητα και στον ερωτισμό. Και αυτό λίγο με μπερδεύει, αν και νομίζω ότι σαν πάντρεμα πέτυχε. Οι τέσσερεις πρώτες γραμμές του ποιήματος μου αρέσαν πολύ, αλλά μετά αρχίζει να μην μου λέει τίποτα. Προσωπικά μηλάω πάντα! Αυτάαα.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 10, 2006 Share Posted October 10, 2006 Εγώ πάλι αυτό το πάντρεμα που λέει ο Deodonus δεν το βλέπω μέσα στο ποίημα. Την παιδική αφέλεια ξεχωρίζω μόνο, ή μάλλον την εφηβική, την κοριτσίστικη αφέλεια που θέλει να πάει τον καλό της μια βόλτα με το αερόστατο. Τη γυναίκα που ξαναγίνεται για λίγο κοπελίτσα, πράγμα που επειδή δεν είναι και τόσο μακριά σου ίσως, δεν είναι τόσο πειστικό όσο άλλες φορές. Όπως σου είπα ήδη μου αρέσει πάρα πολύ η υπόσχεση που ζητάς στο τέλος προκειμένου και οι δύο να απολάυσετε το ταξίδι, αφού η γυναίκα τώρα ξέρει τι θα ήθελε η κοπελίτσα τότε και μπορεί να το ζητήσει. Εγώ για αλλαγές δε σου λέω ειδικά σε ποίημα. Αν θέλει, που βεβαίως και πιστεύω πως θέλει αλλά άσχετο, θα τις βρεις όταν αποφασίσεις να τα ξαναπιάσεις και να κάνεις πραγματάκια μαζί τους Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 10, 2006 Author Share Posted October 10, 2006 Θοδωρή: Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις. Δεν ξέρω γιατί σε έχασε μετά τον τρίτο στίχο, σπάω το κεφάλι μου αλλά δεν ξέρω, μάλλον φταίνε τα βιώματά μου που δεν είναι σου και το αντίστροφο. Ερωτισμό δε βλέπω μέσα στο ποίημα [εκτός από τον έρωτα που νοιώθω για το "εσύ" του ποιήματος, ο οποίος μάλλον βρίσκει τρόπους να αχνοφαίνεται], μάλλον ρομαντική διάθεση έχει. Το "πάμε μια βόλτα..." δεν το έκανα όπως λες γιατί δεν θέλω δυο φορές τη λέξη "αερόστατο" μέσα στο ποίημα. Είναι δυνατή εικόνα, τη θέλω μια φορά στον τίτλο και μια στο ποίημα. Το "ως τώρα" έχει κι αυτό λόγο που είναι μόνο του στο στίχο, νοηματικό λόγο, αλλά καταλαβαίνω γιατί μπορεί να ενοχλήσει κάποιον. Θα σκεφτώ πάνω σ' αυτό. Και πάλι, σ' ευχαριστώ. Είσαι πολύ καλό προυπρούκι που μου σχολιάζεις πραγματάκια τελευταία. :tongue: Κιάρα: Δεν έχω την κακιά συνήθεια του ξαναπιασίματος στην ποίηση. :tongue: Ή το πειράζω την ώρα που το γράφω [γράφω πολλές εκδοχές σε μία], ή εκεί τριγύρω, όσο είναι ακόμα ζεστό. Τώρα, για πόσο είναι ζεστό, δεν έχω ιδέα. Υπάρχουν κάτι σπάνιες περιπτώσεις τις οποίες πείραξα χρόνια μετά, αλλά λίγο. Χμφ. Πάντως, αν κάποιος έχει ιδέες για αλλαγές, θα ήθελα να τις ακούω. Δεν είναι πως θα το άλλαζα σίγουρα [μάλλον το αντίθετο ισχύει], αλλά μου φαίνεται χρήσιμη αυτή η διαδικασία. Ό,τι και να μου πουν κρατιέται κάπου στο μυαλό μου, μπορεί να βρει θέση στο επόμενο ποίημα - και τώρα που είμαι εν μέσω του μαραθωνίου γράφω κάθε μέρα από ένα, οπότε το επόμενο ποίημα είναι πάντα "αύριο", ή "σήμερα". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted October 10, 2006 Share Posted October 10, 2006 Εγώ πάλι αυτό το πάντρεμα που λέει ο Deodonus δεν το βλέπω μέσα στο ποίημα.Χμμ... τί να πω... μάλλον το μυαλό μου είναι λίγο κολλημένο! Αλλά και εκείνο το σημείο:ζητώντας τους ήχους της εφηβείας μου.Ποιούς ήχους? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 10, 2006 Author Share Posted October 10, 2006 Τους ήχους απ' τα χαζοτραγουδάκια [αυτά που άκουγε με παρέες στο γυμνάσιο κτλ.] που χορεύει κανείς ρίχνοντας κλεφτές ματιές στον καθρέφτη όταν τον πιάνει η νοσταλγικοελαφροεφηβοδιάθεση - και όχι, δεν εννοώ Mozart αυτή τη φορά, έπαψα να τον δουλεύω έτσι. :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted October 10, 2006 Share Posted October 10, 2006 Βαθιά νοσταλγικό, εκφράζοντας την ανάγκη που αισθανόμαστε όλοι μας νομίζω να ανασύρουμε πράγματα από το παρελθόν, εικόνες, ήχους και κυρίως την παιδική ανεμελιά και την ευχή να ξανανιώσουμε έτσι, αυτό το μοναδικό είδος ευτυχίας... Ούτε εγώ βλέπω ερωτικά στοιχεία στο ποίημα, νομίζω θα έχανε το νόημά του αν είχε φανερά κάτι τέτοιο. είναι μια απ’ αυτές τις μέρες που χορεύω μόνηρίχνοντας κλεφτές ματιές στον καθρέφτη· αυτός ο στίχος μου άρεσε πολύ, δεν ξέρω γιατί με άγγιξε τόσο, αλλά νομίζω εκφράζει ολόκληρο το ύφος του ποιήματος. Ως προς τα τεχνικά τέλος, νομίζω κι εγώ πως κάτι στραβώνει λίγο η αρχή της δεύτερης στροφής, όχι νοηματικά, αλλά ίσως να μπορούσες να το γράψεις με διαφορετικό τρόπο, είναι σα να ξεφεύγει λίγο από το στυλ του υπόλοιπου ποιήματος (μακάρι να μπορούσα να σου πω με μεγαλύτερη σαφήνεια τι μου φταίει, αλλά είναι απλώς η αίσθηση που μου αφήνει διαβάζοντάς το). Χμμ, σκέψου το αν θες. Αυτά από μένα ;) Reve d'une petite fille... hmm... c'est sympa comme un caramel au beure, comme du confetti et des fleurs aux couleurs harmonieuses qui chantent aux voix de cristal une comptine d'ete... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The_Knight_who_says_Ni! Posted October 11, 2006 Share Posted October 11, 2006 Υπέροχο, όμορφο, παιδικό-ονειρικό, με την απαραίτητη αθωότητα....δεν θα σου δώσω συγχαρητήρια γιατί θα τα έχεις βαρεθεί... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 11, 2006 Share Posted October 11, 2006 Deodonus αυτούς τους ήχους κατάλαβα κι εγώ την πρώτη φορά που το διάβασα, συν κάτι χαζογελάκια που δεν οδηγούν πουθενά, μικρά πειράγματα... τέτοια πράγματα γενικά. Ίσως όντως φταίει που δεν υπήρξες κοριτσάκι Αλλαγές λοιπόν: "Σήμερα η οθόνη δε με κρατά, το σπίτι δε με κρατά. Είναι μια {...}" Επειδή μοιάζει με εισαγωγή, ίσως θα μπορούσε να είναι όντως μία τέτοια. "Χώρεσα τόσες ζωές μέσα σε μια τόση-δα μικρούλα, ως τώρα και θέλω να σε ταξιδέψω σ' όλες," σε "Χώρεσα τόσες ζωές μέσα σε μια τόση-δα μικρούλα, θέλω να σε ταξιδέψω σ' όλες, ξανά" ή κάπως έτσι που λέει το ίδιο χωρίς να σου χαλάει το ρυθμό με τις μικρούλες φράσεις ανάμεσα. Γενικά θα μου άρεσε πολύ αν η μόνη μικρή φράση ήταν το "Πάμε μια βόλτα..." που είναι και το θέμα του (ας πούμε) για να τονίζεται. "μα πρέπει κι εσύ να με βοηθήσεις λίγο, λιγάκι," χμμμ... δεν ξέρω γιαυτή την επανάληψη. Από τη μία είναι πολύ εσύ κι από την άλλη μου χαλάει την εικόνα των ωραίων λέξεων. "και να μου υποσχεθείς πως θα λατρέψεις ό,τι κι αν σου δείξω από ψηλά πριν ακόμα τ' αντικρύσεις." σε "και να μου υποσχεθείς πως θα λατρέψεις ό,τι κι αν σου δείξω από ψηλά, πριν ακόμα τ' αντικρύσεις." Και πάλι λόγω ρυθμού. Γενικά, ο ρυθμός που έχεις εδώ είναι περίεργος. Εντάξει, είναι κάτι που το κάνεις γενικά κι έχω μάθει να τον αντιμετωπίζω ως έχει, αλλά σου βάζω εδώ τι θα άλλαζα εγώ αν έπεφτε από τον αέρα στα χέρια μου για να το θεωρώ προσωπικά "τακτοποιημένο": κάτι που έτσι κι αλλιώς δε σ'αρέσει Θα στο πω για άλλη μια φορά: ο μόνος λόγος που σου γράφω για αλλαγές είναι επειδή τις ζητάς και όχι επειδή θέλω να τις κάνεις. Μάλιστα προσπαθώ (όσο μπορώ) να σου γράφω εκείνες τις ψυχρές αλλαγές που βλέπω πως θα μπορούσαν να γίνουν γιατί αυτές ίσως να αποτελούν κάποια βοήθεια για τα επόμενα, ενώ η προσωπική μου γνώμη όχι. Δεν ξέρω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 11, 2006 Author Share Posted October 11, 2006 Ραψωδία: & μικ. Knight: Σ΄ευχαριστώ πολυπολύ. Κιάρα: Μ' αρέσει πολύ ν' ακούω σχόλια για αλλαγές κτλ. Αλήθεια! Όταν δεν θέλω τέτοια βάζω υστερόγραφα του στιλ "δε θέλω σχόλια πάνω σε κόμμες και τελείες - θα εξασκήσω ninjutsu πάνω σε όποιον το κάνει :tongue:". Μμμ, αυτό που λες για την τελεία στην αρχή μ' αρέσει, μ΄αρέσει πολύ. Τα άλλα δε μ΄αρέσουν, το κάνουν πολύ τατατατατατατά, εγώ είμαι των στριφνών ρυθμών. Όπως είπα και στον Θοδωρή, κάτω από ένα άλλο ποίημα, οι μικρές φράσεις είναι μικρές εντελώς, εντελείως [:tongue:] επίτηδες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.