Super Dimension Fortress Macross Review

[RaspK]

 

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς θυμούνται το μουσικό θέμα αυτής της σειράς που μας ήρθε στην Ελλάδα, υπό άλλο όνομα, άλλη παρουσία, και άλλη διάθεση, με τα εμβατήρια να δίνουν και να παίρνουν και το θέμα του έργου να έχει υποστεί μία όχι και τόσο μικρή προσαρμογή. Για όσους δεν το ξέρουν, κάνω λόγο για το περίφημο Robotech... αλλά τα ιστορικά θα τα επεξηγήσω σε λίγο. ;)

 

 

Τεχνικά στοιχεία:

Το έργο αυτό ανταγωνίζεται το κατά 3 χρόνια παλαιότερό του Mobile Suit Gundam σε νέες εκδόσεις, sideplots και άλλα στοιχεία που συμπληρώνονται και προστίθενται στο συνολικό franchise, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο κόσμο με φρέσκα πράγματα να ειπωθούν και ιδέες που δεν υπήρχαν νωρίτερα, αν και ορισμένες φορές ξεφεύγει του ρεαλιστικού, πιθανόν προς το καλύτερο, συνολικά.

 

Αστείο χαρακτηριστικό της σειράς αποτελούν οι κλασικές προβλέψεις των σχεδιαστών για το μέλλον: οι κομμώσεις και τα ρούχα είναι φανερά επηρεασμένα από την εποχή της disco, ενώ οι διακόπτες και τα λοιπά στοιχεία των ηλεκτρικών εξαρτημάτων είναι απλά ογκώδη - με laptop σε μέγεθος φούρνου μικροκυμμάτων.

 

Μέχρι στιγμής, τα έργα που υπάρχουν είναι τα εξής και με αυτήν τη θεματική σειρά:

1. The Super Dimension Fortress Macross
2. Macross: Do you remember love? (υποτίθεται πως είναι ταινία που έχει γυριστεί πάνω στα γεγονότα του 1ου)
3. Macross Flashback 2012 (συνέχεια του 1ου)
4. Macross Plus (σε 2 εκδοχές, Movie και OVA)
5. Macross 7 (σειρά)
6. Macross 7: Trash (manga side story)
7. Macross 7: The galaxy is calling me! (side story)
8. Macross Dynamite 7

Πρόσφατα σχετικά προστέθηκε και το Macross Zero, το prequel της σειράς.

 

Τα κάτωθι έργα δεν είναι αποδεκτό μέρος της κανονικής ιστορίας:

1. Robotech - καμία από τις εκδοχές (η σειρά και το comic) δεν είναι αποδεκτό μέρος του storyline
2. Macross II - Lovers Again - μια ιστορία που εκτυλίσσεται, πρακτικά, σε alternate storyline, επίσης μη επίσημο μέρος του storyline.

Εισαγωγή στο έργο:

Βρισκόμαστε στο έτος 1999· η ανθρωπότητα περνάει τον καιρό της όπως τον περνούσε πάντα, μέχρις ότου ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο στο μέγεθος πόλης προσκρούσει στη νήσο Νότια Ατάρια του Ειρηνικού - όπου και όλοι ξεσπούν ενάντια σε όλους για την απόκτηση του σκάφους και της όποιας τεχνολογίας θα μπορούσε να τους προσφέρει. Μετά από αρκετό καιρό, όλες οι πλευρές καταλήγουν σε μια συμφωνία, με παρότρυνση των νικητών, κι έτσι σχηματίζεται το Διαστημικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών. Μέσα στο πρόγραμμα αυτού, πρώτη θέση κατέχει η επισκευή του σκάφους.

 

Την ημέρα που το σκάφος θα παραδιδόταν στον κόσμο, ένας νεαρός πιλότος, ο Ichijo Hikaru, βρίσκεται στον τόπο της τελετής για να δει έναν παλιό γνωστό και φίλο του, τον αξιωματικό της αεροπορίας Roy Fokker, ενώ πολύς κόσμος έχει φτάσει για να δει κι αυτός για τους ανθρώπους που ξέρει και για το όλο happening. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, όμως, εντοπίζεται ένα άγνωστο σκάφος που μόλις ξεπρόβαλε από τη Σελήνη - και το SDF-1, το ανοικοδομημένο σκάφος υπό τ' όνομα Macross, βάλει κατά αυτού αυτόματα και το καταστρέφει!

 

Αμέσως ξεκινάει η σύρραξη από δυνάμεις καταφανώς εξωγήινες - αμέσως τα σώματα στρατού μπαίνουν σε κατάσταση συναγερμού και προσπαθούν ν' αντιμετωπίσουν την εισβολή. Ακόμα και ο νεαρός Hikaru συμμετέχει όπως μπορεί, σκεπτόμενος ότι ένας πιλότος παραπάνω θα ήταν χρήσιμος, και μαθαίνει ότι τα αεροπλάνα που χειρίζονται, τα επονομαζόμενα Valkyries, μπορούν να γίνονται ανδροειδή ή να ίπτανται επίσης σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Σύντομα ανακαλύπτει και το γιατί: οι εξωγήινοι είναι γιγαντόσωμοι!

 

Καθώς οι γήινες δυνάμεις διαπιστώνουν ότι πιθανώς θα χάσουν το «παιχνίδι,» ο ναύαρχος Gloval δείνει τη διαταγή για χωροχρονική στρέβλωση, ούτως ώστε να μεταφερθούν για λόγους ασφαλείας κοντά στην ζώνη αστεροειδών του Άρη σε μικρό χρονικό διάστημα και να μην εμπλέκονται οι υπόλοιποι κάτοικοι της Γης. Μόνο που το σύστημα της αναδίπλωσης παρουσιάζει προβλήματα και, λίγο πρωτού καταρρεύσει, συμπαρασύρει άπαντες σε ακτίνα πολλών δεκάδων χιλιομέτρων στην επιφάνεια του Πλούτωνα.

 

Και η ιστορία μας ξεκινάει με την προσπάθεια των κατοίκων, πλέον, του SDF-1 να φτάσουν πίσω στη Γη...

 

 

Σύντομη αναφορά:

Τα κύρια σημεία που καταπιάνεται το έργο είναι το αν κι εφόσον οι στρατιωτικές δυνάμεις είναι οι εκκινητές της βίας, πράγμα που έχει πολύ ενδιαφέρον στη σειρά, αφού υπάρχουν 3 στρατιωτικές δυνάμεις: 2 επιθετικές, που βρίσκονται και σε... ημιπόλεμο μεταξύ τους, και 1 αμυντική που προσπαθεί απλά να σώσει το τομάρι της πάσει θυσία. Οι χαρακτήρες, όμως, δε στερούνται προσωπικού χαρακτήρα για την προώθηση αυτής της ιδέας· έτσι, έχουμε το νεαρό πιλότο επιδείξεων που ξαφνικά δράττει το πηδάλιο του πολέμου, τον ιδεολόγο που θεωρεί όλους τους στρατιωτικούς καθάρματα, δεν πα νά 'ταν απλοί πολίτες που προσπαθούν να σώσουν ακόμα και τη δική του ζωή, και πολλούς άλλους τέτοιους ήρωες και όχι μόνο.

 

Δεν μπορεί, όμως, να πει κανείς πως αυτό είναι το μόνο κύριο σημείο του. Μέσα στη φρίκη του πολέμου, που προβάλεται πολύ σκληρά και ωμά, αλλά όχι με άπλετο gore, το έργο προβάλει τη σημασία των αγνότερων αισθημάτων, με πρώτη όλων την αγάπη, αλλά και τις τέχνες και τον πολιτισμό, ειδικά το τραγούδι - όχι ως μία εκλεπτυσμένη μορφή παραγώμενου προϊόντος, αλλά ως κάτι που μας αγγίζει στα τρίσβαθα της ψυχής μας από την ίδια του τη φύση, πέρα από κάθε εμπόδιο ή έλλειψη κατανόησης.

 

Ταυτόχρονα, άλλα θέματα, όπως η φαυλότητα ενός άξιου ανθρώπου, η φιλία, ο έρωτας, η απώλεια οικείων σου προσώπων, η ματαιότητα ή μη της ύπαρξης, ακόμα και κάτι τόσο στοιχειώδες όπως η ζήλεια, αποτελούν κλασικά θέματα όλου του έργου συνολικά, και όχι μόνο της πρώτης σειράς.

 

 

Ιστορική σημασία:

Το anime αυτό, ψαλιδισμένο, μονταρισμένο με άλλες δύο σειρές του ίδιου studio, και με πάμπολες αλλαγές στη ροή της ιστορίας, αλλά και των διαλόγων, έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως προείπα, από τη Harmony Gold, η οποία πήρε... 3 σειρές στην τιμή της μίας, και, προσπαθώντας ν' αξιοποιήσουν το συνολικό υλικό, καθότι δεν ταίριαζε στα χρονικά και θεματικά πλαίσια της εκεί τηλεόρασης, προέβη στον περί ου ο λόγος χειρισμό.

 

Αν μη τι άλλο, όμως, η σειρά παρέμεινε (δεν ήταν στούρνοι αυτοί που έκαναν τη δουλειά) πολύ ενδιαφέρουσα, ειδικά για τα μέτρα της εποχής, με τις γεμάτες δραματική ένταση σκηνές, τις λογικές απώλειες που υπήρξαν, το περιστασιακό ή όχι και τόσο... Hollywood shield που πρέπει να βοήθησε πολύ στο να επιζήσουν κάποιοι χαρακτήρες και, κυρίως, στην αρχική ιστορία της σειράς, που παραμένει μέχρι και σήμερα από τις πιο έξυπνα δωσμένες σε θέματα επιστημονικής φαντασίας.

 

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι, μαζί με το πασίγνωστο Akira, το Super Dimension Fortress Macross αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα της διάδωσης των anime στο δυτικό, cartoon-οκρατούμενο κόσμο.

 

Πολύ σημαντικό γεγονός είναι τ' ότι συνέχισε την παράδοση του Gundam, όπου τα διάφορα σκάφη είναι μεν ανθεκτικότερα από το μέσω αεροπλάνο, αλλά δεν είναι άτρωτα. Εν αντιθέσει με αυτό, στο Macross βλέπουμε πως τα σκάφη χαρακτηρίζονται από modular (προσαρμοζόμενη) και συνεχώς βελτιστοποιήσιμη τεχνολογία, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν διάφορα μοντέλα point-defence system, πυραυλικά στοιχεία και μεταβλητές πτέρυγες με την πάροδο του χρόνου, ακόμα και full cloaking, αλλά κανένα σκάφος δεν είναι άτρωτο - μάλιστα, τα περισσότερα μικρά σκάφη είναι εξ ίσου τρωτά με τα πραγματικά αντίστοιχα, και ξεχωρίζει η χρήση των gatling gun και άλλων πυροβόλων αντί για τα διάφορα συστήματα laser ως το βασικό όπλο όλων των σκαφών.

 

 

Trivia:

Η σειρά ξεκίνησε με τη διάθεση να σατυρίζει σε κάποιο βαθμό στοιχεία από άλλα έργα, όπως το Gundam· αυτές οι αναφορές είναι κλασικό στοιχείο της κουλτούρας των comic παγκοσμίως, αλλά ανθεί στα anime. Χαρακτηριστική η σκηνή που ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας κρύβεται, ενώ βλέπει μέσα από τις κάμερες λήψης του Valkyrie του, και, πικραμένος και πονεμένος από αυτό που βλέπει, απομακρύνεται στα ενδότερα του SDF-1 συνεχίζοντας να πιλοτάρει το σκάφος του, όταν ξαφνικά βλέπουμε το κλασικό κλωθογύρισμα της σκόνης από τον άνεμο στα πόδια του ανδροειδούς γίγαντα!

 

Η Harmony Gold έχει κυκλοφορήσει ξανά το Macross, όχι το Robotech, με εκπληκτική καθαρότητα και κορεσμό χρωμάτων.

 

Εν αντιθέσει με το Robotech, στο Macross είναι ελάχιστοι οι Αμερικανοί. Συγκεκριμένα, μάλιστα, οι μόνοι Ιάπωνες χαρακτήρες είναι ο Hikaru Ichijo (a.k.a. Rick Hunter) και η Misa Hayase (a.k.a. Lisa Hayes).

 

Η πρώτη σειρά έχει 36 επεισόδια, ένας αρκετά ιδιότυπος αριθμός, αφού συνήθως οι σειρές έχουν 26 επεισόδια ανά σεζόν, πράγμα που κάνει τη χρονική της διάταξη να είναι πολύ διαφορετική για την εποχή της.

 

Όσοι θυμούνται τα εμβατήρια από το Robotech και τα νοσταλγούν, θα ξαφνιαστούν με το Macross, αφού όλα μα όλα τους είχαν προστεθεί στην Αμερικάνικη έκδοση. Η μουσική του πρωτότυπου χαρακτηρίζεται από pop, rock και blues επιρροές, παρά από το hard rock.

 

Στη σειρά ξεχωρίζει ένα μικρό spoof: σε μια σκηνή βλέπουμε και τα δύο χέρια της Misa Hayase, μετά βλέπουμε στο επόμενο πλάνο το χέρι της σε μια μανέττα ισχύος, μετά ξαναβλέπουμε τα δυο χέρια της σ' ένα παρόμοιο πλάνο, και ύστερα βλέπουμε ξανά το αριστερό της χέρι να σπρώχνει μπροστά τη μανέττα.

 

Το hairstyle της Misa Hayase άλλαξε προς το τέλος της σειράς, όπως και η απόδοση του προσώπου της. Υπάρχουν εικασίες ότι αυτό έγινε για να μειωθεί η σκληρότητα και η μόνιμη... μαγκωμάρα του χαρακτήρα, που έδειχνε ανέκαθεν κλειστός και πολύ έντονα αυταρχικός, κάτι που χάνεται, καθώς εξελίσσεται, εκείνην την περίοδο.

 

Βασικό μέρος της πλοκής του Macross Plus αποτελεί ένας βιασμός που αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, στιγματίζοντας όλους τους χαρακτήρες της ιστορίας, που ήταν κάποτε φίλοι.

 

 

External links (περιέχουν spoilers!):

Macross Compendium με το σημαντικό: "Fallacies"

Macross Mecha Designs, με το περίφημο: "A note on Macross Continuity"

Macross World με τη σπουδαία gallery του.

Το σχετικό άρθρο της Wikipedia

...

Και το επίσημο site του Robotech που φέρει και το νέο dubbing του Macross, επανεκδίδοντας τη σειρά στην αρχική της ποιότητα και χωρίς προσαρμογή του σεναρίου.

[Oberon]

Τι να πω? Η παρουσίασή σου είναι εκπληκτική! Πράγματι το Ρόμποτεκ/Μάκροςς έπαιξε μεγάλο, μέγιστο μάλλον, ρόλο στη διάδωση των ανιμε ανά τον κόσμο. Μάλιστα βοήθησε πολύ και στο να φύγει το γνωστό κλισέ πως τα καρτούνς είναι απλά παιδικό είδος.

Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πάμπολλοι φανς των σειρών, και συνεχίζει να είναι μια από τις καλύτερες σειρές επ. φαντασίας γενικά και όχι μόνο σαν ανιμε/καρτούν.

Με έπιασε νοσταλγία διαβάζοντας την παρουσίαση που έκανες. Κάπου πρέπει να έχω τις παλιές μου βιντεοκασέτες όταν έγραφα τη σειρά από την τηλεόραση. Καιρός να τις ξεσκονίσω πάλι, ή να πάρω τη σειρά σε dvd! ;)