lexis Posted October 24, 2006 Share Posted October 24, 2006 Κρύο Ανεμπόδιστο κρύο. αιμορραγούν τα στήθη. Μ' έναν καημό το τίποτα εξυμνούν μ' έναν πόνο σεπτό ανιχνεύουν τον θάνατο` μ' ένα γέλιο-παιδί τρέχουν στον στίβο της απελπισιάς. Τόσες χαραυγές κι ακόμα δεν μάθαμε το μάθημα μας. Τόσα καλοκαίρια Κι ακόμα το σώμα δεν ζεστάθηκε. Βαγγέλης Κυριακός Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 1, 2006 Share Posted November 1, 2006 (edited) Καιρό είχες να ανεβάσεις ποίημα εδώ. Όμορφο ποίημα, μ' επίπονη ομορφιά. Δεν με απογοητεύουν συνήθως αυτά που γράφεις, κι αυτό νομίζω μου άρεσε λίγο παραπάνω από κάποια άλλα. Είναι, θαρρώ, σπουδαίο ποίημα... Διαφωνώ όμως λιγάκι με τη στίξη. Γιατί τελεία στον πρώτο στίχο; Κι ακόμα περισσότερο, γιατί τελεία και μετά μικρό γράμμα στην αρχή του δεύτερου στίχου; Ή κόμμα θα έβαζα, ή παύλα, ή τελεία και μετά κεφαλαίο, τουλάχιστον. Επίσης, τι είναι αυτό το σημείο στίξης στον έκτο στίχο; Άνω τελεία; Εμφανίζεται σαν απόστροφος. Χρειάζεται στίξη εκεί, αλλά χρειάζεται και στον τέταρτο στίχο. Κρίμα είναι να αποτελεί πρόβλημα η στίξη σ΄ένα τέτοιο ποίημα. Το λεξιλόγιο είναι εξαίρετο, το ιδιόλεκτο πανέμορφο [ακόμα χαζεύω τον υπέροχο τόνο στην "απελπισιά"...], είναι ένα τόσο ωραίο ποίημα... Παραθέτω μια δική μου εκδοχή της στίξης. Δε λέω πως πρέπει να την ακολουθήσεις, απλώς ρίξε μια ματιά και σκέψου αν χρειάζεται η στίξη σου να είναι λίγο περισσότερο, χμ, εσκεμμένη. Ναι, εσκεμμένη. Ορίστε: Κρύο Ανεμπόδιστο κρύο – αιμορραγούν τα στήθη. Μ' έναν καημό το τίποτα εξυμνούν, μ' έναν πόνο σεπτό ανιχνεύουν τον θάνατο· μ' ένα γέλιο-παιδί τρέχουν στον στίβο της απελπισιάς. Τόσες χαραυγές κι ακόμα δεν μάθαμε το μάθημα μας· τόσα καλοκαίρια κι ακόμα το σώμα δεν ζεστάθηκε. Edited November 1, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lexis Posted November 14, 2006 Author Share Posted November 14, 2006 Νιέννα έχεις δίκιο για την στίξη.Μάλλον κάτι έγινε λάθος στο word την ώρα που το έγραφα.Σκέφτομαι όμως πως ίσως κι αυτά τ' απρόοπτα να χρειάζονται στην ποίηση.Απο ένα ίσως τυπογραφικό λάθος, ίσως βγεί ένας αυθορμητισμός, μια αισθητική που δεν την έιχες σκεφτει.Θα ήθελα την γνώμη σου πάνω σ'αυτό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 14, 2006 Share Posted November 14, 2006 Καλά είναι και τα χαρούμενα ατυχήματα. Αν κάτι βγει ενδιαφέρον και σου αρέσει μπορείς να το κρατήσεις, κι ας είναι ατύχημα. Κι όχι μόνο στην ποίηση, και στις άλλες τέχνες συμβαίνουν τα λεγόμενα 'happy accidents'. Ακόμα και στις επιστήμες συμβαίνουν - πολλές ανακαλύψεις έγιναν τυχαία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Holly_Molly Posted November 15, 2006 Share Posted November 15, 2006 Συμφωνώ με τη Nienna , το ποίημα είναι πάρα πολύ καλό. Μου άρεσε ιδιαίτερα το ύφος, το περιεχόμενο και αυτή η νοσταλγική διάθεση (που δίνει πάντα ένα συν για μένα στα ποιήματα). Και ειδικά οι τέσσερις τελευταίοι στίχοι...ήταν πανέμορφοι Μπράβο σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted November 16, 2006 Share Posted November 16, 2006 Μου έδωσε την ίδια εντύπωση που μου δίνει και κάποιος όταν τρέχει. Τα δύο πρώτα βήματα κάπως ερευνητικά, και μετά ολοταχός για το τέρμα. Και μετά μια προσπάθεια να σταματήσει πριν τρακάρει στον τοίχο. Στην περίπτωσή σου γλίτωσες τον τοίχο για αρκετή απόσταση θα έλεγα. Θα τα ξαναπούμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.