Rhapsody Posted October 26, 2006 Share Posted October 26, 2006 Αρχαίου Μονολόγου Τιμωρία Στεκόταν εκεί καθώς οι άγριοι κατέσφαζαν, τους γιούς του Πάρη. Αυτός τους έκλαψε με δάκρυ άδειο, μετανοιωμένος πια που έφερε στην Τροία μονάχα τη Φωτιά, το Τίποτα... Αυτή τους έκλαψε αργότερα, κρυφά, καθώς φορούσανε στα χέρια της δεσμά και αλυσίδες – .......... Πάει ένας χρόνος τώρα που έφυγα απ την Τροία... Είναι πια τα είδωλα θαμπά, αχνός που τώρα λούζεται ίσως μονάχα μια θεά, μαζί με στίχους θρύψαλα κι αίμα βαθύ από χαμόγελα σπασμένα... Πάει ένας χρόνος τώρα, ένας αιώνιος άνεμος – στιγμή που πέρασε έξω απ τα τείχη αυτά της πόλης τα ψηλά... Κι όμως εγώ τον όρκο δεν τον πάτησα – ακόμα. Μονάχα φήμες, φήμες χαρούμενες έρχονται στ’ αυτιά μου… Τη σύραν, λέει, πρώτα μπροστά στους βασιλιάδες τους θνητούς – απόφαση όμως απ αυτούς κανείς δεν πήρε… Όταν αργότερα αποφάσισαν να πάνε να ζητήσουνε χρησμό απ τους ολύμπιους θεούς, λένε πως μήτε ο τίμιος Απόλλωνας τόλμησε τους οιωνούς που θέλανε να δώσει… Μα τώρα πια φτάνουν στ’ αυτιά μου ψίθυροι, τ’ ακούω απ τα παιδιά, τις πέτρες και τα φύλλα. Λένε πως, κάποια μέρα, το πρωί, δεν βρέθηκε αιχμάλωτη στο σκοτεινό κελί της – λένε πως έγινε καπνός, άρωμα δέντρων, λουλουδιών, λένε, λένε… Μα πες μου Αφροδίτη, αλήθεια… δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος που φύγαμε... έτσι δεν είναι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 26, 2006 Share Posted October 26, 2006 Το έχεις το κολληματάκι σου με την Τροία και την Ωραία Ελένη, ε; Έχεις πολύ συναισθηματικά περιγραφική γραφή. Ο στίχος "αίμα βαθύ από χαμόγελα σπασμένα" είναι εξαίσιος. Είσαι αρκετά λυρική και είμαι σίγουρη ότι η Αταλάντη σε λατρεύει γι αυτό. Κύλησε ο τέτζερης... Θα ήθελα να σε δω σε πρόζα. Αν μπορέσεις να χαλιναγωγήσεις τον βαθύ συναισθηματισμό των ποιημάτων σου σε μια πιο εγκεφαλική δραστηριότητα και μάλιστα μεγαλύτερου όγκου, πιστεύω πως με τον λυρισμό που έχει η γραφή σου θα γράψεις αριστουργήματα. Επίσης, θα ήθελα να σε δω να γράφεις για κάτι δικό σου, προσωπικό. Θα ήθελα να δω εσύ πώς αισθάνεσαι για σένα. Σαφώς ο τρωικός πόλεμος μπορεί να γίνει απίστευτη έμπνευση, αλλά ο Όμηρος έκανε την πιο σκληρή δουλειά πάνω σ' αυτό. Θέλω να δω τη δική σου μούσα πια, όχι τη δική του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sarabande Posted October 26, 2006 Share Posted October 26, 2006 Το ποίημά σου είναι αρκετά όμορφο. Οι εικόνες και τα συναισθήματα που σου δημιουργεί είναι πολύ έντονα. Έχεις έναν καθαρά δικό σου, άκρως ρομαντικό τρόπο γραφής. Σε αντίθεση με τη Sonya, θεωρώ ότι το στοιχείο αυτό του λυρισμού που σε χαρακτηρίζει δεν πρέπει να το περιορίσεις καθόλου. Αυτή η σχεδόν "αυτόματη" γραφή που μοιάζει σα να ξεπηδάει από το υποσυνείδητο, πίστεψέ με, και να θες δε χαλιναγωγείται με τίποτα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted October 26, 2006 Author Share Posted October 26, 2006 (edited) Ευχαριστώ κατ αρχήν για τα σχόλια παιδιά Επίσης, θα ήθελα να σε δω να γράφεις για κάτι δικό σου, προσωπικό. Θα ήθελα να δω εσύ πώς αισθάνεσαι για σένα. Σαφώς ο τρωικός πόλεμος μπορεί να γίνει απίστευτη έμπνευση, αλλά ο Όμηρος έκανε την πιο σκληρή δουλειά πάνω σ' αυτό. Θέλω να δω τη δική σου μούσα πια, όχι τη δική του. Χμ είναι αλήθεια πως έχω ξαναγράψει για την Τροία, όμως παρόλο που μου αρέσει πράγματι ο μύθος αυτός, δε νομίζω ότι έχω κολλήσει ιδιαίτερα στο θέμα... (2 ποιήματα δεν είναι δα τόσο πολλά ) Άλλωστε νομίζω έχω γράψει και πολλά άλλα ακόμα που ουδεμία σχέση έχουν με τις διηγήσεις του Ομήρου. Εκτός κι αν με το "προσωπικό" και τη "δική σου μούσα" εννοείς κάτι άλλο το οποίο δεν καταφέρνω να εκφράσω ούτε στα άλλα μου ποιήματα. Αν ναι, εξήγησέ μου παρακαλώ αν θες τι εννοείς... ;) Απ ότι κατάλαβα επίσης, Sonya, δεν είπες ακριβώς να περιορίσω τον λυρισμό ως λυρισμό, απλώς ίσως να δώσω περισσότερο βάθος, όχι; Άλλωστε αυτός δύσκολα περιορίζεται, αν τον περιόριζα δε θα μπορούσα να γράφω πια συνειρμικά... Edited October 26, 2006 by Rhapsody Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 26, 2006 Share Posted October 26, 2006 Να περιορίσεις τον λυρισμό;;; Για κανένα λόγο! Το αντίθετο μάλιστα. Αυτό που είπα πως θα ήθελα να δω είναι να χαλιναγωγείς την ορμητικότητα που έχει η ποίηση σαν μορφή έκφρασης σε κάτι πιο συγκροτημένο, εγκεφαλικό, στο οποίο εκτός απ' την ψυχή και το συναίσθημα, θα μιλήσει και η φαντασία και η λογική. Επίσης, όταν μιλάω για προσωπική μούσα, εννοώ κάτι που σε εμπνέει επειδή σου συνέβη, επειδή το νιώθεις στον εαυτό σου, όχι "δανεικά" συναισθήματα (δεν εννοώ να σε προσβάλω μ' αυτό, γι αυτό και τα εισαγωγικά). Βέβαια, δεν εντρυφώ στη βιβλιοθήκη ποίησης, οπότε μπορεί κάλλιστα να έχεις εκφράσει κάτι αποκλειστικά δικό σου κι εγώ να μην το έχω δει, οπότε άκυρο το σχόλιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted October 26, 2006 Author Share Posted October 26, 2006 Μα τα συναισθήματα πράγματι δεν είναι "δανεικά", ποτέ δεν είναι ;) . Δε γράφω απλώς για την "Ελένη". Είναι δανεισμός με στόχο να εκφράσω αυτά που θέλω εγώ. Και ναι, δε μου συνέβησαν ακριβώς αυτά που περιγράφω στο ποίημα, προφανώς Αλλά δεν κάνω παράθεση του μύθου εδώ. Τον προσαρμόζω, κρατάω τα σύμβολα που θέλω... Στο κάτω κάτω, ιδέα δεν έχω πως αισθανόταν η Ελένη του μύθου, αλλά ούτε και η Ελένη του Ευριπίδη μου είχε κάνει εντύπωση ως χαρακτήρας ώστε να την περιγράψω εδώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 1, 2006 Share Posted November 1, 2006 (edited) Αυτή τη μυστήρια βδομάδα με τον αλλαγμένο αέρα είχες πολλή έμπνευση. Το συναίσθημα ξέρω πως είναι δικό σου κι όχι δανεικό, αλοίμονο αν οι παρομοιώσεις κι οι συμβολισμοί μας ήταν κενοί από τη δική μας φόρτιση, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα κενή τέχνη, κι η δική σου κενή δεν είναι. Είναι πολύ δυνατό ποίημα, κι από τότε που τα πρωτοείδα τα γραπτά σου βελτιώθηκαν στ' αλήθεια πάρα πολύ. Πλέον υπάρχει μεγαλύτερη ποσότητα κατάδικών σου εικόνων μέσα τους, ένα κομμάτι σου έχει ελευθερωθεί πλήρως, αυτό που γράφει - μακάρι να είναι οι φήμες αλήθεια, μακάρι να ελευθερωθεί και το υπόλοιπο... [Τεχνικά: Δεν μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο χώρισες την πρώτη στροφή από τις υπόλοιπες. Τι λες για αυτό "~" αντί για τις πολλές τελείες; Έπειτα, στο "στ' αυτιά μου" θέλει άνω κάτω τελεία, όχι αποσιωπητικά. Γενικά από 'κει και πέρα χρειάζεται οικονομία στα αποσιωπητικά, αν θέλεις μπορούμε να το κοιτάξουμε μαζί, θα το εξυπηρετούσαν καλύτερα άλλα σημεία στίξης, την αποσιώπηση την έχει πετύχει από μόνο του...] Edited November 1, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.