Nienna Posted November 4, 2006 Share Posted November 4, 2006 Πατίνα Το πέρασμα του χρόνου δεν έκλεψε την παιδική χαρά απ’ τα μάτια σου – είν’ εκεί, ακόμα εκεί, κι όσο περνάει απ’ το χέρι μου θα της προσφέρω μαγιάτικα στεφάνια πλεγμένα παιχνίδια να μένει. Οι σκέψεις για την αρχή και το τέλος που εισέβαλλαν ξανά και ξανά στις νύχτες σου, κάθε φορά σαν και την πρώτη από τότε που τους άνοιξες την πόρτα [είν΄αυτό θαρρώ το τίμημά μας, είναι που κοιμόμαστε αγκαλιά με τη μεγάλη ερώτηση], οι πονεμένες στιγμές που σε βρήκαν να προσπαθείς να στήσεις ύπνο κι όνειρα στο σκληρό πάτωμα, τα μισά βλέμματα αυτών που δεν μπόρεσαν απ’ την αρχή να σ’ αναγνωρίσουν, η λογιών-λογιών δίψα και πείνα, τ’ αδίστακτα γυμνάσια της ακριβής αγάπης πού έφτασε αργά μέσ’ απ’ τα ζιζάνια και τ’ αγριόχορτα, μεσ’ απ’ την άγια ξεχασμένη τρύπα στο φράχτη της χαμένης ελπίδας, μα και τόσο νωρίς, νωρίς, [μιας κι είναι πάντα νωρίς για τέτοια ανήμερα θεριά να φτάνουν] δε θόλωσαν τ’ απαράμιλλο βλέμμα... μόνο το ‘κάναν πιο βαθύ και τού ‘δωσαν τον πορφυρό μανδύα της πέρα φωτιάς να τρομάζει τους πολλούς δειλούς και να τραβάει κοντά τους λίγους άλλους, αυτούς που φοβούνται μα χαμογελούν αυθάδικα στα δόντια του φόβου για να του δείξουν τα δικά τους, κι ας μην ειν΄ακονισμένα και γυαλισμένα – τού ‘δωσαν τον πορφυρό μανδύα απ’ τα μέρη αυτών που μένουν για πάντα να ξεκρεμάει τις πλαστικές, ψεύτικες μάσκες απ’ τα πρόσωπα κάποιων και να φυτεύει αναρριχώμενες πεταλούδες στα στήθη κάποιων άλλων. ~ [20-10-2006, on the train from Amsterdam to Den Haag.] Επειδή πολλοί απ' όσους το διάβασαν δεν ήξεραν τι σημαίνει η λέξη "πατίνα", διευκρινίζω πως "πατίνα" ή "πατίνα του χρόνου" είναι π.χ. το μαύρισμα των ασημικών, αυτό που κάνει τα ασημικά να φαίνονται παλιά, να φαίνεται πως έχει κυλήσει ο χρόνος από πάνω τους. Ο όρος χρησιμοποιείται βέβαια και για άλλα μέταλλα, και για άλλα υλικά, και μεταφορικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted November 4, 2006 Share Posted November 4, 2006 Φυσικά τεχνικά δε μπορώ σχεδόν ποτέ να σχολιάσω κάτι ουσιαστικό στα ποιήματά σου. Ούτε εδώ βρίσκω λάθη. Αχέμ. Περνώ τώρα στα λιγότερο τυπικά (και περισσότερο ενδιαφέροντα): Ένα ποίημα που λειτουργεί σαν χρονομηχανή, κάνει διαδρομές μέσα στο χρόνο, περνάει από φως κι από σκιές, από αγκαθωτά μονοπάτια που τελικά καταλήγουν στο σήμερα. Τι μένει στο τέλος από αυτή την πορεία; Μια εξαιρετική τελευταία στροφή Δόντια, μανδύες, και, αχ, αυτές οι πεταλούδες, κοίτα τι σκέφτηκε, "φυτεύει αναρριχώμενες πεταλούδες ", με αφήνει άφωνη αυτός ο στίχος... Οι στίχοι στις παρενθέσεις είναι επίσης πανέμορφοι, κουβαλάνε πάνω τους υπέροχα νοήματα και δένουν πολύ με το υπόλοιπο ποίημα - αν και βρίσκονται σε παρενθέσεις νομίζω είναι απαραίτητοι στο σύνολο. Πολύ πολύ καλό Για όποιον δε το κατάλαβε μου άρεσε πολύ το ποίημα :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vampirella_kk19 Posted November 4, 2006 Share Posted November 4, 2006 (edited) και τού ‘δωσαν τον πορφυρό μανδύα της πέρα φωτιάςνα τρομάζει τους πολλούς δειλούς και να τραβάει κοντά τους λίγους άλλους, αυτούς που φοβούνται μα χαμογελούν αυθάδικα στα δόντια του φόβου για να του δείξουν τα δικά τους, κι ας μην ειν΄ακονισμένα και γυαλισμένα – τού ‘δωσαν τον πορφυρό μανδύα απ’ τα μέρη αυτών που μένουν για πάντα να ξεκρεμάει τις πλαστικές, ψεύτικες μάσκες απ’ τα πρόσωπα κάποιων και να φυτεύει αναρριχώμενες πεταλούδες στα στήθη κάποιων άλλων. Αυτοί οι στίχοι όχι μόνο περιγράφουν στιγμές της ζωής μου, αλλά μόλις έγιναν και απο τους αγαπημένους μου! Φοβερό ποίημα καλή μου! Μου θύμισε τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος... Edited November 4, 2006 by vampirella_kk19 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sarabande Posted November 4, 2006 Share Posted November 4, 2006 Πανένορφο ποίημα Νienna, δυναμικό και αισιόδοξο. Λειτουργεί ίσως ως υπενθύμιση σε αυτούς που δειλιάσαν μπροστά στα "ανήμερα θεριά" που προβάλουν στη ζωή ενός ανθρώπου. Και το σπουδαιότερο όλων είναι να βγαίνεις νικητής από αυτή την άνιση αναμέτρηση, έχοντας ως έπαθλο και λάφυρο τον "πορφυρό μανδύα τις πέρα φωτιάς" στο βλέμμα σου. Η τελευταία στροφή στ'αλήθεια το απογειώνει το ποίημα. Όπως σου είπα το φυλάω μέσα μου ως υπενθύμιση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.