Sarabande Posted November 7, 2006 Share Posted November 7, 2006 Τελευταίο Ταξίδι Κάπως έτσι αρχίσαν όλα΄ οι φωνές που σωπάσαν, τα γέλια που έσβησαν, οι φίλοι που χάθηκαν. Με πόδια που τρέμουν, με χέρια που κάηκαν τρέχεις να φτάσεις τα σύννεφα. Η πόλη χάνεται πίσω σου μα σε προσμένει η θάλασσα με το στόμα ορθάνοιχτο. Το ταξίδι σου τέλειωσε κι εσύ ακόμη δε βρήκες κάποιο αστέρι να φωτίσει για σένα, κάποιο χάδι να φωλιάσει στο γυμνό σου κορμί... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted November 7, 2006 Share Posted November 7, 2006 (edited) Μου αρέσει πολύ σαν εικόνες κλπ, αν και κάπως "σκοτεινό" για τα γούστα μου, αλλά anyway. Οι προτάσεις/σκέψεις μου επί του ποιήματος είναι οι εξείς: - Στο "άρχισαν" καλύτερα θα πίγαινε το "αρχίσανε" ή το "ξεκίνησαν". - Στο τέλος του πρώτου στοίχου, καλύτερα η άνω-κάτω τελεία. - "με χέρια που κάηκαν" καλύτερα το "και με χέρια καμένα/στάχτη" ή κάποια άλλη μετοχή/επίθετο, το ρήμα στον αόριστο δεν μου πάει. - Το "φτάσεις" μήπως θα ήταν καύτερο το "προλάβεις" ή το "αγγίξεις"; - Το "ορθάνοιχτο στόμα" τί θέλει να πει; δεν καταλαβαίνω την εικόνα. - Το "κι" καλύτερα να γίνει "μα" - Το "φωτίσει" θα μου άρεσει πιο πολύ άμα ήταν "φωτίζει". - Τους δύο τελευταίους στοίχους θα τους έγραφα "και με το χάδι του να αγκαλιάσει//το γυμνό σου κορμί". Μαζεύοντάς τα όλα, θα το έγραφα: Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα: οι φωνές που σωπάσαν, τα γέλια που έσβησαν, οι φίλοι που χάθηκαν. Με πόδια που τρέμουν, και με χέρια από στάχτη τρέχεις να προλάβεις τα σύννεφα. Η πόλη χάνεται πίσω σου μα σε προσμένει η θάλασσα με το στόμα ορθάνοιχτο. (?) Το ταξίδι σου τέλειωσε μα εσύ ακόμη δε βρήκες κάποιο αστέρι να φωτίζει για σένα, και με το χάδι του να αγκαλιάσει το γυμνό σου κορμί... Φυσικά όλα αυτά είναι προτάσεις και ιδέες. Μου αρέσει γενικά. Αυτό που θέλω να δείξω είναι πώς χωράει "βελτιώσεις" όσον αφορά την ροή και τον ρυθμό. Αυτάααα Edited November 7, 2006 by Deodonus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted November 7, 2006 Share Posted November 7, 2006 Κλασικό ποίημα ως προς την θεματολογία. Μου άρεσε αν και δεν τρελάθηκα κι όλας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sarabande Posted November 7, 2006 Author Share Posted November 7, 2006 Deodonus σε ευχαριστώ για τις προτάσεις και τις σκέψεις σου. Πιστεύω όμως ότι αλλάζοντας κάτι θα αλλοιώσω, έστω και στο ελάχιστο, το νόημα του ποιήματος και δε το θέλω καθόλου. Όσο για το "ορθάνοιχτο στόμα" της θάλασσας, είναι ο δικός μου τρόπος να περιγράψω την κατάληξη αυτού του τελευταίου ταξιδιού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 13, 2006 Share Posted November 13, 2006 Νομίζω πως μ' αρέσει περισσότερο από όλα σου τούτο 'δω. Είναι το μόνο για το οποίο δεν μπορώ να προτείνω βελτιώσεις - πέραν από κάποιες στη στίξη. Το νόημά του είναι ολοκληρωμένο, οι εικόνες του προσωπικές [το λάτρεψα εγώ τ' ορθάνοικτο στόμα της θάλασσας] και δεν υπάρχουν πράγματα αταίριαστα κατ' εμέ [όπως το 'ΠΟΤΕ' εκείνου του ποιήματος, κτλ.], είναι πολύ καλό. Ορίστε η στίξη που κρίνω πως αποδίδει το νόημα καλύτερα: [έκανα και μια μικρή αλλαγή, αφαίρεσα το 'εσύ' του δεύτερου στίχου της τελευταίας στροφής, μου φαίνεται περιττό] Τελευταίο Ταξίδι Κάπως έτσι αρχίσαν όλα: οι φωνές που σωπάσαν, τα γέλια που έσβησαν, οι φίλοι που χάθηκαν... Με πόδια που τρέμουν, με χέρια που κάηκαν τρέχεις να φτάσεις τα σύννεφα – η πόλη χάνεται πίσω σου μα σε προσμένει η θάλασσα με το στόμα ορθάνοιχτο. Το ταξίδι σου τέλειωσε κι ακόμη δε βρήκες κάποιο αστέρι να φωτίσει για σένα, κάποιο χάδι να φωλιάσει στο γυμνό σου κορμί... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.