Nienna Posted November 8, 2006 Share Posted November 8, 2006 (edited) [Thanatos.] Για τον Ορφέα [που αν είμαι η πεταλούδα, είναι η φωτιά – αλλά όχι μόνο αυτό, όχι μόνο αυτό...] I. [Endephantasie] Θα είναι νύχτα γιατί ήταν έτσι και στην αρχή του χρόνου. Θα ξέρω πως βαδίζω προς τα εκεί όπου όλες οι πατημασιές σβήνονται, θα το ξέρω σαν μου ζητήσεις να έρθω ξυπόλυτη μόνο με το λευκό νυχτικό των κρίνων. Δεν θ’ αφήσεις πίσω σου στάχτη δεν θ’ αφήσεις πίσω σου καμμένη γη. Δεν θ’ αφήσεις πίσω σου αίμα, δεν θ’ αφήσεις πίσω σου τίποτε, τίποτε, ούτε καν τη μνήμη της μνήμης μιας σβησμένης ύπαρξης. Εγώ θα σου δώσω την τελευταία πνοή σταγόνα – όχι μόνο για ν’ αποδείξω την υποδειγματική μου θέληση, αλλά και για να κλείσουν οι πύλες προς τις χωρωδίες των αγγέλων για πάντα. Δεν θα μου φτάνει μοναχά το τέλος. II. [Vernunft] Ποτέ δε θα σμίξουν αυτά τα ζοφερά κομμάτια των ψυχών μας. Πώς φυτεύτηκε εκεί ο σπόρος τους κανείς δεν ξέρει τώρα – παλιά μονάχα, όταν έγραφαν μ’ αντάλλαγμα τα μάτια τους εξιστορούσαν τέτοια καρβουνιασμένα χρώματα. Ποτέ όσο κρατώ τα λογικά μου. Για την Ερμίνα [που βρέθηκε κοντά αφού κόπασαν όλα, κι υπέστη τις αιχμηρές λέξεις μου] III. [Schutz] Όχι, δεν είναι για σένα αυτός ο φόβος – κι εγώ θα συνέλθω λέξη τη λέξη θα έρθω πίσω στον κόσμο με κάτι που το λέω ευτυχία στα χείλη. IV. [Entschuldigung] Ίσως να μην έπρεπε να συρθώ ως εδώ, να σε τρομάξω – λάθος. Ήθελα όμως να πιάσω κάτι ανθρώπινο, να δω αν μπορώ, να δω πως η ιδέα δεν είναι πράξη – ήρθα μόνο γι αυτό. Μόνο για να ξορκίσω αυτά τα χρώματα από τέφρα και τις κλειστές πύλες – την απάρνηση όλων αυτών που είναι ωραία, στην ώρα τους, αυτά τα χρώματα που δε χωρούν στο Gloria in excelsis – είναι αλλού, στην άλλη πλευρά των αστεριών, του φεγγαριού, αλλά δεν είμ’ αυτά, δεν είμαστε αυτά, μόνο καμμιά φορά τ’ αφήνουμε, τα λύνουμε να δούμε πώς θα έμοιαζε αν δε φορούσαμε άσπρα... Καμμιά φορά τ’ αφήνουμε να φανταστούν πως σμίγουν. ~ [8-11-2006, Derby, UK] Ο τίτλος αναφέρεται στο συγκεκριμένο ένστικτο κατά S. Freud. Την ίδια μέρα έγραψα ακόμη ένα ποίημα, το Thanatos II., το οποίο πραγματεύεται το ίδιο θέμα, ουσιαστικά το ακριβές θέμα του πρώτου μέρους αυτού εδώ του ποιήματος, του Ι. [Endephantasie]. Edited November 9, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.