Nienna Posted November 8, 2006 Share Posted November 8, 2006 (edited) [Thanatos II.] “Prendi questo mio strale Aprimi il petto e vedrai scritto in core: Amarilli, Amarilli, Amarailli è il mio amore.” Είδα την καρδιά μου χτες στα χέρια σου όσο παλλόταν ρυθμικά ακόμα – την είδα με τα μάτια μου καθώς άδειαζαν μια για πάντα από εικόνες και φως. Δεν έφτανε μόνο να σχίσεις το στήθος μου με τ’ ασημένιο μαχαίρι, δεν έφτανε να δεις εκεί πάνω στη μεμβράνη που τυλίγει το πιο κόκκινο απ’ τα κόκκινα τη χαραγμένη αλήθεια. Έπρεπε να την αγγίξεις με τα σκληρά, μακρυά, επιδέξια δάκτυλα και να τα βάψεις στο χρώμα της – έπρεπε να την ξεκολλήσεις αδίστακτα από ‘κει που τη φώλιασε ο Κόσμος, η τύχη [;], δυο ζευγάρια μέλη που κάποτ’ ενώθηκαν για λίγο και να πιεις βαθειά την ουσία της – την ουσία μου: τους χειμώνες με τα στολισμένα δέντρα, την τροπική αρμονία, τις ζωντανές σκάλες που χτίζονται καθώς ανεβαίνουν, το χρόνο που είν’ ο Θεός, τον Θεό που είν’ ο χρόνος, τις φτιαχτές λέξεις, το παιδικό σεντονάκι του ύπνου, το καυτό νερό και τ’ αδηφάγα κύμματα... Έπρεπε να τη στραγγίξεις βαθειά· να κυλήσω ζεστή σε γενναίες γουλιές μες στο λαιμό από βελούδο κι έπειτα να βάψεις τα χείλη μου με τα δικά σου – να σφραγίσεις το τέλος. [Τέτοια δώρα μόνον εγώ μπορώ να χαρίσω.] ~ [8-11-2006, Derby, UK] Ο τίτλος αναφέρεται στο συγκεκριμένο ένστικτο κατά S. Freud. Οι στίχοι στα εισαγωγικά είναι από το Amarilli mia bella του Giulio Caccini - στην original [πρώτη] εκδοχή τους. Το ποίημα αυτό έχει άμεση σχέση με το Thanatos, ένα ποίημα σε τέσσερα μέρη που έγραψα νωρίτερα την ίδια ημέρα. Ουσιαστικά αναφέρεται ακριβώς στο ίδιο πράγμα που αναφέρεται το πρώτο από τα τέσσερα μέρη του Thanatos (Ι. [Endephantasie]), με διαφορετικές εικόνες. Edited November 12, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sarabande Posted November 9, 2006 Share Posted November 9, 2006 Nienna, το ποίημα που κατέθεσες είναι, στ'αλήθεια, πανέμορφο. Έξοχα δομημένο, έντονες εικόνες που ακροπατούν στα όρια του υπερρεαλιστικού και σε παρασύρουν να γευτείς τις εντάσεις αυτές. Αν και το συγκεκριμένο θέμα ( Θυσία στο βωμό της αγάπης) έχει παρασύρει γενιές και γενιές ποιητών και συγγραφέων, μ'αρέσει που το βλέπω για μια ακόμη φορά. Αυτό που με ενοχλεί,όμως, είναι ο τίτλος του ποιήματος. Όχι ότι δε μ'αρέσει που οι άνθρωποι πραγματεύονται το θάνατο στη τέχνη τους (άλλωστε η τέχνη έχει ιερό καθήκον να προετοιμάζει τον άνθρωπο για αυτήν την κατεύθυνση). Αλλά να, το θάνατο στη τέχνη πρέπει να τον δεχόμαστε αλλιώς. Με τέτοιο τρόπο, δηλαδή, που να εξυπηρετεί το ιερό αυτό καθήκον. Το θάνατο ίσως τον καθημερινό και τον αέναο, το θάνατο με τη μορφή της συνειδητής και όχι της υπαρξιακής αυτοχειρίας ( Β. Μαγιακόφσκι), ή τέλος το θάνατο που παίρνει τη μορφή της θυσίας για κάποια ανώτερα ιδανικά και ακλόνητα πιστεύω. Το θάνατο, με λίγα λόγια που θα έπρεπε στον καθένα μας. Εσύ όμως τη λέξη θάνατο τη συνδέεις με τη θυσία στο βωμό της αγάπης. Δε λέω, σπουδαία υπόθεση, αλλά θα πρέπει να φυλάξεις την ύπαρξή σου για μια ανώτερη θυσιαστήρια προσφορά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 9, 2006 Author Share Posted November 9, 2006 (edited) O τίτλος έχει να κάνει με το ένστικτο της αυτοκαταστροφής [Thanatos] κατά Φρόυντ, το οποίο είναι το αντίθετο του ενστίκτου της ζωής [Eros] το οποίο περιέχει και το ερωτικό drive [Libido]. Εδώ βέβαια η Libido με το Thanatos πάνε χέρι χέρι, γιατί μου δίνει αυτή τη δυνατότητα ο ψυχισμός μου. Αν δεν λεγόταν έτσι το ποίημα απλώς δεν θα έστεκε... Είναι ένα ποίημα ερωτικό και αυτοκαταστροφικό, ή μάλλον ερωτικά αυτοκαταστροφικό. Η σκηνή που περιγράφεται διαδραματίζεται στο χώρο του φαντασιωτικού, του ονειρικού, του μεταφυσικού - αν θες - κι όσο έχω τα λογικά μου θα παραμείνει εκεί [όπως λέει και το ποίημα υπ΄αριθμόν ΙΙ. του Thanatos] - ελπίζω να μη σου ήρθε η ιδέα ότι αποφάσισα να πεθάνω [και να στείλω αναπόφευκτα τον δολοφόνο μου στη φυλακή :tongue:] επειδή αυτό συμβαίνει στο ποίημα. Όσο για το θέμα του θανάτου σε σχέση με τα ιδανικά, τα ιδανικά είναι σχετικά. Δύσκολα θα πέθαινα για τη χώρα μου, ενώ πολλοί άλλοι θα το έκαναν, σαφώς ευκολότερα θα πέθαινα για τον έρωτα - και φυσικά το εύκολο και το δύσκολο είναι πάντα σχετικά. Απλώς προσπαθώ να σου εξηγήσω. Εκτιμώ το σχόλιό σου. Υ.Γ. Αυτό το ποίημα δεν είναι ένα δυστυχισμένο ποίημα. Είναι μια έκφραση αυταπάρνησης και έρωτα, και μια πειραματική εξερεύνηση των ενστίκτων... όπως και όσα το γέννησαν. Edited November 9, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vampirella_kk19 Posted November 12, 2006 Share Posted November 12, 2006 Υ.Γ. Αυτό το ποίημα δεν είναι ένα δυστυχισμένο ποίημα. Είναι μια έκφραση αυταπάρνησης και έρωτα, και μια πειραματική εξερεύνηση των ενστίκτων... όπως και όσα το γέννησαν. Και η αλήθεια είναι ότι καταφέρνεις να το περάσεις μέσα απο το ποίημα σου πολύ καλά. Λιτό, όμορφο και όμως έχει κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 12, 2006 Author Share Posted November 12, 2006 Χαίρομαι που σου άρεσε, αλλά είμαι βέβαιη πως δεν αποτελεί δείγμα <i>λιτής</i> γραφής. Σ' το λέω γιατί αγαπώ και τη λιτή γραφή, αγαπώ και την πιο στολισμένη, μ' αρέσουν πολλά πράγματα - κι είναι λίγο περίεργο ν' ακούω κάποιον να περιγράφει αυτό το συγκεκριμένο ποίημα ως λιτό. Οι εικόνες του και οι λέξεις του είναι μάλλον πληθωρικές... [Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως είναι καλό γι αυτόν το λόγο ή πως κάτι λιτό δεν είναι καλό.] Απλώς μου φάνηκε τρομερά περίεργο το ότι σου φάνηκε λιτό. Ούτε καν το θέμα δεν είναι 'λιτό'... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vampirella_kk19 Posted November 12, 2006 Share Posted November 12, 2006 Σε σχέση με άλλα που έχεις γράψει και έχω διαβάσει, αυτή την εντύπωση που έδωσε. Έτσι ένιωσα όταν το διάβαζα. Ίσως το λιτό για μένα έχει άλλη έννοια απο αυτό που πιστεύεις εσύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted November 12, 2006 Share Posted November 12, 2006 Χμ, προσωπικά δε θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να το χαρακτηρίσω λιτό, με οποιαδήποτε έννοια Δεν κρύβει στη λιτότητα τη δύναμή του αυτό το ποίημα, την κρύβει στις εικόνες του, στα νοήματά του. Η τέταρτη στροφή είναι καταπληκτική, έντονες αντιθέσεις και χρήση λέξεων και εικόνων πρωτότυπων που δε τις περιμένεις όμως δένουν μεταξύ τους πολύ πολύ όμορφα. Δύσκολη η ταύτιση του αναγνώστη και στα δύο ποιήματα όμως δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει για να τον αγγίξει το περιεχόμενό τους. Πολύ καλά (τεχνικά δεν έχω να σχολιάσω κάτι... ;)) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 12, 2006 Author Share Posted November 12, 2006 λιτός: απλός, απέριττος || φτωχικός || (για προσ.) ολιγαρκής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted November 13, 2006 Share Posted November 13, 2006 Δεν θα το έλεγα λιτό, όσο εύκολο. Οι εικόνες είναι τέτοιες και τόσο όμορφα δοσμένες που μπορείς να το διαβάσεις και να το θεωρήσεις, αν δεν προσέξεις λίγο, απλό. Δεν είναι. Δεν θα το έλεγα λιτό, όσο εύκολο. Οι εικόνες είναι τέτοιες και τόσο όμορφα δοσμένες που μπορείς να το διαβάσεις και να το θεωρήσεις, αν δεν προσέξεις λίγο, απλό. Δεν είναι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.