Naurgul Posted November 15, 2006 Share Posted November 15, 2006 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Νικόλας Είδος: Φαντασία Αριθμός Λέξεων: 658 Αυτοτελής: Ναι, αλλά είναι side-story από έναν κόσμο που έχει δημιουργήσει ο αδερφός μου Σχόλια: Όπως είπα και πιο πάνω, δανείζομαι την ιστορία, χαρακτήρες και καταστάσεις είναι από έναν κόσμο που έχει δημιουργήσει ο αδερφός μου. Το κείμενό μου είναι μια διασκευή αυτής της ιστορίας. Δεν είμαι σίγουρος ότι πληρεί τους όρους του διαγωνισμού. Το κείμενο εκτυλίσσεται μέσα σε μία ώρα αλλά ίσως να μην είναι προφανές. Έχει σαν θέμα τη νύχτα, το σκοτάδι, τις σκιές αλλά δεν εκτυλίσσεται τη νύχτα. Για αυτό, μη φοβηθείτε να το αποκλείσετε· δε θα με πειράξει. Η Πόλη της Φωτιάς Ο ήλιος βασίλευε χύνοντας το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα του σ’ ολόκληρο τον ουρανό. Κάτω, η πόλη, ρημαγμένη, είχε σχεδόν ισοπεδωθεί από τη μάχη που προηγήθηκε. Το φως αποσύρονταν από διαλυμένα κτήρια, από δρόμους γεμάτους με τους νεκρούς, σα να βιάζονταν να βάλει τέλος στην ημέρα. Κάπου στο κέντρο της έρημης πόλης, εκεί που κάποτε έστεκε ο μεγαλοπρεπής ναός του Θεού-Ήλιου, βρίσκονταν τώρα ο νικητής· Ο Θραξ-Ναρ-Ιλόκε. Στα ξεθωριασμένα βαθυκόκκινα μάτια του έκαιγε η φλόγα της ικανοποίησης. Κοίταζε πότε τον ουρανό, πότε τη γη συγκεντρώνοντας τη ματιά του σε κάποια από τις πολλές εναπομείναντες μικρές εστίες φωτιάς. «Η μάχη τελείωσε την κατάλληλη στιγμή για να απολαύσω την ομορφότερη ώρα της ημέρας» σκέφτηκε και βάλθηκε να κοιτάζει τον ήλιο. «Εγώ είμαι πια ο άρχοντας αυτής της πολιτείας. Τα πλούτη της, τα κάλλη της… ακόμα κι ο ουρανός από πάνω της μου ανήκουν· και σαν πιστός υπηρέτης έβαλε τα κόκκινα να με ευχαριστήσει.» Σκοτεινές σκέψεις, σαν τις σκιές που ολοένα και μάκραιναν, επέστρεφαν πια στο μυαλό του. Με ένα σάλτο, βρέθηκε στην κορυφή ενός πύργου λίγο πιο πέρα για να συνεχίσει το χάζι του και να ξεχάσει τις έγνοιες του. Η πόλη πια βρίσκονταν στο έλεός του. Αισθάνονταν πραγματικά ο αφέντης της. Με μια του κίνηση μπορούσε να την καταποντίσει στα βάραθρα του κόσμου ή να την εξυψώσει στα ουράνια. Υποτελείς του ήταν τα πλούτη της. Άρχισε να φαντάζεται πώς την επόμενη θα την ερευνούσε συστηματικά απ΄ άκρη σ’ άκρη μέχρις ότου να αποκαλύψει όλα της τα μυστικά. Και αφού και το τελευταίο χρυσό νόμισμα μετρούνταν και έμπαινε στη θέση του, τότε θα μπορούσε να ηρεμίσει και να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του θαυμάζοντας την ομορφιά του χρυσού και του ηλιοβασιλέματος. Όμως το πορτοκαλοκόκκινο του ήλιου όλο και υποχωρούσε και πλέον στο ουρανό διέκρινε, μικρές λευκές πιτσιλιές, τα άστρα. Δε μπορούσε άλλο πια να αποφεύγει τις ίδιες του τις σκέψεις. «Αύριο θα είμαι εδώ, άραγε, να χαρώ την αρχοντιά μου και να γευτώ τους καρπούς των κόπων μου;» Συνοφρυώθηκε. Άθελά του θυμήθηκε ξανά τα μάγια που θα του αποκάλυπταν το μέλλον του. «Χιλιοκατάρατα να ‘ναι, είτε αλήθεια είτε ψέμα, τα μάγια που με γέμισαν μ’ αμφιβολίες» στοχάστηκε. «Χιλιοκατάρατα!», επανέλαβε φωναχτά ύστερα από λίγο. Στο όραμα είχε δει έναν βασιλιά να κάθεται στο θρόνο του, ολομόναχος σε μια σκοτεινή αίθουσα. «Τι κάνεις;», τον είχε ρωτήσει. «Περιμένω τη νύχτα» ήταν η απάντηση του άρχοντα. «Γιατί;» του ξαναρώτησε ο Θραξ-Ναρ-Ιλόκε. «Για να έρθει ο κλέφτης. Θα με διώξει από τ’ αρχοντικό μου και θα πάρει τη θέση μου». Ήθελε να τον προτρέψει να αντιδράσει αλλά δίστασε και τον ρώτησε για τελευταία φορά: «Θα επιστρέψεις;». «Θα επιστρέψω», του είχε αποκριθεί και μονομιάς το όραμα ήταν παρελθόν. «Ποιος να ‘ναι ο άρχοντας και ποιος ο κλέφτης; Αν είμαι εγώ ο άρχοντας, τότε μόλις πέσει η νύχτα θα έρθουν να με διώξουν. Αλλά πώς; Η δύναμή μου ανυπέρβλητη. Κι αν είμαι εγώ ο κλέφτης; Τότε η άφιξη της νύχτας θα σφραγίζει την έναρξη της βασιλείας μου;» Διέκοψε τη σκέψη του απότομα. «Αλλά κλέφτης εγώ δεν είμαι.» Ο ήλιος κρύβονταν, αργά αλλά σταθερά και με βεβαιότητα, πίσω από τα βουνά. «Αν ένα πράγμα σιχαίνομαι, είναι η αμφιβολία», είπε δυνατά, σα να ‘θελε να ξορκίσει τις σκιές που τον πλησίαζαν απειλητικά. Βολόδερνε, πηγαινοέρχονταν και τα κατακόκκινα λέπια του γυάλιζαν στο λιγοστό φως. «Σαν το σαράκι κατάτρωει το νου και είτε οι φόβοι σου εκπληρώνονται είτε όχι είναι το ένα και το αυτό». Όμως δε μπορούσε να παρηγορήσει άλλο πια τον εαυτό του. Η αμφιβολία τον κατέτρωγε και η επίγνωση αυτού του γεγονότος πλήγωνε την περηφάνια του. Τελικά, πήρε την απόφασή του. Άνοιξε διάπλατα τις φτερούγες του για ν’ αρπάξει τις τελευταίες αχτίδες της ημέρας και ήταν σα να ‘λεγε «Δε φοβούμαι τίποτα». Ο ήλιος κρύφτηκε εντελώς και τα άστρα πια λαμπύριζαν παιχνιδιάρικα παίρνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πήρε μια βαθιά ανάσα να νιώσει μέσα του το νυχτερινό αγέρα. Πλέον, η ειρωνεία της θέσης του φαίνονταν διασκεδαστική. Πέταξε μπρος στην πύλη και εκεί περίμενε. «Έρχονται.», είπε ύστερα από λίγο ο Θραξ-Ναρ-Ιλόκε κι ετοιμάστηκε να τους πολεμήσει. Edited November 15, 2006 by Guardian of the RuneRing #1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 30, 2006 Share Posted November 30, 2006 Νικόλα, είναι ένα πολύ όμορφο κείμενο. Το καλύτερο στοιχείο του είναι η οπτική γωνία του δράκου που την έχω συναντήσει λίγες φορές και που την έχεις χειριστεί καλά. Στην αρχή είχα για λίγο την εντύπωση πως μιλάμε για κάποιο άλλο τέρας γιατί έχοντας διαβάσει το σχόλιό σου επάνω νόμιζα πως ήταν κάποιος δαίμονας ή κάτι άλλο σκιώδες, πράγμα που δε μου χάλασε φυσικά την αφήγηση, μου άρεσε έτσι κι αλλιώς, αλλά είχε πλάκα όταν έφτασα στο τέλος και διάβασα για τα λέπια και τις φτερούγες του. Η ροή του λόγου σου είναι πολύ καλή, είναι εμφανώς πιο δουλεμένη από άλλες (και όχι αυτή τη φορά δε θα πω ποιες είναι να με μισείς άμα κάνω λάθος) και δείχνει πιο φροντισμένη παρόλο που είναι αρκετά δύσκολη. Ωραία δουλειά μίστερ, δεν είναι ιστορία, είναι αφήγημα, αλλά είναι πολύ ωραία δουλειά Υ.Γ. ελπίζω να μη σε ενοχλεί η χρήση του ονόματος, προσπαθώ να μάθω να σας ξεχωρίζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 1, 2006 Share Posted December 1, 2006 Η γραφή μου άρεσε πάρα πολύ. Ξέρεις να παίζεις με το λόγο, σου βγαίνουν ωραία οι εικόνες. Ξέρεις τί με χάλασε όμως; Ότι αυτό που γράφεις είναι η σελίδα με το fluff που θα έβρισκες σε ένα βιβλίο παιχνιδιών ρόλων. Είναι ωραία εικόνα, αλλά όχι ακριβώς ιστορία... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted December 1, 2006 Share Posted December 1, 2006 Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Δεν είναι ακριβώς ιστορία, είναι ένα ωραίο, ωραιότατο, αφήγημα. Είναι τόσο ωραίο, που παρ' όλο που δεν είναι ιστορία, το ψήφισα για τρίτο. Μου άρεσε εκπληκτικά η εικόνα της πόλης μέσα απ' τα μάτια του δράκου. Εκπληκτικά. Κι η παρομοίωση με τον πιστό υπηρέτη ντυμένο στα κόκκινα ήταν εξαίσια. Μμ, για να είναι πιο δίκαια τα πράγματα επισημαίνω πως έχω τις εμμονές μου και με τη φωτιά, και με μερικά άλλα πραγματάκια που αναφέρεις [ειδικά με τον τρόπο που τα αναφέρεις]. Οι εμμονές έπαιξαν ρόλο στο πόσο μου άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
araquel Posted December 1, 2006 Share Posted December 1, 2006 είναι πολύ ωραίο ως κείμενο, χειρίζεσαι ωραία λέξεις και εικόνες. αν και ως θέμα, θα πω την πικρή αλήθεια, δεν με αγγίζει πολύ (όλο το σκηνικό με τους δράκους, όχι το δικό σου, όλη η λογοτέχνια γενικότερα, με σαφή εξαίρεση τος δράκους της γαιοθάλασσας, με τους οποίους έχω ψύχωση - τι να πω, έχουν κάτι οι δράκοι που με αποτρέπει απο το να σχετιστώ/ταυτιστώ τους (relate to)), έχει πολλά "φιλικά-προς-ανάγνωση" στοιχεία για μένα. πολύ ωραίος ο χειρισμός του οράματος και του "ζυγίσματός" του μετά. και πολύ όμορφο τελείωμα. το μόνο πράγμα που δεν μου άρεσε και μου χτύπησε πολύ άσχημα -σόρυ - είναι το όνομα, θραξ-ναρ-ιλόκε. δεν είμαι εξοικιωμένος με κάποιους τομείς της φανταστικής λογοτεχνίας, έχω μείνει κάποια μαθήματα πίσω, οπότε στη λεξιπλασία και την δημιουργία ονομάτων έχω λίγο πιο περιορισμένες?/πεπαλαιωμένες? ιδέες και απόψεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted December 1, 2006 Share Posted December 1, 2006 Για να πώ την αλήθεια, δεν μου θύμισε δράκο η όλη εσωτερική σκέψη. Δηλαδή, που είναι ο ξένος προς άνθρωπο τρόπος σκέψης; Θα μπορούσε κάλιστα ο κάθε άνθρωπος που έχει κατακτήσει μια πόλη να σκέφτεται έτσι. Και αυτό με χάλασε αρκετά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ivan Gig Nth Yuk Posted December 1, 2006 Share Posted December 1, 2006 το μόνο πράγμα που δεν μου άρεσε και μου χτύπησε πολύ άσχημα -σόρυ - είναι το όνομα, θραξ-ναρ-ιλόκε. δεν είμαι εξοικιωμένος με κάποιους τομείς της φανταστικής λογοτεχνίας, έχω μείνει κάποια μαθήματα πίσω, οπότε στη λεξιπλασία και την δημιουργία ονομάτων έχω λίγο πιο περιορισμένες?/πεπαλαιωμένες? ιδέες και απόψεις. Το όνομα είναι δικό μου (ο δράκος ήταν σ' ένα campaign setting μου) και σημαίνει ότι είναι της οικογένειας των Thrax και nar σημαίνει στην quenya φωτιά, το il κάτι σαν αστρόφως και το loke δράκος και δηλώνει πως είναι ο δράκος άρχοντας της μέρας και της νύχτας. Περισσότερα από τον αδερφό μου που θα γράψει σε λιγάκι.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted December 1, 2006 Author Share Posted December 1, 2006 Στην αρχή είχα για λίγο την εντύπωση πως μιλάμε για κάποιο άλλο τέρας γιατί έχοντας διαβάσει το σχόλιό σου επάνω νόμιζα πως ήταν κάποιος δαίμονας ή κάτι άλλο σκιώδες, πράγμα που δε μου χάλασε φυσικά την αφήγηση, μου άρεσε έτσι κι αλλιώς, αλλά είχε πλάκα όταν έφτασα στο τέλος και διάβασα για τα λέπια και τις φτερούγες του. Βασικά, επίτηδες το κάνω. Αυτό που ήθελα να πετύχω είναι να αποκαλύπτεται σιγά-σιγά η δρακόντια φύση του πρωταγωνιστή. Περισσότερα επ' αυτού παρακάτω. Η ροή του λόγου σου είναι πολύ καλή, είναι εμφανώς πιο δουλεμένη από άλλες (και όχι αυτή τη φορά δε θα πω ποιες είναι να με μισείς άμα κάνω λάθος) και δείχνει πιο φροντισμένη παρόλο που είναι αρκετά δύσκολη. Ευχαριστώ. Βασικά, όταν το έγραψα είχα μόλις τελειώσει τον Τελευταίο Πειρασμό του Καζαντζάκη και είχα αρχίσει να διαβάζω το πρώτο μέρος της Γεωθάλασσας. Σε αυτό το κείμενο, προσπαθώ να μιμηθώ τον τρόπο γραφής του Καζαντζάκη επειδή μου είχε κάνει πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση. Περισσότερα επί Καζαντζάκη θα πω παρακάτω. Πάλι κάνεις λάθος με τις ιστορίες γιατί θα έπρεπε να πεις "την άλλη σου ιστορία" αφού αυτή είναι μόλις η δεύτερη που δημοσιεύω. Ωραία δουλειά μίστερ, δεν είναι ιστορία, είναι αφήγημα, αλλά είναι πολύ ωραία δουλειά Να ήξερα και ποια η διαφορά του αφηγήματος από το διήγημα καλά θα ήταν. Τέλος πάντων, υποθέτω ότι δεν είχε αρκετό storytelling το κείμενο και αυτό οφείλω να το παραδεχθώ. Νομίζω ότι πρέπει να μου αναγνωριστούν ελαφρυντικά καθώς δεν ήθελα να συμβαίνουν πράγματα που να διακόπτουν τις σκέψεις του δράκου. Υ.Γ. ελπίζω να μη σε ενοχλεί η χρήση του ονόματος, προσπαθώ να μάθω να σας ξεχωρίζω. Όχι, φυσικά και δε με ενοχλεί. Το όνομά μου είναι για τους άλλους να το χρησιμοποιούν, δεν είναι δικό μου (τι έχουμε εδώ; σχήμα οξύμωρο; ). Όταν λέω "Εγώ" και όταν λέω "Νικόλας" δε σκέφτομαι το ίδιο πράγμα. Η γραφή μου άρεσε πάρα πολύ. Ξέρεις να παίζεις με το λόγο, σου βγαίνουν ωραία οι εικόνες. Ξέρεις τί με χάλασε όμως; Ότι αυτό που γράφεις είναι η σελίδα με το fluff που θα έβρισκες σε ένα βιβλίο παιχνιδιών ρόλων. Είναι ωραία εικόνα, αλλά όχι ακριβώς ιστορία... Fluff όταν λες εννοείς εκείνο το κειμενάκι που υπάρχει έτοιμο για να κάνει ο DM την περιγραφή στους παίκτες; Αν ναι, επέτρεψέ μου να διαφωνήσω καθώς το κείμενο σα θέμα έχει τις σκέψεις του πρωταγωνιστή, όχι την εξωτερική του εμφάνιση. Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Δεν είναι ακριβώς ιστορία, είναι ένα ωραίο, ωραιότατο, αφήγημα. Είναι τόσο ωραίο, που παρ' όλο που δεν είναι ιστορία, το ψήφισα για τρίτο. Μου άρεσε εκπληκτικά η εικόνα της πόλης μέσα απ' τα μάτια του δράκου. Εκπληκτικά. Κι η παρομοίωση με τον πιστό υπηρέτη ντυμένο στα κόκκινα ήταν εξαίσια. Μμ, για να είναι πιο δίκαια τα πράγματα επισημαίνω πως έχω τις εμμονές μου και με τη φωτιά, και με μερικά άλλα πραγματάκια που αναφέρεις [ειδικά με τον τρόπο που τα αναφέρεις]. Οι εμμονές έπαιξαν ρόλο στο πόσο μου άρεσε. Ευχαριστώ. Τιμή μου να υπηρετώ τις εμμονές σας! είναι πολύ ωραίο ως κείμενο, χειρίζεσαι ωραία λέξεις και εικόνες.αν και ως θέμα, θα πω την πικρή αλήθεια, δεν με αγγίζει πολύ (όλο το σκηνικό με τους δράκους, όχι το δικό σου, όλη η λογοτέχνια γενικότερα, με σαφή εξαίρεση τος δράκους της γαιοθάλασσας, με τους οποίους έχω ψύχωση - τι να πω, έχουν κάτι οι δράκοι που με αποτρέπει απο το να σχετιστώ/ταυτιστώ τους (relate to)), έχει πολλά "φιλικά-προς-ανάγνωση" στοιχεία για μένα. πολύ ωραίος ο χειρισμός του οράματος και του "ζυγίσματός" του μετά. και πολύ όμορφο τελείωμα. Δες, ένα από τα θέματα του κειμένου ήταν να παρουσιάσω τον δράκο ανθρωπόμορφο, δηλαδή διαφορετικά α' ό,τι παρουσιάζεται συνήθως στη λογοτεχνία. Βέβαια, τα κλισέ των δράκων βρίσκονται στο κείμενο (περηφάνια, απληστία κλπ) αλλά προσπαθώ να μην ισοπεδώνουν τον χαρακτήρα. Για τα "φιλικά-προς-ανάγνωση" στοιχεία θα συμφωνήσω. Πολλά πράγματα επαναλαμβάνονται ή υπεραναλύονται. Το έκανα για να είναι εύκολα κατανοητά τα πράγματα που ήθελα να παρουσιάσω στον καθένα. Ελπίζω μόνο να μη μοιάζουν κάποια κομμάτια του κειμένου περίσσια. το μόνο πράγμα που δεν μου άρεσε και μου χτύπησε πολύ άσχημα είναι το όνομα, θραξ-ναρ-ιλόκε. δεν είμαι εξοικιωμένος με κάποιους τομείς της φανταστικής λογοτεχνίας, έχω μείνει κάποια μαθήματα πίσω, οπότε στη λεξιπλασία και την δημιουργία ονομάτων έχω λίγο πιο περιορισμένες?/πεπαλαιωμένες? ιδέες και απόψεις. Πράγματι, κι εμένα όταν το έγραφα μου φαίνονταν ότι χαλούσε τη ροή του κειμένου. Τελικά, το άφησα με τη λογική ότι το όνομα ενός δράκου δεν πρέπει να φαίνεται πολύ μουσικό και οικείο στους ανθρώπους αλλά παρόλα αυτά να έχει κάποια ομορφιά και μουσικότητα περίεργη μέσα του (κάτι που θεώρησα ότι διασφαλίζονταν de facto με τη χρήση του ονόματος που προέρχονταν από την Quenya του Tolkien). Για να πώ την αλήθεια, δεν μου θύμισε δράκο η όλη εσωτερική σκέψη. Δηλαδή, που είναι ο ξένος προς άνθρωπο τρόπος σκέψης; Θα μπορούσε κάλιστα ο κάθε άνθρωπος που έχει κατακτήσει μια πόλη να σκέφτεται έτσι. Και αυτό με χάλασε αρκετά. Μάλιστα. Αυτό ήταν ένα από τα θέματα του κειμένου: ο ανθρωπομορφισμός του δράκου. Όπως ο Καζαντζάκης στα κείμενά του τα ανάγει όλα στον άνθρωπο και στη γη (ή έτσι μου φαίνεται εμένα τουλάχιστο), έτσι ήθελα κι εγώ να κάνω το δράκο να αναχθεί σε άνθρωπο (δηλαδή να κάνω ένα typecasting τον Θραξ σε τύπο άνθρωπο!) και για αυτό το γεγονός ότι είναι δράκος αποκαλύπτεται σιγά-σιγά. Ούτως ή άλλως, όπως είπα και παραπάνω, δεν ήθελα να παρουσιάσω ένα δράκο όπως γίνεται συνήθως στη λογοτεχνία. Πάντως, αν παρατηρήσεις πιο προσεκτικά θα δεις ότι έχω βάλει και κάποια μοτίβα που είναι πολύ κλασικά για την ιδιοσυγκρασία των δράκων. Από τα σχόλια του month (που λέει ότι θυμίζει πολύ άνθρωπο) και του araquel (που του θυμίζει πολύ generic δράκους) υποθέτω πως σε αυτό το σημείο απέτυχα. Τέλος πάντων, σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 3, 2006 Share Posted December 3, 2006 Πάλι κάνεις λάθος με τις ιστορίες γιατί θα έπρεπε να πεις "την άλλη σου ιστορία" αφού αυτή είναι μόλις η δεύτερη που δημοσιεύω. εεεε.... πουθενά δε σε βρίσκω Να ήξερα και ποια η διαφορά του αφηγήματος από το διήγημα καλά θα ήταν. Τέλος πάντων, υποθέτω ότι δεν είχε αρκετό storytelling το κείμενο και αυτό οφείλω να το παραδεχθώ. Νομίζω ότι πρέπει να μου αναγνωριστούν ελαφρυντικά καθώς δεν ήθελα να συμβαίνουν πράγματα που να διακόπτουν τις σκέψεις του δράκου. Λοιπόν, κοίτα να δεις: Μια ιστορία, διήγημα, μύθος κτλ είναι μια πεπερασμένη σειρά γεγονότων. Αν θες μια εξιστορηση των πραγμάτων που έλαβαν χώρα μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Με λίγα λόγια κάτι που έχει αρχή, μέση και τέλος. Σίγουρα μπορείς να πεις αφήγημα το ίδιο πράγμα και χρονογράφημα και πολλά άλλα. Προσωπικά όταν λέω ότι κάτι "είναι αφήγημα και όχι ιστορία" συνήθως εννοώ πως αυτό που λες δεν έχει ένα τέλος, δεν έχει εκείνη τη δομή στα γεγονότα που χαρακτιρίζω ιστορία. Τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με τη γραμμικότητα του όλου θέματος και το τονίζω για να αποφύγω την συγκεκριμένη παρερμηνεία. Εδώ έχεις ένα δράκοντα ο οποίος στοχάζεται επάνω σε αυτά που έχουν ήδη γίνει off screen. Κάποια σημεία αυτών που έγιναν τα μαθαίνουμε μεν (αν και χωρίς να είμαστε μάρτυρες, ούτε κι αυτό έχει σημασία) όμως χωρίς να έχουν μια συγκεκριμένη ροή γεγονότων. Πρέπει να σου πω ακόμα πως αυτό δεν είναι κάτι που το λέω για κακό. Νομίζω δε στο έχω ξαναπεί πουθενά, απλά το χαρακτηρίζω με μια συγκεκριμένη ανομασία σε σχέση πάντα με τον τρόπο που σκέφτομαι εγώ - και φυσικά δε θα μπορούσα με τον τρόπο που σκέφτεται κάποιος άλλος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted December 3, 2006 Author Share Posted December 3, 2006 (edited) Νομίζω καταλαβαίνω τι εννοείς στο περίπου, δηλαδή μπορώ να φανταστώ το μοτίβο ή φίλτρο που χρησιμοποιείς για να τα ξεχωρίσεις. Αν το πάρεις τυπικά, όμως, το κείμενο αυτό έχει και αρχή και μέση και τέλος, με κάθαρση μάλιστα. Γενικά, προσωπικά εγώ θα έλεγα ότι υπάρχει δράση, απλώς είναι ιδεατή. Δηλαδή συμβαίνουν πράγματα, απλώς δεν είναι φυσικές πράξεις, είναι στο νου του πρωταγωνιστή. Με άλλα λόγια, οι σκέψεις αυτές θα μπορούσαν να έχουν αντίστοιχες "φυσικές πράξεις" και αυτές οι φυσικές πράξεις να είναι όλες συμβολικές και να αναφέρονται στη "δράση του νου". ΥΓ: Αν έχει όρεξη κανένας να κάνει τις διευκρινίσεις που ζήτησα πιο πάνω (fluff, όνομα του δράκου, αν κάποια μέρη μοιάζουν περιττά, ανθρωπομορφισμός & σύγκριση με άλλους δράκους της φανταστικής λογοτεχνίας) θα σας ήμουν υπόχρεος! Edited December 4, 2006 by Guardian of the RuneRing #1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
araquel Posted December 4, 2006 Share Posted December 4, 2006 για το όνομα του δράκου, οκ, δεκτό αυτό για την quenya, απλώς για μένα δεν λειτούργησε στην περίπτωση αυτή. δεν ξέρω τισ απόψεις των άλλων, μιλάω καθαρά και αποκλειστικά για μένα, αλλά το όνομά του δεν βρίσκω ότι έχει μουσικότητα και "αρμονία" (<---εύκολα παρεξηγίσιμη λέξη, ελπίζω να την αντιλαμβάνεσαι με την ίδια απόχρωση που την εννοώ). σαφώς είναι και δράκος, και δεν περιμένω να έχει την απόλυτη μουσικότητα το όνομά του (μια τραχύτητα είναι ωραία), απλώς η σειρά των συμφώνων και αυτά τα ίδια δεν λειτουργούν προς αυτήν την κατεύθυνση. πχ, στη γαιοθάλασσα (ψύχωση οι δράκοι της, το είπαμε...), τα ονόματά τους είναι μελωδικά, και έχουν και κάποια τραχύτητα. ξανασημειώνω ότι δεν έχω διαβάσει πολύ λογοτεχνία με δράκους, έχω οπότε περιορισμένη γνώση των ονομάτων (και της μορφής αυτών) που κυκλοφορούν γενικότερα. παίζει να αποτελώ μειοψηφία στην άποψη μου άρα. B) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lithonis Posted December 4, 2006 Share Posted December 4, 2006 Α μάλιστα. Δράκος ήταν. Και εμένα κάτι σαν δαίμονας μου έκανε. Μάλλον θα ήμουν πολύ κουρασμένος όταν την διάβασα. Πάντως μου άρεσε πολύ σαν ιστορία. Οι ενστάσεις τώρα. Στο όραμα είχε δει έναν βασιλιά να κάθεται στο θρόνο του, ολομόναχος σε μια σκοτεινή αίθουσα. «Τι κάνεις;», τον είχε ρωτήσει. «Περιμένω τη νύχτα» ήταν η απάντηση του άρχοντα. «Γιατί;» του ξαναρώτησε ο Θραξ-Ναρ-Ιλόκε. «Για να έρθει ο κλέφτης. Θα με διώξει από τ’ αρχοντικό μου και θα πάρει τη θέση μου». Ήθελε να τον προτρέψει να αντιδράσει αλλά δίστασε και τον ρώτησε για τελευταία φορά: «Θα επιστρέψεις;». «Θα επιστρέψω», του είχε αποκριθεί και μονομιάς το όραμα ήταν παρελθόν. «Ποιος να ‘ναι ο άρχοντας και ποιος ο κλέφτης; Αν είμαι εγώ ο άρχοντας, τότε μόλις πέσει η νύχτα θα έρθουν να με διώξουν. Αλλά πώς; Η δύναμή μου ανυπέρβλητη. Κι αν είμαι εγώ ο κλέφτης; Τότε η άφιξη της νύχτας θα σφραγίζει την έναρξη της βασιλείας μου;» Διέκοψε τη σκέψη του απότομα. «Αλλά κλέφτης εγώ δεν είμαι.» Μα αν είναι ο κλέφτης η βασιλεία του είναι πεπερασμένη καθώς ο άρχοντας επιστρέφει. Αν είναι ο άρχοντας δεν καταστρέφετε καθώς όπως είπαμε επιστρέφει. Σε αυτό το σημείο ή εσύ δεν τα λες καλά ή εγώ κάτι χάνω Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted December 4, 2006 Share Posted December 4, 2006 Να σου πώ. Με το όνομα εγώ δεν θα κολήσω, γιατί πολύ απλά I suck at giving names. Όσο για τον δράκο... Είναι ένα τεράστιο ερπετό, που έχει ζήσει ο κθούλου ξέρει πόσα χρόνια! Αυτό του δίνει δύο γνωρίσματα. Ένα υπομονή· ακόμα και αν είναι ανυπόμονος για τα μέτρα των δράκων, πάλι θα μπορούσε να περιμένει μέχρι να σκάσουν απο το κακό τους οι τυχοδιόκτες. Το δεύτερο είναι η προοπτική του. Το χρησάφι είναι το κρεβάτι του, όχι κάτι που χρησιμοποιεί για να ζήσει. Η περιοχή του, είναι δική του, γιατί είναι ζώο και δεν δέχεται άλους εισβολείς. Το να έρθουν κάπιοι για να τον σκοτώσουν, απλά δεν τον ενδιαφέρει. Είναι ή δεν είναι ένα απο τα πιο ισχυρά όντα του κόσμου; Ποιος θα μπορούσε α αντισταθεί στην φλογερή του ανάσα, που έχει κάνει στρατούς κάρβουνα; Μια κραυγή του μπορεί να σπάσει την πέτρα στα δύο! Τι γυρεύουνε τα σκουλίκια αυτά κοντά του! Κάπως έτσι σκέφτεται ένας δράκος. Εκτός αν το πάμε στο σοφός γέροντας, όπου νομίζω μπορείς να καταλάβεις πως σκέφτεται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted December 4, 2006 Share Posted December 4, 2006 Λοιπων πρεπει να γραψω το σχολιο μου καπου εδω ( γιατι αν το αμελησω και αλλο δεν θα εχει νοημα με τη πορεια που παιρνει η συζητηση... ) Θα ειναι πολυ συντομο μιας και εχω μια Α πιεση χρονου ... Λοιπων κατ' αρχην μου αρεσε η ιστορια σου (δε θυμαμαι σε τι θεση την εβαλα, μετα τη 2η παντως ) και ο λογος που μου αρεσε ειναι οτι ετσι οπως ηταν γραμμενη δε μου θυμησε δρακο... Να σου πω την αληθεια η εικονα που μου ηρθε ηταν μια πολη μεσα στη μεση μιας ζουγκλας με ενα ζιγκουρατ στο κεντρο ( το ναο του θεου ηλιου ντε ) και εναν απο τους ανθρωπους - πουλια των αζτεκων ( δε θυμαμαι τωρα πως ακριβως τους λενε ) να χαιρεται για τη νικη του και να ετοιμαζεται να πολεμησει τους υπικοους του αδερφου του πατερα του.... ( πολλη μυθολογια εδω δεν θα εμβαθυνω ) επισεις και το ονομα σε κατι τετοιο με παρεπεμψε γενικα ειναι και ενα απο τα χαρακτηριστικα που μου αρεσαν οτι ειναι αρκετα ασαφεις για να τη δεις οπως θελεις εσυ και δε σε περιοριζει στο στενο πλαισιο της περιπατημενης. Μετα την απογοητευση της δρακοντικης φυσης του Θραξ-Ναρ-Ιλόκε εξακολουθει να μου αρεσει βεβαια, τωρα οσο αφορα το αν ειναι ιστορια, θα συμφωνησω με τα παιδια οτι οντως τεινει προς αφηγηση παρα ιστορια, αλλα απο την αλλη καθε εικονα η αφηγηση εχει μια ιστορια απο πισω της και αν ειχες δωσει λιγο ποιο πολυ βαρος στο τι οδηγησε τα πραγματα ως εκει θα ηταν σιγουρα αρκετα καλυτερη περαν αυτου εγω την απελαυσα οπως και να χει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted December 4, 2006 Author Share Posted December 4, 2006 (edited) Οι ενστάσεις τώρα.Μα αν είναι ο κλέφτης η βασιλεία του είναι πεπερασμένη καθώς ο άρχοντας επιστρέφει. Αν είναι ο άρχοντας δεν καταστρέφεται καθώς όπως είπαμε επιστρέφει. Σε αυτό το σημείο ή εσύ δεν τα λες καλά ή εγώ κάτι χάνω Ο δράκος είναι που τα έχει χάσει λίγο. Επειδή η κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί έχει αρνητικό αποτέλεσμα όπως και να το σκεφτεί (στη μία περίπτωση ταπεινώνεται σε μια μάχη με ένα "κλέφτη" και χάνει την πόλη κατ' ευθείαν για να επιστρέψει στο απώτερο μέλλον ενώ στην άλλη περίπτωση είναι κλέφτης και μόνο προσωρινός άρχοντας της πόλης) προσπαθεί να φανταστεί μια διέξοδο. Καθώς δεν τα καταφέρνει και οι αμφιβολίες μεγαλώνουν, προτιμάει να παραδοθεί στη μοίρα του να το εκδιώξουν παρά να ζήσει στις αμφιβολίες. Το νόημα του κειμένου είναι ότι ο Θραξ οδηγείται μόνος του στην ταπείνωση αφού στην αρχή τον τρώνε οι σκιές της αμφιβολίας και μετά τον τρώνε οι σκιές της ήττας. Η περίεργη κάθαρση που προσπάθησα να επιτύχω είναι η αποδοχή της ήττας (προσωρινής ώστε να μην ταπεινωθεί τελείως) προκειμένου να γλιτώσει από τις αμφιβολίες και τον φόβο. Δηλαδή οι σκιές που μακραίνουν στη δύση του Ήλιου τού είναι μεγαλύτερο βάρος από την αποδοχή του ολοκληρωτικού σκότους της νύχτας. Στο τέλος παραδίδεται οικειοθελώς σε αυτό το ολοκληρωτικό σκοτάδι για να διαφυλάξει την περηφάνια του. Αλλά ούτως ή άλλως το όραμα είναι λίγο πολύ "ίξεις αφίξεις" Να σου πώ. Με το όνομα εγώ δεν θα κολήσω, γιατί πολύ απλά I suck at giving names. Όσο για τον δράκο... Είναι ένα τεράστιο ερπετό, που έχει ζήσει ο κθούλου ξέρει πόσα χρόνια! Αυτό του δίνει δύο γνωρίσματα. Ένα υπομονή· ακόμα και αν είναι ανυπόμονος για τα μέτρα των δράκων, πάλι θα μπορούσε να περιμένει μέχρι να σκάσουν απο το κακό τους οι τυχοδιόκτες. Το δεύτερο είναι η προοπτική του. Το χρησάφι είναι το κρεβάτι του, όχι κάτι που χρησιμοποιεί για να ζήσει. Η περιοχή του, είναι δική του, γιατί είναι ζώο και δεν δέχεται άλους εισβολείς. Το να έρθουν κάπιοι για να τον σκοτώσουν, απλά δεν τον ενδιαφέρει. Είναι ή δεν είναι ένα απο τα πιο ισχυρά όντα του κόσμου; Ποιος θα μπορούσε α αντισταθεί στην φλογερή του ανάσα, που έχει κάνει στρατούς κάρβουνα; Μια κραυγή του μπορεί να σπάσει την πέτρα στα δύο! Τι γυρεύουνε τα σκουλίκια αυτά κοντά του! Κάπως έτσι σκέφτεται ένας δράκος. Εκτός αν το πάμε στο σοφός γέροντας, όπου νομίζω μπορείς να καταλάβεις πως σκέφτεται. Για να είμαστε δίκαιοι, ο συγκεκριμένος δράκος ήταν απλώς ενήλικος (150-200 χρονώ) όταν διαδραματίζεται η ιστορία αυτή. Το αίμα του βράζει εξαιτίας της ηλικίας του και της υπερηφάνειάς του και για αυτό δε μπορεί να αποδεχτεί εύκολα έναν συμβιβασμό (κάτι που κάνει στο τέλος όμως!). Αυτό με τους τυχοδιώκτες δεν το κατάλαβα. Αυτό που γίνεται μετά είναι ότι απλώς ο στρατός και ο κόσμος της πόλης του αντεπιτίθενται και έτσι αυτός αναγκάζεται να υποχωρήσει. Η προοπτική του εντάξει είναι νομίζω, δε λέω πουθενά ότι χρησιμοποιεί το χρυσάφι για να "βγάλει τα προς το ζειν" κιόλας! Απλώς έχει ψύχωση και του αρέσει να το κοιτάει και να το έχει οργανωμένο. Όσο για την παντοδυναμία του, νομίζω φαίνεται ξεκάθαρα η εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Ειδικά εκεί που σκέφτεται τις ερμηνείες του οράματος, αδυνατεί να πιστέψει ότι θα τον διώξουν αφού θεωρεί τη δύναμή του ανυπέρβλητη. Δεν ήταν όλα αυτά ξεκάθαρα; Μήπως με δουλεύεις; Edited December 4, 2006 by Guardian of the RuneRing #1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Κάθομαι και διαβάζω τόση ώρα όλες αυτές τις αναλύσεις, που ξεπερνούν κατα πολύ σε μέγεθος την ίδια την ιστορία και, ξαναδιαβάζοντάς την, δε βρίσκω παρά ψήγματα των όσων λέγονται. Νομίζω καταλαβαίνω τι πήγες να κάνεις guardian, το έχω δοκιμάσει κι εγώ να σκιαγραφήσω χαρακτήρα σε παρόμοια αφήγηση, αλλά σπάνια δουλεύει. Θέλει πάρα πολύ δουλειά και εμπειρία για να τα βγάλεις πέρα αξιοπρεπώς, αλλιώς πολλά που έχεις στο μυαλό σου μένουν εκεί και δεν περνάνε στο (ηλεκτρονικό στην περίπτωσή μας) χαρτί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Τώρα αν σας πω ότι εγώ δεν κατάλαβα καν ότι μιλάμε για δράκο, τι θα μου πειτε; Δεν ξέρω, ναι, έχει φτερά κτλ, αλλά εγώ γιατί το έχασα; Μάλλον εξαιτίας του αρκετά ανθρώπινου τρόπου σκέψης υποθέτω... Αλλα anyway, πέρα απ αυτό, η ιστορία μου άρεσε αρκετά. Ωραίο γράψιμο, πολύ ωραίες εικόνες, απλά κάπου χάθηκα ως προς τι ακριβώς ήθελες να πεις - έμεινα στο τέλος με την απορία του τι ήταν τελικά αυτός, ποιοι ήταν αυτοί που ήρθαν να τον πολεμήσουν κτλ. Ίσως φταιει που δεν παίζω rpg . Απ ό,τι βλέπω απ αυτά που είπατε, υπάρχουν κάποια πράγματα που ήθελες να πεις αλλά δεν κατάφερες να τα περάσεις τελικά επαρκώς - και μάλλον γι αυτό έμεινα και με τις απορίες που έλεγα. Έμεινα κι εδώ δηλαδή με την σκέψη "ωραιο ναι μεν, αλλά...τι;" Οπότε θέλει λιγη δουλίτσα ακόμα, ως προς την παρουσίαση του "κόσμου" δηλαδή, ώστε να είναι ξεκάθαρο για τι μιλάμε και να δουλέψει αυτό το συναίσθημα που θέλεις να περάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted December 5, 2006 Author Share Posted December 5, 2006 (edited) Σχετικά με την προσωπικότητα του δράκου, αυτή ήθελα να την περάσω στο παρασκήνιο ώστε οι σκέψεις του και η κατάσταση στην οποία βρίσκονταν να περάσουν στο προσκήνιο. Επίσης, καλώς ή κακώς, δε με ενδιέφερε να γράψω τι έγινε πολύ συγκεκριμένα στην ιστορία. Η ερώτηση που θέλω να σας απευθύνω είναι η εξής: Φάνηκε το δράμα του ήρωα ότι ήταν η έλλειψη ανοχής του στην αμφιβολία; Φάνηκε ότι η απόφαση που πήρε και λύση του δράματος ήταν να παραδοθεί στην μοίρα του; Φάνηκε ότι όλα αυτά ήταν δικαιολογημένα; Αυτός ήταν ο πυρήνας της ιστορίας και αυτά ήθελα να μείνουν στον αναγνώστη στο τέλος. Τα υπόλοιπα είναι απλώς το μέσο για να τα επιτύχω. Και να τελειώσω με μια παράκληση: Μπορείτε να είστε λίγο πιο αναλυτικοί στα σχόλια και στις κριτικές σας; Αν κάνετε τον κόπο και ξανα-απαντάτε μια στο τόσο, μήπως γίνεται να κάνετε και τις διευκρινίσεις που ζητάω; Υπάρχει σοβαρός λόγος. Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον! ΥΓ: Και για να απαντήσω και σε κάτι πιο συγκεκριμένο και απτό... Nihilio, λογικό δεν είναι η ανάλυση να ξεπερνά σε μέγεθος το κείμενο; Είναι σαν να μου λες ότι ένα θεώρημα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από την απόδειξή του και από τις σκέψεις που προκαλεί... ή ότι μια ταινία δε μπορείς να τη συζητήσεις περισσότερο από την διάρκειά της... ή ότι για να μάθεις κάτι χρειάζεται λιγότερος χρόνος από το να το κάνεις μια ανάγνωση... γιατί περί παιδευτικής διαδικασίας πρόκειται. Εγώ προσπαθώ να μάθω να γράφω. Και μάλιστα χρειάζεται να κάνω μια πολύ επίπονη και δύσκολη εξόρυξη δεδομένων καθώς οι πληροφορίες δεν μου δίνονται έτοιμες. Edited December 5, 2006 by Guardian of the RuneRing #1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Nihilio, λογικό δεν είναι η ανάλυση να ξεπερνά σε μέγεθος το κείμενο; Όχι. Σε ένα σωστό κείμενο ο αναγνώστης δεν πρέπει να χρειάζεται τόσες πολλές επεξηγήσεις από το συγγραφέα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lithonis Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Όχι. Σε ένα σωστό κείμενο ο αναγνώστης δεν πρέπει να χρειάζεται τόσες πολλές επεξηγήσεις από το συγγραφέα... Θα διαφωνήσω. Δεν νομίζω ότι είναι θέμα στείρων επεξηγήσεων. Έχουμε τον συγγραφέα πρόχειρο και συζητάμε για το έργο του. Αυτός δεν είναι και ο σκοπός του φορουμ; Είναι καλύτερα να καθόμαστε να συζητάμε για τον κάθε ξένο εμπορικό συγγραφέα με τις ώρες χωρίς να έχουμε καν την δυνατότητα να τον ρωτήσουμε πέντε πράματα; Η ερώτηση που θέλω να σας απευθύνω είναι η εξής: Φάνηκε το δράμα του ήρωα ότι ήταν η έλλειψη ανοχής του στην αμφιβολία; Φάνηκε ότι η απόφαση που πήρε και λύση του δράματος ήταν να παραδοθεί στην μοίρα του; Φάνηκε ότι όλα αυτά ήταν δικαιολογημένα; Προσωπικά δεν μου φάνηκε και πολύ σαν δράμα. Περισσότερο σε υπεροψία μου έκανε. Όταν λες δικαιολογημένα; Σε τι αναφέρεσαι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted December 6, 2006 Author Share Posted December 6, 2006 Προσωπικά δεν μου φάνηκε και πολύ σαν δράμα. Περισσότερο σε υπεροψία μου έκανε. Όταν λες δικαιολογημένα; Σε τι αναφέρεσαι; Ωχ, δεν εννοούσα δράμα με αυτήν την έννοια. Εννοούσα το "θέμα της ιστορίας". Με την ίδια έννοια που λέμε και η "λύση του δράματος"... Όταν λέω δικαιολογημένα εννοώ όταν το διαβάσατε να μην τα θεωρήσατε ξεκάρφωτα αλλά να φάνηκε ότι όλα γίνονταν για κάποιο λόγο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lithonis Posted December 7, 2006 Share Posted December 7, 2006 Οκ. Σε έπιασα τι εννοείς. Έτσι ναι. Μου φάνηκε κατανοητό. Η αντίδρασή του είχε κάποια βάση και μου φάνηκε αναμενόμενη και φυσική. Πέραν του μπερδέματος με το όραμα που προείπα, η ιστορία μου άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.