Jump to content

Stargate: Atlantis (2004-2009)


Darkchilde

Recommended Posts

Δυστυχώς για εμάς η ελληνική τηλεόραση δεν πρόκειται ποτέ να ασχοληθεί με σοβαρές σειρές sff. Πάιρνουν μία σειρά βάζουν την πρώτη σαιζόν άντε και τη δεύτερη, και ύστερα? ΜΝας αφήνουν με το cliffhanger χωρίς να μπορούμε να δούμε τα υπόλοιπα...

Ευτυχώς για το Internet και τα P2P προγράμματα. Ευτυχώς που υπάρχουν πολλά άτομα που βάζουν τα επεισόδια στο internet και μπορούμε και εμείς οι καημένοι και πεινασμένοι να κατεβάσουμε και να δούμε.

 

Και μία από τις σειρές που περιμένω πως και πως να παιχτεί το επόμενο επεισόδιο είναι το Stargate: Atlantis. Η σειρά είναι spin-off της γνωστής σειράς Stargate SG-1, και με πολύ ενδιαφέροντες "κακούς". Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

 

Σε ένα επιεσόδιο Stargate βρήκαν μία πολύ παλιά μικρή πόλη θαμμένη κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Αυτή είχε κτιστεί από τους λεγόμενους Ancients, και μάλλον επρόκειτο για τους Ατλάντιους, αλλά και τους κατασκευαστές των stargates ή αστροπυλών. Μία αρκετά μεγάλη ομάδα διαλέγεται από όλες τις χώρες του κόσμου για να πάνε στην Χαμένη Ατλαντίδα, η οποία σύμφωνα με τα αρχεία και τα ευρήματα της πόλης έχει μεταφερθεί από τους Ατλάντιους στον Γαλαξία του Πήγασου. Η ομάδα φτάνει και βρίσκει την πόλη άθικτη αλλά οι Ατλάντιοι έχουν χαθεί, ίσως...

 

Εξερευνώντας κάποιον πλανήτη του Γαλαξία του Πήγασοπυ, πέφτουν σε μία εξωγήϊνη φυλή η οποία είναι άκρως εχθρική προς τους ανθρώπους αφού για τους Wraith (όπως λέγεται η εχθρική φυλή) οι άνθρωποι είναι... Η συνέχεια επί της οθόνης.

 

Θα έλεγα ότι οι Wraith δεν είναι κακοί ακριβώς, απλώς έχουν τους λόγους τους για ότι κάνουν. (δεν θέλω να χαλάσω την ιστορία για όποιον θέλει να δεί.) Η σειρά είναι άκρως ενδιαφέρουσα, έχει αρκετά πολύ ωραία επεισόδια. άλλες φορές science fiction, άλλες φορές με πιο ανθρώπινα θέματα. Και τα 8 επεισόδια που έχω δεί είναι από καλά εως καταπληκτικά.

 

P.S. Dain σου έχω 2 ακόμα επεισόδια το 7ο και το 8ο. Το 9ο θα παιχτεί την Παρασκευή.

Edited by Dain
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Γουστάρω, γουστάρω, γουστάρω!! Thanks Βουλάκι! :thumbsup: :clap: :flowers:

 

Η σειρά είναι πράγματι άπαιχτη. Τον πιλότο τον είδα 5 φορές σχεδόν σερί και ειδικά μερικές σκηνές τις είδα ακόμα περισσότερες φορές!

 

Dain

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Θα παιχτεί και 4η σαιζόν του Atlantis, και μάλιστα στην 4η σαιζόν, το Atlantis θα έχει ένα γνωστό μέλος: την Samantha Carter.

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Το Stargate Atlantis ανανεώθηκε και για 5η σαιζόν, δηλαδή άλλα 20 επεισόδια.

Τώρα παίζεται μεν η 4η αλλά είναι καλό να ξέρεις ότι κάποιες σειρές ανανεώνονται νωρίς.

Link to comment
Share on other sites

Το Stargate Atlantis ανανεώθηκε και για 5η σαιζόν, δηλαδή άλλα 20 επεισόδια.

Τώρα παίζεται μεν η 4η αλλά είναι καλό να ξέρεις ότι κάποιες σειρές ανανεώνονται νωρίς.

 

Κανένα μέλος που να έχει στη στολή Ελληνική σημαία είδαμε/ θα δούμε; Τι διάβολο η μισή ΕΕ και ένα κάρο άλλες χώρες έχουν εμφανιστεί...

Link to comment
Share on other sites

Κανένα μέλος που να έχει στη στολή Ελληνική σημαία είδαμε/ θα δούμε; Τι διάβολο η μισή ΕΕ και ένα κάρο άλλες χώρες έχουν εμφανιστεί...

 

Καλό ερώτημα αλλά φαντάζομαι την ξέρεις την απάντηση...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Picardo Joins Stargate Atlantis Cast

 

The SciFi Channel announced today that Robert Picardo, The Doctor from Star Trek Voyager, has been tapped as a full-time cast member for the 5th season of Stargate Atlantis. Picardo’s recurring character Richard Woolsey is stepping in as head of the Atlantis Expedition. SciFi also announced that former SGA cast member Paul McGillion (who has a small part in the new Star Trek film) will reprise his role as Carson Beckett for five episodes.

Picardo has appeared numerous times on both Stargate Atlantis and Stargate SG-1. His character Richard Woolsey is taking over the Atlantis Expedition from Amanda Tapping’s Samantha Carter. Tapping, who joined the cast for the 4th season, will appear in some episodes, but is leaving to do a new show on SciFi called “Sanctuary” (as reported in our recent ‘SciFi Saturday’ column).

 

Although Picardo is the first Trek actor to join the cast full time, he far from being the only Star Trek/Stargate crossover. Previous Trek stars who have gone through the gate include: Jolene Blalock (ENT: T’Pol), John Billingsley (ENT: Phlox), Rene Auberjonois (DS9: Odo), Armin Shimerman (DS9), Marina Sirtis (TNG: Troi), Colm Meaney (DS9: O’Brian) and Connor Trinneer (ENT: Tucker). In addition Trek regular guest stars John de Lancie (TNG: Q) and Dwight Schultz (TNG: Barclay) have also shown up on a Stargate.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ρε παιδια ειμαι φανατικος του Battlestar Galactica... αξιζει η σειρα το κατεβασμα????πλησιαζει το Γκαλακτικα??? κ ποιο ειναι καλυτερο απο οτι εχετε δει...stargate sg1 η΄ Stargate atlantis???

Link to comment
Share on other sites

Η κάθε σειρά έχει τα καλά και τα κακά της. Προσωπικά μου αρέσουν όλες. Το Battlestar Galactica είναι διαφορετικό από το Galactica του '80 αλλά είναι πολύ καλή σειρά. Το Stargate SG-1 και το Atlantis προσωπικά νομίζω ότι και αυτά αξίζει να τα δείς.

Link to comment
Share on other sites

Ρε παιδια ειμαι φανατικος του Battlestar Galactica... αξιζει η σειρα το κατεβασμα????πλησιαζει το Γκαλακτικα??? κ ποιο ειναι καλυτερο απο οτι εχετε δει...stargate sg1 η΄ Stargate atlantis???

 

Κοίτα, άλλη σειρά Ε.Φ. σαν το Γκαλάκτικα δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Το Στάρκγειτ προσεγγίζει αρκετά ως προς το concept του Military Sci-Fi το οποίο χαρακτηρίζει και τις δύο σειρές αλλά μέχρι εκεί.

Πάντως, επειδή ανήκουν στον ίδιο κόσμο, θα ήταν λίγο άκαιρο να δείς Ατλάντις χωρίς να περάσεις απο το SG1. Χάνεις πολύ background έτσι, ειδικά εφόσον οι χαρακτήρες εναλλάσονται αρκετά ανάμεσα στις σειρές και απο ότι έμαθα, στον επόμενο κύκλο Ατλάντις οι μισοί χαρακτήρες θα είναι απο το SG1.

Link to comment
Share on other sites

Δεν χρειάζεται να τις δείς μονοκοπανιά. Μπορείς να βλέπεις μία-δύο σαιζόν SG-1 και μετά να δείς κάτι άλλο, και μετά να επιστρέψεις στο Stargate.

Link to comment
Share on other sites

ναι αλλα 10 σεζον???παει πολυ νομιζω,...

 

Τι να σου πώ... Μακάρι να μην τα είχα δεί ήδη και να τα ξεκινούσα τώρα... όσα seasons και να είχε το franchise θα τα έβλεπα ευχαρίστως...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
Τι να σου πώ... Μακάρι να μην τα είχα δεί ήδη και να τα ξεκινούσα τώρα... όσα seasons και να είχε το franchise θα τα έβλεπα ευχαρίστως...

 

Και τα δύο Stargate είναι αξιόλογα. Η αντικονφορμιστική στάση του Anderson δεν μπορεί να αντιγραφεί εύκολα στο Atlantis, αλλά νομίζω ότι ούτε το ήθελαν. Οι παραγωγοί του Atlantis, γέννημα θρέμμα της πρώτης σειράς, λειτουργούν καλά μαζί. Όσο λοιπόν έχουν κάτι να πούν θα τους βλέπουμε. Με το Heroes παγωμένο στο τέλος του Volume 2, το Battle Star Galactica να ξεκινά με νέα επεισόδια στις 28 Μάρτη στο sci-fi channel, αν δεν πάρει και άλλη αλλαγή, τότε το μόνο του είδους αυτή τη στιγμή είναι το Atlantis. Και όσοι το παρακολουθείτε με p2p ετοιμαστείτε για ένα καλοοοοο clifhanger :eek: :starwars: . Στο sci-fi.gr έχουμε κι εμείς τις πηγές μας.

 

'Ηδη άρχισαν στο vancouver τα γυρίσματα της πέμπτης σαιζόν και άν είναι τόσο καλή όσο λέγεται, τότε σίγουρα θα έχουν και συμβόλαιο για έκτη.!!!! Λέτε να ξεπεράσουν το SG-1?

 

Α! Να ευλογίσω και τα γένια μου :whistling: ως www.sci-fi.gr μαζί μας θα είναι στη συνάντηση των TERRAFORMERS

www.sci-fi.gr/terraformers.htm και ο Connor Trinneer που εκτός απο Trip Tucker the 3rd στο Startrek Enterprise είναι και MICHAEL THE WRAITH στο Stargate Atlantis. Ελπίζω να είστε στο Σούνιο το τελευταίο Πεμπτο - Παρασκευο - Σαββατοκύριακο του Μάη για να τον ανακρίνουμε δεόντως.!!

 

Κανένα μέλος που να έχει στη στολή Ελληνική σημαία είδαμε/ θα δούμε; Τι διάβολο η μισή ΕΕ και ένα κάρο άλλες χώρες έχουν εμφανιστεί...

 

Εδώ δεν πληρώσαμε αυτά που έπρεπε στην esa (European Space Agency) μια και είμασταν υποτίθεται πλήρες μέλος. Ούτε συμμετείχαμε στην κατασκευή και αποστολή του εργαστήριου που ενώθηκε με τον διεθνή διαστημικό σταθμό, και η σημαία μας βγήκε και απο την ιστοσελίδα της esa σιγά μην μας βάλουν στο Atlantis. Και που βλέπουμε κανένα κιτς κυονόκρανο καλά είναι.

 

κατσίρο

Edited by Darkchilde
Link to comment
Share on other sites

Αξιώθηκα κι εγώ να δω το διπλό Rising, τον πιλότο της σειράς. Με πλάτη εφτά χρόνια πείρας από το SG-1, ο πιλότος δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα λιγότερο από καταπληκτικός! Μπορεί οι χαρακτήρες να είναι καινούργιοι, οι σεναριογράφοι όμως είναι περπατημένοι κι έτσι, σε αντίθεση με άλλες, νεόκοπες ενάρξεις, εδώ όλα δουλεύουν θετικά.

 

Και οι Wraith μου άρεσαν πολύ, δεν με ενόχλησαν όπως οι Γκουαούλντ. Ο επιστήμονας Ρόντνεϊ ΜακΚέϊ (Ντέηβιντ Χιούλετ) είναι ο εκνευριστικός εκείνος τύπος που ενοχλούσε την Σαμάνθα Κάρτερ σε κάποια από τα επεισόδια του Stargate. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί είναι καινούργιοι και απλά αναμένω να τους γνωρίσω καλύτερα.

 

Πολύ καλό σενάριο, εξαιρετική επιστημονική φαντασία, στήνει ένα σκηνικό με πολλές ζουμερές υποσχέσεις.

 

Περισσότερα καθώς θα τα βλέπω.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Βλέποντας την πρώτη σεζόν, τα συμπεράσματα μου πάνω-κάτω είναι τα εξής:

 

Μετά από μια πολύ εντυπωσιακή εκκίνηση με τον διπλό πιλότο, η σειρά εξελίσσεται με λίαν καλώς σενάρια, με τους σεναριογράφους να έχουν μάθει καλά το μάθημα τους, όπως το ξανάγραψα, από το SG-1. Μάλιστα, τα σενάρια δείχνουν σαν κλεμμένα από εκείνο, το άλλο Stargate. Τα μοναδικά στοιχεία που διαφοροποιούν την νέα σειρά από την προηγούμενη είναι η πόλη και οι Wraith. Γιατί αλλιώς, πάρε ένα επεισόδιο, βάλε γκοαούλντ εκεί που μιλούν για γρέιθ, και έχεις την πατρική σειρά.

 

Χτυπητό παράδειγμα το Poisoning the Well και το Underground, που ατυχώς το ένα ακολουθεί το άλλο. Έχουμε και στα δύο από έναν ανθρωπόμορφο πολιτισμό που θέλει να πολεμήσει τα γρέιθ με καταστροφικά αποτελέσματα για τους ίδιους ή άλλους, με αποτέλεσμα οι ήρωες μας να κάνουν πίσω την τελευταία στιγμή στην συμμαχία μαζί τους. Πόσες τέτοιες, και αρκετά καλές, ιστορίες δεν είδαμε στο ορίτζιναλ Stargate;

 

Και όσον αφορά την αύρα της σειράς, οι κεντρικοί χαρακτήρες δεν έχουν αποκτήσει ακόμα το «χρώμα» τους. Ο μόνος πρωταγωνιστής που ξεχωρίζει μέχρι στιγμής είναι η ίδια η πόλη της Ατλαντίδας. Και ο Δόκτωρ Ρόντνεη ΜακΚέη (David Hewlett) που ξεχωρίζει και κερδίζει τις εντυπώσεις σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται με την εκνευριστική και αυτάρεσκη συμπεριφορά του. Μάλλον όμως γιατί είναι ο μόνος με προϋπηρεσία στις σειρές και είχε χρόνο να βρει «ποιος είναι».

 

Η Ελίζαμπεθ Γουίρ (Torri Higginson) πέραν του ότι μου θυμίζει την Σιγκούρνεη Γουίβερ, δεν έχει λάμψει ακόμα. Και ο Τζον Σέππερντ (του Joe Flanigan) δεν είναι δυστυχώς ένας Τζακ Ο’Νιλ. Ακόμα χειρότερα, δεν έχει έναν Τιλκ ή Ντάνιελ Τζάκσον για να κάνει παιχνίδι. Κρίμα που τον Ρόμπερτ Πάτρικ τον είχαμε μόνο για τον πιλότο όπου και μας τον σκότωσαν. Είναι όμως νωρίς, και τα γράφω καθώς τα βλέπω, σαν ένα είδος ημερολογίου. Θα δω πως θα εξελιχθεί η κατάσταση.

 

Τους περισσότερους γρέιθ στη σειρά τους παίζει ο καναδός ηθοποιός Τζέημς Λαφαζάνος. Μου φαίνεται, ή ακούγεται ελληνικό;

 

Τα επεισόδια The Storm και The Eye μας δίνουν μια ιστορία με αρκετή δράση, όχι όμως τόσο σάι-φάι όσο μια κατάσταση Die Hard. Ο Τζο Φλάνιγκαν θα είχε την ευκαιρία να λάμψει, αλλά όπως δεν είναι Ο’Νιλ, δεν είναι ούτε Μακλέην (ο ρόλος του Μπρους Γουίλις στις αντίστοιχες ταινίες.) Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά λίγος, με την ίδια την πόλη να κερδίζει τις εντυπώσεις μεγάλη και επιβλητική στην καταιγίδα. Σαν κακό όμως έχουμε τον γρανιτένιο Ρόμπερτ Ντάβι. Μαζί με το Underground, μας κάνουν τρία επεισόδια με τους «κακούς» Τζενάι, με τον Κολμ Μίνι(Μάιλς Ο’Μπράιαν του Deep Space Nine) στον ρόλο του ηγέτη τους.

 

Το The Defiant One είναι ένα πολύ καλό επεισόδιο με γρέϊθ σε ένα πολύ καλό σκηνικό ερήμου. Και, στην παράδοση όλων των σειρών ε.φ. –κυρίως Star Trek- έχουμε το Hot Zone, ένα επεισόδιο με θανατηφόρο ιό που κάνει τους πληγέντες να βλέπουν φαντάσματα.

 

Καλό και σημαντικό το Sanctuary με τον Σέππερντ να αποκτάει την «ρετσινιά» του Kirk, καθώς φλερτάρει με την guest εξωγήινη. “Oh my God, he is Kirk!” όπως λέει αγανακτισμένος ο Δόκτωρ ΜακΚέη.

 

Καλή επιστημονική φαντασία με τους «αρχαίους», ταξίδι στο χρόνο και τα παράδοξα του, στο Before I Sleep. Συγκινητικό και με έξοχη μουσική (σε επέκταση του χοροδιακού κομματιού της έναρξης.)

 

Στο The Brotherhood ο γρανιτένιος Ρόμπερτ Ντάβι των Τζέναϊ επιστρέφει, κυρίως όμως χρησιμοποιείται σαν «γέμιση» πλοκής για να συμπληρωθεί ένα κατά τα άλλα λίγο επεισόδιο. Σαν να το ξέρει και ο ίδιος, δείχνει κυρίως βαριεστημένος σε όλο το έργο. Το επεισόδιο όμως είναι σημαντικό γιατί σηματοδοτεί την έναρξη του ερχομού των Γρέιθ. Πολύ καλή η σκηνή με το κυνηγητό ανάμεσα από τα κτίρια της Ατλαντίδας.

 

Με το Letters From Pegasus ο ερχομός των Γρέιθ συνεχίζει σαν ένα ανατριχιαστικό πρελούδιο, καθώς βλέπουμε τα σκάφη τους να μαζεύουν άμαχους ανθρώπους σαν ζώα προς σφαγή. Το πρώτο επεισόδιο αυτής της σειράς που γεμίζει χρόνο με σκηνές από προηγούμενα επεισόδια.

 

Με το διπλό Siege η πρώτη σεζόν κλείνει με δράση, πλούσια εφέ, αξιομνημόνευτες σκηνές – κυρίως με τον δορυφόρο των αρχαίων και τον ΜακΚέη, και την πολυαναμενόμενη άφιξη των Γρέιθ. Η επίθεση αρχίζει, η Ατλαντίδα είναι στα πρόθυρα της καταστροφής, ο ασφάλεια του κάθε πρωταγωνιστή κρέμεται από μία κλωστή και… η ολοκλήρωση στον επόμενο κύκλο!

Link to comment
Share on other sites

Άμα δω στο Stargate Atlantis να τους συλάβουν τα γρέιθ και να το σκάσουν για 100 φορά με έναν εντελώς ηλίθιο τρόπο!!! θα πάθουν τα νεύρα μου!!!!

 

 

 

Βλέποντας την πρώτη σεζόν, τα συμπεράσματα μου πάνω-κάτω είναι τα εξής:

 

Μετά από μια πολύ εντυπωσιακή εκκίνηση με τον διπλό πιλότο, η σειρά εξελίσσεται με λίαν καλώς σενάρια, με τους σεναριογράφους να έχουν μάθει καλά το μάθημα τους, όπως το ξανάγραψα, από το SG-1. Μάλιστα, τα σενάρια δείχνουν σαν κλεμμένα από εκείνο, το άλλο Stargate. Τα μοναδικά στοιχεία που διαφοροποιούν την νέα σειρά από την προηγούμενη είναι η πόλη και οι Wraith. Γιατί αλλιώς, πάρε ένα επεισόδιο, βάλε γκοαούλντ εκεί που μιλούν για γρέιθ, και έχεις την πατρική σειρά.

 

Χτυπητό παράδειγμα το Poisoning the Well και το Underground, που ατυχώς το ένα ακολουθεί το άλλο. Έχουμε και στα δύο από έναν ανθρωπόμορφο πολιτισμό που θέλει να πολεμήσει τα γρέιθ με καταστροφικά αποτελέσματα για τους ίδιους ή άλλους, με αποτέλεσμα οι ήρωες μας να κάνουν πίσω την τελευταία στιγμή στην συμμαχία μαζί τους. Πόσες τέτοιες, και αρκετά καλές, ιστορίες δεν είδαμε στο ορίτζιναλ Stargate;

 

Και όσον αφορά την αύρα της σειράς, οι κεντρικοί χαρακτήρες δεν έχουν αποκτήσει ακόμα το «χρώμα» τους. Ο μόνος πρωταγωνιστής που ξεχωρίζει μέχρι στιγμής είναι η ίδια η πόλη της Ατλαντίδας. Και ο Δόκτωρ Ρόντνεη ΜακΚέη (David Hewlett) που ξεχωρίζει και κερδίζει τις εντυπώσεις σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται με την εκνευριστική και αυτάρεσκη συμπεριφορά του. Μάλλον όμως γιατί είναι ο μόνος με προϋπηρεσία στις σειρές και είχε χρόνο να βρει «ποιος είναι».

 

Η Ελίζαμπεθ Γουίρ (Torri Higginson) πέραν του ότι μου θυμίζει την Σιγκούρνεη Γουίβερ, δεν έχει λάμψει ακόμα. Και ο Τζον Σέππερντ (του Joe Flanigan) δεν είναι δυστυχώς ένας Τζακ Ο’Νιλ. Ακόμα χειρότερα, δεν έχει έναν Τιλκ ή Ντάνιελ Τζάκσον για να κάνει παιχνίδι. Κρίμα που τον Ρόμπερτ Πάτρικ τον είχαμε μόνο για τον πιλότο όπου και μας τον σκότωσαν. Είναι όμως νωρίς, και τα γράφω καθώς τα βλέπω, σαν ένα είδος ημερολογίου. Θα δω πως θα εξελιχθεί η κατάσταση.

 

Τους περισσότερους γρέιθ στη σειρά τους παίζει ο καναδός ηθοποιός Τζέημς Λαφαζάνος. Μου φαίνεται, ή ακούγεται ελληνικό;

 

Τα επεισόδια The Storm και The Eye μας δίνουν μια ιστορία με αρκετή δράση, όχι όμως τόσο σάι-φάι όσο μια κατάσταση Die Hard. Ο Τζο Φλάνιγκαν θα είχε την ευκαιρία να λάμψει, αλλά όπως δεν είναι Ο’Νιλ, δεν είναι ούτε Μακλέην (ο ρόλος του Μπρους Γουίλις στις αντίστοιχες ταινίες.) Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά λίγος, με την ίδια την πόλη να κερδίζει τις εντυπώσεις μεγάλη και επιβλητική στην καταιγίδα. Σαν κακό όμως έχουμε τον γρανιτένιο Ρόμπερτ Ντάβι. Μαζί με το Underground, μας κάνουν τρία επεισόδια με τους «κακούς» Τζενάι, με τον Κολμ Μίνι(Μάιλς Ο’Μπράιαν του Deep Space Nine) στον ρόλο του ηγέτη τους.

 

Το The Defiant One είναι ένα πολύ καλό επεισόδιο με γρέϊθ σε ένα πολύ καλό σκηνικό ερήμου. Και, στην παράδοση όλων των σειρών ε.φ. –κυρίως Star Trek- έχουμε το Hot Zone, ένα επεισόδιο με θανατηφόρο ιό που κάνει τους πληγέντες να βλέπουν φαντάσματα.

 

Καλό και σημαντικό το Sanctuary με τον Σέππερντ να αποκτάει την «ρετσινιά» του Kirk, καθώς φλερτάρει με την guest εξωγήινη. “Oh my God, he is Kirk!” όπως λέει αγανακτισμένος ο Δόκτωρ ΜακΚέη.

 

Καλή επιστημονική φαντασία με τους «αρχαίους», ταξίδι στο χρόνο και τα παράδοξα του, στο Before I Sleep. Συγκινητικό και με έξοχη μουσική (σε επέκταση του χοροδιακού κομματιού της έναρξης.)

 

Στο The Brotherhood ο γρανιτένιος Ρόμπερτ Ντάβι των Τζέναϊ επιστρέφει, κυρίως όμως χρησιμοποιείται σαν «γέμιση» πλοκής για να συμπληρωθεί ένα κατά τα άλλα λίγο επεισόδιο. Σαν να το ξέρει και ο ίδιος, δείχνει κυρίως βαριεστημένος σε όλο το έργο. Το επεισόδιο όμως είναι σημαντικό γιατί σηματοδοτεί την έναρξη του ερχομού των Γρέιθ. Πολύ καλή η σκηνή με το κυνηγητό ανάμεσα από τα κτίρια της Ατλαντίδας.

 

Με το Letters From Pegasus ο ερχομός των Γρέιθ συνεχίζει σαν ένα ανατριχιαστικό πρελούδιο, καθώς βλέπουμε τα σκάφη τους να μαζεύουν άμαχους ανθρώπους σαν ζώα προς σφαγή. Το πρώτο επεισόδιο αυτής της σειράς που γεμίζει χρόνο με σκηνές από προηγούμενα επεισόδια.

 

Με το διπλό Siege η πρώτη σεζόν κλείνει με δράση, πλούσια εφέ, αξιομνημόνευτες σκηνές – κυρίως με τον δορυφόρο των αρχαίων και τον ΜακΚέη, και την πολυαναμενόμενη άφιξη των Γρέιθ. Η επίθεση αρχίζει, η Ατλαντίδα είναι στα πρόθυρα της καταστροφής, ο ασφάλεια του κάθε πρωταγωνιστή κρέμεται από μία κλωστή και… η ολοκλήρωση στον επόμενο κύκλο!

Link to comment
Share on other sites

Για όσους χρησιμοποιούν τον winamp, στη διεύθυνση http://www.shoutcast.com/sbin/tunein-tvstation.pls?id=387140 υπάρχει (σε φορμάτ southcast TV παρακαλώ) κύκλοι επεισοδίων του stargate atlantis. Παίζονται καθημερινά με κυκλική σειρά και μπορώ να πω ότι έχω ψιλοκολλήσει τον τελευταίο καιρό. Σημείωση ότι είναι δωρεάν και (μάλλον) νόμιμα.

Edited by heretic
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Η δεύτερη σεζόν της σειράς ξεκινάει όσο εντυπωσιακά μας τελείωσε η προηγούμενη. Με μπόλικη δράση και αγωνία. Στο Siege III καταφθάνει από τη Γη το σκάφος Δαίδαλος (αδελφάκι του Προμηθέας) με τεχνολογία Άσγκαρθ, και κατά κάποιο τρόπο η Ατλαντίδα παίρνει τα πάνω της. Σημαντική η παρουσία του συνταγματάρχη Κάλντγουελ, που διευθύνει το σκάφος, που τον ενσαρκώνει ο ηθοποιός Μίτς Πιλέτζι (ο Σκίνερ των X-Files). Ο Ρέηνμποου Φρανκς, ο στρατιώτης Φορντ – που τον βρήκα τόσο ασήμαντο ώστε δεν τον ανέφερα καθόλου στην προηγούμενη σεζόν, μάλλον ψυλλιάστηκε την ασημαντότητα του και είπε να γίνει Λούης από την σειρά. Βέβαια οι σεναριογράφοι έκαναν κάτι που απέφευγαν σε είκοσι επεισόδια μέχρι στιγμής. Δηλαδή έδωσαν ξαφνικά ψωμί στον χαρακτήρα και στην αποχώρηση του. Τον έκαναν δηλαδή ενδιαφέρον και ίσως ο Φορντ να μην μας τελείωσε ακόμα…τελείως.

 

Το Runner, τρίτο επεισόδιο, σημαντικό για την μάλλον οριστική έξοδο του Φορντ, τουλάχιστον σαν μέλος των ηρώων της σειράς, και για να δώσει ευκαιρία στην είσοδο ενός νέου χαρακτήρα του Ρόνον Ντεξ (Τζέησον Μομόα).

 

Στο Duet ο Ρόνον συνεχίζει να καθιερώνει την σημαντικότητα του στη σειρά και η κεντρική σου-φου και σπαρταριστή ιστορία αναδεικνύει τους τρεις καλύτερους και πιο απολαυστικούς πρωταγωνιστές της σειράς: Τον ΜακΚέη, τον σκωτσέζο γιατρό Κάρσον και τον τσεχοσλοβάκο επιστήμονα Ζελένκα. Αυτό το τρίο είναι όλα τα λεφτά. Το επεισόδιο φυσικά ανήκει στον Ντέιβιντ Χιούλετ καθώς ο ΜακΚέη μοιράζεται αναπάντεχα το σώμα του με μια θηλυκή προσωπικότητα.

 

Πολύ καλό το Instinct, συγκινητικό, με αγωνία και δράση. Δυνατό το θέμα του: το πώς αλλάζουν οι οπτικές γωνίες όταν τα Γρέιθ από κοπάδι τα βλέπουμε σαν ένα, στην συγκεκριμένη περίπτωση ένα μικρό κορίτσι. Το Aurora μας δίνει μια πολύ καλή ιδέα σου-φου (που την έχουμε ξαναδεί σε Star-Trek) με ένα σκάφος αρχαίων που βρίσκονται όλοι σε κρυογενική στάση σε κουβούκλια αλλά με τον νου τους ενεργό μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα. Ευκαιρία να δούμε λίγο αρχαίους και τις στολές τους. Από τα καλά επεισόδια.

 

Τα The Lost Boys και The Hive μας φέρνουν πάλι τον Φορντ, που στην νέα του περσόνα απέκτησε μια κάποια παρουσία στη σειρά που δεν την είχε σαν μόνιμος μια ολόκληρη σεζόν. Σύμφωνα με το tv.com, στον πόλεμο με τα Γρέιθ, με το τέλος και αυτών των επεισοδίων, έχουν καταστραφεί συνολικά 9 σκάφη κυψέλες των κακών. Για άλλη μια φορά ο Τζο Φλάνιγκαν αποδεικνύεται λίγος, με τα σκήπτρα να τα παίρνει με τυμπανοκρουσίες ο Ντέηβιντ Χιούλετ ως Ρόντνεϊ ΜακΚέη. Μοναδική η σκηνή που ο σπασίκλας ντόκτορ εμβολιάζεται με γρέιθ-αμφεταμίνες για να εξουδετερώσει δύο μπρατσαράδες.

 

Πάλι λίγος και ανάλατος ο Φλάνιγκαν στο Epiphany (ένα ανακυκλωμένο επεισόδιο που θυμίζει τόσα άλλα και κυρίως το A Hundred Days του SG1.) Είναι από τις καλές σου-φου ιδέες που τις έχουμε δει σε καλύτερη εκτέλεση. Πάντα όμως καλός, και με ατάκες, ο ΜακΚέη.

 

Πολύ καλό το Critical Mass με ένα ενδιαφέρον crossover από SG1 με μια αναπάντεχη συνομωσία των Γκουαούλντ να τινάξουν την Ατλαντίδα. Μεγάλη έκπληξη ο ένοχος. Με guest εμφάνιση ο Μπο Μπρίτζες ως Χανκ Λάντρη. Και μια πολύ καλή σκηνή κηδείας των Αθοσιανών, της φυλής της Τέιλα, όπου η Ρέϊτσελ Λατρέλ τραγουδάει ένα υπέροχο τραγούδι με την δική της φωνή. Εγείρεται και το θέμα, κοινό πλέον στις τωρινές Αμερικάνικες σειρές, η απόσπαση πληροφοριών από υπόπτους με την μέθοδο του βασανισμού.

 

Grace Under Pressure. Ένα επεισόδιο στην υπηρεσία του Ντέηβιντ Χιούλετ που έχει όλη την ιστορία στους ώμους του και κρίνεται άξιος. Ο Ρόντνεϊ είναι παγιδευμένος σε ένα jumper που έχοντας υποστεί βλάβη βυθίζεται στον ωκεανό. Στην πλειοψηφία του είναι ένας τρελός μονόλογος, με την πολύ σέξι προσθήκη της Αμάντα Τάπινγκ ως Σαμάνθα Κάρτερ, την κατεξοχήν ερωτική φαντασίωση του νευρωτικού δόκτορα.

 

The Tower και ένα επεισόδιο καλό σαν παραμύθι. Με κακομαθημένους βασιλιάδες και πριγκιπόπουλα, φτωχούς και καταπιεσμένους χωρικούς, και μια επανάσταση. Κορυφαία η στιγμή που ο Ρόνον εξουδετερώνει τρεις τραμπούκους του «Πύργου», που είναι μια δεύτερη Ατλαντίδα θαμμένη στο έδαφος και στολισμένη μέσα όμορφα σαν μεσαιωνικό κάστρο.

 

Στο Michael έχουμε μια δραματική ιστορία, γραμμένη θαρρείς για τον συμπαθέστατο guest star Κόνορ Τρινίρ, τον «Τριπ» του Enterprise. Εξαίσια ιστορία με τον Τρινίρ ως Μάϊκλ, ενός στρατιώτη με αμνησία. Μέχρι τα μισά έχουμε ίσως μαντέψει την αλήθεια από μόνοι μας και οι σεναριογράφοι δεν κάνουν τους έξυπνους. Στα μισά ακριβώς βρίσκει την αλήθεια και ο ήρωας και μετά πλέον είναι μια τραγική σύγκρουση ταυτοτήτων.

 

Ο χαρακτήρας του Μάικλ-Γρέιθ επιστρέφει στο επεισόδιο-φινάλε της σεζόν, το Allies, με τον Τρινίρ να ντουμπλάρει μόνο την φωνή του καθώς αδυνατούσε να παίξει ο ίδιος. Ένα σκάφος Γρέιθ προσφέρει προσποιητή συμμαχία στην Ατλαντίδα με αποτέλεσμα την προδοσία. Οι Γρέιθ κλέβουν τα αρχεία της Ατλαντίδας που δείχνουν τον δρόμο για τη Γη, οι ΜακΚέη και Ρόνον αιχμαλωτίζονται, και ο Σέπερντ αγνοείται μετά από μια σύγκρουση στο διάστημα.

 

Δεν βρήκα το φινάλε αυτής της σεζόν τόσο δυνατό όσο το αντίστοιχο του SG1, έχω όμως να περιμένω, και να απαιτώ, πολύ περισσότερα για τη συνέχεια του Stargate Atlantis. Ίδωμεν.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πόσο ανάποδα παν οι καταστάσεις. Το πολύ δυνατό φινάλε του προηγούμενου SG1 προέκυψε σε χλιαρή πρεμιέρα στην παράλληλη σειρά. Ενώ εδώ, ενώ το φινάλε της δεύτερης σεζόν δεν μου είχε φανεί δυνατό, η τρίτη σεζόν του Stargate Atlantis και το πρώτο επεισόδιο No Man’s Land μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Επιστροφή του Κόνορ Τρινίρ και μπόλικη δράση με εξαίσια, πλούσια ειδικά εφέ. Υπάρχει και ένας φρέσκος αέρας αισιοδοξίας με κάποιες νίκες της καλής πλευράς και άλλες ενδιαφέρουσες εξελίξεις. Η ιστορία ολοκληρώνεται στο ενδιαφέρον Misbegotten με όχι έναν αλλά 200 Γρέιθ που έχοντας λάβει το γενετικό φάρμακο του γιατρού Κάρσον μετατρέπονται σε γλυκούλιδες αλμπίνους.

 

Ο Ρίτσαρντ Κάιντ, ένας από τους ηθοποιούς που έπαιξαν στην κινηματογραφική εκδοχή του Stargate, εμφανίζεται στο Irresistible στον ρόλο του Λούσιους, ενός απατεωνίσκου με την δύναμη να γίνεται ακαταμάχητος στους πάντες χάρη σε ένα ελιξίριο. Διασκεδαστικό επεισόδιο, από εκείνα που δίνουν στους πρωταγωνιστές μιας σειράς να ξεστρατίσουν από τον χαρακτήρα που υποδύονται. Εκτός από τον Σέπερντ, που έχει συνάχι και δεν μπορεί να εισπνεύσει τις φερομόνες του Λούσιους, όλοι οι άλλοι της Ατλαντίδας έχουν την ευκαιρία να πέσουν στην γοητεία του σαν ερωτοχτυπημένα σχολιαρόπαιδα. (Καλό επεισόδιο, και άλλη μια κοινή σου-φου ιδέα, που νιώθουμε να έχουμε ξαναδεί, εκπληρωμένη και εδώ.)

 

Sateda. Άλλο ένα έξοχο, Ρόνον-επεισόδιο. Τα Γρέιθ τον αιχμαλωτίζουν, τον αναγκάζουν να ξαναγίνει runner (θήραμα) γι αυτούς και ο Ρόνον τους δίνει και καταλαβαίνουν. Δυνατή, εντυπωσιακή δράση, με πολλές καλές στιγμές από ΜακΚέη και Κάρσον.

 

Η ρέντα συνεχίζει με το πολύ καλό Progeny με την επιστροφή των ρεπλικέϊτορς με έναν αληθινά εντυπωσιακό τρόπο. Γεννιέται ένας νέου είδους αντίπαλος για τους Ατλάντιους φίλους μας και το τελικό πλάνο του επεισοδίου, με τον ένα ρεπλικέϊτορ να αιωρείται στο διάστημα και…να περιμένει, με ανατριχιάζει και με έχει σκιαγμένο για την επικείμενη επιστροφή του.

 

Και η ρέντα σκοντάφτει στο The Real World, σενάριο κλισέ, από αυτά που κυκλοφορούν θαρρείς σε όλες της σειρές επιστημονικής φαντασίας. Κάποιος από τους πρωταγωνιστές, η Ελίζαμπεθ Γουίρ εδώ, ξυπνάει ξαφνικά στη Γη και δεν υπάρχει ούτε Stargate ούτε Ατλαντίδα. Αν μαντέψετε πως όλα παίζονται μέσα στο μυαλό της ενώ το σώμα της είναι εκεί που θα έπρεπε να είναι, σε κώμα, έρμαιο στη δύναμη εξωγήινων μικρο-οργανισμών (εδώ ρεπλικέιτορ nanites και όχι borg) τότε βλέπετε όντως πολύ σου-φου. Κρίμα στην έκτακτη εμφάνιση του Ρίτσαρντ Ντιν Άντερσον (τον είχαν μάλλον εύκαιρο από το 200 του SG1 που έπαιξε παράλληλα με αυτό το επεισόδιο.)

 

Επιστροφή του Ρόμπερτ Ντάβι ως Κόλια των Τζενάι στο Common Ground, αλλά το επεισόδιο είναι σημαντικό για την συμμαχία που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο αιχμάλωτους, τον Σέπερντ και ένα Γρέιθ. Θα αναμένω ανυπόμονα γι αυτούς τους δύο να βρεθούν πάλι μαζί (ή αντιμέτωποι;). Στο McKay and Mrs. Miller έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την αδελφή του εκνευριστικού / αγαπημένου μας δόκτορα και επίσης μια πιο cool εκδοχή του από ένα παράλληλο σύμπαν. Ενδιαφέρουσες στιγμές για τον χαρακτήρα του ΜακΚέη και αυτό μόνο. Συμμετέχει και η Αμάντα Τάπινγκ.

 

Μια πολύ κουρασμένη σου-φου ιδέα είναι το Phantoms και αυτό μόνο. Η ομάδα των ηρώων μας πάει σε μέρος, ένας πλανήτης εδώ, το οποίο επηρεάζει το μυαλό τους, νομίζουν πως βλέπουν εχθρούς, με αποτέλεσμα να χτυπιούνται μεταξύ τους. Παίρνουμε και μια ιδέα από το παρελθόν του Σέπερντ, με τον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν στο Αφγκανιστάν.

 

The Return, ένα διπλό και πολύ καλό επεισόδιο. Πρώτον έχει μια πολύ καλή ιστορία. Δεύτερο έχει Ρίτσαρντ Ντιν Άντερσον και Μπο Μπρίτζες και Ρόμπερτ Πικάρντο. Αγωνία, δράση, χιούμορ, ανατροπές. Επιστρέφουν αρχαίοι, παίρνουν την πόλη, δίνουν πόδι στους δικούς μας, επιστροφή και προσαρμογή στη ζωή στη Γη, επίθεση και κατάληψη της Ατλαντίδας από τους replicators. Η λύση της Γης να ρίξει πυρηνικά στην πόλη. Η λύση των ηρώων μας: Να σώσουν την πόλη. Good show!

 

Ο Λούσιους του Irresistible επιστρέφει στο Irresponsible, ένα επεισόδιο που είναι σημαντικό κυρίως επειδή επιτέλους ο Σέπερντ καθαρίζει, και μας απαλλάσσει, από τον Κόλια των Τζενάι. Το Tao of Rodney άλλη μια ιστορία για τις άξιες πλάτες του χαρακτήρα του ΜακΚέη. Και το The Game είναι μια πολύ καλή σου-φου ιδέα όταν κάτι που μοιάζει με το βιντεοπαιχνίδι Civilization παίρνει σάρκα και οστά χάρη στην τεχνολογία των αρχαίων.

 

Το Sunday είναι ένα έξοχο επεισόδιο που μας προσφέρει μια κάπως αλλιώτικη εικόνα των χαρακτήρων που ξέρουμε, όπου τους βλέπουμε πως χαλαρώνουν μια μέρα αργίας. Δίνεται η ευκαιρία στους ηθοποιούς να αγγίξουν ανεξερεύνητες πτυχές του ρόλου τους. Το επεισόδιο σαφώς ανήκει στον γιατρό Κάρσον, καθώς σοκαριστικά και αναπάντεχα, αποδεικνύεται το τελευταίο για τον τόσο συμπαθή και γλυκό αυτόν χαρακτήρα, που μετά τον ΜακΚέη ήταν ο αμέσως επόμενος αγαπημένος μου χαρακτήρας.

 

Έχουμε το πολύ καλό και τρομακτικό Vengeance με τους ήρωες μας να αντιμετωπίζουν ένα τσούρμο μεταλλαγμένα Γρέιθ. Τόσο ατμοσφαιρικό όσο να θυμίζει το Aliens του Κάμερον και με αρκετά συναρπαστική δράση. Ο Ρόνον, με το πιστόλι και το ξίφος του κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο Δρ. Φράνκενσταϊν πίσω από τα τέρατα είναι ο Μάικλ (επιστροφή του Κόνορ Τρινίρ). Αυτά τα «άλιεν» υπόσχονται να επιστρέψουν.

 

Στο First Strike, το τελευταίο επεισόδιο της σεζόν, η πρωταγωνίστρια πόλη τα κάνει όλα. Αντιμέτωπη με τους ρεπλικέϊτορς ξαναβυθίζεται στον ωκεανό, ξανα-αναδύεται και απογειώνεται στο διάστημα ψάχνοντας για έναν νέο πλανήτη. Ξαφνικά όμως ξεμένει στη μέση του πουθενά χωρίς καμία πηγή ενέργειας. Με τους ρεπλικέϊτορς να τους ψάχνουν, με την Ελίζαμπεθ Γουίρ σοβαρά τραυματισμένη, λιγότερο από 24 ώρες πριν χάσουν την ασπίδα τους και βρεθούν στο κενό του διαστήματος, και με την αστροπύλη τους ανενεργή, νομίζω πως έχουν μαζευτεί αρκετά cliffhangers για να κλείσει η σεζόν. [Αντικαταστάτρια του γιατρού Κάρσον η Δρ. Τζένιφερ Κέλερ που την παίζει η Τζούελ Στέιτ από το Firefly.]

 

Θα τα ξαναπούμε στην τέταρτη σεζόν.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Σκληρή που είναι η showbuisness…Πριν καν μπούμε καλά-καλά στην ιστορία, το βλέπουμε στους τίτλους της έναρξης. Η Αμάντα Τάπινγκ ανήκει τώρα στο μόνιμο δυναμικό της Ατλαντίδας. Και είναι η Τόρι Χίγκινσον που αναφέρεται πλέον σαν guest star. Και η πληροφορία μας έρχεται την στιγμή που η Δρ. Γουίρ χαροπαλεύει βαριά τραυματισμένη. Δυνατά και γεμάτα σασπένς τα δύο πρώτα επεισόδια του τέταρτου κύκλου, Adrift και Lifeline. [Τα γεγονότα σε αυτά τα επεισόδια εξελίσσονται μετά τα όσα συνέβησαν στην τηλεταινία του Stargate: The Ark of Truth.] Η τύχη της Γουίρ αγνοείται στον πλανήτη των ρεπλικέϊτορς, τα οποία προγραμματίστηκαν από τον ΜακΚέη να ξεκινήσουν πόλεμο ενάντια στα Γρέιθ. Η Ατλαντίδα βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα ενός νέου πλανήτη και είναι αβέβαιο ποιος θα διοικήσει τώρα την πόλη (νομίζεις και δεν το μαντέψαμε ήδη.)

 

Η Σαμάνθα Κάρτερ αναλαμβάνει την διοίκηση της Ατλαντίδας στο Reunion και ο Ρόνον συναντιέται με μια ομάδα ανταρτών που είναι συμπατριώτες και σύντροφοι του από τον στρατό. Αφιερωμένοι σε τακτικές κομάντο κατά των Γρέιθ, παρασέρνουν τον Ρόνον και την ομάδα της πόλης σε μια ριψοκίνδυνη αποστολή σε διαστημόπλοιο-εργαστήριο του εχθρού. Καλή δράση και δραματική σύγκρουση τιμής μεταξύ του Ρόνον και των συντρόφων του που τον πρόδωσαν οικτρά. Η πιο συγκινητική σκηνή του επεισοδίου είναι το αντίο της Σαμάνθας στον Τιλκ στο SGC της Γης.

 

Η κατάρα του χιλιοανακυκλωμένου σουφού σεναρίου χτυπά στο Doppelganger. Ο Σέπερντ αγγίζει μια κρυστάλλινη οντότητα σε έναν πλανήτη, και στη συνέχεια όλοι οι κεντρικοί χαρακτήρες στην Ατλαντίδα βλέπουν εφιάλτες που τους κάνουν να πετάγονται ξύπνιοι και καταϊδρωμένοι στα κρεβάτια τους. Η σκηνή που ο Σέπερντ συγκρούεται με τον εξωγήινο εαυτό του βγαίνει άνευρη, με τον «λίγο» ως συνήθως Τζο Φλάνιγκαν που τον υποδύεται. Πολύ καλή η σκηνή πριν τους τίτλους του τέλους, που όλοι οι κεντρικοί χαρακτήρες, χωρίς διάθεση για ύπνο, συναντιούνται στο μπαλκόνι με θέα τη νυχτερινή Ατλαντίδα.

 

Πολύ καλό επεισόδιο το Travelers με τον Σέπερντ αιχμάλωτο της σέξι Λάριν (Τζιλ Γουάγκνερ) της φυλής των ταξιδευτών, που έχουν σαν πατρίδα τα σκάφη με τα οποία διασχίζουν τον γαλαξία. Χρειάζονται τον Σέπερντ και τα ειδικά του γονίδια για να ενεργοποιήσουν και να προσθέσουν ένα σκάφος των αρχαίων στον στόλο τους. Τα πράγματα ζωντανεύουν περαιτέρω με την εμφάνιση σκάφους των Γρέιθ και της σύγκρουσης που ακολουθεί, σκάφος με σκάφος αλλά και κατά πρόσωπο μονομαχιών.

 

Tabula Rasa και άλλο ένα επεισόδιο με κάποιον ιό που προσβάλλει τους κατοίκους της Ατλαντίδας (αυτή τη φορά το σύμπτωμα είναι η απώλεια μνήμης) με αποτέλεσμα οι χαρακτήρες να φέρονται εκτός εαυτού. Το σενάριο είναι καλογραμμένο αλλά για πόσον καιρό θα σέρνουν το ίδιο ψόφιο άλογο; Τόσο πια ξηρασία στην έμπνευση; Φοβήθηκαν μήπως τους ξέφυγε κάποια δραματική αξιοποίηση στις προηγούμενες επιδημίες;

 

Missing και ένα επεισόδιο όχι τόσο σου-φου αλλά με ικανοποιητική δράση. Είναι περισσότερο ένα character piece όπου η Τέιλα και η γιατρός Κέλερ (η Τζούελ Σέπαρντ του Firefly) είναι τα κυνηγημένα θηράματα των Μπόλα Κάι, μιας κάπως βάρβαρης ράτσας ανθρώπων. Η μαλθακή φύση της γιατρού περνάει από δοκιμασίες ενώ βλέπουμε μια νέα, άγρια πλευρά της Τέιλα. Την ίδια στιγμή ξεκινά ένα νέο σεναριακό δόλωμα με την εξαφάνιση του λαού της Τέιλα. Το επεισόδιο κλείνει αινιγματικά, μήπως η Τέιλα είναι έγκυος;

 

To The Seer είναι ένα αδιάφορο επεισόδιο πλην μιας αδιάψευστης προφητείας πως η Ατλαντίδα θα καταστραφεί από τους ρεπλικέϊτορς. Ακολουθεί άλλο ένα αδιάφορο επεισόδιο, το Miller’s Crossing με την αδερφή του ΜακΚέη.

 

Το This Mortal Coil, το φινάλε στα μισά της σεζόν, ξεκινάει με έναν πολύ πονηρό τρόπο. Αν και το κατάλαβα πριν την αποκάλυψη του τρικ (να’ναι καλά μια παρόμοια ιδέα στο Star Trek Voyager). Η ρεπλικέϊτορς επιστρέφουν ξανά απειλητικοί, καταστρέφουν μια Ατλαντίδα, όχι όμως την αληθινή, και είναι μήπως η καταστροφή όπως παρουσιάστηκε στην προφητεία του Seer; Έχουμε όμως επιστροφή της Τόρι Χίγκινσον ως Γουίρ, ενώ η Αμάντα Τάπινγκ απουσιάζει, πάλι, σε δύο επεισόδια τώρα στη σειρά. Έχει λίγο γούστο να βλέπουμε τους ήρωες μας να συναντούν τις κόπιες τους, ειδικά τους δύο ΜακΚέη. Από εκεί πάμε στο Be All My Sins Remembered ένα από τα καλύτερα επεισόδια της σειράς. Στόλος από διαστημόπλοια Γήινων, Γρέιθ και Ταξιδευτών κατά του πλανήτη των ρεπλικέϊτορς σε μια επική σύγκρουση με πλούσια δράση και ειδικά εφέ. Χάπι εντ με ανατριχιαστική έκπληξη στο τέλος. Έμεινε ένα σκάφος με ρέπλικέϊτορς. Με αρχηγό την ρομποτική Ελίζαμπεθ Γουίρ!!(Είναι αυτός ο νέος ρόλος της Χίγκινσον στη σειρά; Σίγουρα θα της παρουσιάσει καλύτερες ευκαιρίες απ’ότι είχε ως τώρα.). Και το Spoils of War είναι ένα καλό συμπλήρωμα στα προηγούμενα δύο με μια ενδιαφέρουσα ιστορία με Γρέιθ, για τη δράση, αλλά και μια καλύτερη ενδοσκόπηση της Τέιλα σχετικά με την εγκυμοσύνη της.

 

Το Quarantine βγαίνει πολύ καλύτερο από όσο υπόσχεται η περίληψη της ιστορίας του και κερδίζει τις εντυπώσεις. Μια βλάβη στο σύστημα της πόλης κλείνει και σφραγίζει όλους τους χώρους της Ατλαντίδας, παγιδεύοντας τους χαρακτήρες μαζί ανά δύο, δίνοντας τους την ευκαιρία να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους αλλά και να γνωρίσουν τον άλλον καλύτερα. Σέπερντ και Τέλια, Κάρτερ και Ζελένκα, ΜακΚέη και το αμόρε του, Ρόνον και γιατρός Κέλερ. Το τελευταίο ζευγάρι μας υπόσχεται νέες εξελίξεις στη σχέση τους.

 

Το Harmony είναι ένα αρκετά ελαφρύ κομμάτι, με ίσες μπουκιές δράσης και κωμωδίας. Οι Σέπερντ και ΜακΚέη κάνουν καλό δίδυμο και τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να μένουν ανεκμετάλλευτες. Ακόμα όμως δεν μπορώ να συνηθίσω την λογική του «άλλος πλανήτης που μοιάζει τόσο με τη Γη της εποχής του Βασιλιά Αρθούρου. Τα κοστούμια, τα σκηνικά, η μανιέρα των εξωγήινων, η τόσο αμερικάνικη. Το Star Trek έκανε κάποιες έστω φιλότιμες προσπάθειες να μας πείσει πως έχουμε βαδίσει αρκετά. Ο κόσμος του Stargate, από τον καιρό που ξεκίνησε, και 11 χρόνια μετά, μας πήγε πίσω στα χρόνια των Lost in Space, Trek Original Series κλπ.

 

Στο μέτριο Outcast, ένα επεισόδιο βασισμένο σε ιδέα του Τζο Φλάνιγκαν, έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη και συμπαθή εικόνα του Τζον Σέπερντ. Επιστρέφει στην Γη για την κειδεία του πατέρα του και παίρνουμε μια ιδέα από την οικογένεια του. Το υπόλοιπο επεισόδιο αναλίσκεται στη «σύγκρουση δύο replicators» στον πλανήτη Γη, έμπνευση κλεμμένη φανερά από τα terminators (ταινίες ή σειρά – διαλέχτε).

 

Άλλο ένα σενάριο όπου κάποιοι κεντρικοί χαρακτήρες, τρεις σε αυτό το Trio, οι ΜακΚέη, Κάρτερ και Κέλερ, παγιδεύονται μαζί σε έναν χώρο και πασχίζουν να ελευθερωθούν. Μάλλον οι σεναριογράφοι έψαχναν να δοκιμάσουν και αυτόν τον συνδυασμό μην και τους ξεφύγει κάτι. Σώζεται μόνο χάρη στον ΜακΚέη.

 

Midway. Το καλύτερο επεισόδιο όχι της σεζόν αλλά της σειράς όλης (μέχρι στιγμής.) Ρόνον και Τιλκ μαζί! Ρόνον εναντίον Τιλκ! Ρονον και Τιλκ εναντίων των Γρέιθ. Τα Γρέιθ εισβάλουν στον σταθμό Midway και στο Stargate Command στη Γη. Το εκρηκτικό δίδυμο αλλά και ο Σέπερντ καθαρίζουν και θερίζουν. Καταιγιστική δράση. Γιατί να είναι τόσο σπάνια τέτοια επεισόδια;

 

Νομίζω πως έκαναν το σενάριο τιράντα για να βγάλουν το The Kindred σε δύο επεισόδια όταν θα έφτανε ένα. Ο Κόνορ Τρινίρ επιστρέφει σαν το ανθρωπόμορφο Γρέιθ που χρειάζεται το μωρό της Τέιλα, αλλά επιστρέφει και ο Πολ ΜακΓκίλον ως κλώνος του μακαρίτη γιατρού Κάρσον Μπέκετ. Το υπέροχο σύμπαν της επιστημονικής φαντασίας όπου ένας θάνατος και μια κηδεία δεν είναι ποτέ το τέλος. Έχει όμως κάποια ελαττωματάκια σαν κλώνος, γι αυτό και στο τέλος τον βάζουν στην κατάψυξη. Ο Τρινίρ Γρέιθ εντωμεταξύ, ο ονομαζόμενος Μάικλ, σκαπούλαρε με την έγκυο Τέιλα αιχμάλωτη του. Sorry, αλλά μετά το Midway βρήκα το όλο θέμα ανιαρό και τη σειρά τελματωμένη. Γενικά νομίζω η σειρά μας γκάστρωσε αυτή τη σεζόν με τις εγκυμοσύνες των πρωταγωνιστριών της. Ζήτημα είναι αν είχαμε πέντε ή δέκα επεισόδια με την Αμάντα Τάπινγκ – που όλο απουσίαζε – συν το ότι προσάρμοσαν και καλά στην ιστορία την εγκυμοσύνη της Ρέιτσελ Λετρέλ.

 

Το φινάλε της σεζόν, The Last Man, είναι μια καλά δοσμένη ιδέα επιστημονικής φαντασίας με ταξίδι στο μέλλον (το έχουμε δει αρκετές φορές στο Star Trek Voyager). Υπάρχει μια επική αίσθηση να βλέπεις συγκεντρωτικά μια πιθανή εξέλιξη της μοίρας του κάθε χαρακτήρα της σειράς. Δεν είναι μόνο το φάσμα του θανάτου, και τα ίδια τα γηρατειά φαντάζουν τραγικά, σε αυτή την περίπτωση του ΜακΚέη. Ακόμα και η πόλη της Ατλαντίδας βυθισμένη στην άμμο σε ψυχοπλακώνει. Κι εκεί που νόμιζα πως θα πρωτοτυπούσαν και θα έκλειναν χωρίς cliffhunger μας τράβηξαν κυριολεκτικά το έδαφος κάτω από τα πόδια. Είναι από εκείνα που πλέον θέλεις παπάδες για να πειστείς πως θα γλιτώσουν…ή θα δεις τη μεγαλύτερη μ**ακία που μπορούσαν να σκεφτούν.

 

Και εγένετο! Έφτασα επιτέλους εδώ. Κάλυψα δέκα σεζόν Stargate SG1και τέσσερις Stargate Atlantis, ανακάλυψα το μυστήριο και την γοητεία και συμβαδίζω επιτέλους με τη σειρά.

 

Θα αναμένουμε τώρα την έναρξη της πέμπτης σεζόν, λέγεται για 11 Ιουλίου.

Link to comment
Share on other sites

Και εγένετο! Έφτασα επιτέλους εδώ. Κάλυψα δέκα σεζόν Stargate SG1και τέσσερις Stargate Atlantis, ανακάλυψα το μυστήριο και την γοητεία και συμβαδίζω επιτέλους με τη σειρά.

 

Μπράβο!

Και τώρα πάμε στο ζουμί... καταρχάς θέλω μια συνολική βαθμολογία σου για τις δύο σειρές.

Έπειτα, ποιά απο τις δύο προτιμάς? Που στέκονται σε σχέση με άλλες (Γκαλάκτικα, Τρέκ)? Και τελικά δικαιολογείται η μακροζωία του Franchise?

Link to comment
Share on other sites

Δεν βαθμολογώ ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και βιβλία. Έχουν την λογική με τις λίστες. Σήμερα να βάλω σε κάτι 10, αν αύριο δω κάτι καλύτερο θα το βάλω 10 και θα αλλάξω το προηγούμενο σε 9,5; I don’t think so όπως έλεγε και ο Macaulay Culkin στο Home Alone.

 

Οπωσδήποτε ζεστάθηκα την ομάδα του SG1 και ο Μίτσελ ήταν άξιος διάδοχος του επίσης έξοχου Ο’Νιλ. Από την άλλη, τους πάω πολύ τους Γρέιθ, ενώ βαριέμαι αφόρητα τους Γκουαούλντ. Και μέχρι στιγμής από την Ατλαντίδα μόνο ο ΜακΚέη, και άντε ο Ρόνον, λένε κάτι. Μέχρι και η υπέροχη Αμάντα Τάπινγκ δεν είχε καιρό να διακριθεί μέσα στην Ατλαντίδα (υπνοβατεί σε όλη τη διάρκεια της τέταρτης σεζόν.) Προτιμώ λοιπόν να φαντάζομαι τις δύο σεζόν σαν μία. Φυσιολογικό, όταν σου δίνουν επεισόδια δυναμίτης σαν το Midway. Ρόνον και Τιλκ μαζί! Αν οι σεναριογράφοι το έπιασαν, χτύπησαν φλέβα εκεί.

 

Και περιέργως θα πω πως όχι, δεν δικαιολογείται η μακροζωία του franchise. Αν μαζεύαμε και ζυγίζαμε το κρέας και το λίπος από κάθε σειρά, τα Star Trek πχ είχαν πολύ περισσότερο ψαχνό και η κάθε σειρά δεν προχωρούσε πέραν μιας έβδομης σεζόν. Αλλά και πάλι, ίσως είμαι άδικος γιατί το Star Trek ήταν 3 σειρές x 7 σεζόν, 1 σειρά x επί 4 σεζόν, την ορίτζιναλ σειρά και τόσες ταινίες.

 

Και με όλη την πρόοδο στα ειδικά εφέ, περιέργως, το SG1 αλλά και το Stargate Atlantis συνεχίζουν, ή αναβιώνουν, τους ω τόσο γήινους εξωγήινους με τα μεσαιωνικά μασκαράτα, κάτι που το Star Trek άφησε καιρό πίσω του, στην ορίτζιναλ κυρίως σειρά.

 

Από την γενική αίσθηση των όσων είδα, πιστεύω πως το Stargate Atlantis θα πρέπει να επενδύσει σε δυναμικά επεισόδια με δράση και ανάπτυξη χαρακτήρων και να παρατήσει τα εναλλακτικά, παράλληλα ή πολλαπλά σύμπαντα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν βαθμολογώ ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και βιβλία. Έχουν την λογική με τις λίστες. Σήμερα να βάλω σε κάτι 10, αν αύριο δω κάτι καλύτερο θα το βάλω 10 και θα αλλάξω το προηγούμενο σε 9,5; I don’t think so όπως έλεγε και ο Macaulay Culkin στο Home Alone.

 

Οπωσδήποτε ζεστάθηκα την ομάδα του SG1 και ο Μίτσελ ήταν άξιος διάδοχος του επίσης έξοχου Ο’Νιλ. Από την άλλη, τους πάω πολύ τους Γρέιθ, ενώ βαριέμαι αφόρητα τους Γκουαούλντ. Και μέχρι στιγμής από την Ατλαντίδα μόνο ο ΜακΚέη, και άντε ο Ρόνον, λένε κάτι. Μέχρι και η υπέροχη Αμάντα Τάπινγκ δεν είχε καιρό να διακριθεί μέσα στην Ατλαντίδα (υπνοβατεί σε όλη τη διάρκεια της τέταρτης σεζόν.) Προτιμώ λοιπόν να φαντάζομαι τις δύο σεζόν σαν μία. Φυσιολογικό, όταν σου δίνουν επεισόδια δυναμίτης σαν το Midway. Ρόνον και Τιλκ μαζί! Αν οι σεναριογράφοι το έπιασαν, χτύπησαν φλέβα εκεί.

 

Και περιέργως θα πω πως όχι, δεν δικαιολογείται η μακροζωία του franchise. Αν μαζεύαμε και ζυγίζαμε το κρέας και το λίπος από κάθε σειρά, τα Star Trek πχ είχαν πολύ περισσότερο ψαχνό και η κάθε σειρά δεν προχωρούσε πέραν μιας έβδομης σεζόν. Αλλά και πάλι, ίσως είμαι άδικος γιατί το Star Trek ήταν 3 σειρές x 7 σεζόν, 1 σειρά x επί 4 σεζόν, την ορίτζιναλ σειρά και τόσες ταινίες.

 

Και με όλη την πρόοδο στα ειδικά εφέ, περιέργως, το SG1 αλλά και το Stargate Atlantis συνεχίζουν, ή αναβιώνουν, τους ω τόσο γήινους εξωγήινους με τα μεσαιωνικά μασκαράτα, κάτι που το Star Trek άφησε καιρό πίσω του, στην ορίτζιναλ κυρίως σειρά.

 

Από την γενική αίσθηση των όσων είδα, πιστεύω πως το Stargate Atlantis θα πρέπει να επενδύσει σε δυναμικά επεισόδια με δράση και ανάπτυξη χαρακτήρων και να παρατήσει τα εναλλακτικά, παράλληλα ή πολλαπλά σύμπαντα.

 

Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε στα υπέρ-κατά της σειράς.

Αυτό που αναφέρεις πάντως σε σχέση με τους ''γήινους εξωγήινους'' του Stargate δεν ισχύει, αφού υποτίθεται ότι όλοι οι ανθρωπόμορφοι πολιτισμοί (μεσαιωνικοί κτλ) που βρίσκουν είναι όντως γήινοι (δηλαδή συνεπαγόμενα Ατλάντιοι απόγονοι) οι οποίοι έχουν απλά αποικήσει-μεταφερθεί! Δηλαδή το μπάτζετ που σώνουν στα σκηνικά (γιατί μόνο εκεί σώνουν, τα cg είναι πάρα πολύ καλά!) δικαιολογείται απόλυτα βάση του background της σειράς.

Καμία σχέση δηλαδή με τους θλιβερούς πράσινους βαμμένους ''εξωγήινους'' του Star Trek που δεν με έπειθαν ούτε στα έξι μου!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Αν και μεγάλωσα με "Star Trek", "Mcgyver" kai "FlashGordon" είχα χάσει την επαφή μου με το είδος για πολλά χρόνια. Πρόσφατα κατεβάσαμε το "Battlestargalactica" kai to "SG Atlantis" μαζι. Κόλησα τόοοοσο άσχημα με το 'Atlantis" που τώρα κατεβάζουμε το "sg1" για να καλύψω τα .. κενά της ιστορίας.

Απίθανη σειρά, απίθανες ερμηνείες απο τον David Hewlett(και όχι μόνο, απλά ο άνθρωπος ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ),απίθανo σενάριο, γενικά "i am hooked for good".

Είδαμε όλες τις σεζόν σε μορφή ταινίας, αφού βλέπαμε 7-8 επεισόδια τη βραδυά, και τώρα έχω πάθει εξάρτηση και υποφέρω απο στερητικό σύνδρομο :tease: .

Αλήθεια είναι ν'αναρωτιέσαι γιατί δεν έχουν φέρει αυτή τη σειρά στην Ελλάδα. Έχει ψηφιστεί ως η πιό αγαπημένη σειρα σε ΗΠΑ και Καναδά και βασίζει την ιστορία της σε έναν ελληνικό Μύθο, αν το καλοσκευφτούμε.

Το BG δεν μου πολυάρεσε,αλλά πάλι μπορεί απλά να το συνέκρινα πολύ με το SGA, το οποίο, απλά, ΔΕΝ συγκρίνεται. Μου φάνηκε σαν διαστημική "Τολμη και Γοητεία" αλλά και πάλι, κόλησα τόσο με το SGA που δεν νομίζω να του έδωσα ευκαιρία για κάτι άλλο ;) .

Η 5η σεζόν βγαίνει στις 11/7 και απ'ότι έχω δει μέχρι τώρα σε διάφορα blog's kai sites, αναμένεται να είναι ακόμα πιο καλή. Νέες παρουσίες, επιστροφή του ιδιαίτερα αγαπητού Carson Beccett αλλά και νέεοι εχθροί :trooper: .Αξίζει να την κατεβάσετε, αλλά φροντίστε να μην κολήσετε ........

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..