Rikochet Posted January 12, 2007 Share Posted January 12, 2007 Όνομα Συγγραφέα:Γιάννης Γαλιάτσος Είδος: Μμ... Το "είδος" αλλάζει, μερικές φορές και από παράγραφο σε παράγραφο, έχω την εντύπωση. Σουρεαλισμό θα το έλεγα, κατά βάση. Βία; Ίσως. Σεξ; Τσου. Αριθμός Λέξεων:1.498 Αυτοτελής; Ναι. Σχόλια: Η ιστορία "τελειώνει" στο "...στη Διονυσίου Αεροπαγήτου." Το υπόλοιπο είναι κάπως πιο προσωπικό, αλλά έχει και μερικά hints επεξήγησης νομίζω. Και, προφανώς, το τελευταίο quote. SpITG.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted January 18, 2007 Share Posted January 18, 2007 Πρώτη παρατήρηση: Kάπου με χάνεις βρε Ρίκο..Δεν είναι ακριβώς σουρεαλισμός, γιατί έχει αρκετή συνοχή, αλλά κάπου με χάνεις. Πού κολλάει η Αντιγόνη με το θέμα; να μου βαζες μια Κλυταιμνήστρα να σου πω ναι :tongue: Εκτός αν δεν είναι η Αντιγόνη το θέμα μας, αλλά ο χορός, και κάτι άλλο πας να πεις που δεν το πιάνω. [σπαμ: κάνετε Αντιγόνη φέτος ε; :tongue: ] Αλλά όπως και να χει, είναι πάρα πολύ ωραίο κείμενο, και ειδικά μερικές εκφράσεις μου έκαναν εξαιρετική εντύπωση. Και αυτά τα χέρια μέσα στο "όμορφα διπλωμένο παλτό σε μια σχάρα υπονόμου" - άφησαν μια ανατριχίλα ομολογουμένως... Ένα λαθάκι είδα, "Η συνοχή κατέρρευσε, αναλογίστηκε με πίκρα, και συνέχισε το δρόμο του προς την τραπεζαρία, όπου η Κυρία Λαγός και το Παιδί Λαγός. " - λείπει το ρήμα. Επίσης, λιγο πιο κάτω, Ο Κύριος Λαγός ξανακοίταξε την πιατέλα. Την οικογένεια του. Την πιατέλα. Μπρος-πίσω, μέχρι που τέντωσε τα αυτιά του και ψιθέλλισε «Γυναίκα, μου δίνεις το αλάτι;»Ο Πέτρος πρόσεξε μια στάλα κρύο ιδρώτα που κύλησε απ’ τον κρόταφο στο πηγούνι του κι από εκεί στο πλακόστρωτο, και εκεί έσκυψε, και την κοίταξε, μα αυτή συνέχισε να κυλάει, μέσα από χωρίσματα και ρωγμές, μέχρι που έφτασε μπροστά στον υπόνομο. Προτού κοιτάξει μέσα στον υπόνομο, όπου ήξερε ότι την ματιά του περίμενε πηχτό, αβυσσαλέο σκότος, αποφάσισε να θυμηθεί: --εκεί θέλει να αφήσεις κενό ανάμεσα στις παραγράφους. Δε μπορώ να σχολιάσω περαιτέρω, γιατί το κείμενο είναι τόσο προσωπικό που με χάνεις. Πιάνω και δεν πιάνω το νόημα. Θα το ήθελα πιο ξεκάθαρο κάπως, με λιγότερα προσωπικά στοιχεία - ή με πιο ξεκάθαρα αυτά τα προσωπικά στοιχεία - ώστε να έχει να μου πει κάτι και μένα του αναγνώστη, που δεν είμαι μέσα στο κεφάλι σου. Πάντως, είναι καλογραμμένο και γι αυτό σε συγχωρώ :tongue: Αλλά έχε το κατα νου, το νόημα μιας ιστορίας είναι να περάσεις κάτι στον αναγνώστη καταρχάς. Σαφώς και μερικές φορές δε θέλεις να έχεις αυτό σαν προτεραιότητα, αλλά έχεις την τάση να παρασύρεσαι νομίζω... Βέβαια, όλο ξεχνάω την ηλικία σου. Οπότε θα σου δώσω λίγο χρόνο ακόμα, αλλά αν σε 3 χρόνια σε δω να συνεχίζεις να το κάνεις, θα σε πλακώσω :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted January 18, 2007 Author Share Posted January 18, 2007 Κατά βάση συμφωνώ με όσα λες - βέβαια, αυτό το "να περάσεις κάτι στον αναγνώστη" είναι κάπως φλου, άλλωστε σουρρεαλισμό γράφω περισσότερο για να περάσω μια αίσθηση - χρώματα, γεύσεις, ήχους, οτιδήποτε, παρά για ένα συγκεκριμένο νόημα. Πρώτη παρατήρηση: Kάπου με χάνεις βρε Ρίκο..Δεν είναι ακριβώς σουρεαλισμός, γιατί έχει αρκετή συνοχή, αλλά κάπου με χάνεις. Πού κολλάει η Αντιγόνη με το θέμα; να μου βαζες μια Κλυταιμνήστρα να σου πω ναι :tongue: Εκτός αν δεν είναι η Αντιγόνη το θέμα μας, αλλά ο χορός, και κάτι άλλο πας να πεις που δεν το πιάνω. [σπαμ: κάνετε Αντιγόνη φέτος ε; :tongue: Θα ακουστεί ηλίθιο, αλλά να γιατί μπήκαν αυτά: Μεγάλο μέρος του κειμένου γράφτηκε στο σχολείο στην ώρα της Αντιγόνης. Ε και καθώς έγραφα, άρχισε η καθηγήτρια να υπαγορεύει κάτι, και περνούσε απ'τα θρανία να δει αν το γράφουμε. Και... αναγκάστηκα να το περάσω στην ιστορία, γιατί θα μου 'φευγε η έμπνευση αλλιώς. Όχι, δεν έχει κανένα νόημα, και κανέναν άλλο λόγο που μπήκε. Ένα λαθάκι είδα, "Η συνοχή κατέρρευσε, αναλογίστηκε με πίκρα, και συνέχισε το δρόμο του προς την τραπεζαρία, όπου η Κυρία Λαγός και το Παιδί Λαγός. " - λείπει το ρήμα. Δεν σε πιάνω... Καταρχάς το "Η συνοχή κατέρρευσε" είναι σε italics, δεν ξέρω αν δεν βγήκε έτσι. Αλλά το ρήμα είναι το "αναλογίστηκε" - μήπως εννοείς λείπει το υποκείμενο; Που και παλι, εννοείται πως αναλογίστηκε ο Λαγός. Ευχαριστώ για το σχόλιο, πάνω που είχα αποδεχτεί την μοίρα αυτής της ιστορίας να χαθεί στα βάθη της βιβλιοθήκηςτιdramaqueenπουείμαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted January 18, 2007 Share Posted January 18, 2007 Το ρήμα που λείπει είναι στο "όπου η κυρία Λαγός και το παιδί Λαγός". Προφανώς εννοείς ήταν. Όσο για το μήνυμα, συμφωνώ με αυτό που λες, με την αίσθηση. Απλά εδώ είσαι κάπου ανάμεσα - ούτε σαφές μήνυμα περνάς, ούτε περνάς μόνο αίσθηση. Οπότε θέλει ή περισσότερο σουρεαλισμό ή λιγότερο Υ.Γ. Κοίτα να δεις που το υπέθεσα ότι θα ταν την ώρα του μαθήματος - κάπως μου φάνηκε too much να καθόσουν να τα αντιγράψεις στην ιστορία άπαξ εκτός τάξεως :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 18, 2007 Share Posted January 18, 2007 Απλά εδώ είσαι κάπου ανάμεσα - ούτε σαφές μήνυμα περνάς, ούτε περνάς μόνο αίσθηση. Οπότε θέλει ή περισσότερο σουρεαλισμό ή λιγότερο Με αυτό το σχόλιο συμφωνώ κι εγώ (αυτό προσπαθούσα να σου πω κι από κοντά αλλά δεν κατάφερα να το διατυπώσω τόσο καθαρά), είναι πολύ εγκεφαλικό σε σημεία για "καθαρός" σουρεαλισμός. Παραδόξως το εμβόλημο, λόγω Αντιγόνης, κομμάτι είναι από τα πιο έξυπνα κατ' εμέ του κειμένου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.