Ποια είναι η γνώμη σας για τα σεμινάρια;

[Μάρβιν ΑΑΠ]

 

Κάτι που θυμήθηκα ήταν ότι, φέτος το καλοκαίρι, εκεί που έψαχνα παλιά χαρτιά, πέτυχα το μπλοκάκι από ένα σεμινάριο που είχε κάνει ο Marv Wolfman στα πλαίσια ενός παλιού Comicdom. Και κοίταζα τις σημειώσεις αυτές για τα τόσο ουσιαστικά πράγματα που είχε πει τότε και το πόσο με βοήθησαν στη συνέχεια. Και είχα πάει εντελώς δωρεάν. Είμαι σίγουρος όμως ότι ο κλασικός "διάβασα δέκα χιλιάδες κόμιξ και θέλω κι εγώ να βγάλω το φανφικ μου με τον Γούλβεριν επίσημα στη Μάρβελ" πιθανότατα να έφυγε φτωχότερος...

Ένα σεμινάριο είναι τόσο καλό όσο και αυτός που το κάνει και αυτός που θα το παρακολουθήσει και σίγουρα θα βοηθήσει ένα συμμετέχονταπου θέλει να μάθει αν και ο διδάσκων ξέρει τι λέει.

 

δεν θα μπορούσα να συνοψίσω καλύτερα από ό,τι στην τελευταία σου φράση την εμπειρία που είχα τα δύο χρόνια που μας πέρασαν.

 

ενημερωτικά, μην τυχόν ενδιαφέρεται κανείς, γίνονται και φέτος αυτά τα σεμινάρια.

[wordsmith]

http://www.iefimerida.gr/news/230067/mia-syzitisi-gyro-apo-ti-dimioyrgiki-grafi

[Dimion]

Καλησπέρα.

 Λέω να καταθέσω τη δική μου εμπειρία από σεμηνάριο δημιουργική γραφής το οποίο παρακολούθησα στη Θεσσαλονίκη για τέσσερις περίπου μήνες. Για να μην πλατιάσω, θα πω τα, κατά την άποψη μου, θετικά και αρνητικά.

Θετικά/ Η ευκαιρία να διαβάσεις τα γραπτά σου σε κοινό. Να δεις πόσα απίδια χωρά ο σάκος βρε αδελφέ. Και να αντιμετωπίσεις, σε μικρή κλίμακα, το φόβο της έκθεσης.

Το όμορφο, συνήθως, περιβάλλον, με ευκαιρίες να κάνεις νέους φίλους.

Θεωρητικές βάσεις πάνω στη συγγραφή, που πιθανόν να αγνοείς.

Αρνητικά(μάλλον πιο πολλά...)

Δεν θέλω να γενικεύσω τη δική μου εμπειρία, αλλά υποψιάζομαι ότι δεν θα είμαι ο μόνος που θα τα έχει συναντήσει. Λοιπόν..

Το βασικό πρόβλημα είναι οι συμμαθητές που έρχονται για χαβαλέ και μόνο. Τους καταλαβαίνεις από μακριά. Συνήθως γράφουν απαίσια και πρέπει να κάνεις υπομονή και να κριτικάρεις τα κείμενα τους, προσπαθώντας να είσαι ευγενικός. 

Η υπερβολικά καλή κριτικη στα γραπτά σου, που μπορεί να σου φουσκώσει το κεφάλι και να χάσεις την αντικειμενικότα. Αν ασχολείσαι σοβαρά με τη γραφή, πιθανόν να υπερέχεις από τους πιο πολλούς στο τμήμα, και να μπεις σε αυτή τη λούμπα.

Ο ενίοτε βλαξ, που δεν ξέρει γενικά τι του γινεται, και αντί για ποδόσφαιρο ή survivor να αποφάσισε να γίνει πεζογραφος. Δικαίωμα του παιδιού, απλα και οι άλλοι δεν φταίνε.

Και ένα τελευταίο. Ο καθηγητης/καθηγήτρια, πολλές φορές δεν είναι και τίποτα το σπουδαίο, με αποτέλεσμα στην τελική να μην αποκομίσεις και οσα ήλπιζες όταν γράφτηκες στο τμήμα.

Αυτά.