wpleftyboy Posted February 1, 2007 Share Posted February 1, 2007 (edited) Όνομα Συγγραφέα:Δημητριου Ελευθεριος Είδος: διηγημα Βία;ναι Σεξ; οχι Αριθμός Λέξεων:2188 Αυτοτελής; ναι Σχόλια:δικα σας Η ιστορία αποσύρεται μετά από απαίτηση του συγγραφέα The moderating team Edited February 9, 2007 by trillian Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted February 1, 2007 Share Posted February 1, 2007 Είναι πολύ καλό, ειδικά οι εικόνες της ζωής στο χωριό, της φύσης και της συμπεριφοράς των ανθρώπων. Το σημείο κλειδί με τις δολοφονίες νομίζω μόνο ότι πάσχει ελαφρώς σε ορισμένα σημεία. Πρώτον το παιδάκι που σκότωσαν γιατί να τους πεί ότι οι Τούρκοι θα σκοτώσουν τον πατέρα τους; Αφού ήταν πολύ ήσυχο και εξαρτώνταν από ανθρώπους σαν αυτούς για να ζεί, δεν του είχαν κάνει κακό πιο πρίν, γιατί να τους πεί κάτι τόσο βαρύ; Δεύτερον γιατί τα παιδιά δεν αρκέστηκαν στο πρώτο χτύπημα, αφού το άλλο παιδί πόνεσε, φοβήθηκε κι έτρεχε πανικόβλητο, γιατί τόσο μίσος; Ο παππούς τους δε φερόταν έτσι ακόμα και στους Τούρκους "που δεν τους "χώνευε" και φαινόταν πως με αυτόν είχαν μεγαλώσει. Το φόνο του κουρέα τον κατανοώ, ήταν απαραίτητος για να καλύψουν το έγκλημά τους, ήταν εύκολος σα σκέψη γιατί είχαν ακούσει ότι "ήταν για σκότωμα" και σ' εκείνη την ηλικία ο φόβος γι αυτό που θα πάθαιναν και το γεγονός πως είχαν ήδη σκοτώσει μια φορά προφανώς συντέλεσε στο να οδηγηθούν εκεί. Link to comment Share on other sites More sharing options...
iliosporos Posted February 1, 2007 Share Posted February 1, 2007 (edited) Μια απαλή ιστορία που κυριολεκτικά χαϊδεύει τα μάτια. Νοσταλγική αίσθηση, γρήγορος καθαρός λόγος, διαβάζεις βιαστικά να δεις τι θα γίνει και ποιά πραγματικά ήταν τα καλά παιδιά. Μπορεί και να σου περάσει απο το μυαλό ότι ίσως η εξαφάνιση είχε να κάνει με αυτούς αλλά τι σημασία έχει; Είναι τόσο όμορφα γραμμένο και τόσο δυνατά που σχεδόν μπορείς να μυρίσεις την ελληνική επαρχία του '70 Θυμίζει λίγο Μικρό Νικόλα στο γράψιμο, ειδικά στην αρχή (Ο μικρός Νικόλας σκοτώνει τον Ανιάν;; ) έχει όμως μια ένταση καλά κρυμμένη απο κάτω που δεν εμφανίζεται με τη μορφή του ξεσπάσματος αλλά της αποκάλυψης προς το τέλος. Να ποιά ήταν τα καλά παιδιά λοιπόν... Edited February 1, 2007 by iliosporos Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted February 3, 2007 Share Posted February 3, 2007 Γρήγορο, ενδιαφέρον και πολύ άνετο γράψιμο. Μη θυμώσεις για το συνειρμό, αλλά μου θύμισε χρονογράφημα εμπνευσμένο από την τραγική ιστορία του Άλεξ σε απόδοση του Ξανθούλη. Ερωτήματα τύπου "Γιατί...;" και "Πώς...;", όσο εύλογα κι αν είναι, δεν μπορούν να σου τεθούν νόμιμα, ακριβώς επειδή συνιστούν δεδομένα του τρόπου σκέψης αυτών των παιδιών (άραγε μόνο αυτών;). Το σημαντικό (που σαφώς δεν είναι θέμα της ιστορίας σου) είναι να αναρωτηθεί κανείς γιατί συνιστούν δεδομένα του τρόπου σκέψης αυτών των παιδιών (και ποιος μπορεί να ευθύνεται για αυτό). Εύγε. Link to comment Share on other sites More sharing options...
wpleftyboy Posted February 3, 2007 Author Share Posted February 3, 2007 σας ευχαριστω για τα σχολια και το χρονο σας odesseo ομολογω οτι οταν ακουγα για τον αλεξ δε μπορεσε να μη μου περασει απ' το μυαλο αυτο που ειπες (οκ εκτος του ξανθουλη) αλλα το διηγημα ειναι γραμμενο πολυ πριν ωστοσο ειναι φυσικο να κανει καποιος το συνειρμο για τον παρακατω λογο η ιδια περιπου αφανης παθογονος αιτια που υφερπει στην ελληνικη κοινωνια της επαρχιας που περιγραφω κειμενο μου (οχι και τοσο αφανης για μενα) ειναι αυτη που υφερπει (? μαλλον το προθεμα υπο πρεπει να το αφαιρεσουμε πια απο τη λεξη και να μεινει το ερπει και οπως ολα δειχνουν στο μελλον δε θα ερπει καν αλλα θα σηκωθει για να μας φαει) το σημαντικο ειναι οπως ειπες κι εσυ να σκεφτουμε γιατι και κατα τη γνωμη μου αυτο ακριβως κανει η ιστορια χωρις ομως να το δηλωνει εξωφθαλμα αλλα μ'εναν αορατο τροπο οπως ακριβως γινεται και στην πραγματικοτητα ...απο πανω ολα καλα κι απο μεσα ο σπορος μεγαλωνει με λιπασμα τα παραμυθια και τις ιστοριες των προγονων μας , τα βιβλια της ιστοριας κτλ ειναι φυσικο καποιος κατοικος της αθηνας (οπως εσυ μπλακλοακ)να μην μπορει να νοιωσει ακριβως οτι η συνυπαρξη των δυο διαφορετικων πολιτισμικων στοιχειων μπορει να γινει απο ειρηνικη συνυπαρξη μια κολαση επι γης χωρις κανεις να το επιδιωκει αυτο ως αυτοσκοπο ... οι εγγραφες στο σκληρο μας δισκο γινονται χωρις καν να το καταλαβαινουμε ...μεσα απ' τη ζωη μας και μεσα απ' τις διηγησεις των παλαιοτερων...δημιουργειται μεσα μας ενας σπορος βιας και μισους που τον κουβαλαμε μαζι μας μια ζωη ...με τις καταλληλες συνθηκες αυτος μπορει να ανθισει και να γινει ενα βρωμερο ανθος που καθε αλικο πεταλο του να ειναι κι απο ενας φονος "αθωου" .... βαζω την αθωοτητα σε εισαγωγικα γιατι ειναι κανεις πραγματι αθωος ? εχει κανεις γλυτωσει απο τις εγγραφες που εγιναν στο κεφαλι του κατα την παιδικη του ηλικια ? προφανως οχι υπονοει το κειμενο και γι αυτο φιλε μπλακλοακ ,αφου υποθεσουμε οτι ο μικρος φηρικ ειχε γινει δεκτης αναλογων μηνυματων απο τους δικους του ειναι φυσικο να φτανει να λεει "οι τουρκοι θα σκοτωσουν τον μπαμπα σου" και πιστεψε με εχω νοιωσει αυτο ακριβως το κρυφο μισος στη θρακη και παλιοτερα στο χωριο που περιγραφω ...το κειμενο ειναι γραμενο στο πρωτο προσωπο σαν αφηγηση του πρωταγωνιστη που φυσικα δε μπορουσε να ξερει απο πρωτο χερι τι ιστοριες ελεγαν οι παππουδες του φηρικ στα εγγονια τους αλλα αφηνεται ο αναγνωστης να το υποθεσει ακριβως απο αυτη τη μονη φραση ...γιατι ενα παιδακι δε θα μπορουσε παρα να αναπαραγει αυτα που ακουγε βαζοντας στο στομα του ξενες ουσιαστικα λεξεις. Τα παπουτσια που διορθωνε ο παπους ειναι κι αυτα στην επιφανεια γιατι μεσα του υπηρχε ασβεστο μισος για τους "κωλοτουρκους" που του ειχαν παρει τη ζωη του και τον εκαναν εναν ορφανο στην αρχη, φτωχο τσαγκαρη προσφυγα επειτα. ολα αυτα ομως πλεκονται κατω απο την επιφανεια ,υποδορεια ...σαν σε καποια στασιμα νερα στα καναλια ...οπου το βαθεια εγγεγραμμενο στα κεφαλια των φιδιων και των βατραχων παιχνιδι του θανατου και του ερωτα παιζεται συνεχεια και η παραγομενη σκληρη ασχημη και αναγκαια ενεργεια του φονου ταξιδευει κατω απο την επιφανεια κι εμεις παρατηρουμε μονο το προσκαιρο ρυτιδιασμα του νερου τα στασιμα νερα ειναι μονο φαινομενικα ηρεμα ,οι κινδυνοι ελοχευουν , οι φονιαδες ,"αθωοι" οσο και τα θυματα τους λουφαζουν και κανουν τον ψοφιο ετοιμοι ομως ανα πασα στιγμη για τον φονο ... πιο περα απο το διηγηματακι μου αυτο που νομιζω οτι αξιζει να σκεφτουμε ειναι μηπως αν τα νερα ηταν τρεχουμενα θα γλυτωνε κανεις ποτε απο το φονο ...και ο θυτης και το θυμα ή μηπως απλα και οι δυο θα γινοταν βορα μεγαλυτερων ,ανωτερων στην τροφικη αλυσιδα θηρευτων . Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted February 3, 2007 Share Posted February 3, 2007 Το δεύτερο χωρίς αμφιβολία. Η λύση δε βρίσκεται στα νερά, τρεχούμενα ή μή, βρίσκεται στη συνειδητοποίηση του πόσο μικρό κι εφήμερο είναι το τόσο "σημαντικό" παιχνίδι που παίζουν τα μικρά ζώα του νερού ή και τα μεγαλύτερα, αφού όλα είναι καταδικασμένα να γίνουν σάπια σάρκα γρήγορα ή αργά και τροφή για τα σκουλήκια. Το να ξαποστείλεις κάποιον που έχει την ίδια μοίρα με σένα λίγο πιο νωρίς...σου δίνει "πλεονέκτημα" για ακριβώς ένα νανοδευτερόλεπτο του κοσμικού ρολογιού. Ο καθένας ας κρίνει αν αυτό ειναι αρκετό... Link to comment Share on other sites More sharing options...
wpleftyboy Posted February 3, 2007 Author Share Posted February 3, 2007 απολύτως σύμφωνος και το βλεπω ακριβως απο την ιδια σκοπια (ειμαστε ασημαντοι και αστειοι μπροστα στο χρονο και την απεραντοσυνη που μας περιβαλλει ,οπως και στην απεραντοσυνη που εμεις περιβαλλουμε) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts