Holly_Molly Posted February 5, 2007 Share Posted February 5, 2007 (edited) Για μια ψυχή που χάθηκε... Δεν έχω πια άλλα δάκρυα Τίποτ’ άλλο να πω. Θα καθίσω μονάχα εδώ, πλάι στην αλμύρα της θάλασσας που απόψε, γίνεται και πάλι πίκρα... Oι μνήμες βυθίζονται στον ωκεανό μία προς μία - βουλιάζουν απ’ το βάρος των δακρύων... Και μαζί τους , βουλιάζω κι εγώ. Σε τούτα τα νερά που τόσο αγάπησα σε τούτα τα νερά που κάποτε ξεχίλιζαν και που μια μέρα θα στερέψουν, όπως στέρεψαν οι πηγές που ανάβλυζαν ζωή όπως στέρεψαν τα πηγάδια των ονείρων όπως στέρεψαν τα δάκρυά μου... Δεν έχω πια άλλα δάκρυα Τίποτ’ άλλο να πω. Θα στραφώ κι απόψε στ’ άστρα, γιατί μόνο εκείνα ξέρουν πώς είναι να ‘σαι μέσα σε μυριάδες κι όμως να νιώθεις τόσο μόνος. Γιατί μόνο εκείνα ξέρουν πώς είναι να λάμπεις τόσο δυνατά μα όλα γύρω σου να μένουν στο σκοτάδι. Γιατί μόνο εκείνα πλέον μου μιλούν. Τα άστρα, που μου λεν πως είσαι ακόμα εδώ πως δεν έφυγες ποτέ πως ακόμα ζω... Δεν έχω πια άλλα δάκρυα Τίποτ’ άλλο να πω. Είμαι πιο μόνη κι από τ’ άστρα που κοιτώ Είμαι πιο μικρή κι απ’ τη ζωή που ζω Είμαι πιο άδεια κι απ’ το τίποτα που υπηρετώ. Το μόνο που μου μένει είναι να χαμογελώ, γιατί κάποτε σε ήξερα γιατί κάποτε ήσουν εδώ. Κι αν ποτέ ξανάρθεις, θέλω να με βρεις όπως με άφησες, vα χαμογελώ... ---------- Δεν έχω άλλα δάκρυα Τίποτ’ άλλο πια να πω. Κι αν είχα μία μόνο ευχή, θα ‘θελα κάποτε, όταν έρθει η ώρα, να πεθάνω όπως γεννήθηκα... Edited February 6, 2007 by Holly_Molly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted February 7, 2007 Share Posted February 7, 2007 (edited) Χμ, για να δούμε. Λοιπόν, αγαπητή Holly Molly, αυτό το ποίημα είναι μια καλή προσπάθεια. Σίγουρα είναι σημαντικά βελτιωμένο ως προς αυτά που προσπαθεί να εκφράσει και το πόσο προσωπικά είναι. Αλλά (πάντα σχεδόν υπάρχει κι ένα "αλλά" ή "but" κατά μερικούς άλλους, *γκουχ*), υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα που νομίζω πως πρέπει να προσέξεις. Κατ' αρχάς, κάνε πάντα ένα δεύτερο πέρασμα στο ποίημα για διορθώσεις. Αλλού αρχίζεις με μικρά, αλλού με κεφαλαία, αλλού βάζεις τελείες, αλλού όχι. που απόψε, γίνεται και πάλι πίκρα... -> το κόμμα κόβει στη μέση την πρόταση, δεν έχει θέση εκεί, ίσως στο τέλος του παραπάνω στίχου. Σιγά σιγά συστήνω οικονομία στη χρήση των αποσιωπητικών, και ξέρω πως έχεις κάνει προσπάθεια να μην υπερβάλεις με τη χρήση τους, αλλά μπορείς και πάλι νομίζω. Με τον καιρό θα δεις ότι δεν έχεις πραγματικά λόγους να βάζεις τόσες φορές εδώ κι εκεί, θα το δεις και μόνη σου αυτό βέβαια με την πείρα. Τεχνικούρες τέλος. Πιο ουσιαστικά τώρα. Ήβη μου, ξέρω πως αυτό που θες να πεις είναι ένα συναίσθημα πολύ προσωπικό και ιδιαίτερο. Το γράψιμό σου δε το αντικατοπτρίζει αυτό όσο θα πρεπε. Αυτά που γράφεις μοιάζουν κοινότυπα ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Μπορείς να ξεφύγεις από τέτοιες εικόνες "τρίτων" που έχεις σε αυτό το ποίημα. Στο προηγούμενό σου, αυτό με τα παιδιά, το είχες καταφέρει αυτό σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Ήταν πολύ πιο "δικές σου" απ ότι τούτες εδώ. Επίσης προσπάθησε να αποφύγεις το μπλα μπλα χωρίς να δίνεις τίποτα επιπλέον, όλο το ποίημα είναι μια κατάσταση αλλά δεν έχει παραλαγές στα σύμβολα ούτε στις εικόνες δάκρυα/αστέρια/μοναξιά/δάκρυα/αστέρια/θάλασσα/αστέρια/ωκεανός/αστέρια/δάκρυα κτλ. οι ίδιες εικόνες σε παραλλαγές. Χμ, αυτά προς το παρόν. Προσπάθησα να στα πω όσο το δυνατόν συντομότερα. Ελπίζω να βοήθησα λίγο. Χαίρε Ιερρή Μόλλυ Edited February 7, 2007 by Rhapsody Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted February 7, 2007 Share Posted February 7, 2007 Γεια σου Μόλυ, πριν μπω στον κόπο να γράψω αυτέ τις γραμμές, έριξα μια ματιά και στα υπόλοιπα ποιήματα που έχεις δημοσιέψει. Όχι, για να μη νομίζεις ότι δεν θα κριθείς συνολικά. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις. Αλλά πρόσεξε: αυτό και μόνο δεν θα σου εξασφαλίσει την αναγνώριση και την καθιέρωση (αν ψάχνεις κάτι τέτοιο). Σίγουρα όμως θα έχεις κερδίσει έναν θαυμαστή (και πάλι δεν ξέρω αν ψάχνεις κάτι τέτοιο). Χαίρομαι που δεν ψάχνεις πάντως παράξενες λέξεις. Ξέρεις, οι περισσότεροι μέτριοι ποιητές θεωρούν τις παράξενες και ασυνήθιστες λέξεις 'ποιητικές'. Εσύ μιλάς απλά, τόσο απλά που εύκολα κάποιος πέφτει στην παγίδα να ξεπετάξει το κείμενό σου ψάχνοντας παράξενες λέξεις (πολλοί ψάχνουν κάτι τέτοιο) ή ψεγάδια (ακόμη περισσότεροι ψάχνουν κάτι τέτοιο). Κι εκεί είναι και η αποτυχία σου. Γιατί δεν θα βρει τίποτα από αυτά και θα φύγει, σαν μέλισσα που δεν βρήκε νέκταρ στον ανθό σου, ή σαν κατσαρίδα που δεν βρήκε αποφάγια στο τραπέζι σου. Για κόμματα δεν θα σου μιλήσω, γιατί δεν είναι πολιτικό το forum. Απευθύνσου αλλού. Καλή παραμονή και επιμονή (και υπομονή)! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted February 7, 2007 Share Posted February 7, 2007 I second Rhapsody, εδώ. Πήρα είδηση για τι πράγμα μιλάς, πού απευθύνεσαι... Ο τρόπος με τον οποίον γράφεις το ποίημα παραπλανεί, παραπέμπει σε κάτι άλλο, στον έρωτα - και μ' αυτά [με παραπλήσια] τα ρούχα που έχεις υφάνει εδώ τον έχουν ντύσει πολλοί τον έρωτα. Κι όμως, δεν μιλάς γι αυτό. Ακόμα παραπάνω λοιπόν, άλλος ένας λόγος για να μας δείξεις άλλα χρώματα. Το ποίημα που ανέφερε η Ραψωδία, αυτό με τα παιδιά, έκανε καλύτερα αυτή τη δουλειά. [Και ξέρεις, δεν είμαι κυνηγός της πρωτοτυπία για την πρωτοτυπία, για να εξηγούμαστε.] Χαίρε. Μικ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.