Πότε διαβάσατε το πρώτο σας βιβλίο και πότε ήταν η πρώτη σας συγγραφική απόπειρα;

[Στηβεν]

Για πείτε εδώ, πότε διαβάσατε το πρώτο σας βιβλίο? Εννοώ να ήταν πάνω απο 100 σελίδες, γιατί εντάξει τους Μικρούς Κύριους Και Κυρίες όλοι τους διαβάζαμε. Και ποιο ήταν το πρώτο σας έργο? (Εξαιρούνται οι εκθέσεις!)

[Nienna]

Χμμ. Εμένα μου διάβαζαν βιβλία πάνω από εκατό σελίδες πριν μάθω να διαβάζω, και έμαθα να διαβάζω πολύ πριν πάω στο σχολείο. Μου διάβαζαν λίγο-λίγο, πριν κοιμηθώ. Φυσικά, τα βιβλία που διάβαζα μόνη μου όταν πια έμαθα να διαβάζω ήταν μικρότερα από αυτά που μου διάβαζαν, στην αρχή.

Νομίζω πως τα πρώτα βιβλία που διάβασα μόνη μου πέρα από κάποια πολύ μικρούλια [που ήταν πολλά και τα θυμάμαι!] ήταν αυτά της σειράς του T. Wolf με τους κατοίκους του δάσους - είναι μια σειρά εικονογραφημένων βιβλίων με πανέμορφες εικόνες, λέγεται "Ο παραμυθένιος κόσμος του δάσους". Την είχα όλη τη σειρά, και το πρώτο που διάβασα ήταν το "Οι κάτοικοι του δάσους".

Αν μιλάμε για μεγαλύτερα βιβλία από αυτό, τότε μάλλον θα ήταν Enid Blyton, κάποια από τις σειρές περιπετειών/μυστηρίων για παιδιά με πρωταγωνιστές παιδιά ή κάποια συλλογή με παραμύθια του Gianni Rodari...

 

Η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα ήταν στο δημοτικό, συγκεκριμένα στην τετάρτη δημοτικού. Έγραψα [και εικονογράφησα :tongue:] ένα παραμύθι για ένα έλατο που ήθελε να γίνει χριστουγεννιάτικο έλατο, αλλά δεν ήξερε την τύχη που το περιμένει μετά τη χαρά της γιορτής. Ήταν λυπημένο, αρκετά σκληρό και... και οικολογικό. Δεν είχε happy end. Το δημοσίευσα και στη σχολική εφημερίδα . Το έχω ακόμα στο πατρικό μου. Όσο ήμουν κάτω των 17-18 αδυνατούσα να γράψω ιστορίες με happy end. Ούτε καν γλυκόπικρο. Όλες τελείωναν άδοξα.

Επίσης [καλά, ξέρω πως είπες "όχι εκθέσεις", μικ], στο φροντιστήριο αγγλικών μου μας έδιναν συχνά μια φράση αντί για θέμα έκθεσης, μια φράση με την οποία θα έπρεπε ή να αρχίζει ή να τελειώνει το κείμενό μας. Όταν το έκαναν αυτό, έγραφα ιστορίες. Μια απ' αυτές, μια που τελείωνε "...and with these words, she crumbled to dust on the doorstep.", σκέφτομαι να σουλουπώσω και να ποστάρω εδώ. Είναι πολύ απλογραμμένη, αλλά μπορώ να τη μεγαλώσω και να τη φτιάξω κάπως γιατί μ' αρέσει σαν ιδέα.

[RaspK]

Λογοτεχνικό βιβλίο; Δεν είμαι σίγουρος... Γενικώς πρέπει να ήταν είτε η ιατρική είτε η λαογεωγραφική εγκυκλοπαίδεια που μου άρεσε να διαβάζω όταν ήμουν μικρός στην Κρήτη και η γιαγιά μου με κρατούσε στην αγκάλια της για να κοιμηθώ τα μεσημέρια - πράγμα που φυσικά δεν κατάφερνε, μυρίζοντας το χνώτο της τσιγαρίλα και σάπια δόντια και ροχαλίζοντας πάνω σ' ένα βελούδινο καναπέ...

 

Με τη συγγραφή, δε, ήταν κάποια κείμενα στη γραφομηχανή του παππού μου. Δε νομίζω ότι έχει διασωθεί κανένα από τα πρώτα, αλλά μου έχει μείνει η γραφομηχανή.

[Deodonus]

Το πρώτο μου "μεγάλο" βιβλίο πρέπει να το διάβασα τέλη δημοτικού-αρχές γυμνασίου (γύρω στο 1999). Η πρώτη μου απόπειρα συγγραφής πρέπει να ήταν τέλη γυμνασίου (γύρω στο 2001), μαζί με τα πρώτα μου ποιήματα.

Edited February 27, 2007 by Deodonus

[Oberon]

Δύσκολο να θυμηθώ τι έκανα στην Πλειστόκαινο Περίοδο. Χμμμ, σίγουρα η μητέρα μου μου διάβαζε παραμύθια και είχα μάθει να διαβάζω και γω απλά κείμενα πριν πάω σχολείο.

Τα πρώτα βιβλία που διάβασα πρέπει να ήταν τα κλσσικά. Τομ Σώγιερ, Χακ Φιν κλπ. Το πρώτο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που διάβασα στα Ελληνικά πάντως, ήταν το Επιστροφή στη Γη (And Call me Conrad) του Ζελάζνυ γύρω στο 1970-71, το οποίο δεν με εντυπωσίασε τόσο εκτός από το οτι ήταν στην Ελλάδα και μου είχαν αρέσει πολύ τα ονόματα των πλανητών του Βέγα τα οποία θυμάμαι ακόμα (Τάλερ, Μπακάμπ, Ντιβμπα, Ρύλπαχ κλπ).

 

Η πρώτη συγγραφική μου προσπάθεια ήταν ένα κειμενάκι με τον τίτλο "Ο Γιωργάκης ένας μικρός, μικρός αστροναύτης" τοποθετημένο στο απίστευτα φουτουριστικό έτος 1980. Ευτυχώς δεν υπάρχει πια το κείμενο αυτό. Κοκκινίζω και μόνο που το αναφέρω.

Λίγο αργότερα έφτιαχνα μικρά κόμικς τα οποία σατίριζαν διάφορες σχολικές φάσεις, κυρίως όμως την στρίγγλα γεροντοκόρη φιλόλογο στην 1η γυμνασίου που μας τάραζε στα χαστούκια, παρά το γεγονός πως ήμουν πάρα πολύ ντροπαλός κατά τα άλλα. Μπορώ να πω πως είχαν ιδιαίτερη επιτυχία! Ειδικά ένα ήταν βασισμένο σε πραγματική φάση που είχε συμβεί. Σε κάποιο κείμενο νεοελληνικής λογοτεχνίας και ενώ ωρυόταν στις ερωτήσεις μας ρώτησε "ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΠΟΤΑ!" εννοώντας βέβαια τη βαριά χειμωνιάτικη κάπα που φορούν οι βοσκοί.

Ολόκληρη η τάξη ξεράθηκε στο γέλιο, και η καθηγήτριά μας η αλόγα, μας χαστούκησε έναν-έναν όλους.

Λίγες μέρες μετά έφτιαξα ένα κόμικ που παρωδούσε τη φάση αυτή. Μπορείτε να φανταστείτε τι είδους απάντηση έλαβε η "εκπαιδευτικός" αυτή στο κόμικ, στην ερώτηση "τι είναι η καπότα" ε?

 

Το πρώτο βιβλίο ε.φ. που διάβασα στα Αγγλικά ήταν - περιέργως πως - το Galactic Pot Healer του Dick.

Edited February 27, 2007 by Dain

[Naroualis]

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το Ανθολόγιο της Πρώτης Δημοτικού. Ο πατέρας μου με μάθαινε να διαβάζω από τότε που ήμουν τεσσάρων κι αυτό ήταν το βιβλίο που είχε διαλέξει. Αποτέλεσμα, στο σπίτι μας να υπάρχουν αυτή τη στιγμή τέσσερα τέτοια ανθολόγια -για τους παλιότερους, εκείνο το κομψό πράινο ιλουστρασιόν εξώφυλλο. Πέρα από το πρώτο, ήταν για μένα και βιβλίο σταθμός, καθώς από κει ορμόμενη αργότερα, ανακάλυψα ένα σωρό πτυχές της ελληνικής λογοτεχνίας. Αν όμως για σας δε μετράει το ανθολόγιο, τότε το πρώτο μου βιλίο ήταν Βερν. Είτε ο Μιχαήλ Στρογκώφ είτε η Μυστηριώδης Νήσος, δεν είμαι σίγουρη.

 

Το πρώτο μου κείμενο, παραδόξως στηριζόταν σε εκθέσεις και μάλιστα κθέσεις αγγλικών. Μας είχε βάλει ένας ευφάνταστος τύπος στο φροντηστήριο ένα από τα συνηθισμένο cliffhanger κι εγώ έγραψα κάτι κατασκοπικό-φανταστικό τύπου Thunderbirds -ουγκχ, που τους θυμήθηκα;- το οποίο το συνέχισα στο σπίτι και στα ελληνικά, φτάνοντάς το στις 120 σελίδες σε κάποια από εκείνα στα σχολικά μπλε τετράδια. Φυσικά εγώ ήμουν η πρωταγωνίστρια, μαζί με κάποιον που oh, well, αδιακρισία... Δυστυχώς σε μια κρίση ντροπής το πέταξα αύτανδρο κι ακόμη το κλαίω...

[melkiades]

Χωρίς να λάβω υπ'οψη τα παραμύθια που διάβαζα στην Πρώτη Δημοτικού, το πρώτο βιβλίο που μου έκαναν δώρο και διάβασα ήταν ο Μικρός Πρίγκηπας και δεν έπιασα και πολλά. Είχε πολύ πλάκα γιατί μετά από μια 5ετία βλέποντας την ταινία κατάλαβα ότι στο τέλος πεθαίνει. Απο τότε το έχω διαβάσει 5-6 φορές.

 

Όσο για συγγραφική απόπειρα, στην Τετάρτη Δημοτικού έγραψα ένα παραμύθι με μία φίλη μου, δηλαδή εγώ το έλεγα και αυτή (επειδή έκανε πολύ ωραία γράμματα, αυτά με τις ουρίτσες και τις καμπύλες που είχαν πολύ πέραση σε αυτές τις ηλικίες) το έγραφε. Στη συνέχεια μου άρεσαν κι εμένα αυτές οι εκθέσεις στα Αγγλικά που τελειώνουν κάπως... θυμάμαι σε μία από αυτές είχα βάλει τους γονείς μου να κάνουν ανθρωποθυσίες στο υπόγειο του σπιτιού μας (ναι σε αυτές τις ιστορίες ποτέ δεν έμενα σε διαμέρισμα).

[Faia de Wolf]

Δεν θυμάμαι πότε διάβασα το πρώτο βιβλίο, αλλά το πρώτο που με γοήτευσε και με "έμπασε" στον χώρο της λογοτεχνίας ήταν η "Σφίγγα των πάγων" του Ι. Βερν. Ακολούθησε το "20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα" και, ναι, ένας έρωτας είχε γεννηθεί και ήταν γραφτό του να ανθίσει. Πρέπει να πήγαινα 3η ή 4η δημοτικού. Η συγγραφή ήρθε κι εκείνη κάπου εκεί. Θυμάμαι κα΄τι ποιήματα για την θάλασσα που ανέφεραν σπασμενα μελανοδοχείο (που μπορεί να τα έχω καταχωνιάσει αυτά;) και κάτι ανεκδιήγιτες ιστορίες με βαμπίρ, τα καλοκαίρια, σε σπιράλ τετράδιο/ημερολόγιο και θυμάμαι που το σούρουπο μαζευόμασταν με την τσακαλοπαρέα πίσω από την εκκλησία (για να φυλάμε και τα νώτα μας...) και τους τις διάβαζα. Ήταν σε συνέχειες, πέντε η κάθε μια κι όχι τίποτα, τους είχα υποσχεθεί και άλλη ιστορία κάθε βδομάδα -τρομάρα μου...

[Balidor]

Χεχεχε πολυ ομορφη ερώτηση...

εχω διάβαζα πολυ "ανατριχίλες" ναι ξερω είμαι ανεκδιήγητος τύπος !

Το πρώτο μάλιστα και ίσως το πιο αγαπημένο μου βιβλίο (το οποίο έχω χασει ) το διάβασα μέσα σκαναδυο ωρίτσες !

 

και μετά απο αρκετά βιβλία,

ξεκίνησα να γράφω την ιστορία του Ουίλιαμ που ζούσε στα προάστια μιας αμερικάνικης πόλης και στην πίσω αυλή του σπιτιού του, υπήρχε ένα μυστικό μονοπάτι ( ) το οποίο οδηγούσε στην μυστική πόλη των νάνων που ήταν υπόγεια μάλιστα και την πολιορκούσαν κάτι λύκοι !

 

Δυστυχώς μετα απο πολλές σελίδες σταμάτισα να γράφψ και το τετράδιο το έχασα !!!

[nikosal]

Δύσκολο να θυμηθώ τι έκανα στην Πλειστόκαινο Περίοδο.

 

χαχαχα στην πλειστόκαινο!

 

Προσπαθώ και εγώ να θυμηθώ το πρώτο βιβλίο μου. Νομίζω ήταν μια πεντάτομη ελληνική μυθολογία που διάβαζα (κεφάλαιο κεφάλαιο βέβαια), επειδή με έβαζε ο πατέρας μου, γύρω στην τρίτη ή τετάρτη δημοτικού. Κίνητρο η αγορά συνοδευτικού Μίκι Μάους (μιλάμε για καθαρή δωροδοκία). Μυθιστόρημα χμμμ δεν θυμάμαι. Πιθανά κανένας Ιούλιος Βερν, χωρίς να είμαι βέβαιος. Μιλώ πάντα για πάνω από 100 σελίδες, όπως ζητά το τόπικ.

 

Πρώτο κείμενο που έγραψα... Και αυτό χαμένο στο χρόνο, πιθανά κάπου στην εποχή του Χαλκού. Τουλάχιστον θυμάμαι με σιγουριά το πρώτο ολοκληρωμένο διήγημα που δημοσιεύθηκε (στο περιοδικό Ιδεοδρόμιο). Ένας Θεός ξέρει αν το έχω κρατήσει πουθενά.

 

Καλύτερα, γιατί ούτε ο φιλεύσπλαχνος δεν θα μπορούσε να το διαβάσει.

Edited May 9, 2007 by nikosal

[myst]

Παρ' ότι έχουν περάσει πολλά-πολλά χρόνια ακόμη το θυμάμαι. Ήταν "Η μυστηριώδης νήσος" του Ι.Βερν στις εκδόσεις του Αστέρα με το κόκκινο εξώφυλλο. Νομίζω στην τρίτη δημοτικού.

Συγγραφική απόπειρα πέρα από τις εκθέσεις στο σχολείο και καμιά εγκύκλιο στο γραφείο δεν έχω αποτολμήσει.

[nikosal]

Α, τι μου θύμησες τώρα.

Το πρώτο μυθιστόρημα που διάβασα ήταν το Γύρω από τη Σελήνη του Βερν. Ξεκίνησα από το εξώφυλλο, μάλιστα ο τίτλος συνεχώς μεγάλωνε καθώς με πλησίαζε. Λίγο πριν το κρατούσε στα χέρια της η μεγάλη μου αδελφή.

[Faia de Wolf]

Α, τι μου θύμησες τώρα.

Το πρώτο μυθιστόρημα που διάβασα ήταν το Γύρω από τη Σελήνη του Βερν. Ξεκίνησα από το εξώφυλλο, μάλιστα ο τίτλος συνεχώς μεγάλωνε καθώς με πλησίαζε. Λίγο πριν το κρατούσε στα χέρια της η μεγάλη μου αδελφή.

Και αφού σου το κοπάνησε στο κεφάλι σου ήρθε και η έμπνευση! Μα γιατί δεν τα λές όλα; Μήν ντρέπεσαι! Μια οικογένεια είμαστε! Αυτά συμβάινουν και στι ς καλύτερες οικογένειες και η δικιά μας είναι η καλύτερη!

[Guest Dune]

Για πείτε εδώ, πότε διαβάσατε το πρώτο σας βιβλίο? Εννοώ να ήταν πάνω απο 100 σελίδες, γιατί εντάξει τους Μικρούς Κύριους Και Κυρίες όλοι τους διαβάζαμε. Και ποιο ήταν το πρώτο σας έργο? (Εξαιρούνται οι εκθέσεις!)

 

 

Το πρώτο πραγματικά μεγάλο βιβλίο που διάβασα ήταν Ο Καπετάν Μιχάλης του Ν. Καζαντζάκη, στα εννέα μου χρόνια. Η πρώτη συγγραφική απόπειρα ήταν πολύ αργότερα, γύρω στα 17, γιατί έως τότε ασχολούμουν κυρίως με την ζωγραφική και τη μουσική.

[aristofanoula]

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα (για την ακρίβεια...με έβαλε η μαμά μου να το διαβάσω :tongue: ) ήταν τα "Ψηλά Βουνά" του Ζ.Παπαντωνίου, το έβδομο καλοκαίρι της ζωής μου. Θυμάμαι πόσο μεγάλο μου φαινόταν και πόσο αγκομαχούσα στην αρχή να βγάλω στα γρήγορα όσο πιο πολλές σελίδες μπορούσα για να πάω να παίξω.

Βέβαια τα χρόνια πέρασαν και τώρα το διάβασμα είναι από τις αγαπημένες μου ασχολίες.

 

Την πρώτη μου συγγραφική απόπειρα την έκανα στην έκτη δημοτικού με ένα μικρό παραμύθι για παρέες παιδιών που ανταγωνίζονταν σε όλα. Φυσικά δεν το τελείωσα ποτέ. Κόλλησα στο τρίτο κεφάλαιο με τίτλο "Οι μαύροι γάτοι".

[Sylook]

Το πρώτο βιβλίο δεν το θυμάμαι με τίποτα -κάτι σε Βέρν ποντάρω- αλλά Ε.Φ. επιρροές είχα απο πολύ μικρός (ε, αμα πας το παιδί σου 6-8 χρονών στο κινηματογράφο να δει το Krull, τον E.T. και την Επιστροφή των Τζεντάι... τι περίμενες?).

Επίσης θυμάμαι χαρακτηριστικά το hardcore Ε.Φ. διήγημα που είχα εκδώσει στη σχολική εφημερίδα της Έκτης Δημοτικού, ''καίγοντας'' τα μυαλά των συμμαθητών μου (μιλάμε τώρα για F.T.L. ταξίδια, αποικίες σε άλλους πλανήτες, επίδραση του φαινομένου της Σχετικότητας στους ταξιδιώτες...και όλα τα καλά).

Ααααααχχχχχχ.... νιάτα....

[Guest Dune]

Του Ιουλίου Βέρν και της Πηνελόπης Δέλτα, καθώς και Τα ΨΗλά ΒΟυνα του παπαντωνίου τα είχα διβασει πρίν τα 9, όμως αυτά ειναι μάλλον παιδικά βιβλία. Το πρώτο μου μεγάλο διήγημα ήταν στα 20 όταν μία κυρία με έστειλε σε δύο γνωστούς λογοτέχνες "για να μήν χαραμίσω τον χρόνο μου γράφοντας, αν δεν ειμαι φτιαγμένος γι'αυτό", όπως είπε. Μου είπαν λοιπόν αυτοί να γράψω κάτι και να τους το πάω κι εκείνη ήταν η πρώτη φορά. Μέχρι τότε έγραφα μόνο ποιήματα και τραγούδια.

[Airbourne]

Η νήσος του μυστηρίου Ι.Βέρν...Εκπληκτικό βιβλίο, με ξεκόλλησε απο τα μικι μάους !!! Η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα ήταν γύρω στα δεκαέξι μου χρόνια....μου άρεσε που και που να συνθέτω και ποιήματα....

[month]

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα, ήταν μια συλλογή απο παραμύθια για καλικάτζαρους, και λοιπές ιστορίες.

 

Η πρώτη απόπειρα, ήταν μετά απο ένα δεκάωρο μαραθώνιο διάβασμα Κόναν και X-Men, όπου είπα στο τέλος, "Μπορώ να γράψω και εγώ τόσο καλά!" Δεν θες να δεις το αποτέλεσμα, και το έρεβος το έχει πάρει εδώ και χρόνια...

[Endless Journey]

Θυμάμαι ...καλά τώρα τι μου θυμίσατε με αυτή την ερώτηση ! (πολύ καλή ερώτηση!Μπράβο παιδιά!) , οτι στην ηλικία των 5 ετών είχα διαβάσει όλη την Μυθολογία και την Παλαιά Διαθήκη, αλήθεια λέω .Τότε μαθαίναμε να διαβάζουμε στο νηπιαγωγείο και κάποια γειτόνισσα μου έδωσε κάποια βιβλία .Απο τοτε βεβαια δεν υπάρχει λεπτό που να μην διαβάζω.

Το πρώτο βιβλίο λοιπόν ας πούμε οτι ήταν η Μυθολογία και αυτό το βιβλίο με έκανε να αγαπήσω την πατρίδα μας και την ιστορία της.

Αν έπρεπε να μιλήσω για ένα αγαπημένο βιβλίο θα έλεγα το STAR TREK" το οποίο έφερε ο πατέρας μου απο ένα ταξίδι του στην Αμερική σε εποχή που για τα ελληνικά δεδομένα ήταν λίγο ...πρωτόγονη ως προς τα θέματα επιστημονικής φαντασίας.

Το βιβλίο ήταν στα αγγλικά και εγω τότε 12 ετών.Ήταν ένα φοβερό δώρο για εμένα γιατί λατρευα την συγκεκριμένη σειρά και συνεχίζω βέβαια να την λατρεύω.

[D'Ailleurs]

Δεν θυμάμαι αλλα μικρός διάβαζα συνέχεια το "Νησι των θησαυρών", τον "Τόμ Σόγιερ" και τους "Τρείς Σωματοφύλακες"...

[tetartos]

Αλήθεια, δε θυμάμαι... Πιθανότατα "η Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς" μια και ήταν η εποχή που το διάβαζε η μεγαλύτερη σε ηλικία αδερφή μου. Από Βερν είχα διαβάσει *άπειρες* φορές τη Μυστηριώδη Νήσο, που με μια σύντομη ανασκόπηση είναι και το βιβλίο που αναφέρθηκε περισσότερες φορές μέχρι τώρα σ' αυτό το τόπικ (λέτε όποιος διαβάζει μικρός τη Μυστηριώδη Νήσο να μετατρέπεται σε σουφουφίτη; )

 

Το πρώτο σουφου βιβλίο που διάβασα ήταν πιθανότατα το Η Αυτοκρατορία της Γης, Εκδόσεις: Κάκτος, 1976. Κατ' αντιστοιχία το πρώτο διήγημα που προσπάθησα να γράψω αναφερόταν σε μια αποστολή εξερεύνησης του Τιτάνα (κλισέ, αλλά δεν το ήξερα τότε!) Έμεινε στη μέση και ο Τιτάνας δεν αποικίστηκε ποτέ... Η ιδέα χάθηκε μάλλον στον κάλαθο των αχρήστων στο γραφείο του πατέρα μου...

 

Το πρώτο βιβλίο που έγραψα ήταν το 2026. Αλλά αυτό φαντάζομαι το ξέρει όλος ο κόσμος!..

[nikosal]

Χεχε ο φίλος μου Βαγγέλης που κάθεται στο απέναντι γραφείο, μου λέει ότι διάβασε το πρώτο του βιβλίο 13 ετών και δεν ήταν ούτε... Λουντέμης, ούτε Βερν, ούτε ελληνική μυθολογία, αλλά ένα αστυνομικό βίπερ (γύρω στα 1975): Πανικός στο Πικαντίλι!

[Waylander]

Πρωτο βιβλιο...?Χμ......Ηταν μολις εμαθα να διαβαζω τα ψηλα βουνα του παπαδιαμαντη.....Τωρα συγγραφικη αποπειρα ηρθε πολυ αργοτερα οταν αρχισα να ασχολουμε με Fantasy και D&D:>

[TheTregorian]

Το πρώτο μου μεγάλο βιβλίο ήταν "Τα Δελφινάκια Του Αμβρακικού", του Ντίνου Δημόπουλου και νομίζω ότι ήταν Τετάρτη Δημοτικού. Συντομα ακολούθησε το "20.000 λεύγες κάτω απ' τη θάλασσα" του Βερν και το "Γύρω Απ' τη Σελήνη" του ιδίου!