Jump to content

Πότε διαβάσατε το πρώτο σας βιβλίο και πότε ήταν η πρώτη σας συγγραφική απόπειρα;


Στηβεν

Recommended Posts

Δεν θυμαμαι την πρωτη αποπειρα συγγραφης, αλλα ειναι σιγουρα σε μικρη ηλικια.

Το πρωτο μου βιβλιο ηταν το Χομπιτ, το οποιο το διαβασα μονορουφι μεσα σε 2-3 μερες νομιζω, στην ηλικια των 7. Τοτε εγινε η ζημια.

Link to comment
Share on other sites

Επίσης [καλά, ξέρω πως είπες "όχι εκθέσεις", μικ], στο φροντιστήριο αγγλικών μου μας έδιναν συχνά μια φράση αντί για θέμα έκθεσης, μια φράση με την οποία θα έπρεπε ή να αρχίζει ή να τελειώνει το κείμενό μας. Όταν το έκαναν αυτό, έγραφα ιστορίες. Μια απ' αυτές, μια που τελείωνε "...and with these words, she crumbled to dust on the doorstep.", σκέφτομαι να σουλουπώσω και να ποστάρω εδώ. Είναι πολύ απλογραμμένη, αλλά μπορώ να τη μεγαλώσω και να τη φτιάξω κάπως γιατί μ' αρέσει σαν ιδέα.

 

Έεει, το είχα γράψει κι εγώ αυτό! 'Ενα από τα πρώτα φάντασυ διηγήματα, αν όχι το πρώτο που έγραψα! Τι μου θύμισες τώρα... Ορκς, ένας μάγος, ένας πολεμιστής και ένα (σκεπτομενος τις τώρα γνώσεις μου) πρέπει να ήταν ένα γκόλεμ με σώμα γυναίκας που τους έβαλε έναν γρίφο για να το περάσουν (και έγινε χώμα)

Δεν θυμάμαι ποιό ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα θέλω όμως να σας πω για κάτι που σκέφτηκα και έκανα στο φροντιστήριο.

έχω πει σε όλα τα 11χρονα στα οποία κάνω μάθημα αγγλικών στο φροντιστήριο ότι αν στους επόμενους 2 μήνες διαβάσουν προαιρετικά ένα εξοσχολικό βιβλίο λογοτεχνίας (Το Χόμπιτ αποφασίσαν παμψηφεί) θα τους δώσω έξτρα βαθμούς. Και όσο λιγότερα βιβλία διαβάζουν τον χρόνο (μιλάμε για 2, 1 ακόμα και κανένα.) τόσο καλύτερο βαθμό.

Είμαι σίγουρος ότι τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν με playstation και counterstrike, και σπάνια πιάνουν ένα λογοτεχνικό βιβλίο να διαβάσουν, κάτι έχουν να κερδίσουν διαβάζοντας ένα τέτοιο παραμύθι και λογοτεχνικό διαμάντι με όνομα "βαρύ σαν ιστορία". Οι βαθμοί είναι το "δόλωμα" φυσικά. Τα περισσότερα που το ξεκίνησαν ήδη δείχνουν συνεπαρμένα από την αρχή του βιβλίου.

(Μιλάμε για 34 παιδιά από 10-12, είπα να μην το βάλω και τις 3 μικρότερες τάξεις, 9-10 ετών)

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ το είχα γράψει αυτό!! Γενικά πάντα διάλεγα την ιστορία. Νομίζω ότι αυτό που έγινε σκόνη τελικά ήταν ο χάρος που με κάποιο τρόπο νικήθηκε από τον ήρωα.... Ωραίο θέμα για διαγωνισμό διηγήματος πάντως!

Link to comment
Share on other sites

Για πείτε εδώ, πότε διαβάσατε το πρώτο σας βιβλίο? Εννοώ να ήταν πάνω απο 100 σελίδες, γιατί εντάξει τους Μικρούς Κύριους Και Κυρίες όλοι τους διαβάζαμε. :tease: Και ποιο ήταν το πρώτο σας έργο? (Εξαιρούνται οι εκθέσεις!)

 

Στα 7, τη Φαρμα των Ζωων του Οργουελ (την ειχε παρατημενη ο μπαμπας μου πανω στο κομοδινο του και του τη βουτηξα). Αν κι ημουνα πολυ μικρη για να "πιασω" την αντικομμουνιστικη αλληγορια, ειχα συγχυστει με τα κακα και υποκριτικα γουρουνια, συμπαθησα το τιμιο-αν και χαζο-αλογο και γουσταρα τρελα τον απαισιοδοξο γαιδαρο!

Το πρωτο μου εργο ηταν στα δεκατρια.Μια κοινοτοπη χαζομαρα για μια κοπελα που την παραταει ο αγαπημενος της κι αυτη κανει μαγια για να τον εκδικηθει. Κατα καιρους σκεφτομαι να τη σουλουπωσω και να την ποσταρω

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως ήμουν τρίτη δημοτικού και το πρώτο μου βιβλίο πρέπει να ήταν το παραμύθι χωρίς όνομα της Πηνελόπης Δέλτα αλλά πριν απ' αυτό μου διάβαζαν κάθε μεσημέρι και βράδυ για να κοιμηθώ.

 

Το πρώτο πράγμα που έγραψα ήταν θεατρικό έργο και ήμουν πέμπτη δημοτικού. Εκείνη την εποχή είχα πωρωθεί με θεατρικά έργα και διαλόγους και είχα γράψει πολλά. Μετά έκανα περισσότερο κόμιξ παρά έγραφα. Και την πρώτη σοβαρή συγγραφική απόπειρα την έκανα το καλοκαίρι πριν τη δευτέρα λυκείου που τελείωσε και άδοξα ένα χρόνο αργότερα, δυστυχώς εκείνο ποτέ δεν το τελείωσα!

Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν ο Μάγκας της Πηνελόπης Δέλτα στη Δευτέρα Δημοτικού. Ωστόσο, το πρώτο βιβλίο που επέλεξα εγώ να διαβάσω και δε μου έδωσαν άλλοι ήταν το Από τη Γη στη Σελήνη του Ιουλίου Βερν, στην Τρίτη Δημοτικού.

Το πρώτο μου γραμμένο κείμενο ήταν ένα παραμύθι με ένα ιπτάμενο κοχύλι, που είχα γράψει για τον αδελφό μου, το καλοκαίρι που είχα τελειώσει την Τετάρτη τάξη.

Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα, ήταν το "Ο Γύρος του κόσμου σε 80 μέρες" του Ιουλίου Βερν, στα όρια της Ε.Φ. για την εποχή που γράφτηκε. Θυμάμαι ότι το είχαμε ξεκινήσει μαζί με την δίδυμη αδελφή μου, οπότε ήταν θέμα γοήτρου ποιος θα το τελείωνε πρώτος. Κατάφερα να κερδίσω μέσα σε σχεδόν... ψυχροπολεμικό κλίμα (κάτι σαν διαστημική κούρσα προς τη Σελήνη) όταν ένα βράδυ που δεν είχαμε σχολείο την επόμενη, έμεινα μέχρι αργά ξύπνιος ενώ εκείνη κοιμόταν. (Ο θρίαμβος της σκληρής δουλειάς!)

Το πρώτο μου έργο το ξεκίνησα στα 12 μου και ήταν ένα μυθιστόρημα Ε.Φ. με πολλά, σχεδόν ανεξάρτητα μεταξύ τους επεισόδια και πολύ χαλαρή πλοκή. Είχα φτάσει πάνω από 200 σελίδες τετραδίου όταν, ευτυχώς, εγκατέλειψα. Χρόνια αργότερα, μετά από ένα λάθος της μητέρας μου, κατέληξε στα σκουπίδια βγάζοντάς με από το δίλημμα.

Όμως αυτό που θεωρώ πρώτο έργο μου, είναι το πρώτο ολοκληρωμένο διήγημά μου. Είναι μια θεολογική σάτυρα, η ιδέα της οποίας μου ήρθε στην ώρα των θρησκευτικών ακριβώς πριν κλείσουμε για τις διακοπές των Χριστουγέννων της Τρίτης Γυμνασίου. Λέγεται "Η Τρόικα", σώζεται ακόμα και είναι 1400 λέξεις. Όταν το τελείωσα ένιωσα υπέροχα. Ήταν κάτι ολόκληρο. Όταν το διάβασα στους γονείς μου εκείνοι, κοιτάχτηκαν με νόημα για μια στιγμή μεταξύ τους και μετά με επιδοκίμασαν, χωρίς όμως διθυράμβους που δεν θα άξιζα. Νομίζω ότι αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα ενασχόλησή μου με την συγγραφή.

"Η Τρόικα" μάλιστα διαβάστηκε κάποια χρόνια μετά σε μια νυχτερινή εκπομπή, ενός πειρατικού ραδιοφωνικού σταθμού ενός φίλου.

Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο διήγημα που έγραψα ήταν στα 16-17 και αφορούσε μερικούς χαρακτήρες ενός RPG που εκδικούνται τους παίκτες τους. Δημοσιεύτηκε στο Hack and Slash, ένα περιοδικό για RPG. Νομίζω κάπου έχω το τεύχος.

Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα με την θέλησή μου (όχι κλασικό εικονογραφιμένο ή Spiderman, Περιπέτεια, Μίκυ Μάους και Κάντυ Κάντυ που τα είχα ξεσκίσει απ' την κούνια σχεδόν :Ρ), ήταν στην Γ Δημοτικού το "Σώστε τον Σκάμπερ Μυστικοί Εφτά". Το θυμάμαι σαν να 'ταν χθες. Ήταν ένα ηλιόλουστο απόγευμα Αυγούστου κι εγώ, αντί να είμαι έξω και να παίζω με τους υπόλοιπους, ΕΚΑΤΣΑ ΜΕΣΑ (πρωτοφανές) και δεν το άφησα μέχρι να τελειώσει.

 

Το πρώτο διήγημα το έγραψα στα 16, βρίσκεται στην Βιβλιοθήκη μας, μαζί με το ιστορικό γραφής του, στις Διάφορες Ιστορίες κι ονομάζεται "Στο Τρίτο Έτος".

Link to comment
Share on other sites

Θέλω να γράψω σε αυτό το τόπικ από πέρσι, αλλά τώρα που το αναστήσατε κιόλας... Αλλά δε μπορώ :p

Δεν έχω ιδέα πότε διάβασα το πρώτο μου βιβλίο γιατί διαβάζω παραμύθια και βιβλία για παιδιά από τότε που έμαθα να διαβάζω. Και πιο πριν μου τα διάβαζε η μαμά μου (προφανώς). Θυμάμαι όμως το πρώτο βιβλίο που διάλεξα μόνη μου, που το είδα στο βιβλιοπωλείο και είπα "να, αυτό θέλω" και ήτανε η δεσποινίς Ψιψινάκη. Δεν είναι ο τίτλος του βιβλίου, γιατί δυστυχώς δεν το έχω εδώ και δεν τον θυμάμαι, αλλά η ιστορία είναι για μία γατούλα που τρώει κάτι απόβλητα από ένα εργοστάσιο και γίνεται κοπέλα και κοιμάται σε ένα χαρτοκούτι στη σοφίτα ενός νεαρού δημοσιογράφου. Είναι πανέμορφο, με υπέροχους χαρακτήρες και θα ήθελα πολύ να μπορώ να σας πω και τον τίτλο...

 

Πρώτη συγγραφική απόπειρα που θυμάμαι, ήμασταν δημοτικό και φτιάχναμε ένα βιβλίο με παραμύθια. Όποιος ήθελε πήγαινε το παραμύθι του και έμπαινε στο βιβλίο. Νομίζω τρίτη ή τετάρτη δημοτικού. Είχα γράψει ένα με δράκους, τον Νέφος, την Ρύπανση κτλ :p Ήθελα να γράψω λέει ένα βιβλίο με παραμύθια για αυτούς τους δράκους. Τους συγκεκριμένους δράκους τους ξεπέρασα, το βιβλίο ποτέ :p

Link to comment
Share on other sites

πότε διάβασα το πρώτο βιβλίο δεν θυμάμαι, αλλα πολύ πιθανών να είναι το βιβλίο που με εντυπωσίασε περισσότερο στα παιδικά μου χρόνια και δεν είναι άλλο απο το "Νησι των θυσαυρών" του Ρόμπερτ Λιούις Στήβενσον. (τώρα πρόσεξα οτι είχα ξαναπαντήσει πέρυσι στο ίδιο τόπικ...λολ,)

Edited by D'Ailleurs
Link to comment
Share on other sites

Πρωτο βιβλιο...?Χμ......Ηταν μολις εμαθα να διαβαζω τα ψηλα βουνα του παπαδιαμαντη.....

 

Κι εγώ το ίδιο αλλά είναι του Ζαχαρία Παπαντωνίου.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..