Μαρμάρωσε το φως..

[radua]

Αιώνες πολλοί

Μαρμάρωσαν το Φως.

Αχνάρια βλέμματα

Σε σωμάτινες αιωρήσεις,

Σχήματα εκπνοής σιωπής ουράνιας

Σε κύκλο χαμένων χρόνων.

 

Ανεπιφύλακτη αποδοχή

Των πεπραγμένων

Και απόρριψη,

Στις παρειές της νύχτας

Που ψίθυροι δρόμοι

Σιώπησαν,

Και κιτρίνισαν οι φωτογραφίες στο p.c

 

 

 

Φθινοπωρινές διαδρομές..

Κρυφά μυστικά

Αποκαλύπτουν

Στο ποτό της μοναξιάς μου

Χρησμούς, σε καταιγίδα ηλεκτρική,

Που αναδιπλώνουν πτυχές για τη Γαλήνη.

[Nienna]

Έχει μια κάποια ομορφιά αυτό εδώ, σίγουρα, αλλά δεν έχει αυτό το impact που θα με κάνει να το θυμάμαι για πάντα. Ίσως επειδή οι εικόνες αιωρούνται... Ίσως επειδή ο τίτλος "Μαρμάρωσε το φως" με κάνει να ζητάω μια γροθιά στο στομάχι απ' το ποίημα, και δε μου τη δίνει. Ίσως επειδή υπάρχουν μαζεμένες πολλές εικόνες/φράσεις που δεν δένουν ακριβώς μεταξύ τους, αλλά ούτε και κάνουν δυνατή αντίθεση. Ίσως απλά να μη με πείθει, όχι επειδή εσύ δεν το έχεις βιώσει κατ' ανάγκη, αλλά επειδή δεν κατάφερε να βγει από μέσα σου, κάπου θόλωσε. Ίσως να το θέλεις θολό, βέβαια, αλλά δεν είναι αρκετά θολό ώστε να το θυμάμαι για τη θολούρα... Χμ, ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ, και να μη λέω ασυναρτησίες.

 

Θα μου επιτρέψεις να προσθέσω μερικές τεχνικούρες; Ας υποθέσουμε πως απάντησες 'ναι'.

Γιατί κόμμα στην 'απόρριψη'; Για το ρυθμό φαίνεται να είναι εκεί, αλλά στην ουσία δε χρειάζεται, και ο διασκελισμός φτάνει για το ηχητικό του θέματος.

Γιατί το 'p.c' έτσι [και με μια μόνο τελεία - φαίνεται απρόσεκτο απλά]; Συνήθως είναι 'PC'. Κι εμένα μ' αρέσουν οι τελείες. Ίσως 'P.C.'; Χμμ.

Γιατί δυο τελείες αντί αποσιωπητικά στον πρώτο στίχο της τελευταίας στροφής; Τις θεωρείς δικό σου σημείο στίξης [ξέρω κάποιους που τις θεωρούν] ή σου ξέφυγαν;

Edited March 11, 2007 by Nienna