dagoncult Posted April 12, 2009 Share Posted April 12, 2009 Δεν θέλω να σας πάρω από τα μούτρα γιατί είμαι και νέος στο site, αλλά ψάχνοντας εδώ και 'κει, πέτυχα αυτό το θέμα και μιας και προφανώς έχω διάθεση να μιλήσω, θα γράψω τα εξής: Για μένα ο Lovecraft είναι απλά ο μεγαλύτερος συγγραφέας ιστοριών (κοσμικού) τρόμου που έχει πατήσει το πόδι του σ' αυτήν την παλιόμπαλα που γυρίζει εδώ και τόσο καιρό και δεν λέει να σταματήσει με τίποτα. Όσον αφορά το στυλ της γραφής του, σας λέω μόνο τούτο: τι θέλετε να πείτε? Υπάρχει και άλλος τρόπος εκτός από αυτόν? Μου είναι κυριολεκτικά αδύνατον να κατανοήσω τους λόγους, για τους οποίους κάποιος οπαδός της λογοτεχνίας τρόμου θα τον βρει ''δύσκολο'' και ''βαρύ'', αντί για δεξιοτέχνη της φρίκης και του νευρικού κλονισμού του αναγνώστη, αλλά τελικά πάω πάσο σε αυτό, μιας και πρέπει να δεχόμαστε όλους τους καλούς μας φίλους, ακόμα και αν γουστάρουν αυτήν την τύπισσα που γράφει βιβλία για αφυπνίστριες βρικολάκων σε συνέχειες. (χαλαρώστε οι βρικολακοοπαδοί, τα έχω και εγώ στην βιβλιοθήκη μου) Φυσιολογικά, για όποιον κατάλαβε, δεν μου αρέσουν τόσο τα διηγήματά του, του ''κύκλου'' της ονειροφαντασίας, αλλά οι υπόλοιπες ιστορίες του, είτε αυτές ανήκουν στον λεγόμενο ''CTHULHU MYTHOS'', είτε όχι. ΥΓ1: Σχετικά με το στυλ, μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι ο L. είναι βαθιά επιρρεασμένος από τον άλλο... ΥΓ2: Επειδή το έχω σκεφτεί αρκετές φορές, νομίζω ότι μια πολύ καλή ιστορία (και όχι μεγάλη) για να ξεκινήσει κανείς την ανάγνωση του Lovecraft, είναι ''Η Κατάθεση Του Ράντολφ Κάρτερ - The Statement Of Randolph Carter'', όπου μετά από την φρίκη που κυριαρχεί σε όλο το διήγημα, η τελευταία ατάκα είναι για να κλείνεις το βιβλίο και να βάζεις τις φωνές μέσα στη νύχτα (γαμώ θα ήταν ε?). Όταν τη διάβασα πρώτη φορά αφηνίασα. Στις εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ παίζει ένα βιβλίο που λέγεται ''Ο Τύμβος'' και έχει μέσα το ομώνυμο διήγημα, την κατάθεση κ.α. Κοντά στα δέκα euro είδα ότι κάνει. Εμένα πάντως το δικό μου αντίτυπο λέει 1050δρχ, γεγονός που με κάνει να λέω πράγματα όπως ''κοίτα που φτάσαμε'', ''άστα να πάνε'' κτλ. Επίσης, όπως επισημάνθηκε και από άλλον, τα ''7 παράξενα διηγήματα'' από ΩΡΟΡΑ είναι πολύ πρώτα. ΥΓ3: Παιδιά... να πούμε... σόρυ για την μπλαμπλαδούρα βραδιάτικα... να πούμε... 'ντάξει? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted April 12, 2009 Share Posted April 12, 2009 Να και η κατάθεση του Ρ. Κάρτερ εις την αλλοδαπήν, για έξτρα προπαγάνδα. r_carter.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted April 22, 2009 Share Posted April 22, 2009 Όσον αφορά το στυλ της γραφής του, σας λέω μόνο τούτο: τι θέλετε να πείτε? Υπάρχει και άλλος τρόπος εκτός από αυτόν? Μου είναι κυριολεκτικά αδύνατον να κατανοήσω τους λόγους, για τους οποίους κάποιος οπαδός της λογοτεχνίας τρόμου θα τον βρει ''δύσκολο'' και ''βαρύ'', αντί για δεξιοτέχνη της φρίκης και του νευρικού κλονισμού του αναγνώστη, αλλά τελικά πάω πάσο σε αυτό, μιας και πρέπει να δεχόμαστε όλους τους καλούς μας φίλους, ακόμα και αν γουστάρουν αυτήν την τύπισσα που γράφει βιβλία για αφυπνίστριες βρικολάκων σε συνέχειες. (χαλαρώστε οι βρικολακοοπαδοί, τα έχω και εγώ στην βιβλιοθήκη μου) Θα συμφωνήσω εδώ, κυρίως γιατί πιστεύω ότι όσον αφορά τον Λαβκραφτ, πρέπει απλά να αποδεχθείς το ταλέντο του και το στιλ του. Θέμα γούστου είναι, το γράψιμο του αντικειμενικά δεν είναι ούτε βαρύ ούτε δύσκολο. Απλά θέλει την απαραίτητη προσοχή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted April 22, 2009 Share Posted April 22, 2009 "[...] μετά από τριάντα χρόνια απαξιωτικής σιωπής, οι "διανοούμενοι" έσκυψαν πάνω από τον Λάβκραφτ. Και συμπέραναν ότι το εν λόγω άτομο είχε μια πραγματικά εκθαμβωτική φαντασία - έπρεπε, παραταύτα, να δώσουν κάποια εξήγηση για την επιτυχία του -, αλλά το ύφος του ήταν για κλάματα. "Είναι λίγο αστείο. Αν το ύφος του Λάβκραφτ είναι για κλάματα, μπορούμε κάλλιστα να συμπεράνουμε ότι το ύφος δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο στη λογοτεχνία, κι έτσι να αλλάξουμε θέμα". (Μισὲλ Οὑελμπέκ, Χ. Φ. Λάκβραφτ: ἐναντίον τοῦ κόσμου, ἐναντίον τῆς ζωῆς, μετ. Βασίλης Πατσογιάννης, ἐκδ. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ, Ἀθήνα 2008, σελ. 113-114) Χρειάζεται νὰ προσθέσω κάτι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 22, 2009 Share Posted April 22, 2009 "[...] μετά από τριάντα χρόνια απαξιωτικής σιωπής, οι "διανοούμενοι" έσκυψαν πάνω από τον Λάβκραφτ. Και συμπέραναν ότι το εν λόγω άτομο είχε μια πραγματικά εκθαμβωτική φαντασία - έπρεπε, παραταύτα, να δώσουν κάποια εξήγηση για την επιτυχία του -, αλλά το ύφος του ήταν για κλάματα."Είναι λίγο αστείο. Αν το ύφος του Λάβκραφτ είναι για κλάματα, μπορούμε κάλλιστα να συμπεράνουμε ότι το ύφος δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο στη λογοτεχνία, κι έτσι να αλλάξουμε θέμα". (Μισὲλ Οὑελμπέκ, Χ. Φ. Λάκβραφτ: ἐναντίον τοῦ κόσμου, ἐναντίον τῆς ζωῆς, μετ. Βασίλης Πατσογιάννης, ἐκδ. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ, Ἀθήνα 2008, σελ. 113-114) Χρειάζεται νὰ προσθέσω κάτι; Ότι οι κριτικοί λογοτεχνείας δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη καλή συγγραφή ακόμα κι αν ανεμίζει ένα μεγάλο ρόπαλο μπροστά στα μάτια τους; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nephilim Posted April 23, 2009 Share Posted April 23, 2009 "[...] μετά από τριάντα χρόνια απαξιωτικής σιωπής, οι "διανοούμενοι" έσκυψαν πάνω από τον Λάβκραφτ. Και συμπέραναν ότι το εν λόγω άτομο είχε μια πραγματικά εκθαμβωτική φαντασία - έπρεπε, παραταύτα, να δώσουν κάποια εξήγηση για την επιτυχία του -, αλλά το ύφος του ήταν για κλάματα."Είναι λίγο αστείο. Αν το ύφος του Λάβκραφτ είναι για κλάματα, μπορούμε κάλλιστα να συμπεράνουμε ότι το ύφος δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο στη λογοτεχνία, κι έτσι να αλλάξουμε θέμα". (Μισὲλ Οὑελμπέκ, Χ. Φ. Λάκβραφτ: ἐναντίον τοῦ κόσμου, ἐναντίον τῆς ζωῆς, μετ. Βασίλης Πατσογιάννης, ἐκδ. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ, Ἀθήνα 2008, σελ. 113-114) Χρειάζεται νὰ προσθέσω κάτι; Αυτο διαβαζω τωρα και δε θα μπορουσα παρα να συμφωνησω μαζι του σε αρκετα σημεια. Το θεμα ειναι, οτι για να καταλαβεις τα "μεγαλα κειμενα" του Λαβκραφτ, αλλα και το εργο του στο συνολο του, πρεπει οχι απλα να τα διαβασεις, αλλα να τους αφιαιρωσεις χρονο. Τωρα οσον αφορα το στυλ, το τροπο γραφεις κλπ κλπ, αυτα ειναι γι αλλους κι οχι για μενα...Εμενα αν μ'αρεσει κατι θα το διαβασω, αν δε μ'αρεσει "οκ, παμε γι αλλα". Δεν ειμαι κριτικος και δε θελω να γινω, θελω απλα να περναω καλα διαβαζοντας και τα κειμενα του Λαβκραφτ το καταφερνουν. Ενταξει, ισως ορισμενες φορες να το παρακανει με καποιες περιγραφες, αλλα στο κατω κατω, αυτες οι περιγραφες δε κανουν πιο αληθοφανες ενα κειμενο; Ορισμενες φορες το γραψιμο του μπορει να ειναι παραληρηματικο, αλλα ετσι δε γεννηθηκε και τραφηκε ο αποκοσμος τρομος, για τον οποιο ολοι τον μνημονευουν; Αυτα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted February 26, 2010 Share Posted February 26, 2010 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
βαρτιμαιος Posted March 3, 2010 Share Posted March 3, 2010 The Case of Charles Dexter Ward by H. P. Lovecraft Written January 1 to March, 1927 Η πρωτη μου επαφη με τον συγγραφεα ηταν αυτο το βιβλιο, και αυτο ηταν αρκετο να κολλησω.Για μενα κορυφαιος και πρωτοπορος του συγχρονου τρομου!!!!!!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kate88 Posted April 4, 2010 Share Posted April 4, 2010 Να πω κι εγώ ότι από την πολύ μικρή μου πείρα, αυτό που με ενθουσίασε από τον Lovecraft και την "κομπανία" του Cthulhu Mythos είναι ότι επιτέλους οι ήρωες είναι ανήμποροι, αβοήθητοι και μόνο αν είναι υπερβολικά προσεκτικοί και τυχεροί μπορεί και να σωθούν. Πιστεύω έχουμε κουραστεί από υπερήρωες που "μαμάνε και δέρνουν" και θα κατατροπώσουν ότι κακό βρουν μπροστά τους. Και εκτός αυτού, αλλά σαν κερασάκι στην τούρτα, είναι η συνεχής αγωνία που σου προκαλεί η αβεβαιότητα η οποία ποτέ δεν τελειώνει μέσω κάποιων πεζών και άχρηστων εξηγήσεων με αποτέλεσμα να σε γειώσει!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted April 4, 2010 Share Posted April 4, 2010 Να πω κι εγώ ότι από την πολύ μικρή μου πείρα, αυτό που με ενθουσίασε από τον Lovecraft και την "κομπανία" του Cthulhu Mythos είναι ότι επιτέλους οι ήρωες είναι ανήμποροι, αβοήθητοι και μόνο αν είναι υπερβολικά προσεκτικοί και τυχεροί μπορεί και να σωθούν. H Λαβκράφτια λογοτεχνία δεν έχει ήρωες, έχει πρωταγωνιστές χαρακτήρες, και δευτερεύοντες χαρακτήρες. Σημασία έχει η ιστορία, και όχι η ηρωοποίηση των χαρακτήρων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kate88 Posted April 5, 2010 Share Posted April 5, 2010 Να πω κι εγώ ότι από την πολύ μικρή μου πείρα, αυτό που με ενθουσίασε από τον Lovecraft και την "κομπανία" του Cthulhu Mythos είναι ότι επιτέλους οι ήρωες είναι ανήμποροι, αβοήθητοι και μόνο αν είναι υπερβολικά προσεκτικοί και τυχεροί μπορεί και να σωθούν. H Λαβκράφτια λογοτεχνία δεν έχει ήρωες, έχει πρωταγωνιστές χαρακτήρες, και δευτερεύοντες χαρακτήρες. Σημασία έχει η ιστορία, και όχι η ηρωοποίηση των χαρακτήρων. Το ίδιο πράγμα λέμε απλά εσύ χρησιμοποίησες έναν, ίσως, πιο εύστοχο όρο (πρωταγωνιστής αντί για ήρωας). Απλά η χρήση της λέξης ήρωας γίνεται για να υποδηλώσει και τον πρωταγωνιστή ενός βιβλίου, μίας ταινίας κτλ κτλ και όχι μόνο τον ήρωα όπως τον έχουμε μάθει κυρίως από τα έπη και τον ρομαντισμό. Πάντως συμφωνούμε!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 5, 2010 Share Posted April 5, 2010 (edited) Ωραίο topic Παρόλο που ο Λάβκραφτ ήταν η αφορμή για να αρχίσω να γράφω, και επίσης παρόλο που εκτιμώ οτι ήταν ένας αξιόλογος λογοτέχνης, με ορισμένα δυνατά σημεία, απο την άλλη δε συμφωνώ οτι είναι ο καλύτερος στο χώρο του φανταστικού. Και ο ίδιος αναγνώριζε τις ατέλειές του. Ωστόσο κατάφερε ίσως να φτιάξει ένα νέο είδος τρόμου, και αυτό είναι αξιέπαινο. Επίσης τον σέβομαι διότι απο τις σημειώσεις του στα γράμματά του φαίνεται οτι είχε κατά νου πως ο τρόμος δημιουργείται απο τον συμβολισμό και τις συνδέσεις που γίνονται κυρίως ασυνείδητα στον αναγνώστη. Edited April 5, 2010 by Iwannhs Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kleo Posted April 15, 2010 Share Posted April 15, 2010 Αν το παληκάρι ήξερε να γράφει και διαλόγους θα ήταν αξεπέραστο. Ο βαθμιδωτός τρόμος ήταν το φόρτε του. Μάλλον γιατί δεν έβγαινε από το σπίτι του καθόλου. Αλλά ξέχωρα από το ότι ήταν υποχόνδριος ήταν και ρατσιστής. Φαντάζομαι βέβαια ότι αυτά είναι πιασμένα χέρι-χέρι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pilgrimage Posted May 10, 2010 Share Posted May 10, 2010 Ξεκίνησα με της "Ιστορίες Μυθολογίας Κθουλού" 2 βιβλία τσέπης.Ένα του Μπαλανού και το άλλο του Μαστακούρη.Ενώ πριν ήξερα την ύπαρξη όταν τα διάβασα μπορώ να πω ότι η κοιλιά μου είχε σφήξει περίεργα και είχα αμφιβολίες περί αληθινού και ψέυτικου.Βέβαια αυτό πέρασε μετά απο κάποια λεπτά αλλά πλέον όσες φορές και να το διαβάσω αυτό το αίσθημα φόβου και η αγωνία και η ανατριχίλα παραμένουν ίδια λες και είναι πρώτη φορά.Δεν είναι μόνο ο Λάβκραφτ ...ο Ντέρλεθ είναι ωραίος επίσης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 28, 2010 Share Posted May 28, 2010 Δεν ξέρω που αλλού να ποστάρω, οπότε το κάνω εδώ. Οπαδοί του δασκάλου... βοήθηστε. Δυο ερωτήσεις λοιπόν: 1)Θα μπορούσαμε να συσχετίσουμε τα shoggoth με τον Yog-Sothoth (εννοώ με τον τρόπο με τον οποίο κάποιος θα μπορούσε να συσχετίσει τους deep ones με τον C ή τον Dagon); Υπάρχει πουθενά κάποια αναφορά/πληροφορία; Πάνε χρόνια που διάβασα τα βουνά της τρέλας, αλλά θυμάμαι τα shoggoth εκεί, όπως θυμάμαι και τι είδε ο Ντάνφορθ στο τέλος... αρά... ;;; Ισχύει ο όποιος συσχετισμός; 2)Αν τελικά τα shoggoth συνδέονται με τον Y-S, έχετε κατά νου κάποιον πιθανό τρόπο με τον οποίον εκφράζεται/γίνεται κατανοητή σ' εμάς αυτή η σύνδεση; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 28, 2010 Share Posted May 28, 2010 Συγκεκριμένα με τον Σοθοθ δεν έχουν σχέση. Τα σογκοθ γενικά είναι ένα servitor race δημιουργημένο από τους Elder Things. Θεωρητικά κάποια σχέση θα μπορούσες να βάλεις αλλά δεν ξέρω ποια θα ήταν αυτή. Αν θες να τα συνδέσεις, μπορείς να πεις κάτι παρόμοιο με ένα διήγημα που είχα διαβάσει κάποτε, οπού τα Σογκοθ είχαν αποκοπεί και είχαν δημιουργήσει μια κοινωνία μέσα σε κάτι σπηλιές. Μπορείς λοιπόν να πεις ότι κάποια σογκοθ στην υπηρεσία του Γιογκ αποκόπηκαν απ' αυτόν κτλ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 28, 2010 Share Posted May 28, 2010 Μπορείς λοιπόν να πεις ότι κάποια σογκοθ στην υπηρεσία του Γιογκ αποκόπηκαν απ' αυτόν κτλ. Περίμενε, εννοείς ότι τα σογκόθ τα παίρνουμε εξαρχής ως οντότητες στην υπηρεσία του Γιογκ; Αυτό είναι πιο συγκεκριμένα που αναρωτιέμαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 28, 2010 Share Posted May 28, 2010 Γενικά υπηρετούν τους παλαιούς, αλλά δεν νομίζω να χαλαστεί κανένας αν πεις ότι κάποια σογκοθ συγκεκριμένα υπηρετούσαν τον Σοθοθ ναι? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pilgrimage Posted June 26, 2010 Share Posted June 26, 2010 Τα μέρη και τα βιβλία στα οποία αναφερόνταν ο Λάβκραφτ ήταν επιρεασμένα απο αληθινά γεγονότα και λοιπά.Ξέρουμε υποθετικά που θα μπορούσε να είναι το Ιννσμουθ, το Μισκαντόνικ, Ντάνγουίτς και άλλα τόσα μέρη?Θα ήθελα να επισκευτώ κάποια στιγμή αυτό που γέννη το Ιννσμούθ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted June 26, 2010 Share Posted June 26, 2010 Γενικά η Νέα Αγγλία ήταν η έμπνευσή του. Ο Λαβκραφτ τώρα αγαπούσε το Providence, συγκεκριμένα και ταξίδευε γενικά στην Νέα Αγγλία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pilgrimage Posted June 26, 2010 Share Posted June 26, 2010 Το ιννσμούθ ήταν αγγλία, νότια συγκεκριμένα Το μισκατόνικ και το αρκαμ στην μασαχουσέτη.Σημερινή Νέα Υόρκη.Έχουμε σημερινά μέρη σε αυτές της περιοχές που αν συμπήπτουν με τα μέρη που περιγράφει ο Λάβκραφτ? Βρέθηκε η Ρ'λυέ Βυ the way Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted June 26, 2010 Share Posted June 26, 2010 Κοίτα να δεις αν δεν κάνω λάθος ο Λαβκραφτ σε αυτές τις 2 περιοχές ταξίδεψε. Πήγε Νέα Υόρκη όταν ήταν να παντρευτεί, δεν του άρεσε και επέστρεψε στο Providence. Και Masachusets βασικά. Ε νομίζω δεν ήταν συγκεκριμένα χωριά ή πόλεις, φανταστικές τοποθεσίες ήταν ούτως ή άλλως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pilgrimage Posted June 26, 2010 Share Posted June 26, 2010 Από όσο ξέρω ο Λάβκραφτ συνέδεε καθημερινά πράγματα και γεγονότα και τα ενσωμάτονε στα διηγήματά του....Γιατί όχι με τοποθεσίες...Εξάλλου υπάρχουν φήμες ότι το Νεκρονόμικον ουσιαστικά αναφέρεται σε άλλα βιβλία που είχε ασχοληθεί μιάς και είχε πάρε δώσε με διάφορους Occultists Της εποχής του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 17, 2010 Share Posted August 17, 2010 Παρακαλώ,σχολιάστε αντικειμενικά τον παρακάτω χαρακτηρισμό από πρόλογο στο ΄΄Κάλεσμα του Κθούλου΄΄: Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους συγγραφείς όλων των εποχών, ακόμα κι αν δεν σταθεί ποτέ δίπλα στον Όμηρο, τον Σαίξπηρ ή τον Τολστόϊ". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 17, 2010 Share Posted August 17, 2010 Παρακαλώ,σχολιάστε αντικειμενικά τον παρακάτω χαρακτηρισμό από πρόλογο στο ΄΄Κάλεσμα του Κθούλου΄΄: Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους συγγραφείς όλων των εποχών, ακόμα κι αν δεν σταθεί ποτέ δίπλα στον Όμηρο, τον Σαίξπηρ ή τον Τολστόϊ". Αντικειμενικότατα: άλλαξε άρδην ένα ολόκληρο genre. Αφομοίωσε τις επιροές του και έδωσε ένα καθαρά δικό του όραμα το οποίο επιρέασε εκατοντάδες συγγραφείς, σύγχρονους του και μεταγεννέστερους, σε πολλά διαφορετικά λογοτεχνικά είδη. Το ότι η γραφή του δεν είναι άψογη είναι μια μικρή λεπτομέρεια μπροστά στη σημασία του για τη λογοτεχνία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.