Stanley Posted August 19, 2010 Share Posted August 19, 2010 Το ξυράφι πέτα το και πάρε καινούργιο...Εσύ έχεις καλύτερη κρίση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 Σήμερα συμπληρώνονται 120 χρόνια από τη γέννηση του Χ. Φ. Λάβκραφτ. Μέσα από το συγγραφικό του έργο έπλασε ένα ολόκληρο λογοτεχνικό σύμπαν, το οποίο εσπασε τα σύνορα της λογοτεχνίας και δημιούργησε ένα ολοένα αναπτυσσόμενο μεταφυσικό ρεύμα σκέψης (το ρεύμα του Νεκρονομικόν). Είμαι επίσης σχεδόν πεπεισμένη, πως αν ο Λάβκαφτ γνώριζε τις διαστάσεις που έχει πάρει η κοσμοπλασία του, πιθανότατα δεν θα τις ενέκρινε. Για μένα λοιπόν, αν και με κουράζει ο τρόπος γραφής του και βαριέμαι πολλές από τις ιστορίες του, έχει κερδίσει επάξια την αθανασία μέσα από τα έργα του. Χρόνια του πολλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 όντως που να το' ξερε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 Συμφωνώ απόλυτα με Βάγια, και την ξεμπροστιάζω που ήρθε Εδιμβούργο και δεν άφησε ΕΝΑ (1) μήνυμα για να τους "γυρίσω" λίγο στα "σωστά" μέρη. Καλά ξηγήθηκες συναδέλφισσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 ήρθε Εδιμβούργο και δεν άφησε ΕΝΑ (1) μήνυμα για να τους "γυρίσω" λίγο στα "σωστά" μέρη Θα αναλαβει ο Κθουλου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 (edited) Άσε, αν περιμένω από τον Παλαιό, είμαι χαμένος από χέρι. Παίζω εκτός έδρας στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Edited August 20, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted August 20, 2010 Share Posted August 20, 2010 (edited) Πώπω, από Παλαιό θα πάω, δεν την γλιτώνω, μου 'ρχεται το πλοκάμι (χεχε)... :devil2: ΥΓ: Άτιμε Λάβκραφτ! Καλά να είμαστε, να ξαναέρθουμε, να σας δούμε όλους! Edited August 20, 2010 by manstredin Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 2, 2010 Share Posted September 2, 2010 Πήρα τον Τσαρλς Ντέξτερ Γουορντ...Αν δεν μου αρέσει κι αυτό,δεν θα κάνω άλλη προσπάθεια με τον κύριο Χ.Φ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 2, 2010 Share Posted September 2, 2010 Εσένα συγκεκριμένα, με αυτό το στυλ γραφής, δεν πιστεύω πως υπάρχει έστω και μία μικρή περίπτωση να μην του βρεις τίποτα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 2, 2010 Share Posted September 2, 2010 Α,τέλεια. Για να είμαι ειλικρινής, μου ασκεί μια γοητεία το συγκεκριμένο, μαζί και με όλα όσα έχω ακούσει, οπόε περιμένω να μου αρέσει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 2, 2010 Share Posted September 2, 2010 Εγώ το συγκεκριμένο το παράτησα στην μέση ίσως και λίγο νωρίτερα. Μπορεί κάποια στιγμή του δώσω άλλη μια ευκαιρία αλλά βρίσκω πως προτιμώ μακράν τις συντομότερες ιστορίες του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 2, 2010 Share Posted September 2, 2010 Αυτό τότε ίσως είναι καλό για μένα!Πάντως, έχω διαβάσει από αρκετούς ότι είναι το πιο ώριμο,ολοκληρωμένο έργο του,και ίσως το αριστούργημά του... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Εγώ το συγκεκριμένο το παράτησα στην μέση ίσως και λίγο νωρίτερα. Μπορεί κάποια στιγμή του δώσω άλλη μια ευκαιρία αλλά βρίσκω πως προτιμώ μακράν τις συντομότερες ιστορίες του. Ε; Τί; Πώς; Θα σε σβήσουμε από το Horror Club του φόρουμ κύριε MacXanthi με αυτά που λέτε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Ναι την περίμενα αυτη την απάντηση νιχ... Ξέρω την παθολογικη αγάπη σου για το εν λόγω κειμενο. Blame it on Kedros. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Το έχω διαβάσει τρεις φορές. Κάθε φορά ένιωσα πως κατά την ανάγνωση κόπιαζα, έκανα υπομονή, στριφογυρνώντας στους αέναους διαδρόμους υπονοιών και ξανά-μανά νύξεων. Ναι, όταν το κλείνεις το βιβλίο η επίγευση, η ανάμνηση είναι γοητευτική και μυστηριώδης. Ίσως γι'αυτό το ξαναδιάβασα. Ωστόσο, το θεωρώ φλύαρο όσο δεν παίρνει. Λες και τον απειλούσαν με όπλο να μην το τελειώσει το βιβλίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
reigninblood Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Δεν ειναι μονο το πιο ολοκληρωμενο εργο του και δεν ειναι μονο ενα απλο αριστουργημα. Ειναι απο τα βιβλια-κοσμημα στη συγκεκριμενη κατηγορια. Μιλαμε για ΤΟ βιβλιο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Εγώ το συγκεκριμένο το παράτησα στην μέση ίσως και λίγο νωρίτερα. Μπορεί κάποια στιγμή του δώσω άλλη μια ευκαιρία αλλά βρίσκω πως προτιμώ μακράν τις συντομότερες ιστορίες του. Μα... τι να σας πω... ο Ντίνος της διπλανής πόρτας ήταν ένας καλός, καθωσπρέπει horrorάς... Με τους Πόε του, με τους Κέτσαμ του, με τους Κινγκ του... Και τώρα αυτό... Πέφτω απ' τα σύννεφα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Καλά τα λες μμιχάλη αλλά δεν έχω διαβάσει Κέτσαμ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Καλά τα λες μμιχάλη αλλά δεν έχω διαβάσει Κέτσαμ E, πιάσε το The Lost που έχεις αν και δεν είναι και το καλύτερό του αλλά μετά θα λες "Είχα διαβάσει ένα του" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 /spam mode on/ Καλά τα λες μμιχάλη αλλά δεν έχω διαβάσει Κέτσαμ Και, για satisfaction guaranteed, πιάσε "Το Κορίτσι ο Ντίνος της διπλανής πόρτας" και θα μας θυμηθείς. /spam mode off/ [sorry Howard!] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Μετά το περσινό September Challenge (για τους νέους και τους επιλήσμονες εδώ) κι αυτός ο Σεπτέμβρης προσωπικά θα είναι horrorific, έχω 3 μυθιστορήματα συν 1 ανθολογία, όλα τρόμου. Μήπως btw να ξανακάνουμε το περσινό call to arms; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Beyonder Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 (edited) Αααχχχ τι μου θυμίζει αυτό το Topic... Ο Λάβκραφτ είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας και αυτός που με ενέπνευσε στο να αρχίσω να γράφω και να ασχοληθώ σοβαρά με τη Λογοτεχνία και τη Συγγραφή. Τώρα, μετά από τόσα χρόνια, θυμάμαι πως ξεκίνησαν όλα και ποια ήταν η πρώτη επαφή μου με το αντικείμενο. Με κατακλύζουν αισθήματα νοσταλγίας και συγκίνησης. Σας παρακαλώ όμως, επιτρέψτε μου να τα μοιραστώ για λίγο μαζί σας καθώς αναπολώ το παρελθόν και τη σχέση μου με αυτόν το μεγάλο συγγραφέα. Από παιδί Δημοτικού ακόμα ένιωθα μια περίεργη έλξη προς το θρίλερ, τον τρόμο, το αλλόκοτο, τον φόβο. Είτε αυτό είναι ταινία, είτε βιβλίο, είτε ένα όνειρο. Μου άρεσε πάρα πολύ ο κινηματογράφος (πήγαινα μόνος μου από 8 ετών) και νοίκιαζα συχνά ταινίες σε VHS (κασέτες) τότε. Εκτός από τα Ιαπωνικά Anime που κυκλοφορούσαν τότε και μου άρεσαν ιδιαίτερα (έγιναν αιτία να ξεκινήσω να μαθαίνω Ιαπωνικά σήμερα), μεγάλωσα και με τις ευρηματικές ταινίες θρίλερ της δεκαετίας του 80. Στην πλειοψηφία τους φθηνές παραγωγές που δίνανε όλα τα λεφτά τους στα οπτικά εφέ. Εφέ τα οποία ήταν πραγματικά και χειροπιαστά. Κατασκευασμένα στο χέρι (μινιατούρες, κούκλες, μακιγιάζ, κοστούμια, σκηνικά και stop-animation) και όχι στον υπολογιστή μιας και τότε δεν είχε αναπτυχθεί ακόμη η ψηφιακή τεχνολογία... Το αποτέλεσμα ήταν τα εφέ αυτά να φαίνονται πιο αληθινά και να τρομάζεις περισσότερο. Οι ίδιοι οι ηθοποιοί τρόμαζαν πραγματικά, μιας και ο σκηνοθέτης είχε φροντίσει να μην τους έχει δείξει αυτές τις κατασκευές από πριν, κι έτσι, αυτός ο ξαφνικός τρόμος τους, αποτυπωνόταν και στην ερμηνεία τους! Αξιοσημείωτα παραδείγματα είναι τα παλιά επεισόδια του Doctor Who με τον 4ο Δόκτορα (Tom Baker), όπως και η ταινία του John Carpenter "The Thing", το οποίο αποτελεί remake παλιότερης ταινίας και είναι εμπνευσμένο από τα "Βουνά της Τρέλας" του Λάβκραφτ, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Carpenter. Βέβαια, η πιο Λαβκραφτική ταινία του μεγάλου αυτού σκηνοθέτη έμελλε να είναι το "In the Mouth of Madness", αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία και δεν θα επεκταθώ εδώ. Μεγαλώνοντας λοιπόν με τέτοιες ταινίες φυσικό ήταν να αναζητήσω κάποια στιγμή και αντίστοιχα βιβλία, όπως και παιχνίδια στον υπολογιστή... Ξεκίνησα με τους "3 Ντετέκτιβς" του Χίτσκοκ. Σύντομα απογοητεύθηκα και σταμάτησα... Καλή σειρά βιβλίων, αστυνομικά, μυστήριο, αγωνία...αλλά ΟΧΙ τρόμος... Πάντα υπήρχε μια συμβατική, ανθρώπινη εξήγηση πίσω από τα πάντα και δεν υφίστατο τίποτε το μεταφυσικό. Με μερικές εξαιρέσεις, λίγο πολύ το ίδιο ήταν και τα βιβλία του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ με τον "Σέρλοκ Χολμς". Τον σπουδαιότερο ίσως φανταστικό ντετέκτιβ όλων τον εποχών. Ήθελα κάτι πιο φανταστικο, πιο τρομακτικό, πιο εξωγήινο, πιο ανεξήγητο... Αργότερα βρήκα την σειρά "Ανατριχίλες" του Στάιν. Τέρατα, φαντάσματα...καλή φάση...αλλά πολύ παιδικό... Επρόκειτο εξάλλου για παιδικά βιβλία. Και τότε ήρθε! Ήμουν 14 ετών στη 2α Γυμνασίου και βρισκόμουν στο σπίτι ενός φίλου. Παίζαμε ένα παιχνίδι στον υπολογιστή του. Ήταν το πρώτο στο είδος του και είχε τρομερή τεχνολογία στον προγραμματισμό και στα γραφικά του για εκείνη τη εποχή (1993). Διαδραματίζονταν σε ένα στοιχειωμένο σπίτι (ένα αρχέτυπο των θρίλερ που μου άρεσε ιδιαίτερα) και λεγόταν "Alone in the Dark"... Το παιχνίδι με άφησε άφωνο και αναζήτησα πληροφορίες γι'αυτό σε περιοδικά της εποχής. Σε ένα τεύχος του Computer Software διάβασα ένα review, το οποίο έλεγε πως το παιχνίδι είναι βασισμένο στα γραπτά του Χ.Φ. Λάβκραφτ, συγγραφέα της Μυθολογίας Κθούλου. Πήγα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη και έψαξα για βιβλία του εν λόγω συγγραφέα. Μόνο ένα υπήρχε. "Η Περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ" από τις Εκδόσεις Αίολος. Μου φάνηκε σχετικά δύσκολο όταν το ξεκίνησα και το διάβασα για πρώτη φορά. Όταν το τελείωσα, ήξερα πως είχα βρει επιτέλους αυτό που έψαχνα... Τον συγγραφέα του Απόλυτου Τρόμου που σε καθηλώνει, σε παραλύει και σου προκαλεί εφιάλτες. Όχι τόσο με αυτά που περιγράφει...αλλά με αυτά που υπονοεί... Ένας τρόμος από τον οποίο δεν υπάρχει γλιτωμός, δεν υπάρχει καμιά λύτρωση στο τέλος του βιβλίου για τον πρωταγωνιστή και κανένας εφησυχασμός για τον αναγνώστη... Υπάρχει μόνο η παραφροσύνη και ο θάνατος... Κατά μία έννοια, όπως θα έλεγαν και οι νεότεροι σε ηλικία: η απόλυτη Καφρίλα!!! Υπάρχουν πολλά στοιχεία της Γοτθικής Κουλτούρας στον Λάβκραφτ. Όλη η μαυρίλα και ο θάνατος και η μοναξιά και η θλίψη και ο τρόμος. Αλλά και η αίσθηση του παλιού, του κλασικού, του αριστοκρατικού, του ξεχασμένου, της Αρχαίας Γνώσης, του Απαγορευμένου και Απόκρυφου. Ήταν φυσιολογικό ο Λάβκραφτ να είναι ο αγαπημένος συγγραφέας πολλών γκοθάδων (μεταξύ των οποίων και εμού). Και όταν λέω γκοθάδων, δεν εννοώ τα 20χρονα με το βινύλ και την Industrial μουσική... Εννοώ τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ, μεγαλύτερους, συνειδητοποιημένους γκοθάδες για τους οποίους η κουλτούρα αυτή είναι τρόπος ζωής και ιδεολογία. Είναι Γοτθική Λογοτεχνία, Κινηματογράφος, Μουσική, Ζωγραφική και όλες οι μορφές της Τέχνης. Είναι αγάπη για την Διάνοια, την Νοημοσύνη και τη Γνώση και την Σοφία. Είναι Κυνικότητα, αλλά και Συναίσθημα και Ρομαντισμός. Είναι Victorian και όχι Industrial... Καθώς τα χρόνια περνούσαν φρόντισα και προμηθεύτικα σχεδόν όλα τα βιβλία του Λάβκραφτ που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά από όλους τους εκδοτικούς οίκους, καθώς και βιβλία σχετικά με Λάβκραφτ και μυθολογία Κθούλου. Κάποια από αυτά είναι πλέον Out of Print, γεγονός που τα καθιστά συλλεκτικά και χαίρομαι που τα έχω στη συλλογή μου. Αργότερα προμηθεύτηκα τα Άπαντα και στις Αγγλικές τους εκδόσεις και διαπίστωσα πως ο Λάβκραφτ χάνει δυστυχώς πολύ στη μετάφραση μιας και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι παλιό εώς αρχαϊκό με πολλές ξεχασμένες Αγγλικές λέξεις που δεν υπάρχουν στα Λεξικά!!! Σαν να μην έφτανε αυτό, διαπίστωσα πως στην Ελληνική Έκδοση του 2ου Τόμου από τα Άπαντα των Εκδόσεων Κάκτος, ΛΕΙΠΟΥΝ αρκετά διηγήματα που περικόπηκαν για λόγους που δεν γνωρίζουμε... Ευτυχώς υπάρχουν στην Αγγλική έκδοση. Υπάρχει όμως και άλλο ένα κακό στις Εκδόσεις Κάκτος. Και αυτό είναι η μετάφραση... Επιεικά (και επικά) άθλια... Θα συμβούλευα τον αναγνώστη του Λάβκραφτ που θέλει να εντρυφήσει στο αντικείμενο, να προμηθευτεί τους 3 τόμους της Αγγλικής έκδοσης, ενώ αν δεν είναι άπταιστος στην Αγγλική, να προμηθευτεί τα βιβλία του Λάβκραφτ από τις Εκδόσεις Ωρόρα (βιβλία τσέπης σε μετάφραση Μπαλάνου, διεθνές βραβείο μετάφρασης!) ή τις Εκδόσεις Αίολος. Τα Άπαντα στην Ελληνική έκδοση του Κάκτου απλά ΔΕΝ συνιστώνται... Είναι ελλειπή, κακομεταφρασμένα και ο περίφημος 4ος Τόμος της Ελληνικής έκδοσης περιέχει μερικά διηγήματα που ΗΔΗ περιέχονται στους άλλους 3, αλλά σε διαφορετική μετάφραση!!! Πλήρης ανοργανωσιά! Το ποιητικό έργο του Λάβκραφτ συγκεντρώνεται στον Αγγλικό τόμο "The Ancient Track" με επιμέλεια του Joshi, ο οποίος είναι ο σπουδαιότερος μελετητής και αναλυτής του Λάβκραφτ στον κόσμο! Γνωστός για την αναθεωρημένη έκδοση του "The Shadow Out of Time: The Corrected Text" που έκδοσε με τις εκδόσεις Hippocampus Press, στην οποία έχει προσθέσει επιπλέον κείμενο και διορθώσεις του ίδιου του Λάβκραφτ που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα (καθιστώντας όλες τις προηγούμενες εκδόσεις του διηγήματος λανθασμένες), ο Joshi έχει γράψει την Βιογραφία του Λάβκραφτ στον περίφημο τόμο του "H.P. Lovecraft: A Life", που πήρε πολλά βραβεία και του έδωσε διεθνή φήμη, αλλά και την ανάλυση της Μυθολογίας Κθούλου στον τόμο "The Rise and Fall of the Cthulhu Mythos". Σε αυτό τον τόμο, ο Joshi αναλύει και ακολουθεί την εξέλιξη της Μυθολογίας Κθούλου ανά τα χρόνια και τις δεκαετίες μέχρι σήμερα. Από τον Λάβκραφτ και τον άμεσο συνεχιστή του, Ντέρλεθ, μέχρι τους μεταγενέστερους. Υποστηρίζει πως το όραμα του Λάβκραφτ κανιβαλίστηκε από τον Ντέρλεθ και "εκχριστιανίστηκε", με αποτέλεσμα να χάσει την αρχική ουσία και υπόστασή του και να γίνει πιο θρησκευτικό παρά αλλόκοτο και τρομακτικό. Όλοι οι συνεχιστές δυστυχώς ακολούθησαν τον δρόμο του Ντέρλεθ... Η Μυθολογία Κθούλου σήμερα, είναι μια σκιά του αρχικού εαυτού της. Δεν είναι πλέον ρευστή, χαοτική, αλλόκοτη, ανεξήγητη, κοσμική, εξωγήινη νοητικά και λογικά ενοχλητική και ακατανόητη. Είναι καθορισμένη και κατ'επέκταση περιορισμένη... Ο Κθούλου είναι αδελφός του Χαστούρ και πατέρας τους ο Γιογκ-Σοθόθ. Οι Θεότητες χωρίζονται ανάλογα με τα 4 Στοιχεία της Φύσης. Το Πρεσβύτερο Σημάδι είναι μια προστατευτική Πεντάλφα με έναν φλεγόμενο Παντεπόπτη Οφθαλμό μέσα κ.τ.λ. Χαρακτηριστικά ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΜΥΘΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ! Ο Ντέρλεθ σκότωσε τη Μυθολογία Κθούλου με το να την υποβιβάσει στο Γήινο, Ανθρώπινο επίπεδο... Και το έκανε για εμπορικούς λόγους... Ας επιστρέψω όμως στη διήγησή μου... Το 2002 έγραψα το πρώτο μου βιβλίο. Το πρώτο ΕΠΙΣΗΜΟ Ελληνικό μυθιστόρημα της Μυθολογίας Κθούλου! Ναι! Σωστά διαβάσατε! Φρόντισα να πάρω όλες τις κατάλληλες άδειες για την Βιβλιογραφία του βιβλίου μου και ήρθα σε επαφή με τον Robert Price, συγγραφέα και αναλυτή της Μυθολογίας και Αρχιερέα της Επίσημης Εκκλησίας του Κθούλου στην Αμερική, όπως και με τις Εκδόσεις Chaosium που εκδίδουν το Παιχνίδι Ρόλων Call of Cthulhu και συνεχίζουν και εμπλουτίζουν τη Μυθολογία σήμερα. Το βιβλίο ήταν ένας φόρος τιμής στον αγαπημένο μου συγγραφέα... Από συγγραφικής άποψης βέβαια, ήταν η πρώτη μου σοβαρή συγγραφική προσπάθεια. Θεωρώ πως έχω βελτιωθεί από τότε και πως το βιβλίο αυτό σε σύγκριση με τα σοβαρά και καλά συγγραφικά έργα, καλών και γνωστών συγγραφέων, αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση μια χρυσή μετριότητα. Δεν μετανιώνω όμως μιας και έκανα ότι μπορούσα με τις δυνάμεις που είχα τότε. Αυτό που μετανιώνω είναι το γεγονός πως το βάσισα συγγραφικά στην Μυθολογία Κθούλου "του Ντέρλεθ" και όχι "του Λάβκραφτ"... Όπως και να έχει, επικοινώνησα με πολλούς εκδοτικούς οίκους και οι περισσότεροι δεν δέχτηκαν καν να το διαβάσουν... Το βιβλίο παραμένει ανέκδοτο μέχρι και σήμερα... Έχω σκοπό να επιστρέψω στον Λάβκραφτ και στη Μυθολογία Κθούλου στο μέλλον με ένα ακόμη βιβλίο πολύ μεγαλύτερο τόσο σε σύλληψη όσο και σε μέγεθος. Ένα βιβλίο του οποίου το προσχέδιο ξεκίνησα ακόμη από το 2002 και θα συγκεντρώνω μέσα πολύ υλικό έρευνας πάνω στους 4 βασικούς σκελετούς που θα το δομούν. Ο πρώτος σκελετός είναι τα γεγονότα όπως τα προφητεύει η Αποκάλυψη του Ιωάννη και άλλες προφητείες καθώς και η σειρά με την οποία αυτά θα συμβούν όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ο δεύτερος σκελετός αποτελείται από την Μυθολογία Κθούλου και την δική της εξιστόρηση για το τέλος του κόσμου. Ο τρίτος σκελετός δομείται από τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα της εποχής μας σε παγκόσμιο επίπεδο και το που αυτά οδηγούν σύμφωνα με αναλύσεις. Και τέλος, ο τέταρτος σκελετός αφηγείται τις προσωπικές ζωές των φανταστικών ηρώων του βιβλίου, μαζί με το τραγικό πεπρωμένο που τους συνδέει και που πρέπει να εκπληρώσουν και τον πόνο που πρέπει να υπομείνουν για να εκτελέσουν την αποστολή τους σαν Σκεύη Εκλογής των Θεών. Τα τελευταία χρόνια όμως ασχολούμαι με άλλα συγγραφικά είδη (θέλω να δοκιμάσω...τα πάντα!), ώστε να δω κατά πόσο μπορώ να γράψω διαφορετικά στυλ και είδη Λογοτεχνίας/Συγγραφής. Στόχος μου είναι κάποιος που θα διαβάσει 2 διαφορετικά έργα μου να ΜΗΝ πιστεύει πως γράφτηκαν από το ίδιο άτομο! Ασχολούμαι κυρίως με μικρά διηγήματα όπως αυτά που δημοσίευσα εδώ στο Φόρουμ. Αυτό τον καιρό ωστόσο δουλεύω πάνω στην επέκταση ενός θεατρικού έργου μου, που μου προτάθηκε να το δώσω στο Εθνικό Θέατρο της Αθήνας από την γνωστή ηθοποιό Θεοφανία Παπαθωμά, καθώς και στο 2ο μυθιστόρημά μου, που θα ανήκει στον χώρο της Ηρωικής Φαντασίας, μιας και αυτή είναι τώρα πολύ της μόδας... Και όλα αυτά χάρη στον "Τζέντλεμαν από το Πρόβιντενς". Τον "Σκοτεινό Πρίγκιπα". Τον "Άρχοντα του Τρόμου". Δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον και αν κάποιο από τα γραπτά μου θα εκδοθεί ποτέ. Ότι και να γίνει όμως χρωστάω ευγνωμοσύνη στον άνθρωπο που επηρέασε και άλλαξε τη ζωή μου όσο κανένας άλλος. Και το έκανε χρόνια μετά τον θάνατό του... Χάουαρντ, σε χαιρετώ και σ'ευχαριστώ. Θα σας αφήσω με ένα μικρό κλιπάκι αληθινού Λαβκραφτικού (και όχι Ντερλεθικού) τρόμου. Ευχαριστώ για το χρόνο σας. Edited September 3, 2010 by Beyonder Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 O Χάουαρντ ζει μεγάλες στιγμές τον τελευταίο καιρό στο sff! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Καιρο ειχα να δω τετοιο ! Παντως δεν χρειαζεται να ειναι κανεις γκοθας για να εχει "αγάπη για την Διάνοια, την Νοημοσύνη και τη Γνώση και την Σοφία,Κυνικότητα, αλλά και Συναίσθημα και Ρομαντισμό".Ουτε θεωρω πως οποιος διαβαζει "γοτθικη λογοτεχνια" πρεπει να εχει συγκεκριμενο στυλ(ουτε καν το αντιστροφο). Ενιγουεη,συνεχιστε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Beyonder Posted September 3, 2010 Share Posted September 3, 2010 Ξεχασα να αναφέρω... Ο Guillermo Del Toro, ο γνωστός σκηνοθέτης του Hellboy και μεγάλος θαυμαστής του Λάβκραφτ, ίσως επιτέλους να είναι κοντά στο να καταφέρει να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Την κινηματογραφική διασκευή του "Στα Βουνά της Τρέλας". Είπε πως είναι ο προσωπικός του "Τιτανικός" με την έννοια πως αντιπροσωπεύει για αυτόν ότι ο Τιτανικός για τον Κάμερον. Ως γνωστόν, για χρόνια προσπαθούσε να βρει κάποιο στούντιο που να δεχτεί και να χρηματοδοτήσει το project και όλοι τον απέρριπταν επειδή ο Λάβκραφτ "δεν έχει ευτυχισμένο τέλος, δεν έχει ρομάντζο, δεν είναι εμπορικός"... Ο Ντελ Τόρο έχει γράψει το σενάριο εδώ και χρόνια και μάλιστα το έχει δημοσιοποιήσει και στο Ίντερνετ! Όπως το έγραψε, είναι μια υπερπαραγωγή που θα κοστίσει κάτι περισσότερο από 100 εκατομμύρια δολλάρια. Θα είναι η πιο πιστή και ταυτόχρονα η πιο κινηματογραφίσιμη μεταφορά που έχουμε δει ποτέ από Λάβκραφτ, δήλωσε ο ίδιος. Για πρώτη φορά ο Λάβκραφτ θα έχει την μεταχείριση που του αξίζει και θα γίνει γνωστός στο ευρύ παγκόσμιο κοινό. Άλλα project όπως το Hellboy και ο "Λαβύρινθος του Πάνα" κρατούσαν απασχολημένο τον Ντελ Τόρο για χρόνια, κατάφεραν ωστόσο να δείξουν το "μάτι" που έχει ο σκηνοθέτης για Τέρατα στην οθόνη... Κάποια από αυτά ήταν τελείως Λαβκραφτικά επίτηδες! Σχετικά πρόσφατα είχε επιλεχθεί να είναι ο νέος σκηνοθέτης του κόσμου της Μέσης-Γης, με την κινηματογραφική μεταφορά του "Χόμπιτ". Όμως οι παραγωγοί επαναδιαπραγματεύθηκαν την συμμετοχή του Πήτερ Τζάκσον και τον έπεισαν να συνεχίσει ο ίδιος! Έτσι, το πρόγραμμα του Ντελ Τόρο ελευθερώθηκε! Ένα ακόμη γεγονός που ίσως αποδειχθεί ΠΟΛΥ χρήσιμο είναι το ότι ο Ντελ Τόρο είναι προσωπικός φίλος του Κάμερον! Συζήτησε το θέμα μαζί του μετά την ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχία και τα λεφτά που έφερε το "Άβαταρ" και ο Κάμερον εξέφρασε ενδιαφέρον να προωθήσει το project στη New Line υπό τον όρο να είναι ο ίδιος Παραγωγός και χρηματοδότης και η ταινία να βγει σε Απίστευτη, Νέα 3D ποιότητα!!!!!!!!!!!!! Το θέμα συζητείται επίσημα με τη New Line αυτή τη στιγμή και "Τα Βουνά της Τρέλας" είναι πιο κοντά στην μεγάλη οθόνη από ποτέ άλλοτε... Ίσως να είναι η επόμενη μεγάλη υπερπαραγωγή σε 3D μετά το "Άβαταρ"! Ευχάριστα νέα, δε νομίζετε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.