Jump to content

Χ.Φ. Λάβκραφτ, Ο πατέρας του σύγχρονου τρόμου..


synodoiporos

Recommended Posts

Όπως ανέφερα και στο πρώτο μου post, τον Lovecraft τον γνώρισα από το παιχνίδι Call of Cthulhu.

Έπειτα διάβασα το Κάλεσμα του Κθούλου και το Τρόμος στο Ντανγουιτς.

 

Οι εντυπώσεις μου είναι ανάμικτες. Να πω την αλήθεια με ψιλοκούρασε ο τρόπος γραφής του. Από την άλλη όμως οι ιστορίες σαν ιδέα ή σενάριο να το πω; ήταν πολύ δυνατές και δημιουργούσαν μία ατμόσφαιρα και μια αίσθηση πολύ δυνατή. Απλά αντιμετώπισα ένα πρόβλημα υπνηλίας καναδυό φορές που προσπάθησα να το διαβάσω αργά το βράδυ... biggrin.gif

Πιστεύω πως η απουσία διαλόγων στερεί σημεία έντασης που θα μπορούσε να είχε ώστε να το κάνει ακόμα καλύτερο. Υπάρχει κάποιο άλλο βιβλίο του, με ίσως κάπως περισσότερους διαλόγους ή με περισσότερη ένταση?

Από τα σχόλια σας που διάβασα κατάλαβα πως μάλλον η κορυφαία του δουλειά ειναι Η περίπτωση του Τσαρλς Ντεξτερ. Έχετε να μου προτείνετε και κάποιο άλλο? Απλά θέλω να αφήσω για αργότερα το ίσως καλύτερο του έργο.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 216
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Stanley

    39

  • Nihilio

    24

  • DinMacXanthi

    21

  • northerain

    14

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δυστυχώς η φράση "Σαν να ψάχνεις διάλογους στον Λάβκραφτ" δεν έχει βγει τυχαία... Αν σε κάτι δεν τα κατάφερνε ο HPL, αυτό ήταν οι διάλογοι, και απ' ότι φαίνεται το καταλάβαινε κι ο ίδιος, γι'αυτό δεν τους έγραφε κιόλας.

 

Σου προτείνω να διαβάσεις το Rats in the Walls / ποντίκια στους τοίχους και το the Music of Erich Zahn /Μουσική του Έριχ Ζαν, τα 2 αγαπημένα μου διηγήματα του. Και δεν είναι διόλου κουραστικά και είναι ακριβώς το ύφος που τον έχει κάνει δημοφιλή. Αν έχεις το original κείμενο ακόμα καλύτερα (hint: υπάρχουν και στο ιντερνετ αν δε σε κουράζει η οθόνη) αλλά και στα ελληνικά, οι συγκεκριμένες μεταφράσεις είναι (περιέργως γιατί ο Λάβκραφτ έχει καταστραφεί από τις παλιές μεταφράσεις του Κάκτου) πολύ αξιοπρεπείς.

Enjoyy

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω οτι η απουσια διαλογων αφαιρει κατι απο την καθε ιστορια,αλλα αυτες απο μονες τους σε ανταμειβουν.Την Περιπτωση του Τσαρλς Ντεξτερ Γουορντ την διαβασα πριν απο λιγο καιρο και θα σου τη συνιστουσα,φιλε Alanis!

Link to comment
Share on other sites

DinMacXanthi κυκλοφορούν δλδ αυτά τα 2 διηγήματα μαζί? Κι επειδή τα αγγλικά μου δεν είναι και τόσο καλά μάλλον, σε ποια έκδοση να τα ψάξω? Αίολος?

Link to comment
Share on other sites

Το να λες ότι κάποιος συγγραφέας χάνει στη μετάφραση, είναι σαν να λες ότι μια απομίμηση του Ρέμπραντ είναι κατώτερη του πρωτότυπου. Όλοι οι συγγραφείς χάνουν στη μετάφραση, οπότε δεν έχει νόημα να το λέμε συνέχεια. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, θα μου πείτε. Ε, λοιπόν, δεν βρίσω λόγο γιατί ο Χ.Φ να χάνει περισσότερο από έναν Κάφκα ή κάποιον Ντοστογιέφσκι. Τελικά, τι κάνουμε; Συγκρίνουμε τους συγγραφείς στη γλώσσα που τους διαβάζουμε, τη δική μας, με ενιαία και δίκαια βάση.

Link to comment
Share on other sites

Φυσικά και χάνουν όλοι, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο. Ο πχ Τζόυς έχει να χάσει πολύ περισσότερα στη μετάφραση από τον πχ Ντοστογιέφσκι.

 

Ο Λάβκραφτ χρησιμοποιεί όχι μόνο τα νοήματα των λέξεων, αλλά και τους ήχους τους και το πως συνδυάζονται αυτοί μεταξύ τους, για να φτιάξει την ατμόσφαιρα που θέλει. Όπως και ο Πόε άλλωστε.

Link to comment
Share on other sites

Το να λες ότι κάποιος συγγραφέας χάνει στη μετάφραση, είναι σαν να λες ότι μια απομίμηση του Ρέμπραντ είναι κατώτερη του πρωτότυπου. Όλοι οι συγγραφείς χάνουν στη μετάφραση, οπότε δεν έχει νόημα να το λέμε συνέχεια. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, θα μου πείτε. Ε, λοιπόν, δεν βρίσω λόγο γιατί ο Χ.Φ να χάνει περισσότερο από έναν Κάφκα ή κάποιον Ντοστογιέφσκι. Τελικά, τι κάνουμε; Συγκρίνουμε τους συγγραφείς στη γλώσσα που τους διαβάζουμε, τη δική μας, με ενιαία και δίκαια βάση.

 

Δεν κατάλαβες καλά Stan. Η συγκεκριμένη μετάφραση του Κάκτου ήταν απίστευτα κακή, κι αυτό βαραίνει τον μεταφραστή που θα μπορούσε να κάνει πολύ πολύ πολύ [...] πολύ καλύτερη δουλειά. Ο Λάβκραφτ δεν θα έλεγα πως είναι δύσκολος στο να μεταφραστεί. Βαριά γλώσσα, και για τέτοια τα ελληνικά είναι μια χαρά ταιριαστά.

Link to comment
Share on other sites

Το να λες ότι κάποιος συγγραφέας χάνει στη μετάφραση, είναι σαν να λες ότι μια απομίμηση του Ρέμπραντ είναι κατώτερη του πρωτότυπου. Όλοι οι συγγραφείς χάνουν στη μετάφραση, οπότε δεν έχει νόημα να το λέμε συνέχεια. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, θα μου πείτε. Ε, λοιπόν, δεν βρίσω λόγο γιατί ο Χ.Φ να χάνει περισσότερο από έναν Κάφκα ή κάποιον Ντοστογιέφσκι. Τελικά, τι κάνουμε; Συγκρίνουμε τους συγγραφείς στη γλώσσα που τους διαβάζουμε, τη δική μας, με ενιαία και δίκαια βάση.

 

Δεν κατάλαβες καλά Stan. Η συγκεκριμένη μετάφραση του Κάκτου ήταν απίστευτα κακή, κι αυτό βαραίνει τον μεταφραστή που θα μπορούσε να κάνει πολύ πολύ πολύ [...] πολύ καλύτερη δουλειά. Ο Λάβκραφτ δεν θα έλεγα πως είναι δύσκολος στο να μεταφραστεί. Βαριά γλώσσα, και για τέτοια τα ελληνικά είναι μια χαρά ταιριαστά.

 

+1

 

Εκνευριστικά κακή, βασικά. Λες και το κάνανε επίτηδες

Για του λόγου το αληθές, φέρνω δύο βιβλία από τη βιβλιοθήκη μου, να κάνω επιτόπου σύγκριση. Το ενα είναι ο πρώτος τόμος από τα άπαντα του Κάκτου. Σελίδα 17, το πρώτο κεφάλαιο από την Περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ..

 

Στην πρώτη-πρώτη γραμμή, την εναρκτήρια, διαβάζουμε:

"Από ένα ιδιωτικό νοσοκομείο για τρελούς..."

 

Δίπλα βάζω την αντίστοιχη μετάφραση από τις εκδόσεις Αίολος:

"Από ένα ιδωτικό ψυχιατρείο..."

 

Δεν ξέρει τι λέει το πρωτότυπο - πιθανώς ψυχιατρική κλινική, κλινική διαταραγμένων κλπ. Πάντως νοσοκομείο για τρελούς μόνο ένα παιδί του δημοτικού θα έγραφε.

 

Αυτό είναι μόνο ένα από τα πάμπολλα παραδείγματα, εν μέσω κάκιστων επιλογών έως και συμπτύξεων, και σίγουρα όχι το χειρότερο. Απλά μου έχει αποτυπωθεί ως χαρακτηριστικό.

Μακριά από Κάκτο.

Edited by Sileon
Link to comment
Share on other sites

Για τις διαβοητες μεταφρασεις του Κακτου τα εχουμε ξαναπει.Ο Λαβκραφτ χανει στην μεταφραση περισσοτερο απο αλλους συγγραφεις οπως χανει περισσοτερο ενας ποιητης με ομοιοκαταληξιες απο εναν ποιητη που δεν ασχολειται με ομοιοκαταληξιες.Η γλωσσα και το υφος του Λακραφτ παιζει μεγαλο ρολο.

Σιλεον, ιδου η πρωτη παραγραφος:

From a private hospital for the insane near Providence, Rhode Island, there recently disappeared an exceedingly singular person. He bore the name of Charles Dexter Ward, and was placed under restraint most reluctantly by the grieving father who had watched his aberration grow from a mere eccentricity to a dark mania involving both a possibility of murderous tendencies and a profound and peculiar change in the apparent contents of his mind. Doctors confess themselves quite baffled by his case, since it presented oddities of a general physiological as well as psychological character.
Link to comment
Share on other sites

Λύνεται μια απορία μου, λοιπόν. Δεν ξέρω σαν μεταφραστής τι θα επέλεγα, αλλά σκέφτομαι πως στα ελληνικά είναι παντελώς άγαρμπο το "νοσοκομείο για τρελούς", ούτε νομίζω πως το "insane" αποδίδεται ως "τρελός". Βάλε ένα φρενοβλαβείς ή παράφρονες, βρε αδερφέ. Λέω τώρα. Το ψείρισα.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή πιο πριν δεν πήρα απάντηση έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα πως Η Μουσική του Εριχ Ζαν κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Κακτος και Αιγόκερως, ενώ Οι Αρουραίοι στους Τοίχους κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Κάκτος, Annubis και Σελεφαις. Δεν βρήκα δλδ τπτ σε εκδόσεις Αίολος που απ'όσο ξέρω είναι καλές εκδόσεις.

Μπορεί κάποιος να μου προτείνει τι να επιλέξω?

Ευχαριστώ!!

Link to comment
Share on other sites

Το να λες ότι κάποιος συγγραφέας χάνει στη μετάφραση, είναι σαν να λες ότι μια απομίμηση του Ρέμπραντ είναι κατώτερη του πρωτότυπου. Όλοι οι συγγραφείς χάνουν στη μετάφραση, οπότε δεν έχει νόημα να το λέμε συνέχεια. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, θα μου πείτε. Ε, λοιπόν, δεν βρίσω λόγο γιατί ο Χ.Φ να χάνει περισσότερο από έναν Κάφκα ή κάποιον Ντοστογιέφσκι. Τελικά, τι κάνουμε; Συγκρίνουμε τους συγγραφείς στη γλώσσα που τους διαβάζουμε, τη δική μας, με ενιαία και δίκαια βάση.

 

Δεν κατάλαβες καλά Stan. Η συγκεκριμένη μετάφραση του Κάκτου ήταν απίστευτα κακή, κι αυτό βαραίνει τον μεταφραστή που θα μπορούσε να κάνει πολύ πολύ πολύ [...] πολύ καλύτερη δουλειά. Ο Λάβκραφτ δεν θα έλεγα πως είναι δύσκολος στο να μεταφραστεί. Βαριά γλώσσα, και για τέτοια τα ελληνικά είναι μια χαρά ταιριαστά.

 

Δεν αναφέρθηκα ειδικά στου Κάκτου. Έχετε πει εδώ μέσα ότι ο Λάβκραφτ χάνει στη μετάφραση. Όχι του Κάκτου, γενικά. Αυτό έθιξα. Και ο Κλαρκ μεταφράζεται από τον Κάκτο και αναγνωρίζω ότι είναι άθλια η μεταφορά, αλλά... μου αρέσει περισσότερο. Δεν είναι θέμα σύγκρισης η μετάφραση, λοιπόν.

Link to comment
Share on other sites

Τι ψάχνετε στις εκδόσεις του κάκτου;

Είναι σαν να έβαλαν το πρωτότυπο στο google translate, και να τύπωσαν το αποτέλεσμα!

 

Εγώ απο τις συγκεκριμένες μεταφράσεις και μόνο, τον είχα απορρίψει την πρώτη φορά που διάβασα κάτι δικό του (απο Κάκτο), και δεν μπορούσα μάλιστα να καταλάβω και τι στο καλό έβρισκαν οι φίλοι μου σε αυτόν τον κουραστικό συγγραφέα (που όμως τα διάβαζαν στο πρωτότυπο...)

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Ξέρει κανείς αν υπάρχει το διήγημα "Ο Ξένος" (the Οutsider) σε κάποια άλλη έκδοση εκτός απο εκείνη του Κάκτου;

 

 

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει ως ''Ο παρείσακτος'' στο ''7 παράξενα διηγήματα'' από Ωρόρα σε μετάφραση Μπαλάνου.

Αλλά επειδή Ωρόρα γιοκ, μπορείς να τσεκάρεις εδώ

http://www.biblionet...%BB%CE%BF%CF%85

 

Λογικά ίσως να υπάρχει κι αλλού.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Να κάνουμε ένα νεο τόπικ για να μαζέψουμε ολα τα βιβλία που ξέρουμε και έχουν σχέση με τη μυθολογία κθούλου, στα ελληνικά???

Οτιδήποτε κυκλοφορεί (χώρια ο λάβκραφτ) απο ντέρλεθ, κλαρκ αστον σμιθ, ρόμπερτ μπλόχ, φρίτζ λάιμπερ (τα μισα και παραπάνω θα είναι εκδόσεις terra nova) kai exei sxeση με κθούλου

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Ειμαι και εγω μεσα στα θυματα που αγορασαν τα Απαντα 1, επειδη βρηκα δελεαστικη την τιμη και την πατησα.

Ξεκινησα να διαβαζω τα Βουνα της Τρελας και τρελαθηκα,καλα η μεταφραση ειναι παροδια, παραγματικα

αμα θελετε μπορω να ξεφυλλισω τυχαια 2-3 σελιδες και να σας βρω ανακριβειες κυριως σε επιστημονικες ορολογιες

οπως κεντροφυγος αν θυμαμαι καλα κ πολλα αλλα τετοια...

Απο την αλλη ποτε δεν τα πηγαινα καλα με τις μακροσκελεις περιγραφες,με κουραζανε παντα οι πολλες λεπτομερειες,γι αυτο και δεν ασχοληθηκα ποτε πολυ με Τολκιν.

Παρακατω ομως οσο διαβαζα τα πραγματα φτιαχνανε ολο και περισσοτεροκαι λαμβανοντας υπ οψιν και την εποχη που γραφτηκαν ολα αυτα καταλαβα γιατι θεωρειται κορυφαιος του ειδους και κλασικος.Για τοτε ολες αυτες οι εξωδιαστατικες

θεικες οντοτητες,τα ζομπι κλπ θεωρουνταν πρωτοποριακα και ακρως περιεργα.

Σημερα που εχουμε δει ενα καρο ταινιες τρομου/φρικης κ εχουμε παιξει pc games οπως το silent hill,ειναι αυτονοητο

οτι δε θα μας κανουν την ιδια εντυπωση, οπως στο παρελθον.

Πιστευω αν τα διαβαζα σε μικροτερη ηλικια ολα αυτα που ημουν πιο αθωος θα χεζομουν πανω μου.

Επισης συμφωνω οτι ολα τα ξενα βιβλια χανουν σε μεταφραση-αλλα περισσοτερο κ αλλα λιγοτερο-ομως αν δεν ξερεις απταιστα την γλωσσα δεν το ευχαριστιεσαι ,ψαχνοντας στα λεξικα και βγαζοντας νοημα απο τα συμφραζομενα.Ετσι οι περισσοτεροι ειμαστε ερμαια του καθε ασχετου που θελει να λεγεται μεταφραστης.

Edited by Anwrimos23
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Αν και η εν λόγο κατηγορία απευθύνεται περισσότερο στην λογοτεχνική πλευρά του Λαβκραφτικού opus, πιστεύω πως η παρακάτω έκδοση θα ενδιαφέρει όλους τους φίλους και τις φίλες της Μυθολογίας Κθούλου που θα ήθελαν να μελετήσουν το θέμα και από μια άλλη οπτική.

 

Στην συνέχεια παραθέτω το κείμενο από το συνοδευτικό δελτίο τύπου:

 

 

 

«Νεκρονομικόν» ονομάζεται το βιβλίο που συνέταξε ο Άραβας ποιητής Αμπντούλ Αλχαζρέντ, κλείνοντας στις σελίδες του τα απαγορευμένα μυστήρια της μαγείας των προκατακλυσμιαίων θεών, τους λεγόμενους Μεγάλους Παλαιούς.

 

Πολλοί άνθρωποι μέχρι σήμερα, εμπνευσμένοι από το έργο του Χ. Φ. Λάβκραφτ, αναζητούν μανιωδώς να ανακαλύψουν το αυθεντικό κείμενο και να ξεκλειδώσουν τα μυστικά που κρύβει. Κάπως έτσι, κυκλοφορούν διαφορετικές εκδοχές του αρχαίου βιβλίου, ενώ δεκάδες μυητικές ομάδες και μαγικά τάγματα εργάζονται συστηματικά στη λατρεία των θεοτήτων του Νεκρονομικόν.

 

Αν, όμως, οι Μεγάλοι Παλαιοί και το Νεκρονομικόν είναι αποκυήματα της φαντασίας του συγγραφικού κύκλου του Λάβκραφτ, τότε γιατί οι τελετές των σύγχρονων μάγων έχουν αποτέλεσμα; Τι είναι αυτό που εμφανίζεται όταν επικαλεστεί κανείς τις ενέργειες του Κθούλου, του Αζαθώθ και του Νυαρλαθοτέπ; Τι πραγματικά συμβαίνει με τους Μεγάλους Παλαιούς;

 

Ο Γιώργος Ιωαννίδης (ψυχολόγος, συγγραφέας και αρχισυντάκτης του περιοδικού mystery) συνεχίζει την έρευνά του στην αθέατη ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου και μας αποκαλύπτει σ' αυτόν το δεύτερο τόμο της μελέτης του, όλη την αλήθεια για τους θεούς και τις θεές του Νεκρονομικόν.

Μας ξεναγεί στα τάγματα της λατρεία Κθούλου και των παράδοξων πεποιθήσεών τους, εξετάζει ψυχαναλυτικά την προσωπικότητα του Λάβκραφτ, παρουσιάζει μία προς μία τις σφαίρες του Κλιφωθικού Δέντρου του Θανάτου, αναδεικνύει τη σχέση της Μυθολογίας Κθούλου με την ελληνική κλασική μυθολογία και τις μεγάλες απόκρυφες παραδόσεις, και αποκαλύπτει τις πρακτικές μεθόδους που εφαρμόζουν οι μύστες της αληθινής μαγείας του Νεκρονομικόν.

 

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα των εκδόσεων Αρχέτυπο www.metaekdotiki.gr όπως και τον προσωπικό ιστότοπο του συγγραφέα www.necronomicongnosis.gr

Link to comment
Share on other sites

Αν και η εν λόγο κατηγορία απευθύνεται περισσότερο στην λογοτεχνική πλευρά του Λαβκραφτικού opus, πιστεύω πως η παρακάτω έκδοση θα ενδιαφέρει όλους τους φίλους και τις φίλες της Μυθολογίας Κθούλου που θα ήθελαν να μελετήσουν το θέμα και από μια άλλη οπτική.

 

Στην συνέχεια παραθέτω το κείμενο από το συνοδευτικό δελτίο τύπου:

 

 

 

«Νεκρονομικόν» ονομάζεται το βιβλίο που συνέταξε ο Άραβας ποιητής Αμπντούλ Αλχαζρέντ, κλείνοντας στις σελίδες του τα απαγορευμένα μυστήρια της μαγείας των προκατακλυσμιαίων θεών, τους λεγόμενους Μεγάλους Παλαιούς.

 

Πολλοί άνθρωποι μέχρι σήμερα, εμπνευσμένοι από το έργο του Χ. Φ. Λάβκραφτ, αναζητούν μανιωδώς να ανακαλύψουν το αυθεντικό κείμενο και να ξεκλειδώσουν τα μυστικά που κρύβει. Κάπως έτσι, κυκλοφορούν διαφορετικές εκδοχές του αρχαίου βιβλίου, ενώ δεκάδες μυητικές ομάδες και μαγικά τάγματα εργάζονται συστηματικά στη λατρεία των θεοτήτων του Νεκρονομικόν.

 

Αν, όμως, οι Μεγάλοι Παλαιοί και το Νεκρονομικόν είναι αποκυήματα της φαντασίας του συγγραφικού κύκλου του Λάβκραφτ, τότε γιατί οι τελετές των σύγχρονων μάγων έχουν αποτέλεσμα; Τι είναι αυτό που εμφανίζεται όταν επικαλεστεί κανείς τις ενέργειες του Κθούλου, του Αζαθώθ και του Νυαρλαθοτέπ; Τι πραγματικά συμβαίνει με τους Μεγάλους Παλαιούς;

 

Ο Γιώργος Ιωαννίδης (ψυχολόγος, συγγραφέας και αρχισυντάκτης του περιοδικού mystery) συνεχίζει την έρευνά του στην αθέατη ιστορία της Μυθολογίας Κθούλου και μας αποκαλύπτει σ' αυτόν το δεύτερο τόμο της μελέτης του, όλη την αλήθεια για τους θεούς και τις θεές του Νεκρονομικόν.

Μας ξεναγεί στα τάγματα της λατρεία Κθούλου και των παράδοξων πεποιθήσεών τους, εξετάζει ψυχαναλυτικά την προσωπικότητα του Λάβκραφτ, παρουσιάζει μία προς μία τις σφαίρες του Κλιφωθικού Δέντρου του Θανάτου, αναδεικνύει τη σχέση της Μυθολογίας Κθούλου με την ελληνική κλασική μυθολογία και τις μεγάλες απόκρυφες παραδόσεις, και αποκαλύπτει τις πρακτικές μεθόδους που εφαρμόζουν οι μύστες της αληθινής μαγείας του Νεκρονομικόν.

 

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα των εκδόσεων Αρχέτυπο www.metaekdotiki.gr όπως και τον προσωπικό ιστότοπο του συγγραφέα www.necronomicongnosis.gr

 

Το εν λόγω θέμα,μόνο λογοτεχνικά μπορεί να το αντιμετωπίσει κανείς,εκτός και αν μιλάμε για γραφικά άτομα που παίρνουν τοις μετρητοίς ότι διαβάζουν στη φανταστική λογοτεχνία και προσπαθούν να το εφαρμόσουν στην πραγματικότητα.

Το βιβλίο νεκρονομικόν,σε όσες πηγές έχω ψάξει χαρακτηρίζεται ως φανταστικό,ένα λογοτεχνικό "κατασκεύασμα",για να προσδώσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε κάποιες ιστορίες.Αλλά και να υπάρχει πάλι,so what?Δεν παύει να είναι πάλι φανταστικό.

Επίσης,γράφετε ότι : αν είναι φανταστικό,τότε πως έχει αποτέλεσμα στα μαγικά που κάνουν ορισμένοι.Συγνώμη,τώρα κάνετε πλάκα,έτσι?

Δε θέλω να υποτιμήσω τη δουλειά σας,αλλά η συγκεκριμένη προώθηση του προιόντος μου φαίνεται τραβηγμένη απ' τα μαλλιά.

Το όλο θέμα ξεκινά από μία λανθάνουσα λογική.Αν είναι όλα ψέματα,τότε πώς τα μαγικά έχουν αποτελέσματα?

Εάν έχετε αποδείξεις κύριε Ιωαννίδη,ότι αυτά τα μαγικά έχουν αποτελέσματα,τότε να πάτε στα εργαστήρια της Nasa ή στο ΜΙΤ να το αποδείξετε,αλλά και να σώσετε την ανθρωπότητα από μια επικείμενη έλευση των Μεγάλων Παλαιών :).

Εκτός και αν τα αποτελέσματα δεν είναι παρατηρήσιμα,οπότε δεν μιλάμε για αποτελέσματα,αλλά για παραμύθια.Αυτά

Edited by Anwrimos23
Link to comment
Share on other sites

Η αντιμετώπιση του Mythos και πέρα από την λογοτεχνική του πλευρά (δλδ μέσα σε μαγικά πλαίσια κατανόησης και ανάπτυξης) συμβαίνει συστηματικά από αρκετούς ανθρώπους από την δεκαετία του 1970 έως και σήμερα, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, κατά συνέπεια δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο, ούτε για μια προσωπική μου παραδοξότητα!

 

Το αν αυτοί είναι γραφικοί ή όχι, είναι μεγάλη συζήτηση, και έχει να κάνει καθαρά με τα κριτήρια του καθενός! Γεγονός όμως είναι, πως αυτό το ρεύμα υφίσταται και με τα βιβλία μου προσπάθησα να το καταγράψω και να το παρουσιάσω αναλυτικά στο ελληνικό κοινό. Παλαιότερα, ο Γιώργος Μπαλάνος και ο Παντελής Γιαννουλάκης επεδίωξαν το ίδιο πράγμα, όμως έμεινα περισσότερο στα υπονοούμενα παρά σε σαφείς αναφορές!

 

Ασφαλώς και το βιβλίο δεν υπάρχει -το Νεκρονομικόν για το οποίο έγραψε ο Λάβκραφτ- αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι αρχές που το διέπουν δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες ή/και να αναλυθούν από την αποκρυφιστική σκέψη και πρακτική!

 

Και για τον σκοπό αυτό, έγραψα δυο τόμους πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Κατανοώ και σέβομαι τις αντιρρήσεις σου, αλλά πραγματικά οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου τις κατέθεσα σχολαστικά εκεί. Αν ενδιαφέρεσαι, μπορείς απλά να τα ξεφυλλίσεις...

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Η αντιμετώπιση του Mythos και πέρα από την λογοτεχνική του πλευρά (δλδ μέσα σε μαγικά πλαίσια κατανόησης και ανάπτυξης) συμβαίνει συστηματικά από αρκετούς ανθρώπους από την δεκαετία του 1970 έως και σήμερα, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, κατά συνέπεια δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο, ούτε για μια προσωπική μου παραδοξότητα!

 

Το αν αυτοί είναι γραφικοί ή όχι, είναι μεγάλη συζήτηση, και έχει να κάνει καθαρά με τα κριτήρια του καθενός! Γεγονός όμως είναι, πως αυτό το ρεύμα υφίσταται και με τα βιβλία μου προσπάθησα να το καταγράψω και να το παρουσιάσω αναλυτικά στο ελληνικό κοινό. Παλαιότερα, ο Γιώργος Μπαλάνος και ο Παντελής Γιαννουλάκης επεδίωξαν το ίδιο πράγμα, όμως έμεινα περισσότερο στα υπονοούμενα παρά σε σαφείς αναφορές!

 

Ασφαλώς και το βιβλίο δεν υπάρχει -το Νεκρονομικόν για το οποίο έγραψε ο Λάβκραφτ- αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι αρχές που το διέπουν δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες ή/και να αναλυθούν από την αποκρυφιστική σκέψη και πρακτική!

 

Και για τον σκοπό αυτό, έγραψα δυο τόμους πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Κατανοώ και σέβομαι τις αντιρρήσεις σου, αλλά πραγματικά οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου τις κατέθεσα σχολαστικά εκεί. Αν ενδιαφέρεσαι, μπορείς απλά να τα ξεφυλλίσεις...

 

Συστηματικά κάποιοι μπορεί να λατρεύουν και τους Τζεντάι,τους ανδρομέδιους,τον Μίκυ Μάους,τον Ντόναλτ Ντακ,τον King Kong,τον Έλβις ...Και λοιπόν?και στα αρχαία χρόνια πίστευαν σε μία πέτρα και της προσέφεραν ως θυσίες ζώα και παρθένες.Η πίστη σε κάτι φανταστικό πάντα υπήρχε και θα υπάρχει.Το ότι ασχολούνται κάποιοι συστηματικά,εμένα δε μου λέει τίποτα απολύτως.

Τα γνωρίζω τα βιβλία που αναφέρετε,αλλά με αφήνουν παγερά αδιάφορο ως προς την προσέγγιση μιας σώνει και καλά μεταφυσικής προέκτασης των όσων έγραψε ο Λάβκραφτ.Δηλαδή,είναι τόσο δύσκολο να δεχτούμε ότι απλά ήταν πολύ καλός στο να γράφει φανταστικές ιστορίες τρόμου και πρωτοτύπησε ως προς την θεματολογία,για την εποχή του?Όχι-όχι,πρέπει να ήταν σκοτεινός προφήτης,να ήξερε απόκρυφες γνώσεις,να επικοινωνούσε με όντα από άλλες διαστάσεις κλπ κλπ

Όλα αυτά είναι καθαρά θέματα πίστης και καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει όπου γουστάρει,εμένα προσωπικά μου φαίνονται γραφικότητες.Και να το διαβάσω τι θα βγει?Αποδεικνύετε κάτι,για όλα αυτά?Και αν ναι με ποιά κριτήρια?Με δικά σας υποκειμενικά φαντάζομαι...

Link to comment
Share on other sites

Με παρεξηγείς! Δεν είπα ποτέ πως ο Λάβκραφτ ήταν προφήτης ή πως μπόλιασε στο έργο του κώδικες από απαγορευμένες γνώσεις που κάπως, κάποτε γνώρισε με ακαθόριστους τρόπους! Το ξεκαθαρίζω αυτό το στοιχείο στα βιβλία μου.

 

Ασφαλώς και ήταν ένας σπουδαίος λογοτέχνης (με όλη την σημασία της λέξης) και φυσικά μπορεί κανείς να δει το έργο του απλά έτσι, ως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του horror fantasy. Παρόλ' αυτά, είτε μας αρέσει είτε όχι, υπάρχει και μια άλλη ερμηνευτική ματιά. Προφανώς δεν αρέσει σε εσένα για Χ λόγους. Σεβαστό! Αυτό δεν μειώνει όμως την αξία των ερμηνειών (πάνω στην Μυθολογία Κθούλου) που έχουν δοθεί από τόσους και τόσους συγγραφείς του εσωτερισμού.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Γεια χαρά νταν.

Εγώ δεν έχω διαβάσει ακόμα Λάβκραφτ. Όμως θέλω το επόμενο βιβλίο που θα ανοίξω να είναι δικό του. Θα μπορούσε κανείς να μου προτείνει ένα κατάλληλο, ομαλό ξεκίνημα;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..