Black Kaiser Posted March 8, 2007 Share Posted March 8, 2007 Δεν ξέρω αν έκανα καλά που το πόσταρα εδώ αλλά : Συνήθως σε μια ιστορία φαντασίας, και όχι μόνο, υπάρχουν δύο πλευρές που η μια αντιμάχεται την άλλη. Η "καλή" και η "κακή". Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει μια τρίτη, ουδέτερη πλευρά ; Οι χαρακτήρες που με ελκύουν πάρα πολύ, όχι μόνο σε βιβλία αλλά και σε ταινίες, είναι οι ουδέτεροι αλλά σημαντικοί ήρωες. Αυτοί που στέκονταν στην μέση του "καλού" και του "κακού" και δεν ήξερες με ποιου το μέρος θα πάνε τελικά. Τις περισσότερες φορές δουλέυουν για τον εαυτό τους και δεν τους ενδιαφέρει η τελική κατάληξη της μάχης μεταξύ των δύο πλευρών.Βέβαια στο τέλος συμμαχούν με μια πλευρά, (συνήθως με την καλή) αλλά μέχρι τότε προτιμούν την ουδέτερη στάση. Ξέρετε καμία χαρακτηριστική περίπτωση ουδέτερου ήρωα/πλευράς που έπαιξε σημαντικό ρόλο σε καμια ιστορία ; Αν ναι, θα ήταν ενδιαφέρον να παραθέσετε εδώ καμία για να το μάθουμε και οι υπόλοιποι. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pixie Posted March 8, 2007 Share Posted March 8, 2007 Οι ήρωες που ισορροπούν μεταξύ καλού και κακού, οι ακροβάτες, οι πιο δύσκολοι αλλά και οι πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Ξέρεις να τους διαλέγεις Kaiser... Το πιο χαρακτηριστικό παραδειγμα είναι φυσικά του μάγου Ρέστλιν, από τη σειρά Dragonlance. Ξεκινάει ως ουδέτερος μάγος με κόκκινους χιτώνες και στη συνέχεια... Στη συνεχεια τα πράγματα γίνονται πολύ ενδιαφέροντα ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted March 8, 2007 Share Posted March 8, 2007 Προτημώ αφάνταστα τους "ουδέτερους" χαρακτήρες. Και αυτό, γιατί στην ζωή, τίποτα δεν είναι "κακό" ή "καλό", όλα είναι κάπου στην μέση, όλα είναι κάπως σχετικά. Επομένως, βρίσκω τους ουδέτερους χαρακτήρες πιο ρεαλιστικούς, ενώ τους μη-ουδέτερους αρκετά "φτιαγμένους". Επίσης, στην ουδετερότητα υπάρχει ένα τεράστιο πεδίο για ψυχολογική ανάπτηξη του χαρακτήρα, πράγμα το οποίο μου αρέσει πολύ. Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted March 9, 2007 Share Posted March 9, 2007 Η ενσάρκωση της ουδετερότητας σε φανταστικό κόσμο είναι ο Astinus ο ιστορικός, avatar του ουδέτερου θεού της γνώσης, του Gillean, στο Dragonlance. Ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες εκεί αν όχι ο αγαπημένος. Ένας επίσης πολύ ενδιαφέρων "ουδέτερος" (δεν είναι πλέον dnd κόσμος) είναι ο Icarium στο Malazan Book of the Fallen του Erikson. Τέλος σημαντικοί ουδέτεροι χαρακτήρες στο Martin είναι ... όλοι σχεδόν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Black Kaiser Posted March 11, 2007 Author Share Posted March 11, 2007 Και αυτό, γιατί στην ζωή, τίποτα δεν είναι "κακό" ή "καλό", όλα είναι κάπου στην μέση, όλα είναι κάπως σχετικά. Επομένως, βρίσκω τους ουδέτερους χαρακτήρες πιο ρεαλιστικούς, ενώ τους μη-ουδέτερους αρκετά "φτιαγμένους". Επίσης, στην ουδετερότητα υπάρχει ένα τεράστιο πεδίο για ψυχολογική ανάπτηξη του χαρακτήρα, πράγμα το οποίο μου αρέσει πολύ. Συμφωνώ απόλυτα. Το να μην ξέρεις πως θα αντιδράσει ένας χαρακτήρας αλλά να γνωρίζεις ότι ό,τι τελικά και αν διαλέξει να κάνει θα έχει σημαντικές συνέπειες στην πλοκή του βιβλίου υπερ της μια πλευράς ή της άλλης, έιναι πολύ ελκυστικό. Σχεδόν σε όλες τις ιστορίες ο ουδέτερος διαλέγει μια πλευρά, μπορεί μερικές φορές χωρίς να το θέλει. Ένα συνηθησμένο πράμα στις ιστοριές έιναι πως οι "καλοί" τις περισσότερες φορές πιστεύουν ότι τελικά θα τον πείσουν να τους ακολουθήσει ενώ οι "κακοί" αδιαφορούν απόλυτα. Μου αρέσει πολύ οταν ένας ουδέτερος χαρακτήρας κάνει τελικά κάτι καλό αλλα στο τέλος σηνειδητοποιείς οτι το έκανε για πάρτι του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted March 11, 2007 Share Posted March 11, 2007 Βασικά, τα πράγματα είναι λίγο ιδιότυπα. Φυσικά και υπάρχουν μη ουδέτεροι χαρακτήρες στην πραγματικότητα: επειδή κάποιος είναι εγωιστής, δόλιος ή ό,τι ανάλογο, δε σημαίνει ότι δε διακατέχεται από μια απέχθεια στο πραγματικά διαβολικό και το κακό. Αν έχετε αντίθετη άποψη, δείτε μερικές καταθέσεις φυλακισμένων και τους απόψεις τους για μερικούς άλλους έγκλειστους... Από την άλλη, εγώ θεωρώ τους «φυσικούς,» όπως προτιμάω να τους αποκαλώ, χαρακτήρες πολύ ενδιαφέροντες. Αυτούς που έχουν και ψείγματα εγωισμού, εγωπάθειας, ή ό,τι ανάλογο σαν ελάττωμα. Όλοι έχουμε μερικά, και τ' ότι κάποιος αιθεροβατεί είναι λογικό. Το βλέπουμε κάθε μέρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted March 12, 2007 Share Posted March 12, 2007 Θα προσθέσω μόνο την άποψη του Zapp Brannigan (futurama) για τους ουδέτερους: "I hate neutrals! With evils you know where they stand, but neutrals? Who knows what goes on in their neutral mind?" Και παρακάτω όταν ετοιμάζεται να ρίξει το διαστημόπλοιο που πιλοτάρει πάνω στο αρχηγείο της Ουδέτερης Ομοσπονδίας: "Lets fire up the epic struggle between good and neutral!" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 13, 2007 Share Posted March 13, 2007 Για μένα ο πιο ενδιαφέρων ουδέτερος χαρακτήρας είναι ο Κέην του Χάουαρντ. Δεν υποστηρίζει σχεδόν ποτέ τη μία πλευρά ή την άλλη, με την έννοια ότι είναι χαρακτήρας στον τύπο του μισθοφόρου, εκείνου που έχει την προσωπική του κοσμοθεωρία και άποψη σχετικά με το καλό και το κακό και δεν καλουπώνεται σε αυτό που θεωρούν οι άλλοι καλό ή κακό. Βέβαια διακατέχεται από μια αίσθηση δικαίου, η οποία όμως παραμένει προσωπική. Το ότι είναι κύριος ήρωας στις ιστορίες κάνει την πλάστιγγα να γέρνει προς το μέρος του κοινού αισθήματος δικαιοσύνης, όμως η προσωπικότητά του παρουσιάζεται τόσο έντονη και ανεξάρτητη που σε καμμία περίπτωση δε μπορείς να τον βάλεις μόνο με τους καλούς ή μόνο με τους κακούς. Ακόμη κι όταν οι πράξεις του είναι κακές και στο τέλος αποδεικνύεται ότι έγιναν για το κοινό καλό, ακόμη και τότε, δε μπορείς να πεις ότι ότι είναι ένας από τους "καλούς" χαρακτήρες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted April 12, 2007 Share Posted April 12, 2007 Α,μα βεβαια οι φυσικοι ειναι ενδιαφεροντες!Ειμαστε οι πιο γαματοι(το πιασατε το υπονοουμενο μεγαλοι,μεγαλοι?).. Πρεπει να ειχαμε συζητησει για τους γκριζους ηρωες και στο παρελθον.Σιγουρα οι κακοι-κακοι και οι καλοι-καλοι ειναι μαλλον κλισεδιαρικοι και βαρετοι ενω οι ενδιαμεσοι τυποι ειναι και πιο ενδιαφεροντες και πιο ρεαλιστικοι.Οι πιο γνωστοι ηρωες εχουν μια γκρι νοτα,ετσι;Ο αγαπημενος μου Ελρικ ας πουμε.Ακομη κι ο-εξισσου λατρεμενος-Πωλ Ατρειδης ειναι μεν καλος αλλα δειτε τι κανει...εξαπολυει εναν φοβερο πολεμο σε ολο το γαλαξια κτλ κτλ.Θυμαμαι καπου που παρομοιαζει τον εαυτο του με τον Χιτλερ και το συναφι του.Η τι να πει κανεις για ηρωες του μαρτιν-Τυριον και σια? Προσωπικα μου αρεσουν και οι τσατσοι ηρωες τυπου Κουζελ(στην Ετοιμοθανατη Γη του Βανς ντε!) που γινονται συμπαθεις παρα το γεγονος οτι δεν ειναι καλοι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Gaara-kun Posted April 12, 2007 Share Posted April 12, 2007 ελπίζω να μην σας τα πρίζω με τα anime/manga αλλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να γίνει μια αναφορά και σε αυτά... αγαπημένος είναι ο Sasuke από το Naruto....ακόμη κανείς δεν ξέρει που θα καταλήξει(βασικά δεν έχω διαβάσει το manga οπότε μιλώ πάντα για το anime). επίσης βρήκα πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρα τον Scar από το full metal alchemist:P ***θέλω και εγώ D&D...:( κρίμα που δεν μπορώ να διαβάσω τις νουβέλες με την ιστορία του Dragonlance... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Black Kaiser Posted April 14, 2007 Author Share Posted April 14, 2007 Θα προσθέσω μόνο την άποψη του Zapp Brannigan (futurama) για τους ουδέτερους: "I hate neutrals! With evils you know where they stand, but neutrals? Who knows what goes on in their neutral mind?" Αυτό τα λέει όλα, κατα την γνώμη μου. Η απρόβλεπτη συμπεριφορά των "ουδέτερων" είναι αυτή που τους κάνει πιο ενδιαφέροντες σαν χαρακτήρες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.