Έμπνευση από τον 1ο ποιητικό διάλογο του SFF

[mformelina9]

Μα όταν το φώς σημαίνει όλο τον πόνο μας

και στο σκοτάδι βρίσκουμε κάθε ηδονή κάθε παρηγοριά μας

αλλάζουν όψη, ρόλο τα στερεότυπα του κόσμου καταργούνται

κι εκεί προβάλει η ανάγκη μας να εκφραστούμε

 

δίχως άλλοθι

 

 

 

Διαλέγω με το χέρι στην καρδιά μου το σκοτάδι.

 

Γιατί αντίθετα απ’ το φως

 

προσφέρει στους πιστούς του πολυτέλειες

 

όπως εκείνη του να αποκαλύπτονται στους εραστές τους από επιλογή

 

κι όχι από συνθήκης

 

~

 

[EDIT: Μετακίνησα το ποίημά σου σε νέο topic στη Βιβλιοθήκη διότι το topic του διαλόγου είναι μόνο για τον συγκεκριμένο διάλογο μεταξύ εμού και του Nihilio.]

Edited March 25, 2007 by Nienna