Η ιστορία ενός βοσκού

[darky]

ΠΡΟΣΟΧΗ : Η ιστορία ανανεώθηκε και έγινε λίγο χειρότερη.

Όνομα Συγγραφέα: darky

Είδος: φρίκης (αρκετής και λίγο παραπάνω)

Βία; Ναι και άσχημη

Σεξ; Οχι, μονο διαστροφές που υπονοούνται.

Αριθμός Λέξεων: Αρκετές κάντε κουράγιο(κε λίγες ακόμα)

Αυτοτελής; Ναι μεν αλλά... κάπως έστρωσε.

Σχόλια: Η γλώσσα είναι σκληρή και πρόστυχη και πολύ άσχημα πράγματα συμβαίνουν και περιγράφονται αναλυτικά.

 

 

 

 

 

Η ιστορία ενός Βοσκού

 

 

Νύχτωσε κι ο βοσκός ακόμα έψαχνε τα πρόβατά του. Το βλέμμα του δήλωνε κούραση και απόγνωση. Θα του έλειπαν όλα αυτά που του πρόσφερε το κοπάδι. Το γάλα, το κρέας, το μαλλί. Μα πιο πολύ απ' όλα ή ένοχη ηδονή όταν έκοβε τους λαιμούς τους και έγδερνε τα ακόμα ζεστά κορμιά τους. Ζεστά και υγρά σαν το προσωπικό μέρος της γυναίκας. Και ύστερα η εγκεφαλική εφορία να λύσει το πάζλ του διαμελισμού. Να κόψει τέντονες και σάρκα και να τα χωρίσει από το κόκαλλο. Είχε μάθει να τα κάνει όλα αυτά με το ένα χέρι μιας και το άλλο τύχαινε συνήθως να είναι απασχολημένο με τον εαυτό του..

 

Οι άλλοι τον συνάντησαν σε λίγο. Έριξαν το φταίξιμο σε εκείνον. Ήταν ο βοσκός. Ήταν δική του δουλειά. Και δικό του λάθος. Τώρα όλοι τους θα πεινούσαν. Έπρεπε να το είχε προβλέψει και να είχε σκεφτεί να γλιτώσει το τομάρι του, όμως τώρα ήταν πολύ αργά για να ξεφύγει. Απ' την άλλη δεν έιχε και πουθενά αλλού να πάει. Αυτοί ήταν οι δικοί του άνθρωποι και θα υπέμενε με θάρρος όποια τιμωρία και να του επέβαλαν. Μπα! απλά κορόιδευε τον εαυτό του. Στο τέλος θα έκλαιγε σα γυναικούλα.

 

Ένας από αυτούς τον πλησίασε και τον έπιασε από το σβέρκο ταρακουνώντας τον βίαια σα σκισμένο ύφασμα στην ανεμοθύελλα. Ήταν ένας τερατώδης άντρας που τον αποκαλούσαν αφέντη. Ο βοσκός έμοιαζε ανίσχυρος σα κατσαρίδα μπροστά του. Αλλά προσπάθησε να μείνει όρθιος και να μην πέσει και ξεφτυλιστεί τελείως.

 

"Κοιμήθηκες; Τι δικαιολογία είναι αυτή;", γρύλλισε ο αφέντης με σάλια θυμού να τρέχουν στο σαγόνι του. "Θα σε κόψω κομμάτια ρε γαμιόλη. Καταλαβαίνεις;" Ύστερα γέλασε φριχτά σαν λυσσασμένος σκύλος. "Πλάκα σου κάνω ρε σίχαμα. Άσχημε καργιόλη πουτάνας γιέ. Αλλά θα σου κόψω τα βλέφαρα. Έτσι δε θα ξανακοιμηθείς ποτέ παλιομαλάκα."

 

Ο βοσκός έπεσε στα γόνατα. Θα μπορούσε να το παίξει μάγκας για λίγο ακόμη, αλλά αργά η γρήγορα ο αφέντης θα τον έκανε να σπάσει. Και σε αυτήν την περίπτωση κάλλιο γρήγορα παρά αργά. Απ' την άλλη ήταν και λιγάκι μαζόχας και γούσταρε υποταγή. "Αφέντη λυπήσου με", είπε κλαίγοντας. "Ήμουν κουρασμένος. Όλες αυτές οι δουλειές που με βάζεις να κάνω-"

 

"Ξέρεις ποιό είναι το χειρότερο είδος μαλάκα;", τον διέκοψε ο αφέντης.

 

Ο βοσκός κοίταξε προς τα πάνω και κούνησε τρέμοντας το κεφάλι πέρα δώθε. Την είχε ψιλιαστεί ότι η απάντηση ήταν ο εαυτός του αλλά όταν πέσεις στα γόνατα για να κάνεις το μαλάκα καλύτερα να το πας έτσι μέχρι το τέλος.

 

"Ο μαλάκας που ρίχνει το φταίξιμο για τα δικά του λάθη σε άλλους. Πάρε τα σκυλιά κουτοπόνηρη ψωλαρπάχτρα και πήγαινε να βρεις τα πρόβατα. Σου δίνω μια ακόμα ευκαιρία και είναι η τελευταία. Έχεις μέχρι να ξημερώσει. Και θα μου χρωστάς κι απο πάνω για τη χάρη."

 

Ο αφέντης γύρισε να φύγει και οι υπόλοιποι τον ακολούθησαν. Επέστρεψε όμως μια ακόμα φορά το βλέμμα του στο βοσκό.

 

"Κι αν τα πράγματα πάνε πολύ στραβά και καταλήξεις νεκρός ή χειρότερα να ξέρεις ότι εσύ φταις για την κατάληξή σου. Μην μαθω ρε κλαψομούνι ότι με καταράστηκες πριν πεθάνεις. Γιατί μα τον σατανά θα σε κυνηγήσω μέχρι την κόλαση να σε γαμήσω. Πούστη."

 

 

 

 

 

Ο βοσκός έμεινε εκεί μόνος ενώ τα χάχανα των άλλων και το άγριο γέλιο του αφέντη απομακρύνονταν. Κοίταξε με την άκρη του ματιού του τα δυο σκυλιά του αφέντη. Αυτά τα σκυλιά ήταν εντελώς γαμημένα στο μυαλό, σκέφτηκε ο βοσκός. Συνεχώς κοιτούσαν με απλανή βλέματα στο πουθενά και σάλια έτρεχαν από το πλάι των σιαγόνων τους. Δεν θα τον βοηθούσαν να βρει το κοπάδι. Ήταν εκεί μόνο για να προσέχουν μην δοκιμάσει ο ίδιος να αποδράσει. Τα κοπρόσκυλα υπάκουγαν μόνο στις προσταγές του αφέντη.

 

Κι ο ίδιος φοβόταν τόσο πολύ τον αφέντη που δεν τολμούσε να τον βρίσει ούτε από μέσα του.

 

Τί ξέρει αυτός, σκέφτηκε μοιρολατρικά. Εκείνος παίρνει μόνο το κρέας το μαλλί και το γάλα. Και μερικές φορές τα κόκαλα. Κι εγώ κάνω όλη τη δουλειά. Σκίζομαι όλη μέρα γαμώτο και ούτε ένα ευχαριστώ. Γαμ...Παλιάνθρωπε.

 

Ξεκίνησε να προχωρά μέσα στο σκοτάδι και τη σκόνη που σήκωνε ο απαλός αέρας. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν έβλεπες πάνω από εκατό μέτρα και τα ίχνη στη λεπτή σαν πούδρα σκόνη σβήνονταν γρήγορα. Το μόνο που είχε ο βοσκός να βασιστεί ήταν το ότι η δική του εφυία ήταν ανώτερη από εκείνη των προβάτων. Αλλά όπως και ναχε οι πιθανότητες που του είχε δώσει ο αφέντης ήταν μικρές. Ίσω και ναήθελε να τον κόψει ο μπάσταρ... Παλιάνθρωπος. Και δεν τον είχε πιστέψει καθόλου ότι θα του έκοβε μόνο τα βλέφαρα. Ο αφέντης θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο άνθρωπο και δε θα καταδεχόταν να κόψει ένα πρόβατο. Αλλά σίγουρα θα γούσταρε να κόψει έναν άνθρωπο. Ίσως πάλι να είχε σκοπό να του κόψει μόνο τα βλέφαρα αλλά έδειχνε για τύπος που άμα ξεκινούσε να σε κόβει την είχες γαμήσει. Γιατί θα του άνοιγε η όρεξη να κόψει κιάλο.

 

Αλλά αυτό ήταν προτιμότερο από το να τον φάνε τα σκυλιά. Τα σκυλιά ήταν λίγο ανώτερα από τα πρόβατα και αν είχε να διαλέξει θα διάλεγε τον αφέντη γιατί τουλάχιστον αυτός ήταν άνθρωπος με κύρος. Και ήταν καλύτερα να πεθάνει από το μαχαίρι του αφέντη παρά από τα σαγόνια των σκυλιών. Ναι θα ήταν ξεφτίλα να τον φάνε τα σκυλιά.

 

Τι μαλακίες κάθομαι και σκέφτομαι, σκέφτηκε. Θα 'πρεπε να ψάχνω.

 

Μετά από δυο ώρες να περπατά και να κάνει κύκλους τον έπιασε κατάθλιψη. Τα σκυλιά είχαν κουραστεί. Κάθισε κι εκείνος κάτω.

 

Θυμήθηκε τη γυναίκα του. Ο αφέντης ήταν καλός με όσους τον υπηρετούσαν σωστά. Και του είχε βρει μια καλή γυναίκα. Και ύστερα ήρθε εκείνος ο μαλάκας από την κυβέρνηση, ή καλύτερα από εκείνο το τσούρμο μαλάκηδες που ήθελαν να το παίζουν κυβέρνηση επείδη είχαν όπλα, αλλά δεν είχαν ταρχίδια να τα χρησιμοποιήσουν και ήταν μορφωμένοι και ήξεραν ιστορία και τέτοια. Κι εκείνος ο τυπάκος, ο παλιοαρχίδας έκανε ένα σωρό ερωτήσεις. Και πούβρίσκουν το κρέας που πουλάνε και τέτοια περίεργα. Κι ο βοσκός είχε πείσει τη γυναίκα του να τον ψιλοφλερτάρει για να κάνει τα στραβά μάτια και να μην έχει μπλεξίματα ο αφέντης. Μα εκείνη το πήρε πολύ σοβαρά και πηδήχτηκε μαζί του.

 

Κλασσική ιστορία αγόρι ερωτεύετε κορίτσι. Κορίτσι πηδιέται με άλλον, αγόρι τα κάνει όλα λαμπόγιαλο και παίρνει το τσεκούρι. Μαλακία.

 

Εκείνη δεν έπρεπε να τη σκοτώσει. Καλές γυναίκες που κάνουν παιδιά ήταν δύσκολο να βρεις σε τέτοιες εποχές. Ο αφέντης είχε φρικάρει τότε και λίγο έλειψε να τον είχε ευνουχίσει. Είχε πει ότι όποιος κόβει γυναίκες είναι πουστάρα και γουστάρει πούτσο. Και του είχε μείνει το παρατσούκλι του βοσκού από τότε. Με τα πολλά είχε αρχίσει να αμφιβάλει και ό ίδιος με τον εαυτο του. Κοιταξε το ξαπλωμένο σκυλί ανάμεσα στα πόδια. Το άλλο ήταν θυληκό.

 

Μήπως γουστάρω πούτσο τέλικά, σκέφτηκε.

 

Όμως δεν ήταν ώρα αυτή για τέτοια φιλοσοφικά ερωτήματα.

 

"Γάμησέ μας", μονολόγησε. "Δε θα πεθάνω απόψε." Σηκώθηκε όρθιος. Έριξε μια ματιά στα σκυλιά : φαίνονταν ήσυχα και το κέβλαρ και οι αλυσίδες που φορούσαν έλαμπαν στο φεγγαρόφωτο.

 

"Πάμε", είπε αποφασιστικά, αν και ήξερε ότι θα τον ακολουθούσαν ούτως ή άλλως.

 

Είχε μια ιδέα. Ήταν κάτι που είχε θυμηθεί. Υπήρχε ένα εγκταλλελημένο καταφύγιο εκεί κοντά. Εκεί είχαν βρει κάποια από τα πρόβατα. Και είχε ακούσει ότι ακόμα και μετά που τους βάζουν το καρφί δίπλα στο μάτι και τους κάνουν το μυαλό κιμμά, τα πρόβατα θυμούνται κάποια πράματα. Και μπορεί να θυμούνταν πώς να γυρίσουν σε εκείνο το μέρος και τα υπόλοιπα να τα είχαν ακολουθήσει. Ήταν μόνο πρόβατα στην τελική. Το να ακολουθούν το κοπάδι ήταν στη φύση τους.

 

Δε δυσκολεύτηκε να βρει το μέρος. Ακόμα και σε αυτό το τοπίο και μες τη νύχτα μπορούσε να προσανατολιστεί αρκετά εύκολα. Υπήρχαν κομμάτια μπετό και φυσικοί βράχοι από δω κι από εκεί που όλοι έμοιαζαν ίδιοι για κάποιον που δεν ήξερε τα μέρη. Αλλά για τους ντόπιους ήταν σα πινακίδες. Ο τελευταίος βράχος έδειχνε καταφύγιο 63 διακόσια βήματα προς τα κει που δείχνει η μικρή ρωγμή.

 

Έβγαλε τα μαχαίρια του και κατέβηκε τις κυλιόμενες σκάλες που δεν κυλίονταν εδώ και πολύ καιρό και άρχισε να ακούει τα μουγκανητά.

 

Τα ηλίθια ζώα τελικά γυρίσανε πίσω, σκέφτηκε. Τα μαχαίρια φυσικά δεν ήταν για τα πρόβατα αν και μερικά κριάρια φορές φορές γίνονταν επιθετικά. Απλά μπορεί κάποιος άλλος να είχε βρει τη βολή του εκεί μέσα και να είχε μέχρι τώρα ψιλοφρικάρει έχοντας δει τα πρόβατα να σκάνε μύτη από πουθενά και να βελάζουν και να καταχέζουν το μέρος. Βρωμιάρικα πλάσματα. Και στη χειρότερη μπορεί και να τα είχε συμπονέσει. Το οποίο ήταν εντελώς ηλίθιο, όπως πίστευε ο βοσκός. Αλλά υπήρχαν ακόμα άτομα που είχαν τέτοιο κάλο στον εγκέφαλο.

 

Κρύφτηκε στις σκιές ανιχνεύοντας το μέρος και προσπάθεισε να προσεγγίσει αθόρυβα, σχέδιο που έκαναν πουτάνα τα μαλκισμένα τα σκυλιά που τρέχαν πέρα δώθε. Ευτυχώς ήταν εκπαιδευμενα να μη δαγνώνουν τα πρόβατα. Κι ευτυχώς κανείς δεν ήταν τελικά εκεί, πέρα από τα ζώα. Κρίμα γιατί θα του 'φτιαχνε λίγο τη διάθεση να έκοβε κάποιον απόψε. Τελικά θα έρπεπε να αρκεστεί σε κάποιο από τα πρόβατα αφού γυρνούσε πίσω. Δεν ήταν ετούτοι καιροί για να σπαταλάς καλό κρέας.

 

Ο βοσκός έβαλε τα μαχαίρια του στη θήκη, ξεφύσησε ανακουφισμένος και άφησε τα σκυλιά να κάνουν αυτό που τους ήταν φυσικό. Σε λίγο είχαν μαζέψει το κοπάδι και το είχαν βγαλει έξω.

 

Τέλος καλό όλα καλά. Ο βοσκός επρόκειτο να κρατήσει τα βλέφαρα και λοιπά κομμάτια του εαυτού του για την πάρτη του.

 

Αλλά στο δρόμο του γυρισμού κάτι έπιασε το μάτι του σα φακό και που τελικά ήταν φακός μέσα στο σκοτάδι. Ήταν ένας από αυτούς τους μαλάκες που οι άλλοι μαλάκες που το παίζουν κυβέρνηση τους είχαν δώσει όπλα και τους είχαν στείλει από εδώ κι από εκεί να πηδάνε τις γυναίκες των ανθρώπων. Και περπατούσε εκεί και έκανε σα να μη πιστεύει τι βλέπουν τα μάτια του και να λέει "τι στο" και "τι στο" χωρίς να ξέρει και ο ίδιος τι θέλει να πεί και πλησίαζε.

 

Ο βοσκός θυμήθηκε πάλι τη γυναίκα του και του 'ρθε μια ξαφνική λαχτάρα να ξεκοιλιάσει τον τύπο, αλλά δυο πράγματα τον έκαναν να αλλάξει γνώμη. Ο άλλος είχε όπλο. Και βήτα : τα σκυλιά ήδη είχαν κάνει κίνηση προς το μέρος του. Και επίσης, τα σκυλιά φορούσαν κέβλαρ παντού και είχαν μεταλλικά δόντια και νύχια και αλυσίδες. Και ο αφέντης τούς έκανε κάτι ενέσεις που γίνονταν εντελώς παρανοϊκά και δυνατά και γρήγορα σα το διάολο. Και όλες αυτές οι ντρόγκες που τα είχε ντουμπανιάσει τα έκαναν να ζουν και λιγότερο. Ένας σκυλίσιος χρόνος ισούταν με εφτά ανθρώπινους. Αλλά πέρα από τα μαθηματικά ο τύπος με το όπλο την είχε γαμήσει πέρα από κάθε φαντασία. Απλά δεν το ξερε ακόμα για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να τον έχουν κάνει κομμάτια.

 

Όμως ο μπάσταρδος στάθηκε τυχερός και πέτυχε το ένα στο μάτι πριν το δεύτερο του ξεριζώσει το κεφάλι και μέρος από τη σπονδυλική στήλη μαζί.

 

Ο βοσκός πήγε και στάθηκε πάνω από το νεκρό σκυλί που το κεφάλι του είχε γίνει κομμάτια από μέσα και ρίγησε στη σκέψη του πόσο πολύ αγαπούσε ο αφέντης τα σκυλιά του. Η ματιά του έπεσε πάλι ανάμεσα στα ποδια του σκυλιού. Ήταν το αρσενικό.

 

Γύρισε πίσω κατηφής. Νικητής αλλά και ηττημένος. Ο αφέντης στάθηκε μπροστά του δυο κεφάλια πάνω από το δικό του και με ένα χαμόγελο με καλοακονισμένα δόντια από αυτί σε αυτί.

 

"Πού είναι το άλλο μου σκυλί παλιοπούστη", απαίτησε.

 

Ο βοσκός χαμήλωσε κι άλλο το κεφάλι και ήταν η τρίτη φορά εκείνη τη νύχτα που θυμήθηκε τη γυναίκα του. Σκέφτηκε ότι τελικά ήταν κάτι σαν το πνεύμα της να τον στοίχειωνε και να του έφερνε κακοτυχία. Να ζητούσε εκδίκηση για τον άδικο φόνο. Μια άλλη σκέψη ήταν ότι έτσι όπως είχε σκύψει το κεφάλι το βλέμμα του είχε καρφωθεί στον κάβαλο του παντελονιού του αφέντη.

 

 

 

 

 

Όταν του έβγαλαν τα δόντια με την τανάλια πόνεσε λίγο, αλλά δε σκεφτόταν πια καθαρά από τα ναρκωτικά που του είχε σουτάρει ο αφέντης. Μετά του κόψαν τ' αρχίδια και ράψαν τους σάκους. Ο καλός σκύλος δεν πρέπει να έχει αδύναμα σημεία. Του έσπασαν τη μύτη με σφυρί μέχρι να γίνει το μικρό κόκαλλο κομμάτια. Δεν θα έσπαγε ποτέ ξανά. Του ψαλίδισαν τ' αυτιά και του έκοψαν τα χείλη. Του έσχισαν τα μάγουλα και του έβαλαν μεταλλική μασέλα με μεγάλους κυνόδοντες που την στερέσωαν με λουρί στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ένας σκύλος πρέπει να δαγκώνει. Του φόρεσαν μεταλλικές λάμες στα χέρια και στα πόδια. Ο σκύλος πρέπει και να γδέρνει. Του ξύρισαν το κεφάλι και έκαψαν το δέρμα με φωτιά. Του φόρεσαν κέβλαρ και δέσαν τα κομμάτια με σύρμα. Οι σφαίρες δύσκολα θα τον βλάψουν τώρα. Και όπως πρέπει σε κάθε σκύλο του φόρεσαν κολάρο με καρφιά και αλυσίδα. Ο καλός σκύλος πρέπει να είναι υπάκουος. Το τελευταίο πράμα που κατάφερε να σκεφτεί πριν ξεπέσει τελείως στο επίπεδο του ζώου ήταν πως σκύλος δεν είναι και άσχημα. Χειρότερα μεν από άνθρωπο, αλλά σίγουρα καλύτερα από πρόβατο.

 

Edited April 29, 2007 by darky

[month]

Περίεργο κείμενο... δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Δεν είναι τόσο βίαιο όσο θα μπορούσε να γίνει, και αυτό είναι καλό. Γενικά θα με ενδιέφερε να δω κάτι στον ίδιο κόσμο.

[darky]

Περίεργο κείμενο... δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Δεν είναι τόσο βίαιο όσο θα μπορούσε να γίνει, και αυτό είναι καλό. Γενικά θα με ενδιέφερε να δω κάτι στον ίδιο κόσμο.

 

Ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Θα ανεβάσω και τη συνέχεια κάποια στιγμή εδώ : "Η ιστορία ενός σκύλου"(αναμενόμενο ε;), αφού κόψω λίγο από τη βία και γενικότερα τον σόκιν παράγοντα. όμως δεν μπορώ να εγγυηθώ τίποτα

 

Υ.Γ. Και απ' ότι βλέπω δεν έχω σχολιάσει ποτέ κάποιο απ' αυτά που έχεις γράψει παρότι έχω διαβάσει τα περισσότερα(ασυγχώρητος). x)

[month]

Η συμβουλή μου είναι να μην κόψεις κάτι το οποίο πιστεύεις ότι πρέπει να υπάρχει. Γιατί μετά θα ξαναγράψεις όλη την ιστορία. (το έχω πάθει ουκ ολίγες φορές)

[darky]

Έχεις δίκιο. Θα το αφήσω ως έχει κι ας κοπεί στη λογοκρισία :Ρ

[darky]

Είδος: φρίκης (περιορισμένης)

Βία; koo

Σεξ; koo

Αριθμός Λέξεων: Γύρω στις 2-2μισι χιλιάδες βάλε βγάλε.

Αυτοτελής; Ναι.

Σχόλια: Είναι η PG-Version και παρακαλώ να αντικαταστήσει την αρχική όποτε έχετε ευχαριστησις.

 

 

 

 

Η ιστορία ενός Βοσκού

 

 

Νύχτωσε κι ο βοσκός ακόμα έψαχνε τα πρόβατά του. Το βλέμμα του δήλωνε κούραση και απόγνωση. Θα του έλειπαν όλα αυτά που του πρόσφερε το κοπάδι. Το γάλα, το κρέας, το μαλλί. Μα πιο πολύ απ' όλα ή koo koo όταν koo τους koo τους και koo τα ακόμα koo koo τους. koo και koo σαν το koo koo της koo. Και ύστερα η εγκεφαλική εφορία να λύσει το πάζλ του koo. Να koo koo και koo και να τα koo από το koo. Είχε μάθει να τα κάνει όλα αυτά με το koo koo μιας και το άλλο τύχαινε συνήθως να είναι koo με τον koo του..

 

Οι άλλοι τον συνάντησαν σε λίγο. Έριξαν το φταίξιμο σε εκείνον. Ήταν ο βοσκός. Ήταν δική του δουλειά. Και δικό του λάθος. Τώρα όλοι τους θα πεινούσαν. Έπρεπε να το είχε προβλέψει και να είχε σκεφτεί να γλιτώσει το koo του, όμως τώρα ήταν πολύ αργά για να ξεφύγει. Απ' την άλλη δεν έιχε και πουθενά αλλού να πάει. Αυτοί ήταν οι δικοί του άνθρωποι και θα υπέμενε με θάρρος όποια koo και να του επέβαλαν. Μπα! απλά κορόιδευε τον εαυτό του. Στο τέλος θα koo σα koo.

 

Ένας από αυτούς τον πλησίασε και τον έπιασε από το σβέρκο ταρακουνώντας τον βίαια σα koo koo στην ανεμοθύελλα. Ήταν ένας koo άντρας που τον αποκαλούσαν αφέντη. Ο βοσκός έμοιαζε ανίσχυρος σα koo μπροστά του. Αλλά προσπάθησε να μείνει όρθιος και να μην πέσει και kew τελείως.

 

"Κοιμήθηκες; Τι δικαιολογία είναι αυτή;", γρύλλισε ο αφέντης με koo koo να τρέχουν στο σαγόνι του. "Θα σε koo koo ρε kew. Καταλαβαίνεις;" Ύστερα γέλασε koo σαν koo koo. "Πλάκα σου κάνω koo kew. kew kew kew koo. Αλλά θα σου koo τα koo. Έτσι δε θα koo ποτέ kew."

 

Ο βοσκός έπεσε στα γόνατα. Θα μπορούσε να το παίξει koo για λίγο ακόμη, αλλά αργά η γρήγορα αφέντης θα τον έκανε να koo. Και σε αυτήν την περίπτωση κάλλιο γρήγορα παρά αργά. Απ' την άλλη ήταν και λιγάκι kew και koo koo. "Αφέντη λυπήσου με", είπε κλαίγοντας. "Ήμουν κουρασμένος. Όλες αυτές οι δουλειές που με βάζεις να κάνω-"

 

"Ξέρεις ποιό είναι το χειρότερο είδος kew;", τον διέκοψε ο αφέντης.

 

Ο βοσκός κοίταξε προς τα πάνω και κούνησε τρέμοντας το κεφάλι πέρα δώθε. Την είχε ψιλιαστεί ότι η απάντηση ήταν ο εαυτός του αλλά όταν πέσεις στα γόνατα για να κάνεις τον kew καλύτερα να το πας έτσι μέχρι το τέλος.

 

"Ο kew που ρίχνει το φταίξιμο για τα δικά του λάθη σε άλλους. Πάρε τα σκυλιά kew kew και πήγαινε να βρεις τα πρόβατα. Σου δίνω μια ακόμα ευκαιρία και είναι η τελευταία. Έχεις μέχρι να ξημερώσει. Και θα μου χρωστάς κι απο πάνω για τη χάρη."

 

Ο αφέντης γύρισε να φύγει και οι υπόλοιποι τον ακολούθησαν. Επέστρεψε όμως μια ακόμα φορά το βλέμμα του στο βοσκό.

 

"Κι αν τα πράγματα πάνε πολύ στραβά και koo koo ή χειρότερα να ξέρεις ότι εσύ φταις για την κατάληξή σου. Μην μαθω koo kew ότι με koo πριν koo. Γιατί μα τον koo θα σε κυνηγήσω μέχρι την koo να σε kew. kew."

 

 

 

 

 

Ο βοσκός έμεινε εκεί μόνος ενώ τα χάχανα των άλλων και το koo koo του αφέντη απομακρύνονταν. Κοίταξε με την άκρη του ματιού του τα δυο σκυλιά του αφέντη. Αυτά τα σκυλιά ήταν εντελώς kew στο koo, σκέφτηκε ο βοσκός. Συνεχώς κοιτούσαν με απλανή βλέματα στο πουθενά και σάλια έτρεχαν από το πλάι των σιαγόνων τους. Δεν θα τον βοηθούσαν να βρει το κοπάδι. Ήταν εκεί μόνο για να προσέχουν μην δοκιμάσει ο ίδιος να αποδράσει. Τα koo υπάκουγαν μόνο στις προσταγές του αφέντη.

 

Κι ο ίδιος φοβόταν τόσο πολύ τον αφέντη που δεν τολμούσε να τον βρίσει ούτε από μέσα του.

 

Τί ξέρει αυτός, σκέφτηκε μοιρολατρικά. Εκείνος παίρνει μόνο το κρέας το μαλλί και το γάλα. Και μερικές φορές τα κόκαλα. Κι εγώ κάνω όλη τη δουλειά. koo όλη μέρα kew και ούτε ένα ευχαριστώ. ke...Παλιάνθρωπε.

 

Ξεκίνησε να προχωρά μέσα στο σκοτάδι και τη σκόνη που σήκωνε ο απαλός αέρας. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν έβλεπες πάνω από εκατό μέτρα και τα ίχνη στη λεπτή σαν πούδρα σκόνη σβήνονταν γρήγορα. Το μόνο που είχε ο βοσκός να βασιστεί ήταν το ότι η δική του εφυία ήταν ανώτερη από εκείνη των προβάτων. Αλλά όπως και ναχε οι πιθανότητες που του είχε δώσει ο αφέντης ήταν μικρές. Ίσω και ναήθελε να τον koo ο ke... Παλιάνθρωπος. Και δεν τον είχε πιστέψει καθόλου ότι θα του koo μόνο τα koo. Ο αφέντης θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο άνθρωπο και δε θα καταδεχόταν να koo ένα koo. Αλλά σίγουρα θα koo να koo έναν koo. Ίσως πάλι να είχε σκοπό να του koo μόνο τα koo αλλά έδειχνε για τύπος που άμα ξεκινούσε να σε koo την είχες kew. Γιατί θα του άνοιγε η όρεξη να koo koo.

 

Αλλά αυτό ήταν προτιμότερο από το να τον koo τα σκυλιά. Τα σκυλιά ήταν λίγο ανώτερα από τα πρόβατα και αν είχε να διαλέξει θα διάλεγε τον αφέντη γιατί τουλάχιστον αυτός ήταν άνθρωπος με κύρος. Και ήταν καλύτερα να koo από το koo του αφέντη παρά από τα koo των σκυλιών. Ναι θα ήταν kew να τον koo τα σκυλιά.

 

Τι kew κάθομαι και σκέφτομαι, σκέφτηκε. Θα 'πρεπε να ψάχνω.

 

Μετά από δυο ώρες να περπατά και να κάνει κύκλους τον koo koo. Τα σκυλιά είχαν κουραστεί. Κάθισε κι εκείνος κάτω.

 

Θυμήθηκε τη γυναίκα του. Ο αφέντης ήταν καλός με όσους τον υπηρετούσαν σωστά. Και του είχε βρει μια καλή γυναίκα. Και ύστερα ήρθε εκείνος ο kew από την κυβέρνηση, ή καλύτερα από εκείνο το τσούρμο kew που ήθελαν να το παίζουν κυβέρνηση επείδη είχαν koo, αλλά δεν είχαν τα kew να τα χρησιμοποιήσουν και ήταν μορφωμένοι και ήξεραν ιστορία και τέτοια. Κι εκείνος ο τυπάκος, ο kew έκανε ένα σωρό ερωτήσεις. Και πούβρίσκουν το koo που πουλάνε και τέτοια περίεργα. Κι ο βοσκός είχε πείσει τη γυναίκα του να τον koo για να κάνει τα στραβά μάτια και να μην έχει μπλεξίματα ο αφέντης. Μα εκείνη το πήρε πολύ σοβαρά και kew μαζί του.

 

Κλασσική ιστορία αγόρι ερωτεύετε κορίτσι. Κορίτσι kew με άλλον, αγόρι τα κάνει όλα koo και παίρνει το koo. kew.

 

Εκείνη δεν έπρεπε να τη koo. Καλές γυναίκες που κάνουν παιδιά ήταν δύσκολο να βρεις σε τέτοιες εποχές. Ο αφέντης είχε koo τότε και λίγο έλειψε να τον είχε kew. Είχε πει ότι όποιος koo γυναίκες είναι koo και koo kew. Και του είχε μείνει το kew του βοσκού από τότε. Με τα πολλά είχε αρχίσει να αμφιβάλει και ό ίδιος με τον εαυτο του. Κοιταξε το ξαπλωμένο σκυλί ανάμεσα στα koo. Το άλλο ήταν koo.

 

Μήπως koo kew τελικά, σκέφτηκε.

 

Όμως δεν ήταν ώρα αυτή για τέτοια φιλοσοφικά ερωτήματα.

 

"Kew μας", μονολόγησε. "Δε θα koo απόψε." Σηκώθηκε όρθιος. Έριξε μια ματιά στα σκυλιά : φαίνονταν ήσυχα και το κέβλαρ και οι αλυσίδες που φορούσαν έλαμπαν στο φεγγαρόφωτο.

 

"Πάμε", είπε αποφασιστικά, αν και ήξερε ότι θα τον ακολουθούσαν ούτως ή άλλως.

 

Είχε μια ιδέα. Ήταν κάτι που είχε θυμηθεί. Υπήρχε ένα εγκταλλελημένο καταφύγιο εκεί κοντά. Εκεί είχαν βρει κάποια από τα πρόβατα. Και είχε ακούσει ότι ακόμα και μετά που τους koo το koo δίπλα στο koo και τους koo το koo koo, τα πρόβατα θυμούνται κάποια πράματα. Και μπορεί να θυμούνταν πώς να γυρίσουν σε εκείνο το μέρος και τα υπόλοιπα να τα είχαν ακολουθήσει. Ήταν μόνο πρόβατα στην τελική. Το να ακολουθούν το κοπάδι ήταν στη φύση τους.

 

Δε δυσκολεύτηκε να βρει το μέρος. Ακόμα και σε αυτό το τοπίο και μες τη νύχτα μπορούσε να προσανατολιστεί αρκετά εύκολα. Υπήρχαν κομμάτια μπετό και φυσικοί βράχοι από δω κι από εκεί που όλοι έμοιαζαν ίδιοι για κάποιον που δεν ήξερε τα μέρη. Αλλά για τους ντόπιους ήταν σα πινακίδες. Ο τελευταίος βράχος έδειχνε καταφύγιο koo διακόσια βήματα προς τα κει που δείχνει η μικρή ρωγμή.

 

Έβγαλε τα koo του και κατέβηκε τις κυλιόμενες σκάλες που δεν κυλίονταν εδώ και πολύ καιρό και άρχισε να ακούει τα μουγκανητά.

 

Τα kew ζώα τελικά γυρίσανε πίσω, σκέφτηκε. Τα koo φυσικά δεν ήταν για τα πρόβατα αν και μερικά κριάρια φορές φορές γίνονταν koo. Απλά μπορεί κάποιος άλλος να είχε βρει τη βολή του εκεί μέσα και να είχε μέχρι τώρα koo έχοντας δει τα πρόβατα να σκάνε μύτη από πουθενά και να βελάζουν και να kew το μέρος. kew koo. Και στη χειρότερη μπορεί και να τα είχε συμπονέσει. Το οποίο ήταν εντελώς kew, όπως πίστευε ο βοσκός. Αλλά υπήρχαν ακόμα άτομα που είχαν τέτοιο koo στον koo.

 

Κρύφτηκε στις σκιές ανιχνεύοντας το μέρος και προσπάθεισε να προσεγγίσει αθόρυβα, σχέδιο που έκαναν kew τα kew τα σκυλιά που τρέχαν πέρα δώθε. Ευτυχώς ήταν εκπαιδευμενα να μη koo τα πρόβατα. Κι ευτυχώς κανείς δεν ήταν τελικά εκεί, πέρα από τα ζώα. Κρίμα γιατί θα του 'φτιαχνε λίγο τη διάθεση να koo κάποιον απόψε. Τελικά θα έρπεπε να αρκεστεί σε κάποιο από τα πρόβατα αφού γυρνούσε πίσω. Δεν ήταν ετούτοι καιροί για να σπαταλάς καλό koo.

 

Ο βοσκός έβαλε τα koo του στη koo, ξεφύσησε ανακουφισμένος και άφησε τα σκυλιά να κάνουν αυτό που τους ήταν φυσικό. Σε λίγο είχαν μαζέψει το κοπάδι και το είχαν βγαλει έξω.

 

Τέλος καλό όλα καλά. Ο βοσκός επρόκειτο να κρατήσει τα koo και λοιπά koo του koo του για την πάρτη του.

 

Αλλά στο δρόμο του γυρισμού κάτι έπιασε το μάτι του σα φακό και που τελικά ήταν φακός μέσα στο σκοτάδι. Ήταν ένας από αυτούς τους kew που οι άλλοι kew που το παίζουν κυβέρνηση τους είχαν δώσει koo και τους είχαν στείλει από εδώ κι από εκεί να kew τις γυναίκες των ανθρώπων. Και περπατούσε εκεί και έκανε σα να μη πιστεύει τι βλέπουν τα μάτια του και να λέει "τι στο" και "τι στο" χωρίς να ξέρει και ο ίδιος τι θέλει να πεί και πλησίαζε.

 

Ο βοσκός θυμήθηκε πάλι τη γυναίκα του και του 'ρθε μια ξαφνική λαχτάρα να koo τον koo, αλλά δυο πράγματα τον έκαναν να αλλάξει γνώμη. Ο άλλος είχε koo. Και βήτα : τα σκυλιά ήδη είχαν κάνει koo προς το μέρος του. Και επίσης, τα σκυλιά φορούσαν κέβλαρ παντού και είχαν μεταλλικά koo και koo και koo. Και ο αφέντης τούς έκανε κάτι koo που γίνονταν εντελώς koo και δυνατά και γρήγορα σα το koo. Και όλες αυτές οι koo που τα είχε koo τα έκαναν να koo και λιγότερο. Ένας σκυλίσιος koo ισούταν με εφτά ανθρώπινους. Αλλά πέρα από τα μαθηματικά ο τύπος με το koo την είχε kew πέρα από κάθε φαντασία. Απλά δεν το ξερε ακόμα για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να τον έχουν κάνει koo.

 

Όμως ο kew στάθηκε τυχερός και koo το ένα στο koo πριν το δεύτερο του koo το koo και μέρος από τη koo koo μαζί.

 

Ο βοσκός πήγε και στάθηκε πάνω από το koo koo που το koo του είχε γίνει koo από koo και ρίγησε στη σκέψη του πόσο πολύ αγαπούσε ο αφέντης τα σκυλιά του. Η ματιά του έπεσε πάλι ανάμεσα στα koo του σκυλιού. Ήταν το koo.

 

Γύρισε πίσω κατηφής. Νικητής αλλά και ηττημένος. Ο αφέντης στάθηκε μπροστά του δυο κεφάλια πάνω από το δικό του και με ένα χαμόγελο με koo koo από αυτί σε αυτί.

 

"Πού είναι το άλλο μου σκυλί kew", απαίτησε.

 

Ο βοσκός χαμήλωσε κι άλλο το κεφάλι και ήταν η τρίτη φορά εκείνη τη νύχτα που θυμήθηκε τη γυναίκα του. Σκέφτηκε ότι τελικά ήταν κάτι σαν το πνεύμα της να τον koo και να του koo koo. Να ζητούσε koo για τον koo koo. Μια άλλη σκέψη ήταν ότι έτσι όπως είχε σκύψει το κεφάλι το βλέμμα του είχε καρφωθεί στον koo του koo του koo.

 

 

 

 

 

Όταν του koo τα koo με την koo πόνεσε λίγο, αλλά δε σκεφτόταν πια καθαρά από τα koo που του είχε koo ο αφέντης. Μετά του koo τα koo και koo τους koo. Ο καλός σκύλος δεν πρέπει να έχει αδύναμα σημεία. Του koo τη koo με koo μέχρι να γίνει το μικρό koo κομμάτια. Δεν θα koo ποτέ ξανά. Του koo τα koo και του koo τα koo. Του koo τα koo και του έβαλαν μεταλλική koo με μεγάλους koo που την στερέωσαν με λουρί στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ένας σκύλος πρέπει να koo. Του φόρεσαν μεταλλικές koo στα koo και στα koo. Ο σκύλος πρέπει και να koo. Του koo το koo και koo το koo με koo. Του φόρεσαν κέβλαρ και δέσαν τα κομμάτια με σύρμα. Οι koo δύσκολα θα τον βλάψουν τώρα. Και όπως πρέπει σε κάθε σκύλο του φόρεσαν κολάρο με koo και koo. Ο καλός σκύλος πρέπει να είναι υπάκουος. Το τελευταίο πράμα που κατάφερε να σκεφτεί πριν ξεπέσει τελείως στο επίπεδο του ζώου ήταν πως σκύλος δεν είναι και άσχημα. Χειρότερα μεν από άνθρωπο, αλλά σίγουρα καλύτερα από koo.

 

[iliosporos]

Νομίζω πως η δεύτερη koo edition είναι πολύ πιο koo απο την πρώτη.

Δεν είναι βέβαια ξεκάθαρα τα αίτια για τα οποία o koo νόμισε πως θα μπορούσε να κοο Τον koo koo Και ύστερα να γίνει βασιλιάς του koo αλλά μας αφήνει μια γεύση koo στο στόμα.

 

Kαι η αρχική γραφή ήταν πάρα πολύ καλή με μια όμορφη και δυνατή ιστορία. Moυ αρέσει η σκληρή και άμεση γλώσσα αν και ενδεχομένως ξενίζει και αποσπάει απο την ουσιά. Προσωπικά θα περιμένω να ξανανεβάσεις κάτι .

 

Με ή χωρίς koo

[darky]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

 

Moυ αρέσει η σκληρή και άμεση γλώσσα αν και ενδεχομένως ξενίζει και αποσπάει απο την ουσιά.

 

Έχεις δίκιο στην παρατήρησή σου. Η γλώσσα είναι υπερβολική γιατί δεν πήρα την ιστορία πολυ στα σοβαρά. Σαν το exploitation χόρορ περίπου.

 

Τα koo και κατά περίπτωση kew είναι από το kin dza dza

 

Προσωπικά θα περιμένω να ξανανεβάσεις κάτι.

Να τι ξέχασα να σου πω όταν σχολίαζα τις δικές σου ιστορίες. Εννοείται επίσης.

[Nihilio]

(σχόλια πάνω στην uncut έκδοση)

Αρχικά μου φάνηκε απλά μια εντελώς μπουρλεσκ ιστορία που έβγαζε γέλιο με το σόκιν κομμάτι της, μέχρι που έφτασα στην τελευταία παράγραφο... και είδα τη φρίκη που τόση ώρα ήταν μπροστά στα μάτια μου. Δυνατή ιστορία, αν και: λείπουν τα κόμματα, σαν τα πρόβατα ένα πράγμα, ζήτημα να εμφανίζονται 1-2 σε όλο το κείμενο (βλέπω ότι στη PG-13 υπάρχουν περισσότερα), ενώ και κάμποσα μικρά ορθογραφικά βόσκουν από εδώ κι από εκεί (αν τα έχεις διορθώσει στη koo έκδοση δεν το είδα).

Καλή δουλειά πάντως.

 

(ανταπόδοση κριτικής)

[darky]

Συγνώμη για τα κόμματα και ξέρω είναιι σπάσιμο να βλέπεις το κείμενο και να μην έχει κόμμα εκεί που το περιμένεις και να σκέφτεσαι "μα γιατί δεν έβαλε κόμμα ο βληξ;" Η πικρή αλήθεια : είμαι μονοκόματος άνθρωπος. Στην καλύτερη οπαδός του δικοματισμού.

Το ίδιο και για τα ορθογραφικά. Έγραψα το κείμενο σε κατάσταση καλπάζουζας φρενήτιδας. Το 90% του αρχικού κειμένου ήταν εντελώς κούκου και ανορθόγραφο. Στην δεύτερη έκδοση τα koo έσωσαν την κατάσταση(είναι δύσκολο εώς αδύνατο να γράψεις λάθος το koo -αλλά σίγουρα είναι πρόκληση).

 

Ευχαριστώ για τα σχόλια.

[kitsos]

Αυτή πραγματικά είναι μια ιστορία φρίκης (με ή χωρίς koo)

[dagoncult]

Πριν απ' όλα, να πω ότι η άποψή μου αφορά την πρώτη βερσιόν.

 

Αυτή εδώ είναι μια ιστορία που δύσκολα ξεφεύγει από τη μετριότητα. Στην ουσία δεν έχει ένα περιβάλλον στο οποίο να διαδραματίζεται, ούτε καθορισμένο χρόνο. Τα μπινελίκια είναι πάρα πολλά και η πλοκή, από ένα σημείο και μετά, γίνεται όλο και πιο αδύναμη. Το μοναδικό που τη σώζει είναι το τέλος της(τελευταία παράγραφος), με την αποτρόπαιη αλλαγή τού βοσκού σε σκύλο. Αν και, στο σύνολο, δε μπορεί να διεκδικήσει δάφνες για κάτι περισσότερο, τουλάχιστον το τελείωμα παρουσιάζει πολύ έντονο ενδιαφέρον και είναι ιδιαίτερα (ως κολασμένα) διαστροφικό. Μόνο γι’ αυτό, αξίζει ίσως κάποιος να την διαβάσει.

 

Ίσως είμαι λίγο παραπάνω αυστηρός, όμως πραγματικά πιστεύω ότι δεν είναι μια δυνατή ιστορία, όπως πραγματικά πιστεύω ότι το τέλος είναι αξιολογότατο, για την γοητευτική νοσηρότητα που αποπνέει. Οπότε... ας θεωρήσουμε ότι απλά ρίχνω τον προβολέα στο καλύτερο (κατά τη γνώμη μου) σημείο της.

[Adicto]

Ενώ αυτή η ιστορία δε μου άρεσε, το τέλος τα έσπαγε κανονικά! Γενικά, τη βρήκα πολύ τραβηγμένη και οι συνεχείς βωμολοχίες με ξένισαν γιατί σε πολλά σημεία δεν μπορούσαν να διακρίνω το λόγο υπαρξής τους.

Ο Αφέντης είναι πολύ τρομακτική φιγούρα πάντως. Θα ήθελα να ξαναδιαβάσω κάτι γι αυτον...

 

 

[mman]

Δυνατή ιστορία με τέλος γροθιά!

(Μην διαβάσετε την δεύτερη -koo- εκδοχή! Δεν θα καταλάβετε ούτε τα μισά.)

 

Όποιος μπορεί να με φέρει σε επαφή με τον darky (που δεν πρόλαβα για λίγο στο sff.gr) ας μου στείλει ένα PM (έχω δοκιμάσει email και PM στο παρελθόν).

 

Ψάξτε και το "Άγριες Θάλασσες" στις Ιστορίες Επιστημονικής Φαντασίες (δεν δουλεύουν τα link -ίσως τα βάλω απ' το σπίτι). Νομίζω ότι είναι το καλύτερό του.

[Electroscribe]

Άγριες Θάλασσες

[Solonor]

Κορυφαίο διήγημα, από τα πρώτα που είχα διαβάσει τότε κι απορώ που δεν το είχα σχολιάσει...

[Drake Ramore]

Δυνατό διήγημα τρόμου!

Συμφωνώ πως η λογοκριμένη εκδοχή είναι πολύ λειψή.Χάνεται όλη η αίσθηση που αποπνέει αυτός ο παράλογος και διεστραμμένος κόσμος που έπλασες.

Εκμεταλλεύτηκες πλήρως κάτι που δουλεύει τέλεια στο γραπτό, ενώ στην οθόνη θα είχε χαθεί από την πρώτη στιγμή. Ενώ μας δίνεις όλες τις λεπτομέρειες από την αρχή, μόνο στο τέλος μας επιτρέπεις να τις δούμε.Είναι απο τις περιπτώσεις που λατρεύω στα γραπτά, γιατί σου δίνουν την ανατροπή τόσο ωμά όσο 1000 εικόνες μαζί δεν μπορουν.

 

Θα ήθελα να δω κι άλλα απο αυτόν τον κόσμο και όχι απαραίτητα τον σκύλο (μιας και πλέον είναι αναμενόμενο).

 

[Tiessa]

Άουτς!

Μπήκα να διαβάσω αυτή την ιστορία, κυρίως από περιέργεια. Τι μπορεί πια να κάνει ένας βοσκός για να προκαλεί τόσο τρόμο; Το πού και πότε εξελίσσεται αυτή η ιστορία και τι θα μπορούσαν να του κάνουν ήταν κάτι που δεν είχε περάσει από το μυαλό μου!

 

Εκμεταλλεύτηκες πλήρως κάτι που δουλεύει τέλεια στο γραπτό, ενώ στην οθόνη θα είχε χαθεί από την πρώτη στιγμή. Ενώ μας δίνεις όλες τις λεπτομέρειες από την αρχή, μόνο στο τέλος μας επιτρέπεις να τις δούμε.Είναι απο τις περιπτώσεις που λατρεύω στα γραπτά, γιατί σου δίνουν την ανατροπή τόσο ωμά όσο 1000 εικόνες μαζί δεν μπορουν.

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα μ' αυτό.

Η τελευταία παράγραφος ήταν απίστευτη. Και μ' έκανε να καταλάβω ή να υποθέσω κι ένα σωρό άλλο πράγματα που δεν αναφέρονται σαφώς. Πολύ δυνατό!

[mman]

Αυτό το διήγημα (στην κανονική εκδοχή του εννοείται) μου άρεσε τόσο που το συμπεριέλαβα στη Λίστα των αγαπημένων μου, όπου θα βρείτε και μία πρόχειρη επιμέλειά του από μένα.

[Πυθαρίων]

 

[/u][/i]Ψάξτε και το "Άγριες Θάλασσες" στις Ιστορίες Επιστημονικής Φαντασίες (δεν δουλεύουν τα link -ίσως τα βάλω απ' το σπίτι). Νομίζω ότι είναι το καλύτερό του.

 

Γιατί όχι τότε το "Άγριες Θάλασσες" στα καλύτερά σου; Ή θα το βάλεις κι εκείνο;

[Mesmer]

Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία μου φάνηκε εντελώς αφόρητη, σα να γράφτηκε επειδή ο συγγραφέας ήθελε να ξεφορτωθεί έναν σωρό βωμολοχίες. Σε κάποιο σημείο σκέφτηκα μέχρι και να την παρατήσω επειδή μου φάνηκε ανούσια... Ευτυχώς δεν το έκανε, επειδή αυτό που έρχεται στο τέλος σου παγώνει το αίμα.

 

Δεν είμαι οπαδός της τόσο ωμής χυδαιολογίας, αλλά πιστεύω ότι στην συγκεκριμένη ιστορία είναι εντελώς αρμόζουσα και θα ήταν ληψή χωρίς αυτήν.

 

Συγχαρητήρια για την συγκλονιστική ανατροπή.

[mman]

Γιατί όχι τότε το "Άγριες Θάλασσες" στα καλύτερά σου; Ή θα το βάλεις κι εκείνο;

 

Μπορεί. Ή μπορεί και να έχω αλλάξει γνώμη από τον Νοέμβριο.;)

[wordsmith]

Ανατριχιαστικό το τέλος! Και πολύ απαισιόδοξο γενικώς το διήγημα. Κατά τα άλλα δε μπορώ να πω ότι με χαλάνε οι βρισιές, αλλά δε θα μου έλειπαν αν έφευγαν...

Αυτό που έχω κυρίως να παρατηρήσω είναι το πόσο λίγα λες για τον κόσμο όπου συμβαίνουν όλα αυτά. Είναι ένα σκηνικό "μετακαταστροφικό", που λέει και ο Μιχάλης, αλλά αυτό φαίνεται μόνο από την κυλιόμενη σκάλα που δεν κυλούσε πια και από το μπετό που αναφέρεται κάπου. Και από τις βρισιές, βέβαια, που δεν είναι καθόλου "βουκολικής" εποχής, αλλά σημερινές. Βάλε και καμιά άλλη λεπτομέρεια "μετακαταστροφική", μου φαίνεται ενδιαφέρον...

Ξέρει κανείς κανένα καλό βιβλίο "μετακαταστροφικής" εποχής;

[aScannerDarkly]

Wow! Τόσο καιρό τριγυρίζω αυτό το τόπικ και ποτέ δεν είχα πάρει απόφαση να το διαβάσω. Απλά τα έκανα πάνω μου....

 

Υπάρχει κάτι που δεν αναφέρει κανείς και απόρρησα, γιατί εμένα μου φάνηκε σχεδόν ξεκάθαρο

 

Τα πρόβατα είναι λοβοτομημένοι άνθρωποι.... ε;

.

 

Κρίμα που χάθηκε αυτός ο darky.

[Drake Ramore]

Υπάρχει κάτι που δεν αναφέρει κανείς και απόρρησα, γιατί εμένα μου φάνηκε σχεδόν ξεκάθαρο

 

Τα πρόβατα είναι λοβοτομημένοι άνθρωποι.... ε;

 

 

Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθεί γιατί εκεί (στις τελευταίες σειρές) βρίσκεται όλη η ανατροπή και το ξεγύμνωμα.

 

Όντως κρίμα που εξαφανίστηκε ο Darky.Δυνατή πένα!