Adicto Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Κάθε φορά που διαβάζω αυτή την ιστορία μου φαίνεται και καλύτερη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 (edited) Τι διάβασα κι εγώ, επιτέλους. Σίγουρα, το τέλος είναι έμπνευση και φρίκη. Είναι κάτι, όμως, που με προβληματίζει σε αυτήν την ιστορία: περί τίνος πρόκειται; Μένεις με το στόμα ανοιχτό από την αποτρόπαια τελευταία παράγραφο, αλλά γιατί; Πού οδηγεί; Είναι ένας συμβολισμός για κάτι; Ο αφέντης έκανε τους μεν σκυλιά και τους δε πρόβατα, γιατί; Μην μου πείτε επειδή η ανθρώπινη φρικαλεότητα δεν έχει εξήγηση, το θέμα είναι μέσα στην ιστορία πώς δένει αυτό. Δεν με ενοχλεί καθόλου το "πώς στο διάολο ο άλλος έγινε σκυλί!", αλλά μερικά κομμάτια λείπουν για μένα. Edited May 3, 2011 by Stanley Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Εχω αρχίσει να σχηματίζω την πεποίθηση, οτι ο σχολιασμός διηγημάτων τρόμου πρέπει να γίνεται μονο όταν ο σχολιαστής καταλαβαίνει τι συνεπάγεται ένα διήγημα τρόμου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Stan, δεν υπάρχει νόημα εδώ, δενυπάρχει συμβολισμός. Ό,τι διαβάζεις φίλε είναι τέχνη για την τένη,...τρόμος για τον τρόμο. Και γι'αυτό είναι τόσο επιτυχημένη αυτή η ιστορία... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Το δέχομαι, απλώς εγώ προσωπικά, δεν αρκούμαι να σοκαριστώ από κάτι, just for the sake of it. Και το Human Centipede είναι σοκαριστικό, αλλά τι να το κάνω αν γίνεται επί τούτω; Sorry, αλλά έτσι το βλέπω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου εύκολα, μία από τις 5 καλύτερες ιστορίες που υπάρχουν εδώ μέσα. Μπορεί να λέω και πολλές. Κρίμα που ο άνθρωπος δεν ασχολείται πια με το φόρουμ. Πιστεύω πως, όχι απλά δεν είναι απαραίτητο, αλλά δεν πρέπει όλα τα έργα να περιλαμβάνουν κάποιον συμβολισμό. Δεν είναι αυτοσκοπός ο συμβολισμός. Η πρόκληση συγκεκριμένων συναισθημάτων και μόνο είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Όπως μια κωμωδία δε χρειάζεται να καυτηριάζει κάτι για να είναι επιτυχημένη, όπως ένα δράμα μπορεί να αποσκοπεί μονάχα στο να δημιουργήσει κάποια συγκίνηση, έτσι κι εδώ. Ο συμβολισμός είναι απλά εργαλείο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted May 4, 2011 Share Posted May 4, 2011 Αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου εύκολα, μία από τις 5 καλύτερες ιστορίες που υπάρχουν εδώ μέσα. Μπορεί να λέω και πολλές. Κρίμα που ο άνθρωπος δεν ασχολείται πια με το φόρουμ. Πιστεύω πως, όχι απλά δεν είναι απαραίτητο, αλλά δεν πρέπει όλα τα έργα να περιλαμβάνουν κάποιον συμβολισμό. Δεν είναι αυτοσκοπός ο συμβολισμός. Η πρόκληση συγκεκριμένων συναισθημάτων και μόνο είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Όπως μια κωμωδία δε χρειάζεται να καυτηριάζει κάτι για να είναι επιτυχημένη, όπως ένα δράμα μπορεί να αποσκοπεί μονάχα στο να δημιουργήσει κάποια συγκίνηση, έτσι κι εδώ. Ο συμβολισμός είναι απλά εργαλείο. Συμφωνώ για το συμβολισμό, αυτό που εγώ εννοώ είναι ότι δεν μου αρέσει το σοκ για το σοκ, δηλαδή πάρ'το στη μούρη σου έτσι, χωρίς λόγο. Όπως είπα, τόσες ταινίες παρουσιάζουν φρικαλεότητες στεγνά και σε κάνουν να σιχαθείς. Είναι μεγάλη κουβέντα, που ίσως θέλει και δικό της νήμα, ας μην τη συνεχισουμε εδω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vinegrete Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 Μπαινω στον πειρασμο να σχολιασω μια ιστορια που απο αρκετους σχολιαστηκε με θερμα λογια. Η ιδεα αυτη καθ' αυτη της ιστοριας, ειναι καλη. Και το τελος ειναι ανατρεπτικο.. δεν το περιμενεις. Ο βοσκος οπως ειπαν παραπανω, δειχνει να εχει υποστει απειρες ταπεινωσεις και μονη του διεξοδος ειναι οι βρισιες. Οι οποιες βρισιες καλυπτουν σχεδον το συνολο του κειμενου. Πραγματικα.. ηταν απαραιτητες ολες αυτες; Αλλα δεν θα σταθω εδω, το θεμα ειναι αλλου.. Σχολιαστηκαν ως απαραιτητες στο κειμενο, που δινουν στιγμα της προσωπικοτητας του βοσκου και δεν μας αποστασιοποιουν απο το κλιμα, κτλ. Υπαρχει κατι που διαφευγει ομως : αυτες οι λεξεις και οι εκφρασεις, δεν ειναι βρισιες που χρησιμοποιουν οι βοσκοι. Μεγαλωσα και μενω στην επαρχια. Οι βοσκοι ηταν ανθρωποι που εβλεπα καθημερινα γυρω μου και μπορω με σιγουρια να πω, πως δεν ειναι αυτο το λεξιλογιο τους, και αυτο με ξενισε παρα πολυ. Αυτες ειναι εκφρασεις των ανθρωπων της πολης και καποιες απο αυτες εχουν προσφατα εισχωρησει στο λεξιλογιο μας. Προσωπικα με απομακρυναν απο το ολο κλιμα που ηθελε να δημιουργησει ο συγγραφεας. Δεν μπορεις να μιλας για μια συγκεκριμενη περιοχη και να χρησιμοποιεις εκφρασεις απο καπου αλλου. Υπαρχουν πιο.. βουκολικες εκφρασεις, που θα εδεναν καλυτερα με την ιστορια, το κλιμα και την υπαιθρο, και θα τις διαβαζα με ενδιαφερον, παρολο που οι βρισιες ετσι για να λεγονται (και εστω εδω ηταν απαραιτητο να ειπωθουν) δεν ειναι του γουστου μου πχ ηλιθια ζωα; ευνουχισει! Σε καμια περιπτωση.. Το τελος εκτος απο ανατρεπτικο ειναι και ξαφνικο. Δεν θα σταθω στο αν στεκει η μεταμορφωση, δεν με απασχολησε κανω αυτο! Ισα ισα ειναι και πολυ ενδιαφερουσα. Και έτσι οπως το φανταστηκα να το βλεπω σε μια ταινια πχ θα ηταν πραγματικα τρομαχτικο. Ομως στο κειμενο δεν μου περασε αυτος ο τρομος. Ισως γιατι εμεινα να αναρωτιεμαι με τα παραπανω που διαβασα, αλλα.. ουτε και οταν διαβασα μεμονωμενα την παραγραφο της μεταμορφωσης δεν αντιληφθηκα τον τρομο ετσι οπως επρεπε να περαστει στον αναγνωστη. Και εχω τρομαξει και ανατριαχιασει σε αναλογες τρομαχτικες περιγραφες (και ειδικα οταν υπαρχει αιμα, πληγες κτλ μεσα.. εκει τα παιζω) Εν ολιγης και οπως ειπα και παραπανω, σαν ιδεα ηταν καλο. Το κειμενο ομως (για μενα) θελει πολλες αλλαγες, και ετσι οπως γραφτηκε, προσωπικα δεν μου αρεσε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 Δεν υπήρχε πρόθεση το ύφος να θυμίζει βοσκούς της επαρχίας. Αφού κάθε άλλο παρά βουκολικό είναι το κλίμα εδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 17, 2011 Share Posted May 17, 2011 vinegrete, άσχετα με το αν ήταν όλο το υβρεολόγιο αναγκαίο (δεν νομίζω, είναι θέμα στυλ) δεν θυμίζει βοσκούς της επαρχίας γιατί δεν ήταν βοσκός της επαρχίας. Ήταν βοσκός μιας (μετακαταστροφικής) πόλης. Και το κυριότερο: Δεν βόσκαγε πρόβατα. Όπως καταλαβαίνεις, έχει τέραστια σημασία αυτό. Τα υπόλοιπα, περί τρόμου και εντυπώσεων, είναι θέμα προσωπικού γούστου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted July 26, 2011 Share Posted July 26, 2011 εξαιρετικό.Άκρως ανατριχιαστικό όταν γίνεται η διαπίστωση της φύσης των προβάτων/σκυλιών.Επίσης πολύ καλό κομμάτι αυτό με τους ανθρώπους της κυβέρνησης και γενικά το όλο μετα-αποκαλυπτικό σέτινγκ.Συμφωνώ στο ότι ο βοσκός δε θα μπορούσε να είναι βουκολικός μιας και ο χαρακτηρισμός βοσκός δεν είναι ακριβώς κυριολεκτικός και το περιβάλλον μακράν από ένα ήρεμο επαρχιακό καταπράσινο τοπίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
OxAp0d0 Posted May 26, 2012 Share Posted May 26, 2012 Όταν το πρωτοδιάβασα είχα ξεχάσει να γράψω πόσο γαμάτη ιστορία είναι. Για κάποιο λόγο τη θυμήθηκα σήμερα γυρνώντας από τη δουλειά (καμία σχέση με το διήγημα ) Μου είχε κάνει εντύπωση το κάπως αφελές στυλ γραφής όταν την πρωτοδιάβαζα. Θυμάμαι που μάλιστα σκεφτόμουν τι βλακείες είναι αυτές που διαβάζω όταν έφτασα στην τελευταία παράγραφο και έφαγα ένα γερό ξεγυρισμένο χαστούκι που με έκανε να κοιτάω σα χαζός την οθόνη και να ψάχνω στα τυφλά να βρω το Page Up στο πληκτρολόγιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted November 27, 2012 Share Posted November 27, 2012 Πολύ ωραία ιστορία και μου άρεσε πολύ που διαδραματίζεται μέσα στη νύχτα. Ετσι ακόμη και πριν την τελευταία παράγραφο υπάρχει η απαραίτητη "σκοταδίλα". Το τέλος είναι αυτό που μετατρεπει τη σκοτεινή αυτή ιστορία σε ιστορία φρίκης. Ρίχνοντας μια ματιά στα σχόλια εδώ, ανακάλυψα ότι αυτή υποτίθεται πως ήταν η φύση των προβάτων/σκύλων. Αυτό δεν το κατάλαβα διαβάζοντας το κείμενο και πίστεψα ότι μόνο ο βοσκός είχε αυτή την μοίρα. Ίσως χρειάζονταν κάποια υπονοούμενα πιο πριν. Αλλά και έτσι πως το κατάλαβα μου άρεσε πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted April 18, 2014 Share Posted April 18, 2014 Αυτό είναι ένα από τα πρώτα διηγήματα που είχα διαβάσει όταν ξεφύλλιζα το forum και ίσως εκείνο που μου είχε μείνει πιο χαρακτηριστικά. Πρόκειται για μια ιστορία φρίκης/«δυστοπικού τρόμου(;)» που με απλή γραφή, σε σημεία εσκεμμένα παιδική, καταφέρνει να χτίσει ατμόσφαιρα και να σοκάρει με το ανατρεπτικό φινάλε. Συγκεκριμένα το σημείο της ανατροπής περί πραγματικής φύσης προβάτων/σκυλιών, παρόλα τα προσεκτικά hints που είχαν δοθεί στο διήγημα, δύσκολα θα μπορούσε να προβλεφθεί από τον αναγνώστη. Θετικά: +Σε λίγες λέξεις ο συγγραφέας έχτισε έναν ολόκληρο κόσμο. Ίσως (αν δεν το έχει ήδη κάνει) θα είχε ενδιαφέρον και κάποιο άλλο διήγημα γι’ αυτόν τον κόσμο που να εξερευνά άλλες πτυχές της τότε κοινωνίας(την αστική ζωή(αν υπάρχει), την κυβέρνηση). +Γλώσσα έντονη, δημιουργεί ανατριχιαστικές εικόνες (ειδικά η μετατροπή του ανθρώπου σε σκύλο) +Ανατροπή, από τις πιο έξυπνες που έχω συναντήσει σε διήγημα τέτοιου μεγέθους, χωρίς να νιώθω κιόλας ότι με κοροϊδεύουν(ότι π.χ. ο στόχος ήταν απλώς να με μπερδέψει, ώστε να μην την προβλέψω και να με σοκάρει) Αρνητικά: -Το μόνο, ίσως, (αν και πρακτικά δεν το θεωρώ αρνητικό γιατί ταιριάζει ως επιλογή στο διήγημα) ότι δεν υπάρχει σκιαγράφηση χαρακτήρων. Οι χαρακτήρες λειτουργούν περισσότερο ως ρόλοι παρά ως πολύπλευρες οντότητες(ακόμα κι ο βοσκός). Αν και νομίζω ότι αυτό ήταν και το ζητούμενο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Trison Posted October 24, 2014 Share Posted October 24, 2014 (edited) Καταπληκτικό. Μια απλή ιδέα και όμως λες που το σκέφτηκε ο τύπος. Γραφή ξυραφένια χωρίς τίποτε περιττό. Πλοκή ξεκάθαρη και κατανοητή όπως αρμόζει, σε συνεχόμενη ροή. Απλά και όμορφα το διαβάζεις και το εικονογραφείς στο μυαλό σου απρόσκοπτα. Και επίσης εντύπωση μου έκανε κάτι που κανείς σας δεν αναφέρει. To κείμενο λειτουργεί το ίδιο τέλεια τόσο σε πρώτο επίπεδο ανάγνωσης ως μια δυστοπική ιστορία τρόμου, αλλά και επιπλέον σε δεύτερο επίπεδο ως αναφορά στο σήμερα και την κοινωνία μας. Εξάλλου το αντικείμενο του συγγραφέα είναι o άνθρωπος, τι πιο τρομαχτικό! Edited October 24, 2014 by Trison 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted October 24, 2014 Share Posted October 24, 2014 Αυτό είναι από τα αγαπημένα μου διηγηματα του φόρουμ! Και το καλό είναι ότι το διήγημα ωριμάζει μέσα μου, όσο περνά ο καιρός. To κείμενο λειτουργεί το ίδιο τέλεια τόσο σε πρώτο επίπεδο ανάγνωσης ως μια δυστοπική ιστορία τρόμου, αλλά και επιπλέον σε δεύτερο επίπεδο ως αναφορά στο σήμερα και την κοινωνία μας. Εξάλλου το αντικείμενο του συγγραφέα είναι o άνθρωπος, τι πιο τρομαχτικό! Συμφωνώ πολύ με το παραπάνω (για κάποιο λόγο το είχα θεωρήσει αυτονόητο και δεν το είχα σχολιάσει). Κι επειδή βλέπω σε προηγούμενα σχόλια μια "διαμάχη" για συμβολισμούς, ότι είναι τρόμος για τον τρόμο, να δώσω και το δικό μου λιθαράκι: Νομίζω ότι κάθε ιστορία (άντε σχεδόν κάθε) περιέχει συμβολισμούς, κάποιες φορές εσκεμμένα, άλλες υποσυνείδητα, ορισμένες φορές εμφανή κι άλλοτε περνάνε πλαγίως, πότε ενδιαφέροντες και πρωτότυποι πότε όχι. Η συγκεκριμένη έχει εφανέστατους (κι ενδαφέροντες). Μπορεί κάποιος να θέλει να μείνει στον τρόμο, στη φρίκη των εικόνων, αλλά αυτό που για μένα κάνει περισσότερο τρομακτικό ένα διήγημα δεν είναι το πόσες εικόνες τρόμου θα περιέχει, αλλά το πόσο μικρή απόσταση από την πραγματικότητα θα έχει. Δηλαδή η συνειδητοποίηση του τέλους, η φρίκη δεν είναι για μένα μόνο ότι "τελικά τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονταν, μιλάει για κάτι τελείως διαφορετικό και ξένο, που καταντά σοκαριστικό" αλλά να ακολουθήσει αυτομάτως το "ή μηπως τα πράγματα δεν είναι τόσο ξένα;" Και αυτό νομίζω (εγώ, που δεν είμαι καμιά αυθεντία στο θέμα) ότι είναι το ζητούμενο στον τρόμο. Συνήθως σε μένα το "τρόμος μόνο και μόνο για τον τρόμο" δεν πιάνει, ο τρόμος προτιμώ να είναι το μέσο για κάτι άλλο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παραπάνω (και το Φτυάρι του Κ.Κέλλη από ελληνικό τρόμο -που ο τρόμος αφήνει κι έναν προβληματισμό εννοώ- αν και είμαι σίγουρος θα υπάρχουν κι άλλα). Πολλά είπα κι ίσως να φανούν εκτός θέματος, αλλά για μένα οι σκέψεις που προκύπτουν από ένα διήγημα είναι συχνά καλύτερες από ένα "μπράβο". Και κρίμα που το παιδί έχει χαθεί. Ελπίζω να είναι καλά και να συνεχίζει να γράφει έστω για τον εαυτό του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.