Ο Επισκέπτης / The Host (2006)

[DinoHajiyorgi]

Να πω μερικά λόγια για την Κορεάτικη ταινία Ο Επισκέπτης (The Host) το οποίο με άρεσε. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις (μη αμερικάνικες γαρ) που με κάνουν να ονειροπολώ «αν είχαμε κι εμείς οι έλληνες τα λεφτά και την νοοτροπία, κυρίως την νοοτροπία…

 

…Γιατί για Το Κακό είχαμε τα εφέ, να μην είχαν και οι δημιουργοί του το κόμπλεξ «μην δουν πως παίρνουμε τον εαυτό μας στα σοβαρά, θα μας κράξουν» και τότε θα είχαμε ένα έξοχο αποτέλεσμα. Καλός ο χαβαλές, τον χρησιμοποιεί και ο Ρομέρο με δόσεις, όχι όμως να γίνεται αυτοσκοπός μην μας κράξουν! Το αποτέλεσμα για μένα μας κρατάει στάσιμους ακόμα, η ταινία που θα αλλάξει το ρεύμα δεν ήρθε ακόμα.

 

Δείτε την ταινία Ο Επισκέπτης. Οι Κορεάτες είναι ακομπλεξάριστοι ή δεν τίθεται καν θέμα γιατί δεν ξέρουν τι είναι αυτό; Ένα μεταλλαγμένο αμφίβιο τέρας ξεπηδάει από τον ποταμό Χουάν και καταβροχθίζει κοσμάκι. Όσους δεν έχει χρόνο να τους χωνέψει τους ξερνάει σε έναν υπόνομο για να τους μασουλίσει αργότερα. Ανάμεσα σε αυτά τα θύματα αλλά ακόμα ζωντανή είναι μια κοπέλα που ειδοποιεί την οικογένεια της με το κινητό της πως ζει αλλά είναι παγιδευμένη στο άντρο του κτήνους.

 

Μια κάθε άλλο παρά τέλεια οικογένεια, ας πούμε μια Κορεάτικη βερσιόν της οικογένειας από Το Σπιρτόκουτο, ενάντια σε αστυνομία και υγειονομικές αρχές που δεν τους πιστεύουν, ξεκινούν προσωπική εκστρατεία στους υπονόμους του ποταμού Χουάν για να βρουν ανιψιά και κόρη. Ο τρόμος και το δράμα αντιμετωπίζονται από σεναριογράφο και σκηνοθέτη με σοβαρότητα και ρυθμό που κόβει την ανάσα. Χωρίς όμως η ταινία να στερείται τις ντόπιες γραφικότητες που δεν είναι ξένες και στον μέσο έλληνα. Το εξωφρενικό μοιρολόγι της οικογένειας για το χαμένο κορίτσι, οι πολιτικές διαδηλώσεις, ο επαναστατικός ακτιβισμός του παρελθόντος με το σημερινό βόλεμα σε μεγαλοεπιχειρήσεις, η κρατική διαφθορά, ο ρεαλισμός στις αντιδράσεις του πλήθους κλπ.

 

Κάπου υπονοείται και δόλια Αμερικάνικη συνομωσία, χωρίς αυτή να επεξηγείτε αναλυτικά. Σα να μας λέει, Αμερικάνοι αυτοί, έτσι κάνουν. Από τον Αμερικάνο προϊστάμενο στην εναρκτήρια σκηνή που απαιτεί το άδειασμα επικίνδυνης τοξικής ουσίας στον νεροχύτη, με κατάληξη στο ποτάμι, μέχρι τους Αμερικανούς επόπτες της δήθεν πανώλης που απειλεί τον πληθυσμό εξαιτίας του τέρατος. (Βρήκαν δουλειά και κάποιοι αμερικάνοι ηθοποιοί εδώ, θα αναγνωρίσετε ίσως τον αλλήθωρο εντομάκια από την Σιωπή των Αμνών, αυτόν που εξηγεί στην Φόστερ για την πεταλούδα με την νεκροκεφαλή).

 

Πέραν του γραφικού, ντόπιου χρώματος που καθόλου δεν μας χαλάει, τα εφέ είναι ΑΑ, το σασπένς στον λαβύρινθο των υπονόμων για γερά νεύρα και η δράση χορταστική και άκρως ικανοποιητική. Η επίθεση του τέρατος στο πάρκο στην αρχή της ταινίας, που θυμίζει ντοκιμαντέρ, θα μείνει σκηνή ανθολογίας.

 

Δε λέω άλλα, δείτε την ταινία.

[iliosporos]

Και εγώ είδα την ταινία αμέσως μόλις βγήκε. Το τρέηλερ με είχε προετοιμάσει για τα καλύτερα. Καλοσκηνοθετημένη, τρομακτική και εννίοτε κωμική με τη δική της ταυτότητα σαν Funniest Scary Movie, πολιτικά αιχμηρή και με ένα υπέροχο τέρας, που πραγματικά η πρώτη σκηνή της εμφάνισής του θα μεινει cult.

 

Όσον αφορά το κακό, ή άλλες ελληνικές προσπάθειες, ξέρουμε όλοι την δύσκολη πραγματικότητα. Την έλλειψη χρημάτων, την έλλειψη εμπιστοσύνης ανάθεσης των λιγοστών χρημάτων σε ταινία Ε.Φ. και κυρίως όπως πολυ σωστά έθεσε ο Ντίνος, την έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας. "Μην δουν ότι παίρνουμε τον εαυτό μας σοβαρά"

 

Όποιος δεν δέχτηκε τον "Επισκέπτη" να το κάνει άμεσα

[darky]

Η ταινία μαμάει σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Αλλά μιλάμε για υπερπαραγωγή(άλλωστε η Κορέα είναι ανερχόμενη δύναμη στον παγκόσμιο κινηματογράφο), καμία σχέση με Το Κακό από άποψη μπάντζετ.

[DinoHajiyorgi]

Η ταινία μαμάει σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Αλλά μιλάμε για υπερπαραγωγή(άλλωστε η Κορέα είναι ανερχόμενη δύναμη στον παγκόσμιο κινηματογράφο), καμία σχέση με Το Κακό από άποψη μπάντζετ.

Παιδιά, το ακούω και το διαβάζω συνέχεια και sorry αλλά μου ανάβουν τα λαμπάκια. Όλο μπάτζετ και μπάτζετ. "Το Κακό" είχε όλο το μπάτζετ που χρειαζόταν για να γίνει το αριστούργημα. Είναι...θέμα...νο-ο-τρο-πί-ας!!!! Με όλα τα δολάρια του Χόλυγουντ μια ελληνική ταινία δεν σώζεται όταν έχει κομπλεξαρισμένη οπτική. Αυτά βέβαια θα έπρεπε να γραφτούν στο ποστ για την συγκεκριμένη ταινία, αλλά ήθελα να το τονίσω εδώ, γιατί νομίζω πως Ο Επισκέπτης θα ήταν το ίδιο καλή ταινία και με τα μισά λεφτά.

[darky]

συμφωνώ ότι το μπάντζετ δεν είναι το παν.

Edited May 6, 2007 by darky

[Nienor]

Παιδιά, το ακούω και το διαβάζω συνέχεια και sorry αλλά μου ανάβουν τα λαμπάκια. Όλο μπάτζετ και μπάτζετ. "Το Κακό" είχε όλο το μπάτζετ που χρειαζόταν για να γίνει το αριστούργημα. Είναι...θέμα...νο-ο-τρο-πί-ας!!!! Με όλα τα δολάρια του Χόλυγουντ μια ελληνική ταινία δεν σώζεται όταν έχει κομπλεξαρισμένη οπτική. Αυτά βέβαια θα έπρεπε να γραφτούν στο ποστ για την συγκεκριμένη ταινία, αλλά ήθελα να το τονίσω εδώ, γιατί νομίζω πως Ο Επισκέπτης θα ήταν το ίδιο καλή ταινία και με τα μισά λεφτά.

 

 

[spam] Ναι, ΝΑΙ! θέλω κι εγώ να το πω εδώ και καιρό το πόσο συμφωνώ σε αυτό, τώρα στο γρήγορο δεν έχει και πολύ νόημα, αλλά εδώ το Ιράν με μηδενικά μπάτζετ σχεδόν, φτιάχνει μικρά αριστουργήματα... εμείς και τα λεφτά μας Ε, όχι, δεν είναι καθόλου αυτό το θέμα. Εδώ πλέον γυρνάς ταινία με τίποτα (παρόλο που προσωπικά μου αρέσει τρελά το φιλμ, το υλικό, η όψη του ακόμα και η μυρουδιά του) αλλά εντάξει, στο παρελθόν γυρνούσανε και με ρετάλια ακόμα, έκαναν κάτι. Υπάρχει, ας πούμε, ο Μπαλαμός του Τορνέ (άσχετα με χιούμορ και φάντασυ και τρόμο κι ό,τι) που έχει γυριστεί κάποτε, κυριολεκτικά χωρίς φράγκο, και την ταινία δεν την ξέρει κανείς κι είναι υπέροχη, κι υπάρχει από την άλλη η θηλυκή εταιρεία (πιο πρόσφατα μεν αλλά αυτή μου ήρθε τώρα) με μια χαρά μπάτζετ που την ξέρει όλος ο κόσμος. Ποια λεφτά??? Όχι, δε φταίνε καθόλου αυτά για το μπάχαλο (darky, φυσικά και δεν τα λέω σε σένα, έτσι? μονολογώ κάπου ενδιάμεσα σε φυσική και μαθηματικά για ένα θέμα που πονάει αρκετά, ειδικά αυτή την περίοδο προ εξετάσεων. Συγχωρήστε με αν δε βγάζω ακριβώς νόημα please) [/spam]

 

Για την ταινία τώρα έχω ακούσει κι άλλα καλά λόγια (εκτός από του Ντίνου επάνω) και θέλω να τη δω. Μόλις το κάνω θα παραθέσω κι άποψη, γιατί τώρα την έχω μεν σε εκτίμηση αλλά οφείλεται σε λόγια άλλων.

[myst]

Προφανώς δεν συμμερίζομαι τις απόψεις που ήδη κατατέθηκαν για την τανία. Δεν την είδα στον κινηματογράφο αλλά σε dvd και ευτυχώς. Μου φάνηκε εντελώς κακόγουστη και πάνχαζη. Ένα καλό είχε. Βοήθησε τη μνήμη μου να πάει πολύ-πολύ πίσω όταν πιτσιρίκι με έτρεχε ο παππούς σε κινηματογράφο - επαρχιακό δεύτερης διαλογής - ο οποίος είχε συνήθως δυο προβολές, μιας γιαπωνέζικη ταινίας και μιας τούρκικης. Η ιαπωνική παραγωγή αφορούσε στον αξιολάτρευτο για εκέινη την εποχή Godgilla ή αλλιώς Gojira που έδινε λυσσαλέες μάχες είτε μόνος του είτε εναντίον άλλων τεράτων. Άλλα τα μάτια όμως ενός παιδιού 5 - 6 ετών που ερχόταν σε επαφή για πρώτη φορά με το μεγάλο τέρας, όσο κακοσουλούπωτο και δυσκίνητο κι αν ήταν, κι άλλα τα μάτια ενός ενήλικα που στο μεταξύ έχει δει ό,τι έχει κυκλοφορήσει και περιέχει τέρατα. Οι πολιτικές προεκτάσεις που επίσης αποδίδονται στην ταινία μου φαίνονται εξαιρετικά απλουστευτικές. Να είμαι κομπλεξική και να μην το καταλαβαίνω; Ίσως. Ίσως πάλι η αισθητική μουνα ζητάει κάτι περισσότερο από ένα μεταλλαγμένο ψάρι, αμέτρητους κορεάτες που τρέχουν σαν τρελλοί, την ηρωική αυτοθυσία μιας περίπου οικογένειας και τους αχρείους αμερικάνους που ευθύνονται για κάθε περιβαλλοντική καταστροφή.