cynical drone Posted May 26, 2007 Share Posted May 26, 2007 Έχω χτίσει ένα δωμάτιο στην ψυχή μου Είναι γεμάτο νεογέννητα παιδιά Όλη τη μέρα κλαίνε Τρέφονται με το λιγοστό γάλα της ελπίδας μου Πατέρας τους είναι ο πόνος Μητέρα τους μια πόρνη της στιγμής Η ίδια είναι μια στιγμή Αυτά τα παιδιά........ Είναι καταδικασμένα να ζουν για πάντα στην ψυχή μου Όλα είναι θηλυκά Και ίδια μεταξύ τους Έχουν όλα το ίδιο όνομα Θλίψη,Θλίψη,Θλίψη....... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted May 31, 2007 Share Posted May 31, 2007 Αυτό εδώ έχει μερικά εξαιρετικά στοιχεία, όπως το "μητέρα τους μια πόρνη της στιγμής" που συνθέτει μια ιδέα που ολοκληρώνεται στο τέλος σου. Όπως σου είχα πει κι όταν είχα πρωτοδεί ποίημά σου (αν και στα πεταχτά) η μορφοποίησή τους θέλει δουλειά, όχι επειδή δεν γίνονται κατανοητά αυτά που θέλεις να πεις, αλλά γιατί χωρίς σημεία στίξης και αρχίζοντας κάθε γραμμή με κεφαλαία χάνεται εντελώς ο όποιος ρυθμός και η μουσικότητα έχει ο έμμετρος λόγος. Επίσης, η επανάληψη του "όλα" στο πεντάστιχο (που βασικά μάλλον εξάστιχο θα έπρεπε να είναι) είναι περιττή και θα μπορούσε να λείπει. Σα σύνολο και σα νόημα το καταλαβαίνω, έχει ένα θέμα που το αντιμετωπίζεις επιφανειακά αλλά επαρκώς και είναι ολοκληρωμένο και μετρημένο σωστά, δεν πλατιάζει. Το συμπαθώ μεν, το θεωρώ ατελείωτο δε. Θέλει δουλίτσα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.